682
Streszczenie
Wstęp: komórki macierzyste oraz możliwości ich
wykorzystania w leczeniu stanowią przedmiot in-
tensywnych badań. Komórki te charakteryzuje
zdolność do samoodtwarzania i przekształcania w
zróżnicowane komórki danej tkanki. Obecność ko-
mórek macierzystych w dojrzałym organizmie (tzw.
somatycznych komórek macierzystych) umożliwia
regenerację tkanek. W tkankach zęba oraz tkankach
okołozębowych również stwierdzono obecność ko-
mórek macierzystych. Prowadzone są badania nad
ich właściwościami oraz możliwościami wykorzy-
stania w terapii.
Cel pracy: przedstawienie informacji na temat do-
tychczas zidentyfikowanych komórek macierzystych
zęba i więzadła ozębnowego oraz możliwości ich za-
stosowania do odtwarzania tkanek zęba oraz tkanek
okołozębowych.
Podsumowanie: dotychczas zidentyfikowano kilka
rodzajów komórek macierzystych obecnych w tkan-
kach zęba i więzadle ozębnowym. Stwierdzono do-
świadczalnie, że komórki te mogą przekształcać się
między innymi w: odontoblasty, osteoblasty oraz ko-
mórki podobne do neuronów. Wykazano możliwość
zastosowania komórek macierzystych do odtwarza-
nia: miazgi, zębiny i więzadła ozębnowego. Komórki
te wykorzystuje się również w próbach wytworzenia
biologicznego zęba zastępczego. Nie zidentyfikowa-
no dotychczas somatycznych komórek macierzystych
zdolnych do odtwarzania szkliwa.
Komórki macierzyste tkanek zęba i możliwości
odtwarzania struktur zęba – przegląd piśmiennictwa
Dental stem cells and regeneration of tooth structures
– review of literature
Ewa Olender
1
,
Artur Kamiński
1, 2
,
Izabela Uhrynowska-Tyszkiewicz
1
,
Hubert Wanyura
2
Z Zakładu Transplantologii i Centralnego Banku Tkanek WUM
1
Kierownik: dr hab. med. A. Kamiński
Z Kliniki Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej WUM
2
Kierownik: prof. zw. dr hab. med. H. Wanyura
Summary
Introduction: Stem cells and their possible
application in medical treatment is a subject of
intensive research. These cells are characterised by
their ability to self-renew and differentiate into cells
of the tissue of origin. The presence of stem cells in
adult organisms (the so-called somatic stem cells)
enables tissue regeneration. Stem cells are also
present in dental tissues. Experiments to determine
the properties of dental stem cells and potential
therapeutic applications are carried out.
Aim of the study: To present up to date information
on heretofore identified dental stem cells, and about
their potential applications in dental and periodontal
tissue regeneration.
Conclusions: So far, several kinds of dental stem
cells have been identified in dental tissue and
periodontal ligaments. It has been found that they
can differentiate to odontoblasts, osteoblasts, and
neuron-like cells. These dental stem cells can be used
to regenerate dentine, pulp, or periodontal ligament.
They can also be used to form an experimental
biotooth. No adult stem cell that would be able to
regenerate enamel has yet been identified.
KEYWORDS:
stem cells, dental tissues, dental structure
regeneration
HASŁA INDEKSOWE:
komórki macierzyste, tkanki zęba, odtwarzanie
struktur zęba
Czas. Stomatol., 2010, 63, 11, 682-692
© 2010 Polish Dental Society
http://www.czas.stomat.net
683
2010, 63, 11
Komórki macierzyste tkanek zęba
Wprowadzenie
Dojrzałe tkanki zęba oraz tkanki około-
zębowe wykazują zdolność do regeneracji.
Odtwarzaniu może ulegać uszkodzona zębi-
na oraz tkanki przyzębia. Naturalna odbudo-
wa tkanek po ich uszkodzeniu jest możliwa
dzięki obecności w nich puli komórek zdol-
nych do odtworzenia nie tylko samych komó-
rek, lecz także macierzy zewnątrzkomórko-
wej. Badania nad regeneracją zębiny wyka-
zały, że w proces odbudowy zaangażowane
są nie tylko odontoblasty, lecz również inne
komórki miazgi, położone pod warstwą odon-
toblastów. Komórki te umożliwiają regenera-
cję odontoblastów i zębiny w przypadku głę-
bokich uszkodzeń ze zniszczeniem warstwy
odontoblastów [7], zaś w określonych warun-
kach mogą one ulegać asymetrycznym po-
działom, w wyniku których odtwarzana jest
komórka niezróżnicowana oraz powstaje ko-
mórka zróżnicowana zdolna do syntezy ma-
cierzy zewnątrzkomórkowej. Komórki o ww.
charakterystyce określane są mianem komórek
macierzystych. Wyróżnia się dwa podstawo-
we typy komórek macierzystych: embrional-
ne (ang. Embryonic Stem Cells) i somatycz-
ne, obecne w tkankach dojrzałego organizmu
(ang. Adult Stem Cells). Embrionalne komór-
ki macierzyste mają charakter totipotencjalny,
tzn. mogą różnicować się w każdy rodzaj ko-
mórki obecny później w ukształtowanym orga-
nizmie. W przeciwieństwie do nich, somatycz-
ne komórki macierzyste wykazują ograniczo-
ny potencjał różnicowania. Ich rola polega na
zapewnieniu możliwości ciągłego samoodtwa-
rzania i naprawy uszkodzonych tkanek [19].
Pomiędzy stanem totipotencjalności a osta-
tecznym zróżnicowaniem istnieją stadia po-
średnie, w których komórki zachowują zdol-
ność różnicowania w rozmaite, ale nie wszyst-
kie, rodzaje komórek.
Cel pracy
Celem pracy było podanie informacji doty-
czących zidentyfikowanych dotychczas komó-
rek macierzystych zęba i więzadła ozębnowe-
go oraz możliwości ich wykorzystania do od-
twarzania tkanek zęba.
