Kadrowanie i kompozycja: Kompozycja zaczyna si
ę
od pomysłu.
Wybranie tematu zdj
ę
cia jest jedynie pierwszym krokiem. My
ś
lenie nad tym, co
chcemy osi
ą
gn
ąć
zaowocuje lepszymi zdj
ę
ciami.
Dlaczego chcemy zrobi
ć
wła
ś
nie to
zdj
ę
cie?
Jeszcze przed naci
ś
ni
ę
ciem spustu
migawki mo
ż
emy poprawi
ć
jako
ść
wykonywanego zdj
ę
cia, zadaj
ą
c sobie
jedno proste pytanie: dlaczego to robi
ę
, co
chc
ę
osi
ą
gn
ąć
? Nasuwaj
ą
c
ą
si
ę
natychmiast odpowiedzi
ą
jest,
ż
e chcemy
utrwali
ć
pewne wydarzenie lub scen
ę
, które
uwa
ż
amy za ciekawe. Posu
ń
my si
ę
nieco
dalej. Co tak naprawd
ę
chcemy w tej
scenie utrwali
ć
? Dlaczego wła
ś
nie j
ą
uwa
ż
amy za atrakcyjn
ą
? Odpowiadaj
ą
c na takie pytania mo
ż
na wyrobi
ć
sobie lepszy
pogl
ą
d co do oczekiwanych rezultatów. Je
ś
li naszym celem jest utrwalenie zabawy
naszego ukochanego szczeniaka, trzeba dobra
ć
sytuacj
ę
i ustawienia aparatu w taki
sposób, aby jak najlepiej odpowiadały one tego typu fotografii. Je
ś
li z kolei
zamierzamy na zdj
ę
ciu odda
ć
delikatne pi
ę
kno górskiego krajobrazu, wszystkie
ustalenia b
ę
d
ą
wygl
ą
dały inaczej. Cała tajemnica polega na docenianiu znaczenia
tych rzeczy i na wiedzy, jak si
ę
do nich wła
ś
ciwie ustosunkowa
ć
.
B
ą
d
ź
gotów
Zanim zaczniemy utrwala
ć
wła
ś
ciwe momenty, musimy nauczy
ć
si
ę
je rozpoznawa
ć
.
Trzeba si
ę
wykaza
ć
dobrym instynktem i refleksem. Powinni
ś
my si
ę
nauczy
ć
takiej
obserwacji, by umie
ć
przewidzie
ć
, co si
ę
wydarzy za chwil
ę
. Zrobienie
ś
wietnego
zdj
ę
cia to nie tylko szcz
ęś
cie, tu si
ę
licz
ą
umiej
ę
tno
ś
ci. Na dodatek umiej
ę
tno
ś
ci te
mo
ż
na udoskonali
ć
przez praktyk
ę
.
Nietypowa perspektywa.
Humorystyczne zdj
ę
cia wykorzystuj
ą
tak
ż
e zestawienia elementów. Złudzenie kolizji
bawołu z pojazdem jest efektem zastosowania nietypowej perspektywy.
Kadrowanie i kompozycja: Kompozycje s
ą
harmonijne.
Zrozumienie sposobu w jaki poszczególne elementy współistniej
ą
w fotografii,
jest wa
ż
nym krokiem w kierunku tworzenia bardzo dobrych zdj
ęć
.
Odkrycie i zrównowa
ż
enie elementów.
Temat, który fotografujemy i sposób w jaki
to robimy niekoniecznie musz
ą
by
ć
ze sob
ą
powi
ą
zane. Dobry fotograf potrafi
poprawnie wykonywa
ć
ka
ż
dy rodzaj zdj
ęć
.
