MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 1
M AT E R I A Ł Y D O KO L # 4
Z A G A D N I E N I A
1 . W P R O W A D Z E N I E
2 .
TEMATY ZAG ADNIEŃ do KOL #4
3 . Z SERII:
PRZYPORZĄDKUJ KAŻDEMU POJĘCIU LITERY i LICZBY
4 . Z SERII: M O D E L E i P A R A D Y G M A T Y
5 . Z SERII: T A K / N I E
6 . Z SERII: C O P O K A Z U J E R Y S U N E K ?
7 . Z SERII:
ZADANI A RÓŻNE
1. WPROWADZENIE
1. ISTOTA PROBLEMU
Materiały dodatkowe do KOL #4 zawierają przykładowe pytania, zadania i rysunki, których
znajomość jest raczej niezbędna do zaliczenia ostatniego kolokwium, a tym samym uzyskania
zaliczenia z semestru letniego. To z kolei
jest szansą do postawienia pierwszego kroku w kierunku
uzyskania zwolnienia z egzaminu.
Przedstawione zagadnienia usystematyzowane są zgodnie z przyjętym algorytmem, z którym
zapoznali się Państwo w czasie pisania/zaliczania KOL #1-3.
Zagadnienia przedstawione w opracowaniu oparte są na materiałach, które otrzymali Państwo na
kolejne ćwiczenia po KOL #3.
2. ZAGADNIENIA DO KOL #4
1. POLITYKA FISKALNA i MONETARNA
1.1.
W P R O W A D Z E N I E
1.2.
A N A L I Z A M O D E L U I S - L M – R Y N K I I Z O L O W A N E
1.3.
A N A L I Z A M O D E L U I S - L M –
1.4.
W S P Ó Ł Z A L E Ż N O Ś Ć R Y N K U D Ó B R i R Y N K U P I E N I Ą D Z A
1.5.
F I S K A L N A P O L I T Y K A E K O N O M I C Z N A P A Ń S T W A
1.6.
M O N E T A R N A P O L I T Y K A E K O N O M I C Z N A P A Ń S T W A
1.7.
P O L I T Y K A F I S K A L N O -
M O N E T A R N A P A Ń S T W A
1.8.
S K U T E C Z N O Ś Ć P O L I T Y K I F I S K A L N E J i M O N E T A R N E J
1.9.
P A Ń S T W O – P O P Y T G L O B A L N Y i P O L I T Y K A F I S K A L N A
1.10.
B U D Ż E T i D Ł U G P A Ń S T W A
2. RYNEK PRACY
2.1.
W P R O W A D Z E N I E
2.2.
B E Z R O B O C I E
1
W końcu: każdy student nosi w swoim plecaku buławę marszałkowską zwalniającą z EGZ u Pana dr. R. Białka.
2
ĆW5/12 z 17.04.2011, s. 1-26.
3
Ibid., s. 27-35.
MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 2
2.3.
L E K A R S T W O N A B E Z R O B O C I E
2.4.
Ź R Ó D Ł A N I E E L A S T Y C Z N O Ś C I P Ł A C
2.5.
P O D A Ż - P Ł A C A i P O D A Ż N A R Y N K U P R A C Y
2.6.
P O D S T A W O W E W S K A Ź N I K I R Y N K U P R A C Y
2.7.
Z A D A N I A
3. INFLACJA
3.1.
W P R O W A D Z E N I E
3.2.
I N F L A C J A i J E J O D M A I N Y
3.3.
K L A S Y C Z N A T E O R I A I N F L A C J I
3.4.
E K O N O M I C Z N E S K U T K I I N F L A C J I
3.5.
P R Z Y C Z Y N Y I N F L A C J I
3.6.
I N F L A C J A O C Z E K I W A N A i S T O P A P R O C E N T O W A
3.7.
H I P O T E Z A O C Z E K I W A Ń A D A P T A C Y J N Y C H
3.8.
H I P O T E Z A O C Z E K I W A Ń R A C J O N A L N Y C H
4. MODEL AS-AD
4.1.
W P R O W A D Z E N I E
4.2.
P A R A D Y G M A T K E Y N E S A i P A R A D Y G M A T H A Y E K A
4.3.
R Y N E K D Ó B R , R Y N E K P I E N I Ą D Z A i R Y N E K P R A C Y
4.4.
I S T O T A M O D E L U A D - A S
4.5.
M A K R O E K O N O M I C Z N E S Z O K I P O P Y T O W E i P O D A Ż O W E
5. INFLACJA, BEZROBOCIE i PRODUKCJA
5.1.
W P R O W A D Z E N I E
5.2.
K R Z Y W A P H I L L I P S A
5.3.
T E O R I E S T O P Y B E Z R O B O C I A
6. WZROST
GOSPODARCZY i ZAKOŃCZENIE
6.1.
W P R O W A D Z E N I E
6.2.
U W A G I O C Y K L U K O N I U N K T U R A L N Y M
6.3.
W Z R O S T G O S P O D A R C Z Y
6.4. M O D E L W Z R O S T U G O S P O D A R C Z E G O S O L O W A
6.5.
D Ł U G O O K R E S O W Y W Z R O S T i I N F L AC J A w M O D E L U AS - A D
6.6. W Z R O S T G O S P O D A R C Z Y – R Y S H I S T O R Y C Z N Y
6.7.
K R Ó T K I E Z AK O Ń C Z E N I E
6.8. D A N E S T A T Y S T Y C Z N E
4
ĆW6/13 z 14.05.2011, s. 1-16.
5
Ibid., s. 17-33.
6
Ibid., s. 34-44.
7
ĆW7/14 z 29.05.2011, s. 1-25.
MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 3
3. Z SERII:
PRZYPORZĄDKUJ KAŻDEMU POJĘCIU LITERY i LICZBY
….. (a),
….. (b) stopa inwestycji,
….. (c) produkt potencjalny,
….. (d)
neutralność pieniądza,
….. (e) makroekonomiczna funkcja produkcji,
….. (f) koszty zdzieranych zelówek,
….. (g),
….. (h)
spadek cen w długim okresie zwiększa,
….. (i) płaca realna,
….. (j)
niespodzianka pieniężna Lucasa,
….. (k) techniczne uzbrojenie pracy,
….. (l)
wskaźnik poświęcenia,
….. (
ł) ilościowa teoria pieniądza,
….. (m)
pełny efekt wypierania,
….. (n)
społeczeństwo jest bogatsze,
….. (o) makroekonomiczny szok popytowy,
….. (p)
neutralność pieniądza,
….. (q) naturalna stopa bezrobocia,
….. (r),
….. (s) równanie Fishera
1. taka stopa bezrobocia, która nie powoduje wzrostu stopy inflacji,
2.
udział inwestycji w PKB,
3. Y danej gospodarki przy
pełnym wykorzystaniu czynników produkcji,
4. ,
5.
długookresowa funkcja wzrostu gospodarczego Solowa,
6.
koszty obrony wartości pieniądza podczas procesów inflacyjnych,
7.
całkowite zadłużenie państwa pozostające do spłaty,
8.
realną podaż pieniądza, MS,
9.
siła nabywcza płacy nominalnej,
10. nieoczekiwany wzrost poziomu cen,
11.
ilość kapitału rzeczowego przypadająca na 1 zatrudnionego,
12. spadek stopy PKB w wyniku restrykcyjnej polityki monetarnej,
13. ,
14. ,
15.
kiedy potrafi wytworzyć więcej (wiele) dóbr i usług,
16. ,
17.
brak wpływu zmian podaży pieniądza na zmienne realne,
18.
19. model Friedmana-Phelpsa
20.
4. Z SERII: MODELE i PARADYGMATY
1. PARADYGMAT KEYNESA i PARADYGMAT HAYEKA
czyli MODEL KEYNESA (POPYTOWY) i MODEL NEOKLASYCZNY
(
PODAŻOWY)
Z
ałożenia Modelu popytowego Keynesa to:
•
ceny i płace są lepkie, nieelastyczne (sticky prices, wages)
•
ceny nie wzrastają, dopóki istnieją wolne zdolności produkcyjne,
• wzrost popytu powoduje wzrost zatrudnienia i produkcji, PKB,
•
stymulowanie wzrostu popytu odbywa się poprzez ekspansywną
politykę fiskalną i pieniężną,
•
ceny wzrastają, gdy zostaną wykorzystane zdolności produkcyjne (Y
P
)
i nastąpi tzw. przegrzanie koniunktury.
Podsumowując, możemy powiedzieć, że model ten dotyczy krótkiego okresu, a więc takiego
okresu,
w którym zakładamy stałość cen. Ponadto zakładamy, że istnieją niewykorzystane zasoby
czynników wytwórczych, co oznacza, że każde zwiększenie popytu prowadzi do wzrostu
produkcji/dochodu (podaży).
Natomiast założenia Modelu Neoklasycznego to:
•
ceny i płace są elastyczne, giętkie (flexibility prices, wages),
• t
ym samym gospodarka znajduje się zawsze na poziomie produkcji zapewniającym
pełne wykorzystanie czynników produkcji,
•
efektem polityki fiskalnej i pieniężnej jest tylko zmiana poziomu cen
(
a nie zmiana wielkości zatrudnienia i produkcji).
Nie wchodząc, na razie, głębiej w istotę problemu, możemy stwierdzić, że prawda obu modeli leży
gdzieś w środku rozumianym (w uproszczeniu) w sposób następujący:
MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 4
•
rzeczywistość makroekonomiczna (realne procesy, jakie przebiegają w gospodarce)
pokazuje nam, że Model Keynesa, zasadniczo, sprawdza się, ale tylko w krótkim okresie,
•
dane empiryczne wskazują, że podejście keynesowskie jest w zasadzie poprawne dla
krótkiego okresu, rzeczywiście obserwujemy w krótkim okresie brak dostosowania się
cen i płac w procesach dochodzenia do punktu równowagi,
• model klasyczny
jest z kolei bardziej wiarygodny w długim okresie. Dopiero w długim
okresie w pełni dokonują się procesy dostosowawcze w gospodarce.
Reasumując, możemy stwierdzić, że w istocie Model Keynesa dotyczy krótkiego horyzontu
czasowego i ma charakter popytowy. Model klasyczny
dotyczy długiego okresu i ma charakter
modelu podażowego.
Skoro praktyka życia gospodarczego pokazuje nam, że możemy w naszej narracji
makroekonomicznej wykorzystać jeden i dugi model, to spróbujmy spojrzeć na główne jej
paradygmaty, analizując oba modele łącznie (równocześnie).
Stanowi to clou
współczesnej, trochę eklektycznej makroekonomii, zwłaszcza w wydaniu
podręcznikowym.
A teraz podsumujmy nasze rozważania w sposób graficzno-opisowy poniższym zestawieniem.
Po lewej stronie mamy paradygmat Keynesa, po prawej paradygmat neoklasyczny.
MODEL KEYNESA
MODEL NEOKLASYCZNY
KRZYWA GLOBALNEJ PODAŻY – AS
W modelu
keynesowskim ceny są
sztywne. Poziom cen P
jest stały. Produkcja Y
1
jest mniejsza od
produkcji potencjalnej
(Y
1
<Y
P
), czyli mamy
wolne moce
produkcyjne. Tak więc
poziom produkcji Y
1
oznacza bezrobocie
przymusowe. Bez
względu na wielkość
produkcji (Y1-Y2) poziom cen
w gospodarce jest stały
i wynosi P.
Produkcja się zmienia, ceny nie zmieniają się.
W modelu keynesowskim krzywa podaży AS przybiera
kształt linii prostej równoległej do poziomu produkcji.
Stałe ceny i wielkość podaży (AS) – zmienia się tylko
poziom produkcji (Y).
W modelu klasycznym
produkcja jest na
poziomie produkcji
potencjalnej (Y
P
),
zapewniającej pełne
wykorzystanie
czynników produkcji
(przy poziomie Y
P
istnieje tylko
bezrobocie naturalne).
Giętkie ceny i płace
oznaczają równowagę
i pełne wykorzystanie
wszystkich czynników wytwórczych – (nie ma bezrobocia
przymusowego).
Produkcja się nie zmienia, ceny się zmieniają.
W modelu neoklasycznym krzywa podaży ma kształt linii
prostej prostopadłej do poziomu produkcji.
Stały poziom produkcji potencjalnej (Y
P
) - zmianie
ulęgają tylko ceny.
RÓWNOWAGA
Poziom produkcji Y
wyznaczony przez
przecięcie się krzywej
AD i AS w punkcie E
przy cenie P.
Produkcja Y jest
produkcją faktyczną
mniejszą od produkcji
potencjalnej Y
P
.
(Y=Y
F
<Y
P
).
Poziom równowagi
wyznaczony jest
w punkcie E, kiedy
AD=AS przy cenie
równej P.