Komórki macierzyste zęba i więzadła
ozębnowego
Zainteresowanie terapią komórkową skłania
badaczy do poszukiwania komórek macierzy-
stych w różnych tkankach. Wśród komórek
o cechach komórek macierzystych, wyizolo-
wanych z tkanek zęba i więzadła ozębnowe-
go wyróżniono dotychczas następujące gru-
py: komórki macierzyste miazgi zęba, (ang.
Dental Pulp Stem Cells – DPSC), komórki ma-
cierzyste z ludzkich zębów mlecznych, (ang.
Stem cells from Human Exfoliated Deciduous
teeth – SHED), komórki macierzyste woreczka
zębowego (ang. Dental Follicle Stem Cells –
DFSC), komórki macierzyste wierzchołkowej
części brodawki zębowej, (ang. Stem Cells of
the Apical part of the Papilla – SCAP), komór-
ki macierzyste więzadła ozębnowego, (ang.
Periodontal Ligament Stem Cells – PDLSC).
Komórki macierzyste miazgi zęba, (ang.
Dental Pulp Stem Cells - DPSC)
Zębina wytwarzana jest przez odontoblasty.
Komórki macierzyste, które są źródłem odno-
wy odontoblastów, tzn. wykazują zdolność na-
mnażania się i przekształcania w odontoblasty,
zlokalizowano w miazdze zęba. Ich charakter
i rola zostały wstępnie zidentyfikowane w ba-
daniach procesów naprawczych zębiny – po
eksperymentalnym uszkodzeniu zębiny, ob-
serwowano bardzo intensywne podziały ko-
mórkowe poniżej warstwy odontoblastów, w
miazdze zęba [7]. Jako pierwsze spośród ko-
mórek macierzystych zęba zostały wyizolo-
684
E. Olender i in.
Czas. Stomatol.,
wane DPSC. W warunkach hodowli in vitro
komórki te wykazują szybkie tempo prolifera-
cji (częste podziały komórkowe), zaś ich ko-
lonie wytwarzają uwapnione struktury [11].
Wykazano również, że DPSC po wszczepieniu
na rusztowaniu HA/TCP (hydroksyapatyt/fos-
foran triwapniowy) pod skórę myszy bezgra-
siczych (usunięcie grasicy zapobiega reakcji
immunologicznej i odrzuceniu przeszczepu),
wytwarzają tkankę zębinopodobną zawiera-
jącą kolagen typu I. DPSC posiadają markery
typowe dla komórek macierzystych STRO-1
i CD34, mogą różnicować się także w oste-
oblasty, komórki endotelium i komórki ner-
wowe. Zatem mają charakter komórek multi-
potencjalnych [1, 3, 10]. Dokładniejsza analiza
DPSC wskazuje, że komórki te umiejscowione
są w obszarach okołonaczyniowych miazgi, i
być może wywodzą się z perycytów – komó-
rek przydanki naczyń [36].
Komórki macierzyste z ludzkich zębów
mlecznych (ang. Stem cells from Human
Exfoliated Deciduous teeth – SHED)
Zęby mleczne budzą zainteresowanie jako
źródło komórek macierzystych ze względu
na łatwą dostępność. Wyizolowano popula-
cję komórek SHED z miazgi zębów mlecz-
nych. Komórki te, podobnie jak DPSC, zloka-
lizowane są w obszarach okołonaczyniowych
miazgi. Charakteryzują się wyższym poten-
cjałem proliferacyjnym – częstszymi podzia-
łami komórkowymi – niż DPSC. Wykazują
także intensywniejszą ekspresję genów zwią-
zanych z wytwarzaniem macierzy zewnątrz-
komórkowej, np. czynnika wzrostu fibrobla-
stów, (ang. Fibroblast Growth Factor – FGF) i
transformującego czynnika wzrostu beta, (ang.
Transforming Growth Factor – TGF β). TGF β
jest wytwarzany w reakcji na uszkodzenie tka-
nek i prawdopodobnie stanowi sygnał mobili-
zujący komórki macierzyste miazgi do prze-
kształcania się w odontoblasty [37]. Komórki
SHED wysiane na rusztowania i wszczepione
podskórnie myszom bezgrasiczym różnicują
się do komórek sródbłonka naczyń oraz do
odontoblastów [2, 34].
Komórki macierzyste woreczka zębowe-
go, (ang. Dental Follicle Stem Cells –
DFSC)
Woreczek zębowy jest zagęszczeniem tkan-
ki mezenchymatycznej wokół rozwijającego
się zawiązka zęba. Aktywność komórek wo-
reczka prowadzi do powstania więzadła ozęb-
nowego oraz cementu [21]. Uważa się, że wo-
reczek zębowy zawiera komórki progenitoro-
we cementoblastów, osteoblastów oraz komó-
rek więzadła ozębnowego. Pierwotnie uważa-
no, że zdolność komórek woreczka do różni-
cowania w linie komórkowe wynika z ich mul-
tipotentnego charakteru. Wykazano jednak, że
komórki woreczka nie stanowią jednorodnej
grupy [25]. W warunkach hodowli in vitro, ko-
mórki woreczka zębowego są w stanie różni-
cować się do komórek podobnych do cemento-
blastów i osteoblastów [26, 46]. Po przeszcze-
pieniu myszom bezgrasiczym komórki DFSC
wytwarzają włóknistą tkankę przypominają-
cą więzadło ozębnowe oraz zmineralizowaną
tkankę podobną do cementu [12].
Komórki macierzyste wierzchołkowej czę-
ści brodawki zębowej, (ang. Stem Cells of
Apical part of the Papilla – SCAP)
Komórki macierzyste wierzchołkowej czę-
ści brodawki zębowej zlokalizowane są na
szczycie korzenia zęba w fazie wzrostu, przed
jego wyrznięciem. Do celów badawczych
SCAP izoluje się z niedojrzałych zawiązków
zębów trzonowych. Komórki te mogą różnico-
wać się do odontoblastów i wytwarzają zębinę.