Sport, krajobrazy, portrety - wszystkie one
wydaj
ą
si
ę
przyjemne dla oka, je
ś
li s
ą
wła
ś
ciwie skomponowane. Wi
ę
kszo
ść
zaawansowanych fotografów
najprawdopodobniej intuicyjnie stosuje
dwuetapowy proces: najpierw odkrywaj
ą
,
co jest wła
ś
ciwym tematem zdj
ę
cia,
nast
ę
pnie okre
ś
laj
ą
, w jaki sposób
zrównowa
ż
y
ć
elementy na planie, aby dawały przyjemny dla oka efekt. W pewnych
sytuacjach lepiej jest, aby główny motyw zdj
ę
cia nie był poło
ż
ony centralnie. Nie
zawsze chcemy aby wszystkie obiekty na fotografii wyły wyra
ź
ne. Tak
ż
e czas i rodzaj
ekspozycji mog
ą
na wiele sposobów ró
ż
ni
ć
si
ę
od "poprawnego wzorca". Musimy
jednak pami
ę
ta
ć
, aby wszelkie nasze działania były uzasadnione.
Im mniej tym lepiej
My
ś
l
ą
c,
ż
e im wi
ę
cej umie
ś
cimy na zdj
ę
ciu, tym lepsze
ono b
ę
dzie, jeste
ś
my w bł
ę
dzie. Prawd
ę
mówi
ą
c, jest
zupełnie na odwrót. Pozostawiaj
ą
c zb
ę
dne elementy
poza kadrem, mo
ż
emy osi
ą
gn
ąć
du
ż
o lepsze rezultaty.
Musimy pami
ę
ta
ć
,
ż
e nie chcemy za jednym razem
sfotografowa
ć
całego
ś
wiata, a tylko jego konkretn
ą
cz
ęść
. Patrz
ą
c na dobrze wykonane zdj
ę
cie sportowe
widzimy jak akcja na nim zostaje wyizolowana - i to do
tego stopnia,
ż
e tło fotografii jest celowo rozmazane.
Kiedy zadajemy sobie pytanie co chcemy osi
ą
gn
ąć
wykonuj
ą
c zdj
ę
cie, musimy nauczy
ć
si
ę
eliminowa
ć
elementy, które nie prowadz
ą
bezpo
ś
rednio do
po
żą
danego rezultatu. Oczywi
ś
cie nie musimy si
ę
ogranicza
ć
do wykonania tylko jednego zdj
ę
cia danej
sceny, lecz wst
ę
pna korekta przed naci
ś
ni
ę
ciem spustu
migawki sprawi,
ż
e wi
ę
kszo
ść
naszych fotografii b
ę
dzie
pierwszorz
ę
dna.
Tajniki harmonii.
Kluczem do tworzenia dobrych kompozycji jest harmonia i zrównowa
ż
enie
elementów na planie. Je
ś
li wła
ś
ciwie dobierzemy pozycj
ę
, z której wykonamy zdj
ę
cie,
silos b
ę
dzie wygl
ą
dał jak rze
ź
ba. Nie powinni
ś
my unika
ć
tematów, które tworz
ą
zadziwiaj
ą
ce kształty geometryczne. Efektownie wygl
ą
daj
ą
ce czoło ci
ęż
arówki
symbolizuje mas
ę
i moc.
Kadrowanie i kompozycja: Zmieniajmy pozycj
ę
, z której wykonujemy zdj
ę
cia;
poszukujmy dynamiki.
Chc
ą
c sfotografowa
ć
okre
ś
lon
ą
scen
ę
musimy zastanowi
ć
si
ę
nad miejscem, z
którego wykonujemy zdj
ę
cie.
Mały czy du
ż
y k
ą
t?
Jednym ze sposobów planowania
kompozycji jest poruszanie si
ę
aparatem.
