1
Paulina Ołdak
pedagogika
UWM
Przemiany roli nauczyciela we współczesnym świecie
Sztuka tkwi nie tylko w posiadaniu wiedzy o czymś, ale także w przekazywaniu jej.
Cyceron
Już w starożytności Cyceron – rzymski mówca, popularyzator greckiej filozofii – potrafił
wskazać najbardziej podstawową rolę nauczyciela, jaką jest przekazywanie wiedzy. Nie
uważał tego przy tym za sztukę łatwą, gdyż wymagała ona nie tylko posiadania wiedzy, ale
również umiejętności jak najlepszego przekazania jej. Jednak poza samym przekazywaniem
wiedzy, nauczyciel, zarówno dziś jak i kiedyś, pełni szereg innych ról, być może mniej
uwidocznionych, ale równie ważnych.
Aby mówić o roli nauczyciela, trzeba najpierw powiedzieć kim nauczyciel jest, jak należy
rozumieć samo pojęcie „nauczyciel”. W literaturze znajdujemy wiele definicji, które
określają, jakie cechy powinien posiadać dobry nauczyciel. Niektóre z nich to:
-
Nauczyciel to zawód i powołanie, to zdolności wrodzone i wyuczone, to odpowiedni zbiór
cech osobowości, temperamentu, to umiejętność poświęcania się dla dobra innych osób,
to miłość do dzieci. Praca w zawodzie powinna przynosić nauczycielowi przyjemność
i satysfakcję, bez względu na różne okoliczności i sytuacje (np. stan materialny).
1
-
Powinien być dobrym człowiekiem o wrodzonych predyspozycjach do tego zawodu.
Ponadto powinna być to osoba życzliwa, pobłażliwa, skłonna do poświęceń, dążąca
do udoskonalenia innych. Ponadto nauczyciel powinien posiadać poczucie obowiązku
i odpowiedzialności, wewnętrzną prawdziwość i moralną odwagę.
2
1
R. Muszkieta – Nauczyciel w reformującej się szkole
2
J. Wł. Dawid – O duszy nauczyciela [W:] W. Okoo – Osobowośd nauczyciela
2
-
Powinien zaangażować się w poznaniu, rozumowaniu i wartościowaniu stosunków
panujących w świecie, ze szczególnym uwzględnieniem procesów kształcenia
i wychowania oraz w twórczym przekształceniu tych stosunków.
3
Wszystkie te definicje zwracają szczególną uwagę na cechy, jakie powinien posiadać dobry
nauczyciel: umiejętność poświęcania się dla dobra innych, miłość do dzieci, czerpanie
satysfakcji z pracy, życzliwość, pobłażliwość, odpowiedzialność, ciekawość świata etc.
Podkreślają też fakt, że zawód nauczycielski wiąże się z powołaniem. W swoim artykule
Katarzyna Wądołowska-Lesner mówi: Oczywistym jest fakt, iż zawód nauczyciela powinien
być wybierany przez osoby, które czują powołanie do tej pracy, jednak często bywa,
iż nauczycielami zostają osoby nie nadające się do pracy w tym zawodzie, osoby, które
po prostu nie mogły znaleźć sobie innej posady. Praca nauczyciela często może wydawać im
się karą, a co za tym idzie nie da im ona satysfakcji. Uczniowie są w stanie od razu wyczuć,
jaki stosunek do swojej pracy ma nauczyciel. Niestety przez swój negatywny stosunek
do pracy nauczyciel zniechęca uczniów do przedmiotu, którego naucza. Nauczyciel powinien
lubić dzieci, ponieważ spędza z nimi dużo czasu. Powinien on przede wszystkim starać się
zrozumieć, iż każde dziecko jest inne, każde ma swoje problemy, które nauczyciel powinien
starać się zauważać i pomagać w ich rozwiązaniu.
4
Na przestrzeni dziejów funkcje, które miał spełniać nauczyciel, rozwijały się i ulegały
różnorodnym zmianom. Pierwszych „nauczycieli” znajdujemy już wśród ludów
australijskich, gdzie ich rolą było wtajemniczanie nowych członków w misteria grupy.
