mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Pojęcie administracji publicznej
Administracja publiczna, traktowana przedmiotowo
może być utożsamiana z określoną działalnością
(funkcja i powinność) określaną mianem
administrowania.
W ujęciu podmiotowym administracja publiczna
składa się z wielu organów, urzędów, instytucji,
urzędników powiązanych ze sobą w różny sposób.
Podmiot prawa nazywany administracją nie istnieje,
podmiotem zbiorowym, występującym w tej
generalnej roli jest państwo, które dzieli tę funkcję
z innymi podmiotami.
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Państwo jest pierwotnym podmiotem administracji,
który dysponuje własnym pierwotnym władztwem
postawione przed nim zadania wykonuje poprzez
wykorzystanie własnych organów, (tymi własnymi
organami państwa są organy administracji rządowej)
do wykonywania zadań wykorzystuje także mniej lub
bardziej samodzielne podmioty. Gdy one są pod
względem organizacyjnym i prawnym usamodzielnione, to
określamy je osobami prawnymi prawa
publicznego
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Sposoby definiowania administracji
publicznej
Administracja publiczna jest definiowana min. jako:
działalność państwowa, która nie jest
ustawodawstwem, ani wymiarem sprawiedliwości
system podmiotów utworzonych i wyposażonych w
kompetencje do prowadzenia działalności
organizatorskiej i kierowniczej
zespół działań, czynności i przedsięwzięć
organizatorskich i wykonawczych prowadzonych w
celu realizacji interesu publicznego przez różne podmioty,
organy i instytucje, na podstawie ustawy i w określonych
prawem formach.
Podmioty administracyjne
i administrujące
Podmioty administracyjne – to organy administracji
publicznej, powołane do wykonywania zadań z zakresu
administracji.
Podmioty administrujące:
rozumiane szeroko – to wszystkie podmioty
spełniające (także ubocznie) funkcje administrowania.
rozumiane wąsko – to podmioty, które realizują
zadania z zakresu administracji, przekazane im przez
organy państwowe. Funkcje administrowania dla tych
podmiotów nie są racją ich bycia, wykonują je obok
swoich zasadniczych działań, niebędących
administrowaniem.
Przekazywanie
zadań administracyjnych
Odstępowanie zadań administracyjnych jest wypełnieniem
zasad demokratycznego państwa prawa tj. zasady :
decentralizacji (przekazanie uprawnień ze szczebla
administracji rządowej na szczebel samorządu
terytorialnego, którego samodzielność i uprawnienia są
ustawowo zagwarantowane)
subsydiarności (zasada, według której każdy szczebel
władzy powinien realizować tylko te zadania, które nie
mogą być skutecznie zrealizowane przez szczebel niższy
lub same jednostki działające w ramach społeczeństwa),
zwaną też zasadą pomocniczości
Podmioty administracji publicznej
Do podmiotów administracji publicznej zalicza się:
1.
organy administracji rządowej
2.
korporacje prawa publicznego (samorządy)
3.
upoważnione podmioty prawa prywatnego
Klasyfikacja ta wyodrębnia dwa rodzaje podmiotów:
utworzone w celu wykonywania funkcji
administracji (samorządy)
wykonujące funkcję administracji dodatkowo –
obok swoich zadań podstawowych (np. zakłady
administracyjne)
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podmioty administracji publicznej
wg. Ochendowskiego
Administracja
rządowa
Upoważnione
podmioty prawa
prywatnego
Administracja
zdecentralizowana
Administracja
centralna
Adm.
zespolona
Terenowa
administracja
rządowa
Adm.
niezespolona
Samorząd
terytorialn
y
Samorząd
specjalny
Zakłady
publiczne
Fundacje
Samorząd
powiatowy
Samorząd
gminny
Samorząd
województwa
Samorząd
zawodowy
Samorząd
gospodarczy
Pojęcie organu administracji publicznej
To człowiek lub grupa ludzi (piastun)
Znajdujący się w strukturze organizacyjnej państwa
lub samorządu terytorialnego
Powołany w celu realizacji norm prawa
administracyjnego, w sposób i ze skutkami właściwymi
temu prawu (władztwo)
Działający w granicach przyznanych mu przez
prawo kompetencji
Podstawowym zadaniem organu administracji jest
sprawowanie administracji publicznej, a kompetencja
jego podstawową cechą, najistotniejszym wyróżnikiem
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Cechy organu administracji
działanie w imieniu i na rachunek państwa, albo w
imieniu i na rachunek jednostek samorządu
terytorialnego
działanie w ramach przyznanych przez prawo
kompetencji
wyposażenie we władztwo administracyjne
wyodrębnienie organizacyjne
Kompetencja
organu administracji publicznej
Kompetencja to konstrukcja, która łączy prawo z prawną formą
działania administracji.
