Opis i rozpoznanie op

ę

tania

diabelskiego

Napisał o. Bogdan Koca

ń

da OFMConv

Artykuł z cyklu "Spod pióra egzorcysty" ukazał si

ę

w czasopismie

Któż jak Bóg

. Przedruk za

wiedz

ą

Redakcji i zgod

ą

Autora.

Pierwszy artykuł o. Koca

ń

dy z cyklu "Pod jednym dachem z osob

ą

zniewolon

ą

przez złe duchy". Cykl

ukazuje si

ę

w czasopi

ś

mie "Któ

ż

jak Bóg".

Opis i rozpoznanie op

ę

tania diabelskiego.

Tytułem wst

ę

pu

"Przychodz

ę

do ojca, poniewa

ż

nikt mi nie chce pomóc. Jestem zrozpaczony. Nic mi w

ż

yciu nie wychodzi. Nie potrafi

ę

sobie poradzi

ć

z

samym sob

ą

, co

ś

wewn

ą

trz podpowiada mi, abym czynił zło. Chyba jestem op

ę

tany przez diabła". Wielokrotnie słyszałem takie i

podobne zdania. Coraz cz

ęś

ciej osoby - do

ś

wiadczone jakim

ś

niepowodzeniem lub zrozpaczone własnym poło

ż

eniem - próbuj

ą

swój

stan tłumaczy

ć

ingerencj

ą

złych duchów. Daleki jestem od takiego uproszczenia sprawy, dlatego te

ż

proponuj

ę

czcigodnemu

czytelnikowi krótkie, ale praktyczne refleksje nad sytuacj

ą

osoby op

ę

tanej przez złego ducha. Pragn

ę

w ten sposób pomóc wszystkim

tym, którzy prze

ż

ywaj

ą

podobne do

ś

wiadczenia oraz tym, którzy w jakikolwiek sposób towarzysz

ą

osobie autentycznie zniewolonej

przez demoniczne siły.

Dzi

ę

ki przychylno

ś

ci redakcji dwumiesi

ę

cznika Któ

ż

jak Bóg mog

ę

w kilku odcinkach podpowiedzie

ć

, jak rozpoznawa

ć

demoniczne

oddziaływania, jak tworzy

ć

ś

rodowisko wyzwolenia, czy te

ż

w jaki sposób otoczy

ć

opiek

ą

osob

ę

op

ę

tan

ą

przez złe duchy. My

ś

l

ę

,

ż

e te

refleksje pomog

ą

nie tylko w rozeznaniu własnego stanu duchowego, lecz przyczyni

ą

si

ę

do od-mitologizowania problematyki walki

duchowej, prowadzonej z szatanem, a tak

ż

e do praktycznego wykorzystania porad w

ż

yciu tych, którzy tak

ą

walk

ę

prowadz

ą

.

Drogi zniewolenia

Mistrzowie

ż

ycia duchowego wskazuj

ą

na cztery podstawowe

ź

ródła zniewolenia, s

ą

nimi: grzech, po

żą

dliwo

ść

cielesna człowieka,

ś

wiat

ze swoimi pokusami i filozofi

ą

anty-chrze

ś

cija

ń

sk

ą

oraz szatan - wróg tego, co nale

ż

y do Boga. Nas interesuje to ostatnie

ź

ródło,

bowiem tylko on (diabeł) w sposób najbardziej wyrafinowany mo

ż

e tak manipulowa

ć

nasz

ą

wolno

ś

ci

ą

(wykorzystuj

ą

c ludzk

ą

łatwowierno

ść

, naturaln

ą

zmysłowo

ść

, ideologie powstałe na gruncie bez Boga lub przeciw Bogu, itd.),

ż

e zostanie ona wci

ą

gni

ę

ta w

bunt przeciw Najwy

ż

szemu, a przez to, b

ę

dzie zniewolona jego demonicznym działaniem. Zniewolenie to mo

ż

e przyj

ść

drog

ą

dobrowolnego zaanga

ż

owania woli człowieka przez wej

ś

cie w przymierze z siłami Zła, które dokonuje si

ę

poprzez zawarcie

ś

wiadomego

kontraktu (paktu) z diabłem (np. w sektach satanistycznych) lub z powodu alienuj

ą

cego wydania si

ę

na łup grzechu (np. nałóg dewiacji

seksualnych).