W systemie rodowym rolę nauczyciela spełniał ojciec, natomiast w obszerniejszych grupach,
jak plemię czy miasto-państwo, rolę tę pełnili starsi, przekazując młodzieży wiedzę o historii,
instytucjach i kulturze, czasem ćwicząc ich w czynnościach niezbędnych dla każdego członka
społeczności (najbardziej znaną odmianą tego typu nauczyciela jest grecki „pedagog”).
W grupie religijnej podobną rolę spełnia kapłan, nauczający młodzież dogmatów wiary
i obowiązków, które każdy wyznawca danej religii ma uznawać i zachowywać.
5
Według
Floriana Znanieckiego, najważniejszym dzisiaj następcą w prostej linii nauczyciela
wtajemniczającego jest nauczyciel szkoły powszechnej, którego zadaniem nie jest
3
W. Okoo – Wszystko o wychowaniu
4
Katarzyna Wądołowska-Lesner – Misja współczesnego nauczyciela
5
Florian Znaniecki – Socjologia wychowania. Tom 1: Wychowujące społeczeostwo
3
przygotowanie wychowanków do specjalnych stanowisk, lecz wprowadzenie ich w ogólne
życie kulturalne społeczeństwa, do którego należeć będą.
6
Znaniecki zauważa pewną trafną prawidłowość, mianowicie, że nauczyciel w coraz to
większej mierze staje się tylko zawodowcem-nauczycielem, a przestaje być tym, czym ma
zrobić swego ucznia.
7
Chodzi tu o to, że dawniej nauczycielem był ktoś, kto sam zajmował się
na co dzień tym, czego uczył swego ucznia (np. rycerz, przyspasabiający do tego „zawodu”
młodego chłopca, uczący go sztuki walki i kodeksu rycerskiego, sam był tym rycerzem
w swoim codziennym życiu). Współcześnie natomiast nauczyciel jest już bardziej specjalistą-
nauczycielem i w praktyce nie pełni funkcji zawodowych, do których przygotowuje swoich
uczniów (np. nauczyciele w szkołach zawodowych – mimo że przygotowują swoich uczniów
do wykonywania zawodu, dajmy na to, blacharza samochodowego, w swoim życiu
zawodowym się tą „blacharką” nie zajmują). Tłumaczyć to można faktem, iż w ostatnim
czasie nastąpił znaczny rozwój samej techniki nauczania jako osobnej dyscypliny o swoistych
metodach, a specjalizacja w nauczaniu zaczyna wykluczać wszelką inną specjalizację.
Tak więc wspomniany wyżej nauczyciel szkoły zawodowej nie jest blacharzem, a samym
jedynie „specjalistą od nauczania sztuki blacharskiej”, którego zadaniem jest wykształcenie
przyszłych blacharzy. Mimo to, istnieją nawet dzisiaj przypadki, kiedy to nauczyciel spełnia
te same funkcje, do których przygotowuje swoich uczniów (np. w seminariach duchownych,
gdzie kapłan kształci przyszłych kapłanów, lub na wyższych uczlniach, gdzie wielu
wykładowców zajmuje się pracą naukową w dziedzinie, której naucza).
W takich warunkach zadanie nauczyciela również ulega zasadniczej zmianie. Kiedyś
nauczyciel wprowadzał ucznia we własną sferę doświadczenia i działania. We własnej
działalności dawał mu przykłady do naśladownictwa i wskazywał, jak je ma naśladować; sam
był (przynajmniej w zasadzie) wzorem dla niego; posługując się jego pomocą w miarę już
nabytych przezeń uzdolnień, rozwijał w nim zdolność do współdziałania; powierzając mu zaś
z czasem czynności samodzielnie do spełnienia, wdrażał go do niezależnej pracy.
8
Tak właśnie było w czasach, kiedy rzemieślnik przygotowywał swojego ucznia do zawodu
rzemieślnika, rycerz – rycerza, rolnik – rolnika. Nauczał on poprzez najpierw obserwację,
później – praktyczną pracę. Uczeń, towarzysząc mu stale, nabywał tych umiejętności, które
6
Ibidem
7
Ibidem
8
Ibidem
4
były mu niezbędne do wykonywania zawodu, w naturalny sposób wdrażając się
i przygotowując do tej właśnie a nie innej funkcji.
