NIEPEWNOŚĆ POMIARU ANALITYCZNEGO
PRZYKŁADY WYZNACZANIA NIEPEWNOŚCI
Autorzy:
dr hab. Katarzyna Madej
dr Andrzej Olech
dr hab. Jolanta Kochana
mgr Róża Starczak
wersja 3.0 (2013 r.)
1
PLAN WYKŁADU
1. Wprowadzenie
2.
Wielkości opisujące precyzję i dokładność pomiarów,
definicja niepewności pomiaru
3.
Rozkłady prawdopodobieństwa – r. Gaussa i r. prostokątny
4.
Prawo przenoszenia (propagacji) niepewności
5.
Dwie szczególne postaci prawa propagacji niepewności
2
PLAN WYKŁADU cd.
6. Przykłady obliczeń niepewności
6.1 niepewność oznaczenia wagowego substancji
6.2 niepewność stężenia roztworu sporządzanego metodą
wagową w kolbie miarowej
6.3 niepewność wyznaczania pojemności naczyń
miarowych oraz ich współmierności
6.4 niepewność wyniku mianowania roztworu na odważki
substancji wzorcowej
6.5 niepewność wyniku miareczkowania
6.6 niepewność oznaczenia tlenu w wodzie
7. Podsumowanie, wnioski
3
Prezentację opracowano w oparciu o następujące pozycje:
1.
Ewa Bulska – „Metrologia chemiczna”, Wydawnictwo Malamut, 2008.
2.
Barry N. Taylor and Chris E. Kuyatt – „Guidelines for Evaluating and
Expressing the Uncertainty of NIST Measurement Results”, 1994 –
http://physics.nist.gov/Pubs/guidelines/TN1297/tn1297s.pdf
3.
Henryk Szydłowski – „Niepewności w pomiarach. Międzynarodowe
standardy w praktyce”, UAM, Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2001.
4.
Anna Kujawska, Paweł Fotowicz – „Obliczanie niepewności metodą
sumowania niezależnych zmiennych losowych”, Analityka, nr 3, 2003.
4
1. WPROWADZENIE
1995 r.
– uzgodnienie międzynarodowych norm dotyczących
„niepewności w pomiarach”
ISO (International Organization for Standardization)
„Guide to Expression of Uncertainty in Measurement”
„Uncertainity of Measurement in Calibration”
„Quantifying Uncertainity in Analytical Measurement”
Powyższe dokumenty przetłumaczono w Głównym Urzędzie Miar.
5
2. Wielkości opisujące precyzję i dokładność pomiarów
•
Niepewność przypadkowa
dawniej błąd przypadkowy
•
Niepewność systematyczna
dawniej
•
Błąd systematyczny
błąd systematyczny
•
Błąd gruby
6
Niepewność pomiaru u(x) (uncertainty
in measurement) -
jest to wielkość wyznaczająca przedział liczbowy,
w którym wartość prawdziwa leży z określonym, dużym
prawdopodobieństwem
Na
u(x)
składa się:
• niepewność systematyczna (są to głównie niepewności kalibracji
i rozdzielczości przyrządu pomiarowego)
• niepewność przypadkowa (miara rozrzutu wyników pomiaru)
Rozrzut wyników pomiaru może być wyrażony poprzez odchylenie standardowe
s(x).
7
Jeżeli zostało wykonanych n pomiarów: x
1
, ..., x
n
wielkości x, to
najprostszym sposobem ich scharakteryzowania jest obliczenie:
1. średniej arytmetycznej x
śr
2. odchylenia standardowego pojedynczego pomiaru s(x)
3. odchylenia standardowego średniej s(x
śr
)
n
i
i
x
n
x
1
śr
1
2
śr
1
)
(
1
1
)
(
x
x
n
x
s
n
i
i
n
x
s
x
s
)
(
)
(
śr
ad 1)
ad 2)
ad 3)
8
3. Rozkłady prawdopodobieństwa
rozkład Gaussa i rozkład prostokątny
Rozkład prawdopodobieństwa zmiennej losowej x –
funkcja przyporządkowująca wartościom zmiennej
losowej x
prawdopodobieństwo przyjęcia danej
wartości przez tę zmienną.