Punkt równowagi
oznacza poziom
produkcji potencjalnej
Y
P
, gdzie Y
P
=Y
F
.
MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 5
EFEKT EKSPANSYWNEJ POLITYKI EKONOMICZNEJ
Punkt E
1
wyznacza
poziom produkcji
przy nie
pełnym
wykorzystaniu
czynników
wytwórczych.
Pobudzenie popytu
– AD w wyniki
wzrostu wydatków
G (
ΔG>0) powoduje
przesunięcie się
krzywej AD
w prawo
(AD
1
→AD
2
)
i wzrost produkcji
do poziomu Y
2
(Y
1
→Y
2
) przy tej samej cenie P.
Neo
klasycy twierdzą,
że wzrost popytu
w wyniku
interwencji państwa
spowoduje wzrost
cen, czyli inflację,
a nie wzrost poziomu
produkcji Y.
Poziom cen P
1
wyznacza produkcję
potencjalną, a więc
wykorzystującą
wszystkie czynniki
wytwórcze
i wzrost AD
powoduje tylko inflację i wzrost ceny do P
2
.
EFEKT RESTRYKCYJNEJ POLITYKI EKONOMICZNEJ
Restrykcyjna polityka
ekonomiczna będąca
rezultatem (np.)
spadku wydatków G
(
ΔG<0) powoduje
przesunięcie się
krzywej AD w lewo
(AD
1
→AD
2
)
i spadek produkcji do
poziomu Y
2
(Y
1
→Y
2
)
przy tej samej cenie P.
Produkcja się
zmienia, ceny nie
zmieniają się.
Neoklasycy
twierdzą,
że skoro przy każdej
cenie równowagi
osiągamy poziom
produkcji potencjalnej
(Y
P
), to spadek popytu
AD (AD
1
→AD
2
) nie
spowoduje spadku
produkcji tylko
wywoła spadek cen
z P
2
do P
1
.
Produkcja się nie
zmienia,
ceny się zmieniają.
POLITYKA WZROSTU PKB
Keynesiści, zgodnie ze
swoimi założeniami
modelowymi,
twierdzą, że wzrost
PKB to efekt wzrostu
popytu globalnego –
AD. Wzrost ten to
rezultat ekspansywnej
polityki ekonomicznej
państwa (fiskalnej
i monetarnej), czyli
interwencjonizm
państwowy.
Wzrost PKB ma charakter wzrostu popytowego, gdyż punktem
wyjścia jest pobudzenie popytu globalnego, który z kolei
powoduje wzrost produkcji – PKB (Y
1
→Y
2
).
Model Keynesowski to model ekonomii popytowej.
Neoklasycy
, twierdzą,
że wzrost popytu
globalnego AD
powoduje tylko
wzrost cen
, gdyż
rynek zawsze
w punkcie równowagi
wyznacza produkcję
potencjalną. W celu
zwiększenia poziomu
Y
P1
do Y
P2
należy
zwiększyć wielkość
podaży globalnej AS
(AS
1
→AS
2
), która spowoduje wzrost poziomu PKB (Y).
Wzrost Y przy stałym popycie AD spowoduje z kolei spadek
cen z P
1
do P
2
.
Model Neoklasyczny to model ekonomii podażowej.
MAKROEKONOMIA Z•
SPOTKANIE PRZED
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4•
Strona
| 6
2. MODEL KLASYCZNY i MODEL KEYNESA
Y1
P
P
E1
AD1
AS
AD, AS
AD2
E2
Y2
P
P1
E1
AD1
AS
AD, AS
AD2
E2
Y
P
P2
Rysunki pokazują Model Klasyczny i Model Keynesa.
Podpisz
rysunki i dokładnie je oznacz. Na ich podstawie wypełnij poniższe zestawienie:
Lp
Wyszczególnienie
Model Klasyczny
Model Keynesa
1
Wyjściowy punkt równowagi
2
Wyjściowa wielkość produkcji
3
Krzywa podaży - położenie
4
Ceny
w modelu są
5
Przesunięcie się AD1 do AD2 powoduje
6
Zasoby czynników produkcji
są
7
Spadek z AD2 do AD1 powoduje
8
Dalszy wzrost produkcji z Y
1
/Y
P
wymaga
9
E
2
osiągana jest w wyniku
10
Krzywa podaży odzwierciedla
krótkookresowa bariera wzrostu
constans
SKUTKI POLITYKI
INTERWENCYJNEJ PAŃSTWA
W wyniku
ekspansywnej
polityki państwa
nastąpi wzrost
popytu globalnego
z AD do AD
2
, ale
poziom produkcji
nie osiągnie Y
2
–
punkt równowagi
E
2
.
Nastąpi tzw. efekt
wypierania
inwestycji
i konsumpcji
prywatnej wywołany wzrostem stopy procentowej (R). Wzrost
stopy procentowej to skutek wzrostu popytu na pieniądz
transakcyjny.
Tak więc ekspansywna polityka ekonomiczna de facto
spowoduje wzrost produkcji z Y do Y
1
.
Neoklasycy nie
zgadzają się
z interpretacją
Keynesa. Twierdzą,
że wynikiem
ekspansywnej
polityki państwa
będzie tzw. pełny
efekt wypierania.
Wzrost popytu AD
nie spowoduje
wzrostu produkcji do
poziomu, który
wyznacza punkt E
2
.
Nastąpi pełny efekt wypierania, tzn. wzrost G spowoduje
identyczny spadek inwestycji i konsumpcji prywatnej (C+I)
o taką samą kwotę (np. G↑ o 500, to C+I↓ też o 500).
Skutkiem polityki interwencyjnej państwa nie jest więc
wzrost produkcji, tylko wzrost cen (inflacja).
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 7
3. MODEL KLASYCZNY i MODEL KEYNESA
SKUTKI POLITYKI INTERWENCYJNEJ PAŃSTWA
P
P1
E2
AD1
AS
Y, AD, AS
AD2
E
Y
P
P2
E1
P
AD
AS
Y, AD, AS
AD2
E1
Y
P
E2
E
Y
1
Y
2
AD1
Lp
Wyszczególnienie
Model Neoklasyczny
Model Keynesa
1
Model ekonomii
Podażowy
Popytowy
2
Wyjściowa wielkość produkcji
3
Spadek wydatków państwa (ΔG<0) spowoduje
4
Ceny
w modelu są
5
Wzrost wydatków państwa (ΔG>0) spowoduje
6
Skutki restrykcyjnej polityki ekonomicznej
Spadek cen
Spadek produkcji
7
Spadek z AD2 do AD1 powoduje
8
Efekt wypierania
Pełny
Niepełny
9
Zmiana poziomu Y jest skutkiem
10
Jeżeli produkcja/ceny się zmieniają to
ceny/produkcja
Produkcja się nie zmienia, ceny
się zmieniają
Produkcja się zmienia, ceny nie
zmieniają się
4. MODEL SZOKÓW EKONOMICZNYCH
Rysunek przedstawia pozytywny szok popytowy,
który pokazuje przesunięcie krzywej popytu
globalnego (AD) w prawo (AD
→AD1).
