Prawo- zbiór norm ogólnych pochodzących od organów państwa, na których straży stoi
przymus państwowy.
Przepis prawa- zdaniokształtny zwrot językowy wskazujący normę prawną
Norma prawna- wynikająca z przepisów prawa reguła postępowania wydana lub
usankcjonowana przez państwo, zagwarantowana przymusem państwowym.
Nakazująca
Zakazująca
Zezwalająca
Norma prawna może mieć charakter generalny i abstrakcyjny lub indywidualny i konkretny.
Generalność – norma nie jest skierowana do jednego, ściśle oznaczonego adresata,
ale do grupy podmiotów określonych przy pomocy nazwy rodzajowej (np. podatnik
lub każdy człowiek)
Abstrakcyjność- nakazane czy też zakazane zachowanie jest wymagane od adresata
normy w każdym przypadku, gdy ziszczą się określone w normie prawnej
okoliczności. Dotyczy to powtarzalnych zachowań.
Indywidualność- norma jest skierowana do wskazanego podmiotu
Konkretność- norma dotyczy ściśle wskazanej sytuacji
Ze względu na zakres swobody, pozostawiony adresatowi normy prawnej, wyróżnia się:
Normy bezwzględnie obowiązujące- adresat powinien zachować się dokładnie tak,
jak określono w normie. Nie ma on pozostawionej swobody w wyborze postępowania.
Normy względnie obowiązujące- dyspozytywne- adresat może dokonać wyboru
innego zachowania niż określone w normie prawnej
Koncepcje budowy normy prawnej:
Trójelementowa- hipoteza, dyspozycja, sankcja
Norm sprzężonych- norma sankcjonowana, norma sankcjonująca
Według koncepcji trójelementowej normę prawną dzielimy na elementy:
Hipoteza- zawiera albo opis sytuacji, w przypadku której zaistnienia norma znajdzie
zastosowanie albo opis cech, które posiada adresat normy prawnej
Dyspozycja- określa obowiązek lub uprawnienia adresata normy prawnej, zawiera
opis pożądanego zachowania się adresata normy prawnej
Sankcja- informuje o skutkach niezastosowania się do dyspozycji normy prawnej
Prawo a moralność
Rozdział prawa i moralności- prawo pozostaje prawem niezależnie od słuszności czy
sprawiedliwości, musi ono być prawidłowo ustanowione i nieuchylone.
Funkcje prawa
Kontrola zachowań
Rozdział dóbr i ciężarów
Regulacja konfliktów
Źródła prawa:
Źródła prawa w sensie formalnym- każdy akt, który w danym systemie uważany jest
za źródło norm prawnych
Źródła prawa w sensie materialnym- czynniki społeczne, ekonomiczne i polityczne,
które warunkują treść norm
Źródła poznania prawa- wszelkie dokumenty, które pozwalają poznać treść norm
Źródła prawa powszechnie obowiązującego
Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997r.
Art. 83.
W sensie przedmiotowym: Konstytucja wylicza akty normatywne, które mają charakter
źródeł prawa powszechnie obowiązującego.
W sensie podmiotowym i proceduralnym- Konstytucja wylicza organy (podmioty), które są
uprawnione do wydawania aktów normatywnych o charakterze powszechnie
obowiązującym. Wskazuje także tryb przyjęcia (uchwalenie, wydania) aktu normatywnego.
Art. 87.
Zasada hierarchicznej struktury źródeł prawa powszechnie obowiązującego:
Akty normatywne będące źródłami prawa powszechnie obowiązującego są ułożone
hierarchicznie- akt stojący niżej musi być zgodny z aktami stojącymi wyżej w
hierarchii.
Art. 88.
Publikacja aktów prawnych
Dziennik Ustaw
Monitor Polski
Dzienniki Urzędowe (ministerstw, urzędów centralnych, wojewódzkich)
Konstytucja- akt normatywny, zajmujący najwyższe miejsce w hierarchii źródeł prawa,
najważniejszy akt prawny w państwie.
