Style i preferencje

dotycz

ą

ce uczenia si

ę

.

Czynniki sukcesu

i pora

ż

ki

Motywacja

To poziom gotowo

ś

ci człowieka do podejmowania konkretnych działa

ń

.

To równie

ż

proces wewn

ę

trzny warunkuj

ą

cy d

ąż

enie ku okre

ś

lonym celom.

Wewn

ę

trzna:

• Potrzeby psychologiczne

• Zainteresowania

• System warto

ś

ci

Zewn

ę

trzna:

• Procedury, zasady, wymogi

• Nagrody i kary

Cel – rezultat podejmowanej czynno

ś

ci

Dodatni, czyli taki,

który chcemy osi

ą

gn

ąć

Ujemny, czyli taki,

którego staramy si

ę

unikn

ąć

Motywacja dodatnia

Motywacja ujemna

Proces motywacyjny wyst

ę

puje wtedy, gdy zrealizowane

zostan

ą

dwie przesłanki:

1. cel, który osi

ą

gniemy, musi by

ć

dla

nas po

ż

yteczny oraz po

żą

dany;

2. mo

ż

liwo

ść

zrealizowania przez dan

ą

jednostk

ę

wyznaczonego celu musi by

ć

wi

ę

ksza od zera.

Teoria potrzeb według A. Maslowa

Samorealizacji

(rozwoju)

Uznania

(sukcesów, szacunku)

Przynale

ż

no

ś

ci

(miło

ś

ci, przyja

ź

ni)

Bezpiecze

ń

stwa

(ochrony, zatrudnienia)

Fizjologiczne

(po

ż

ywienia, mieszkania, prokreacji)

Potrzeby

ni

ż

szego rz

ę

du

Potrzeby

wy

ż

szego rz

ę

du

Teoria potrzeb ERG C. Alderfera

E (existance needs)

potrzeby egzystencji

(bezpiecze

ń

stwa i fizjologiczne)

R (relatedness needs)

potrzeby kontaktu ze

społecze

ń

stwem

(przynale

ż

no

ś

ci oraz uznania)

G (growth needs)

potrzeby dotycz

ą

ce samorealizacji

(osobistego rozwoju)

Teoria potrzeb D. McClellanda

Kontroli

i nadzorowania

zachowania innych

osób oraz

wpływania na nie

Przynale

ż

no

ś

ci do

społecze

ń

stwa,

ludzkiego

towarzystwa

Osi

ą

gania sukcesów

w sposób bardziej

skuteczny od tego,

jaki miał miejsce

w przeszło

ś

ci

Potrzeba władzy

Potrzeba afiliacji

Potrzeba osi

ą

gni

ęć

Dwuczynnikowa teoria potrzeb

F. Herzberga

Odnosz

ą

si

ę

do warunków pracy, t.j.

polityka firmy, wynagrodzenie,

sprawowany nadzór nad

pracownikami, warunki bhp. Dzi

ę

ki

czynnikom higieny mo

ż

liwe jest

zminimalizowanie poziomu

niezadowolenia z pracy.

Zwi

ą

zane s

ą

z satysfakcj

ą

, któr

ą

daje

wykonywana praca, odnosz

ą

si

ę

do jej

tre

ś

ci. Zaliczy

ć

si

ę

tu mo

ż

liwo

ść

rozwoju,

awansu zawodowego, poczucia

samorealizacji. Motywatory maj

ą

wpływ na

zadowolenie jednostki z wykonywanej

pracy.

Czynniki higieny

Motywatory

Rozwoju

Samorealizacji

Motywatory

W

ł

adzy

Rozwoju

Uznania

Przynale

ż

no

ś

ci

Kontaktu

Przynale

ż

no

ś

ci

Bezpiecze

ń

stwa

Czynniki higieny

Egzystencji

Fizjologiczne

Potrzeby

Dwuczynnikowa

teoria potrzeb

F. Herzberga

Teoria trzech

potrzeb

D. McClellanda

Teoria

potrzeb ERG

C. Alderfera

Teoria potrzeb

A. Maslowa

Teoria

TEORIE POTRZEB – PORÓWNANIE

Według Malcolma Knowlesa motywowanie osób dorosłych do

uczenia si

ę

jest uzale

ż

nione od czterech czynników:

Woli – ch

ę

ci wpływu na swoje kształcenie

Sukcesu – mo

ż

liwo

ś

ci odnoszenia sukcesów

w swojej edukacji

Przyjemno

ś

ci – płyn

ą

cej z uczenia si

ę

i rozwijania umiej

ę

tno

ś

ci

Warto

ś

ci -

ś

wiadomo

ś

ci,

ż

e nauka

i wykształcenie stanowi

ą

cenny kapitał jednostki

PROKRASTYNACJA

odwlekanie wykonania zada

ń

pomimo dysponowania

mo

ż

liwo

ś

ciami ich realizacji

Ch

ęć

/potrzeba

podj

ę

cia działania

Decyzja o podj

ę

ciu

działania

Refleksja

nad

skutkami

Usprawiedliwianie,

wymówki

Dalsze odwlekanie

Wykonanie zadania

w ostatniej chwili

Odło

ż

enie czynno

ś

ci

Silne

postanowienie

poprawy

Prokrastynacja -

ź

ródła

• Do

ś

wiadczenia dzieci

ń

stwa (surowi lub wymagaj

ą

cy

rodzice, perfekcjonistyczni rodzice)