Analizę przeprowadzimy w dwóch etapach, w tzw.
krótkim (short run) i
długim okresie (long run).
Początek analizy: produkcja potencjalna (Y
P
), przy
przeciętnym poziomie cen (P) i bezrobociu
naturalnym (równowagi) wyznacza punkt równowagi
– E.
Krótki okres:
przesuwamy się w górę wzdłuż
krótkookresowej krzywej podaży (SAS) do punktu
przecięcia się SAS z AD1, czyli punktu równowagi –
E1. Nastąpił wzrost produkcji z Y
P
do Y
1
przy
jednoczesnym wzroście poziomu cen z P do P
1.
Długi okres: wzrost płac nominalnych (wzrost
kosztów produkcji) przesuwa stopniowo
krzywą SAS
(SAS
→SAS1) do nowego punktu równowagi – E
2
.
Następuje wzrost cen do poziomu – P
2
i powrót produkcji do poziomu Y
P
(spadek z Y
1
do Y
P
).
Y
P
P
LAS
SAS1
Y
SAS
AD1
AD
E2
E1
P2
P1
P
0
E
Y
1
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 8
Z kolei rysunek z lewej pokazuje negatywny szok
popytowy. Analiza przeprowadzimy w sposób jak
wyżej.
P
oczątek analizy: produkcja potencjalna (Y
P
),
przy przeciętnym poziomie cen (P) i bezrobociu
naturalnym (równowagi) wyznacza punkt
równowagi – E.
Krótki okres
: przesuwamy się w dół wzdłuż
krótkookresowej krzywej podaży (SAS) do punktu
przecięcia się SAS z AD1, czyli punktu równowagi
–
E1. Nastąpił spadek produkcji z Y
P
do Y
1
przy
jednoczesnym spadku poziomu cen z P do P
1.
Długi okres: spadek płac nominalnych (spadek
kosztów produkcj
i) przesuwa stopniowo krzywą
SAS (SAS
→SAS1) do nowego punktu równowagi
– E
2
. Następuje spadek cen do poziomu – P
2
i powrót produkcji do poziomu Y
P
(wzrost z Y
1
do Y
P
).
5. PARADYGMAT EKONOMII NOWOKLASYCZNEJ
•
analiza makroekonomiczna silnie powiązana z analizą mikroekonomiczna w oparciu
o walrasowski model równowagi ogólnej,
•
założenie ekonomii neoklasycznej, że podmioty są racjonalne i maksymalizują swoje
cele gospodarcze przy danych ograniczeniach,
•
hipoteza racjonalnych oczekiwań,
•
liczą się tylko zmienne realne (względne ceny - nie ma iluzji pieniądza)
w podejmowaniu decyzji optymalizacyjnych,
•
ceny i płace są elastyczne, co powoduje, że rynki są w permanentnej równowadze
(
oczyszczanie się rynków – market clearing),
tzw.
założenie ciągłości oczyszczania się rynków,
•
hipoteza łącznej podaży (substytucja pracy; podaż siły roboczej i produkt zależą od
względnych cen).
6.
HIPOTEZA OCZEKIWAŃ RACJONALNYCH
Hipoteza oczekiwań racjonalnych (rational expectations hypothesis) – sformułowana przez nową
ekonomię klasyczną (J. Muth) stwierdza, że:
•
podmioty rynkowe znają model gospodarki i posiadają wiedzę w zakresie istoty
procesów stochastycznych występujących w tym modelu i korzystają z tych umiejętności,
by osiągnąć swój cel gospodarczy,
•
podmioty posiadają zdolność przetwarzania wszystkich informacji i na tej podstawie
formują swoje oczekiwania,
•
błędy popełniane przez podmioty mają charakter przypadkowy,
•
oczekiwania racjonalne mają charakter oczekiwań ex ante,
•
wiedza podmiotów rynkowych nie jest pełna i prawdziwa, co w konsekwencji powoduje,
że formułowane przez nie oczekiwania racjonalne nie są doskonałe.
Oczekiwania inflacyjne
mają istotne znaczenie przy analizie relacji zachodzących pomiędzy
inflacją, bezrobociem i stanem koniunktury gospodarczej.
Y
P
P
LAS
SAS1
Y
SAS
AD1
AD
E2
E1
P2
P1
P
0
E
Y
1
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 9
7. NIESPODZIANKA PIE
NIĘŻNO-PODAŻOWA LUCASA
Efekt oczekiwanego i nieoczekiwanego wzrostu podaży pieniądza na zmiany poziomu produkcji
(Y) i przeciętnego poziomu cen (P).
Rysunek pokazuje skutki oczekiwanego
i
nieoczekiwanego wzrostu podaży pieniądza na
gospodarkę.
W sytuacji,
kiedy podmioty rynkowe właściwie
oceniają swoje oczekiwania inflacyjne (inflacja
oczekiwana), to mamy brak jakichkolwiek zmian
w wartościach realnych (produkcja, bezrobocie)
i w rezultacie następuję bezpośredni wzrost cen
z P
0
do P
2
, czyli z punktu równowagi E
0
do E
2
.
Gdy jednak podmioty
ocenią niewłaściwie swoje
oczekiwania,
to następuje krótkookresowy wzrost
produkcji z Y
P
do Y
1
i tym samym spadek stopy
bezrobocia (U), co na rys. widoczne jest jako
przesunięcie się z punktu równowagi E
0
do E
1
(i ceny z P
0
do P
1
), ale później następuje powrót do
produkcji potencjalnej (Y
P
), ale przy poziomie
wyższym poziomie cen (P
2
) i równowadze – E
2
.