Art. 8.
Cechy szczególne konstytucji:
Najwyższa moc prawna
Szczególna nazwa
Szczególna treść
Szczególny sposób uchwalania (tryb zmiany)
Typy zmiany konstytucji:
Zmiana całkowita
Formalna- zastąpienie jednej konstytucji inną
Materialna- zmiana zasad naczelnych
Zmiana częściowa
Korekcyjna- poprawienie błędów w treści
Innowacyjna- wprowadzenie nowych rozwiązań, nowych instytucji itp.
Art. 235.
Ustawy
Podstawowa forma legislacji
Zawiera abstrakcyjne i generalne normy
Kwestia tzw. „wyłącznej materii ustawowej”, np.:
Prawa i obowiązki obywateli- art. 31 ust 3 Konstytucji
Prawo karne
Prawo podatkowe i gospodarka finansowa państwa
Budżet
Proces legislacyjny
Ratyfikowana umowa międzynarodowa
Ratyfikacja- zatwierdzenie przez powołany do tego organ państwowy, umowy
międzynarodowej zawartej przez rząd.
Art. 89. ust 1.
Przykład ustawy zezwalającej na ratyfikację:
USTAWA z dnia 1 kwietnia 2008r.
O ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat
ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007r.
(Dz. U. Nr 62, poz. 388)
Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
ratyfikacji z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający
Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007r.
Art. 2.Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Ratyfikowana umowa między narodowa- przykład
KONWENCJA
Między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w
Londynie dnia 20 lipca 2006r.
(Dz. U. Nr 250, poz. 1840)
Moc ratyfikowanych umów międzynarodowych
Art. 9. ust 1,2
Art. 90.
Moc prawa wspólnotowego
Art. 91. ust 3.
Podstawy obowiązywania prawa Unii Europejskiej w państwie członkowskim
Traktat akcesyjny podpisany w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003r.
Ratyfikacja Traktatu Akcesyjnego
Artykuł 2 Traktatu Akcesyjnego
Źródła prawa Unii Europejskiej
Prawo pierwotne- traktaty wraz z protokołami i aneksami
Traktaty założycielskie
Traktaty modyfikujące
Traktaty akcesyjne
Prawo wtórne- prawo stanowione przez instytucje WE
Inne źródła, np.:
Prawo zwyczajowe
Umowy międzynarodowe
Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości
Pochodne źródła prawa UE
Katalog zawiera art. 249 TWE oraz art. 110 TWE:
Wiążące:
Rozporządzenia
Dyrektywy
Decyzje
Niewiążące:
Zalecenia i opinie
Rozporządzenia unijne
Mają zasięg ogólny, co oznacza:
Charakter abstrakcyjny i generalny norm
Niezidentyfikowany destynariusz (adresatami są państwa członkowskie, instytucje
wspólnotowe i krajowe, jednostki)
Nieograniczona liczba subsumcji
Są bezpośrednie, co oznacza:
Nie podlegają transformacji i inkorporowaniu- obowiązują i są stosowane
bezpośrednio- wywołują wprost skutki prawne dla podmiotów, do których są
adresowane
Nie jest wymagane ogłoszenie w dzienniku promulgacyjnym państwa czł., ale w
Dzienniku Urzędowym WE (wchodzi w życie w terminie wskazanym przez nie lub
dwudziestego dnia ogłoszenia).
Wydanie rozporządzenia regulującego daną materię powoduje, iż państwo członkowskie:
Nie może wydawać przepisów w tej materii
Ma obowiązek uchylenia przepisów sprzecznych
Są instrumentem unifikacji prawa
Dyrektywy
Adresatami są państwa członkowskie (wszystkie lub niektóre)
Wymagają transponowania do porządku krajowego:
Państwo jest związane celem dyrektywy oraz terminem transponowania
Wybór formy i środków realizacji należy do danego państwa
Są instrumentem koordynacji prawa
Decyzje
Nie obowiązują generalnie i abstrakcyjnie, ale mają charakter konkretny i indywidualny-
akty stosowania prawa
Obowiązują w całości adresata- mogą być kierowane do państw członkowskich, jak i do
jednostek
Obowiązują bezpośrednio
Mogą zawierać zobowiązania (również pieniężne) i narzucić obowiązki, przyznawać
uprawnienia
Rozporządzenie- akt wykonawczy do ustawy wydany na podstawie szczegółowego
upoważnienia
Art. 92.
