POTENCJOMETRIA – miareczkowanie potencjometryczne
2010/2011
ANALIZA INSTRUMENTALNA
Strona 1
Oznaczanie kwasów chlorowodorowego i octowego w mieszaninie metodą
alkacymetrycznego miareczkowania potencjometrycznego
Metoda:
Potencjometria.
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest pokazanie możliwości jednoczesnego oznaczenia dwóch kwasów:
organicznego i nieorganicznego w mieszaninie metodą potencjometryczną.
Odczynniki:
•
Wodorotlenek sodu (NaOH), roztwór mianowany o stężeniu c=0.1 M.
•
Kwas octowy (CH
3
COOH), roztwór mianowany o stężeniu c=0.1M.
•
Kwas solny (HCl), roztwór mianowany o stężeniu c=0.1M.
•
Aceton cz.d.a.
Aparatura i sprzęt laboratoryjny:
•
Kolba miarowa o pojemności 50 ml – 1 szt.
•
Pipeta wielomiarowa pojemności 10 ml – 1 szt.
•
Pipeta wielomiarowa pojemności 5 ml – 2 szt.
•
Titrator CerkoLab.
•
Elektroda szklana kombinowana.
Sposób wykonania:
1.
Do kolbki o pojemności 50 ml odmierzyć pipetą 3 ml 0.1M kwasu octowego i 3 ml 0.1M
kwasu solnego, następnie dodać 30 ml acetonu. Uzupełnić woda destylowaną do kreski.
2.
Do naczynka pomiarowego pobrać dokładnie 10 ml oznaczanego roztworu. W
naczynku umieścić elektrodę szklaną i mieszadełko. Włączyć mieszadło magnetyczne.
3.
Strzykawkę titratora napełnić roztworem wodorotlenku sodu (w celu dokładnego
napełnienia strzykawki zaleca się dwukrotne napełnienie i opróżnienie strzykawki
titrantem).
4.
Ustawić titrator na pauzę wynoszącą 13 sekund. Objętość kroku titranta na 0.01 ml i
ilość kroków 150 (patrz instrukcja obsługi titratora CerkoLab).
5.
Opisane miareczkowanie wykonać dwukrotnie (1 pomiar trwa 26 minut).
Opracowanie wyników:
1.
Na otrzymanej krzywej miareczkowania wyznaczyć punkty końcowe, odpowiadające
odmiareczkowaniu kwasu chlorowodorowego (PK1) i octowego (PK2), korzystając z dwóch
metod podanych poniżej:
a)
metoda stycznych równoległych,
b)
metoda pierwszej pochodnej,
c)
metoda drugiej pochodnej,
d)
metoda Hahna.
