prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
73
AZOTOWCE - grupa 15. (V A)
Ogólna charakterystyka pierwiastków
Symbol Nazwa
Walenc.
Konfig.
Elektr.
Elektro-
ujemność
(Allreda-
Rochowa)
Właściwości
N
azot
(gaz)
2s
2
p
3
3,07
niemetal
P
fosfor
(c. stałe)
3s
2
p
3
2,06
niemetal
As
arsen
(c. stałe)
4s
2
p
3
2,20
półmetal
Sb
antymon
(c. stałe)
5s
2
p
3
1,82
półmetal
Bi
bizmut
(c. stałe)
6s
2
p
3
1,67
metal
stopnie utlenienia
(-3) N, P np. NH
3
NH
4
+
PH
3
(+1) N
2
O
(+3) N P As Sb Bi (N
2
O
3
)
(+5) N P As Sb Bi (N
2
O
5
)
Ponadto N: -2 -1 +2 +4
N
2
H
4
NH
2
OH NO NO
2
N
3
-
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
74
Występowanie i otrzymywanie azotowców
N P As Sb Bi
0,002 % 0.11 % 10
-4
% 10
-5
% 10
-5
%
33 13 miejsce
w skorupie ziemskiej
saletra chilijska NaNO
3
saletra indyjska KNO
3
Azot – główny składnik atmosfery (N
2
78,1 %)
Otrzymywanie azotu:
1)
ogrzewanie azotanu(III) amonu
-3 +3 0
NH
4
NO
2
= N
2
+ 2H
2
O
2)
rozkład termiczny azydku sodu: (N
3
-
)
NaN
3
= Na + 3/2 N
2
(bardzo czysty azot)
3)
frakcjonowana destylacja skroplonego
powietrza
T
wrz
azotu 77 K
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
75
Obieg azotu w przyrodzie:
Azot krąży ustawicznie między atmosferą, biosferą
i litosferą.
N jest podstawowym składnikiem białek
(zbudowanych z aminokwasów)
a) N
2
z atmosfery przyswajany jest przez
bakterie azotowe i zielone algi
(żyjące na roślinach strączkowych) (grzyby, paprocie)
N
2
Î NH
3
b) bakterie: NH
3
Î NO
2
-
Î NO
3
-
nitryfikacja
c) NO
3
-
przyswajany przez rośliny Î aminokwasy
roślinne
(część NO
3
-
przerabiana przez bakterie
denitryfikujące na N
2
- zawracany do atmosfery)
d) aminokwasy roślinne Î aminokwasy zwierzęce
e) procesy gnilne: białka Î NH
3
f)
bakterie: NH
3
Î N
2
(do atmosfery)
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
76
Występowanie fosforu
- w
przyrodzie istnieje w postaci fosforanów:
Apatyt fluorowy 3Ca
3
(PO
4
)
2
· CaF
2
(składnik skały osadowej – fosforytu)
Apatyt węglanowy 3Ca
3
(PO
4
)
2
· CaCO
3
· H
2
O
Apatyt hydroksylowy 3Ca
3
(PO
4
)
2
· Ca(OH)
2
(oba są składnikami kości i zębów)
W organizmach:
Fosfolipidy (składniki błon komórkowych),
ATP – przenośnik energii, kwasy nukleinowe (DNA
i RNA), substancja nerwowa i mózgowa.
Główne zagrożenie dla środowiska - migracja
polifosforanów, np. ortotrifosforanu sodu
dodawanego do proszków do prania w celu
zmiękczania wody –
następuje wzrost biomasy glonów, które zużywają tlen
powodując zanik życia w jeziorach i zatokach.
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
77
Alotropia azotowców
Odmiany alotropowe P, As, Sb
Pierw.