Dzisiaj natomiast, nauczyciel nie wprowadza ucznia w swą własną sferę życiową, lecz
pozostając sam, jako osobowość społeczna, na uboczu, bezosobiście niejako stara się go
przygotować do wejścia w inną sferę życiową, w której sam albo wcale miejsca nie zajmuje,
albo tylko ubocznie uczestniczy. Uczeń nie jest już dla nauczyciela przyszłym towarzyszem,
współpracownikiem, rywalem, naśladowcą lub następcą, lecz tylko danym mu przedmiotem
społecznym, w którym wyrobić należy pewne programowo ustalone cechy.
9
Współczesny
nauczyciel nie kształci przecież tylko przyszłych nauczycieli, ale przedstawicieli wielu
różnych zawodów, jakich – o tym często nie wiedzą nawet sami uczniowie.
Co więcej, te programowo ustalone cechy nie są wcale ustalone przez tegoż nauczyciela, a są
mu narzucone z zewnątrz. On sam „dostaje” ucznia i ma w nim wyrobić te cechy, które
określone są przez narzucone mu cele wychowania, na które sam nie ma wpływu.
Znaniecki zauważa również, że styczność społeczna między nauczycielem i uczniem staje się
coraz bardziej bezosobista, rzeczowo wyspecjalizowana i krótkotrwała. W czasach, gdy ustrój
społeczny był względnie prosty i jednolity, styczność między nauczycielem a uczniem była
bardzo bliska, ponieważ dotyczyła mnóstwa wspólnych spraw, jako między członkiem
a kandydatem na członka społeczeństwa, którego treść społeczna obejmowała całe niemal
życie kulturalne członków. To, co nauczyciel swojemu uczniowi przekazywał, było tak obfite
w swojej treści, że wymagało spędzenia wspólnie wielu lat, stykania się w różnych
okolicznościach życiowych. Cała osobowość ucznia była więc pod wpływem całej
osobowości nauczyciela.
10
Współcześnie nauczyciel daje uczniowi wyszkolenie, które ma go przygotować
do uczestnictwa w jakiejkolwiek z grup, z jakimi się w życiu zetknąć może. Najwyraźniej jest
to widoczne we współczesnej szkole ogólnokształcącej, gdzie celem nauczania nie jest
ukształtowanie ucznia na członka takiej a nie innej grupy, ale „człowieka w ogóle”, który
będzie potrafił odnaleźć się w każdym miejscu, w każdej grupie, do jakiej w przyszłości może
należeć.
11
9
Ibidem
10
Ibidem
11
Ibidem
5
Tak więc styczność nauczyciela i ucznia ogranicza się do czasu, który spędzają razem
w szkole. Kiedy uczeń z niej wychodzi, znajduje się całkowicie poza wpływem nauczyciela,
a pod innymi wpływami, o których nauczyciel zazwyczaj nie wie nic, lub wie bardzo
niewiele. Natomiast nauczyciel ze swej strony, mając pod swoją opieką wielu uczniów
i swoje własne życie osobiste, rzadko i sporadycznie wchodzi w bliższy związek z danym
uczniem. Jego działalność ogranicza się do przekazania uczniom wiedzy teoretycznej lub
stosowanej z jednej tylko dziedziny wiedzy, z jednego przedmiotu.
12
Innym powodem, dla którego nauczyciel nie jest w stanie wejść w bliższy kontakt z uczniami
jest fakt, że jest on przytłoczony ogromem tzw. „pracy papierkowej”. Z tej właśnie przyczyny
czas, który mógłby poświęcić na pracę wychowawczą, musi spędzać na tworzeniu
dokumentacji, często zbędnej, lecz wymaganej przez kontrolujące go władze.
O roli współczesnego nauczyciela mówi w swojej książce Roland Meighan. Wymienia on
dwie podstawowe role, jakie ma do spełnienia nauczyciel. Pierwsza z nich dotyczy
działalności nauczania i wartościowania, druga – sprawowania kontroli i stwarzania
warunków, by uczenie się mogło zaistnieć.
