ASERTYWNOŚĆ

w życiu zawodowym i

osobistym

O asertywnym zachowaniu mówi się

coraz częściej i przy wielu okazjach,

kiedy mowa o stosunkach w pracy, o

pracy w grupie, o poszukiwaniu

zatrudnienia, jak również o

sytuacjach w życiu prywatnym.

Czym więc jest asertywność?

Zachowanie asertywne:

Jest to zespół zachowań realizowanych

przez osobę w kontekście

interpersonalnym i wyrażających:

uczucia, postawy, życzenia, opinie lub

prawa danej osoby w sposób

bezpośredni, stanowczy i uczciwy a

jednocześnie respektujący uczucia,

postawy, życzenia, opinie innej osoby

Zachowanie asertywne:

może obejmować ekspresję takich uczuć jak:

gniew, strach, zaangażowanie, nadzieję

radość, rozpacz, oburzenie, zakłopotanie, itd.,

ale w każdym z tych przypadków uczucia

wyrażane są w sposób, który nie narusza praw

innych osób.

Zachowanie asertywne odróżnia się od

zachowania agresywnego, które wyrażając

uczucia i postawy, życzenia, opinie lub prawa

nie respektuje tych samych elementów u

innych osób.

Pod pojęciem asertywności

rozumie się:

Umiejętność wyrażania samego siebie w sposób

właściwy i bezpośredni,

Przywiązywanie znaczenia do tego, co się myśli i

czuje,

Szacunek do siebie i liczenie się z sobą,

Przyjmowanie odpowiedzialności za własne życie

i dokonywane wybory oraz polubienie samego

siebie, co nie oznacza jednak ignorowania

innych, czy nie brania pod uwagę ich potrzeb i

pragnień.

ASERTYWNOŚĆ JEST

POMIĘDZY AGRESJĄ A

ULEGŁOŚCIĄ

AGRESYWNOŚĆ

W przypadku zachowań agresywnych sytuacje są

spostrzegane jako pole walki, a celem staje się

wygrana własna i tym samym przegrana

innych.

W zachowaniach agresywnych respektujemy

własne prawa lekceważąc jednocześnie prawa

innych.

Zachowując się agresywnie

narażamy się, że:

•

Stracimy szacunek dla siebie i dla innych,

•

Będziemy nie lubiani,

•

Osiągniemy rezultaty odwrotne do zamierzonych.

Dlaczego bywamy agresywni?

•

Boimy się, że nie dostaniemy tego, o co się staramy,

•

Brak nam wiary w siebie,

•

Chcemy wyładować złość,

•

Chcemy manipulować innymi.

Konsekwencją: wstyd, brak wiary w siebie

ULEGŁOŚĆ

Polega na respektowaniu praw innych przy

jednoczesnym lekceważeniu własnych

praw. Zachowania uległe charakteryzują

się tym, że interesy innych osób stawiamy

nad własne, rezygnując często z własnych

celów, pragnień, potrzeb.

Lekceważąc własne prawa pozwalamy

innym je naruszać.

Zachowując się ulegle narażamy

się, że:

•

Jesteśmy sfrustrowani,

•

Czujemy się skrzywdzeni,

•

Tracimy poczucie własnej wartości,

•

Zachęcamy innych do dominacji,

•

Nie osiągamy tego co zamierzaliśmy,

•

Jesteśmy wykorzystywani

Dlaczego bywamy ulegli?

•

Boimy się utraty aprobaty ze strony innych,

•

Boimy się reakcji otoczenia,

Konsekwencja zachowania uległego:

uniemożliwia samorealizację i samoakceptacje.

CZŁOWIEK ASERTYWNY

Swobodnie ujawnia innym siebie, wyraża otwarcie swoje

myśli, uczucia, pragnienia.

Czyni to w sposób uczciwy, bezpośredni, śmiało, bez

paraliżującego lęku.