Odmiany niemetaliczne
metaliczne
P
biały czerwony fioletowy
P
4
polim. P
4
polim. P
4
d= 1,8 bezpostaciowy d=2,3
czarny
d=2,7
[g/cm
3
]
połysk metaliczny
przewodzi prąd
As
żółty czarny
As
4
szary
Sb
żółty czarny
Sb
4
srebrzystobiały
Bi
różowo-biały
najtrwalsze odmiany
struktury warstwowe
Alotropia fosforu:
Fosfor biały - biała masa miękka jak wosk
(w postaci cząsteczek P
4
)
zbudowany z tetraedrów
pary fosforu też
złożone z cząsteczek P
4
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
78
450 K lub prom. UV
biały czerwony (bezpostaciowy)
(polimeryzacja P
4
)
800 K
biały fioletowy (odmiana krystaliczna)
490K
biały czarny (najtrwalszy)
12000 atm ma budowę warstwową
Fosfor biały rozdrobniony
zapala się samorzutnie w temp. pokojowej
P
4
+ 5O
2
= P
4
O
10
ΔΗ = - 3096 kJ/mol
Fosfor biały „świeci” w ciemności –
chemiluminescencja
(skutek powierzchniowego utleniania fosforu)
fosfor biały jest bardzo toksyczny !
Fosfor czerwony - nietrujący
(do wyrobu masy do pocierania zapałek)
masa na pudełku: P
czerw.
, MnO
2
, SiO
2
„główka” zapałki: Sb
2
S
3
, KClO
3
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
79
Związki azotowców z wodorem i ich pochodne
Związki typu XH
3
- triwodorki (gazy)
NH
3
– amoniak (azan)
PH
3
- fosforowodór (fosfan)
AsH
3
- arsenowodór
SbH
3
- antymonowodór
BiH
3
- bizmutowodór
Kształt piramidy
trygonalnej
Atom azotowca
ma hybrydyzację
sp
3
Struktura przestrzenna NH
3
wolna para elektronowa
może przyłączyć proton
→ NH
4
+
jon amonowy
(własności zasadowe NH
3
)
Cząsteczka polarna (moment dipolowy NH
3
4,9 · 10
-30
C · m)
Tworzy kierunkowe wiązania wodorowe
asocjacja cząsteczek
N― H · · · N NH
3
w stanie ciekłym
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
80
Synteza amoniaku - metoda Habera i Boscha
N
2
+ 3H
2
2NH
3
ΔH = -92 kJ/mol
w przemyśle: p = 30-35 MPa
T = 770-820 K
katalizator Fe (Fe
3
O
4
→Fe)
Amoniak w normalnych warunkach jest gazem.
Rozpuszcza się bardzo dobrze w wodzie.
(handlowy stężony roztwór amoniaku = 25 % NH
3
,
d = 0.91 g/cm
3
)
Amoniak jest słabą zasadą:
NH
3
· H
2
O NH
4
+
+ OH
-
K
b
= 1.8 · 10
-5
w roztworze 0,1 M
α = 1 %
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
81
spalanie w tlenie NH
3
→ azot
4 NH
3
+ 3 O
2
= 2 N
2
+ 6 H
2
O
Metoda Ostwalda syntezy NO
W obecności katalizatora Pt → tlenek azotu
4 NH
3
+ 5 O
2
= 4 NO + 6 H
2
O temp. 1100 K
katal. Pt
Pochodne amoniaku: N (st. utl. –3)
1) amidek (NaNH
2
amidek sodu)
2) imidek (Li
2
NH, CaNH)
3) azotek Mg
3
N
2
azotek magnezu
4) aminy RNH
2
, R
2
NH, R
3
N
(R= podstawnik organiczny)
Kwas azotowodorowy (azydek wodoru) HN
3
(ciecz trująca) umiarkowanie mocny kwas
sole: azydki litowców i berylowców mają budowę jonową
jon N
3
-
: NaN
3
Ba(N
3
)
2
Azydek sodu - w poduszkach powietrznych w samochodach
Azydki srebra, ołowiu i rtęci wybuchają wskutek uderzenia –
w technice materiałów wybuchowych
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
82
Tlenki i tlenowe kwasy azotu
Wzór
Stopień
utlenienia
azotu
Nazwa
Kwas
odpowiadający
tlenkowi
N
2
O
+1
Tlenek diazotu
H
2
N
2
O
2
Kwas azotowy(I)
NO
+2
Tlenek azotu
N
2
O
3
+3
Tritlenek diazotu
HNO
2
Kwas azotowy(III)
NO
2
N
2
O
4
+4
Ditlenek azotu
Tetratlenek diazotu
+3 +5
HNO
2
+ HNO
3
N
2
O
5
+5
Pentatlenek diazotu
HNO
3
Kwas azotowy(V)
Tlenek diazotu N
2
O (bezbarwny gaz)
Budowa liniowa N
113 pm
N
119 pm
O
centralny atom N – hybrydyzacja typu sp
„gaz rozweselający” –
środek znieczulający w zabiegach
dentystycznych i chirurgicznych
(nie reaguje z wodą)
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
83
Tlenek azotu NO (bezbarwny gaz)
1)
N
2
+ O
2
2 NO
ΔΗ > 0 (endo)
synteza w łuku elektr.
