___________________________________________________________________________

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Jadwiga Mucha

Wykonywanie galanterii futrzanej
743[02].Z2.05

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

1

Recenzenci:
dr inż. Jadwiga Rudecka
mgr inż. Ewelina Śmiszkiewicz




Opracowanie redakcyjne:
inż. Jadwiga Mucha



Konsultacja:
mgr inż. Zdzisław Feldo











Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 743[02].Z2.05
„Wykonywanie galanterii futrzanej”, zawartego w programie nauczania dla zawodu kuśnierz.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

2

SPIS TREŚCI

1.

Wprowadzenie

3

2.

Wymagania wstępne

6

3.

Cele kształcenia

7

4.

Przykładowe scenariusze zajęć

8

5.

Ćwiczenia

12

5.1.

Czapki ze skór futerkowych

12

5.1.1. Ćwiczenia

12

5.2.

Konfekcjonowanie kołnierzy, szali, kolii i etoli ze skór futerkowych

18

5.2.1. Ćwiczenia

18

5.3.

Wykonywanie rękawic futrzanych

21

5.3.1. Ćwiczenia

21

6.

Ewaluacja osiągnięć ucznia

23

7.

Literatura

32

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

3

1.

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie

kuśnierz.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie
z poradnika do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które

zawierają podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest
zwrócenie uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować
samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy
jest przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić
uczniom samodzielne odpowiedzenie na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza,
ponieważ nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ć

wiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę

teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną
propozycję ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia,
uwzględniając różne możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje, które
z zaproponowanych ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu
technodydaktycznym szkoły. Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które
sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest
udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego
zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem niezrozumienia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

4

przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.
W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,
sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi zainteresowanie ucznia. Uczeń
niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w pełni
umiejętności założonych w jednostce modułowej. Należy rozbudzić wśród uczniów tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową powinien zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne,
czy może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu
całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki
osiągnięte przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej
nauczyciela realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano
określoną liczbę możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa
uzależniona jest od ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według
własnego projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak
przeprowadzić proces oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie
swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

5

Schemat układu jednostek modułowych

743[02].Z2

Technologia wytwarzania
wyrobów futrzarskich

743[02].Z2.01

Dobieranie skór do produkcji

wyrobów futrzarskich

743[02].Z2.02

Użytkowanie maszyn,

urządzeń i narzędzi

kuśnierskich

743[02].Z2.03

Wykonywanie

błamów

ze skór futerkowych

743[02].Z2.04

Wykonywanie odzieży

futrzanej

743[02].Z2.05

Wykonywanie

galanterii futrzanej

743[02].Z2.06

Wykonywanie usług

kuśnierskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

6

2.

WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu nauczania jednostki modułowej uczeń powinien

umieć:

−−−−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

−−−−

użytkować podstawowe maszyny i urządzenia kuśnierskie,

−−−−

posługiwać się przyborami i narzędziami kuśnierskimi,

−−−−

rozróżniać, sortować oraz dobierać skóry futerkowe według charakteru okrywy włosowej
i tkanki skórnej,

−−−−

rozróżniać metody reperacji skór futerkowych,

−−−−

korzystać z dokumentacji techniczno-technologicznej wyrobów odzieżowych w procesie
produkcji,

−−−−

dobierać metody i techniki rozkroju skór futerkowych,

−−−−

określać etapy procesu wytwarzania wyrobu futrzarskiego,

−−−−

wykonywać wyroby futrzarskie zgodnie z projektem,

−−−−

dokonywać naprawy i renowacji wyrobów ze skór futerkowych,

−−−−

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej
i ochrony środowiska podczas wykonywania wyrobów futrzarskich,

−−−−

korzystać z różnych źródeł informacji zawodowej.

−−−−

odczytywać rysunki techniczne prostych wyrobów futrzarskich,

−−−−

interpretować rysunek żurnalowy,

−−−−

dobierać zestawienia kolorystyczne w projekcie wyrobu futrzarskiego,

−−−−

wyjaśniać podstawowe pojęcia z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,

−−−−

wykonywać pomiary sylwetki człowieka,

−−−−

stosować zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego,

−−−−

stosować zasady modelowania form z uwzględnieniem układu skór w wyrobie,

−−−−

wykonywać szablony podstawowych wyrobów futrzarskich.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

7

3.

