Autor: Sebastian Pich
Moduł 2
Kryminologiczne i penitencjarne aspekty przestępczości zorganizowanej
Zorganizowana grupa przestępcza oznacza grupę posiadającą strukturę, składającą się z trzech lub
więcej osób, istniejącą przez pewien czas oraz działającą w porozumieniu w celu popełnienia jednego
lub więcej poważnych przestępstw dla uzyskania w sposób bezpośredni lub pośredni, korzyści
finansowej lub innej korzyści materialnej.
Według Bałchut J., Gaberle A., Krajewskiego K. pole działania oraz rozmiary przestępczości
zorganizowanej w Polsce nie są dokładnie ustalone. Można jednak wyróżnić pewne typowe obszary,
które są zdominowane przez zorganizowane grupy przestępcze:
‒ handel i produkcja narkotyków (poza „polską heroiną” oraz uprawą konopi indyjskich na
własny użytek),
‒ przerzucanie kradzionych samochodów do innych krajów,
‒ przemyt papierosów i alkoholu,
‒ niektóre postacie przestępstw gospodarczych, na przykład pranie brudnych pieniędzy poprzez
otwieranie działalności legalnej tzw. ,,drugiej nogi”,
‒ kontrola nad agencjami towarzyskimi, kasynami i salonami gier hazardowych, a także innymi
lokalami rozrywkowymi
Charakterystyczne cechy przestępczości zorganizowanej polegają na:
–
trwałym związku wiodących przestępców zawodowych,
–
wielostopniowej, hierarchicznej strukturze organizacyjnej z określonym stylem kierowania
i dyscypliną członków,
–
racjonalnej, planowanej przestępczości i opartej na podziale pracy poprzez specjalistów
(podział ról),
1
Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, Arche, Gdańsk 2001, s. 301-302
Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej
ul. Wrocławska 193–195, 62-800 Kalisz, tel. 62 766 95 00
edu.cossw.pl
strona 1
–
zmiennej „technologii” przestępstwa oraz wielości w wyborze metod – od wyzysku, groźby,
wymuszania, czynnego łapownictwa, przemocy, przymusowej ochrony do terroru,
–
prowadzeniu nielegalnych interesów, które każdorazowo dostosowywane są do potrzeb
społeczeństwa,
–
konspiracyjnym sposobie zachowania się sprawców,
–
pomocy dla członków: w ucieczce, zapłaceniu kaucji, opłaceniu adwokata, zastraszaniu
uczestników procesu, opieka w czasie pobytu w jednostce penitencjarnej, pomoc rodzinie,
ponowne przyjęcie do grupy po uzyskaniu wolności,
–
mobilności i międzynarodowych związkach.
Struktura
zorganizowanej grupy przestępczej
↓
Przywódca lub przywódcy
↓
Kadra kierownicza
↓
Specjaliści
↓
Żołnierze
↓
Tryby maszyny
↓
Pozostali, których pozycja w grupie
jest niejasna, niedookreślona
Przestępczość zorganizowaną w Polsce możemy podzielić na dwa obszary tj. przestępczość
kryminalną i przestępczość gospodarczą. Zaznaczyć należy, że grupą przestępczości kryminalnej
gdzie popełniane są przestępstwa w sposób brutalny kieruję silną ręką tzw. boss. W tej przestępczości
ofiara jest widoczna niemal od zaraz. Jednak przestępcy szybko dorabiają się dużych pieniędzy, które
przeznaczają na otwarcie działalności legalnej. Natomiast przestępczość gospodarcza inaczej „białe
Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej
ul. Wrocławska 193–195, 62-800 Kalisz, tel. 62 766 95 00
edu.cossw.pl
strona 2
kołnierzyki” koncentruje się na dokonywaniu czynów karalnych poprzez wykorzystanie wiedzy
i wysokiego poziomu intelektualnego. Grupą przestępczości gospodarczej kieruje tzw. rekin – człowiek
wykształcony, inteligentny, kulturalny, znający języki obce itp. Ofiara w przypadku przestępstw
gospodarczych jest zauważalna bardzo często dopiero po dłuższym czasie.
Stan na dzień
Ilość osadzonych
1.09.2001
748
1.01.2002
896
2.01.2003
1 497
1.01.2004
2 011
1.01.2005
2 387
2.01.2006
2 830
1.01.2007
3 610
1.01.2008
3 654
2.01.2009
2 790
Tabela 1. Ilość osadzonych z przestępczości zorganizowanej w jednostkach penitencjarnych
Zagrożenia wynikające z pobytu w jednostkach osób związanych z przestępczością
zorganizowaną:
‒ autorytet przestępczy (wysoka pozycja wśród osadzonych, solidaryzowanie się),
‒ prowadzenie działalności przestępczej w warunkach izolacji,
‒ przemyt na teren jednostki przedmiotów niebezpiecznych i niedozwolonych,
‒ zbieranie się światka przestępczego pod jednostką organizacyjną,
‒ ucieczka art. 242 § 1 Kk., (napaść na konwój),
‒ groźba, zastraszanie, szantaż,
‒ czynna napaść na funkcjonariusza art. 222 Kk.,
‒ skorumpowanie funkcjonariusza art. 228 Kk.
Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej
ul. Wrocławska 193–195, 62-800 Kalisz, tel. 62 766 95 00
edu.cossw.pl
strona 3
Bibliografia
1. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, Arche,
Gdańsk 2001.
2. Bułat K., Czarniak P., Gorzelak A., Kryminologia, Oficyna,
Kraków 2007.
3. Dobrowolski Z., Korupcja w życiu publicznym, Organon,
Zielona Góra 2001.
4. Pływaczewski E. W., (red.), Przestępczość
zorganizowana. Świadek koronny. Terroryzm. W ujęciu
praktycznym, Zakamycze, Kraków 2005.
5. Pich S., Wesołowska-Krzysztofek I., Zanim będzie za
późno. Zjawisko korupcji w jednostkach organizacyjnych
Służby Więziennej, Centralny Ośrodek Szkolenia Służby
Więziennej, Kalisz 2008.
6. Pomiankiewicz J., Członkowie zorganizowanych grup
przestępczych w aresztach śledczych i zakładach
karnych – zagrożenia dla Służby Więziennej
i podejmowane przeciwdziałania, [w:] Parzycki l., Rau Z.,
Praktyczne elementy zwalczania przestępczości
zorganizowanej i terroryzmu. Nowoczesne technologie
i praca operacyjna, Oficyna, Warszawa 2009.
7. Rau Z., Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej
zwalczanie, Zakamycze, Kraków 2002.
8. Szczygieł G., Przestępczość zorganizowana – aspekt
penitencjarny, [w:] Pływaczewski E., Przestępczość
zorganizowana, świadek koronny, terroryzm, Kantor
Wydawniczy Zamykacze, Kraków 2005.
Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej
ul. Wrocławska 193–195, 62-800 Kalisz, tel. 62 766 95 00
edu.cossw.pl
strona 4