9
Rozkład Gaussa
– gdy mierzymy pewną wielkość x (zmienną losową) wiele
razy, a otrzymane wyniki podlegają rozrzutowi statystycznemu,
to ten rozrzut najczęściej dobrze opisuje funkcja Gaussa
<x
śr
– s(x) , x
śr
+ s(x) > – przedział ufności, który zawiera 68,3%
wszystkich wyników pomiarowych
Krzywa Gaussa
0
0
zmienna losowa x
G
ęs
toś
ć
praw
do
po
do
bieńs
tw
a
P
x
śr
– s
x
śr
x
śr
+ s
68,3%
10
Niepewność standardowa u(x)
u(x) = s(x)
np. wyznaczanie pojemności kolby na 100 mL
101,1 mL 0,8 mL ( s(x) odpowiada ok. 68 %)
1,6 mL ( 2 s(x) odpowiada ok. 95 %)
2,4 mL ( 3 s(x) odpowiada ok. 99,7 %)
11
Rozkład prostokątny (jednostajny)
– gdy nie występuje rozrzut statystyczny wyników, tzn. kolejne pomiary
prowadzą do wyniku: x = x
1
= x
2
= x
3
= x
śr
, to głównym przyczynkiem
niepewności jest niepewność wzorcowania a (działka elementarna)
np. biureta a = 0,1 mL, termometr lab. a = 1 C, waga analit. a = 0,1 mg
< x
śr
– a/
, x
śr
+ a/
> –
przedział ufności, który zawiera 57,7 %
wszystkich wyników pomiarowych
Rozkład prostokątny
0
0
zmienna losowa x
G
ęs
to
ść
p
ra
w
d
o
p
o
d
o
b
ie
ń
st
w
a
P
57,7%
x
śr
- a/√3
x
śr
x
śr
+ a/√3
a
a
3
3
12
Niepewność standardowa u(x)
u(x) = s(x) = a/
np. pomiar objętości zużytego titranta w PK
miareczkowania, a = 0,1 mL
V = 18,75 mL 0,06 mL ( u(x) odpowiada tu ok. 58%)
3
13
4. Prawo przenoszenia (propagacji) niepewności
y = f (x
1
, … , x
n
)
gdzie: y
– wielkość wyznaczana (pośrednio)
x
i
(i
= 1,…,n) – wielkości mierzone bezpośrednio
Jeżeli y jest funkcją n zmiennych niezależnych x
i
, to wariancja
(s
y
2
) funkcji y
jest sumą wariancji (s
i
2
)
tych zmiennych
pomnożonych przez wartości odpowiednich pochodnych
cząstkowych, podniesione do kwadratu. Określa to prawo
przenoszenia niepewności wyrażone wzorem:
2
2
2
1
2
1
2
...
n
n
y
s
x
y
s
x
y
s
14
Jako miary wariancji s
i
2
przyjmujemy wartości u
2
(x
i
) (gdzie
u(x
i
) to
niepewność pomiaru i-tej wielkości x
i
), a obliczoną stąd wartość
s
y
nazywamy
złożoną niepewnością standardową u
c
(y)
5. W dwóch szczególnych przypadkach prawo propagacji
niepewności przyjmuje prostszą postać:
A.
Jeśli
y = x
1
+ x
2
lub
y = x
1
– x
2
, to
s
2
y
= s
2
1
+ s
2
2
czyli
B.
Jeśli
y = x
1
· x
2
lub
y =
, to
czyli
)
(
)
(
)
(
2
2
1
2
c
x
u
x
u
y
u
2
1
x
x
2
2
2
2
1
1
2
x
s
x
s
y
s
y
2
2
2
2
1
1
c
)
(
)
(
)
(
x
x
u
x
x
u
y
y
u
15
Stąd w drugim przypadku (B) wprowadza się pojęcie
względnych niepewności standardowych.
Są to:
względna niepewność standardowa u(x
i
)/x
i
(relative standard uncertainty)
–
niepewność wyniku zmiennej x
i
podzielona przez
wartość x
i
względna złożona niepewność standardowa u
c
(y)/y
(relative combined standard uncertainty)
–
niepewność wyniku pomiaru y podzielona przez
wartość y
16
Wartość y i jej niepewność:
Wynik = y
u
c
(y)
(P = 68%)
Jeżeli y jest wynikiem końcowym, to częściej podaje się go
z prawdopodobieństwem (P) większym, np. P = 95% lub
P = 99%
Wynik końcowy = y
U(y)
gdzie:
U(y)
– niepewność rozszerzona (expanded uncertainty)
U(y) =
k
· u
c
(y);
k
– współczynnik rozszerzenia
(coverage factor)
k
=
2 dla P
=
95%
k
=
3 dla P
=
99%
W przypadku gdy wyznaczona wartość y i jej niepewność jest
wykorzystywana w dalszych obliczeniach,
bierzemy do
nich jej niepewność
nie
rozszerzoną
.