Zniewolenie duchowe mo

ż

e te

ż

by

ć

wynikiem nierozwa

ż

nych kontaktów z operatorami okultystycznymi, to znaczy z lud

ź

mi, którzy

uprawiaj

ą

magi

ę

, wró

żą

, wywołuj

ą

duchy czy te

ż

lecz

ą

za pomoc

ą

metod niekonwencjonalnych, stosuj

ą

c lub odwołuj

ą

c si

ę

do sił

kosmicznych lub duchów przewodników. Znawcy tematu wskazuj

ą

jeszcze na inne kanały "wej

ś

cia" złych duchów w

ż

ycie człowieka.

Podkre

ś

laj

ą

oni fakty zniewole

ń

duchowych, powstałych na skutek prób koncentracji umysłowej, cz

ę

sto w celu przewy

ż

szenia samego

siebie, które dokonuj

ą

si

ę

za pomoc

ą

medytacji transcendentalnych lub praktykowania jogi. Uwra

ż

liwiaj

ą

na do

ś

wiadczenia alienacji

psychicznej, dokonuj

ą

cej si

ę

przez przyjmowanie narkotyków, nadu

ż

ywanie alkoholu, czy przez przedawkowanie silnych leków.

U podstaw tego wszystkiego le

ż

y nieposłusze

ń

stwo słowu Bo

ż

emu, które w sposób jednoznaczny stanowi: "Nie znajdzie si

ę

po

ś

ród

ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogie

ń

swego syna lub córk

ę

, uprawiał wró

ż

by, gusla, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał

zakl

ę

cia, pytał duchów i widma, zwracał si

ę

do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana ka

ż

dy, kto to czyni. Z powodu tych

obrzydliwo

ś

ci wyp

ę

dza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza" (Pwt 18, 10-12).

Opis op

ę

tania diabelskiego

Przez op

ę

tanie rozumie si

ę

pewien stan, w którym diabeł wzi

ą

ł w posiadanie ciało człowieka i tak nim dysponuje, jakby było jego

własnym. Oznacza to,

ż

e mamy do czynienia z problemem podwójnej osobowo

ś

ci: człowieka i złego ducha. Ten ostatni - jako zupełnie

inny byt (inne stworzenie) - pod wieloma wzgl

ę

dami przewy

ż

sza osobowo

ść

człowieka. Nie oznacza to jednak,

ż

e te osobowo

ś

ci nie

mog

ą

w cz

ęś

ci lub w du

ż

ej mierze pokrywa

ć

si

ę

, ale nie mog

ą

jedynie si

ę

pokrywa

ć

. Druga osobowo

ść

, z któr

ą

spotykamy si

ę

w

op

ę

taniu, jest pełna

ż

ycia i intelektu, pełna afektu i dynamiki, jest przeciwnikiem pełnym nieprzejednanej nienawi

ś

ci do tego, co

ś

wi

ę

te,

wrogiem podst

ę

pnym i kłamliwym. To zły duch, który jest całkowicie panem siebie, zarozumieły, bez poczucia nizszo

ś

ci i dokłanie zna

granic

ę

swoich mozliwo

ś

ci. Jego zasadniczym zadaniem jest odci

ą

gni

ę

cie człowieka od miłuj

ą

cego Boga i doprowadzienie go do

duchowej

ś

mierci.

Dochodzi jeszcze jedno zjawisko: owa osobowo

ść

demoniczna mo

ż

e w ka

ż

dej chwili, bez uprzedzenia, ujawni

ć

swoj

ą

obecno

ść

w

danym człowieku, ale istnieje taki moment, kiedy musi to uczyni

ć

nawet wtedy, gdy tego nie chce. Dzieje si

ę

to w czasie celebracji

egzorcyzmu uroczystego, a w wielu przypadkach równie

ż

w momencie odmawiania egzorcyzmu prywatnego lub innej formuły

modlitewnej przywołuj

ą

cej imi

ę

Jezusa Chrystusa lub Niepokalanej Maryi Dziewicy. Istnieje zatem mo

ż

liwo

ść

zmuszenia złego ducha do

nieuniknionego wyj

ś

cia z ukrycia, czy tego chce, czy te

ż

nie. W tym tkwi najwi

ę

ksza ró

ż

nica pomi

ę

dzy prawdziwym op

ę

taniem

demonicznym, a chorobowym rozszczepieniem osobowo

ś

ci lub hipnotycznym transem.