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−−−−

rozróżnić wyroby galanterii futrzanej,

−−−−

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

−−−−

określić etapy wykonywania wyrobów galanterii futrzanej,

−−−−

dobrać skóry futerkowe do rodzaju wykonywanego wyrobu,

−−−−

dobrać techniki rozkroju do rodzaju skór i rodzaju wyrobu,

−−−−

dobrać techniki zmiany profilu skór w zależności od kształtu, charakteru wyrobu
i rodzaju skór,

−−−−

dobrać materiały pomocnicze i dodatki do wykończenia wyrobu,

−−−−

rozróżnić sposoby wykończenia galanterii futrzanej,

−−−−

dobrać sposób wykończenia do rodzaju wyrobu,

−−−−

wykonać wyrób galanteryjny według dokumentacji techniczno-technologicznej i modelu,

−−−−

posłużyć się formami czapniczymi i szablonami do modelowania kształtu nakryć głowy,

−−−−

zastosować elementy zdobnicze w różnych wyrobach galanteryjnych futrzanych zgodnie
z tendencjami mody,

−−−−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

8

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć dydaktycznych 1

Osoba prowadząca

…………………………………….…………................

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Technologia wytwarzania wyrobów futrzarskich
743[02].Z2

Jednostka modułowa:

Wykonywanie galanterii futrzanej
743[02].Z2.05

Temat: Rodzaje i charakterystyka wyrobów galanterii futrzanej.

Cel ogólny: Rozróżnianie i charakteryzowanie galanterii futrzanej.

Po zakończeniu zajęć uczeń powinien umieć:

−

rozróżnić wyroby galanterii futrzanej,

−

określić funkcje galanterii futrzanej,

−

określić cechy skór futerkowych przeznaczonych na galanterię,

−

określić cechy materiałów wykończeniowych,

−

rozróżnić sposoby wykończenia wyrobów galanterii futrzanej.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

formy czapnicze – klocki,

−

formy płaskie – szablony,

−

katalogi wyrobów galanteryjnych,

−

kolekcja wyrobów galanteryjnych,

−

literatura z rozdziału 7.

Zadanie dla ucznia
Rozpoznaj i scharakteryzuj wskazane wyroby galanteryjne.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Podanie tematu zajęć.
2. Nawiązanie do tematu.
3. Uświadomienie celów kształcenia.

Faza właściwa
1.

Rozwinięcie tematu zajęć:

−

nauczyciel przedstawia wyroby galanteryjne z różnych rodzajów skór futerkowych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

9

−

nauczyciel dzieli wyroby galanteryjne na asortymenty i charakteryzuje je, zwracając
uwagę na: rodzaj skór, z których zostały wykonane, materiały wykończeniowe i technikę
wykonania,

−

nauczyciel dzieli uczniów na grupy i przydziela każdej grupie wyroby galanteryjne do
analizy.

2.

Wykonywanie zadania przez uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach, analizują przydzielone wyroby galanteryjne pod
względem: rodzaju i jakości skór, zastosowanych technik wykończenia,

−

uczniowie dyskusją w grupach na temat cech charakterystycznych wyrobów,

−

uczniowie zapisują w zeszytach charakterystykę wyrobów w formie opisów ogólnych.

−

nauczyciel obserwuje uczniów w czasie pracy, udziela w razie potrzeby dodatkowych
informacji.

3.

Prezentacja i analiza ćwiczenia:

−

przedstawiciele grup prezentują sporządzone charakterystyki wyrobów na forum klasy,

−

uczniowie dyskutują na forum klasy na temat trafności opracowań swoich i kolegów.

Faza kończąca
1.

Podsumowanie zajęć:

−

nauczyciel podsumowuje zajęcia i z pomocą uczniów stawia wnioski końcowe,

−

nauczyciel ocenia pracę uczniów, biorąc pod uwagę przygotowanie teoretyczne, wkład
pracy, oraz poprawność wykonania zadania,

−

nauczyciel podaje temat następnych zajęć oraz materiały źródłowe.