Stwierdzamy, że w modelu ekonomii nowoklasycznej,
występowanie fluktuacji (wahań) gospodarczych jest
ujmowane w kontekście równowagi ogólnej. Nieprzewidziane (nieoczekiwane) zmiany popytu globalnego
(AD) wywołane są przez niespodziewane zmiany podaży pieniądza (MS), które wpływają na gospodarkę
i powodują błędy w racjonalnych oczekiwaniach co do poziomu cen (błędy losowe). Błędy losowe stają się
przyczyną odchyleń produkcji i zatrudnienia od poziomu produkcji potencjalnej, która odpowiada warunkom
równowagi długookresowej.
I na koniec, produkt faktyczny odchyla się od produktu potencjalnego tylko w reakcji na
nieoczekiwany (zaskakujący) wzrost poziomu cen, czyli odchylenia aktualnego poziomu cen od
oczekiwanego (jest to tzw.
niespodzianka podażowo - pieniężna Lucasa), co możemy zapisać
następująco:
Y
F
– Y
P
= α(P – P
E
),
gdzie:
Y
F
- produkt faktyczny (rzeczywisty),
Y
P
- produkt potencjalny,
α
-
parametr określający wpływ niespodzianki cenowej; im większy, tym większy
będzie wpływ nieoczekiwanego przeciętnego poziomu cen na zmienne realne,
P
- aktualny poziom cen,
P
E
- oczekiwany poziom cen.
Y
P
P
LAS
SAS0
Y
SAS1
AD1
AD
E2
E1
P0
P1
P2
0
E0
Y
1
Oczekiwana
zmiana cen
Nieoczekiwana
zmiana cen
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 10
8. MODEL WZROSTU GOSPODARCZEGO SOLOWA
Rysunek pokazuje makroekonomiczną
funkcję produkcji, za pomocą, której
Solow
przedstawił długookresowy model
wzrostu gospodarczego, gdzie:
𝒚𝒚 =
𝑸𝑸
𝑳𝑳
-
wielkość produkcji przypadająca
na 1 zatrudnionego,
𝑨𝑨 =
𝑻𝑻
𝑳𝑳
-
stała, której zmiany ilustrują wzrost
produkcyjności pracy spowodowany
zmianami technologii, inaczej parametr
wyrażający poziom techniki,
𝒌𝒌 =
𝑪𝑪
𝑳𝑳
- uzbrojenie techniczne pracy, czyli
ilo
ść kapitału rzeczowego przypadająca
na 1 zatrudnionego.
Makroekonomiczna funkcja produkcji ma kształt krzywej gasnącej: zwiększeniu
technicznego uzbrojenia pracy (k=C/L)
towarzyszy coraz wolniejszy wzrost produkcyjności
pracy (y=Y/L), co odzwierciedla
właśnie istotę działania prawa malejących przychodów.
Solow określił MFP dla Stanów Zjednoczonych. Z jego obliczeń wynika tzw. reguła 1/3.
Zgodnie z tą regułą zwiększenie nakładu kapitału, k, o 1% powoduje wzrost stopy PKB, y, o 1/3
punktu procentowego (pp).
Ustalenia Solowa, co do
reguły 1/3, pozwalają ocenić siłę (wagi), z jaką działają poszczególne
czynniki wzrostu. Przyjmiemy, że ilość kapitału rośnie w USA w tempie np. 6% rocznie, a realny
PKB na godzinę pracy przyrasta o 5% rocznie.
Zgodnie więc z regułą 1/3 wzrost ilości kapitału w USA odpowiada za 2 pp stopy wzrostu PKB.
Pozostałe 3pp (5-2) jest tzw. resztą Solowa, czyli za 3pp stopy wzrostu PKB odpowiadają zmiany
technologiczne.
MODEL SOLOWA – PODSUMOWANIE
• w
długim okresie gospodarka będzie zmierzała stopniowo w kierunku tzw. wzrostu
zrównoważonego i to niezależnie od warunków początkowych,
• poziom dochodu per capita
na ścieżce wzrostu zrównoważonego zależy od stopy
oszczędności (S/Y) i tempa wzrostu liczby ludności,
• tempo wzrostu dochodu per capita
na ścieżce wzrostu zrównoważonego zależy od stopy
przyrostu wiedzy i postępu technicznego (A),
•
na ścieżce wzrostu zrównoważonego zasób kapitału i produkcja rosną w tym samym
tempie, tak więc stosunek K/Y pozostaje stały,
•
i ostatnia konkluzja: na ścieżce wzrostu zrównoważonego produkt krańcowy kapitału jest
stały, a produkt krańcowy pracy rośnie zgodnie z tempem przyrostu wiedzy.
Z modelu Solowa wynika hipoteza konwergencji.
Zgodnie z nią kraje biedne, o niższym nasyceniu kapitału powinny rozwijać się szybciej niż kraje
bogate.
Dane empiryczne nie potwierdzają tego zjawiska.
Bardziej przekonująca jest hipoteza konwergencji warunkowej. Stwierdza ona, że możemy
oczekiwać, że w okresie przejściowym wzrost gospodarczy w danym kraju będzie tym wyższy , im
niższy jest wyjściowy poziom produkcji per capita w porównaniu z wartością w punkcie
równowagi długookresowej. Dane empiryczne potwierdzają tę hipotezę.
y
3
y = A
*
f(k)
0
k
1
y = Y/L
y
2
y
1
k
2
k
3
k = C/L
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 11
9. KRZYWA PHILLIPSA i KRZYWA FRIEDMANA-PHELPSA
A
∏
0
∏
A
∏
B
SPC
U
A
U
B
U
B
B
∏
C
0
LPC
U
N
A
U
SPC1
SPC2
D
C
∏
U
B
∏
D
∏
B
∏
A
Okres 1, punkt A.
Zaczanymay analizę gospodarki od punktu A.
Bezrobocie jest na poziomie stopy naturalnej.
Okres 2, punkt B.
Szybki wzrost produkcji obniża stopę
bezrobocia. Następuje wzrost płac i cen.
Okres 3, punkt C.
Wyższa oczekiwana inflacja przesuwa SPC1
do góry i osiagamy punkt C.
Okres 4, punkt D.
W ostatnim okresie gospodarka zwalnia.
Spadek wielkości doprowadza do poziomu Y
P
,
a stopa bezrobocia wraca do stopy naturalnej
w punkcie D. Kiedy więc osiągniemy stopę
NAIRU, nowa oczekiwana stopa inflacji jest
wyższa.
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 12
10. NEOKLASYCZNY i KEYNESOWSKI MODEL RYNKU PRACY
LD
LF
AJ
LD
A
A
E1
E
W
AJ
LF
LD1
N
N
E
W
E
0
N
1
E
W
LD1
N
N
E
W
E
0
N
1
W
1
N
2
Keynesowski Rynek Pracy
po negatywnym szoku popytowym
Płaca realna
nie zmienia się.