Jest aktywnie nastawiony do życia, nie czeka na cud,

akceptuje swoje ograniczenia, niezależnie od tego, czy w

danej sytuacji udało mu się odnieść sukces, czy też nie.

Potrafi odpowiedzieć „NIE”, zażądać czegoś co mu się

należy, nie lęka się nadmiernie oceny, krytyki, odrzucenia.

Pozwala sobie na błędy i potknięcia, dostrzegając swoje

sukcesy i mocne strony.

Gdy jest w centrum zainteresowania, uwagi, potrafi działać

bez niszczącego lęku. Akceptuje zmiany w sobie i innych.

Potrafi się „dogadać”, potrafi też dochodzić swoich praw i

egzekwować je.

Źródeł zachowań nie asertywnych należy szukać

przede wszystkim w dzieciństwie, a także w

warunkach zewnętrznych.

Mechanizm kształtowania się uległości związany

jest z faktem, iż w dzieciństwie jesteśmy

uzależnieni od dorosłych (rodzice, nauczyciele) i to

oni mówią nam co mamy robić, a czego nie

powinniśmy, karzą nas za nieposłuszeństwo, a

reletywniej rzadziej nagradzają. Wyrażanie przez

dziecko własnych pragnień napotyka często na

sprzeciw dorosłych, i tym samym dziecko uczy się

nie ujawniania określonych potrzeb.

Konsekwencje psychologiczne

braku asertywności:

•

Doświadczanie głębokiej dyssatysfakcji (na

skutek przeświadczenia, że ktoś się nami

posłużył, że byliśmy obiektem manipulacji i nie

potrafiliśmy się przeciwstawić)

•

Odczuwanie paradoksalnego poczucia winy (z

racji nie podejmowania zachowań w celu obrony

swoich własnych praw, które są naruszane)

•

Obniżenie samooceny ( na skutek przekonania,

iż „ jesteśmy gorsi od innych”, bo nie potrafimy

być asertywni)

Postawa

nieasertywna

w życiu

zawodowym może powodować, że będzie

się pomijanym przy podwyżkach lub

awansie, nie będzie się kierowanym na

szkolenia, kursy, które zapewniają dalszy

rozwój zawodowy itd..

A w warstwie psychologicznej

przekonanie, iż jest się niedocenianym,

wykorzystywanym.

Nieasertywny pracownik:

•

Nie stawia sobie za wysoko poprzeczki, nie

angażuje się w nowe zadania,obawiając się

że może sobie z nimi nie poradzić i w ten

sposób stracić autorytet,

•

Nie zgłasza swoich pomysłów, bo nie jest ich

pewny i woli się nie ośmieszać,

•

Zezygnije za swoich zamierzeń jeśli

naraziłoby go to na „nie lubienie” ze strony

współpracowników,

•

Pozwala, aby inni wykorzystywali jego czas

pracy, zaangażowanie, lojalność, wiedząc

że nie potrafi powiedzieć „nie”.

Zachowując się asertywnie, stwarzamy

możliwość wystąpienia wokół nas

pozytywnych zmian tj.:

Lepsze poznanie siebie i innych,

Prawdziwe zbliżenie się do innych

ludzi,

Zrozumienie zachowań innych ludzi

Mniej stresów i mniej frustracji,

Wyrazy podziwu i pochwały

otoczenia,

Samorealizacja, zadowolenie, radość

Uzyskanie tego co chcemy,

Doznanie sympatii i przyjaźni,

Wzmacniamy szacunek do siebie i

innych.

W sferze biznesowej:

Poprawia skuteczność działania,

Ułatwi sprawną komunikację,

Wzmacnia naszą pozycję w czasie

negocjacji,

Polepsza atmosferę w miejscu pracy,

Zmniejsza poziom strasu i korzystnie wpływa

na nasz stan zdrowia.

