mechanik pojazdow samochodowych 723[04] z1 01 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ

Janusz Wojtkiewicz-Lazman

Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych

723[04].Z1.01

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr Stanisław Kołtun

mgr Leszek Ludwikowski

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Marek Olsza

Konsultacja:
mgr inż. Gabriela Poloczek

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 723[04].Z1.01
Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu mechanik pojazdów samochodowych.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Rodzaje pojazdów samochodowych

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Układy konstrukcyjne przyczep i naczep

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Układy konstrukcyjne motocykli

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazuję Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych
723[04].

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne,

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu ukształtowanie u uczniów umiejętności
praktycznych,

−

ewaluację osiągnięć ucznia,

−

wykaz literatury.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze szczególnym
uwzględnieniem:

−

pokazu z objaśnieniem,

−

tekstu przewodniego,

−

metody projektów,

−

wiczeń praktycznych.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel

może posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym
różnego rodzaju zadania.

W tym rozdziale podano również:

−

plan testu w formie tabelarycznej,

−

punktacje zadań,

−

propozycje norm wymagań,

−

instrukcję dla nauczyciela,

−

instrukcję dla ucznia,

−

kartę odpowiedzi,

−

zestaw zadań testowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

723[04].Z1

Konstrukcja, montaż i demontaż układów

pojazdów samochodowych

723[04].Z1.01

Charakteryzowanie budowy pojazdów

samochodowych

723[04].Z1.02

Wykonywanie montażu i demontażu silnika

dwusuwowego

723[04].Z1.03

Wykonywanie montażu i demontażu silnika

czterosuwowego

723[04].Z1.04

Wykonywanie montażu i demontażu

układów zasilania silników z zapłonem

iskrowym

723[04].Z1.05

Wykonywanie montażu i demontażu

układów zasilania silników z zapłonem

samoczynnym

723[04].Z1.06

Wykonywanie montażu i demontażu kół

samochodowych i naprawy ogumienia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

charakteryzować podstawowe procesy starzenia się i zużycia materiałów oraz części
maszyn,

−

rozpoznawać zjawiska korozyjne,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną, Dokumentacją Techniczno-Ruchową, normami
i katalogami,

−

stosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony
ś

rodowiska,

−

obsługiwać przeglądarki Internetowe,

−

wyszukiwać informacje w Internecie,

−

selekcjonować, porządkować i analizować informacje, zorganizować stanowisko pracy
zgodnie z wymogami ergonomii.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

rozróżnić zasadnicze zespoły samochodu,

−

sklasyfikować pojazdy samochodowe,

−

rozróżnić pojazdy samochodowe ze względu na ich przeznaczenie i rozwiązania
konstrukcyjne,

−

scharakteryzować układ konstrukcyjny samochodu w zależności od rodzaju nadwozia
oraz usytuowania silnika i osi napędowej,

−

rozróżnić przyczepy i naczepy samochodowe,

−

opisać mechanizmy sprzęgania przyczep i naczep z pojazdami,

−

scharakteryzować układy hamulcowe przyczep i naczep,

−

scharakteryzować układy konstrukcyjne motocykli,

−

zdemontować i zmontować podzespoły motocykla,

−

rozróżnić rodzaje silników stosowanych w motocyklach,

−

wyszukać z katalogów dane charakterystyki techniczno-eksploatacyjnej pojazdu,

−

skorzystać z dokumentacji technicznej,

−

zastosować przepisy bhp podczas montażu i demontażu podzespołów motocykla.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Mechanik pojazdów samochodowych 723[04]

Moduł:

Konstrukcja montaż i demontaż układów pojazdów
samochodowych 723[04].Z1

Jednostka modułowa:

Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych
723[04].Z1.01

Temat: Bezprzyrządowa diagnostyka motocykla.

Cel ogólny: Określanie stanu technicznego motocykla.

Po zakończeniu zajęć uczeń powinien umieć:

−

określić rozwiązania techniczne motocykli,

−

rozpoznać stan techniczny silnika na podstawie oględzin i obserwacji jego pracy,

−

określić stan techniczny zawieszenia przedniego i tylnego,

−

zdiagnozować stan układu przeniesienia napędu,

−

ocenić stan techniczny kół i ogumienia,

−

sprawdzić prawidłowość działania instalacji elektrycznej,

−

ocenić jakość wykonanej pracy,

−

skorzystać z informacji z różnych źródeł.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

planowanie i organizowanie pracy,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

metoda przewodniego tekstu.

