ĆWICZENIE 14. WYZNACZANIE ODKSZTAŁCEŃ W PRĘTACH KRATOWNICY

BADANIE STATECZNOŚCI PRĘTÓW

W ćwiczeniu należy wyznaczyć doświadczalnie i teoretycznie odkształcenia w prętach
kratownicy przedstawionej na rys. 16.1:

Rys.16.1 Schemat statyczny kratownicy.

Dane:
Przekrój poprzeczny prętów: 12mm x 4mm,
Moduł Younga E=210 GPa,
Długości prętów 235mm.

Obciążenie należy przykładać do pasa dolnego kratownicy w jednym z punktów 6-9. Siła
skupiona przykładana jest za pomocą wymuszenia kinematycznego. Wielkość wymuszenia
zmienia się poprzez obrót śrubą w lewo (następuje przesunięcie węzła w dół). Siłę
wymuszającą odczytuje się na wskaźniku elektronicznym [N].

Z uwagi na możliwość

przykładania znacznych obciążeń ćwiczenie należy wykonywać pod
kontrolą prowadzącego i nie przekraczać 2000 N.

Możliwe jest przykładanie siły w pasie górnym w węzłach 2,3,4. W tych węzłach można
przykładać siły za pomocą ciężarków ustawionych nad kratownicą i opartych na specjalnie
przygotowanych trzpieniach. Należy jednak stwierdzić, że z uwagi na to, że siła wymuszana
w pasie dolnym jest znacznie większa przykładanie obciążenia w pasie górnym nie ma
wielkiego znaczenia na wielkości odczytywanych odkształceń.
Na obecnym etapie ćwiczenia (w tym semestrze) przykładamy siłę w pkt. 7 stopniowo ją
zwiększając np. co 200-300N aż do 2kN. Dokonujemy odczytów odkształceń w prątach: P2
(pas górny) i P7 (pas dolny).

SPRAWOZDANIE POWINNO ZAWIERAĆ:
1. Krótki opis doświadczenia.
2. Wyniki pomiarów wpisane do poniższej tabeli.
3. Dla jednej wartości siły obciążającej np. 1kN teoretyczne obliczenia wartości sił, naprężeń

i odkształceń we wszystkich prętach kratownicy.

4. Wykres zależności obliczonych naprężeń od pomierzonych odkształceń dla prętów P2 i P7.
5. Porównanie wyników doświadczeń z obliczeniami teoretycznymi.
6. Uwagi własne.

Tabela wyników:

Siła P

odkształcenia naprężenia