Po przeszczepieniu podskórnie SCAP myszom
bezgrasiczym na nośniku HA/TCP obserwo-
685
2010, 63, 11
Komórki macierzyste tkanek zęba
wano pokrycie nośnika warstwą zębiny i wy-
twarzanie tkanki łącznej właściwej [38]. SCAP
w porównaniu z DPSC cechuje szybsze tempo
podziałów komórkowych. Szczególne zainte-
resowanie budzi rola SCAP w procesie dojrze-
wania korzenia i możliwość ich zastosowania
w konstruowaniu korzenia zęba metodami in-
żynierii tkankowej [15].
Komórki
Macierzyste
Więzadła
Ozębnowego (ang. Periodontal Ligament
Stem Cells - PDLSC)
O obecności komórek macierzystych w wię-
zadle ozębnowym świadczy zdolność jego re-
generacji. Komórki posiadające markery ko-
mórek macierzystych Stro-1, CD146/MUC18,
wyizolowano z ludzkiego więzadła ozębno-
wego. W warunkach hodowli in vitro różnicu-
ją się do komórek o cechach cementoblastów,
komórek tłuszczowych oraz komórek synte-
tyzujących kolagen. PDLSC po przeszczepie-
niu gryzoniom bezgrasiczym wytwarzają ce-
ment oraz struktury przypominające ozębną
.
Przeszczepianie PDLSC może być w przy-
szłości wykorzystane w leczeniu chorób przy-
zębia [35].
Komórki odontogenne pochodzenia na-
błonkowego
Poszczególne części zawiązka zęba powsta-
ją z jednej z dwóch tkanek embrionalnych:
tkanki nabłonkowej, pochodzącej z nabłonka
pierwotnej jamy ustnej oraz mezenchymy wy-
wodzącej się z grzebienia nerwowego [21]. W
formowaniu szkliwa bierze udział tkanka na-
błonkowa, zaś pozostałe struktury zęba roz-
wijają się z mezenchymy. Komórki macierzy-
ste zęba, które zostały dotychczas zidentyfi-
kowane wywodzą się z mezenchymy. Szkliwo
zęba jest wytwarzane przez ameloblasty, ko-
mórki wywodzące się z odontogennej tkan-
ki nabłonkowej. W ostatniej fazie tworzenia
szkliwa, przed wyrznięciem zęba, amelobla-
sty zanikają. Jak dotąd nie zidentyfikowano
komórek macierzystych dojrzałego zęba ludz-
kiego, które wykazywałyby zdolność do różni-
cowania się w komórki o charakterze nabłon-
kowym, zdolnych do indukcji odontogenezy
oraz tworzenia szkliwa. Stanowi to zasadniczą
trudność w uzyskaniu biologicznego substy-
tutu szkliwa i biologicznego zęba zastępcze-
go. Potencjalnym źródłem komórek nabłon-
kowych zdolnych do zróżnicowania do ame-
loblastów jest nabłonek zawiązków zębów, np.
pozyskiwanych z trzecich zębów trzonowych
przed ich wyrznięciem. W praktyce ich wy-
korzystanie oznaczałoby konieczność resekcji
oraz przechowywania komórek w warunkach
zapewniających ich przeżycie i zachowanie
właściwości do czasu, gdy zaistnieje potrzeba
ich wykorzystania do procedur odtwórczych.
W doświadczeniach na zwierzętach stwier-
dzono, że komórki wyizolowane z zawiązków
zęba namnażają się in vitro oraz wykazują zdol-
ność do spontanicznej reagregacji. Z powsta-
łych agregatów nabłonkowo-mezenchymal-
nych, po ich przeszczepieniu do sieci lub pod
torebkę nerki, co zapewnia właściwe ukrwie-
nie, rozwija się zawiązek zęba [28]. Źródłem
komórek odontogennych mogą być komórki
ludzkie inne niż zęba. Wykazano na przykład,
że ludzkie keratynocyty (komórki nabłonko-
we skóry) w hodowli z mysimi embrionalny-
mi komórkami mezenchymy zębotwórczej, w
obecności czynnika wzrostu FGF8, syntetyzu-
ją białko charakterystyczne dla nabłonka zę-
botwórczego - PITX2. Stwierdzono także, że
w ww. układzie doświadczalnym keratynocy-
ty różnicują się do ameloblastów syntetyzu-
jących szkliwo (dochodzi do wykształcenia
tkanek korony zęba, o charakterze chimerycz-
nym, ludzko-mysim) [40]. Jednak wykorzysta-
nie kliniczne takich chimer budzi wątpliwości
i nie jest rozwiązaniem do zaakceptowania.
686
E. Olender i in.
Czas. Stomatol.,
Podejmuje się także próby wykorzystania w
analogicznym celu nabłonka jamy ustnej. W
doświadczeniach na myszach, nabłonek jamy
ustnej w kontakcie z mezenchymą zawiązka
zęba podejmuje czynność nabłonka zębotwór-
czego. Tkanki te po przeszczepieniu pod to-
rebkę nerki rozwijały się w zawiązek zęba, w
którym stwierdzano obecność odontoblastów i
ameloblastów oraz szkliwa i zębiny [27].
Zastosowania terapeutyczne komórek
macierzystych tkanek zęba i więzadła
ozębnowego
Regeneracja zębiny i miazgi
Pierwsze naukowe doniesienia na temat re-
generacji zębiny autorstwa Johna Huntera,
brytyjskiego chirurga, pioniera anatomii pa-
tologicznej w Anglii pochodzą z XVIII wie-
ku. Możliwość stymulowania regeneracji zę-
biny wodorotlenkiem wapnia zaobserwowa-
no w latach 30-tych XX wieku. W przypadku
niewielkich uszkodzeń, odontoblasty reagują
zwiększoną aktywnością i syntetyzują zębinę
naprawczą, zaś w przypadku uszkodzeń głębo-
kich, ulegają martwicy i są zastępowane popu-
lacją nowych komórek, powstałych z komórek
macierzystych miazgi. Funkcjonowanie odon-
toblastów oraz zębiny jest uzależnione od ist-
nienia i czynności miazgi zęba. Leczenie en-
dodontyczne prowadzi między innymi do upo-
śledzenia cech mechanicznych zębiny.