UMIEJĘTNOŚĆ ASERTYWNEGO ZACHOWANIA

ZALICZA SIĘ DO CZYNNIKÓW OSŁABIAJĄCYCH

WPŁYW STRESU PSYCHOLOGICZNEGO

We wszystkich zachowaniach asertywnych

konieczny jest kontakt wzrokowy z partnerem

interakcji. W naszej kulturze kontakt wzrokowy

to zwykle kilka sekund patrzenia w twarz

rozmówcy, następnie odwrócenie wzroku i za

chwilę ponowne spojrzenie.

Ważna jest intonacja wypowiedzi, tak by

wyrażała nasze zdecydowanie, a także

wygłaszanie stosownych kwestii w

odpowiednim czasie.

Asertywność to sposób na relacje z

innymi ludźmi. Nie jest ona jednak

obowiązkowa. Istnieją sytuacje, kiedy

przychylamy się do prośby innych,

pomimo tego, że nie mamy na to większej

ochoty, ale jednocześnie nie chcemy tego

zmienić.

MAMY PRAWO DO WYBORU

ZACHOWANIA NIEASERTYWNEGO,

BIORĄC POD UWAGĘ NP.. JAKIEŚ

ISTOTNE WARTOŚCI, KTÓRYMI

KIERUJEMY SIĘ W ŻYCIU

Asertywność

jest umiejętnością.

Nie jest cechą osobowości,

nie jest wrodzonym

talentem, ale skutkiem

wychowania, treningu

społecznego

Zwiększenie asertywności naszych

zachowań wiąże się z

opanowaniem takich

podstawowych umiejętności, jak:

Obrona swoich praw (mówienie „nie”)

Asertywne wyrażanie uczuć negatywnych,

Przyjmowanie uczuć i opinii innych osób,

Stanowienie swoich praw,

Wyrażanie osobistych opinii i przekonań,

Asertywna reakcja na poczucie krzywdy,

Kompromis korzystny dla obu stron.

1.) OBRONA SWOICH PRAW

(mówienie „nie”)

Obrona swoich praw to inaczej mówiąc brak

przyzwolenia na manipulowanie swoją osobą,

czyli mówienie nie.

Dla wielu z nas odmawianie komuś czegoś, ale

także proszenie o coś stanowi trudność;

wywołuje poczucie winy.

Dzięki odpowiedziom nie możemy określić sami

siebie, okazać innym w jaki sposób chcielibyśmy

być przez nich traktowani, i zarazem zaznaczyć

swoją odrębność.

Skutki trudności z odmawianiem mogą być bardzo

poważne dla stosunków międzyludzkich, ale także

dla naszego własnego samopoczucia.

W interakcji z drugą osobą notorycznie będziemy

robić coś czego nie chcemy, na co nie mamy

ochoty, będziemy doznawać silnych negatywnych

emocji. Jeżeli sytuacja będzie się przedłużała

negatywne uczucia będą się wiązały z tą konkretną

osobą. Z czasem może pojawić się nienawiść,

wrogość, a nawet najmniejszy bodziec może

wywołać wybuch, natomiast to właśnie ta druga

osoba będzie obarczana winą za te nienajlepsze

relacje.

TAK NAPRAWDĘ JEDNAK TO MY

JESTEŚMY WINNI TEMU, ŻE

WPROWADZAMY OTOCZENIE W BŁĄD

NIE KOMUNIKUJĄC JASNO CZEGO

CHCEMY, A CO STANOWI

PRZEKROCZENIE NASZGO

TERYTORIUM PSYCHOLOGICZNEGO

(obszar, czy bardziej zbiór elementów

opatrzonych zaimkiem dzierżawczym

„mój”, „moje”, ta część świata, która

bezpośrednio należy do mnie czy

zależy ode mnie.

Jak asertywnie mówić „NIE”?