Przesuwaj
ą
c aparat w inn
ą
pozycj
ę
,
zmieniamy obszar, który kadrujemy. Ten
jeden z najbardziej wyrazistych sposobów
modyfikacji zdj
ęć
jest jednocze
ś
nie jednym
z najrzadziej zgł
ę
bianych przez
pocz
ą
tkuj
ą
cych fotoamatorów. Poprzez
przykucni
ę
cie i sfotografowanie tematu od
dołu, czy te
ż
wej
ś
cie na co
ś
i uj
ę
cie go od
góry mo
ż
emy zobrazowa
ć
skrajnie ró
ż
ne
nastroje. Nie musimy widzie
ć
wszystkiego z typowej pozycji stoj
ą
cej. Prawd
ą
jest,
ż
e
robienie zdj
ęć
z poziomu oczu daje bardzo naturalne efekty, zdarza si
ę
jednak,
ż
e
poprzez zmian
ę
k
ą
ta fotografowania mo
ż
emy doda
ć
zdj
ę
ciom nieco ekspresji i
dramaturgii. Warto troch
ę
poeksperymentowa
ć
. Nawet niewielkie zmiany w tle lub na
pierwszym planie mog
ą
da
ć
imponuj
ą
ce rezultaty.
Kadrowanie i kompozycja: Elementy
Ś
wiat fotografii pełen jest poprawnych rozwi
ą
za
ń
. Sztuka polega na tym, aby
wybra
ć
najlepsze z nich.
Poziomo czy pionowo
Stosunek długo
ś
ci boków klatki w aparatach 35 mm
wynosi 3:2. Podczas robienia zdj
ęć
mamy tendencj
ę
do
stosowania uj
ę
cia poziomego. Dzieje si
ę
tak, poniewa
ż
wi
ę
kszo
ść
obrazów z jakimi si
ę
spotykamy w naszym
codziennym
ż
yciu (takich jak np. telewizja, ekrany
kinowe itp.) jest w ten sposób uło
ż
ona. Na dodatek,
obrazy, które s
ą
szersze ni
ż
wy
ż
sze, sprawiaj
ą
wra
ż
enie
bardziej stabilnych. Je
ś
li fotografujemy np. krajobraz,
wydaje nam si
ę
naturalne,
ż
e powinien by
ć
on uj
ę
ty
poziomo. Je
ś
li chcemy uzyska
ć
lepsz
ą
fotografi
ę
,
musimy stale my
ś
le
ć
nad tym co robimy. Je
ś
li
zamierzamy ukaza
ć
pewn
ą
cech
ę
przyrody, uj
ę
cie
pionowe mo
ż
e pomóc nam usun
ąć
z kadru cz
ęść
zb
ę
dnych obiektów. Nie istniej
ą
ż
adne reguły okre
ś
laj
ą
ce
sposób, w jaki powinni
ś
my ustawia
ć
aparat. Trzeba
eksperymentowa
ć
, sta
ć
si
ę
twórc
ą
. Ostatecznie, to
przecie
ż
tylko zabawa.
Kadruj
ą
c tworzymy dynamik
ę
zdj
ę
cia.
Jak wspomniano wcze
ś
niej, naturalnym nawykiem przy fotografowaniu jest
umiejscawianie tematu zdj
ę
cia w centrum kadru. Nie jest to oczywi
ś
cie post
ę
powanie
bł
ę
dne, lecz znacznie ogranicza mo
ż
liwo
ś
ci twórcze. Obraz b
ę
d
ą
cy wynikiem takiego
uj
ę
cia mo
ż
e by
ć
zbyt statyczny. Centralnie umieszczony obiekt wydaje si
ę
trwały i
stabilny, lecz nie sprawia wra
ż
enia ruchu. Je
ś
li umiejscowimy go z boku, w obr
ę
bie
kadru wytworzy si
ę
pewna dynamika, która cz
ę
sto ju
ż
sama w sobie jest interesuj
ą
ca
i mo
ż
e si
ę
podoba
ć
. W sztuce jak
ą
jest fotografika, podejmowana decyzja nie jest
wyborem pomi
ę
dzy rozwi
ą
zaniem dobrym a złym, lecz raczej słu
ż
y badaniu
potencjalnych mo
ż
liwo
ś
ci. Poprzez
ś
wiadome planowanie kompozycji w obr
ę
bie
kadru, mo
ż
emy tworzy
ć
lepsze fotografie.
