Zagrożenia i osiągnięcia
Faza I:
- niezgodność pomiędzy oczekiwaniami i
wymaganiami wobec siebie - oczekiwaniami i
wymaganiami otoczenia a aktualnym poziomem
kompetencji (we wszystkich zakresach)
- w związku z tym napięcie w sferach: somatycznej
(zmiany fizyczne i hormonalne – dojrzewanie
seksualne), psychicznej (dążenie do
samodzielności, ale i lęk przed nią), społecznej
(zmiany w kontaktach społecznych)
Faza II:
- poszukiwanie sposobu redukcji napięcia
poprzez znoszenie niezgodności (zmiany
wewnętrzne) przy jednoczesnej potrzebie
zachowania ciągłości Ja
Faza III:
- przeorganizowanie Ja poprzez nabycie
nowych kompetencji i umiejętności,
sposobów radzenia sobie i akceptację zmian
zewnętrznych
I. Biologiczne: temperament, siła zmian
hormonalnych i somatycznych
II. Społeczne i kulturowe: doświadczenia
wczesnodziecięce, styl rodzicielskie, sieć wsparcia
społecznego, normy i naciski społeczne, środki
masowego przekazu
III. Osobowościowe: pesymizm/optymizm,
rozbieżność między Ja-realnym a Ja-idealnym,
poziom samoakceptacji, zewnętrzne/wewnętrzne
umiejscowienie kontroli
IV. Sytuacyjne: poziom, czas i nakładanie się
realnych trudności i problemów (w tym
sytuacja szkolna i rodzinna)
Kryzys adolescencji nie jest koniecznością –
nie wszyscy młodzi ludzie go przeżywają
I. Funkcjonowanie poznawcze:
zainteresowania nieaktualnymi problemami,
myślenie refleksyjne – wyjaśnianie i
przewidywanie, myślenie formalne –
hipotetyczno-dedukcyjne, tworzenie nowych
teorii, pryncypializm i autorytaryzm, zaniżone
lub zawyżone (a przede wszystkim chwiejne0
poczucie własnej wartości, egocentryzm
intelektualny – świat powinien
podporządkować się regułom, idealizowanie
II. Funkcjonowanie emocjonalne:
Labilność emocjonalna – wahania nastroju,
nadmiernie silne (niewspółmierne do bodźca)
reakcje emocjonalne, bunt młodzieńczy,
egocentryzm afektywny (własne przeżycia
najważniejsze), negacja, uleganie naciskom ze
strony rówieśniczej, konflikty z rodzicami
Konflikty z rodzicami mają pozytywne –
asertywność - lub negatywne – utrata wsparcia i
poczucia własnej wartości - konsekwencje
I. Grupa rówieśnicza: od organizacji lub grup
tej samej płci do organizacji i grup
koedukacyjnych
2. Związki intymne: nietrwałe związki
preintymne w kierunku gotowości do trwałych
związków intymnych
3. Relacje z dorosłymi: zależność od
dorosłych w kierunku związków opartych na
współzależności
1. Autorytet – wie co i jak, się robi
2. Doradca – określa granice, służy pomocą
radą
3. Konsultant – pozwala na nowe, własne
sposoby działania
4. Partner – mistrz, ale działający na zasadzie
równości
1. Usidlająca: zaburzenia pełnienia ról
społecznych, angażowanie w konflikty
rodzicielskie, przejęcie opieki nad rodzicami
2. Nadopiekuńcza: wyręczanie i chronienie
dzieci
Efekty: niedojrzałość emocjonalna,
infantylizm społeczny, wyuczona bezradność,
brak inicjatywy
3. Sztywna: nacisk na nadmierna kontrole
emocji, zmiana traktowana jako zagrożenie,
brak pomocy w konstruktywnym
rozwiązywaniu problemów
Efekty: brak wiary w siebie, przewrażliwienie,
lękliwość.
1. Przyzwolenie na popełnianie błędów
2. Pomoc w uczeni się na własnych błędach
3. Przyzwolenie na samodzielność – nie
wyręczanie
4. Podkreślanie mocnych stron (zawsze przy
ocenianiu)
5. Rozwijanie zainteresowań
6. Modelowanie pozytywnego nastawienia do
siebie
7. Bezwarunkowa akceptacja
8. Unikanie etykietowania – opis przez
zachowania
9. Otwartość na informacje płynące od
dziecka
10. Uwzględnianie indywidualnych potrzeb i
możliwości
Te zasady dotyczą także kontaktu uczeń-
nauczyciel
I. Przyczyny: styl wychowawczy w rodzinie, niska
samoocena, stygmatyzacja społeczna, deficyty
poznawcze, brak adekwatnych wzmocnień
2. Bunt przeciwko: warunkom rozwoju, wzorcom i
normom promowanym w danej kulturze, naciskom
społecznym
3. Warunki zewnętrzne: zgoda społeczna lub brak
zgody społecznej na ujawnianie protestu
4. Rozwiązanie: negocjowanie swoich praw lub ich
wymuszanie (tożsamość negatywna, przestępcza)
lub zaburzenia innego typu (anoreksja, bulimia,
otyłość)
Przyczyny:
- zaburzenia poczucia tożsamości
- nadopiekuńczy lub nadmiernie kontrolujący
rodzice
- poczucie utraty panowania nad własnym
życiem (zaburzenia poczucia autonomii)
- wpływ środków masowego przekazu (moda)
Terapia: wyłącznie terapia rodzinna przynosi
efekty długotrwałe