Schemat postępowania
diagnostycznego w kontekście
ambulatoryjnym
dr Monika Tarnowska
Przygotowanie do spotkania
• Struktura wywiadu
• Narzędzia diagnostyczne
kwestia kolejności: wywiad → testy
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Opis problemu (uwaga na
sformułowanie „problem”!)
– Protodiagnoza
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Od kiedy problem występuje?
– Chroniczność
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Co sprawiło, że klient właśnie teraz
poszukuje pomocy?
– Pytanie z perspektywy aktora (nie –
obserwatora)
– Motywacja (wewnętrzna – zewnętrzna)
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Opis typowej sytuacji, w której problem
występuje
– Dane nt. mechanizmów wywołujących i
podtrzymujących problem – wstęp do
konstruowania konceptualizacji problemu
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Jak klient dotychczas próbował sobie
radzić z problemem? Jakie były efekty
tych starań?
– Możliwe strategie podtrzymujące problem
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Jakie są według klienta przyczyny
powstania i utrzymywania się
problemu?
• Po czym klient rozpoznałby, że
problem zaczyna się rozwiązywać?
– Predylekcje
Informacje do zebrania w ramach
wywiadu
• Oczekiwania klienta
– Na ile oczekiwania klienta są
realistyczne?
– Na ile – pozytywne (nadzieja)?
– Motywacja do zmiany w sobie vs. chęć
osiągnięcia zmiany na zewnątrz
Zmienne podlegające ocenie
• Poziom oporu
• Poziom zaburzeń funkcjonowania
• Styl radzenia sobie z trudnościami
• Etap gotowości do zmiany
• Poziom perfekcjonizmu
Wywiad
• Konieczność integrowania:
– Budowania kontaktu
– Dbałości o strukturę (informacje, jakie
należy zebrać)
Wywiad – pomocne strategie
• Struktura
– Opracowany „szkielet wywiadu”
– „Ściągawka”
• Kontakt
– Aktywne słuchanie
– Pozytywne nastawienie
– Empatia
– Autentyczność
– Notatki tuż po spotkaniu / nagrywanie (ale -
uwaga na stosunek klienta do nagrywania
spotkań)
Narzędzia diagnostyczne
• Badające zasoby – np.:
– Test Orientacji Życiowej
– Skala Satysfakcji z Życia
– Kwestionariusz Nadziei Podstawowej
– Kwestionariusz Nadziei na Sukces
• Badające objawy psychopatologii
BDI – Inwentarz Depresji Becka
•
BECK DEPRESSION INVENTORY (A. T. Beck i in., 1961; 1979);
BDI-II - A. T. Beck i in., 1996
•
Wynik – od 0 do 63 punktów
•
Arnau i in. (2001) – 92% pacjentów ze zdiagnozowanym epizodem
depresyjnym ciężkim uzyskało wynik powyżej 18 punktów
utrata zainteresowania
seksem
poczucie
bezwartościowości
niechęć do siebie
poczucie zmęczenia, braku
energii
trudności w podejmowaniu
decyzji
poczucie ponoszenia kary
trudności z koncentracją
uwagi
utrata zainteresowań
poczucie winy
zmiany apetytu
pobudzenie
utrata przyjemności
podenerwowanie
płacz
porażki
zmiany rytmu snu i
czuwania
myśli i pragnienia
samobójcze
pesymizm
utrata energii
samokrytycyzm
smutek
Ocena Zdrowia Psychicznego według D.
Goldberga – GHQ
polska adaptacja: Zofia Makowska, Dorota Merecz
• Kwestionariusze Ogólnego Stanu Zdrowia
GHQ-12 i GHQ-28 służą do oceny stanu
zdrowia psychicznego osób dorosłych.
• Narzędzie przesiewowe – nie stawia
diagnozy klinicznej. Odpowiada na pytanie, w
jakim stopniu osoba badana odczuwa
różnicę pomiędzy stanem aktualnym a tym,
jaka jest ona zazwyczaj
• Skupia się na przypadkach chwilowego
załamania normalnego funkcjonowania, a nie
na trwałych cechach.
Ocena Zdrowia Psychicznego według D.
Goldberga – GHQ
• Wykrywa zaburzenia występujące przez okres
krótszy niż kilka tygodni (nie wykrywa zaburzeń
osobowości ani zjawisk występujących przez
cale życie, np. jąkania).
• Nie należy stosować go w procesie selekcji
zawodowej ani do wyboru kandydatów na
rodziców adopcyjnych (bo – tu motywacja do
dysymulacji).
• GHQ-28 zawiera cztery skale:
– A - symptomy somatyczne
– B - niepokój, bezsenność
– C - zaburzenia funkcjonowania
– D - symptomy depresji
Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI
C. D. Spielberger, R. L. Gorsuch, R. E. Lushene;
autorzy adaptacji: C. D. Spielberger, J. Strelau, M.
Tysarczyk, K. Wrześniewski;
autorzy podręcznika: T. Sosnowski, K. Wrześniewski, A.
