background image

 

 
 

 
Zróżnicowanie narodowościowe w Polsce. 
 
Współczesna  Polska  jest  krajem  prawie  całkowicie  jednolitym  narodowościowo. 

Według spisu powszechnego z 2002 roku, liczebność mniejszości narodowych wynosi 3,26% 
ogółu mieszkańców, czyli ok. 1,5 mln osób. W okresie międzywojennym (lata 1918-1939) w 
granicach  II  Rzeczpospolitej  mieszkało  11,3  mln  osób  innej  niż  polska  narodowości,  co 
stanowiło  35%  ogółu  (dane  z  1931  r.).  Przyczyny  tak  dużych  zmian  w  strukturze 
narodowościowej były związane z tragicznym bilansem II wojny światowej i konsekwentną 
realizacją  powojennej  polityki  władz  socjalistycznej  Polski.  Działania  wojenne  i 
eksterminacja ludności pochłonęły ok. 6 mln istnień ludzkich, na skutek zmiany granic poza 
Polską  znalazło  się  ok.  6,5  mln  osób,  a  przymusowe  migracje  i  przesiedlenia  uszczupliły 
polskie społeczeństwo o 1,7 mln osób.  

Obecnie  zgodnie  z  ustawą  z  2004  mniejszością  narodową  jest  mniejszość,  która 

zamieszkuje  w  Polsce  od  co  namniej  100  lat  i  pochodzi  z  narodu  posiadającego  własne 
państwo.  Zatem  możemy  wyróżnić  mniejszości  narodowe  w  Polsce  tj.:  Białorusini,  Czesi, 
Litwini, Niemcy, Ormianie, Rosjanie, Słowacy, Ukraińcy i Żydzi.  

Najliczniejszą mniejszością narodową są dzisiaj Niemcy. Liczba osób tej narodowości 

oceniana jest na ok. 150 tys. (w 1931 r.  - 800 tys.). Zamieszkują głównie Śląsk.  Maja nawet 
swojego  p[przedstawiciela  w  sejmie.  Druga  grupa  to  Białorusini,  których  jest  ok.  49  tys. 
(1931  -  1,9  mln).  Mieszkają  przede  wszystkim  na  wschodzie  Polski.  Trzecią  najliczniejszą 
grupę  stanowią  Ukraińcy,  po  II  wojnie  światowej  przymusowo  przesiedleni  na  ziemie 
zachodnie  i  północne.  Żyje  ich  w  Polsce  ok.  31  tys.  (1931  -  5  mln).  Kolejną  liczną 
mniejszością  narodowościową  są  Żydzi  (ok.  5-15  tys.)  przed  wojną  stanowili  ok.  10% 
społeczeństwa.  Wyróżniamy  także  Ormian  (5-8  tys.  Według  spisu  1,1  tys.).  zamieszkują 
głównie  na obszarze województwa dolnośląskiego i w Krakowie. Możemy spotkać tu także 
kilka  tysięcy  Rosjan,  którzy  po  II  wojnie  światowej  nie  powrócili  do  kraju  ze  względów 
politycznych. Ponadto można wyróżnić także: Greków i Macedończyków, Wietnamczyków, 
Chińczyków. W pobliżu granic rodzimych państw: Słowacy, Czesi i Morawianie, Litwini.  

 
 
Mniejszości etniczne w Polsce. 

 
Mniejszości etniczne to grupy ludności zamieszkujące nasze państwo od co najmniej 

100  lat  i  nie  posiadające  własnych  krajów.  Ich  przedstawicielami  są  Łemkowie,  Karaimi  i 
Tatarzy .  

Łemkowie (60-70 tys.) żyją w rozproszeniu , chociaż coraz więcej można spotkać na 

Beskidzie  niskim.  Romowie  (ok.  25  tys.)  niegdyś  prowadzili  wędrowny  tryb  życia  teraz 
osiadają się w miastach. Tatarzy (ok. 3-5 tys.) są wyznawcami islamu. Karaimi (ok. 200 osób) 
ich religia to połączenie judaizmu i islamu. 

 
Grupy etniczne w Polsce. 
 
Charakteryzują  się  one  poczuciem  odrębności,  własnym  językiem  regionalnym  lub 

gwarą, specyficzną kulturą (obrzędy, zwyczaje, stroje, pieśni itp.) 

background image

  Kaszubi – bardzo wyrazista grupa etniczna. Są 

potomkami Pomorzan, posługują się językiem 
regionalnym,  w  którym  wyróżniamy  wiele 
dialektów.  Liczą  około  600  tys.  osób.    Mają 
swoich 

przedstawicieli 

organizacjach 

administracji 

państwowej, 

terytorialnej, 

własne  organizacje  społeczne,  prasę,  stałe 
audycje  telewizyjne  i  radiowe,  zespoły 
regionalne.  

 
 

 

 

 
 
 

 

Górale  zamieszkują  Karpaty.  Zajmują 

się  pasterstwem,  wyrębem  lasów  oraz  urawą  ziemi. 
Wraz  z  rozwojem  turystyki  rozwinęło  się  rzemiosło 
góralskie. Obecnie utrzymują się głównie z turystyki.  
 