Rozporządzenie z mocą ustawy jako źródło prawa powszechnie obowiązującego:
Art. 234.
Akty prawa miejscowego- specyficzna grupa aktów powszechnie obowiązujących.
Posiadają wszystkie cechy tych aktów, ale obowiązują tylko na obszarze działania organu,
który wydał dany akt.
Wydawane są przez organy samorządu terytorialnego i terenowe organy administracji.
Samorząd terytorialny- stanowi wyodrębniony w strukturze państwa, powstały z mocy
prawa, związek lokalnego społeczeństwa, powołany do samodzielnego wykonywania
administracji publicznej, wyposażony w materialne środki umożliwiające realizację
nałożonych zadań.
Model samorządu terytorialnego w Polsce:
Jednolitość rozwiązań
Trójstopniowy podział
Dualizm administracji na poziomie województwa
Dualistyczny pod względem zadaniowym
Szeroka decentralizacja przy niewystarczającej samodzielności finansowej
Gwarancja samodzielności i ochrony prawnej
Nadzór ma charakter weryfikacyjny (zasada legalności)
Niezdecydowanie co do modelu organu wykonawczego
Władze publiczne- wszystkie te instytucje, które mają ustawowe prawo do podejmowania
decyzji wiążących obywateli i inne podmioty prawa.
Władze publiczne
Władze państwowe
Samorząd terytorialny
Prawo miejscowe
Akty prawa miejscowego:
Ustrojowo- organizacyjne
Wykonawcze
Porządkowe
Uchwały i Zarządzenia
Art. 93. Nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego
Zasady ustrojowe RP- określają standardy demokratycznego państwa
Ustrój państwowy:
Całokształt organizacji państwa, metod i reguł sprawowania władzy państwowej
Zbiór zasad, które wyznaczają charakter państwa
Struktura organizacyjna, kompetencje i określone prawem wzajemne zależności
organów państwa
W ramach kategorii ustroju państwowego wyróżnić można:
Ustrój polityczny
Ustrój społeczno-gospodarczy
Główne zasady Konstytucji RP:
Zasada suwerenności narodu
o Art. 4.
Zasada niepodległości i suwerenności państwa
Zasada demokratycznego państwa prawnego
Zasada hierarchicznego systemu źródeł prawa
Zasada społeczeństwa obywatelskiego
Zasada podziału i równowagi władzy
Zasada społecznej gospodarki rynkowej
Zasada przyrodzonej godności człowieka
Zasada autonomii i niezależności w stosunkach państwo-kościół
Inne (m.in. republikańskiej formy państwa, reprezentacji politycznej, legalizmu,
pomocniczości, pluralizmu społecznego, zrównoważonego rozwoju, sprawiedliwości
społecznej)
Forma państwa- konstytucyjnie określony sposób organizacji życia społeczno-politycznego
w państwie
Formy państwa można klasyfikować w oparciu o różne kryteria
Kryterium liczebności podmiotu władzy:
Monokratyczne
Oligarchiczne
Demokratyczne
Kryterium sposobu powoływania głowy państwa:
Monarchiczne
Republikańskie
Kryterium struktury terytorialnej
Unitarne
Federalne
Zasada republikańskiej formy prawa
Republika- forma państwa, w której władza jest sprawowana przez organ wyłoniony w
wyniku wyborów.
Władza w republice sprawowana jest w imieniu obywateli i w ich interesie. Państwo jest
wspólnotą obywateli, a nie systemem organów państwowych.