Środki dydaktyczne:

−

zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego zespołu uczniowskiego,

−

stanowisko do badania motocykla,

−

motocykl,

−

zestaw pytań prowadzących,

−

dokumentacja techniczna motocykla,

−

literatura zalecana przez nauczyciela.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych.

Czas trwania zajęć: 2 godziny dydaktyczne.

Zadanie dla ucznia:

Na podstawie dokumentacji technicznej i literatury dokonaj bezprzyrządowej diagnostyki
motocykla. Oceń jego stan techniczny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Wyjaśnienie uczniom tematu, szczegółowych celów kształcenia.
3. Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą tekstu przewodniego.
4. Podział grupy uczniów na zespoły.

Faza właściwa
Praca metodą tekstu przewodniego.

Faza I. Informacje

Pytania prowadzące:
1. Co to jest diagnostyka bezprzyrządowa?
2. Z jakich podstawowych podzespołów składa się motocykl?
3. Jakie rodzaje silników stosuje się w motocyklach?
4. Z jakich elementów składa się układ zawieszenia przedniego?
5. Z jakich elementów składa się układ zawieszenia tylnego?
6. Jakie rodzaje oświetlenia i urządzeń sygnalizacyjnych musi posiadać motocykl dopuszczony

do ruchu?

7. Jak zbudowane są tłumiki motocyklowe?
8. Które z elementów motocykla wymagają smarowania?
9. Jak zbudowane są koła motocykla?
10. Jakie ogumienie stosuje się w motocyklach?

Faza II. Planowanie
1. Jak określimy stan techniczny silnika motocykla?
2. Jak określimy stan techniczny zawieszenia przedniego i tylnego?
3. W jaki sposób zbadamy układ przeniesienia napędu?
4. Jak ocenimy prawidłowość działania układu rozruchowego?
5. W jaki sposób sprawdzamy oświetlenie i urządzenia sygnalizacyjne?
6. Jak ocenimy stan techniczny ramy?
7. W jakiej postaci zapiszemy wynik badania motocykla?

Faza III. Ustalenie
Uczniowie:
1. określają możliwe sposoby przeprowadzenia diagnostyki bezprzyrządowej,
2. pracując w zespołach proponują rozwiązania szczegółowe badania motocykla,
3. konsultują wypracowane w grupie rozwiązania z nauczycielem i wnoszą ewentualne

poprawki.

Faza IV. Wykonanie
Uczniowie:

1. wykonują zgodnie z ustaloną kolejnością i metodą badanie poszczególnych zespołów

motocykla,

2. notują swoje spostrzeżenia w zeszycie przedmiotowym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Faza V. Sprawdzanie

Uczniowie:
1. porównują uzyskane wyniki ćwiczenia z wynikami innych grup.
2. oceniają trafność wybranych przez siebie sposobów badania motocykla.
3. konsultują z nauczycielem wyniki badania stanu technicznego.

Faza VI. Analiza końcowa
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy rozwiązania zadania sprawiły im
trudności. Nauczyciel powinien podsumować całe ćwiczenie, wskazać, jakie umiejętności
były ćwiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość.

Sposób uzyskiwania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety dotyczące oceny zajęć i trudności podczas realizowania zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Mechanik pojazdów samochodowych 723[04]

Moduł:

Konstrukcja montaż i demontaż układów pojazdów
samochodowych 723[04].Z1

Jednostka modułowa:

Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych
723[04].Z1.01

Temat: Ogólny układ konstrukcyjny pojazdu.

Cel ogólny:

Rozpoznanie rodzajów układów konstrukcyjnych pojazdów.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

wymienić i rozpoznać zasadnicze zespoły pojazdu,

−

sklasyfikować rodzaje układów konstrukcyjnych pojazdów,

−

rozróżnić zasadnicze układy konstrukcyjne pojazdów,

−

określić wady i zalety różnych układów konstrukcyjnych.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowania i planowania pracy,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu,

−

prezentacji uzyskanych wyników.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie praktyczne.

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

plansze poglądowe,

−

przezrocza i filmy,

−

dokumentacja techniczna pojazdów,

−

literatura wskazana przez nauczyciela.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

2–3 osobowe zespoły.

Czas trwania zajęć: 2 godziny dydaktyczne.

Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3. Omówienie zasadniczych rodzajów układów konstrukcyjnych samochodów.
4. Wykonywanie ćwiczenia.