Kadrowanie i kompozycja: Dese
ń
i barwa
Pami
ę
tajmy o tym,
ż
e mo
ż
emy wykorzystywa
ć
powtarzaj
ą
ce si
ę
motywy oraz
ż
e odpowiedni kolor mo
ż
e sprawi
ć
,
ż
e nasze zdj
ę
cia b
ę
d
ą
doskonałe.
Kolory
Nowoczesne filmy kolorowe pozwalaj
ą
tworzy
ć
znakomite wielobarwne
fotografie. Zastosowanie błon kolorowych do tworzenia przezroczy daje
szczególnie dobre rezultaty, a same przezrocza cz
ę
sto osi
ą
gaj
ą
ponadprzeci
ę
tn
ą
jako
ść
. Wła
ś
ciwe postrzeganie barw jest proste. Trudniej jest rozpozna
ć
, czy element
o danym kolorze jest w stanie skupi
ć
w sobie ci
ęż
ar fotografii. Oczywi
ś
cie
przychodz
ą
tu na my
ś
l np. kwiaty. Jednak podobnie jak w naturze, w scenach
miejskich równie
ż
znajdziemy subtelne pi
ę
kno, której przykuje nasz
ą
uwag
ę
.
Dese
ń
.
Fotografie oparte na powtarzaj
ą
cych si
ę
motywach wywieraj
ą
bardzo subtelne
wra
ż
enie, które na obrazach olejnych raczej jest nieuchwytne. Soczewki aparatu
"widz
ą
" powtarzaj
ą
ce si
ę
konfiguracje w sposób przyjemny dla naszego oka.
Niezale
ż
nie od tego, czy za pomoc
ą
teleobiektywu przedstawimy zbiór elementów w
spłaszczonej perspektywie, czy uwypuklamy szczegóły stosuj
ą
c obiektyw
szerokok
ą
tny, umiej
ę
tno
ść
rozró
ż
niania i obrazowania powtarzaj
ą
cych si
ę
motywów
daje nam pełn
ą
satysfakcj
ę
.
Kadrowanie i kompozycja: Punkt ustawienia ostro
ś
ci.
Nie zawsze chcemy, aby wszystko na zdj
ę
ciu było wyra
ź
ne, lecz wybór
wła
ś
ciwych elementów wymaga przemy
ś
lenia.
Wie
ż
a czy most?
Kiedy uzyskamy lepsze rezultaty, czy wtedy gdy ostro
ść
ustawimy na wie
żę
, czy na most? Nie powinni
ś
my unika
ć
rozmazywania niektórych cz
ęś
ci zdj
ę
cia.
Uwaga obserwatora zostaje wtedy
skupiona na tym, co pozostało ostre.
Wybiórcze wyostrzanie elementów
Celowe rozmazanie niektórych cz
ęś
ci
fotografii cz
ę
sto daje dobry efekt.
Wykonuj
ą
c portrety lub zdj
ę
cia sportowe
powinni
ś
my si
ę
stara
ć
, by tło było
rozmazane. Chc
ą
c zrobi
ć
poprawne
zdj
ę
cie zza okna lub ekranu, musimy
rozmy
ć
pierwszy plan. Zdarza si
ę
czasem,
ż
e nie jeste
ś
my w stanie wykona
ć
wystarczaj
ą
co ostrego zdj
ę
cia (tak jest cz
ę
sto przy fotografowaniu dzikiej przyrody),
a wtedy jedyn
ą
rzecz
ą
, któr
ą
mo
ż
emy zrobi
ć
, jest celowe rozmazanie niektórych jego
cz
ęś
ci.
Operuj
ą
c ostro
ś
ci
ą
mo
ż
emy tak
ż
e zrealizowa
ć
bardziej twórcze zamysły. Oko
obserwatora zawsze si
ę
skupia na wyra
ź
nych elementach na zdj
ę
ciu, co daje nam
mo
ż
liwo
ść
eksperymentowania. Dla wzmocnienia efektu, mo
ż
emy celowo ograniczy
ć
ilo
ść
ostrych obiektów. U
ż
ywaj
ą
c aparatów z autofocusem musimy wiedzie
ć
jak
korzysta
ć
z technik blokowania ostro
ś
ci. W aparatach serii EOS jest to bardzo proste.
