Postępowanie przedubojowe
ze zwierzętami rzeźnymi i łownymi
Badanie sanitarno- weterynaryjne
zwierząt rzeźnych i mięsa
Cel:
●
ochrona zdrowia człowieka i zwierząt
●
zapobieganie rozprzestrzenianiu chorób
zakaźnych zwierząt
Założenie:
●
Przestrzeganie zasad prawidłowości
i powtarzalności badania oraz oceny sanitarno-
weterynaryjnej określonych w przepisach
prawnych
Badanie przedubojowe
( inspectio ante moretm)
[1]
Jest właściwie skróconym badaniem klinicznym
mającym na celu określenie stanu zdrowia zwierzęcia i
wykrycie:
●
obecności chorób przenoszonych na inne zwierzęta
lub ludzi (weryfikacja czy wykazują one objawy takiej
choroby, albo są w stanie ogólnym wskazującym, że
choroba ta może wystąpić);
●
objawów chorobowych lub zaburzeń ogólnych,
tudzież objawów wskazujących, że zwierzęta
otrzymały substancje farmakologiczne lub inne
substancje, które mogą spowodować, że ich mięso
będzie niezdatne do spożycia;
●
zmęczenia, podniecenia lub zranień.
Odpoczynek i identyfikacja
zwierząt
[2]
Po przybyciu zwierząt do ubojni, nie można
bezzasadnie opóźniać ich uboju. Niemniej
jednak, przed ubojem zwierzętom należy dać
czas na odpoczynek, jeżeli zachodzi taka
konieczność, ze względu na ich dobrostan.
Zwierzęta lub, w miarę potrzeb, każda partia
zwierząt, wysyłane do uboju muszą zostać
zidentyfikowane w sposób umożliwiający
oznaczenie ich pochodzenia.
Termin przeprowadzenia badania
●
Urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza badanie
przedubojowe wszystkich zwierząt przed ubojem.
[1]
●
Badanie to musi nastąpić w ciągu 24 godzin po
przybyciu do ubojni i w czasie krótszym niż 24
godziny przed ubojem.
[1]
●
Urzędowy lekarz weterynarii może wymagać
przeprowadzenia inspekcji w każdym innym czasie.
[1]
●
Zwierzęta rzeźne pochodzące z państw trzecich i
przeznaczone do uboju, niezwłocznie transportuje
się do rzeźni i poddaje ubojowi przed upływem 3 dni
roboczych od dnia wprowadzenia ich do rzeźni, z
wyjątkiem drobiu, który poddaje się ubojowi
niezwłocznie po dostarczeniu do rzeźni.
[3]
Obowiązki podmiotu
prowadzącego rzeźnię
[4]
●
Podmiot prowadzący rzeźnię powinien umożliwić i
ułatwić wykonywanie przez urzędowego lekarza
weterynarii badania przedubojowego, a w
szczególności zapewnić wszelką niezbędną pomoc
przy przytrzymywaniu zwierząt.
●
Podmiot prowadzący rzeźnię prowadzi rejestr
zawierający informacje o liczbie zwierząt poddanych
ubojowi ze wskazaniem miejsca ich pochodzenia, oraz
rejestr zawierający informacje o ilości wysyłanego
mięsa ze wskazaniem adresów jego odbiorców, które
są prowadzone na podstawie danych zawartych w
kopii faktury, dokumentu dostawy lub innego
dokumentu towarzyszącego przesyłce.
Wzór dziennika badania
przedubojowego
[4]
Badanie przedubojowe poza rzeźnią
[1]
●
W przypadku uboju z konieczności, wykonywanego
poza ubojnią oraz uboju upolowanej zwierzyny łownej,
urzędowy lekarz weterynarii (w ubojni lub w zakładach
przetwórstwa dziczyzny) bada oświadczenie
towarzyszące ciału zwierzęcia, wystawione przez
lekarza weterynarii lub przez przeszkoloną osobę
zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004.