Zadanie dla ucznia:
Zidentyfikuj w pojazdach samochodowych zasadnicze zespoły na podstawie dokumentacji
technicznej otrzymanej od nauczyciela. Na podstawie ich rozmieszczenia rozpoznaj ogólny
układ konstrukcyjny pojazdu. Określ zalety i wady każdego z rozwiązań.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja do wykonania ćwiczenia:

−

powtórzyć wiadomości dotyczące ogólnego układu konstrukcyjnego pojazdów zawarte
w materiale nauczania poradnika,

−

rozpoznać podstawowe zespoły analizowanego pojazdu samochodowego,

−

zaklasyfikować ogólny układ konstrukcyjny rozpatrywanego pojazdu do odpowiedniej
grupy,

−

określić pisemnie zalety i wady poszczególnych rozwiązań konstrukcyjnych,

−

przedstawić wyniki ćwiczenia.

Ocena poziomu osiągnięć uczniów i ocena ich aktywności:

−

uczniowie prezentują wyniki swojego ćwiczenia,

−

nauczyciel analizuje pracę ucznia i omawia mocne i słabe strony,

−

uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny prac.

Praca domowa:

Podaj w formie pisemnej po dwa przykłady współczesnych samochodów osobowych,

w których zastosowano:

−

klasyczny układ napędowy,

−

zblokowany układ napędowy przedni,

−

zblokowany układ napędowy tylny,

−

układ napędowy 4x4.

Sposób uzyskiwania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety dotyczące oceny zajęć i trudności podczas realizowania zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Rodzaje pojazdów samochodowych

5.1.1 Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie katalogów otrzymanych od nauczyciela oraz stron internetowych znajdź

charakterystyki techniczne oraz opisy pojazdów należących do grupy: mikrobusów,
autobusów miejskich, autobusów dalekobieżnych. Określ różnice występujące w ich
konstrukcji.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują indywidualnie lub w parach. Każdy z etapów realizacji ćwiczenia

konsultują z nauczycielem.

Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie prezentują swoją pracę.

Czas wykonania 45 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) znaleźć charakterystyki techniczne oraz opisy pojazdów wymienionych w ćwiczeniu,
2) zapoznać się uważnie z ich treścią,
3) przeanalizować uzyskane informacje pod kątem przystosowania pojazdów do określonych

zadań,

4) zapisać w zeszycie przedmiotowym różnice występujące w ich konstrukcji,

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne, tekst przewodni.

rodki dydaktyczne:

−

komputer z dostępem do Internetu,

−

katalogi różnych typów autobusów,

−

tekst przewodni.

Ćwiczenie 2

Na podstawie rysunków, folii, fotografii i plansz otrzymanych od nauczyciela zaklasyfikuj

przedstawione na nich pojazdy do odpowiednich grup.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych. Każdy z etapów realizacji ćwiczenia

konsultują z nauczycielem. Należy pamiętać, aby materiały dobrane do ćwiczenia były
różnorodne i w odpowiedniej ilości. Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie prezentują swoją
pracę. Czas wykonania 45 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) powtórzyć wiadomości dotyczące klasyfikacji pojazdów zawarte w materiale nauczania

poradnika,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) przeanalizować materiały otrzymane od nauczyciela,
3) zaklasyfikować poszczególne pojazdy do odpowiednich grup,
4) przedstawić wyniki ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne, tekst przewodni.

rodki dydaktyczne:

−

rysunki, folie, fotografie i plansze różnych pojazdów,

−

tekst przewodni.

Ćwiczenie 3

Zidentyfikuj w pojazdach samochodowych zasadnicze zespoły na podstawie

dokumentacji technicznej otrzymanej od nauczyciela. Na podstawie ich rozmieszczenia
rozpoznaj ogólny układ konstrukcyjny pojazdu. Określ zalety i wady każdego z rozwiązań.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych. Każdy z etapów realizacji ćwiczenia

konsultują z nauczycielem. Należy pamiętać, aby dokumentacja techniczna dobrana do
ć

wiczenia dotyczyła pojazdów o różnych rozwiązaniach konstrukcyjnych. Po zakończeniu

wiczenia uczniowie prezentują swoją pracę. Czas wykonania 30 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) powtórzyć wiadomości dotyczące ogólnego układu konstrukcyjnego pojazdów zawarte

w materiale nauczania poradnika,

2) rozpoznać podstawowe zespoły analizowanego pojazdu samochodowego,
3) zaklasyfikować ogólny układ konstrukcyjny rozpatrywanego pojazdu do odpowiedniej grupy,
4) określić pisemnie zalety i wady poszczególnych rozwiązań konstrukcyjnych,
5) przedstawić wyniki ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne, tekst przewodni.