Praca domowa

Przejrzyj aktualne żurnale mody i czasopisma odzieżowe, zapoznaj się z aktualnymi

trendami mody na sezon jesienno – zimowy, zwracając szczególną uwagę na fasony nakryć
głowy, modne w bieżącym sezonie.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach: uczniowie wypełniają
ankietę dotyczącą oceny zajęć i trudności podczas realizowania zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

10

Scenariusz zajęć dydaktycznych 2

Osoba prowadząca

…………………………………….…………................

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Technologia wytwarzania wyrobów futrzarskich
743[02].Z2

Jednostka modułowa:

Wykonywanie galanterii futrzanej.
743[02].Z2.05

Temat: Wykonywanie rękawic futrzanych ze skór lub odpadów welurowych.

Cel ogólny: Wykonanie rękawic futrzanych z jednym palcem.

Po zakończeniu zajęć uczeń powinien umieć:

−

rozpoznać elementy rękawicy z jednym palcem,

−

dobrać materiały podstawowe i dodatki,

−

określić etapy wykonania rękawic,

−

rozróżnić sposoby wykonania rękawic,

−

wykroić elementy rękawic,

−

uszyć rękawice,

−

zastosować elementy zdobnicze.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych,

Czas: 5 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

odpad ze skór owczych kl. I,

−

szablony rękawic,

−

wzory uszytych rękawic,

−

plansze poglądowe dotyczące wykonania rękawic,

−

stanowisko pracy ręcznej,

−

maszyna kuśnierska,

−

literatura z punktu 7.

Zadanie dla ucznia
Wykonaj parę rękawic z jednym palcem z odpadów skór owczych welurowych.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

11

Faza właściwa:
1.Rozwinięcie tematu – instruktaż wstępny:

−

nauczyciel omawia sposoby wykonywania rękawic, posługując się uszytymi modelami
i planszami obrazującymi etapy wykonania rękawic z jednym palcem – łapawic,

−

nauczyciel przydziela stanowiska pracy, materiały do wykonania zadania oraz szablony
rękawic - dwa rodzaje: dla uczniów zdolniejszych rękawice z palcem wszywanym, dla
uczniów słabszych szablony rękawic z palcem doszywanym.

2. Wykonanie zadania:

−

uczeń przygotowuje stanowisko pracy ręcznej i maszynowej,

−

uczeń planuje kolejność czynności wykonywania zadania,

−

uczeń wykonuje rękawice według planu, dokonuje samokontroli po krojeniu, szyciu,
zdobieniu,

−

nauczyciel obserwuje prace uczniów, zwracając uwagę na prawidłowość wykonywanych
operacji technologicznych i montażowych, po dostrzeżeniu błędów udziela
odpowiedniego instruktażu na bieżąco,

−

po wykonaniu zadania, uczeń dokonuje samooceny wykonanej pracy.

3. Prezentacja:

−

uczniowie prezentują swoje prace,

−

uczniowie dyskutują, wskazując trudności jakie wystąpiły w trakcie wykonywania
zadania, wybierają najlepsze prace,

−

nauczyciel kieruje dyskusją.

Faza kończąca
1.Podsumowanie:

−

nauczyciel podsumowuje prace uczniów,

−

wskazuje na nieprawidłowości jakie wystąpiły podczas wykonywania zadania,

−

daje wskazówki jak unikać błędów na przyszłość,

−

wyróżnia najlepsze prace.

2. Ocena poziomu osiągnięć i aktywności uczniów.

−

Nauczyciel ocenia indywidualnie uczniów biorąc pod uwagę poprawność i estetykę
wykonania zadania, oraz przygotowanie teoretyczne.