To wyposażenie organu przez prawo, w zdolność do
podejmowania działań prawnych w imieniu administracji
publicznej (państwa)
To uprawnienie i jednocześnie obowiązek korzystania z
określonej formy działania, należącej do działań
administracyjnych
Posiadając kompetencję w określonym zakresie organ ma
obowiązek czynić z niej użytek
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Kompetencja
organu administracji publicznej
co do zasady kompetencja jest wyznaczana ustawowo,
tym samym organy bez upoważnienia ustawowego
nie mogą jej sobie przekazywać
przekazanie kompetencji może nastąpić na
podstawie przepisów prawa (np.
. Najczęstszymi sposobami są: zlecenie
ustawowe, porozumienia, powierzenia
wykonania zadań pomocy społecznej.doc
Kompetencja nie jest tożsama z zadaniami
organu które dotyczą ogólnego celu, jaki wyznaczony
jest organowi przez przepisy prawa, cel ten osiąga
wykorzystując ogół kompetencji.
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Właściwość
organu administracji publicznej
Jeżeli realizacja kompetencji administracyjnej polega na
rozpoznawaniu i rozstrzyganiu spraw w postępowaniu
administracyjnym, czyli na stosowaniu norm prawa
administracyjnego za pomocą aktów konkretyzujących jego
normy (decyzji administracyjnych), kompetencję tę nazywamy
właściwością.
Właściwość jest procesowym i praktycznym wymiarem
kompetencji administracyjnej, pozwala odpowiedzieć na
pytanie, jaki podmiot administracji i jaki organ jest powołany
do załatwiania spraw administracyjnych danego rodzaju.
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Rodzaje właściwości
Rzeczowa – oznaczająca kompetencję do załatwiania
spraw wyodrębnionych ze względu na ich treść (np.
WKU jest właściwy w sprawach powszechnego
obowiązku obrony, albo (art. 17….
Miejscowa – oznaczająca kompetencję organu
rozciągającą się na określone terytorium (np. wojewoda
jest właściwy miejscowo w sprawach zaistniałych na
terenie województwa)
Instancyjna – zbliżona do właściwości rzeczowej,
oznacza kompetencję do rozstrzygania spraw w
konkretnej – pierwszej lub drugiej instancji
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Organ administrujący
Kompetencja będąca podstawową cechą organu
administracji publicznej może zostać wolą ustawodawcy
przekazana podmiotowi, który nie jest ani organem
administracji, ani nawet organem państwowym i nie
jest powołany do sprawowania administracji, a do
wykonywania innych zadań.
Podmiot, który ma kompetencję administracyjną
przyznaną mu przez ustawę nazywa się organem
(podmiotem) administrującym
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Organ administrujący
Organem administrującym jest każdy podmiot;
któremu prawo, (a pod tym pojęciem należy rozumieć
państwo),
przydaje (wyposaża) funkcję administrowania, lub
któremu prawo stwarza podstawy dla przydania funkcji
administrowania, a przydanie to nastąpiło (np. art. 25 .
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Organy administrujące
Do organów administrujących można zaliczyć:
kierowników państwowych osób prawnych i innych
państwowych jednostek organizacyjnych (rektorów
szkół wyższych)
Agencje rządowe, banki państwowe, (np.
np. Agencja
Rynku Rolnego lub
WAM
Kierowników jednostek organizacyjnych
samorządu terytorialnego i organy tych jednostek
(np. kierownika gminnego ośrodka pomocy społecznej)
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Organy administrujące
odpowiednio upoważnione organy wykonawcze
jednostek pomocniczych samorządu terytorialnego (np.
sołtys , zarządy osiedla, dzielnicy)
spółki prawa publicznego, fundacje prawa
publicznego
organy organizacji społecznych i innych
społecznych podmiotów organizacyjnych (np.
zarządy spółdzielni mieszkaniowych, związki kombatanckie)
podmioty prywatne, jeżeli wykonują zadania z
zakresu administracji publicznej,
(np. dyrektorzy
niepublicznych: szkół, zakładów opieki zdrowotnej, zakładów
oczyszczania miasta itp.)
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według kryterium miejsca w hierarchii
Naczelne –
organy o właściwości ogólnokrajowej, zwierzchnie
wobec pozostałych organów administracji, powoływane
bezpośrednio przez Prezydenta RP lub po uprzednim wyborze
przez Sejm (Prezydent RP, Rada Ministrów, Prezes RM, Ministrowie,
Przewodniczący komitetów w składzie RM – nazwy tej używają
niektóre ustawy)
Centralne –
obejmują kompetencją obszar całego
państwa, tworzone w drodze ustaw, powoływane przez organy
naczelne – podległe Sejmowi – np. GIODO, GIP, podległe
Prezesowi RM np. Prezesi - GUS, UOKiK, UZP, Szefowie ABW,
AW, CBA, podległe ministrowi np.. – Główni Inspektorzy
Weterynarii, Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Prezesi – ARR, KRUS
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według kryterium miejsca w strukturze władzy
publicznej:
Rządowe (np. Rada Ministrów, wojewoda), wykonujące
zadania państwa, nieprzekazane innym podmiotom
Samorządowe – (np. sejmik województwa, wójt
gminy), wykonujący zadania państwa z zakresu
administracji publicznej, jako własne lub zlecone
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według kryterium składu osobowego:
Jednoosobowe –
monokratyczne, które mają do
pomocy całe zespołu urzędników, ale decydują
samodzielnie (np. wojewoda, Prezes Rady Ministrów)
Kolegialne – odpowiedzialność ponosi cały organ.