Środki dydaktyczne:

−

dokumentacja techniczna różnych pojazdów,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela,

−

tekst przewodni.

Ćwiczenie 4

Na podstawie informacji pozyskanych z Internetu, norm lub literatury wymienionej

w punkcie 6 poradnika, wypełnij poniższą tabelę dotyczącą dopuszczalnych w Polsce
wymiarów i mas pojazdów drogowych. Napisz, jaki jest cel wprowadzenia takich ograniczeń.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych. Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie

prezentują swoją pracę. Czas wykonania 45 minut.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) odszukać odpowiednie informacje z dostępnych źródeł,
2) wypełnić tabelę,

Tabela 1. do ćwiczenia 4.

Lp.

Wymiary i masy pojazdów drogowych

Wartość w metry/tony

1. Długość autobusu dwuosiowego

2. Długość autobusu przegubowego

3. Długość pojedynczego pojazdu (z wyjątkiem autobusu

i naczepy)

4. Wysokość pojazdu

5. Szerokość pojazdu

6. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu pojedyńczego

dwuosiowego (z wyjątkiem naczepy)

7. Dopuszczalna masa całkowita autobusu przegubowego

3) określić pisemnie cel wprowadzenia dopuszczalnych wymiarów pojazdów i ich mas,
4) przedstawić wyniki ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne,

−

tekst przewodni.

rodki dydaktyczne:

−

komputer z dostępem do Internetu,

−

normy,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Układy konstrukcyjne przyczep i naczep

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie katalogów oraz stron Internetowych znajdź charakterystyki techniczne oraz

opisy różnych typów naczep. Określ, do jakich zadań przewozowych są przeznaczone oraz
jakie różnice występujące w ich konstrukcji.

Wskazówki do realizacji
Uczniowie pracując w w zespołach 2–3 osobowych. W dobrze materiału kierują się

wskazówkami podanymi w Sposobie wykonania ćwiczenia. W przypadku braku dostępu do
Internetu uczniowie powinni korzystać z katalogów. Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie
prezentują swoją pracę. Czas wykonania 30 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) znaleźć charakterystyki techniczne oraz opisy naczep w dostępnych źródłach,
2) zapoznać się uważnie z ich treścią,
3) przeanalizować uzyskane informacje pod kątem przystosowania naczep do określonych zadań,
4) zapisać w zeszycie przedmiotowym różnice występujące w ich konstrukcji,
5) przedstawić wyniki ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

komputer z dostępem do Internetu,

−

katalogi różnych typów naczep.

Ćwiczenie 2

Na podstawie analizy schematu przedstawionego na rysunku określ, jaki układ jest na

nim przedstawiony. Zidentyfikuj poszczególne elementy i podaj ich rolę w układzie.

Wskazówki do realizacji
Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych.

Podczas wykonywania ćwiczenia

korzystają z poradnika dla ucznia. Czas wykonania ćwiczenia 30 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować schemat przedstawiony na rysunku,
2) rozpoznać symbole przedstawione na schemacie na podstawie informacji zawartych

w materiale nauczania poradnika,

3) rozpoznać jaki układ przestawia schemat,
4) określić jakie zadania pełnią poszczególne elementy układu,
5) przedstawić wyniki ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 1. do ćwiczenia 2 [3, s. 74].

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

graficzne symbole zawarte w poradniku dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Układy konstrukcyjne motocykli

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie rysunków i fotografii otrzymanych od nauczyciela rozpoznaj pojazdy

jednośladowe umieszczone na nich. Określ, do jakich grup należą. Podaj cechy, które
wskazują na przynależność do danej grupy.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych. Fotografie i rysunki powinny być

zróżnicowane tak by uczniowie mogli wykazać się umiejętnością rozpoznawania jednośladów
z różnych grup. Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie prezentują swoją pracę. Czas
wykonania 30 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) powtórzyć wiadomości dotyczące klasyfikacji pojazdów jednośladowych,
2) przyjrzeć się uważnie pojazdom przedstawionym na rysunkach i fotografiach,
3) zakwalifikować je do odpowiednich grup,
4) uzasadnić pisemnie swoją decyzję,
5) przedstawić wyniki ćwiczenia,
6) dokonać oceny ćwiczenia wspólnie z nauczycielem.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne,

−

tekst przewodni.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw, rysunków i fotografii pojazdów jednośladowych,

−

tekst przewodni.