17
6. Przykłady obliczania niepewności wyniku dla
konkretnych przypadków pomiarów
6.1. Niepewność oznaczenia wagowego substancji
I etap: ważenie pustego tygla
II etap:
operacje analityczne (rozcieńczanie, strącanie,
sączenie, prażenie lub suszenie osadu)
III etap:
ważenie tygla z osadem
18
m
pierw
= a · m
osadu
= a ·(m
tygla z os
–
m
tygla
)
a – mnożnik analityczny
np. a = 0,5885 (dla oznaczania Ba w postaci siarczanu)
Pomiar masy na wadze analitycznej
Na wynik pomiaru masy wpływają:
- niepewność wskazania wagi dla danej masy (0,2 mg; podane przez
producenta)
- rozdzielczość wskazania wagi (najmniejsza różnica wskazań: 0,1 mg)
- rozrzut wskazań wagi (0,1 mg; podane przez producenta, obliczone z
powtórzeń pomiarów jako odchylenie standardowe pojedynczego
ważenia)
Po przeliczeniu na niepewności standardowe:
u
1
(m) = 0,2 mg / = 0,115 mg (rozkład prostokątny)
u
2
(m) = 0,1 mg / = 0,058 mg (rozkład prostokątny)
u
3
(m)
= 0,1 mg (rozkład normalny)
3
3
19
Złożona niepewność standardowa dla m
pierw
:
Niepewność standardowa dla m
osadu
= m
tygla z os
– m
tygla
Niepewność standardowa ważeń:
)
(
)
(
)
(
t y g l a
2
o s
z
t y g l a
2
o s ad u
m
u
m
u
m
u
1 6
,
0
1
,
0
0 5 8
,
0
1 1 5
,
0
)
(
)
(
2
2
2
t y g l a
o s
z
t y g l a
m
u
m
u
)
(
)
(
)
(
osadu
osadu
2
2
osadu
pierw
pierw
c
m
u
a
m
u
m
m
m
u
2 3
,
0
1 6
,
0
1 6
,
0
)
(
2
2
o s ad u
m
u
mg
mg
20
Złożona niepewność standardowa dla m
Ba
:
u
c
(m
Ba
) = 0,5885 · 0,23 mg = 0,14 mg = 0,00014 g (P = 68%)
gdy np. masa osadu = 0,3738 g
m
Ba
= a · m
osadu
= 0,5885 · 0,3738 g = 0,21998 g
Zazwyczaj podając ostateczny wynik przyjmujemy wyższą wartość
prawdopodobieństwa P, np. P = 95%, i wówczas obliczamy
niepewność rozszerzoną U(y):
U(y) = k · u
c
(y) (k nazywamy współczynnikiem rozszerzenia)
W przypadku oznaczenia Ba:
U(m
Ba
) = k ·
u
c
(m
Ba
)
= 2 · 0,00014 g = 0, 00028 g
(k = 2 dla P = 95%)
m
Ba
= (0,21998 0,00028) g
21
6.2. Niepewność wyznaczania stężenia roztworu
sporządzanego metodą wagową
I etap: ważenie pustego naczynia wagowego
II etap:
ważenie naczynia wagowego z odważką substancji
III etap:
przeniesienie ilościowe odważki do kolby miarowej,
rozpuszczenie w wodzie
IV etap:
dopełnienie kolby miarowej wodą do kreski
i wymieszanie
22
gdzie:
m – masa odważki substancji
p – stopień czystości tej substancji (zakładamy p = 1)