Etap pierwszy: POWIEDZ

Etap pierwszy: POWIEDZ „NIE”

„NIE”

•

wyraźnie stanowczo powiedz NIE

•

następnie nie tłumacz się i nie usprawiedliwiaj

–

masz prawo powiedzieć

nie

•

staraj się nie sprawiać wrażenia, jakbyś czekał, żeby cię przeko

nano, byś

zmienił zdanie,

•

pamiętaj, ze powiedziałeś nie w odpowiedzi na konkretną prośbę,

co nie

jest jednoznaczne z odrzuceniem tej osoby.

Etap drugi: Poinformuj o tym czego nie

zrobisz, co zrobisz (Jaki masz zamiar)

Etap trzeci: podaj krótkie wyjaśnienie.

•

W Sytuacji gdy nie wiesz jak odpowiedzieć, zawsze

możesz użyć zwrotu

możesz użyć zwrotu „dam ci znać później”

„dam ci znać później”

tym samym

zyskujesz czas na zastanowienie się.

•

Możesz poprosić o więcej informacji żeby zdecydować

czy chcesz powiedzieć tak czy nie,

•

Jeżeli w naszej odmowie zawrzemy elementy

usprawiedliwiania się lub pretensji nasza rozmowa z

drugą osobą nie skończy się szybko.

•

Jeśli chcemy, aby nasza odpowiedz nie została

zrozumiana jako wyraz braku sympatii można dodać

komentarz podtrzymujący relację np.

komentarz podtrzymujący relację np. „Nie, nie pójdę

„Nie, nie pójdę

dziś z tobą na zakupy. Dzisiejsze popołudnie mam już

zajęte, ale mogę pójść z tobą jutro”

2.) ASERTYWNE WYRAŻANIE

UCZUĆ NEGATYWNYCH

Wszyscy bywamy czasem rozgniewani, źli, oburzeni

rozdrażnieni, ale nie zawsze wiemy co zrobić z tymi

uczuciami.

Oto kilka wskazówek jak można je wyrazić w sposób

asertywny:

Należy wyrażać się jasno i konkretnie, biorąc

odpowiedzialność za to, co się mówi, bez obwiniania

drugiej strony.

Przykładowo zamiast mówić „złościsz mnie”, mówimy „

jestem zły, kiedy się spóźniasz”

Następnie wysłuchać jaki jest pogląd drugiej strony.

Należy pamiętać, by znaleźć zrozumienie dla swojego

stanowiska.

Staraj się by wyrażając negatywne uczucia, jednocześnie

okazywać tej osobie, ze ci na niej zależy.

Masz prawo okazywać swoje uczucia.

3.) PRZYJMOWANIE UCZUĆ I

OPINII INNYCH OSÓB

Najczęściej nie potrafimy sobie radzić z krytyką,

chociażby z tej racji nie potrafimy ocenić sami

siebie.

Dla wielu osób krytyka wiąże się z silnymi

emocjami, bywa rodzajem wyroku. Jeśli nie

będziemy mieli własnych, akceptowanych

kryteriów oceny swojego „ja” to bez oporu

akceptować będziemy krytykę swojej osoby

dokonaną przez innych.

Jeżeli zauważyłeś, że jesteś nadmiernie krytyczny

wobec samego siebie lub masz tendencję do

pomniejszania siebie we własnych oczach, to:

•

Przestań to robić: zamiast tego staraj się

wypowiadać słowa aprobaty wobec samego

siebie.

•

Nie musisz zachowywać się w jakiś określony

sposób, aby być osobą wartościową.

Wystarczy, że jesteś tym kim jesteś.

•

Warto nauczyć się, by nie brać cudzych opinii

za bardzo do siebie, bywa że mówią one

więcej o osobie, która je wypowiada.

ASERTYWNE SPOSOBY RADZENIA SOBIE Z

KRYTYKĄ

Niejednokrotnie słyszymy stwierdzenia:

„Ty zawsze…”, „Ty nigdy….”, „Byłeś, jesteś i

pozostaniesz….”, „Źle to robisz”

Są to oceny. Gdy jesteśmy w ten sposób oceniani

często czujemy się fatalnie, reagujemy ulegle,

często agresywnie, zamykamy się w sobie,

zaczynamy się usprawiedliwiać, uciekamy.