Art. 1.
Zasada niepodległości i suwerenności państwa
Art. 5.
Art. 9.
Art. 26. 1.
Art. 85. 1.
Art. 126.2.
Suwerenność- władza określonego zbiorowego lub indywidualnego podmiotu polityki
wewnątrz państwa
Wewnętrzna- polega na tym, że władza sama może decydować o zakresie swojego
działania. Władza państwowa jest niezależna od organizacji działających na
terytorium państwa (np. organizacji pozarządowych, związków zawodowych,
Kościoła)
Zewnętrzna- gwarantuje, że państwo jest niezależne od innych państw w
podejmowaniu decyzji. Suwerenność ta polega także na braku możliwości wpłynięcia
na państwo za pośrednictwem organizacji międzynarodowych, międzynarodowych
grup nacisku i sojuszy politycznych (ale: art. 90. Ust 1.)
Zasada demokratycznego państwa prawnego
Art. 2.
Art. 7.
Zasada legalizmu
Demokratyczne państwo prawne w orzecznictwie TK
Zasada zaufania obywateli do państwa
Zasada ochrony praw nabytych
Zakaz retroakcji
Zasada dostatecznej określoności
Zasada nullum crimen sine lege (nie ma przestępstwa bez ustawy)
Zasada domniemania niewinności
Zasada stabilnego prawa
Zasada niezawisłości sędziowskiej
Zasada sprawiedliwości społecznej
Sprawiedliwość- koncepcja filozoficzna i prawna, która w najogólniejszym sensie oznacza
równe, uczciwe i moralne traktowanie wszystkich ludzi
Osoba starająca się działać sprawiedliwie przykłada do siebie i innych ludzi zawsze tę samą
miarę moralną i stara się w relacjach z nimi postępować zawsze zgodnie z wyznawanymi
przez siebie zasadami etycznymi. Dotyczy to szczególnie sytuacji, w których występuje
ostry konflikt interesów.
Sprawiedliwość społeczna- dążenie do równowagi w stosunkach społecznych, równowagi
obciążeń i korzyści, powstrzymanie się od kreowania nieuprawnionych przywilejów dla
wybranych grup obywateli.
Wszystkie podmioty prawa powinny być traktowane równo, bez faworyzowania czy
dyskryminowania kogokolwiek.
Zasada społeczeństwa obywatelskiego
Pluralizm polityczny- w państwie istnieją obok siebie różnorodne formy zrzeszania się
obywateli funkcjonujące w sferze politycznej (związki zawodowe, stowarzyszenia, partie
polityczne)
Wielość partii
Równość partii
Demokratyczna rola partii
Zasada trójpodziału i równowagi władzy
Art. 10.
Podział władzy
W sensie funkcjonalnym
W sensie podmiotowym
incompatibilitas (niepołączalność)
W sensie personalnym
Zasada społecznej gospodarki rynkowej
Art. 20.
Zasada przyrodzonej godności człowieka
Art. 30.
W doktrynie praw człowieka akcentuje się następującą prawidłowość: jestem człowiekiem, a
więc mam określone prawa. Wolności i prawa człowieka zawsze są bowiem pochodną
człowieczeństwa istoty ludzkiej, a nie odwrotnie.
Konstytucja RP prawom jednostki poświęca Rozdział II. Wolności, prawa i obowiązki
człowieka i obywatela.
Zasada pomocniczości (preambuła)
Władza centralna winna spełniać pomocniczą funkcję, wypełniając jedynie te zadania, które
nie mogą być wykonywane efektywnie na niższych poziomach organizacyjnych.
Społeczna i polityczna aktywność winna więc zostać „zarezerwowana” dla możliwie najniżej
położonych ogniw władzy publicznej.
Organy władzy- trójpodział
Charles Louis de Secondat de Montesquieu, Monteskiusz (1689-1755), francuski filozof,
prawnik, pisarz epoki Oświecenia.