Pojawia się
bezrobocie
przymusowe, AE.
Neoklasyczny Rynek Pracy
po negatywnym szoku popytowym
Płaca realna spadnie
z poziomu W
E
do W
1
.
Nowy punkt równowagi,
E
1
.
11.
INFLACJA POPYTOWA i PODAŻOWA
12. MODEL LUKI INFLACYJNEJ i DEFLACYJNYEJ
AE =
C+I+G
Y
0
Ca
I
G
AE1
45
0
Y
E
Y
P
L U K A I N F L A C Y J N A
E1
E2
AE2
ΔG
Dodatnia luka PKB
YE-YP>0
Luka inflacyjna
AE =
C+I+G
Y
0
Ca
I
G
AE1
45
0
Y
E
Y
P
L U K A D E F L A C Y J N A
E1
E2
AE2
ΔG
Ujemna luka PKB
YE-YP<0
Luka deflacyjna
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 13
13. MODEL BEZROBOCIA NRU i NAIRU
Tab. 1. Podobieństwa i różnice makroekonomicznych teorii bezrobocia równowagi.
Wyszczególnienie
Naturalna stopa bezrobocia - NRU
– (monetaryzm, e. neoklasyczna)
NAIRU
– keynesizm
Pojęcie równowagi
Produkt i zatrudnienie określone są
przez równowagę popytu i podaży na
rynku pracy.
Popyt i podaż na rynku pracy to
wynik negocjacji pracodawców
i pracobiorców.
Pojęcie naturalnej stopy
bezrobocia
W długim okresie naturalna stopa
bezrobocia stanowi najniższy
możliwy do utrzymania bez inflacji
poziom bezrobocia.
Naturalna stopa bezrobocia to efekt
niedoskonałej konkurencji na rynku
pracy i związane z tym istnienie
bezrobocia frykcyjnego
i strukturalnego.
Naturalna stopa bezrobocia ustala się
przy takim poziomie zatrudnienia,
przy którym wzajemne oczekiwania
płacowe pstw i pracowników są
akceptowane, tzn. nie zmieniają
inflacji.
Determinanty
W długim okresie znaczenie mają
tylko czynniki realne (wyposażenie
w zasoby, instytucje, struktury),
a nie monetarne.
W długim okresie znaczenie mają
tylko czynniki realne (wyposażenie
w zasoby, instytucje, struktury),
a nie monetarne.
Charakter konkurencji
Doskonała konkurencja.
Niedoskonała konkurencja.
Wrażliwość na zmiany popytu
zagregowanego
NIE
TAK
14. MODEL TRZECH RYNKÓW:
RYNEK DÓBR, RYNEK PIENIĄDZA i RYNEK PRACY
A teraz powróćmy do zagadnienia wzajemnego oddziaływania na siebie trzech rynków: dóbr,
pieniądza i pracy. Rysunek 2 pokazuje te rynki i ich wzajemną współzależność.
Rys. 1
. Trzy rynki: pieniądza, dóbr, pracy i ich współzależność.
Na rys. 1 mamy trzy rynki, które analizujemy przy danym poziomie cen, P.
Poziom cen
to inaczej przeciętna cena wszystkich dóbr i usług w gospodarce.
W centrum znajduje się rynek dóbr i usług będący kwintesencją celu produkcji, czyli konsumpcji
(zaspokojeniu potrzeb). Rynek ten związany jest z lewej strony z rynkiem pieniądza, a z prawej
z rynkiem pracy.
8
Właściwie to mamy 4 rynki. Analizujemy jednak gospodarkę zamkniętą i czwarty rynek – zagranicę – pomijamy.
i
n
RYNEK PIENIĄDZA
RYNEK DÓBR
RYNEK PRACY
Strona popytowa
AD
Strona podażowa
AS
Poziom cen
P
L
W
N
Y
Objaśnienie:
i
N
- nominalna stopa procentowa
L -
ilość pracy (siły roboczej)
W
N
-
płaca nominalna
Y - dochód, produkcja
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 14
Wsp
ółzależność rynku pieniądza i rynku dóbr określona jest przez poziom cen (P) i nominalną
stopę procentową (i
N
).
Współzależność ta określa wielkość i zmiany globalnego (zagregowanego) popytu, AD.
Z kolei współzależność rynku dóbr i rynku pracy określona jest przez poziom cen (p),
poziom zatrudnienia (L), płacy nominalnej (W
N
) i wielkości produkcji (dochodu), Y.
Współzależność ta określa wielkość globalnej (zagregowanej) podaży, AS.
5. Z SERII: TAK/NIE
1
wahania popytu w krótkim okresie powodują odchylenia produkcji od wielkości potencjalnej.
2
obniżka podatku przesuwa krzywą AD w lewo.
3
przyczyną pionowego przebiegu krzywej zagregowanej podaży, AS, jest wg klasyków giętkość cen.
4
jeśli poziom cen wzrasta, krzywa zagregowanego popytu przesuwa się w prawo.
5
inflacja, której przyczyną jest wzrost popytu w gospodarce, jest inflacją kosztową.
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
6. Z SERII: CO POKAZUJE RYSUNEK?
1. CYKL KONIUNKTURALNY
Kryzys Depresja Ożywienie Rozkwit
1 2 3 4
Dno
Cyklu
Szczyt 1
Peak 1
CYKL KLASYCZNY
classical business cycle
PKB
t - czas
Linia
trendu
0
Szczyt 2
Peak 2
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 15
Linia
trendu
wzrostu
Dno Cyklu -Trough
Szczyt Cyklu 1
Peak 1
Ożywienie
Recovery
Recesja - Contraction
(recession)
Ożywienie - Expansion
PKB
t - czas
Rozkwit
Prosperity
0
Szczyt Cyklu 2
Recovery Peak 2
a
b
1
2
... i znowu
recesja
CYKL WSPÓŁCZESNY
modern business cycle
2. MODEL KEYNESA i MODEL KLASYCZNY
Y1
P
P
E1
AD1
AS
AD, AS
AD2
E2
Y2
P
P1
E1
AD1
AS
AD, AS
AD2
E2
Y
P
P2
3. KRZYWA PHILLIPSA
A
∏
0
∏
A
∏
B
SPC
U
A
U
B
U
B
B
∏
0
LPC
U
N
A
U
SPC1
SPC2
D
C
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 16
4. RYNEK PRACY
F
E
W
AJ
LF
LD
N
N2
N1
W
E
W = wages -
płace realne
N = numbers of workers (labour) -
liczba pracowników (ilość pracy)
LD = labour demand -
popyt na pracę
LF = labour force - aktywni zawodowo
AJ = acceptance of job -
liczba osób przyjmująca ofertę pracy za
daną płacę realną(W)
.