Najczęściej jednak zapominamy, ze ocena, którą

słyszymy jest zbyt ogólna. Aby móc wyrazić swoją

opinie musimy poznać więcej konkretów

dotyczących pretensji.

To jest właśnie sensem asertywnych strategii

radzenia sobie z krytyką.

Aby jak najlepiej poradzić sobie z krytyką

należy przede wszystkim otwarcie

skonfrontować się z jej zarzutami (także

ukrytymi i nie wyrażonymi wprost) i zdobyć

niezbędne informacje.

Zdobycie niezbędnych informacji to podstawa,

aby przeciwstawić się krytyce lub skorzystać z

niej, aby poprawić nasze zachowanie.

Taki sposób radzenia sobie z krytyką nazywa

się „ POSZUKIWANIE KRYTYKI”

Kiedy słyszymy „że źle wykonaliśmy jakąś

pracę, możemy zadać pytanie, co konkretnie

jest nam zarzucane lub, też co źle zrobiliśmy.

Można też stosować technikę „zasłona z mgły”,

tj. zgadzać się z kierowanym pod swoim

adresem uwagami krytycznymi, przykładowo:

rozmówca mówi „ źle się ubrałaś, a ty

odpowiadasz „ tak, nienajlepiej”. Takie

zgadzanie się z uwagami krytycznymi wytrąca

broń z ręki krytykującego, który zwykle

oczekuje, że będziemy zaprzeczać, bronić się.

Odcinając się od krytyki i ocen odcinamy

się od możliwości dowiedzenia się, co

przeszkadza innym w naszym

zachowaniu.

KRYTYKA

Najlepszym wyjściem z

sytuacji przyjmowania krytyki jest

krótka zgoda( gdy zgadzamy się z

naszym rozmówcą) lub zaprzeczenie

(gdy, uważamy ze nie ma racji)

PODSTAWĄ TAKIEGO

ZACHOWANIA JEST

PRZEKONANIE, ŻE KAŻDY MA

PRAWO DO WŁASNEGO ZDANIA.

Przykładowe odpowiedzi:

W sytuacji niesłusznej krytyki:

•

Takie jest twoje zdanie, ale moje jest inne,

•

Nie zgadzam się z tobą

•

Mam inne zdanie na swój temat.

W sytuacji słusznej krytyki:

•

Tak, myślę podobnie,

•

Masz rację, ja też odnoszę takie wrażenia,

•

Też tak uważam

POCHWAŁY

–

wbrew pozorom przyjmowanie pochwał dla

wielu osób wcale nie jest łatwiejsze od przyjmowania

krytyki. Na ogół osoby nie chcące przyjąć pochwały

uciekają się do kilku podstawowych sposobów:

zaprzeczają pochwale

przeformułowują ją tak, aby nie dotyczyła ich osoby,

obniżają wartość swojego sukcesu porównując go do

innych większych

obniżają wartość swojej osoby, przytaczając klęski w

innych dziedzinach.

PODSTAWĄ ASERTYWNEGO PRZYJMOWANIA

POCHWAŁ JEST POSTAWA „ JESTEM W PORZĄDKU”

ORAZ ZDANIE SOBIE SPRAWY, ŻE POCHWAŁA TO

JEDNA Z MOŻLIWYCH OPINII.

Przykładowe odpowiedzi:

W sytuacji niesłusznej pochwały:

•

Dziękuję, ale ja mam inne zdanie na ten

temat,

•

Dziękuję, ale ja tak nie uważam

W sytuacji słusznej pochwały:

•

Dziękuję, myślę tak samo,

•

Dziękuję, zgadzam się z tobą.