Kadrowanie i kompozycja: Zdj
ę
cia w dzie
ń
Wła
ś
ciwo
ś
ci o
ś
wietlenia zmieniaj
ą
si
ę
przez cały dzie
ń
, lecz nie warto
ogranicza
ć
si
ę
do "magicznego"
popołudniowego sło
ń
ca.
Wielu fotografów uwa
ż
a sło
ń
ce za główne
ź
ródło
ś
wiatła. Korzystanie wył
ą
cznie z
o
ś
wietlenia słonecznego nie jest złym
nawykiem, trzeba jednak bra
ć
pod uwag
ę
ró
ż
nice w jego jako
ś
ci. Szczególnie
istotnymi czynnikami s
ą
: pora dnia i k
ą
t
padania promieni słonecznych.
Odpowiednia pora?
W
ś
ród fotografów zwykło si
ę
mówi
ć
o
ś
wietle pó
ź
nego popołudnia. Istotnie, w
promieniach sło
ń
ca znajduj
ą
cego si
ę
nisko nad horyzontem fotografowane obiekty
wygl
ą
daj
ą
najładniej. Podobne wra
ż
enie mo
ż
na odnie
ść
wczesnym rankiem, kiedy to
ś
wiatło jest bardziej ró
ż
owe, w odró
ż
nieniu od złocistego
ś
wiatła popołudniowego.
Nie bez znaczenia s
ą
inne czynniki, np. poło
ż
enie geograficzne, pogoda,
przejrzysto
ść
powietrza, itp. Robienie zdj
ęć
w południe cz
ę
sto nie przynosi dobrych
efektów.
Ś
wiatło padaj
ą
ce bezpo
ś
rednio z
góry jest przyczyn
ą
powstawania brzydkich
kontrastów pomi
ę
dzy elementami jasnymi a
ciemnymi. Ludzie nie wygl
ą
daj
ą
atrakcyjnie
z powodu cieni na ich twarzach. Nie znaczy
to,
ż
e robienie zdj
ęć
w
ś
rodku dnia jest
niedopuszczalne. Powinni
ś
my sobie jednak
zdawa
ć
spraw
ę
z problemów, które mog
ą
przy tym wyst
ą
pi
ć
.
Niebo.
Ka
ż
demu chyba zdarzyło si
ę
fotografowa
ć
pi
ę
kne, bł
ę
kitne niebo i nast
ę
pnie
rozczarowa
ć
widokiem zdj
ęć
przedstawiaj
ą
cych blad
ą
, rozmyt
ą
płaszczyzn
ę
.
Fotografowanie z obiektywem skierowanym w stron
ę
sło
ń
ca lub ze sło
ń
cem z boku
sprawia,
ż
e rezultatem pomiaru
ś
wiatła jest nadmierna ekspozycja nieba. Zdj
ę
cia,
przy których sło
ń
ce znajduje si
ę
za naszymi plecami pozwalaj
ą
uzyska
ć
gł
ę
bszy
odcie
ń
bł
ę
kitu. Je
ś
li tylko niebo stanowi istotny element kompozycji zdj
ę
cia,
koniecznie trzeba zmierzy
ć
intensywno
ść
o
ś
wietlenia.
Kadrowanie i kompozycja: Zdj
ę
cia wieczorem i w nocy
Robienie zdj
ęć
wieczorem i noc
ą
stwarza szczególne problemy, lecz dostarcza
tak
ż
e wielu niezwykłych mo
ż
liwo
ś
ci.
Wieczorne
ś
wiatło
Czasami po zachodzie sło
ń
ca mamy do
czynienia z wyj
ą
tkowo korzystnymi
warunkami o
ś
wietleniowymi. Robienie
zdj
ęć
o tej porze jest prawdziwym
wyzwaniem.