Próby indukowania regeneracji miazgi po-
dejmowano w latach 60-tych i 70-tych XX
wieku, jednak bezskutecznie. Przełom nastąpił
w latach 90 dzięki rozwojowi inżynierii tkan-
kowej i terapii komórkowych. Współczesne
koncepcje odtwarzania miazgi zęba opierają
się na zastosowaniu trójwymiarowych rusz-
towań z materiałów biodegradowalnych (np.
kolagenu, kwasu poliglikolowego – PGA), na
które wysiewa się komórki zdolne do syntezy
macierzy miazgi. Konstrukty składające się
z rusztowania oraz komórek DPSC i SHED
wszczepiano zwierzętom podskórnie. W przy-
padku zastosowania rusztowań z kwasu polim-
lekowego, (ang. Polylactid Acid – PLA), po
kilku tygodniach od implantacji obserwowa-
no formowanie tkanki miazgi oraz obecność
odontoblastów i warstwy zębiny [2]. W przy-
padku rusztowań z kolagenu nie stwierdza-
no obecności odontoblastów oraz formowania
macierzy miazgi. Przyczyny tych różnic upa-
truje się we właściwościach mechanicznych
kolagenu [14, 33].
Podejmowane są również próby wykorzy-
stania SCAP. Uzyskano obiecujące wyniki z
zastosowaniem rusztowań PLA – wytworzo-
na miazga była dobrze unaczyniona, pokry-
ta warstwą zębiny o jednolitej grubości [14].
Częściową regenerację miazgi w obrębie zęba
uzyskała grupa badawcza Nakashimy w bada-
niach na psach. Autologiczne DPSC hodowa-
no w postaci sferoidu. Komórki poddano dzia-
łaniu białka morfogenetycznego kości (ang.
Bone Morphogenetic Protein – BMP2) i wsz-
czepiono do częściowo amputowanej komo-
ry zęba. Uzyskano regenerację zębiny przez
nowo powstałe odontoblasty [17]. W innym
doświadczeniu komórki miazgi wysiewa-
no na rusztowanie kolagenowe i umieszcza-
no w częściowo opróżnionej komorze zęba.
Zaobserwowano odtworzenie miazgi wraz z
naczyniami oraz zębiny [18]. Barierę w zasto-
sowaniach klinicznych może stanowić niedo-
stateczne zaopatrzenie w krew kanału i komo-
ry zęba, zwłaszcza w przypadku, gdy średni-
ca otworu wierzchołka korzenia jest mniejsza
niż 1 mm. Nowo wytworzona zębina okazała
się tkanką o gorszej jakości, aniżeli natural-
na zębina naprawcza, zaś nie obserwowano
w niej wysoko zorganizowanej struktury ka-
nalikowej. Problemem stanowi także dostęp-
ność autologicznych komórek macierzystych
687
2010, 63, 11
Komórki macierzyste tkanek zęba
zęba. Rozwiązaniem może być bankowanie
zębów bądź komórek macierzystych tkanek
zęba [15].
Regeneracja więzadła ozębnowego
Stany zapalne więzadła ozębnowego pro-
wadzą do uszkodzenia, a nawet utraty apara-
tu więzadłowego zęba oraz niszczenia kości
wyrostka zębodołowego. Regeneracja więza-
dła ozębnowego oraz kości wyrostka zębodo-
łowego może być w przyszłości wspomagana
terapią komórkową. W tym celu podejmowa-
ne próby z wykorzystaniem różnych populacji
komórek macierzystych są ukierunkowane na
odtworzenie procesów embrionalnych, zgod-
nie z ich naturalną chronologią i lokalizacją
[31], a także metody inżynierii tkankowej z
zastosowaniem rusztowań obsianych komór-
kami. Metody inżynierii tkankowej są koncep-
cyjnie prostsze i skupiają się na doborze wła-
ściwych materiałów i komórek.
Obiecujące są wyniki doświadczeń, w któ-
rych przeszczepia się film komórkowy, uzy-
skany z hodowli PDLSC. Komórki te izolu-
je się z trzecich zębów trzonowych i hoduje
w specjalnych naczyniach pokrytych poli-N-
-isopropylacrylo-amidem (PIPAAm). Materiał
ten umożliwia samoistne oddzielenie komó-
rek od podłoża w niskich temperaturach i
uzyskanie filmu komórkowego zdatnego do
przeszczepienia. Filmy takie przeszczepiano
szczurom, którym uprzednio usunięto więza-
dło ozębnowe oraz cement. Obserwowano for-
mowanie włókien więzadła oraz bezkomór-
kowej warstwy cementopodobnej. Nie docho-
dziło jednak do wytwarzania tkanki kostnej
[8]. Według innych doniesień, przeszczepie-
nie w okolicę wierzchołka korzenia zęba na-
mnożonych w hodowli PDLSC skutkowało
wytworzeniem struktur więzadła, kości i ce-
mentu. Równocześnie obserwowano wrastanie
nerwu obwodowego i naczynia krwionośnego
do kanału korzenia [32]. Regenerację kości
uzyskano w doświadczeniach, w których ko-
mórki (dwie grupy – mezenchymatyczne ko-
mórki macierzyste szpiku kostnego i PDLSC)
przeszczepiano na rusztowaniu z HA/TCP.
Osiem tygodni po przeszczepieniu stwierdza-
no obecność nowo wytworzonej tkanki kost-
nej. Formowanie kości było bardziej efektyw-
ne w przypadku użycia komórek szpiku [20].
