GENETYKA ćwiczenie 4
CHOROBY SPRZĘŻONE Z CHROMOSOMEM X – HEMOFILIA
Hemofilia:
A → XR (z niedoboru czynnika VIII)
B → XR (z niedoboru czynnika IX)
choroba von Willebranda → AR, AD
(podobne objawy i wyniki laboratoryjne)
Hemofilia A
-
dziedziczenie XR; locus
Xq21 (długie ramię chromosomu X);
186 tys. par zasad, 26 egzonów
-
najczęstsza mutacja typu missense → nieprawidłowy czynnik VIII
-
chorują głównie ♂
-
szansa zachorowań ♀ jest minimalna:
częstość heterozygot = 1:10000 → szansa spotkania się heterozygot = 1:100 000 000
Hemofilia B
-
choroba Christmas, niedobór czynnika IX
-
locus Xp27; mutacje
– transwersje
A i B dają podobne objawy:
-
duże krwotoki po urazach i operacjach
-
łatwe tworzenie się siniaków i krwiaków podskórnych i narządowych
-
samoistne krwotoki do jam cia
ła
-
krwotoki do układu moczowego
-
A: zwyrodnienie stawów (bo wylew do jam stawowych)
Badania laboratoryjne:
-
niedobór czynnika VIII lub IX
-
wydłużony czas krzepnięcia w ciężkiej hemofilii (w łagodnej OK)
-
prawidłowy czas krwawienia (funkcja płytek OK)
-
funkcja
i poziom płytek OK
Hemofilia typu B: podtyp Leydena
-
mutacje punktowe (T→A 20, G→A 6, G→C 6)
-
objawy ustępują z wiekiem:
o
przed dojrzewaniem poziom cz. IX < 1%
o
po dojrzewaniu 50-60% (tyle wystarcza)
Choroba von Willebranda
-
najczęstsza przyczyna zaburzeń krzepnięcia; objawy kliniczne: 125/1 mln
-
częstość mutacji 1:25
-
DAD lub DAR, locus 12p
-
komórki śródbłonka , łożysko (syncytiotrofoblast), megakariocyty → czynnik von Willebranda → osocze, płytki, tkanka
podśródbłonkowa
-
budowa:
multimery glikoprotein ; prawidłowy poziom w osoczu 10mg/l
-
funkcja:
ułatwia adhezję płytek do komórek śródbłonka w miejscu uszkodzenia naczynia
agregacja płytek
stabilizacja czynnika VIII
-
grupa heterogenna:
typ I (AD)
typ II (AD lub AR)
typ III (AR)
o
typ I najczęstszy, najlżejszy:
poziom
vWF ↓
aktywność kofaktora ristocetyny ↓
poziom aktywności czynnika VIII ↓
struktura multimerów prawidłowa (elektroforeza)
o
typ II heterogenny, 5 podtypów:
poziom vWF ↓ lub norma
aktywność kofaktora ristocetyny ↓ lub norma
poziom aktywności czynnika VIII ↓ lub norma
nieprawidłowa struktura multimerów
o
typ III najcięższy:
brak vWF
poziom aktywności czynnika VIII < 10mg%
-
objawy:
(występują od urodzenia)
o
łagodna postać:
krwotoki po zabiegach operacyjnych lub urazach
o
ciężka postać:
krwotoki z nosa
spontaniczne kr
wawienia z błon śluzowych
krwotoki do przewodu pokarmowego lub układu moczowego
krwotoki do jam ciała
przedłużone i obfite miesiączki
masywne krwotoki po urazach i operacjach
o
typ III:
zwyrodnienie stawów
o
I typ: ciężkość przebiegu zależy od stopnia niedoboru vWF
o
II typ: czasem bezobjawowy; tylko nieprawidłowe testy laboratoryjne
o
III typ: najcięższy przebieg, krwotoki do stawów, jam ciała, tkanek miękkich
Badania laboratoryjne (nieprawidłowości w zależności od typu choroby):
1)
wydłużony czas krwawienia
2)
obniżony poziom vWF
3)
obniżona aktywność vWF zmierzona przy użyciu kofaktora ristocetyny
4)
obniżona aktywność czynnika VIII
Różnicowanie:
1)
pierwotne zaburzenia czynności płytek
(zespół Bernard’a-Solier’a: nieprawidłowa budowa cząsteczki Ib receptora płytkowego)
2)
przyjmowanie aspiryny w hemofilii A
3)
trombocytopenia wrodzona
4)
„rzekomy” zespół von Willebranda (przyczyna autoimmunologiczna – przetoczony egzogenny vWF ma krótszy czas
obecności w krwiobiegu)
Leczenie:
1)
desmopresyna
– skutkuje tylko w typie I, donosowo
2)
krioprecypitat
3)
koncentraty vWF osoczowego i czynnika VIII
W przypadku dużych krwotoków po operacjach i urazach konieczne podawanie koncentratów osoczowych lub
krioprecypitatu co 12 h przez co najmniej 2-3 dni.
Poziom vWF wzrasta w III trymestrze ciąży do stanu prawidłowego (4-20 μg/ml), bo produkuje go trofoblast.
Wykryć w I lub II trymestrze!
Uwaga! Duża utrata krwi i wypełnienie łożyska naczyniowego płynami krwiozastępczymi nasila objawy.
W ciągu 5-7 dni po porodzie vWF wraca do poziomu przed ciążą.
Inne chorob
y sprzężone z chromosomem X:
-
choroba Duchenne’a
-
zespół łamliwego chromosomu X
-
zaburzenia płytkowe (zespół Bernard’a-Solier’a)