Ś
wiat nabiera mrocznego i
tajemniczego wygl
ą
du, który chciałoby si
ę
utrwali
ć
na zdj
ę
ciu, jednak wymagane o tej
porze bardzo długie czasy na
ś
wietlania
mog
ą
znacznie utrudni
ć
fotografowanie z
aparatem trzymanym w r
ę
ku. W takich
sytuacjach bardzo pomocny mo
ż
e okaza
ć
si
ę
statyw. Nie mniej problemów mo
ż
emy napotka
ć
przy ustawianiu ostro
ś
ci. Wtedy
wyj
ś
ciem z sytuacji mo
ż
e okaza
ć
si
ę
zrobienie kilku zdj
ęć
przy ró
ż
nych ustawieniach,
a nast
ę
pnie wybranie najlepszego.
Nocne pejza
ż
e
Fotografowanie
ś
wiateł w nocy wymaga bardzo długiego czasu ekspozycji.
Oczywi
ś
cie niezb
ę
dny jest statyw. Konieczne mo
ż
e okaza
ć
si
ę
przybli
ż
one
okre
ś
lenie czasu ekspozycji i na
ś
wietlenie kilku klatek przy ró
ż
nych jego warto
ś
ciach.
Gdy fotografujemy bardzo odległy obiekt w ciemno
ś
ci, mog
ą
wyst
ą
pi
ć
problemy w
działaniu autofocusu. Dobrym wyj
ś
ciem jest wówczas wł
ą
czenie trybu r
ę
cznego
ustawiania ostro
ś
ci. Podczas długiej ekspozycji kolorowe filmy uzyskuj
ą
zielonkawe
zabarwienie. Zjawisko to nazywamy rozbalansowaniem barw i nie mo
ż
na poda
ć
dla
niego
ż
adnego
ś
rodka zaradczego. Zapoznanie si
ę
z szersz
ą
gam
ą
filmów pozwala
stwierdzi
ć
,
ż
e niektóre z nich lepiej nadaj
ą
si
ę
do długiego czasu ekspozycji ni
ż
inne.
Wykonanie kilku prób pozwoli wybra
ć
ten najlepszy.
Kadrowanie i kompozycja: Złudzenie ruchu
Jak odda
ć
ruch? Czasami rozmazane sceny daje lepsze efekty ni
ż
utrzymanie
ostro
ś
ci.
Wra
ż
enie ruchu
Aby sfotografowa
ć
poruszaj
ą
ce si
ę
obiekty,
mo
ż
emy zastosowa
ć
krótki czas otwarcia
migawki. Mo
ż
emy tak
ż
e wodzi
ć
aparatem
za głównym obiektem w taki sposób, by
uzyska
ć
rozmazane tło, które zdaje si
ę
"płyn
ąć
". Cz
ę
sto to wła
ś
nie ruch sprawia,
ż
e zdj
ę
cie staje si
ę
interesuj
ą
ce, jednak
ustawiczne stosowanie tej zasady mo
ż
e
sta
ć
si
ę
nudne. Przykładem niech b
ę
dzie
wybór sposobu fotografowania wodospadu.
Pojawia si
ę
pytanie: czy na zdj
ę
ciu ma by
ć
widoczna dokładnie ka
ż
da kropla wody, czy
chcemy raczej zobaczy
ć
rw
ą
cy potok? Jak zwykle w takich przypadkach, nie mo
ż
na
wskaza
ć
dobrego lub złego rozwi
ą
zania -nale
ż
y dokona
ć
wyboru, kieruj
ą
c si
ę
własn
ą
kreatywno
ś
ci
ą
.