Ćwiczenie 2

Na podstawie dokumentacji technicznej i literatury dokonaj bezprzyrządowej diagnostyki

motocykla. Oceń jego stan techniczny.

Wskazówki do realizacji
Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych.

Zgodnie z instrukcjami zawartymi

w przebiegu ćwiczenia wykonują kolejne czynności. Badanie motocykla należy wykonać bez
jazdy próbnej. Uruchomienie silnika w celu oceny jego działania musi się odbywać pod
szczególną kontrola nauczyciela. Czas wykonania 60 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z dokumentacją techniczną motocykla,
2) dokonać szczegółowych oględzin motocykla w celu zapoznania się z jego konstrukcją,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) sprawdzić stan techniczny silnika i obwodu rozruchu,
4) sprawdzić stan zawieszenia przedniego i tylnego,
5) zdiagnozować układ przeniesienia napędu,
6) sprawdzić stan kół i ogumienia,
7) sprawdzić działanie i regulację hamulca przedniego i tylnego,
8) sprawdzić instalację elektryczną, działanie świateł, kierunkowskazów i sygnału dźwiękowego,
9) zapisać w zeszycie przedmiotowym swoje uwagi z badania motocykla,
10) przedstawić wyniki ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne, tekst przewodni,

−

tekst przewodni.

rodki dydaktyczne:

−

treść ćwiczenia,

−

motocykl przeznaczony do badania,

−

dokumentacja techniczna motocykla,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Na podstawie dokumentacji technicznej, literatury oraz własnych doświadczeń

i przemyśleń określ czynności przygotowujące motocykl do postoju zimowego.

Wskazówki do realizacji

Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych, konsultują kolejne etapy ćwiczenia

z nauczycielem. Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie prezentują swoją pracę. Czas
wykonania 30 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z dokumentacja techniczną motocykla,
2) określić czynności obsługowe przygotowujące motocykl do zimowego postoju i wpisać je

w poniższą tabelkę,

Tabela 1. do ćwiczenia 3.

Lp. Czynności obsługowe

Użyte materiały i narzędzia

3) przedstawić wyniki ćwiczenia,
4) dokonać oceny ćwiczenia wspólnie z nauczycielem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne, tekst przewodni.

rodki dydaktyczne:

−

dokumentacja techniczna motocykla,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela,

−

tekst przewodni.

Ćwiczenie 4

Na podstawie dokumentacji technicznej dokonaj demontażu i montażu podstawowych

elementów motocykla.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Uczniowie pracują w zespołach 2–3 osobowych. Każdy z etapów wykonywanego ćwiczenia
konsultują z nauczycielem. Czas wykonania 120 minut.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z motocyklem i jego dokumentacją techniczna,
2) zaplanować etapy prac demontażowych i montażowych,
3) przedstawić plan pracy nauczycielowi do akceptacji,
4) przygotować stanowisko pracy i dobrać narzędzia,
5) wykonywać kolejne czynności demontażu,
6) przedstawić wyniki prac demontażowych nauczycielowi,
7) wykonać montaż elementów w odwrotnej kolejności,
8) przedstawić zmontowany motocykl nauczycielowi do kontroli,
9) dokonać wspólnie z nauczycielem oceny wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

dokumentacja techniczna motocykla,

−

motocykl,

−

zestaw narzędzi,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Charakteryzowanie budowy
pojazdów samochodowych”

Test składa się z 20 zadań, z których:

−

zadania 1–15 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 16–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań,

−

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. c, 3. c, 4. d, 5. b, 6. d, 7. b, 8. a, 9. c, 10. b, 11. a,

12. a, 13. d, 14. a, 15. b, 16. a, 17. c, 18. a, 19. b, 20. b.

Plan testu

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zdefiniować

podstawowe

rodzaje

pojazdów

Rozróżnić typy pojazdów

Określić kryteria podziału pojazdów

Rozróżnić

rodzaje

nadwozi

samochodowych

Określić rozwiązania konstrukcyjne

nadwozi samochodów osobowych

6Scharakteryzować rodzaje napędów

w pojazdach samochodowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

. Rozróżnić układy napędowe

w pojazdach samochodowych

Sklasyfikować nadwozia autobusów

Scharakteryzować parametry

techniczne autobusów

10. Zdefiniować parametry charakterystyki

technicznej

11. Rozpoznać

oznaczenia

przyłączy

pneumatycznych

12. Rozróżnić

symbole

elementów

układów pneumatycznych.

