F(x):symbolics

expand → pokazuje funkcje F(x) jako wielomian

coeffs → wyznacza współczynniki wielomianu

factor → upraszcza równanie [a^2+2*a*b+b^2 => (a+b)^2]; rozkłada liczby do najprostrzej

postaci (12=2^2 *3)

solve → dla F(x)

=

0 wskazuje miejsca zerowe; rozwiązuje nierówności [x+1>x+4 =>

solve]

simplifi → po znaznaczeniu całego równania, upraszcza je

integrate → po zaznaczeniu niewiadomej, mnoży przez nie całe równanie [3x+2 => 3x^2

+2x]

differentiate → po zaznaczeniu zmiennej po której ma być wykonana pochodna, wykonuje

pochodną

collect → po zaznaczeniu jednej ze zmiennych, grupuje równanie wg nich; wyciąga je przed

nawias

assume, x

=

(liczby rzeczywiste [real]; naturalne []; …..[RealRange(od, do)]) → pokazuje

rozwiązania tylko z danego zakresu liczb

w połączeniu z solve => daje wartości miejsc zerowych i wybiera z nich te należące do
danego zakresu liczb

float [π float, 21]→ poda liczbę z dokładnością do 21 cyfr (wliczając wszystkie); więc w

przypadku π poda 20 cyfr po przecinku

expand ↔ factory

Robienie indeksu dolnego:



zrobiony przy pomocy . (kropki) → zwykły indeks dla zmiennej



zrobiony przy pomocy [ (lewego nawiasu kwadratowego) → widzie zmienną jaką
pierwszy, drugi … element ciągu {trzeba go wcześniej zdefiniować)

Przedział:

i:=0..3 → i należy do przedziału liczb od 0 do 3, włączane przy pomocy ; (średnika)

Jakieś coś:

root → odnosząc się do wykresu, wzoru szuka miejsc przecięcia się 2 wykresów; przy
założeniu pewnych wartości dla naszych zmiennych (strzał) szuka najbliższych
odpowiadającym im wartością (root(f(x3).x3))