E=równowaga na rynku
pracy
EF=bezrobocie
dobrowolne (naturalne)
0
5. KRZYWA MDS (AD)
Wyj
ściowy poziom cen równy jest P1 (rys. b).
Przy takim poziomie cen wielkość realnej podaży
pieniądza określona jest przez krzywą LM. Oznacza
to, że dochód zapewniający równowagę na rynku
dóbr i pieniądza wynosi Y1 (przy cenach P1 i stopie
R1).
Na rys. dolnym (b) zaznaczmy punkt E1, któremu
odpowiada poziom cen P1 i dochód Y1, oznacza to
równowagę na rynku dóbr i pieniądza.
A teraz ceny rosną do poziomu P2. Wzrost cen
sp
owodował zmniejszenie się realnej podaży
pieniądza. Nastąpiło przesunięcie się krzywej LM1
w lewo do poziomu LM2 (rys. a).
Zaznaczamy na dolnym rys. (b) punkt E2, któremu
odpowiada poziom cen P2 i dochód Y2.
Mamy nową równowagę na rynku dóbr i rynku
pieni
ądza.
Jeżeli powtórzymy taką operację dla wielu
poziomów cen, otrzymamy makroekonomiczną
krzywą popytu (MDS) - AD.
Inaczej, krzywa MDS (AD) – to zbiór punktów,
z których każdy odpowiada przecięciu się
krzywych IS i LM przy różnym
poziomie cen (P).
a)
b)
P2
R1
Y2
Y
E2
E1
AD
R
R2
P1
P
LM2
Y1
LM1
IS
Y
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 17
6. MODEL KLASYCZNY i KEYNESA
Y1
P
P
E1
AD1
AS
AD, AS
AD2
E2
Y2
P
P1
E1
AD
AS1
AD, AS
Y
P1
P2
Y
P2
AS2
E2
7.
DŁUGOOKRESOWY WZROST i INFLACJA w MODELU AS-AD
1. ISTOTA PROBLEMU
W długim okresie realny wzrost PKB zależy od wzrostu długookresowej podaży, LAS.
Rysunek 2.
ilustruje przy pomocy krzywej możliwości produkcyjnych (makroekonomiczna KMP)
wzrost podaży w okresie 20 lat (1990-2010). Lewa strona rysunku (a) pokazuje KMP w sensie
makroekonomic
znym, mamy bowiem alternatywę wyboru pomiędzy dobrami konsumpcyjnymi
i inwestycyjnymi. W długim okresie następuje przesunięcie się KMP w prawo, co oznacza, że nasze
możliwości produkcyjne zwiększyły się. Prawa strona (b) pokazuje ten sam problem, uwzględniając
przesunięcie się krzywej LAS w prawo dzięki zwiększeniu czynników produkcji i wyprodukowaniu
tym samym większej ilości produkcji.
Nastąpił wzrost produkcji z Y1 do Y2. W rezultacie mamy wzrost realnego PKB.
Y=C+S
a)
LAS
1990
Dobra
inwestycyjne
0
Dobra
konsumpcyjne
P
0
Y
LAS
2010
b)
Y
1990
KMP
1990
KMP
2010
Y
2010
Rys. 2
. Makroekonomiczna KMP i długookresowa krzywa podaży, LAS.
2. DEFINICJA WZROSTU GOSPODARCZEGO
Wzrostem gospodarczym nazywamy powiększenie się realnej wartości produktu krajowego
per capita (PKB per capita)
mierzonej stopą wzrostu realnego PKB per capita.
Tempo wzrost gospodarczego mierzymy za pomocą stopy (tempa) wzrostu gospodarczego,
czyli stopy wzrostu realnego PKB per capita.
Jak pamiętamy z pierwszych zajęć, stopa wzrostu informuje nas o stosunku zmiany wielkości
realnego PKB w danym roku do poziomu realnego PKB wytworzonego w poprzednim okresie
(roku). Wyrażamy ją zwykle jako liczbę dodatnią w procentach. Zdarzają się jednak okresy, w
których produkcja maleje, a nie wzrasta. Stopa wzrostu gospodarczego jest wówczas liczbą ujemną.
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • Strona
| 18
8. Z SERII: ZADANIA RÓŻNE
1. WZROST GOSPODARCZY
Rys. pokazuje makroekonomiczną KMP dla roku 2010 roku i dwie możliwe krzywe KMP dla 2015
roku, odpowiednio dla 2015
A
i 2015
B
. Odpowiedz na następujące pytania:
1.
Który z punktów leżących na KMP
2010
umożliwi przesunięcie się krzywej KMP
do pozycji KMP
2015A
?
2.
Który z punktów leżących na KMP
2010
umożliwi przesunięcie się krzywej KMP
do pozycji KMP
2015B
?
Odpowiedzi:
ad. 1. X
ad. 2. Y
2. RÓWNANIE FISHERA
Tabela zawiera informacje o cenach, obiegu pieniężnym i produkcji w Grejpfrutolandii
w latach 2007-2008.
Lata
Podaż pieniądza M2
a
(w mln gzł)
Szybkość obiegu
pieniądza
Realny PKB
(w mln gzł z 2006)
Poziom cen
(deflator PKB,
2006=100)
M
V=(P
*
Y)/M
Y
P
2007
20 000
3,60
60 000
120
2008
25 000
4,48
80 000
140
a
Pieniądz M2 zgodnie z przyjętymi zasadami.
Oblicz:
a) s
zybkość obiegu pieniądza M2 w Grejpfrutolandii,
b) c
o jest przyczyną zmian szybkości obiegu pieniądza?
3. RYNEK PRACY
1. Tablica pokazuje rynek pracy w Cytrynolandii.
Płaca realna
(W)
(CZŁ/godz.)
Popyt na
pracę (LD)
Podaż
pracy (AJ)
Podaż
pracy (LF)
Bezrobocie
naturalne
(dobrowolne)
Bezrobocie
przymusowe/brak
rąk do pracy
1
800
200
500
300
600
2
700
300
550
250
400
3
600
400
600
200
200
4
500
500
650
150
0
5
400
600
700
100
-200
6
300
700
750
50
-400
Dobra
konsumpcyjne
KMP
2015A
X
Dobra
inwestycyjne
0
KMP
2010
Y
KMP
2015B
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • | Strona
| 19
a.