●
W przypadkach przewidzianych w sekcji III rozdział 2
lub w sekcji IV, badanie weterynaryjne przedubojowe
może być przeprowadzane na terenie gospodarstwa
pochodzenia. W takich przypadkach, potrzeba
przeprowadzania badania przedubojowego przez
urzędowego lekarza weterynarii w ubojni występuje
tylko w określonym przypadku i zakresie.
Ocena dobrostanu
[1]
Urzędowy lekarz weterynarii weryfikuje
zgodność z odpowiednimi zasadami
wspólnotowymi i krajowymi dotyczącymi
dobrostanu zwierząt, takimi jak zasady
dotyczące ochrony zwierząt w czasie uboju i
podczas przewożenia.
Ustalenia
Prowadzący badanie stwierdza czy występują
jakiekolwiek oznaki:
●
Naruszenia dobrostanu
●
Stanu, który mógłby mieć niepożądany wpływ
na zdrowie ludzi bądź zdrowie zwierząt, ze
zwróceniem szczególnej uwagi na wykrywanie
chorób odzwierzęcych oraz chorób podanych w
wykazie A lub, tam gdzie jest to stosowne, w
wykazie B Office International des Epizooties
(Światowej Organizacji ds. Zdrowia Zwierząt
OIE),
Składowe badania przedubojowego
Należy zwrócić uwagę na:
●
Gatunek,płeć
●
Wiek, maść i znaki szczególne (u osobników
chorych lub podejrzanych o chorobę)
●
Stan odżywienia
●
Wygląd zewnętrzny i zachowanie się zwierząt w
spoczynku, a u osobników leżących, przy
przepędzeniu lub przeprowadzeniu
●
Powierzchnię ciała (skóra, sierść, zewnętrzna
ciepłota ciała, zmiany skórne i podskórne)
cd.
●
Narządy oddechowe (otwory nosowe,
sposoby oddychania)
●
Narządy trawienne ( zewnętrzne części jamy
ustnej, przyjmowanie karmy, przeżuwanie,
wypełnienie powłok brzusznych, ruchy
żwacza, charakter kału)
●
Narządy płciowe (pochwa- obecność
wypływów)
●
Wymię
Zaburzenia ogólnego stanu
zdrowia
Każdorazowe stwierdzenie objawów
chorobowych wiąże się z przeprowadzeniem
bardziej szczegółowych badań kierunkowych
●
Zmierzenie temperatury wewnętrznej ciała,
●
Przeprowadzenie dodatkowych badań
laboratoryjnych
●
W celu postawienia diagnozy konieczne jest
przeprowadzenie badania poubojowego,
zwierzęta podejrzane powinny być poddane
ubojowi oddzielnie lub po zakończeniu cyklu
ubojowego.
[3]
Substancje niedozwolone, środki
farmakologiczne
Urzędowy lekarz weterynarii, który na podstawie
wyników badania przedubojowego lub innego badania,
lub innych informacji powziął podejrzenie, że w
tkankach zwierząt lub w produktach pochodzenia
zwierzęcego znajdują się substancje niedozwolone lub
zostały przekroczone najwyższe dopuszczalne
stężenia pozostałości produktów leczniczych,
przeprowadza badania w tym zakresie.
[2]
Decyzje po badaniu
przedubojowego
W zależności od wyniku badania przedubojowego
urzędowy lekarz weterynarii:
●
dopuszcza zwierzę lub grupę zwierząt do uboju,
●
zezwalającą na ubój zwierzęcia lub grupy zwierząt, z
zachowaniem określonych warunków,
●
zezwalającą na ubój zwierzęcia lub grupy zwierząt
pod warunkiem, że wszystkie produkty uzyskane z
tego zwierzęcia zostaną uznane za niezdatne do
spożycia przez ludzi,
●
zakazującą uboju zwierzęcia lub grupy zwierząt.
Bibliografia
●
[1] Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy
dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów
pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi
●
[2]Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące
higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego
●
[3] Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 o wymaganiach weterynaryjnych dla
produktów pochodzenia zwierzęcego
●
[4]Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia z dnia 16
lutego 2005 zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań
weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz
i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku
●
E. Prost „Zwierzęta rzeźne- ocena i higiena” 2006