M. In. Wyróżnił trzy formy państwa:
Despotia- w której zasadą rządzenia jest strach
Monarchia- w której rządy odwołują się do honoru
Republika- która opiera się na cnocie. Może mieć ustrój demokratyczny lub
arystokratyczny.
Organ państwa- celowo zorganizowany i wyodrębniony podmiot, utworzony i działający na
podstawie prawa, wykonujący w imieniu państwa określone zadania i mogący dla ich
realizacji korzystać ze środków władczych (stosować przymus państwowy)
Klasyfikacja organów państwa:
Kryterium liczby piastunów:
Organy jednoosobowe
Organy wieloosobowe
Kryterium sposobu powoływania piastunów:
Organy pochodzące z wyborów
Organy pochodzące z nominacji (np. wojewoda)
Kryterium zasięgu przestrzennego:
Centralne
Terenowe
NACZELNE- INNY PODZIAŁ: zwierzchnie wobec pozostałych organów i innych
podmiotów organizacyjnych państwa w strukturze administracji rządowej.
Kryterium czasu trwania pełnomocnictw:
Na czas nieokreślony
Kadencyjne
Kadencja- okres urzędowania obieralnego organu lub urzędnika określony przepisami
prawa. Kadencja najwyższych organów w państwie wyznaczona jest konstytucyjnie.
Natomiast kadencje obieralnych władz np. w organizacjach społecznych, partiach
politycznych określają statuty.
System organów państwowych- celowo zorganizowany i tworzący jedność ogół organów
państwa.
System polityczny- ogół organów państwowych, a także partii politycznych, organizacji
społecznych oraz grup formalnych i nieformalnych uczestniczących w działaniach
politycznych w ramach danego państwa, wzajemne stosunki między nimi oraz normy
prawne na podstawie których działają.
Władza ustawodawcza
Sejm- wybory
Posłów (460) wybiera się w wyborach powszechnych, bezpośrednich, proporcjonalnych,
równych i tajnych.
Powszechność- czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim spełniającym
określone obiektywne kryteria (z reguły wieku) obywatelom obojga płci posiadającym
prawa wyborcze. Ewentualne wyłączenia mają charakter indywidualny.
Równość- siła każdego głosu jest taka sama; każdy uprawniony do głosowania z reguły
posiada jeden głos.
Bezpośredniość- wyborca oddaje głos na kandydata, a nie na ciało pośredniczące w
wyborze.
Tajność głosowania- stworzenie wyborcom warunków do zachowania w tajemnicy ich
decyzji o poparciu określonego kandydata.
Proporcjonalność- listy wyborcze (Sejm) lub wg większości (Senat)
Czynne i bierne prawo wyborcze
Mandat
Immunitet
Kadencja- 4 lata, może ulec skróceniu.
Organy Sejmu i Senatu: Marszałek, Wicemarszałkowie, Prezydium i Konwent Seniorów,
komisje.
Funkcje Sejmu:
Ustawodawcza- stanowienie prawa przez uchwalanie ustaw, w tym budżetu państwa
Kontrolna- uchwala wotum nieufności wobec rządu lub konkretnego ministra, udziela
absolutorium, posłowie mają prawo zgłaszać interpelacje i zapytania poselskie
skierowane do członków rządu, prezesa NIK lub NBP (osoby, do których skierowane są
zapytania i interpelacje mają 21 dni na odpowiedź).
Kreacyjna- wybiera na stanowiska (m. In. Zastępcy przewodniczącego i członków
Trybunału Stanu, sędziów TK, członków KRS, członków KRRiT, RPP, Rzecznika Praw
Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, prezesów NIK, NBP, Generalnego Inspektora
Ochrony Danych Osobowych, prezesa i członków kolegium IPN)
Kompetencje mogą być wykonywane:
Wyłącznie przez Sejm
Odrębnie przez Sejm i Senat
Przez Sejm za zgodą Senatu
Przez Sejm na wniosek Prezydenta