Znaki rozpoznania zniewolenia diabelskiego

Prawidłowe odró

ż

nienie zniewolenia diabelskiego od naturalnych stanów chorobowych mo

ż

e dokona

ć

si

ę

tylko na drodze wła

ś

ciwego

rozeznania duchowego, które zakłada odwołanie si

ę

do historii duchowo

ś

ci danej osoby i popełnionych przeze

ń

grzechów, badanie

ś

rodowiska

ż

ycia, odkrycie ewentualnych

ź

ródeł zniewolenia, zastosowanie zwyczajnych

ś

rodków duchowych, a cz

ę

sto równie

ż

konsultacji psychiatrycznych, je

ż

eli jest taka konieczno

ść

. Mamy wi

ę

c do czynienia z wielo

ś

ci

ą

zada

ń

z którymi najłatwiej mo

ż

e sobie

poradzi

ć

odpowiednio przygotowany kapłan. Z tego powodu Ko

ś

ciół katolicki dysponuje instytucj

ą

egzorcysty, którym jest zawsze

kapłan, mianowany do tej posługi przez swego biskupa miejsca.

Nie mo

ż

emy zapomina

ć

jednak o tym,

ż

e ka

ż

dy chrze

ś

cijanin

ż

yj

ą

cy łask

ą

wiary dysponuje

ś

rodkami, które mo

ż

e

ś

miało stosowa

ć

do

przeprowadzenia wst

ę

pnego rozpoznania. Ka

ż

dy z nas mo

ż

e bowiem prze

ś

ledzi

ć

ż

ycie sakramentalne, modlitw

ę

, praktyki pobo

ż

ne oraz

ż

ycie moralne osoby podejrzanej o op

ę

tanie diabelskie. Kiedy zauwa

ż

ysz,

ż

e osoba szukaj

ą

ca pomocy przejawia awersj

ę

wobec Boga i

sfery nadprzyrodzonej, objawiaj

ą

c

ą

si

ę

niech

ę

ci

ą

do uczestniczenia w liturgii, boja

ź

ni

ą

przed pokropieniem wod

ą

ś

wi

ę

con

ą

, niech

ę

ci

ą

do

patrzenia na obrazy

ś

wi

ę

te, do dotykania przedmiotów po

ś

wi

ę

conych, spotykania si

ę

z osobami konsekrowanymi lub Kapłanami,

niemo

ż

liwo

ś

ci

ą

modlitwy lub wielkimi w niej trudno

ś

ciami, a tak

ż

e przychodz

ą

cymi spro

ś

nymi my

ś

lami wywołanymi blisko

ś

ci

ą

tego, co

nadprzyrodzone, wówczas masz pewne poszlaki, aby podj

ąć

zwyczajne

ś

rodki duchowe.

Zaproponuj pomoc w przygotowaniu do sakramentu pojednania, a kiedy spotkasz si

ę

ze stanowczym odrzuceniem (cz

ę

sto równie

ż

wy

ś

mianiem, albo agresywnym atakiem fizycznym), posłu

ż

si

ę

dost

ę

pnymi sakramentaliami. Mo

ż

esz wówczas ukaza

ć

takiej osobie

krzy

ż

ś

wi

ę

ty, delikatnie pokropi

ć

j

ą

po

ś

wi

ę

con

ą

wod

ą

, odmówi

ć

egzorcyzm prywatny, dotkn

ąć

relikwi

ą

ś

wi

ę

tego, kapła

ń

sk

ą

stuł

ą

czy

po

ś

wi

ę

conym medalikiem, szkaplerzem b

ą

d

ź

franciszka

ń

sk

ą

tauk

ą

. To powszechne praktyki, na zastosowanie których złe moce nie

mog

ą

by

ć

oboj

ę

tne, gdy

ż

spotkanie profanum z sacrum musi wywoła

ć

odpowiedni

ą

reakcj

ę

. Kiedy zauwa

ż

ysz nietypowe zachowanie

danej osoby, np. krzyk typu: "Parzy!", "Nie chc

ę

, odejd

ź

ode mnie z tym ..., ty ...!", albo nagł

ą

utrat

ę

mowy, sztywnienie ciała,

demoniczn

ą

manifestacj

ę

siły, polegaj

ą

c

ą

na materializacji przedmiotów w jamie ustnej, pojawieniu si

ę

satanistycznych symboli na ciele,

itp., udaj si

ę

do kurii diecezjalnej i popro

ś

o kontakt z kapłanem-egzorcyst

ą

.

o. Bogdan Roca

ń

da OFMConv