M – masa molowa związku (np. dla KBrO
3
równa 167,000 g/mol )
(niepewność u(M) jest do pominięcia)
V
R
– objętość roztworu
c = f (m, V
R
)
Niepewność standardowa ważenia dla m
odw
(analogicznie jak
w oznaczeniu wagowym):
23
,
0
)
(
)
(
)
(
n acz
2
o d w
n acz
2
o d w
m
u
m
u
m
u
R
V
M
p
m
c
mg
23
Pomiar objętości roztworu V
R
:
Na objętość sporządzanego roztworu mogą mieć wpływ:
–
niepewność kalibracji kolby:
dla kolby 1 L: ± 0,8 mL, dla kolby 0,5 L: 0,5 mL;
dla kolb o pojemności 0,250 L oraz 0,200 L: 0,3 mL)
– poprawka temperaturowa dla szkła: 0,013 mL (dla kolby 0,5 L i T = 2 C,
zmienia się proporcjonalnie ze zmianą pojemności kolby)
– niepewność dopełniania kolby do kreski:
dla kolby 1 L: ± 0,5 mL; dla kolby 0,5 L: 0,35 mL,
dla kolb o pojemności 0,250 L oraz 0,200 L: 0,2 mL)
– poprawka temperaturowa : 0,2 mL
(dla 0,5 L roztworu i T = 2 C, zmienia się
proporcjonalnie ze zmianą objętości roztworu)
Po przeliczeniu na niepewności standardowe (przykładowo dla kolby 0,5 L):
u
1
(V) = 0,5 mL / = 0,289 mL (rozkład prostokątny)
u
2
(V) = 0,013 mL / = 0,008 mL (rozkład prostokątny)
u
3
(V) = 0,35 mL
/ = 0,202 mL
(rozkład prostokątny)
u
4
(V) = 0,2 mL
/ = 0,115 mL
(rozkład prostokątny)
Niepewność standardowa dla V
R
:
3
3
3
3
37
,
0
115
,
0
202
,
0
289
,
0
)
(
)
(
)
(
)
(
2
2
2
2
4
2
3
2
1
R
V
u
V
u
V
u
V
u
mL
24
M = 167,000 g/mol
Złożona niepewność standardowa c
KBrO3
:
Dla m
KBrO3
= 1,3900 g mamy c
KBrO3
= 0,016647 mol/L
stąd:
,
R
KBrO
3
V
M
m
c
2
R
R
2
KBrO
KBrO
KBrO
KBrO
c
)
(
)
(
)
(
3
3
3
3
V
V
u
m
m
u
c
c
u
2
2
4
KBrO
c
00
,
500
37
,
0
3900
,
1
10
3
,
2
016647
,
0
)
(
3
c
u
5
2
4
2
4
10
26
,
1
)
10
4
,
7
(
)
10
65
,
1
(
016647
,
0
mol/L
25
Niepewność rozszerzona dla c
KBrO3
:
U(c
KBrO3
) = k · u
c
(c
KBrO3
)
dla P = 95% k = 2
U(c
KBrO3
) = 2 · 0,0000126 mol/L = 0,000025 mol/L
c
KBrO3
= (0,016647 0,000025) mol/L
26
6.3. Niepewność wyznaczania pojemności naczyń
miarowych
Niepewność wyznaczania pojemności kolby miarowej na 100 mL
I etap: kilkakrotne (np. 6 razy) zważenie czystej, pustej i suchej kolby
II etap: pomiar (np. 8 razy) masy kolby napełnianej do kreski wodą
destylowaną o znanej temperaturze
27
Z pomiarów obliczamy:
• m
K,śr
• masy wody wypełniającej kolbę m
Wi
= m
K+Wi
– m
K,śr
W przypadku zmiennej temperatury w czasie pomiarów,
m
Wi
przeliczamy na objętości wody V
Wi
, tj.