Wypracowanie metodyki odtwarzania więza-
dła ozębnowego możliwej do zastosowania
klinicznego wymaga dalszych badań.
Wytwarzanie biologicznych zębów zastęp-
czych
Uzyskanie żywej biologicznej struktury
wymaga obecności komponentu komórko-
wego. W wielu ośrodkach badawczych pro-
wadzi się prace nad wytworzeniem biologicz-
nego (żywego) zęba zastępczego. Próby ewo-
luowały w dwóch kierunkach: namnażania i
wysiewania komórek na rusztowania polime-
rowe in vitro, a następnie implantacji obsiane-
go rusztowania oraz implantacji odpowiednio
dobranych i zmodyfikowanych komórek bez
wysiewania na rusztowania. Przeszczepiane
komórki powinny wykazywać samoistny po-
tencjał odontogenny lub indukowany czyn-
nikami wzrostu i transkrypcji [31]. Pod uwa-
gę brane są komórki: zęba i jego zawiąz-
ka, struktur okołozębowych oraz macierzyste
komórki mezenchymatyczne szpiku kostne-
go [44]. Wyniki doświadczeń na zwierzętach
są obiecujące. Konglomeraty embrionalnych
komórek nabłonkowych i mezenchymalnych
uzyskanych z zawiązka zęba, konglomerta-
ty embrionalnych komórek nabłonka jamy
ustnej oraz mezenchymatycznych komórek
macierzystych szpiku, po wszczepieniu pod
torebkę nerki lub do zębodołu podejmowały
proces odontogenezy i prowadziły do wytwo-
rzenia struktur zęba.
688
E. Olender i in.
Czas. Stomatol.,
Problematyczne pozostaje wyhodowanie
korzenia zęba – jest ono możliwe tylko w sy-
tuacji, gdy powstały zawiązek rozwija się w
kontakcie z tkanką kostną [28, 30]. Wyniki
doświadczeń z zastosowaniem rusztowań są
gorsze. Wyhodowane struktury zawierały
tkanki typowe dla zęba, jednak były one cha-
otycznie rozłożone, zaś całość nie osiągała
rozmiarów i formy zastosowanego i wymode-
lowanego na kształt zęba rusztowania [5, 6].
Obecnie największą barierą w uzyskiwaniu
biologicznych zębów zastępczych jest brak
odpowiedniego źródła nieembrionalnych ko-
mórek zdolnych do podjęcia czynności na-
błonkowych komórek zawiązka zęba, w tym
wykształcenia szkliwa i udziału w tworzeniu
korzenia.
Inne potencjalne zastosowania komórek ma-
cierzystych tkanek zęba
Doświadczalnie wykazano znaczną pla-
styczność komórek macierzystych tkanek
zęba. Mogą one, w odpowiednich warunkach,
różnicować się do osteoblastów, chondrocy-
tów, komórek mięśniowych, tłuszczowych
oraz nerwowych [22]. Szczególne zaintere-
sowanie budzi uzyskiwanie tkanki kostnej z
komórek macierzystych tkanek zęba oraz ich
zastosowanie w chorobach neurodegenera-
cyjnych. Komórki pochodzące z miazgi zę-
bów mlecznych umieszczane w hodowli prze-
kształcają się w komórki kościotwórcze (oste-
oblasty), czego dowodem jest obserwowana
synteza osteokalcyny, białka charakterystycz-
nego dla osteoblastów. Po 30 dniach hodow-
li obserwowano formowanie tkanki kostnej
splotowatej (niedojrzałej). Tkanka ta, po prze-
szczepieniu szczurom bezgrasiczym ulegała
przebudowie do tkanki kostnej blaszkowatej
(dojrzałej). Miazga zębów mlecznych może
być zatem źródłem osteoblastów oraz zmine-
ralizowanej tkanki [22].
W serii innych doświadczeń na zwierzę-
tach, w miejsce celowo wytworzonego ubytku
kostnego przeszczepiano komórki macierzyste
zęba zawieszone w osoczu bogatopłytkowym,
(ang. Platelet Rich Plasma – PRP). Osocze peł-
niło rolę naturalnego nośnika oraz źródła sy-
gnałów molekularnych. Przeszczepiano DPSC
i DHED oraz komórki macierzyste szpiku (ang.
Bone Marrow Mesenchymal Stem Cells – BM-
MSC). Tkanki oceniano po 2, 4 i 8 tygodniach.
W przypadku przeszczepiania DPSC, SHED
i BM-MSC obserwowano znacznie efektyw-
niejszą odbudowę tkanki kostnej w stosunku
do prób kontrolnych (ubytek kości wypełnio-
ny krwią, ubytek kości wypełniony PRP) [43].
Zarówno komórki DPSC jak i SHED w odpo-
wiednich warunkach hodowli in vitro mogą
różnicować do komórek morfologicznie przy-
pominających neurony, o podobnym do neu-
ronów profilu ekspresji genów. DPSC, nawet
niezróżnicowane morfologicznie w kierun-
ku neuronalnym, wykazują ekspresję marke-
rów neuroektodermalnych PAX6, GBX2, biał-
ka nestyny, a także markerów neuronalnych
jak: BDNF (ang. Brain-Derived Neurotrophic
Factor), NGF (ang. Nerve Growth Factor) oraz
GDNF (ang. Glial cell-Derived Neurotrophic
Factor) i wykazują wyraźną predyspozycję do
różnicowania do linii neuronalnych [9, 29].
Funkcjonalne komórki neuronalne uzyski-
wane z łatwo dostępnych, nie budzących za-
strzeżeń natury etycznej komórek macierzy-
stych, np. z komórek macierzystych zęba,
mogłyby być wykorzystywane do leczenia
chorób neurodegeneracyjnych, (np. choroba
Parkinsona). Przyczyną choroby Parkinsona
jest obumieranie dopaminergicznych neuro-
nów istoty czarnej, co prowadzi do obniże-
nia poziomu dopaminy w prążkowiu.