Jaworowska, D. Fecenec
• Normy dostępne są dla młodzieży w wieku
15 i 16 lat i dorosłych (21 - 79 lat)
• STAI składa się z dwóch podskal, z których
jedna (X-1) służy do pomiaru lęku-stanu, a
druga (X-2) - lęku-cechy.
• Wysoki poziom cechy lęku ujemnie
koreluje z kompetencjami społecznymi
SCID-II - Ustrukturalizowany Wywiad Kliniczny do
Badania Zaburzeń Osobowości z Osi II DSM-IV
Michael B. First, Miriam Gibbon, Robert L. Spitzer, Janet B. W. Williams
Bogdan Zawadzki, Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska
• Ocena dwunastu zaburzeń osobowości
:
1. Unikająca
2. Zależna
3. Obsesyjno-kompulsywna
4. Bierno-agresywna
5. Depresyjna
6. Paranoiczna
7. Schizotypowa
8. Schizoidalna
9. Histrioniczna
10.Narcystyczna
11.Z pogranicza (borderline)
12.Antyspołeczna
• Wywiad może być poprzedzony kwestionariuszem, co
skraca czas prowadzenia wywiadu.
Dobór narzędzi diagnostycznych
• Standardowa pula narzędzi
• Elastyczność w doborze testów, w
zależności od rodzaju trudności klienta
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
Bogdan Zawadzki, Jan Strelau (1997)
– Teoretyczną podstawę kwestionariusza
stanowi Regulacyjna Teoria
Temperamentu Jana Strelaua.
– Kwestionariusz diagnozuje podstawowe,
biologicznie zdeterminowane wymiary
osobowości (cechy temperamentu),
warunkujące formalną charakterystykę
zachowania (nie to, CO i DLACZEGO
jednostka robi, lecz
JAK
to robi)
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
– Przeznaczony do badania młodzieży i
dorosłych
– Składa się ze 120 pozycji, tworzących 6
skal
• 4 dotyczą cech określających energetyczny
poziom zachowania
• 2 dotyczą cech określających charakterystykę
czasową zachowania
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
• Energetyczny poziom zachowania
• Reaktywność emocjonalna
(tendencja do
intensywnego reagowania na bodźce emotogenne
→
niska odporność i wysoka wrażliwość
emocjonalna)
• Wytrzymałość
(odporność na dystraktory i
zmęczenie)
• Wrażliwość sensoryczna
(zdolność detekcji
bodźców o minimalnej wartości stymulacyjnej)
• Aktywność
(tendencja do podejmowania
zachowań o dużej wartości stymulacyjnej lub
prowadzących do osiągnięcia silnej stymulacji
zewnętrznej)
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
• Charakterystyka czasowa zachowania
• Żwawość
(tendencja do szybkiego reagowania,
utrzymywania dużego tempa wykonywanych
czynności i łatwej zmiany reakcji w odpowiedzi na
zmiany w otoczeniu → impulsywność,
plastyczność zachowań)
• Perseweratywność
(tendencja do trwania i
powtarzania danego zachowania po zaprzestaniu
działania bodźca, który to zachowanie wywołał →
trwałość reakcji, sztywność zachowań)
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
• Związki między cechami temperamentu
– Silny ujemny związek między
reaktywnością emocjonalną
a
wytrzymałością
– Umiarkowany ujemny związek między
reaktywnością
emocjonalną
a
aktywnością
– Umiarkowany dodatni związek między
wytrzymałością
a
aktywnością
– Umiarkowany ujemny związek między
ż
wawością
a
perseweratywnością
– Perseweratywność
(rozładowująca pobudzenie) silnie
koreluje dodatnio z
reaktywnością emocjonalną
i ujemnie z
wytrzymałością
– Żwawość
(zwiększająca dopływ stymulacji) silnie koreluje
dodatnio z
wytrzymałością
i ujemnie z
reaktywnością
emocjonalną
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
• Efektywna regulacja stymulacji – zapewnianie
stymulacji odpowiadającej indywidualnym
możliwościom jej przetwarzania
– Pozytywne emocje
– Wysoka sprawność działania
• Możliwości przetwarzania stymulacji
– Niskie (wysoka reaktywność emocjonalna i
niska wytrzymałość)
– Wysokie (niska reaktywność emocjonalna i
wysoka wytrzymałość)
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
• Zharmonizowana struktura temperamentu sprzyja
efektywnej regulacji stymulacji
• Niezharmonizowana struktura temperamentu może się
ukształtować w wyniku długotrwałych oddziaływań
ś
rodowiskowych, forsujących zachowania sprzeczne z
temperamentalnymi dyspozycjami
→
dążenie do zaspokojenia potrzeb, których wartość
stymulacyjna znajduje się poza obszarem optymalnego
dla danej jednostki poziomu pobudzenia.