Najazd
Podczas robienia zdj
ęć
mo
ż
emy
zastosowa
ć
ciekaw
ą
technik
ę
,
wykorzystuj
ą
c
ą
własno
ś
ci obiektywów o
zmiennej ogniskowej. Polega ona na
zmianie ogniskowej w trakcie ekspozycji. W
tym celu niezb
ę
dne jest ustawienie bardzo
długiego czasu na
ś
wietlania oraz
zamontowanie aparatu na statywie, co
spowoduje,
ż
e linie przesuni
ę
cia b
ę
d
ą
jednakowe. Wa
ż
n
ą
kwesti
ą
jest wybór
odpowiedniego tematu. Skierowanie na
plan wielu
ź
ródeł
ś
wiatła daje zazwyczaj
najlepsze rezultaty, jako
ż
e linie przesuni
ę
cia s
ą
wtedy bardzo wyra
ź
ne.
Zdj
ę
cie z poruszonym tłem
Wykonywanie zdj
ęć
z poruszonym tłem jest
szczególnie interesuj
ą
ce, kiedy stosujemy
ró
ż
ne czasy otwarcia migawki. Wykonuj
ą
c
tego typu fotografie musimy
zsynchronizowa
ć
ruch aparatu z ruchem
fotografowanego obiektu (kamera potrafi
filmowa
ć
scen
ę
statyczn
ą
, lecz próba
wykonania tego przy pomocy lustrzanki
jednoobiektywowej zaowocuje niczym
innym jak rozmyciem całego zdj
ę
cia).
Dobieraj
ą
c krótki czas otwarcia migawki,
uzyskujemy zdj
ę
cie z rozmytym tłem i wyra
ź
nym, ostrym tematem. Przy
zastosowaniu dłu
ż
szego czasu główny obiekt b
ę
dzie odpowiednio bardziej
rozmazany. W tej technice bardzo du
ż
o zale
ż
y od samego fotografa, tote
ż
stosowanie jej cz
ę
sto prowadzi do uzyskania zdj
ęć
jedynych w swoim rodzaju. Warto
poeksperymentowa
ć
.
Kadrowanie i kompozycja: Korzystanie z filtrów
Stosowanie filtrów jest dobrym sposobem na rozwi
ą
zanie wielu problemów, a
przy tym znacznie poszerza nasze mo
ż
liwo
ś
ci.
Filtry polaryzacyjne
Filtry polaryzacyjne mog
ą
by
ć
obracane, aby skutecznie likwidowa
ć
wpływ
ś
wiatła
odbitego. S
ą
one szczególnie u
ż
yteczne w sytuacjach, gdy robimy zdj
ę
cia obiektów,
które silnie odbijaj
ą
promienie słoneczne, np. wody, szkła, gładkich powierzchni
metalowych, itp. Dzi
ę
ki ich u
ż
yciu obraz staje si
ę
bardziej wyra
ź
ny. Drug
ą
funkcj
ą
filtrów polaryzacyjnych jest wysycanie barw nieba i innych elementów pejza
ż
u.
Wykonanie zamieszczonego tu zdj
ę
cia wymagało u
ż
ycia obrotowego filtra
polaryzacyjnego, np. takiego, jaki dostarczany jest prze firm
ę
Canon. Działanie
efektu polaryzacji najlepiej jest oceni
ć
przez obserwacj
ę
zmian zachodz
ą
cych w
o
ś
wietlonych miejscach kadru podczas obracania filtra.
Filtry skylight i UV
Jednym z prostszych sposobów skorygowania wygl
ą
du sceny jest umieszczenie na
obiektywie filtra. Zarówno filtry typu skylight, jak i UV zapobiegaj
ą
powstawaniu na
zdj
ę
ciu mgiełki spowodowanej działaniem promieni słonecznych, ograniczaj
ą
c dost
ę
p
promieni ultrafioletowych do filmu fotograficznego. Filtry UV s
ą
zazwyczaj
przezroczyste, podczas gdy typ skylight charakteryzuje si
ę
ró
ż
owym zabarwieniem,
które powoduje wi
ę
ksze nasycenie barw w warunkach zacienienia lub zachmurzenia.
Niektórzy fotografowanie na stałe zamocowuj
ą
te filtry na obiektywach, zapobiegaj
ą
c
w ten sposób mechanicznym uszkodzeniom soczewek.