Praca domowa

Odrysuj w zeszycie wierzchnią część szablonu rękawicy. Zaprojektuj zdobienie rękawic

w formie haftu i aplikacji dowolną techniką plastyczną.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach: uczniowie wypełniają
ankietę dotyczącą oceny zajęć i trudności podczas realizowania zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

12

5. ĆWICZENIA

5.1. Czapki ze skór futerkowych

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz skóry królicze na dwa berety ośmioklinowe. Narysuj układ klinów na skórach

w dwóch wersjach: o kierunku włosa wokoło i do góry. Porównaj zużycie skór dla obu
wersji.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposoby wykonywania nakryć
głowy ze skór króliczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

dobrać skóry królicze,

2)

opracować klin na beret ośmioklinowy,

3)

przygotować skóry do rozrysowania: wyreperować, nabić, wysuszyć, zdjąć z deski,

4)

zaplanować układy klinów,

5)

rozrysować układy klinów na skórach w dwóch wersjach: o kierunku włosa wokoło i do
góry,

6)

porównać zużycie skór w obu układach i przedstawić wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

skóry królicze,

−

stół kuśnierski,

−

karton do opracowania klinów,

−

przybory kuśnierskie: taśma centymetrowa, szpilki, linia,

−

nóż kuśnierski,

−

maszyna kuśnierska,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz fason czapki damskiej i męskiej do skóry lisa rudego. Opracuj szablony dla

obydwu czapek. Uzasadnij wybór fasonu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

13

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na konfekcjonowanie czapek ze skór
lisów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania,

2)

dokonać analizy fasonów czapek pod kątem surowca kuśnierskiego,

3)

wybrać fasony czapek: damskiej i męskiej z poradnika,

4)

opracować szablony wybranych fasonów,

5)

uzasadnić wybór fasonu,

6)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

papier do opracowania form i szablonów,

−

przybory dopisania i rysowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Wykonaj czapkę damską typu toczek ze skór króliczych Szablony opracuj według

rysunku, zaznacz kierunek włosa i punkty montażowe.

Rysunek do ćwiczenia 3

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposób opracowania szablonu na
czapkę typu – toczek oraz na konfekcjonowanie czapek ze skór króliczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

opracować szablony toczka,

2)

zaznaczyć na elementach szablonu kierunek włosa i punkty montażowe,

3)

dobrać skóry królicze,

4)

przygotować skóry królicze do rozkroju (wyreperować i nabić),

5)

zaplanować układ szablonów na skórach zgodnie z zaznaczonym kierunkiem włosa,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

14

6)

odrysować szablony na skórach,

7)

wykroić elementy czapki, zszyć elementy czapki w całość,

8)

zszyć elementy czapki w całość,

9)

nabić zszytą czapkę na klocek w celu wymodelowania (poprawienia) jej kształtu,

10)

dobrać sposób wykończenia,

11)

dobrać materiały wykończeniowe,

12)

wykończyć czapkę,

13)

dokonać samokontroli wykonanej czapki.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−−−−

poradnik dla ucznia,

−

stół do pracy ręcznej,

−

skóry królicze do wyrobu,

−

karton na szablony,

−

przybory kuśnierskie: naparstek, taśma centymetrowa, igła,

−

narzędzia kuśnierskie: nóż, grzebień, kleszcze,

−

przybory do rysowania,

−

maszyna kuśnierska,

−

maszyna stębnowa,

−

materiały wykończeniowe: płótno sztywne, podszewka,

−

literatura z rozdziału 7,

−

klocek do wymodelowania.

Ćwiczenie 4

Zaplanuj kolejność czynności wykonania czapki damskiej typu dżokejka ze skór nutrii

brzuszków przedstawionej na rysunku.

Rysunek do ćwiczenia 4

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

15

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na konfekcjonowanie czapek ze skór
nutrii.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

dokonać analizy rysunku,

2)

wykonać szablony klina i daszków,

3)

wykonać rysunek instruktażowy obrazujący sposób rozkroju skór,

4)

zaplanować sposób wykończenia czapki,

5)

zapisać czynności wykonania czapki w porządku chronologicznym,

6)

zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

skóra nutrii – brzuszek,

−

poradnik dla ucznia,

−

zeszyt uczniowski,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Wykonaj czapkę męską z daszkiem z zastosowaniem form płaskich (szablonów) do

rozkroju skór i modelowania kształtu czapki. Szablony do wykonania czapki opracuj według
załączonego rysunku.