Złożona niepewność standardowa objętości wody
wypełniającej kolbę V
wi,śr
= V
K
:
Niepewność standardowa masy wody wypełniającej kolbę m
W
:
)
(
1000
1000
)
(
'
1
)
(
'
W
W
W
W
i
i
i
i
i
i
i
T
m
m
T
m
T
m
V
2
2
W
W
K
K
c
)
(
'
))
(
'
(
)
(
)
(
T
T
u
m
m
u
V
V
u
)
(
)
(
)
(
śr
W ,
2
śr
K ,
2
W
m
u
m
u
m
u
28
Pomiar masy na wadze technicznej
Na pomiar masy na wadze technicznej wpływają:
• niepewność kalibracji wagi (0,02 g; podane przez producenta)
• rozdzielczość wskazań wagi (0,01 g)
• rozrzut wskazań wagi (obliczamy z powtórzeń pomiarów jako odchylenie
standardowe średniej, czyli s(x
śr
) dla m
K
oraz dla V
Wi
)
Po przeliczeniu na niepewności standardowe:
u
1
(m) = 0,02 g / = 0,012 g (rozkład prostokątny)
u
2
(m) = 0,01 g / = 0,006 g (rozkład prostokątny)
u
3
(m) =
0,004 g
(rozkład normalny) = s(m
Kśr
)
u
4
(m) =
0,016 g
(rozkład normalny) = s(m
Wśr
)
Niepewność standardowa masy wody wypełniającej kolbę m
w
:
pusta kolba kolba z wodą
Niepewność odczytywania gęstości (zawierającej poprawki) z tablic ’(T)
związana z niepewnością pomiaru temperatury termometrem ( 1 C)
u( ’(T)) = (2 ·10
-4
g/mL ) / = 1,15·10
-4
g/mL
(rozkład prostokątny)
3
3
025
,
0
016
,
0
006
,
0
012
,
0
004
,
0
006
,
0
012
,
0
)
(
2
2
2
2
2
2
w
m
u
g
3
Przykładowe wartości
29
Gdy wyznaczone przez nas wielkości wynoszą przykładowo:
V
K
= 99,823 mL, ’ (24 C) = 0,99616 g/mL
stąd średnie m
w
= V
K
· 0,99616 g/mL = 99,823 mL · 0,99733 g/mL = 99,4397 g
Złożona niepewność standardowa V
K
:
V
K
= (99,823 0,028) mL
028
,
0
)
10
15
,
1
(
)
10
51
,
2
(
823
,
99
99733
,
0
10
15
,
1
4397
,
99
025
,
0
823
,
99
)
(
2
4
2
4
2
4
2
K
c
V
u
mL
Niepewność rozszerzona (k = 2)
U(V
k
) = 2 · 0,028 mL = 0,056 mL
V
K
= (99,82 0,06) mL
30
Niepewność wyznaczania pojemności pipety na 25 mL
I
etap: pomiar masy pustej (może być mokra) kolby na 100 mL
II etap: pomiar masy (np. 8 razy) kolby z kolejno dodawanymi porcjami
wody destylowanej, spuszczanymi z pipety
31
Z pomiarów obliczamy:
• masy porcji wody wylanych z pipety m
Wi,
m
Wi
przeliczamy na objętości wody V
Wi
, tj.
• Obliczamy V
w,śr
np. V
w,śr
= V
p
= 24,923 mL
oraz s(V
W,śr
)
Złożona niepewność standardowa objętości wody
wypełniającej pipetę V
p
:
)
(
1000
1000
)
(
'
1
)
(
'
W
W
W
W
i
i
i
i
i
i
i
T
m
m
T
m
T
m
V
2
2
W
W
p
p
c
)
(
'
))
(
'
(
)
(
)
(
T
T
u
m
m
u
V
V
u
32
Niepewność standardowa masy wody wypełniającej
pipetę u(m
w
)
u
1
(m), u
2
(m) – są takie same jak w przypadku wyznaczania
pojemności kolby
u
3
(m) = s(m
Wśr
)
Ponieważ gęstość wody ’ (24 C) = 0,99616 g/mL, to możemy przyjąć, że:
jeśli
np.