2) Obecnie:
metoda Ostwalda – spalanie amoniaku
(kataliz. Pt)
3) laborat.
3 Cu + 8 HNO
3
= 3 Cu(NO
3
)
2
+ 2 NO + 4 H
2
O
-------------------------------------------------------------------
NO: 5 + 6 = 11 elektronów walencyjnych
(O
2
= 12 elektronów walencyjnych)
NO:
KK(
σ2s)
2
(
σ*2s)
2
(
σ2p
x
)
2
(
π2p
y
)
2
(
π2p
z
)
2
(
π*2p
y
)
1
trwały moment magnetyczny
rząd wiązania: (8-3)/2 = 2,5
Tritlenek diazotu N
2
O
3
niebieska ciecz
poniżej 260 K
O O
N
186 pm
N
114 pm
O
120 pm
płaska struktura
wiązanie N-N tyko
σ
NO + NO
2
= N
2
O
3
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
84
kwas azotowy(III) HNO
2
N
2
O
3
+ H
2
O = 2 HNO
2
słaby kwas
(nietrwały)
Trwałe sole :
azotany(III)
--------------------------------------------------------------
Ditlenek azotu (NO
2
) - brunatny
Tetratlenek diazotu (N
2
O
4
) - bezbarwny
synteza NO
2
NO + ½ O
2
= NO
2
NO
2
: 5 + 2 · 6 = 17 elektronów walencyjnych
(o 1 mniej niż O
3
)
Jeden niesparowany elektron na orbitalu niewiążąym
(
π
0
del
)
1
→
NO
2
jest paramagnetyczny
Reakcja równowagowa dimeryzacji NO
2
:
2 NO
2
N
2
O
4
ΔH = - 62 kJ/mol
brunatny bezbarwny
(90 % w 90 % w
temp. 100
0
C) temp. 0
0
C (w lodzie)
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
85
NO
2
budowa trójkątna N
O O
N
2
O
4
płaska struktura
O O
N
175 pm
N
118 pm
O O
Cząsteczka diamagnetyczna (34 elektrony walencyjne)
Reakcja dysproporcjonowania :
+4 +3 +5
N
2
O
4
+ H
2
O = HNO
2
+ HNO
3
jonowo:
N
2
O
4
+ H
2
O = HNO
2
+ H
+
+ NO
3
-
Pentatlenek diazotu N
2
O
5
ciało stałe
bezbarwne
gwałtownie reaguje z wodą
N
2
O
5
+ H
2
O = 2HNO
3
120 pm
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
86
Kwas azotowy(V) HNO
3
mocny kwas
Otrzymywanie:
1) synteza amoniaku metodą Habera i Boscha
2) spalanie amoniaku do NO metodą Ostwalda
3) utlenianie NO do NO
2
4) pochłanianie mieszaniny NO
2
i N
2
O
4
w H
2
O
N
2
O
4
+ H
2
O = HNO
2
+ HNO
3
nietrwały
3 HNO
2
= HNO
3
+ 2 NO + H
2
O
NO ponownie utleniany do NO
2
W trakcie destylacji HNO
3
uzyskuje się azeotrop:
68% HNO
3
, d = 1,41 g/cm
3
(handl. „stężony HNO
3
”)
HNO
3
jest mocnym kwasem
i bardzo silnym utleniaczem
(roztwarza metale szlachetne: Cu, Hg, Ag)
„woda królewska” HNO
3
: HCl = 1 : 3
(do roztwarzania Au i Pt )
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
87
sole: azotany(V)
Jon NO
3
-
jest izoelektronowy z cząsteczką SO
3
(24 elektrony walencyjne)
Taki sam zestaw orbitali cząsteczkowych
NO
3
-
ma strukturę płaską
Tlenki i kwasy tlenowe fosforu
+3 +5
P
4
O
6
P
4
O
10
heksatlenek tetrafosforu dekatlenek tetrafosforu
(pentatlenek difosforu, P
2
O
5
)
wolna para elektronowa
na atomie P i 3 wiązania 4 wiązania
kowalencyjne z atomami O kowalencyjne z atomami O
jednostka PO
3
jednostka PO
4
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
88
P
4
O
6
silnie trujący
P
4
O
6
+ 6 H
2
O = 4 H
3
PO
3
kwas fosforowy(III)
P
4
O
10
bardzo higroskopijny
P
4
O
10
+ 6 H
2
O = 4 H
3
PO
4
kwas fosforowy(V)
Tlenowe kwasy fosforu
P w kwasach wykazuje zawsze liczbę koordynacji 4
P tworzy dwie serie oksokwasów:
a) stopień utlenienia +5 (P otoczony przez 4 atomy
tlenu) – słabe właściwości utleniające
b) +3 lub +1 – właściwości redukujące
(
U
U
w
w
a
a
g
g
a
a
!