Rysunek do ćwiczenia 5

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

16

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na konfekcjonowanie czapek męskich
ze skór futerkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

wykreślić na arkuszu papieru rysunki konstrukcyjne elementów składowych czapki
z daszkiem według załączonego rysunku w skali 1:1,

2)

wyciąć wykreślone elementy formy czapki męskiej z daszkiem,

3)

na podstawie form opracować szablony czapki z daszkiem,

4)

zaznaczyć na elementach szablonu kierunek włosa i punkty montażowe,

5)

dobrać skóry futerkowe,

6)

przygotować skóry futerkowe do rozkroju (wyreperować i nabić),

7)

zaplanować układ szablonów na skórach zgodnie z zaznaczonym kierunkiem włosa,

8)

odrysować szablony na skórach,

9)

wykroić elementy czapki,

10)

zabezpieczyć brzegi przed rozciąganiem,

11)

zszyć elementy czapki w całość,

12)

dobrać sposób wykończenia,

13)

dobrać materiały wykończeniowe,

14)

wykończyć czapkę,

15)

dokonać samokontroli wykonanej czapki.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

stół do pracy ręcznej,

−

skóry futerkowe do wyrobu,

−

arkusz papieru A1,

−

karton na szablony,

−

przybory kuśnierskie: naparstek, taśma centymetrowa, igła, kreda, szpilki krawieckie,

−

narzędzia kuśnierskie: nóż, grzebień, kleszcze,

−

przybory do rysowania,

−

maszyna kuśnierska,

−

maszyna stębnowa,

−

materiały wykończeniowe: płótno sztywne, laminat, podszewka,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

17

Ćwiczenie 6

Scharakteryzuj wyroby galanterii futrzanej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na charakterystykę wyrobów galanterii
futrzanej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

przejrzeć kolekcję wyrobów galanteryjnych futrzarskich,

2)

rozpoznać wyroby galanterii futrzarskiej i przyporządkować je do odpowiednich grup
asortymentowych,

3)

dokonać pisemnej charakterystyki wyrobów, w zeszycie w formie opisów ogólnych,

4)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

kolekcja wyrobów galanterii futrzanej,

−

ż

urnale mody z wyrobami futrzarskimi,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

18

5.2. Konfekcjonowanie kołnierzy, szali, kolii i etoli ze skór

futerkowych

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj trzy jednakowe rysunki kołnierzy z klapami (posłuż się szablonem).

Zaprojektuj na każdym z nich odmienny sposób kroju skór króliczych, oznacz kierunek
okrywy włosowej i położenie: zadu, karku, grzbietu.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposoby rozkroju skór króliczych na
kołnierze.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odrysować 3 razy szablon kołnierza,

2)

zaprojektować trzy sposoby krojenia,

3)

oznaczyć kierunek okrywy włosowej,

4)

oznaczyć położenie zadu, karku i grzbietu,

5)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

szablon kołnierza,

−

skóra królicza,

−

papier do odrysowania szablonu,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Opracuj kolejność czynności przy wykonywaniu kołnierza szalowego nakładanego ze

skóry lisa. Opracuj graficznie reperację i rozkrój skóry.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposoby wykonywania kołnierzy ze
skór lisów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

narysować w skali 1:5 profil skóry lisa,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

19

2)

zaznaczyć na rysunku sposób reperacji łebka (miejsca po oczach i uszach),

3)

zaznaczyć sposób rozkroju skóry na kołnierz,

4)

wypisać w punktach kolejność czynności wykonywania kołnierza,

5)

wypisać i scharakteryzować materiały wykończeniowe potrzebne do wykonania

kołnierza,

6)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

skóra lisa,

−

zeszyt uczniowski,

−

przybory do rysowania i pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Wykonaj dwustronny szal ze skór króliczych o długości 150 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposób wykonywania szala ze skór
króliczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

opracować szablon szala,

2)

dobrać skóry królicze,

3)

wyreperować skóry,

4)

zszyć skóry,

5)

nabić skóry na blat,

6)

obrównać skóry według szablonu,

7)

nałożyć dodatki – napikować tkaninę wzmacniającą,

8)

podwinąć brzegi tkaniny wokół brzegów wykroju,

9)

zszyć szal na maszynie kuśnierskiej,

10)

wykończyć szal na tzw. wywrotkę,

11)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne,

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

stół do pracy ręcznej,

−

maszyna kuśnierska,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

20

−

skóry królicze,

−

karton na szablony,

−

narzędzia kuśnierskie: nóż, kleszcze, grzebień,

−

przybory kuśnierskie: igła, naparstek, taśma centymetrowa,

−

dodatki: nici ręczne i maszynowe, tkanina wzmacniająca,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