Wyróżnia się dwa rodzaje takich organów, te które
mają określoną liczbę członków i podejmują decyzje
poprzez głosowanie (potrzebne quorum np. rada gminy)
oraz takie, które mają sztywny skład i orzekają poprzez
działanie wszystkich członków np. komisja lekarska
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według relacji podporządkowania
Podległe hierarchicznie np. zespolona i niezespolona
administracja terenowa
Zdecentralizowane – np. organy samorządu
terytorialnego
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według sposobu ich kreowania
Pochodzące z wyborów – np. wójt, burmistrz,
prezydent miasta, rada gminy
Pochodzące z powołania – np. wojewoda powołany
przez Prezesa rady Ministrów
Kreowane z mocy prawa – np. przewodniczący
zarządu powiatu, którym z mocy prawa jest starosta
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według charakteru kompetencji;
Organy administracji ogólnej – np. Prezes Rady
Ministrów, wojewoda
Resortowe – np. minister kierujący działem
administracji (obrona narodowa, sprawy wewnętrzne)
Wyspecjalizowane - (np. Główny Inspektor
Farmaceutyczny,)
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według samodzielności decyzyjnej lub jej braku;
Organy decyzyjne – np. wojewoda, wójt gminy,
wojskowy komendant uzupełnień – mają kompetencje
do wydawania wiążących na zewnątrz aktów.
Organy pomocnicze – sołtys, rada osiedla. Nie
posiadają własnej kompetencji do samodzielnego
wykonywania zadań administracyjnych, wspomagają
organy poprzez inicjowanie, doradzanie, kontrolowanie
Organy opiniodawcze - np. kolegium opiniodawcze
przy wojewodzie.
Opinie wiążące i niewiążące, opinie z
własnej inicjatywy, na wniosek, na żądanie innego organu,
, opinie uzyskiwanie w drodze
referendum lub konsultacji społecznych.
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Podziały organów administracji
publicznej
Według funkcji procesowej w postępowaniu
administracyjnym;
Organy podstawowe, (I stopnia, I instancji – np.
wójt gminy, wojskowy komendant uzupełnień
Organy odwoławcze, (wyższego stopnia, II
instancji) – pełniące wyłącznie tę funkcję procesową
np. SKO
samorządowe kolegium odwoławcze.doc
będące organem odwoławczym np.
Organy występujące, jako organ podstawowy, np.
organ naczelny - minister
mgr Violetta Cichaczewska-Ćwiok
Urząd
Pojęcie to występuje w literaturze i w aktach prawnych
w trzech znaczeniach:
1. wyodrębniony zespół kompetencji, czyli zbiór praw i
obowiązków związanych z określonym organem
administracji (np. urząd ministra, rektora, wojewody).
W tym znaczeniu utworzenie urzędu nie jest tożsame z
powołaniem organu, a oznacza wprowadzenie do aparatu
administracji publicznej nowej jednostki organizacyjnej,
natomiast z powołaniem organu będziemy mieli do
czynienie wówczas, gdyby ten urząd został obsadzony.
Urząd
2. To szczególna nazwa organu administracji (np. Urząd
Pracy, Celny, Skarbowy, Morski), jest to nazwa umowna, gdyż
organem jest - naczelnik, dyrektor. Pojęcie organu administracji
nie może być utożsamiane z samym urzędem.
3. Zorganizowany zespół osób i środków rzeczowych
przydanych organowi administracyjnemu do pomocy
w wykonywaniu jego funkcji. W tym znaczeniu urzędem
będzie urząd gminy, wojewódzki, ministerstwo, inspektorat
sanitarny, itp. Tak rozumiany urząd posiada swoistą strukturę
organizacyjną (wydziały, komórki itp.) Rozstrzygnięcia
podejmowane przez pracowników takiego urzędu
posiadających upoważnienie są rozstrzygnięciami organu.
Tworzenie samorządów
Art.15 ust.. 1 Konstytucji RP „ Ustrój terytorialny
Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację
władzy publicznej”.
Wypełnianie tego postulatu następuje poprzez budowanie
instytucji samorządowych, które powoływane są przez
przepisy prawa i którym prawo przydaje możliwość
sprawowania funkcji administracji publicznej.
Takie grupy społeczne i ich reprezentacje zaliczane są
podmiotów prawa publicznego (korporacje prawa
publicznego).