13. Scharakteryzować mechanizmy

sprzęgające ciągnik z przyczepą

14. Scharakteryzować zestawy ciągnika

i przyczepy

15. Rozróżnić

rodzaje

hamulców

stosowanych

przyczepach

i naczepach

16. Wyjaśnić

działanie

hamulców

pneumatycznych

17. Scharakteryzować budowę układów

napędowych pojazdów jednośladowych

18. Rozróżnić

elementy

mechanizmów

sprzęgających

19. Scharakteryzować

układy

silników

stosowanych w motocyklach

20. Określić

parametry

charakterystyki

technicznej pojazdu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na typy zadań testowych, jakie

będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, określ czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskich wyników przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań wielokrotnego wyboru o różnym stopniu trudności. Tylko jedna

odpowiedź jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi.

Prawidłową odpowiedź zaznacz X (w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź
zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową).

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. Trudności mogą przysporzyć Ci
zadania: 16–20, gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe. Przeznacz na ich
rozwiązanie więcej czasu.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Pojazdem samochodowym nazywamy pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia

jazdę z prędkością przekraczającą
a) 25 km/h.
b) 35 km/h.
c) 50 km/h.
d) 60 km/h.

2. Samochodem osobowym nazywamy pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie

do przewozu nie więcej niż
a) 5 osób łącznie z kierowcą.
b) 6 osób łącznie z kierowcą.
c) 9 osób łącznie z kierowcą.
d) 12 osób łącznie z kierowcą.

3. Podział i definicje pojazdów według obowiązujących przepisów prawnych opierają się na

a) dokumentacji techniczno-ruchowej pojazdu.
b) instrukcjach użytkowania pojazdów.
c) kodeksie drogowym.
d) wytycznych ustalonych przez producentów pojazdów.

4. Pojazd przedstawiony na rysunku ma nadwozie typu

a) sedan.
b) hatch bag.
c) mini van.
d) combi.

5. W samochodach osobowych obecnie najczęściej stosuje się

a) nadwozie osadzone na ramie.
b) nadwozie samonośne.
c) nadwozie z rama częściową.
d) nadwozia specjalne.

6. Napęd hybrydowy to napęd za pomocą

a) wyłącznie silnika elektrycznego.
b) wyłącznie silnika wysokoprężnego.
c) wyłącznie silnika z zapłonem iskrowym.
d) mieszanego napędu silnika spalinowego i elektrycznego.

7. W klasycznym układzie napędowym

a) napędzana jest oś przednia.
b) napędzana jest oś tylna.
c) silnik jest umieszczony z tyłu.
d) napędzane są wszystkie koła

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Nadwozie autobusu o długości 6-8 m to nadwozie typu

a) mini.
b) midi.
c) maxi.
d) mega.

9. Wysokość autobusu dwupoziomowego nie może przekraczać

a) 2,8 m.
b) 3,5 m.
c) 4 m.
d) 4,5 m.

10. Masa pojazdu z jego normalnym wyposażeniem, paliwem, olejami i cieczami w ilościach

nominalnych bez kierującego to
a) dopuszczalna masa całkowita.
b) masa własna.
c) maksymalna masa całkowita.
d) ładowność dopuszczalna.

11. Pokrywy złączy przewodów sterujących w pneumatycznych układach hamulcowych

oznaczane są kolorem
a) żółtym.
b) czerwonym.
c) czarnym.
d) zielonym.

12. Przedstawiony na rysunku symbol oznacza

a) sprężarkę.
b) regulator ciśnienia.
c) manometr.
d) zawór zwrotny.

13. Mechanizmy sprzęgające służą do połączenia

a) instalacji elektrycznej ciągnika i przyczepy.
b) przewodów hydraulicznych ciągnika i przyczepy.
c) przewodów pneumatycznych ciągnika i przyczepy
d) ciągnika i przyczepy.

14. Zespół członowy tworzą

a) ciągnik siodłowy i naczepa.
b) ciągnik balastowy i przyczepa.
c) ciągnik rolniczy i przyczepa.
d) ciągnik z dwoma przyczepami.

15. Najczęściej w samochodach ciężarowych, przyczepach i naczepach stosuje się hamulce

a) mechaniczne.
b) pneumatyczne.
c) hydrauliczne.
d) hydrauliczno-pneumatyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Opóźnienie działania pneumatycznych hamulców przyczepy w stosunku do hamulców

ciągnika
a) występuje w układach jednoprzewodowych.
b) występuje w układach dwuprzewodowych.
c) występuje w układach z ABS-m.
d) jest cechą układów EBS.