21

5.3. Wykonywanie rękawic futrzanych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj szablon rękawicy (łapawicy) na własną rękę.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposób wykonywania rękawic.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odrysować własną dłoń na papierze,

2)

wykonać pomiary dłoni,

3)

wykonać szablon rękawicy,

4)

sprawdzić szablon,

5)

nanieść poprawki na szablonie,

6)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne,

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

stanowisko pracy,

−

papier do odrysowania dłoni,

−

karton na szablony,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj rękawicę z odpadów skór welurowych według szablonów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposób wykonywania rękawic.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

dobrać odpady skór welurowych na rękawice,

2)

odrysować szablon rękawicy na odpadach,

3)

wykroić rękawice z odpadu skór welurowych,

4)

zszyć rękawice na maszynie kuśnierskiej,

5)

sprawdzić uszyte rękawice,

6)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

22

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−−−−

poradnik ucznia,

−

stół do pracy,

−

odpad ze skór owczych welurowych,

−

narzędzia kuśnierskie: nóż kuśnierski, grzebień kuśnierski, nożyce,

−

szablon rękawicy,

−

przybory do rysowania,

−

maszyna kuśnierska,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Zaprojektuj zdobienie: haft i aplikacje na formie rękawicy z jednym palcem.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na sposób wykonywania i zdobienia
rękawic.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

odrysować formę rękawicy na kartce z bloku rysunkowego,

2)

zaprojektować zdobienie ściegami ozdobnymi,

3)

zaprojektować aplikacje z kolorowego papieru ,

4)

wyciąć aplikacje i nakleić na formę rękawicy,

5)

zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

przybory do rysowania,

−

blok rysunkowy A4,

−

papier kolorowy,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

23

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy dla jednostki modułowej „Wykonywanie galanterii
futrzanej”.

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−−−−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 17, 19, 20 są poziomu podstawowego,

−−−−

zadania 13, 14, 15, 16, 18 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−−−−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−−−−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−−−−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−−−−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. a, 3. c, 4. b, 5. a, 6. b, 7. a, 8. b, 9. a, 10. b, 11. b,
12. b, 13. b, 14. a, 15. b, 16. c, 17. a, 18. a, 19. a, 20. b.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Zdefiniować kolię kuśnierską

A

P

b

2

Wymienić skóry nadające się do wykonania kolii

B

P

a

3

Wymienić wyroby zaliczane do galanterii futrzanej

B

P

c

4

Nazwać krótką pelerynkę futrzaną

A

P

b

5

Podać podstawowy pomiar do opracowania
szablonów czapek

B

P

a

6

Znać przyrządy do modelowania czapek

A

P

b

7

Rozpoznać formy konstrukcyjne czapek

B

P

a

8

Rozpoznać rodzaje czapek na podstawie szablonów

B

P

b

9

Rozpoznać wyrób galanteryjny

B

P

a

10 Rozpoznać rodzaj cięć wyokrąglających

B

P

b

11 Rozpoznać układ rozkroju skóry owczej na

kołnierze

B

P

b

12 Rozpoznać rodzaj skóry po sposobie rozkroju na

kołnierz

B

P

b

13 Określić wielkość dodatku konstrukcyjnego

w czapkach

C

PP

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

24

14 Określić rodzaj skór przy których nie należy

stosować krojów literowych

C

PP

a

15 Określić zasady sortowania skór na czapki

C

PP

b

16 Określić zastosowanie ząbków francuskich

wytwarzaniu galanterii futrzanej

C

PP

c

17 Rozpoznać technikę kroju skór futerkowych

B

P

a

18 Określić przeznaczenie skóry lisa na podstawie jego

przygotowania do wykończenia

C

PP

a

19 Znać zasady krojenia rękawic

A

P

a

20 Znać zastosowanie plastikowych główek

w galanterii futrzanej

A

P

b

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

5.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

6.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

7.

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

8.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

9.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

5.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

7.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

25

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1.

Kolia kuśnierska to

a)

szalik.

b)

skóra wykonana na zwierzątko.

c)

kołnierz.

d)

stójka.

