Wydać źródło in extenso oznacza nieźle je obciosać 

1. Nazwy własne – osobowe i geograficzne

♦

czy tłumaczyć?

♦

zmiany – zostawić, jak jest, chyba, że pisownia błędna

♦

czy spolszczać?

♦

nazwiska – przyjąć jedną najczęstszą formę, bez zaznaczania

2. Interpunkcja – modernizować wg współczesnych zasad, ale tak, by nie zmienić treści

(w zdaniu „uwolnić

x

niepodobna

y

trzymać dalej” przecinek umieszczony w miejscach

x i y może znacząco zmienić jego treść)

3. Cyfry – jeżeli występują rzymskie, zamienić na arabskie, z pewnymi wyjątkami –

numeracja panujących, miesięcy, dokumentów i nazw zwyczajowych [X Pawilon].

4. Skróty – rozwijać bez zaznaczania, jeżeli nie ma wątpliwości, jeśli rozwiązanie

wątpliwe, zaznaczać:

♦

jeżeli są to skróty typowe i powtarzają się, można wprowadzać, byle
konsekwentnie

5. Błędy pisarskie – lapsus calami – literówki, oczywiste błędy pisarskie (czeskie błędy)

poprawiać bez zaznaczania.

6. Błędy gramatyczne – zostawić, o ile nie utrudniają odbioru.
7. Datacja – 3 sposoby zapisu w formacie d-m-r: 12 maja 1926, 12 V 1926, 12.05.1926:

♦

sposób zapisu daty ujednolicamy – wszystkie sposoby zapisu miesięcy na cyfry
rzymskie

♦

datacje w kalendarzach innych niż gregoriański pozostawić, w nawiasach
kwadratowych podać datę wg kalendarza gregoriańskiego

♦

jeżeli w źródle występuje podwójna datacja, podać obie daty i przedzielić kreską

8. Tytulatura:

♦

jeżeli występuje w zbiorze dokumentów tej samej osoby, można pominąć

♦

jednostkowa – zostawić

♦

zwroty grzecznościowe skracać

9. Dopiski kancelaryjne:

♦

formalne – uprościć,

♦

nieformalne – zachować

10. Marginalia: komentarze, dopiski autora, glosy - wchodzą do przypisu, chyba, że

traktujemy je jako elementy tekstu.

11. Przypisy odautorskie zaznaczamy gwiazdką.
12. Skreślenia – w przypisach, chyba, że nieistotne, e.g. przekreślony powtórzony wyraz.
13. Wyróżniki – w przypisach, gdyż nie oddamy w tekście różnych sposobów

podkreślenia czy innego zaznaczania.

14. Uszkodzenia – w legendzie lub w tekście bezpośrednio.
15. Szyfry – w miarę możliwości odszyfrować

♦

wydać szyfrem – może ktoś kiedyś odszyfruje

♦

tajnopis – wydajemy ten tekst, który był pisany atramentem sympatycznym

16. Wolne miejsce – zaznaczamy, że istnieje wolne miejsce w tekście i zostało ono

pozostawione za wiedzą autora

17. Rysunki – można oddać jako facsimile, można opisać
18. Makaronizmy – tłumaczyć w przypisach, wyróżniać kursywą
19. Znaki specjalne – zaznaczyć w przypisie, jeżeli nie można oddać w druku
20. Tekst urwany – zaznaczyć w tekście, że jest urwany.

21. Podpisy:

a. nieczytelny
b. czytelny
c. nieoryginalny na kopii – umieścić znak (-)
d. zbiorowy – z reguły pomija się [wg Instr. Ihnatowicza], ale czasem jest on

istotniejszy od treści – List 34 był dość lakoniczny, ważniejsze było, kto się
pod nim podpisał

e. kontrasygnata – pomijać
f. Pieczęcie – opisać w aparacie krytycznym
g. Cytaty – w cudzysłowiu i objaśnić oraz odesłać do źródła, jak się da