! Błędne stopnie utlenienia P w kwasach
fosforowych – podręcznik Bielańskiego „Podstawy Chemii
Nieorganicznej” wyd.5 2002 str. 675)
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
89
H
3
PO
2
(+1) H
Kwas fosforowy(I)
Kwas fosfinowy O P ― OH
dihydrydodioksofosforowy
H
(jednoprotonowy)
H
3
PO
3
(+3) OH
Kwas fosforowy(III)
Kwas fosfonowy O P ― OH
H
(dwuprotonowy)
H
3
PO
4
(+5) OH
Kwas ortofosforowy O P ― OH
tetraoksofosforowy
OH
(trójprotonowy)
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
90
H
4
P
2
O
7
(+5)
Kwas ortodifosforowy
(czteroprotonowy)
otrzymuje się przez odwadnianie H
3
PO
4
(470-570 K)
O O
HO ― P ― O ― P ― OH
OH OH
(HPO
3
)
n
OH
kwas metapolifosforowy O
P
O O
n = 3 O O
metatrifosforowy
P P
HO OH
O
Otrzymuje się przez odwadnianie H
3
PO
4
w temp. 590 K
Kwasy metafosforowe mają pierścieniową budowę
cząsteczki
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
91
orto- skondensowane kwasy fosforowe o budowie
łańcuchowej
czworościany (PO
4
3-
)
n
połączone w łańcuchy
(jeden wierzchołek O jest wspólny)
Aniony polifosforanowe
(Bielański, str. 679)
Kwas ortofosforowy tworzy sole - ortofosforany
pierwszorzędowe NaH
2
PO
4
diwodorofosforan sodu
drugorzędowe Na
2
HPO
4
trzeciorzędowe Na
3
PO
4
ortofosforan sodu
Kwas metafosforowy – metafosforany
prof. dr hab. inż. Danuta Michalska-Fąk ; Chemia Nieorganiczna II – Seminarium – Kurs CHC1041s ; www.ch.pwr.wroc.pl/~d.michalska
92
Związki pozostałych azotowców z tlenem:
arsen
+3
As
3+
As
4
O
6
arszenik
(silna trucizna)
[AsO
3
]
3-
arsenian(III)
charakter amfoteryczny (H
3
AsO
3
)
+5
As
4
O
10
charakter kwasowy
[AsO
4
]
3-
arsenian(V)
(H
3
AsO
4
)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
+3
antymon
Sb
4
O
6
Sb
3+
charakter zasadowy
Hydroliza Sb
3+
Sb
3+
+ H
2
O = 2H
+
+ SbO
+
(
kation antymonylowy)
+5
Sb
2
O
5
HSb(OH)
6
charakter kwasowy kwas heksahydroksoantymonowy(V)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
+3
bizmut
Bi
2
O
3
Bi
3+
charakter zasadowy
Hydroliza Bi
3+
Bi
3+
+ H
2
O = 2H
+
+ BiO
+
(
kation bizmutylowy)
+5
Bi
2
O
5
[BiO
3
]
-
bizmutynian(V)
charakter kwasowy kwas nieznany