2. Kolie wykonuje się ze skór

a)

lisów, norek, tchórzy.

b)

królików, jagniąt, nutrii.

c)

piżmaków, karakułów, kun.

d)

szynszyli, piżmaków, kun.

3. Do galanterii futrzanej zaliczamy

a)

błamy, narzuty, dywaniki.

b)

futra, kurtki, etole.

c)

czapki, kołnierze, szale.

d)

futra błamy rękawice.

4. Krótka pelerynka futrzana to

a)

okrągły duży kołnierz.

b)

etola.

c)

bodies.

d)

kolia.

5. Podstawowy wymiar do opracowania szablonów czapki to

a)

obwód głowy.

b)

wysokość głowy.

c)

szerokość głowy.

d)

kształt głowy.

6. Do modelowania i utrwalania kształtu czapek stosuje się

a)

manekiny.

b)

klocki.

c)

włókniny.

d)

gąbki.

7. Rysunek przedstawia konstrukcję form

a)

toczka.

b)

beretu.

c)

dżokejki.

d)

kapelusza.

8. Rysunek przedstawia ułożenie szablonów

a)

kapelusza.

b)

beretu.

c)

papachy.

d)

toczka.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

26

9. Przedstawiony na rysunku wyrób galanteryjny to

a)

etola.

b)

kołnierz.

c)

kolia.

d)

bolerko.

10.W przedstawionym na rysunku kołnierzu zastosowano cięcia wyokrąglające w kształcie

litery
a)

W.

b)

M.

c)

N.

d)

V.

11.Na rysunku przedstawiony jest rozkrój skóry owczej na kołnierze w układzie

a)

asymetrycznym .

b)

symetrycznym.

c)

podłużnym.

d)

kombinowanym.

12.Rysunek przedstawia sposób reperacji i krojenia kołnierza ze skóry

a)

króliczej.

b)

jagnięcej.

c)

nutrii.

d)

bobra.

13.Dodatek konstrukcyjny przy wykonywaniu szablonów czapek wynosi

a)

1÷2 cm.

b)

2÷3 cm.

c)

4÷6 cm.

d)

6÷7 cm.

14. Przy wykonywaniu kołnierzy nie należy stosować krojów literowych do skór

a) z lokiem i szablonowych.
b) lisów.
c) tchórzy.
d) norek.

15. Na czapki i kołnierze przeznacza się skóry

a)

o rzadkim włosie i grubej dermie.

b)

o ładnej okrywie włosowej i cienkiej dermie.

c)

o rzadkim włosie puchowym i grubej dermie.

d)

nie nadające się na futra.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

27

16. Ząbki francuskie w galanterii futrzanej mają zastosowanie przy

a)

wszywaniu denek do czapki.

b)

przyszywaniu materiałów.

c)

zszywaniu elementów o odwrotnym kierunku biegu włosa.

d)

podszywaniu podszewki.

17.Otok czapki przedstawionej na rysunku wykonany jest ze skóry

a)

galonowej.

b)

wysuwanej.

c)

przeszczepione.

d)

wyokrąglanej.

18. Rysunek przedstawia skórę lisa przygotowaną do wykończenia

a)

kolii.

b)

kołnierza.

c)

czapki.

d)

pelerynki.

19. Kierunek pochylenia okrywy włosowej w rękawiczce powinien być skierowany

a)

od góry do dołu (do palców).

b)

od dołu do góry (do nadgarstka).

c)

w poprzek (od kciuka do grzbietu dłoni).

d)

skośnie (od kciuka do małego palca).

20. Plastikowe główki do formowania łebków stosuje się przy

a)

kołnierzach nakładanych.

b)

koliach.

c)

etolach.

d)

szalach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

28

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...........................................................................................................................

Wykonywanie galanterii futrzanej

Zakreśl poprawną odpowiedź

Nr zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

29

Test praktyczny typu „próba pracy” dla jednostki modułowej
„ Wykonywanie galanterii futrzanej ” 743[02]Z2.05

Treść zadania

Wykonaj beret damski ośmioklinowy ze skór nutrii z włosem zbieżnym u góry beretu.

Szablon klina opracuj według rysunku. Beret wykończ wkładem z laminatu i podszewką.