s(V
W,śr
) = 0,004 mL , to s(m
W śr
) = 0,004 mL · 0,99616 g/mL =
0,0040 g
i podobnie m
w
= V
p
· 0,99616 g/mL = 24,7610 g
V
p
= (24,923 0,019) mL
Niepewność rozszerzona (k = 2)
U(V
p
) = 2 · 0,019 mL = 0,038 mL
Vp
= (24,923 0,038) mL
)
(
)
(
2
)
(
2
)
(
2
3
2
2
2
1
W
m
u
m
u
m
u
m
u
019
,
0
)
10
15
,
1
(
)
10
64
,
7
(
923
,
24
99733
,
0
10
15
,
1
7610
,
24
019
,
0
923
,
24
)
(
2
4
2
4
2
4
2
p
c
V
u
mL
019
,
0
004
,
0
006
,
0
2
012
,
0
2
2
2
2
(przykładowa wartość)
33
g
Niepewność wyznaczania współczynnika współmierności kolby
i pipety
W = V
K
/ V
p
np. W = 99,823 / 24,923 = 4,00526
Złożona niepewność standardowa wartości współczynnika W
W = 4,0053 0,0033
2
śr
p,
śr
p,
2
śr
K,
śr
K,
c
)
(
)
(
)
(
V
V
u
V
V
u
W
W
u
0033
,
0
)
10
62
,
7
(
)
10
80
,
2
(
00526
,
4
923
,
24
019
,
0
823
,
99
028
,
0
00526
,
4
)
(
2
4
2
4
2
2
c
W
u
34
Niepewność rozszerzona
U(W) = k · u
c
(W
)
dla P = 95% k = 2
U(W) = 2 ·0,0033 = 0,0066
W = 4,005 0,007
35
6.4. Niepewność wyniku mianowania roztworu
I etap: sporządzenie odważki substancji wzorcowej
II etap: przeniesienie ilościowe odważki do kolby stożkowej,
rozpuszczenie w wodzie destylowanej i dodanie
wskaźnika
III etap: zmiareczkowanie roztworu substancji wzorcowej
roztworem mianowanym
Etapy I-III muszą być powtórzone minimum 3 razy !
(zmiareczkowanie przynajmniej 3-ech odważek)
36
22
,
204
1000
NaOH
odw
NaOH
V
m
c
c
NaOH
= f (m
odw
, V
NaOH
)
W celu obliczenia
złożonej niepewności standardowej u
c
(c
NaOH śr
)
liczymy oddzielnie niepewność systematyczną, u(c
i
)
syst
oraz
niepewność przypadkową, u(c
śr
)
przyp
:
przyp
śr
2
syst
2
śr
NaOH
c
)
(
)
(
)
(
c
u
c
u
c
u
i
37
Ponieważ dla każdej odważki należy wykonać dwa ważenia (puste
naczyńko wagowe i naczyńko z odważką), to:
18
,
0
13
,
0
2
)
(
2
syst
odw
m
u
Na
standardową niepewność systematyczną
składają się te
udziały niepewności ważenia i miareczkowania, które mają
charakter systematyczny, czyli u(m)
syst
i u(V)
syst
13
,
0
058
,
0
115
,
0
)
(
2
2
syst
m
u
38
mg
mg
071
,
0
)
029
,
0
(
)
029
,
0
(
)
058
,
0
(
)
(
)
(
)
(
)
(
2
2
2
2
3
2
2
2
1
syst
V
u
V
u
V
u
V
u
Pomiar objętości titranta (roztwór NaOH)
Na pomiar objętości titranta mają wpływ:
- niepewność kalibracji biurety (dla biurety o poj. 50 mL: 0,1 mL)
- niepewność kropli (wyznaczona objętość kropli, średnio 0,05 mL)
- niepewność odczytu (0,05 mL)
- poprawka temperaturowa objętości szkła (do 0,0025 mL dla 2 C)
Po przeliczeniu na niepewności standardowe:
u
1
(V) = 0,1 mL / = 0,058 mL (rozkład prostokątny)
u
2
(V) = 0,05 mL / = 0,029 mL
(rozkład prostokątny)
u
3
(V) = 0,05 mL
/ = 0,029 mL
(rozkład prostokątny)
u
4
(V) = 0,0025 mL / = 0,001 mL (rozkład prostokątny)
3
mL
3
3
3
39
Obliczenia wykonujemy dla średniej masy odważki wodoroftalanu
(tu przykładowo 0,5000 g)
i średniej objętości zużytego titranta
(tu
przykładowo 25,00 mL).