Wykreśl wykres pokazujący stan równowagi na rynku pracy (dokładne oznaczenia).
b.
Ile wynosi płaca realna, popyt i podaż w punkcie równowagi?
c. Ile wynosi w stanie równowagi bezrobocie dobrowolne i przymusowe?
d.
Ile wynosi bezrobocie przymusowe przy płacy realnej równej 6 czł/godz?
Rysunek do zadania.
Płaca
realna (W)
(
czł/godz.)
Popyt na
pracę (LD)
Podaż
pracy (AJ)
Podaż
pracy (LF)
Bezrobocie
naturalne
(dobrowolne)
/4-2/
Bezrobocie
przymusowe/
brak rąk do
pracy
/1-2/
Bezrobocie
netto
/6-5/
0
1
2
4
5
6
7
1
800
200
500
300
600
300
2
700
300
550
250
400
150
3
600
400
600
200
200
0
4
500
500
650
150
0
-150
5
400
600
700
100
-200
-300
6
300
700
750
50
-400
-450
2. Narysuj stan równowagi na rynku pracy,
wyjaśnij dokładnie oznaczenia.
Na rysunku pokaż:
a.
Co stanie się – wg keynesistów – na rynku pracy wkrótce po negatywnym szoku
popytowym na rynku dóbr
, pokaż wielkość zapotrzebowania na pracę.
b.
Podaj argument przemawiający za twierdzeniem o względnej sztywności płac (lepkości,
nieelastyczności) na rynku pracy.
c.
Pokaż na tym rysunku, co stanie się – wg neoklasyków – na rynku pracy wkrótce po
negatywnym szoku popytowym na rynku dóbr
, pokaż wielkość zapotrzebowania
na pracę.
Bezrobocie
przymusowe=0,
Bezrobocie
dobrowolne=
LF minus AJ=EF=
650-500=150
.
F
E
W
AJ
LF
LD
N
650
500
4
0
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • | Strona
| 20
Tak wygląda wykres przedstawiający równowagę
na rynku pracy z dokładnymi oznaczeniami.
ad. a.
Negatywny szok popytowy na rynku dóbr
spowoduje również negatywny szok popytowy na
rynku pracy
. Linia popytu na pracę przesuwa się
na lewo z LD do LD1.
Wg keynesistów w
krótkim okresie płaca
realna nie zmieni się, a zapotrzebowanie na
pracę zmniejszy się z N
E
do N
1
. Pojawi się
bezrobocie przymusowe, które na rys. pokazuje
odcinek AE.
ad. b.
Długookresowy charakter umów zawieranych
przez pracodawców i pracobiorców, w czym
maczają palce, m. in., związki zawodowe.
ad. c.
Klasycy, a właściwie neoklasycy twierdzą, że
w rezultacie negatywnego szoku popytowego
płaca realna spadnie z poziomu W
E
do poziomu
W
1
. Rynek pracy odzyska więc równowagę w
punkcie E
1
. Zapotrzebowanie na
pracę wyniesie
0N
2
E
W
AJ
LF
LD
N
N
E
W
E
0
W
- płaca realna
N -
ilość pracy
W
E
, N
E
-
płaca i ilość pracy
odpowiadająca równwoadze
na rynku pracy, którą na
rys. pozkazuje punkt E
LD -
popyt na pracę
AJ
- podaż pracy
LF - zasób pracy
E
W
AJ
LF
LD1
N
N
E
W
E
0
A
N
1
LD
E1
E
W
AJ
LF
LD1
N
N
E
W
E
0
A
N
1
LD
W
1
N
2
MAKROEKONOMIA Z •
SPOTKANIE
Z OKAZJI
KOL #4 • 02.06.2011
MATERIAŁY DO KOL #4 • | Strona
| 21
p
Y
AD1
AD
AD2
E
0
4. MODEL AS-AD
Na rysunku po lewej stronie pokazano punkt równowagi E
w gospodarce klasycznej na krzywej zagregowanego popytu, AD.
Na tym samym rysunku pokaż, jak zmieni się położenie tego
punktu
równowagi, E, w wyniku następujących wydarzeń:
a)
BC obniżył stopę rezerw obowiązkowych dla banków
komercyjnych,
b)
rząd zwiększył wydatki na służbę zdrowia
(deficyt budżetowy zwiększył się),
c)
przeczuwając nadchodzący kryzys, gospodarstwa domowe
stały się bardziej oszczędne,
d) c
eny na rynku dóbr obniżyły się.
ad. a.
Wzrost podaży pieniądza, MS, spowoduje obniżkę stopy
procentowej, R, zagregowany popyt, AD, zwiększy się
niezależnie od poziomu cen, p,
w gospodarce. W konsekwencji
krzywa AD przesunie się
w prawo, do położenia AD
2.
. Punkt E przesunie się
pionowo w górę do punktu E2.
ad. b.
Znowu, krzywa popytu, AD, przesunie się w prawo,
z położenia AD do AD2. Punkt E, tak samo,
przesunie się pionowo w górę do punktu E2.
ad. c.
Tym razem krzywa zagregowanego popytu, AD,
przesunie się w lewo, z położenia AD do AD1. Punkt E
przesunie się pionowo w dół punktu E1.
ad. d.
Spadek cen spowoduje ruch punktu E wzdłuż linii
zagregowanego popytu, AD, w dół, z E do E’. Popyt
zwiększy się. Krzywa AD może wówczas być
analizowana jako krzywa Pigou.
Wykres pokazuje długookresową i krótkookresową
zagregowaną podaż (AS) i popyt (AD).
Załóżmy, że zagregowany popyt AD rośnie z AD1 do AD2,
poziom równowagi Y wyniesie:
•
Y1 w krótkim okresie, Y2 w długim okresie,
•
Y1 w krótkim okresie, Y1 w długim okresie,
•
Y1 w długim okresie,
Y2 w krótkim okresie,
•
Y2 w długim okresie, Y2 w krótkim okresie,
•
zmniejszy się w związku z nieprawidłową interwencją
państwa
KONIEC
p
Y
AD1
AD
AD2
E
0
E2
p
Y
AD1
AD
AD2
E
0
E1
p
Y
AD1
AD
AD2
E
0
E'
p
p'
Y
E'
Y
E
Y1
p
LAS
SAS
SAS, LAS, Y
AD1
AD2
p1
p2
p3
Y2