4.) STANOWIENIE SWOICH

PRAW:

Stanowienie swoich praw polega na

komunikowaniu innym, jak chcemy

być traktowani: czy pozwolimy im na

zachowania, których nie

akceptujemy, czy też wyrazimy

wobec nich asertywny sprzeciw.

5.) WYRAŻANIE OSOBISTYCH

OPINII I POGLĄDÓW:

Masz prawo do wygłaszania opinii i poglądów wobec

innych.

Twoje uwagi jednakże powinny dotyczyć ZACHOWANIA, a

nie OSOBY,

przykładowo:

„złości mnie, kiedy się spóźniasz”

a nie:

„jesteś wyjątkowo niezorganizowaną osobą”.

Dodatkowo język „ja”

–

chodzi o zasadę mówienia o sobie

we własnym imieniu, mówienia:

„Mnie się nie podoba to co robisz” zamiast

„robisz źle”, czy „jesteś zły”

Ponadto staraj się być nastawiony pozytywnie do danej

osoby oraz występować z konstruktywnymi, wobec

krytykowanego problemu, propozycjami.

6.) REAKCJA NA

POCZUCIE KRZYWDY:

W sytuacji, gdy ktoś nas krytykuje, często doświadczamy

uczucia krzywdy; zwłaszcza wtedy, gdy krytyka ta jest

nieoczekiwana lub wyrażona przez osobę nam życzliwą.

Poczucie krzywdy zależy również od sposobu, w jaki

została wyrażona.

Należy pamiętać, że wielu ludziom łatwiej jest wydawać

sądy negatywne, niż pozytywne.

Odwołaj się do swojego doświadczenia, czy aby i ty sam

częściej zamiast chwalić, krytykujesz?

Broniąc się przed poczuciem nieuzasadnionej krzywdy,

staraj się używać stwierdzeń podnoszących twoją

samoocenę, używaj ich systematycznie nie tylko w

chwilach, gdy czujesz się niesprawiedliwie oceniany.

Staraj się nie reagować od razu, daj sobie czas na

zastanowienie.

7.) KOMPROMIS KORZYSTNY DLA OBY

STRON (ROZWIĄZYWANIE

KONFLIKTÓW)

Sprzeczność interesów prowadzi zazwyczaj do

konfliktów, ale w każdym konflikcie można

działać dla wspólnego zrozumienia i zgody.

Unikanie konfliktów za wszelką cenę powoduje

poważną przeszkodą w asertywnym zachowaniu.

Zawieranie rozsądnych kompromisów, powoduje

że żadna osoba zaangażowana w konflikt nie

czuje się pokrzywdzona.

Podstawowym warunkiem zawarcia

kompromisu jest ujawnienie

narastającego konfliktu.

Niejednokrotnie konieczne są dłuższe negocjacje,

dyskusje, rozmowy, w czasie których należy

pamiętać, aby:

•

Rozwiązać problem przy zachowaniu wzajemnego

szacunku,

•

Zwracać uwagę na prawa osobiste, własne oraz

drugiej strony,

•

Należy używać stwierdzeń typu: „tak to widzę”,

„tak uważam”, czy „tak to czuję”.

•

Należy mieć świadomość, iż ewentualna

przegrana w sporze na argumenty nie umniejsza

naszej wartości.

PIĘĆ PRAW FENSTERHEIMA

(specjalista

public

relation

)

Masz prawo do robienia tego, co chcesz

–

dopóty, dopóki

nie rani to kogoś innego,

Masz prawo do zachowania swojej godności poprzez

asertywne zachowanie

–

nawet jeżeli rani to kogoś

innego

–

dopóty, dopóki Twoje intencje nie są agresywne,

lecz asertywne,

Masz prawo do przedstawiania innym swoich próśb

–

dopóty, dopóki uznajesz, że druga osoba ma prawo

odmówić,

Istnieją takie sytuacje między ludźmi, w których prawa

nie są oczywiste. Zawsze jednak masz prawo do

przedyskutowania tej sprawy z drugą osobą i wyjaśnienia

jej.