Tworzenie samorządów
Pierwotnym rodzajem samorządu jest samorząd
zawodowy. Jego formą były różnego rodzaju cechy
funkcjonujące w miastach, począwszy od wieków średnich
(cechy, gildie, – grupowały ten sam zawód).
Samorząd terytorialny pojawił się dopiero w formie
ukształtowanej w XIX w.
Art. 16. Konstytucji RP, ogół mieszkańców jednostek
zasadniczego podziału terytorialnego stanowi z mocy prawa
wspólnotę samorządową.
Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy
publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań
publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną
odpowiedzialność.
Tworzenie samorządów
Art. 17. Konstytucji RP
W drodze ustawy można tworzyć samorządy
zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące zawody
zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym
wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu
publicznego i dla jego ochrony.
W drodze ustawy można tworzyć również inne
rodzaje samorządu. Samorządy te nie mogą naruszać
wolności wykonywania zawodu ani ograniczać wolności
podejmowania działalności gospodarczej.
Cechy samorządu
prawo do zarządzania swoimi sprawami (zapewnione
przez przepisy prawa)
wykonywanie samorządu - obligatoryjnie z mocy ustawy
(jeśli przynależność obligatoryjna lub z oświadczenia woli, jeśli
członkostwo dobrowolne)
wykonywanie zadań należących do administracji
publicznej (może być wyposażony we władztwo)
zarządzanie sprawami samorządu na zasadach
samodzielności (decentralizacji). Nadzór nad samorządem
sprowadza się tylko do legalności działania
posiadanie osobowości prawnej (określanej także
osobowością prawa publicznego), z czym wiąże się
wyodrębnienie kategorii praw majątkowych
Typologia samorządu
Samorząd powszechny – terytorialny. Tu kryterium
zamieszkania determinujące powstanie wspólnoty lokalnej
(terytorialnej). Przynależność następuje z mocy prawa; gmina,
powiat, województwo)
Samorząd specjalny - nazywane zbiorczo pozostałe kategorie
samorządu, ponieważ w ich skład nie wchodzą już wszyscy, ale
grupy osób wyodrębnione na podstawie szczególnego kryterium.
Inne kwalifikowane formy samorządu specjalnego
samorząd zawodowy – podstawą wyodrębnienia jest więź
zawodowa (przynależność obligatoryjna dla chcących wykonywać
dany zawód – np. zawody prawnicze, medyczne i pokrewne.
samorząd gospodarczy –reprezentujący interesy gospodarcze
zrzeszonych podmiotów w zakresie ich działalności wytwórczej,
handlowej, budowlanej lub usługowej w szczególności wobec
organów państwowych
Typologia samorządu
samorząd rolników – działający na rzecz rozwiązywania
problemów rolnictwa i reprezentujący interesy zrzeszonych w
nim podmiotów. Przynależność obowiązkowa dla
podejmujących działalność rolną i pokrewną
samorząd uczniowski i studencki – zajmuje się
prowadzeniem spraw studenckich, uczniowskich, w tym
socjalno-bytowych i kulturalnych studentów i uczniów.
Przynależność dobrowolna
prawo o szkolnictwie wyższym.doc
samorząd pracowniczy – uczestniczy w stanowieniu o
istotnych sprawach przedsiębiorstwa, wyrażaniu opinii,
podejmowaniu inicjatyw i zgłaszania wniosków oraz
sprawowanie kontroli działalności przedsiębiorstwa
Samorząd zawodowy
Jest powołaną przez ustawę organizacją skupiającą
osoby fizyczne wykonujące określony zawód
zaufania publicznego bądź pełniące szczególnie
odpowiedzialną służbę oraz realizujące zadania określone
w przepisach prawa i/lub w statucie danego samorządu
zawodowego.
Ma do spełnienia dwa podstawowe zadania:
reprezentowanie osób wykonujących zawód zaufania
publicznego,
sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem tego
zawodu w granicach interesu publicznego i dla jego
ochrony.
Samorząd zawodowy
Cechami osób wchodzących w skład samorządu zawodu zaufania
publicznego są dwa rodzaje zdolności
zdolność zawodowa, tzn. profesjonalne przygotowanie do
wykonywania zawodu
zdolność do wykonywania go na poziomie i w zakresie, który
może być uznany za wystarczający, aby spełniał kryteria
zaufania publicznego, (przestrzeganie norm deontologicznych,
kierowanie się interesem osób korzystających z usług)
Przynależność do samorządu zawodowego
jest obligatoryjna dla osób chcących wykonywać dany
zawód,
powstaje z mocy prawa w związku z mianowaniem na
dane stanowisko (komornicy, notariusze)
Samorząd zawodowy
Samorząd zawodowy łączony jest zazwyczaj z
wykonywaniem wolnego zawodu, nie jest to jednak połączenie
adekwatne z unormowaniami prawnymi i istnieniem samorządu w
obrębie tych zawodów.