00028
,
0
0028
,
0
1013
,
0
)
0028
,
0
(
)
00036
,
0
(
1013
,
0
00
,
25
071
,
0
5000
,
0
10
18
,
0
)
(
2
2
2
2
3
śr
syst
c
c
u
i
mol/L
40
Standardową niepewność przypadkową
dla c
śr
obliczamy jako
odchylenie standardowe średniej z serii wyników c
i
:
u(c
śr
)
przyp
= s(c
śr
)
Stąd,
przyjmując przykładowo, że s(c
śr
) = 0,00044 mol/L
złożona niepewność standardowa u(c
śr
) wynosi:
00052
,
0
)
00044
,
0
(
)
00028
,
0
(
)
(
)
(
)
(
2
2
przyp
śr
2
syst
2
śr
c
c
u
c
u
c
u
i
mol/L
41
Niepewność rozszerzona dla c
NaOH
:
U(c
NaOH
) = k · u
c
(c
NaOH
)
dla P = 95% k = 2
U(c
NaOH
) = 2 ·0,00052 mol/L = 0,00104 mol/L
c
NaOH
= (0,1013 0,0010) mol/L
42
6.5. Niepewność wyniku miareczkowania
I etap: ilościowe przeniesienie próbki do kolby na 100 mL,
dopełnienie kolby wodą do kreski i wymieszanie
II etap: pobranie do miareczkowania porcji roztworu kwasu
solnego za pomocą pipety na 25 mL, przeniesienie tej
porcji do kolby stożkowej i dodanie wskaźnika
III etap: zmiareczkowanie roztworu kwasu solnego
zmianowanym roztworem wodorotlenku sodu
m = f (V
NaOH
, c
NaOH
, W)
1000
461
,
36
N aO H
N aO H
H Cl
W
c
V
m
43
Pomiar objętości titranta (roztwór NaOH)
Na pomiar objętości titranta mają wpływ:
- niepewność kalibracji biurety (dla biurety o poj. 50 mL: 0,1 mL)
- niepewność kropli (wyznaczona objętość kropli, średnio 0,05 mL)
- niepewność odczytu (0,05 mL)
- poprawka temperaturowa objętości szkła (do 0,0025 mL dla 2 C)
- rozrzut wyników miareczkowania – odchylenie standardowe średniej
(należy wyznaczyć, np. z trzech miareczkowań; uwaga! - może wyjść
przypadkowo równy zero)
Po przeliczeniu na niepewności standardowe:
u
1
(V) = 0,1 mL / = 0,058 mL (rozkład prostokątny)
u
2
(V) = 0,05 mL / = 0,029 mL
(rozkład prostokątny)
u
3
(V) = 0,05 mL
/ = 0,029 mL
(rozkład prostokątny)
u
4
(V) = 0,0025 mL / = 0,001 mL (rozkład prostokątny)
u
5
(V) = s(V
NaOH,śr
) (rozkład normalny);
wartość
przykładowa
0,044 mL
3
3
3
3
44
Niepewność standardowa dla V
NaOH
:
Przyjmując, że
c
NaOH
= (0,1013 0,0005) mol/L , V
NaOH,śr
= 18,61 mL
i
W = 4,0053 0,0033
(współmierność kolby i pipety)
oraz gdy m
HCl
= (
18,61 · 0,1013 ·
36,461
· 4,0053
) /
1000
= 0,27531 g
Złożona niepewność standardowa dla m
HCl
:
)
(
)
(
)
(
)
(
)
(
2
5
2
3
2
2
2
1
N aO H
V
u
V
u
V
u
V
u
V
u
2
2
NaOH
NaOH
2
śr
śr
HCl
HCl
c
)
(
)
(
)
(
)
(
W
W
u
c
c
u
V
V
u
m
m
u
0019
,
0
)
10
2
,
8
(
)
10
9
,
4
(
)
10
5
,
4
(
27531
,
0
0053
,
4
0033
,
0
1013
,
0
0005
,
0
61
,
18
084
,
0
27531
,
0
2
4
2
3
2
3
2
2
2
084
,
0
)
10
4
,
4
(
)
10
9
,
2
(
2
)
10
8
,
5
(
2
2
2
2
2
2
mL
g
45
Niepewność rozszerzona dla m
HCl
:
U(m
HCl
) = k · u
c
(m
HCl
)
dla P = 95% k = 2
U(m
HCl
) = 2 · 0,0019 g = 0,0038 g
m
HCl
= (0,2753 0,0038) g
46
'
0
O
S
Na
O
4
1000
998
,
31
3
2
2
2
V
W
c
V
c
6.6. Niepewność oznaczenia tlenu w wodzie metodą
Winklera
gdzie:
31,998 – masa molowa tlenu [g/mol],
c
Na2S2O3
– stężenie roztworu Na
2
S
2
O
3
[mol/L],
W – współczynnik współmierności kolby z pipetą,
V – objętość roztworu Na
2
S
2
O
3
zużyta do miareczkowania [ml]
– objętość analizowanej próbki wody [mL].