Komórki
SHED inkubowano w medium zawierającym
cytokiny oraz czynniki wzrostu pobudzające
różnicowanie w kierunku komórek neuronów
689
2010, 63, 11
Komórki macierzyste tkanek zęba
dopaminoergicznych, a następnie przeszcze-
piano szczurom chorym na ten rodzaj scho-
rzenia. Obserwowano poprawę stanu zwierząt,
którym przeszczepiono do prążkowia tak inku-
bowane komórki SHED w porównaniu z grupą
kontrolna, której przeszczepiono traktowane
standardowo komórki SHED. Wyniki badań
świadczą o tym, że komórki SHED mogą sta-
nowić źródło somatycznych komórek macie-
rzystych do zastosowania w terapii komórko-
wej choroby Parkinsona [40].
Wykorzystanie komórek macierzystych izo-
lowanych z innych tkanek do regeneracji
tkanek zęba
Mezenchymatyczne komórki macierzyste
szpiku (BM-MSC) mogą różnicować się, mię-
dzy innymi, do komórek kości, chrząstki, mię-
śni, tkanki tłuszczowej. Podejmowano próby
uzyskiwania z BM-MSC komórek tkanek zęba.
Wykazano, że komórki BM-MSC hodowane
razem z embrionalnymi komórkami nabłon-
ka jamy ustnej różnicują się do komórek po-
dobnych do odontoblastów, w których stwier-
dzono obecność białka markerowego odon-
togenzy PAX9. Po przeszczepieniu konglo-
meratów BM-MSC i embrionalnych komórek
nabłonkowych jamy ustnej pod torebkę nerki
dorosłych szczurów, obserwowano wytwarza-
nie struktur podobnych do zębów otoczonych
tkanką miękką oraz kostną. Stwierdzano eks-
presję sialoproteiny zębinowej w tkance po-
wstałych struktur zębopodobnych [24].
Nadal poszukuje się alternatywnych, ła-
twiej dostępnych źródeł komórek macierzy-
stych wykazujących potencjał odontogenny.
Przykładem takiej struktury jest mieszek wło-
sowy. Jego komórki mogą się różnicować do
adipocytów, osteoblastów, a także, po indukcji
przez mezenchymę zawiązka zęba, do odon-
toblastów [42]. Obiecujące wyniki otrzyma-
no również w przypadku multipotentnych ko-
mórek skóry (ang. Dermal Multipotent Cells
– DMC). Komórki te, stymulowane czynni-
kami wzrostu zawartymi w nadsączu hodowli
komórek zęba, różnicowały się do odontobla-
stów, a po przeszczepieniu podskórnym w po-
staci peletki, komórki te wytwarzały zminera-
lizowaną tkankę, podobnie jak to sie obserwu-
je po przeszczepieniu DPSC [16].
Możliwości bankowania komórek macierzy-
stych zęba
Krioprezerwacja tkanek i komórek stoso-
wana jest od dziesięcioleci. Jej celem jest dłu-
gotrwałe przechowywanie komórek, po któ-
rym możliwe jest przywrócenie im wszystkich
funkcji biologicznych, zatrzymanych w pro-
cesie schładzania. W procesie krioprezerwa-
cji stosuje się bardzo niskie temperatury, zwy-
kle -70°C i niższe, oraz czynniki chemiczne
o działaniu ochronnym w stosunku do komó-
rek. Krioprezerwowane zęby wykorzystuje się
z powodzeniem do autotransplantacji. W ba-
daniach dotyczących właściwości mechanicz-
nych i biologicznych krioprezerwowanych zę-
bów i więzadeł ozębnowych, przeznaczonych
potencjalnie do przeszczepienia stwierdzono,
że właściwości mechaniczne zęba krioprezer-
wowanego nie odbiegają od właściwości nor-
malnego zęba, tkanki więzadła ozębnowego
zachowują satysfakcjonujące właściwości,
tkanka miazgi ze względu na słabą przepusz-
czalność dla czynników krioprezerwujących
ulega uszkodzeniu (zatem krioprezerwowa-
ny ząb jest niepełnowartościowy), jednak z
miazgi nadal można izolować funkcjonalne
komórki macierzyste DPSC [23]. Izolowanie
DPSC jest możliwe przez co najmniej 120 go-
dzin od ekstrakcji zęba.
Komórki DPSC po izolacji można utrzymać
w warunkach hodowli in vitro. Zamrożenie
tej hodowli na wczesnych etapach zapew-
nia wysoki odsetek przeżywalności komórek.
690
E. Olender i in.
Czas. Stomatol.,
Przechowywanie w temperaturach -85°C lub
-196°C przez sześć miesięcy nie ma wpływu na
czynność tych komórek [41]. Krioprezerwacja
nie wpływa też negatywnie na komórki SCAP,
Nie stwierdzono osłabienia potencjału różni-
cowania krioprezerwowanych komórek SCAP
w stosunku do świeżo izolowanych [4].
Podsumowanie
W tkankach dojrzałego zęba oraz więza-
dła ozębnowego obecne są komórki macie-
rzyste. Komórki te biorą udział w naturalnych
procesach naprawczych. Bada się możliwości
ich zastosowania w leczeniu. Somatyczne ko-
mórki macierzyste tkanek zęba oraz więzadła
ozębnowego mogą być wykorzystane do in-
dukowania regeneracji więzadła ozębnowego,
miazgi zęba, zębiny, a także wytwarzania bio-
logicznych zębów zastępczych.
Krioprezerwowanie i bankowanie zębów
mlecznych, zdrowych trzecich zębów trzono-
wych lub komórek z nich pozyskanych umożli-
wia przechowywanie czynnościowych komórek
macierzystych do czasu, gdy u danego pacjenta
zajdzie potrzeba ich użycia do regenaracji tka-
nek. Komórki macierzyste zęba mogą stanowić
źródło komórek wykorzystywanych w terapii
komórkowej zmian w obrębie innych tkanek,
np. w chorobach neurodegeneracyjnych.