„Wolny zawód” – nie posiada definicji legalnej, niektóre ustawy
podejmują próbę ich określenia poprzez wyliczenie. Ustawa z dnia
20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wymienia:
pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną
osobiście przez: lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii,
techników dentystycznych, felczerów, pielęgniarki, położne,
architektów, tłumaczy, nauczycieli w zakresie świadczenia usług
edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli
działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych…”
Samorząd zawodowy
Na gruncie przepisów o spółce partnerskiej (art. 88
kodeksu spółek handlowych. Za wolne uznaje się
następujące zawody: adwokata, aptekarza, architekta,
inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta, brokera
ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, maklera
papierów wartościowych, doradcy inwestycyjnego,
księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii,
notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika
patentowego, rzeczoznawcy majątkowego, tłumacza
przysięgłego.
Samorząd zawodowy
W Polsce istnieją następujące samorządy zawodów
zaufania publicznego:
adwokatów, aptekarzy, architektów, biegłych rewidentów,
doradców podatkowych, diagnostów laboratoryjnych,
inżynierów budownictwa, komorników, zawodowych
kuratorów sądowych, lekarzy i lekarzy dentystów, lekarzy
weterynarii, notariuszy, pielęgniarek i położnych,
prokuratorów, psychologów, radców prawnych,
referendarzy sądowych, rzeczników patentowych,
sędziów, urbanistów
Klasyfikacja samorządu zawodowego
Samorząd zawodów prawniczych – adwokacki,
sędziów, prokuratorów, radców prawnych, , notariuszy,
komorników sądowych, zawodowych kuratorów
sądowych, referendarzy sądowych,
Samorząd zawodów medycznych i pokrewnych –
lekarzy, lekarzy weterynarii, farmaceutów, pielęgniarek i
położnych, psychologów, diagnostów laboratoryjnych
Samorząd zawodów technicznych - architektów,
inżynierów budownictwa i urbanistów
Samorząd zawodów ekonomicznych i pokrewnych
– biegłych rewidentów i rzeczników patentowych,
doradców podatkowych, syndyków licencjonowanych
Sposoby (źródła) regulacji samorządu
zawodowego
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Ustawy poświęcone konkretnym samorządom ( np. o
izbach aptekarskich)
Ustawy regulujące wykonywanie zawodu oraz ich
samorząd
Ustawy zawierające prawo materialne z danego zakresu i
uzupełnienie o sprawy samorządu ( np. prawo o
notariacie)
Normy etyki zawodowej (kodeksy etyki zawodowej)
Zadania samorządów zawodowych
Ustanawianie zasad etyki zawodowej i kontrola jej przestrzegania
Sprawowanie pieczy i nadzoru nad wykonywaniem zawodu
Sprawdzanie kwalifikacji zawodowych
Przyznawanie prawa wykonywania zawodu
Zapewnienie właściwego poziomu wykonywania zawodu
Reprezentacja zawodu
Ochrona interesów członków danego samorządu (np.
negocjowanie warunków pracy i płacy)
Współdziałanie z odpowiednimi organami administracji publicznej,
opiniowanie aktów normatywnych dotyczących danego zawodu
Prowadzenie szkoleń, aplikacji itp.
Formy działania samorządu zawodowego
1.
Formy niewładcze (reprezentacja, ochrona interesów zawodu)
2.
Formy władcze
a)
Uchwalanie statutów, zasad etyki zawodowej
b)
Uchwały w sprawie wpisu na listę osób uprawnionych do
wykonywania zawodu
c)
Uchwały dotyczące wyrażania zgody na wykonywanie zawodu
przez cudzoziemca (np. lekarza, stomatologa)
d)
Zezwolenia i wpisy do rejestru indywidualnych praktyk (np.
lekarskich)
e)
Akty stwierdzające nabycie prawa do wykonywania zawodu lub
jego pozbawienia
f)
Pociąganie do odpowiedzialności dyscyplinarnej (zawieszenie w
prawach wykonywania zawodu, pozbawienie tego prawa, kary
pieniężne)
Sąd dyscyplin.OIRPrawnych - orzeczenie.doc
Struktura organów
Zwykle dwustopniowa; występują one na szczeblu okręgu
oraz jako organy naczelne. Wyjątkowo są to organy występujące
tylko na stopniu centralnym, (np. Krajowa Izba Doradców
Podatkowych, Biegłych Rewidentów, Polska Izba Rzeczników
Patentowych)
Zazwyczaj na szczeblu okręgu występuje izba zrzeszająca
osoby wpisane na listę wykonujących zawód – dalej to zjazd
okręgowy, okręgowa rada, komisja rewizyjna, sąd dyscyplinarny
(lekarski).