17. Automatyczne przekładnie bezstopniowe

a) stosuje się w motocyklach turystycznych.
b) stosuje się w motocyklach enduro.
c) stosuje się w skuterach i motorowerach.
d) nie stosuje się w jednośladach.

18. Element przedstawiony na rysunku to

a) sworzeń zaczepowy.
b) siodło.
c) obrotnica przyczepy.
d) tarcza hamulcowa ciągnika.

19. Prawdziwe zdanie to

a) w układzie chłodzenia motocykla powietrzem intensywność chłodzenia jest zawsze

taka sama.

b) silniki rzędowe zazwyczaj umieszcza się w poprzek motocykla co sprzyja ich

chłodzeniu.

c) układ chłodzenia z pompą cyrkulacyjną nazywamy układem termosyfonowym.
d) najczęściej w motocyklach używa się sprzęgła wielotarczowego suchego.

20. Prędkość maksymalna pojazdu to największa średnia prędkość mierzona w następujących

warunkach
a) start lotny, odcinek 10 km, pojazd nie obciążony.
b) start lotny, odcinek 1 km, pojazd nie obciążony.
c) start lotny, odcinek 1 km, pojazd obciążony.
d) start lotny, odcinek 5 km pojazd nie obciążony.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Charakteryzowanie budowy
pojazdów samochodowych”

Test składa się z 20 zadań, z których:

−

zadania 1–15 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 16–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań,

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. b, 3. c, 4. b, 5. b, 6. b, 7. d, 8. c, 9. d, 10. b, 11.b,

12. b, 13. a, 14. d, 15. d, 16. c, 17. c, 18. c, 19. c, 20. b.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1. Zdefiniować

rodzaje

pojazdów

samochodowych

2. Rozróżnić pojazdy samochodowe

3. Sklasyfikować rodzaje nadwozi pojazdów

4. Sklasyfikować przyczepy

5. Scharakteryzować budowę autobusów

6. Scharakteryzować konstrukcje przyczep

7. Rozpoznać oznaczenie złączy

pneumatycznych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Określić zastosowanie ciągników

9. Określić zastosowanie sprężarek

10. Rozpoznać symbole elementów układu

pneumatycznego

11. Opisać historię powstania motocykla

12. Sklasyfikować pojazdy jednośladowe

13. Określić budowę skuterów

14. Scharakteryzować

budowę

układu

przeniesienia napędu

15. Scharakteryzować

budowę

silników

w motocyklach

16. Scharakteryzować

budowę

układów

przeniesienia napędu

17. Rozróżnić rodzaje motocykli

18. Określić

zastosowanie

hamulców

pneumatycznych

19. Rozróżnić

typy

nadwozi

pojazdów

samochodowych

20. Scharakteryzować

budowę

zawieszeń

w motocyklach

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

jakie będą w teście.

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Wszystkie zadania są zadaniami

wielokrotnego wyboru i tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi – zaznacz prawidłową

odpowiedź znakiem X (w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć
kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową).

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Do pojazdów samochodowych nie zaliczamy

a) samochodów osobowych.
b) samochodów ciężarowych.
c) motocykli.
d) ciągników rolniczych.

2. Pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu więcej niż dziewięciu

osób łącznie z kierowcą to
a) samochód osobowy specjalny.
b) autobus.
c) samochód ciężarowo-osobowy.
d) samochód osobowy.

3. Przedstawione na rysunku nadwozie jest nadwoziem

a) jednobryłowym.
b) dwubryłowym.
c) trójbryłowym.
d) nie należącym do żadnej z wymienionych grup.

4. Przyczepa lekka ma dopuszczalną masę całkowitą do

a) 550 kg.
b) 750 kg.
c) 850 kg.
d) 1000 kg.

5. Autobus niskopodwoziowy ma podłogę w stosunku do poziomu jezdni na wysokości

około
a) 250 mm.
b) 340 mm.
c) 700 mm.
d) 900 mm.

6. Przyczepa, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd to

a) przyczepa rolnicza.
b) naczepa.
c) przyczepa specjalna.
d) przyczepa lekka.

7. Pokrywy złączy przewodów zasilających w pneumatycznych hamulcach oznaczane są

kolorem
a) żółtym.
b) zielonym.
c) czarnym.
d) czerwonym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Do ciągnięcia przyczep o bardzo dużej ładowności stosuje się

a) ciągniki siodłowe.
b) ciągniki rolnicze.
c) ciągniki balastowe.
d) wszystkie rodzaje ciągników.