Rysunek do zadania

Zadanie jest tak dobrane, aby pozwoliło sprawdzić poziom ukształtowanych

umiejętności w zakresie wiedzy teoretycznej i sprawności wykonania czynności
praktycznych. Uczniowi należy stworzyć możliwość inwencji w zaplanowaniu
poszczególnych etapów wykonania zadania: zorganizowania stanowiska pracy oraz
wykazania się umiejętnością dobierania skór na wyrób kuśnierski. Jest to jednocześnie
możliwość samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności
i dokonania analizy podjętych działań praktycznych.

Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonanie

zadania zgodnie z zasadami technologicznymi i w określonym czasie.

Uczeń powinien mieć udostępnione:

−

stół kuśnierski do pracy ręcznej,

−

maszyna kuśnierska i maszyna stębnowa,

−

skóry nutrii,

−

narzędzia i przybory kuśnierskie: nóż, grzebień, taśma centymetrowa, linia, kreda,

−

materiały wykończeniowe :taśma konfekcyjna, płótno sztywne, laminat, podszewka,

−

preszpan,

−

przybory do rysowania.

Nauczyciel powinien:

−

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska w warsztatach szkolnych lub

zakładzie produkcyjnym,

−

przydzielić uczniom skóry nutrii na czapki,

−

skontrolować przygotowany przez uczniów wykaz czynności do wykonania,

−

określić czas wykonania zadania,

−

określić kryteria oceny wykonywanego zadania,

−

na bieżąco kontrolować pracę uczniów,

−

dokonać oceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

30

Instrukcja dla ucznia

Uczeń powinien wykonać następujące czynności:

−

dobrać i założyć odzież ochronną,

−

zapoznać się z treścią zadania,

−

zaplanować kolejne czynności wykonania beretu,

−

zgłosić nauczycielowi gotowość do wykonania zadania,

−

zorganizować stanowisko pracy,

−

wykonać zadanie,

−

dokonać samokontroli,

−

po zakończeniu pracy uporządkować stanowisko pracy,

−

dokonać samooceny wykonanej pracy.

Umiejętności podlegające ocenie

l.p.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do
uzyskania

Punkty
uzyskane

1.

Dobieranie odzieży ochronnej

5

2.

Zapoznanie się z treścią zadań
i zapisanie planu pracy

10

3.

Przygotowanie stanowiska pracy:

−

zabezpieczenie pod względem bhp,

−

zachowanie ładu i porządku na
stanowisku pracy.

5
3

2

4.

Wykonanie zadania:

−−−−

opracowanie szablonu klina,

−−−−

reperacja skór,

−−−−

nabijanie skór,

−−−−

zaplanowanie rozkroju (rozrysowanie
układu klinów),

−−−−

wykrojenie beretu,

−−−−

zaznaczenie „znaków spotkań”,

w klinach,

−−−−

zszycie beretu,

−−−−

rozkrój dodatków,

−−−−

uszycie wkładu,

−−−−

wykończenie,

−−−−

kosmetyka,

−−−−

uporządkowanie stanowiska pracy,

−−−−

samoocena wykonanej pracy.

60

5
5
5

10

5

2
5
5
4
5
5
2
2

5.

Zaprezentowanie wykonanego zadania:

−−−−

omówienie efektów swojej pracy,

−−−−

omówienie przebiegu wykonania pracy,

−−−−

sformułowanie wniosków

związanych z realizacją zadania.

20

7
7

5

Razem

100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

31

Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne:

Ocena

Liczba punktów

uzyskanych

dopuszczający

60÷70

dostateczny

71÷80

dobry

81÷95

bardzo dobry

96÷100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

32

7. LITERATURA

1.

Buczyńska L., Burzyński Cz.: Kuśnierstwo 2. WSiP, Warszawa 1986

2.

Burzyński Cz., Dzieża R., Suliga A., Duda I.: Kuśnierstwo. WNT, Warszawa 1986

3.

Burzyński Cz., Suliga A.: Kuśnierstwo cz.1. WSiP, Warszawa 1986

4.

Korczak k., Szymańska J.: Rysunek zawodowy dla szkół przemysłu skórzanego. WSiP,
Warszawa 1988

5.

Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy. WSiP, Warszawa 1989