Nadzór sprawuje odpowiednio:
Minister (np. w zawodach prawniczych właściwy ds.
sprawiedliwości, w zawodach medycznych – właściwy ds.
zdrowia)
Inny organ (np. Komisja Papierów Wartościowych w
przypadku doradców podatkowych)
Samorząd gospodarczy
Do podstawowych aktów ustawowych regulujących zasady
funkcjonowania samorządu gospodarczego w Polsce można
zaliczyć następujące przepisy:
ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych
ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle
ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych
ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym
niektórych przedsiębiorców
Samorząd gospodarczy
Dobrowolne zrzeszenie przedsiębiorców reprezentujące
interesy gospodarcze zrzeszonych w nich podmiotów,
działające na rzecz przedsiębiorców, w szczególności w
kontaktach z organami władzy państwowej
brak obligatoryjnej przynależności do samorządu, jako
warunku prowadzenia działalności gospodarczej
brak kompetencji władczych tych samorządów (z
wyjątkiem władz izb rzemieślniczych, które posiadają pewne
kompetencje władcze)
Samorząd gospodarczy, jako instytucja prawa prywatnego
działa poprzez organizacje przedsiębiorców - izby gospodarcze
oraz organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła
Izby gospodarcze
Zgodnie z ustawą izba gospodarcza jest organizacją
samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy
gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie
ich działalności;
przetwórczej, handlowej, budowlanej lub
usługowej, w szczególności wobec organów
państwowych.
mogą się w niej zrzeszać podmioty prowadzące
działalność gospodarczą za wyjątkiem osób
fizycznych wykonujących taką działalność jako uboczne
zajęcie zarobkowe.
Zadania izb gospodarczych
Są uprawnione do wyrażania opinii o projektach
rozwiązań odnoszących się do funkcjonowania
gospodarki oraz mogą uczestniczyć, na zasadach
określonych w przepisach prawa, w przygotowaniu
projektów aktów prawnych w tym zakresie, mogą też
dokonywać ocen wdrażania i funkcjonowania przepisów
prawnych dotyczących prowadzenia działalności
gospodarczej
Na wniosek lub za zgodą izby gospodarczej Rada
Ministrów może, w drodze rozporządzenia, powierzyć
tej izbie wykonywanie niektórych zadań zastrzeżonych
w przepisach prawa dla administracji państwowej
Regionalne izby gospodarcze
Izba gospodarcza może być utworzona, jeżeli taką
inicjatywę podejmie co najmniej 50 podmiotów
prowadzących działalność gospodarczą, zwanych dalej
"założycielami", na obszarze działania tworzonej izby,
obejmującym obszar województwa.
W przypadku, gdy terytorialny zakres działania izby będzie
przekraczać obszar województwa, liczba założycieli
powinna wynosić co najmniej 100.
Najwyższą władzą izby gospodarczej jest walne
zgromadzenie członków
Izby gospodarcze
Izba gospodarcza uzyskuje osobowość prawną z
chwilą wpisu do Krajowego Rejestru
Izby gospodarcze mogą na zasadzie dobrowolności
zrzeszać się w Krajowej Izbie Gospodarczej.
Dla wykonywania wspólnych zadań w zakresie promocji
handlu zagranicznego Krajowa Izba Gospodarcza tworzy
funkcjonalnie i organizacyjnie wyodrębnioną Polską Izbę
Handlu Zagranicznego
Samorząd gospodarczy rzemiosła
Rzemiosłem jest:
zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej
przez osobę fizyczną, z udziałem kwalifikowanej pracy
własnej, w imieniu własnym tej osoby i na jej rachunek,
przy zatrudnieniu do 50 pracowników
Do rzemiosła nie zalicza się działalności: handlowej,
gastronomicznej, transportowej, usług hotelarskich, usług
świadczonych w wykonywaniu wolnych zawodów, usług
leczniczych oraz działalności wytwórczej i usługowej artystów
plastyków i fotografików
Samorząd gospodarczy rzemiosła
Do organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła
ustawa zalicza:
Cechy
Izby Rzemieślnicze
Związek Rzemiosła Polskiego
Wyżej wymienione organizacje mają osobowość prawną
Samorząd gospodarczy rzemiosła
Cechy zrzeszają rzemieślników według kryterium
terytorialnego lub według rodzaju działalności
gospodarczej
Izby rzemieślnicze zrzeszają cechy, spółdzielnie
rzemieślnicze, rzemieślników nienależących do cechów, a
także inne jednostki organizacyjne, jeżeli ich celem jest
wspieranie rozwoju gospodarczego rzemiosła.
Związek Rzemiosła Polskiego to ogólnopolska
reprezentacja izb rzemieślniczych oraz cechów o zasięgu
ogólnopolskim
Izby rzemieślnicze
Obok funkcji niewładczych polegających na reprezentowaniu
zrzeszonych organizacji i członków wobec organów władzy i
administracji publicznej oraz działanie na rzecz ich ochrony,
izby są wyposażone w funkcje władcze:
potwierdzanie posiadania kwalifikacji rzemieślnika.