Piśmiennictwo
1. Arthur A, Rychkov G, Shi S, Koblar S A,
Gronthos S: Adult human dental pulp stem
cells differentiate toward functionally acti-
ve neurons under appropriate environmental
cues. Stem Cells 2008, 26, 7: 1787-1795.
2. Cordeiro M M, Dong Z, Kaneko T, Zhang Z,
Miyazawa M, Shi S, Smith A J, Nör J E: Dental
pulp tissue engineering with stem cells from
exfoliated deciduous teeth. J Endod 2008, 34,
8: 962-969.
3. d’Aquino R, Graziano A, Sampaolesi M,
Laino G, Pirozzi G, De Rosa A, Papaccio G:
Human postnatal dental pulp cells co-diffe-
rentiate into osteoblasts and endotheliocytes:
a pivotal synergy leading to adult bone tis-
sue formation. Cell Death Differ 2007, 14, 6:
1162-1171.
4. Ding G, Wang W, Liu Y, An Y, Zhang C, Shi S,
Wang S: Effect of cryopreservation on biolo-
gical and immunological properties of stem
cells from apical papilla. J Cell Physiol 2010,
223, 2: 415-422.
5. Duailibi M T, Duailibi S E, Young C S, Barlett
J D, Vacanti I P, Yelick P C: Bioengineered te-
eth from cultured rat tooth bud cells. J Dent
Res 2004, 83: 523-528.
6. Duailibi S E, Duailibi M T, Zhang W, Asrican
R, Vacant I P, Yelick P: Bioengineered dental
tissues grown in the rat jaw. J Dent Res 2008,
87: 745-750.
7. Fitzgerald M, Chiego D J Jr, Heys D R:
Autoradiographic analysis of odontoblast re-
placement following pulp exposure in primate
teeth. Arch Oral Biol 1990, 35, 9: 707-715.
8. Flores M G, Hasegawa M, Yamato M,
Takagi R, Okano T, Ishikawa I: Cementum-
periodontal ligament complex regeneration
using the cell sheet technique. J Periodontal
Res. 2008, 43, 3: 364-371.
9. Govindasamy V, Abdullah A N, Ronald V
S, Musa S, Ab Aziz Z A, Zain R B, Totey S,
Bhonde R R, Abu Kasim N H: Inherent dif-
ferential propensity of dental pulp stem cells
derived from human deciduous and perma-
nent teeth. J Endod 2010, 36, 9: 1504-1515.
10. Graziano A, d’Aquino R, Laino G, Papaccio
G: Dental pulp stem cells: a promising tool
for bone regeneration. Stem Cell Rev 2008,
4, 1: 21-26.
11. Gronthos S, Mankani M, Brahim J, Robey P
G, Shi S: Postnatal human dental pulp stem
cells (DPSCs) in vitro and in vivo. Proc Natl
Acad Sci USA 2000, 97, 25: 13625-13630.
12. Handa K, Saito M, Tsunoda A, Yamauchi M,
Hattori S, Sato S, Toyoda M, Teranaka T,
Narayanan A S: Progenitor cells from dental
691
2010, 63, 11
Komórki macierzyste tkanek zęba
follicle are able to form cementum matrix in
vivo. Connect Tissue Res 2002, 43: 406-408.
13. Hu B, Unda F, Bopp-Kuchler S, Jimenez L,
Wang X J, Haïkel Y, Wang S L, Lesot H: Bone
marrow cells can give rise to ameloblast-like
cells. J Dent Res 2006, 85, 5: 416-421.
14. Huang G: Pulp and dentin tissue engineering
and regeneration: current progress. Regen
Med 2009, 4, 5: 697-707.
15. Huang G T, Sonoyama W, Liu Y, Liu H, Wang
S, Shi S: The hidden treasure in apical papilla:
the potential role in pulp/dentin regeneration
and bioroot engineering. J Endod 2008, 34, 6:
645-651.
16. Huo N, Tang L, Yang Z, Qian H, Wang Y, Han
C, Gu Z, Duan Y, Jin Y:Differentiation of der-
mal multipotent cells into odontogenic line-
age induced by embryonic and neonatal tooth
germ cell-conditioned medium. Stem Cells
Dev 2010, 19, 1: 93-104.
17. Iohara K, Nakashima M, Ito M, Ishikawa M,
Nakasima A, Akamine A: Dentin regeneration
by dental pulp stem cell therapy with recom-
binant human bone morphogenetic protein 2.
J Dent Res 2004, 83: 590-595.
18. Iohara K, Zheng L, Ito M: Regeneration of
dental pulp after pulpotomy by transplanta-
tion of CD31−/CD146− side population cells
from a canine tooth. Regen Med 2009, 4: 377-
-385.
19. Jones L: Stem cells: So what’s in a niche?
Current Biology 2001, 11: R484–R486.
20. Kim S H, Kim K H, Seo B M, Koo K T, Kim T
I, Seol Y J, Ku Y, Rhyu I C, Chung C P, Lee Y
M:Alveolar bone regeneration by transplan-
tation of periodontal ligament stem cells and
bone marrow stem cells in a canine peri-im-
plant defect model: a pilot study. J Periodontol
2009, 80, 11: 1815-1823.
21. Kmieć Z: Histologia i cytofizjologia zęba
i jamy ustnej. Elsevier Urban & Partner,
Wrocław 2007, str. 7-34.
22. Laino G, Graziano A, d’Aquino R, Pirozzi
G, Lanza V, Valiante S, De Rosa A, Naro F,
Vivarelli E, Papaccio G: An approachable
human adult stem cell source for hard-tissue
engineering. J Cell Physiol 2006, 206, 3: 693-
-701.
23. Lee S Y, Chiang P C, Tsai Y H, Tsai S Y, Jeng J
H, Kawata T, Huang H M: Effects of cryopre-
servation of intact teeth on the isolated dental
pulp stem cells. J Endod 2010, 36, 8: 1336-
-1340.