Masz prawo do korzystania ze swoich praw.

Document Outline

ASERTYWNOŚĆw życiu zawodowym i osobistym
O asertywnym zachowaniu mówi się coraz częściej i przy wielu okazjach, kiedy mowa o stosunkach w pracy, o pracy w grupie, o poszukiwaniu zatrudnienia, jak również o sytuacjach w życiu prywatnym.
Zachowanie asertywne:
Zachowanie asertywne:
Pod pojęciem asertywności rozumie się:
ASERTYWNOŚĆ JEST POMIĘDZY AGRESJĄ A ULEGŁOŚCIĄ
AGRESYWNOŚĆ
Zachowując się agresywnie narażamy się, że:
ULEGŁOŚĆ
Zachowując się ulegle narażamy się, że:
CZŁOWIEK ASERTYWNY
Źródeł zachowań nie asertywnych należy szukać przede wszystkim w dzieciństwie, a także w warunkach zewnętrznych. Mechanizm kształtowania się uległości związany jest z faktem, iż w dzieciństwie jesteśmy uzależnieni od dorosłych (rodzice, nauczyciele) i to oni mówią nam co mamy robić, a czego nie powinniśmy, karzą nas za nieposłuszeństwo, a reletywniej rzadziej nagradzają. Wyrażanie przez dziecko własnych pragnień napotyka często na sprzeciw dorosłych, i tym samym dziecko uczy się nie ujawniania określonych potrzeb.
Konsekwencje psychologiczne braku asertywności:
Postawa nieasertywna w życiu zawodowym może powodować, że będzie się pomijanym przy podwyżkach lub awansie, nie będzie się kierowanym na szkolenia, kursy, które zapewniają dalszy rozwój zawodowy itd..A w warstwie psychologicznej przekonanie, iż jest się niedocenianym, wykorzystywanym.
Slajd numer 15
Zachowując się asertywnie, stwarzamy możliwość wystąpienia wokół nas pozytywnych zmian tj.:
W sferze biznesowej:
UMIEJĘTNOŚĆ ASERTYWNEGO ZACHOWANIA ZALICZA SIĘ DO CZYNNIKÓW OSŁABIAJĄCYCH WPŁYW STRESU PSYCHOLOGICZNEGO
Asertywność to sposób na relacje z innymi ludźmi. Nie jest ona jednak obowiązkowa. Istnieją sytuacje, kiedy przychylamy się do prośby innych, pomimo tego, że nie mamy na to większej ochoty, ale jednocześnie nie chcemy tego zmienić.MAMY PRAWO DO WYBORU ZACHOWANIA NIEASERTYWNEGO, BIORĄC POD UWAGĘ NP.. JAKIEŚ ISTOTNE WARTOŚCI, KTÓRYMI KIERUJEMY SIĘ W ŻYCIU
Asertywność jest umiejętnością.Nie jest cechą osobowości, nie jest wrodzonym talentem, ale skutkiem wychowania, treningu społecznego.
Zwiększenie asertywności naszych zachowań wiąże się z opanowaniem takich podstawowych umiejętności, jak:
1.) OBRONA SWOICH PRAW(mówienie „nie”)
Skutki trudności z odmawianiem mogą być bardzo poważne dla stosunków międzyludzkich, ale także dla naszego własnego samopoczucia. W interakcji z drugą osobą notorycznie będziemy robić coś czego nie chcemy, na co nie mamy ochoty, będziemy doznawać silnych negatywnych emocji. Jeżeli sytuacja będzie się przedłużała negatywne uczucia będą się wiązały z tą konkretną osobą. Z czasem może pojawić się nienawiść, wrogość, a nawet najmniejszy bodziec może wywołać wybuch, natomiast to właśnie ta druga osoba będzie obarczana winą za te nienajlepsze relacje.