Izby przeprowadzają egzaminy w zawodach
odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła i wydają
świadectwa czeladnicze, dyplomy mistrzowskie, tytuł
robotnika wykwalifikowanego albo zaświadczenia
potwierdzające posiadanie kwalifikacji w danym rodzaju
rzemiosła.
Samorząd gospodarczy rzemiosła
Związek Rzemiosła Polskiego istniejący od 1933 r., jest
najstarszą organizacją samorządu gospodarczego w
sektorze prywatnym w Polsce.
Stanowi on również największą tego typu strukturę,
zrzeszając ponad 300 tys. zakładów rzemieślniczych, które
zatrudniają ok. 1,5 mln osób.
W strukturze Związku Rzemiosła Polskiego funkcjonuje:
490 cechów,
271 spółdzielni rzemieślniczych,
27 izb rzemiosła i przedsiębiorczości (w tym 26
terytorialnych i jedna izba branżowa)
Samorząd rolniczy
Jedyny w Polsce samorząd gospodarczy, który ma
charakter obligatoryjny.
Z mocy prawa, członkami samorządu rolniczego są;
podatnicy podatku rolnego
podatnicy podatku dochodowego z działów specjalnych
produkcji rolnej
członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych, posiadający w
tych spółdzielniach wkłady gruntowe
Cechą charakterystyczną samorządu rolniczego jest
również charakter władczy niektórych zadań przez niego
wykonywanych, (prowadzenie listy rzeczoznawców oraz
przyznawanie tytułów kwalifikacyjnych w zakresie rolnictwa)
Samorząd rolniczy
Izby mogą wykonywać zadania zlecone:
z zakresu administracji rządowej, przekazane ustawami
lub na podstawie porozumień z właściwymi organami
administracji rządowej.
z zakresu zadań własnych jednostek samorządu
terytorialnego, przekazane w drodze porozumienia przez
organy jst.
Ustawa o izbach rolniczych przewiduje reprezentację
krajową izb w postaci Krajowej Rady Izb
Rolniczych
ustawa o izbach rolniczych.pdf
Zrzeszenia niektórych przedsiębiorców
Zasady tworzenia i działania samorządu zawodowego
przedsiębiorców prowadzących działalność
gospodarczą w zakresie handlu, gastronomii, usług,
transportu oraz innych działalności reguluje ustawa o
samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców.
sam.zawodowym niekt.przedsiębiorców.pdf
Przedsiębiorcy spełniający te warunki mogą dobrowolnie
zrzeszać się w zawodowych samorządowych
organizacjach, takich jak
zrzeszenia handlu i usług
zrzeszenia transportu
oraz inne organizacje przedsiębiorców.
Zrzeszenia niektórych przedsiębiorców
Warunkiem utworzenia zrzeszenia jest powzięcie takiej
inicjatywy przez co najmniej 50 osób, a w przypadku
prowadzenia działalności w zakresie transportu – co najmniej
200 osób
Zrzeszenia mają wedle ustawy zajmować się utrwalaniem
więzi środowiskowych, postaw zgodnych z zasadami etyki i
godności zawodu, a także prowadzeniem na rzecz członków
działalności kulturalnej, oświatowej i socjalnej,
reprezentowaniem interesów członków wobec organów
administracji państwowej.
Ustawa daje możliwość powoływania przez zrzeszenia swoich
ogólnokrajowych reprezentacji. Obecnie taką funkcję
spełnia Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług
Zakład administracyjny
jednostka organizacyjna, niebędąca organem państwa
(urzędem), ani organem samorządu
powołana do wykonywania zadań publicznych i uprawniona
do nawiązywania stosunków administracyjnoprawnych
wyposażona w zespół środków osobowych (personel) i
rzeczowych, realizująca zadania publiczne, korzystająca z
władztwa zakładowego
świadcząca usługi w oparciu o specjalne kwalifikacje
personelu, co do zasady nie jest nastawiona na zysk
pozostająca pod nadzorem podmiotu administracji publicznej,
który ją utworzył
Jest formą wykonywania zadań administracji publicznej na zasadzie
zdecentralizowania
Władztwo zakładowe
stanowi zakres upoważnień dla organu zakładu do
jednostronnego kształtowania stosunków prawnych z
użytkownikami zakładu (odmiana władztwa
administracyjnego)
władztwo zakładowe dotyczy użytkowników zakładu
zwanych destynatariuszami
organy zakładu mają prawo do jednostronnego
kształtowania uprawnień i obowiązków
użytkowników (dla właściwej realizacji celu)
władztwo zakładowe może dotyczyć osób
trzecich (np. odwiedziny w szpitalu, zakładzie karnym,
dniach otwartych uczelni osoby niebędącej studentem)
Destynatariusze
to podmioty, które korzystają z usług zakładu