24. Li Z Y, Chen L, Liu L, Lin Y F, Li A W, Tian
W D: Odontogenic potential of Bone Marrow
Mesenchymal Stem Cells. J Oral Maxillofac
Surg 2007, 65: 494-500.
25. Luan X, Ito Y, Dangaria S, Diekwisch T G:
Dental follicle progenitor cell heterogeneity
in the developing mouse periodontium. Stem
Cells Dev 2006, 15, 4: 595-608.
26. Morsczeck C, Gotz W, Schierholz J, Zeilhofer
F, Kuhn U, Mohl C, Sippel C, Hoffmann KH:
Isolation of precursor cells (PCs) from human
dental follicle of wisdom teeth. Matrix Biol
2005, 24: 155-165.
27. Nakagawa E, Itoh T, Yoshie H, Satokata I:
Odontogenic potential of post-natal oral mu-
cosal epithelium. J Dent Res 2009, 88, 3: 219-
-223.
28. Nakao K, Morita R, Saji Y, Ishida K, Tomita Y,
Ogawa M, Saitoh M, Tomooka Y, Tsuji T: The
development of a bioengineered organ germ
method. Nat Methods, 2007, 4, 3:227-30.
29. Nesti C, Pardini C, Barachini S, D’Alessandro
D, Siciliano G, Murri L, Petrini M, Vaglini F:
Human dental pulp stem cells protect mouse
dopaminergic neurons against MPP(+) or ro-
tenone. Brain Res 2010, 1, 7, 1367: 94-102.
30. Ohazama A, Modino S A, Miletich I, Sharpe P
T: Stem-cell-based tissue engineering of mu-
rine teeth. J Dent Res 2004, 837: 518-522.
31. Olender E, Kamiński A, Uhrynowska-
Tyszkiewicz I, Wanyura H: Aspekty histolo-
giczne i molekularne mechnizmy kontroli
naturalnego zęba. Czas Stomat 2010, 63, 9:
543-550.
32. Park J Y, Jeon S H, Choung P H: Efficacy
of periodontal stem cell transplantation in
the treatment of advanced periodontitis. Cell
692
E. Olender i in.
Czas. Stomatol.,
Transplant 2010 Aug 18 [publikacja elektro-
niczna, przed drukiem].
33. Prescott R S, Alsanea R, Fayad M I: In vivo
generation of dental pulp-like tissue by using
dental pulp stem cells, a collagen scaffold,
dentin matrix protein 1 after subcutaneous
transplantation in mice. J Endod 2008, 34:
421-426.
34. Sakai V T, Zhang Z, Dong Z, Neiva K G,
Machado M A, Shi S, Santos C F, Nör J E:
SHED differentiate into functional odon-
toblasts and endothelium. J Dent Res 2010,
898: 791-796.
35. Seo B M, Miura M, Gronthos S, Bartold P M,
Batouli S, Brahim J, Young M, Robey P G,
Wang C Y, Shi S: Investigation of multipotent
postnatal stem cells from human periodontal
ligament. Lancet 2004, 364, 9429: 149-155.
36. Shi S, Gronthos S: Perivascular niche of post-
natal mesenchymal stem cells in human bone
marrow and dental pulp. J Bone Miner Res
2003, 184: 696-704.
37. Sloan A J, Perry H, Matthews J B, Smith A
J: Transforming growth factor-beta isoform
expression in mature human healthy and ca-
rious molar teeth. Histochem J 2000, 324:
247-252.
38. Sonoyama W, Liu Y, Fang D, Yamaza T, Seo
B M, Zhang C, Liu H, Gronthos S, Wang C Y,
Wang S, Shi S: Mesenchymal stem cell-me-
diated functional tooth regeneration in swine.
PLoS One 2006, 20, 1:e79.
39. Wang B, Li L, Du S, Liu C, Lin X, Chen Y,
Zhang Y:Induction of human keratinocytes
into enamel-secreting ameloblasts. Dev Biol
2010, 344, 2: 795-799.
40. Wang J, Wang X, Sun Z, Wang X, Yang H, Shi
S, Wang S: Stem cells from human-exfolia-
ted deciduous teeth can differentiate into do-
paminergic neuron-like cells. Stem Cells Dev
2010, 199: 1375-1383.
41. Woods E J, Perry B C, Hockema J J, Larson
L, Zhou D, Goebel W S: Optimized cryopre-
servation method for human dental pulp-deri-
ved stem cells and their tissues of origin for
banking and clinical use. Cryobiology 2009,
59, 2: 150-157.
42. Wu G, Deng Z H, Fan X J, Ma Z F, Sun Y J,
Ma D D, Wu J J, Shi J N, Jin Y: Odontogenic
potential of mesenchymal cells from hair fol-
licle dermal papilla. Stem Cells Dev 2009,
18, 4: 583-589.
43. Yamada Y, Ito K, Nakamura S, Ueda M,
Nagasaka T: Promising cell-based therapy
for bone regeneration using stem cells from
deciduous teeth, dental pulp, and bone mar-
row. Cell Transplant 2010 Nov 5 [publikacja
elektroniczna, przed drukiem].
44. Yen A, Sharpe P: Stem cells and tooth tissue
engineering. Cell Tissue Res 2008 331: 359-
-372.
45. Yu J, Shi J, Jin Y: Current approaches and
challenges in making a bio-tooth. Tissue Eng
Part B Rev 2008, 14, 3: 307- 319.
46. Zhao M, Xiao G, Berry J E, Franceschi R T,
Reddi A, Somerman M J: Bone morphoge-
netic protein 2 induces dental follicle cells
to differentiate toward a cementoblast/oste-
oblast phenotype. J Bone Miner Res 2002,
17: 1441-1451.
Adress: 02-004 Warszawa, ul. Chałubińskiego 5
Tel./Fax: 22 6217543
e-mail: ewa.olender@wum.edu.pl
Paper received 5 July 2010
Accepted 12 January 2011