9. Do sprężania powietrza w układach hamulcowych najczęściej stosuje się sprężarki

a) przeponowe.
b) łopatkowe.
c) śrubowe.
d) tłokowe.

10. Przedstawiony na rysunku symbol oznacza

a) regulator ciśnienia.
b) nożny zawór hamulcowy.
c) zawór hamulca postojowego.
d) cylinder hamulcowy.

11. Pojazd Gottlieba Daimlera uznany za pierwszy motocykl powstał w roku

a) 1650.
b) 1785.
c) 1885.
d) 1901.

12. Motorower to pojazd z silnikiem o pojemności do

a) 40 cm

b) 50 cm

c) 125 cm

d) 250 cm

13. Najczęściej skutery mają koła o średnicy

a) 10 cali.
b) 16 cali.
c) 20 cali.
d) 25 cali.

14. W motocyklach do przeniesienia napędu z silnika na tylne koło nie stosuje się

a) wałków napędowych.
b) przekładni łańcuchowych.
c) pasków zębatych.
d) pasków klinowych.

15. W układzie typu boxer cylindry

a) ustawione są pionowo.
b) tworzą między sobą kąt 60

c) tworzą między sobą kąt 90

d) tworzą między sobą kąt 180

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. W układzie zblokowanym przednim silnik jest umieszczony

a) zawsze poprzecznie i napędza koła tylne.
b) zawsze wzdłużnie i napędza koła przednie.
c) poprzecznie lub wzdłużnie i napędza koła przednie.
d) poprzecznie lub wzdłużnie i napędza koła tylne.

17. Do cech wyróżniających motocykle enduro należą

a) niewielki skok zawieszenia.
b) brak oświetlenia i lusterek.
c) duży skok zawieszenia i prześwit.
d) charakterystycznie wysunięte przednie koło

18. Hamulec najazdowy stosuje się

a) do hamowania przedniej osi samochodu osobowego.
b) do hamowania tylnej osi samochodu osobowego.
c) do hamowania przyczepy.
d) jako hamulec awaryjny w przypadku najechania pojazdu na przeszkodę.

19. Prawdziwe zdanie to

a) odmianą kabrioleta jest minivan.
b) roadster to nadwozie samochodu osobowo-ciężarowego.
c) limuzyna jest typem luksusowego samochodu osobowego, w którym często miejsce

dla kierowcy jest oddzielone od reszty samochodu.

d) mikrovan to nadwozie, w którym wysokość pojazdu jest niewielka w stosunku do

długości samochodu.

20. Prawdziwe zdanie to

a) dwuramienny wahacz wleczony stosuje się w zawieszeniu przednim motocykla.
b) jednoramienny wahacz wleczony ułatwia demontaż i montaż koła a także pozwala na

umieszczenie wału napędowego wewnątrz.

c) niestabilność tylnej części motocykla przy szybkiej jeździe występuje w motocyklach

z jednoramiennym wahaczem wleczonym.

d) w zawieszeniu tylnym stosuje się krótkie wahacze pchane.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Charakteryzowanie budowy pojazdów samochodowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Auto expert w szkole nr 10 96/97
2. Dmowski R.: Poradnik motocyklisty. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2005.
3. Kozłowski M.(red.): Mechanik pojazdów samochodowych. Budowa i eksploatacja

pojazdów cz. I. Vogel Publishing, Wrocław 2001

4. Prochowski L., śuchowski A.: Pojazdy samochodowe. Samochody ciężarowe i autobusy.

Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2006

5. Rychter T.: Mechanik pojazdów samochodowych. WSiP, Warszawa 1992
6. Świat motocykli. Nr 4/2004
7. www.auto-service.pl
8. www.bosshoss.com
9. http://images.google.pl/imghp
10. www.keeway.pl
11. www.knott.pl
12. www.pojazdyspecjalne.com
13. www.ringfeder.de
14. www.wielton.com.pl
15. www.zurawie.pl
16. www.zaslaw.pl

Literatura metodyczna

1. Krogulec-Sobowiec M., Rudziński M.: Poradnik dla autorów pakietów edukacyjnych.

KOWEZiU, Warszawa 2003

2. Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. Biuro Koordynacji Kształcenia

Kadr, Fundusz Współpracy, Warszawa 1997.

3. Szlosek F.: Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. Instytut Technologii

Eksploatacji, Radom 1998.