administracyjnego, użytkownicy
nawiązują stosunek administracyjno prawny z
zakładem albo z mocy ustawy (uczeń), albo z mocy
decyzji administracyjnej (pensjonariusz w domu pomocy
społecznej) albo z własnej inicjatywny (czytelnik w
bibliotece) albo na mocy wyroku sądowego (więzień,
pacjent zakładu odwykowego)
są związani obowiązkami wynikającymi z aktów
zakładowych (np. regulaminami), za ich naruszenie
odpowiedzialność dyscyplinarna
W niektórych zakładach destynatariusze mają prawo
tworzyć samorządy, np. szkoły, uczelnie
Rodzaje zakładów publicznych
Kryterium podziału
Rodzaje
Przykład
Sposób kreacji
na podstawie ustawy
na podstawie aktów administracyjnych
uniwersytet
stowarzyszenie
Stopień
dostępności
zakład otwarty
o ograniczonym zasięgu (półotwarty)
zamknięty
muzeum
szkoła wyższa
zakład karny
Dobrowolność
przynależności
zakład dobrowolny
zakład przymusowy
przychodnia
dom poprawczy
Rodzaj
świadczonych
usług
dziedzina oświaty
dziedzina kultury
dziedzina nauki
dziedzina wychowanie
dziedzina reedukacji
dziedzina ochrony zdrowia
dziedzina opieki społecznej
szkoły
biblioteka
szkoły wyższe
przedszkole
zakład karny
sanatoria, kliniki
domy dziecka
Samodzielność
prawna
pełna zdolność prawna (zakłady samoistne)
pozbawione zdolności cywilnoprawnej (zakłady
niesamoistne)
uniwersytety
zakłady świadczące usługi
dla ludności
Status podmiotu
tworzącego zakład
publiczne zakłady administracyjne
niepubliczne zakłady administracyjne
Inne podmioty administrujące
Przedsiębiorstwo państwowe
jest samodzielnym, samofinansującym się przedsiębiorcą,
którego właścicielem jest Skarb Państwa, posiada osobowość
prawną
(rząd prowadzi proces prywatyzacji przedsiębiorstw. W chwili
obecnej wg. Ministerstwa Skarbu Państwa funkcjonują nadal 49
przedsiębiorstwa, niektóre z nich są wyposażone w funkcje
publicznoprawne np..
- PP Porty Lotnicze - organ założycielski Minister Infrastruktury
- Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych w Otwocku-Świerku ,
Polska Żegluga Morska w Szczecinie, Polskie Ratownictwo Okrętowe w Gdyni ,
Państwowy Instytut Wydawniczy w Warszawie -organ założycielski minister
Skarbu Państwa
- Warszawskie Zakłady Zielarskie Herbapol w Pruszkowie - organ założycielski
wojewoda
Inne podmioty administrujące
Agencje
państwowe jednostki organizacyjne usytuowane na
szczeblu centralnym, przeznaczone do wykonywania
administracji publicznej w konkretnej, wyznaczonej
dziedzinie
tworzone przez ustawę lub organy administracji
w celu przeprowadzenia procesów innowacyjnych,
modernizacyjnych, prywatyzacyjnych oraz
restrukturyzacyjnych np. w dziedzinie rolnictwa, obrony
narodowej
mogą mieć status centralnego organu administracji np.
ARR,
prawnej lub spółek handlowych
Inne podmioty administrujące
Spółki prawa publicznego
Mają status podmiotów administrujących, wykonują
administracyjne zadania zlecone i to odróżnia je od
spółek prawa prywatnego
mogą być podmiotami państwowymi (np. niektóre;
uzdrowiska, przedsiębiorstwa komunikacji
samochodowej)
albo spółkami niepaństwowymi (np. samodzielny
publiczny zakład opieki zdrowotnej, posiadający
osobowość prawną)
Inne podmioty administrujące
Fundacja prawa publicznego
wyodrębniony podmiot prawny oparty na majątku
przeznaczonym przez jej właściciela na określone cele
użyteczne społecznie lub gospodarczo (ochrona zdrowia,
rozwój gospodarki, nauki, oświata, kultura, wychowanie,
sztuka, opieka społeczna, ochrona środowiska, zabytków)
mogą je tworzyć osoby prawne i fizyczne – pozostają
pod nadzorem ministra lub wojewody
fundacje utworzone ustawą lub umową
międzynarodową ( Fundacja CBOS, Fundacja Polsko-
Niemieckie Pojednanie, Zakład Narodowy Ossolińskich,
„Zakłady Kurnickie”
Inne podmioty administrujące
Organizacje społeczne
Mogą im być zlecane funkcje administracyjne
polegające na upoważnieniu do stosowania prawa za
pomocą jednostronnych rozstrzygnięć np. (warunek
przynależności do koła łowieckiego, aby otrzymać
prawo polowania
Prywatyzacja zadań publicznych jest najdalej idącą
formą decentralizowania administracji publicznej polega na
zmianie podmiotu wykonującego zadanie z publicznego na
niepubliczny (zakłady opieki zdrowotnej, prywatna opieka nad
zabytkami itp.)