13
Autor przytacza też listę ról, jakie spełniać ma
współczesny nauczyciel zdaniem Erica Hoyle’a (E. Hoyle – Role of the Teacher, 1969):
1. Reprezentanta społeczeństwa: [nauczyciel] wpaja moralne nakazy
2. Sędziego: wystawia stopnie i oceny
3. Źródła zasobów: posiada wiedzę i umiejętności
4. Oparcia: pomaga pokonywać trudności ucznia
5. Arbitra: rozstrzyga dyskusje między uczniami
6. Detektywa: wskazuje tych, którzy łamią zasady
7. Obiektu utożsamiania się: posiada cechy, które uczniowie mogą naśladować
8. Podpory ego: pomaga uczniom rozwinąć wiarę w siebie.
14
Sądzę, że Hoyle wyczerpał listę ról, jakie ma spełniać nauczyciel. Posiada wiedzę
i umiejętności, które przekazuje młodszym pokoleniom, stanowi obiekt do naśladowania,
wpaja uczniom zasady moralne (pełni więc funkcję wychowującą), pomaga uczniom
w pokonywaniu napotkanych trudności (chodzić tu powinno nie tylko o pomoc
w rozwiązaniu zadania matematycznego, ale także o trudności osobiste ucznia), rozwija ich
12
Ibidem
13
Roland Meighan – Socjologia edukacji
14
Ibidem
6
wiarę w siebie, ukazując ich zalety i mocne strony. Jak trafnie zauważa Małgorzata
Taraszkiewicz, współcześni nauczyciele są ekspertami od nauczania, aktywnymi
przewodnikami ucznia, doradcami edukacyjnymi, wykorzystującymi potencjał ucznia dla
realizacji jego kariery edukacyjnej, w pełni akceptując fakt, że każdy człowiek jest inny i ma
prawo do wyboru własnej drogi życiowej.
15
Nauczyciel nie tylko uczy, ale też pomaga
uczniom odnaleźć w sobie to, co najlepsze.
Jaka jest natomiast rola współczesnego nauczyciela szkoły polskiej? Jego obowiązki są
regulowane przez różnego rodzaju akty prawne.
Artykuł 4. Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty mówi, że nauczyciel
w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek
kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską
z poszanowaniem godności osobistej ucznia.
16
Według artykułu 6. dokumentu nazwanego Kartą Nauczyciela, nauczyciel obowiązany jest:
1. rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz
podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania
związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez
szkołę;
2. wspierać każdego ucznia w jego rozwoju;
3. dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego;
4. kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego
człowieka;
5. dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą
demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.
17
Myślę, że zadania nauczyciela zawarte w obu tych dokumentach mogą stanowić
podsumowanie roli nauczyciela we współczesnym świecie. Najważniejsze funkcje, jakie ma
spełniać nauczyciel to: dydaktyczna (przekazywanie wiedzy), wychowawcza (wpajanie zasad
15
Małgorzata Taraszkiewicz – Nowa szkoła. Wspieranie kariery ucznia
16
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty
17
Karta Nauczyciela
7
moralnych) i opiekuńcza (sprawowanie opieki nad uczniami). Współczesny nauczyciel
powinien wspierać ucznia w jego rozwoju, pomagać mu rozwijać jego pasje i talenty. Ma go
wychować na dobrego obywatela i rozwinąć u niego ogólnie przyjęte w społeczeństwie
zasady moralne.
Bibliografia:
R. Muszkieta – Nauczyciel w reformującej się szkole, Wydawnictwo Nowa Era,
Poznań, 2007.
J. Wł. Dawid – O duszy nauczyciela [W:] W. Okoń – Osobowość nauczyciela -
Rozprawy J. Wł. Dawida, Z. Mysłakowskiego, St. Szumana, M. Kreutza, St. Baleya,
ze wstępem W. Okonia, Państwowy Zakład Wydawnictw Szkolnych, Warszawa, 1962.
W. Okoń – Wszystko o wychowaniu, Wydawnictwo Akademickie ŻAK, Warszawa,
1999.
Katarzyna Wądołowska-Lesner – Misja współczesnego nauczyciela,
http://www.publikacje.edu.pl/publikacje.php?nr=1768 [dostęp online: 14.12.2012].
Florian Znaniecki – Socjologia wychowania. Tom 1: Wychowujące społeczeństwo,
Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1973.
Roland Meighan – Socjologia edukacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, Toruń, 1993.
Małgorzata Taraszkiewicz – Nowa szkoła. Wspieranie kariery ucznia, Wydawnictwo
CODN, Warszawa, 1997.
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty,
http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19910950425 [dostęp online:
14.12.2012].
Karta Nauczyciela, http://karta-nauczyciela.org/obowiazki-nauczycieli [dostęp online:
14.12.2012].