TAK NAPRAWDĘ JEDNAK TO MY JESTEŚMY WINNI TEMU, ŻE WPROWADZAMY OTOCZENIE W BŁĄD NIE KOMUNIKUJĄC JASNO CZEGO CHCEMY, A CO STANOWI PRZEKROCZENIE NASZGO TERYTORIUM PSYCHOLOGICZNEGO (obszar, czy bardziej zbiór elementów opatrzonych zaimkiem dzierżawczym „mój”, „moje”, ta część świata, która bezpośrednio należy do mnie czy zależy ode mnie.
Jak asertywnie mówić „NIE”?
Slajd numer 26
2.) ASERTYWNE WYRAŻANIE UCZUĆ NEGATYWNYCH
3.) PRZYJMOWANIE UCZUĆ I OPINII INNYCH OSÓB
Jeżeli zauważyłeś, że jesteś nadmiernie krytyczny wobec samego siebie lub masz tendencję do pomniejszania siebie we własnych oczach, to:
ASERTYWNE SPOSOBY RADZENIA SOBIE Z KRYTYKĄ
Slajd numer 31
Slajd numer 32
KRYTYKA - Najlepszym wyjściem z sytuacji przyjmowania krytyki jest krótka zgoda( gdy zgadzamy się z naszym rozmówcą) lub zaprzeczenie (gdy, uważamy ze nie ma racji)PODSTAWĄ TAKIEGO ZACHOWANIA JEST PRZEKONANIE, ŻE KAŻDY MA PRAWO DO WŁASNEGO ZDANIA.
Przykładowe odpowiedzi:
POCHWAŁY – wbrew pozorom przyjmowanie pochwał dla wielu osób wcale nie jest łatwiejsze od przyjmowania krytyki. Na ogół osoby nie chcące przyjąć pochwały uciekają się do kilku podstawowych sposobów:zaprzeczają pochwaleprzeformułowują ją tak, aby nie dotyczyła ich osoby,obniżają wartość swojego sukcesu porównując go do innych większych obniżają wartość swojej osoby, przytaczając klęski w innych dziedzinach.PODSTAWĄ ASERTYWNEGO PRZYJMOWANIA POCHWAŁ JEST POSTAWA „ JESTEM W PORZĄDKU” ORAZ ZDANIE SOBIE SPRAWY, ŻE POCHWAŁA TO JEDNA Z MOŻLIWYCH OPINII.
Przykładowe odpowiedzi:
4.) STANOWIENIE SWOICH PRAW:
5.) WYRAŻANIE OSOBISTYCH OPINII I POGLĄDÓW:
6.) REAKCJA NA POCZUCIE KRZYWDY:
7.) KOMPROMIS KORZYSTNY DLA OBY STRON (ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW)
Podstawowym warunkiem zawarcia kompromisu jest ujawnienie narastającego konfliktu.
PIĘĆ PRAW FENSTERHEIMA (specjalista public relation)

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Asertywnosc 2 id 70379 Nieznany (2)
cw zachowan asertywnych id 1005 Nieznany
Asertywnosc cz1 id 70463 Nieznany (2)
Asertywnosc cz2 id 70464 Nieznany (2)
Abolicja podatkowa id 50334 Nieznany (2)
4 LIDER MENEDZER id 37733 Nieznany (2)
katechezy MB id 233498 Nieznany
metro sciaga id 296943 Nieznany
perf id 354744 Nieznany
interbase id 92028 Nieznany
Mbaku id 289860 Nieznany
Probiotyki antybiotyki id 66316 Nieznany
miedziowanie cz 2 id 113259 Nieznany
LTC1729 id 273494 Nieznany
D11B7AOver0400 id 130434 Nieznany
analiza ryzyka bio id 61320 Nieznany
pedagogika ogolna id 353595 Nieznany

więcej podobnych podstron

Asertywonosc id 70468 Nieznany (2)

Document Outline