CZŁOWIEK – NAJLEPSZA INWESTYCJA

Projekt „Podniesienie umiejętności osób pracujących – likwidacja luki kompetencyjnej w obszarze informatyki”

współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ro

zd

ział:

Exc

el w

pracy

nau

czyciela

30

Arkusz kalkulacyjny w pracy wychowawcy

i nauczyciela cz.3

Łukasz Bogaczyk, Łukasz Gomółka / EIEI

3.

Typy adresowania – podstawy (2 godziny)

3.1.

Adresowanie

3.1.1. Odwołania względne

Załóżmy, że w komórce C1 znajduje się formuła = A1+B1, jest ona adresowaniem względnym.
Program interpretuje ten zapis jako komendę nakazującą do wartości z komórki odległej o 2
pozycje w lewo od komórki bieżącej dodad zawartośd znajdującą się tuż po jej lewej stronie.

Przeciągając formułę Excel nadal pamięta schemat działania przy użytej formule i przykładowo
w komórce C5 zgodnie z zasadą nakazuje do wartości z komórki odległej o 2 pozycje w lewo
(A5) dodad zawartośd komórki znajdującej się tuż po lewej stronie (B5) względem komórki C5
(komórka bieżąca).

Podobnie się dzieje przy jakiejkolwiek formule, w której użyjemy adresowania takiego, jak
wcześniej opisane.

3.1.2. Odwołania bezwzględne

CZŁOWIEK – NAJLEPSZA INWESTYCJA

Projekt „Podniesienie umiejętności osób pracujących – likwidacja luki kompetencyjnej w obszarze informatyki”

współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ro

zd

ział:

Exc

el w

pracy

nau

czyciela

31

Czasami zachodzi jednak potrzeba zablokowania odwołania do pewnej komórki, tak, by przy
przeciąganiu formuły nie zmieniały się zmienne. Do tego służy tzw. adresowanie
bezwzględne. Żeby je zastosowad trzeba zablokowad odwołanie w formule do danej komórki,
do czego służą znaki $. Zasada działania jest następująca:

$ Kolumna $ Wiersz – znak $ przed literą (literami) blokuje bieżącą kolumnę, z kolei przed
cyfrą (liczbą) blokuje dany wiersz. Zatem $A$1 blokuje wiersz 1 oraz kolumną a i tym samym
zablokowana jest komórka A1 w formule. Dla lepszego zrozumienia sytuacji posłużymy się
przykładem zobrazowanym poniżej. Dla komórek od C3 do C7 należy wyliczyd przy użyciu
formuł iloczyn komórki A3 przez komórki odpowiednio od B3 do B7. Zatem wpisuje się
formułę A3*B3 do komórki C3 i blokuje komórkę A3, tak, by przy przeciąganiu nie zmieniała
ona swojego adresu.

Teraz Excel rozumie polecenie jako pomnożenie wartości z komórki A3 przez komórkę o jedną
na lewo względem komórki bieżącej. Zatem przeciągając formułę do komórek C4 : C7
otrzymamy pomnożone wartości z kolumny B przez wartośd 10 znajdującą się w komórce A3.