47
KI
MnSO4
0
'
0
V
V
V
V
[mg/L]
48
W celu obliczenia
złożonej niepewności standardowej u
c
(c
O2, śr
)
liczymy oddzielnie niepewność systematyczną, u(c
i
)
syst
oraz
niepewność przypadkową, u(c
śr
)
przyp
:
przyp
śr
2
syst
2
śr
O2,
c
)
(
)
(
)
(
c
u
c
u
c
u
i
49
Obliczenia
standardowej niepewności systematycznej
u(c
i
)
syst
wykonujemy dla średniej objętości zużytego titranta, V
śr
, średniej
pojemności użytych kolb stożkowych V
0,śr
, oraz średniej wartości
c
O2,śr
.
Na standardową niepewność systematyczną składają się niepewności:
- u
syst
(V
śr
) średniej objętości titranta,
- u(c
Na2S2O3
) stężenia titranta,
- u(W) współczynnika współmierności (tu: rozcieńczenia)
- średniej objętości analizowanej próbki.
Na podstawie prawa przenoszenia niepewności :
)
(
'
śr
0,
V
u
2
śr
0,
'
śr
0,
2
2
Na2S2O3
Na2S2O3
2
śr
śr
syst
śr
O2,
syst
'
)
(
)
(
)
(
)
(
)
(
V
V
u
W
W
u
c
c
u
V
V
u
c
c
u
i
W obliczeniach przyjmujemy, że:
–
niepewność
pojemności
każdej
kolby
stożkowej
u(V
0,śr
) = 0,2 mL – rozkład normalny – wielkość ta jest
wyznaczana na etapie kalibracji kolb stożkowych,
–
niepewność
objętości
dodanych
roztworów:
u(V
MnSO4
) = u(V
KI
) = 0,02 mL/ – rozkład prostokątny –
niepewność odmierzenia pipetą o pojemności 2 mL.
Systematyczną niepewność średniej objętości zużytego titranta,
wyznaczamy podobnie, jak przy mianowaniu NaOH:
3
50
)
(
'
śr
0,
V
u
)
(
)
(
)
(
)
(
KI
2
MnSO4
2
śr
0,
2
'
śr
0,
V
u
V
u
V
u
V
u
071
,
0
029
,
0
029
,
0
058
,
0
)
(
2
2
2
śr
syst
V
u
)
(
śr
syst
V
u
mL
51
Standardową niepewność przypadkową
u(c
O2,śr
)
przyp
obliczamy
jako odchylenie standardowe średniej z serii wyników c
i
:
u(c
śr
)
przyp
= s(c
śr
)
Następnie liczymy:
Ostatecznie podajemy wynik
c
O2
= c
O2,śr
2 u
c
(c
O2,śr
)
Jeśli znamy temperaturę, T, badanej wody oraz tablicową
wartość rozpuszczalności tlenu w wodzie w tej temp. c
O2
(T)
tabl.
, to
możemy obliczyć stopień nasycenia, η, badanej wody tlenem:
przyp
śr
2
syst
2
śr
O2
c
)
(
)
(
)
(
c
u
c
u
c
u
i
%
100
)
(
c
tabl.
O2
śr
O2,
T
c
7. Podsumowanie, wnioski
1. Każdy wynik pomiaru powinien być podawany wraz z jego
niepewnością wyznaczenia.
„Wartość pomiaru bez określenia
wartości niepewności
nie ma żadnej wartości”
WYNIK KOŃCOWY = WYNIK NIEPEWNOŚĆ
(niepewność
rozszerzona U)
U(y) = k · u
c
(y) (np. k 2 dla P = 95%)
52
2. Wynik końcowy podaje się zwykle do tego miejsca po przecinku, od
którego wynik pomiaru jest obarczony niepewnością. Gdy wartość
niepewności pomiaru zaczyna się od cyfry 1, 2 albo 3, to zostawia się
dodatkowo kolejną cyfrę zarówno w wyniku pomiaru jak i w wartości
niepewności.
Przykład: m
HCl
= (0,242 0,006) g
ale m
HCl
= (0,242
3
0,00
34
) g
3. Przy obliczaniu niepewności wypadkowej na wynik końcowy nie mają
praktycznie wpływu te z niepewności składowych, które są o rząd lub
więcej (czyli 10 lub więcej razy) mniejsze od największej z
niepewności składowych i stąd można je pomijać w rachunkach.
53