 

 

 

 

 

Ślązacy  –  liczna  grupa 

zamieszkująca  tereny  śląska.    Ze 
względu  na  zawód,  i  usytuowanie 
można  wyróżnić  wiele  gwar  i 
zróżnicowanie  obyczajów.  Górnicy 
np. obchodzą święto swojej patronki – 
barbórkę.  

 

 

 

 

Kurpie 

– 

zasiedlają  rejony  Puszczy 
Kurpiowskiej 

Puszczy 

Białej . charakterystyczne dla 
nich 

są 

stroje, 

hafty, 

wycinanki  

 
 

 

 

 

 

Łowicze  –  (Księżacy)  – 

zamieszkują  obszar  Łowicza.  Posiadają 
pasiaste 

stroje, 

hafty, 

ceramika, 

wycinanki.  

background image

Zróżnicowanie religijne Polsce  
 

W  przeszłości,  gdy  Rzeczpospolita  była  monarchią,  polska  szlachta  kierowała 

się mottem „Bóg, honor, ojczyzna”. Bóg, co znamienne, znajdował się na pierwszym 
miejscu, a religia była i pozostała ważnym elementem polskiej tożsamości narodowej.
 

 
W  minionych  wiekach  Rzeczpospolita  Polska  często  uważana  była  za  przedmurze 

chrześcijaństwa jako kraj sąsiadujący z „bisurmanami”  – Tatarami i Turkami. Za jedno z 
najważniejszych wydarzeń polskiej historii uważa się odsiecz wiedeńską (1683), podczas 
której król Jan III Sobieski odparł wojska osmańskie pod wodzą Kary Mustafy, pomagając 
armii austriackiej powstrzymać marsz turecki na Europę Zachodnią. 

 
KATOLICYZM
 
 
W  Polsce  „religia”  odnosi  się  najczęściej  do  katolicyzmu,  jako  że  zdecydowana 

większość  obywateli  Polski  to  rzymscy  katolicy. 
Odsetek  katolików  szacuje  się  na  90%,  chociaż 
może  to  być  liczba  zawyżona,  ponieważ  jako 
katolicy  klasyfikowani  są  wszyscy  ochrzczeni, 
także  ci,  którzy  porzucili  Kościół.  Tym  niemniej, 
katolicy  są  w  Polsce  największą  wspólnotą 
religijną, a religia katolicka jest nawet przedmiotem 
wykładanym 

szkole 

(chociaż 

nieobowiązkowym).  Do  najbardziej  religijnych 
grup ludności w Polsce należą górale podhalańscy i 
mieszkańcy Śląska. 

 

PRAWOSŁAWIE 

W  naszym  kraju  należy  do  niego  około  500  tys  wiernych,  są  to 

głównie  Białorusini  i  Polacy  mieszkający  na  Podlasiu.  Zamieszkują 
zwłaszcza  województwa:  podlaskie,  podkarpackie,  oraz  obszary  na 
zachodzie  i  północy,  które  zasiedlili  w  wyniku  powojennych  migracji. 
Charakteryzuje go autokefalia, czyli samodzielność, tzn., że nie podlega 
władzy administracyjnej w innym państwie. 

 

GREKOKATOLICYZM 

W Polsce spotkamy około 80 tys. wiernych, są to 

przede  wszystkim  Ukraińcy.  Jest  zorganizowany  na 
dwie  diecezje:  przemysko-warszawską  i  wrocławsko-
gdańską. 

 

 

Cerkiew Prawosławna w Sosnowcu 

Kościół Mariacki  

Cerkiew grekokatolicka w Muszynie 

background image

PROTESTANTYZM  

Kościół  ewangelicko  augsburski,  należy  do  niego  80  tys. 

wyznawców.  Zamieszkują  najczęściej:  Góry  Śląsk  i  Śląsk  Opolski,  a 
szczególnie Ziemię Cieszyńską. 

Kościół ewangelicko-reformowany – ok. 3,5 tys. wyznawców 
Kościół zielonoświątkowy – ok. 20 tys. wyznawców. 
Kościół adwentystów dnia siódmego – ok. 9,65 tys. wyznawców  
Wyznawcy tych kościołów są rozproszeni po całym kraju, nie tworzą 

zwartych grup. 

 
ZWIĄZEK WYZNANIA ŚWIADKÓW JEHOWY 
 
W Polsce jest 120 tys. wyznawców.  
 
MUZUŁMAŃSKI ZWIĄZEK RELIGIJNY 
 
Należy  do  niego  około  5  tys.  osób.  Są  to  głównie  tataży 

zamieszkujący głównie rejony wschodniej Polski (Kruszyniany i Bohoniki 
oraz okolice Sokółki i Białegostoku) i Gdańsk  

 
 
 

JUDAIZM  

 
Po  II  wojnie  światowej  zostało  niewielu  wyznawców. 

Zamieszkują  głównie  Łódź,  Warszawę,  Kraków,  Wrocław  oraz 
miasta  na południowym wschodzie Polski.  

Kościół ewangelicko-
augsburski w Wiśle  

Meczet w Gdańsku  

Synagoga w Tykocinie