Formalna Charakterystyka Zachowania -
Kwestionariusz Temperamentu (FCZ-KT)
– Przydatny dla wyłaniania osób o
niezharmonizowanej strukturze
temperamentu, stanowiącej czynnik ryzyka
rozwoju zaburzeń zachowania, trudności
adaptacyjnych i chorób
psychosomatycznych (znaczenie dla
podjęcia działań profilaktycznych)
Diagnoza neuropsychologiczna
•
Zmiany zachowania mogące świadczyć o
uszkodzeniu mózgu:
• Uwaga
– Trudności w obszarze pamięci bezpośredniej
– Kłopoty z koncentracją
– Trudność z przekierowywaniem uwagi
– Powtarzalność zachowań (perseweracje)
• Język
– Trudności z czytaniem i pisaniem
– Odwracanie cyfr i liter
– Kłopoty z rozumieniem informacji ustnych /
pisemnych
– Trudności z odszukiwaniem słów
– Trudności z wymawianiem słów
Diagnoza neuropsychologiczna
• Pamięć
(ale: uwaga na możliwe pogorszenie pamięci w
związku z pogorszeniem samopoczucia
spowodowanym przez czynniki środowiskowe)
– Problemy z pamięcią krótko- i długotrwałą
– Zaburzone nabywanie, integrowanie i odtwarzanie
wspomnień
• Zaburzenia orientacji przestrzennej
– Trudności z orientacją w przestrzeni
– Pogorszenie zdolności manualnych
– Trudności w odróżnianiu prawej i lewej strony
– Nie rejestrowanie obiektów w prawym lub lewym polu
widzenia
Diagnoza neuropsychologiczna
• Zaburzenia efektywności
(ale: mogą występować także np. w depresji)
– Trudności z planowaniem
– Apatia
– Kłopot z łączeniem zadań
Diagnoza neuropsychologiczna
• Zaburzenia w sferze koordynacji
ruchowej
• Zmiana w wyglądzie (niechlujność,
niedbałość o higienę, nadmierna
drobiazgowość)
• Niewłaściwe zachowanie podczas
interakcji społecznych
• Zmiana poziomu aktywności
• Zmiana apetytu
• Zmiana w sferze zainteresowania
seksem
Diagnoza neuropsychologiczna
•
Narzędzia:
–
Test Pamięci Wzrokowej Bentona
Artur L. Benton, polska normalizacja: Aleksandra
Jaworowska (2007)
Test służy do badania pamięci i percepcji wzrokowej;
jest przeznaczony dla dzieci, młodzieży i dorosłych
–
Kalifornijski Test Uczenia się Językowego CVLT
Dean C, Delis, Joel H. Kramer, Edith Kaplan, Beth A.
Ober,
polska adaptacja: E. Łojek, J. Stańczak (2010)
Test służy do pomiaru zdolności uczenia się i
zapamiętywania materiału werbalnego; jest
przeznaczony dla młodzieży i dorosłych
Diagnoza neuropsychologiczna
•
Narzędzia:
–
Test Płynności Figuralnej Ruffa RFFT
Ronald M. Ruff,
polska adaptacja: E. Łojek, J. Stańczak (2005)
Test służy do pomiaru płynności
niewerbalnej (sprawności tworzenia
nowych wzorów w ograniczonym czasie);
jest przeznaczony dla młodzieży i
dorosłych
Raport
•
Objętość
– Najważniejsze – to, co mamy do przekazania
– Normy właściwe dla określonych kontekstów
• najczęściej 5-7 stron
• 2 strony w placówkach medycznych
• ok. 10 stron w kontekście sądowym
•
Styl
– Język potoczny (podatny na zniekształcenia)
– Styl „kliniczny” (skoncentrowany na patologii)
– Styl naukowy
– Styl profesjonalny – dokładność, przejrzystość,
spójność i łatwość w odbiorze
Raport
•
Tematy
– wynikające z pytania diagnostycznego,
– koncentracja na tym, co dla klienta specyficzne –
bez stwierdzeń prawdziwych dla większości
populacji
•
Poziom wiarygodności formułowanych
wniosków – przypuszczenia prezentujemy
(bardzo wyraźnie!) jako przypuszczenia
Raport
•
Terminologia – raczej opisy zachowań
(zaobserwowanych czy przewidywanych),
aniżeli konstruktów teoretycznych (zamiast
„Najczęściej stosowane przez klienta
mechanizmy obronne to…”, „Sposoby, za
pomocą których klient najczęściej obniża
swój poziom lęku, to…”)
Raport
•
Informacja zwrotna – zrozumiała, użyteczna,
podkreślająca mocne strony i zasoby klienta
•
Interpretacja wyników
– nie narzędzie-po-narzędziu, tylko tematycznie
– opisuj konkretnego klienta, a nie „osoby, które
osiągają taki wynik w danym teście”
•
Podsumowanie i zalecenia – postaraj się
uzyskać informację zwrotną na temat
użyteczności Twojego raportu
•
Przykładowy format raportu:
– Imię i nazwisko Klienta:
– Wiek (data urodzenia):
– Płeć:
– Narodowość:
– Data sporządzenia raportu:
– Imię i nazwisko Diagnosty:
– Klient skierowany przez:
– I. Pytanie diagnostyczne
– II. Procedury użyte w procesie diagnozy
– III. Obserwacja zachowania
– IV. Informacje kontekstowe (historia – istotne fakty)
– V. Wyniki testów
– VI. Wnioski i interpretacja
– VII. Podsumowanie i zalecenia