• Problem z ustalaniem priorytetów
• Problem z zarz

ą

dzaniem czasem

• Niskie poczucie skuteczno

ś

ci (oczekiwania własnego

sukcesu)

• Niska atrakcyjno

ść

zadania

• L

ę

k przed pora

ż

k

ą

Walka z

prokrastynacj

ą

•

dziel prac

ę

na małe, prostsze czynno

ś

ci

•

sporz

ą

dzaj listy zada

ń

do wykonania

•

uwzgl

ę

dniaj w planowaniu po

ś

lizgi i

imponderabilia

•

ustalaj konkretny termin rozpocz

ę

cia

czynno

ś

ci

•

zacznij od

ś

rodka, je

ś

li nie wychodzi ci

pocz

ą

tek,

•

stosuj „przypominajki”

•

zacznij prac

ę

od zada

ń

najtrudniejszych

•

szukaj inspiracji u innych ludzi

•

naucz si

ę

prosi

ć

o pomoc

•

pro

ś

o informacje zwrotne

•

uporz

ą

dkuj miejsce pracy – wyeliminuj

dystraktory

•

dbaj o siebie

•

postaraj si

ę

aby praca była dla Ciebie

atrakcyjna i przyjemna

•

opracuj system samonagradzania

Cykl Kolba

DO

Ś

WIADCZENIE

EKSPERYMENTOWANIE

KONCEPTUALIZACJA

REFLEKSYJNA

OBSERWACJA

Zdaniem D. Kolba uczenie

si

ę

to proces, w którym

główn

ą

funkcj

ę

pełni

do

ś

wiadczenie

jednostki i jego analiza.

Cykl Kolba a style uczenia si

ę

Styl konwergencyjny

Preferowany przez empiryków

ucz

ą

cych si

ę

przez do

ś

wiadczenie

Styl dywergencyjny

Preferowany przez teoretyków,

ucz

ą

cych si

ę

przez szukanie

zwi

ą

zków i zale

ż

no

ś

ci,

osadzaj

ą

cych obserwacje

w zło

ż

onej logicznie cało

ś

ci.

Styl akomodacyjny

Preferowany przez pragmatyków,

ucz

ą

cych si

ę

przez zastosowanie

wiedzy w praktyce

Styl asymilacyjny

Preferowany przez kontemplatorów,

osoby refleksyjne

ucz

ą

ce si

ę

przez gromadzenie

informacji, wyci

ą

ganie wniosków

EMPIRYCY

Lubi

ą

by

ć

stawiani wobec nowych do

ś

wiadcze

ń

i problemów, które musz

ą

rozwi

ą

za

ć

. Kolejne

pojawiaj

ą

ce si

ę

przed nimi zadania traktuj

ą

jak wyzwania.

Charakterystyka

Ucz

ą

si

ę

aktywnie,

stosuj

ą

c ch

ę

tnie symulacje,

ć

wiczenia,

gry i dyskusje

Metody

Ch

ę

tnie anga

ż

uj

ą

si

ę

w nowe działania, s

ą

otwarci na

nowe do

ś

wiadczenia, s

ą

inicjatorami zmian,

działaj

ą

szybko i skutecznie.

Zalety

Maj

ą

tendencj

ę

do ryzyka, szybciej działaj

ą

ni

ż

my

ś

l

ą

,

wykazuj

ą

niech

ęć

do samodzielnej pracy, nu

ż

y ich

wdra

ż

anie długoterminowych,

ż

mudnych projektów.

Wady

KONTEMPLATORZY

Ucz

ą

si

ę

w sposób przemy

ś

lany, analizuj

ą

c to, co obserwuj

ą

.

Potrzebuj

ą

czasu na przemy

ś

lenie problemu i rozwi

ą

zanie go.

Nie sprawdzaj

ą

si

ę

jako liderzy - nie lubi

ą

podejmowa

ć

decyzji na podstawie niepełnych informacji czy pod presj

ą

czasu

Charakterystyka

Ucz

ą

si

ę

wykorzystuj

ą

c metody nastawione na my

ś

lenie kreatywne.

Lubi

ą

techniki wspieraj

ą

ce analityczne my

ś

lenie

– analiza SWOT, Ishikawa, studia przypadków.

Metody

Maj

ą

bujn

ą

wyobra

ź

ni

ę

, łatwo generuj

ą

nowe pomysły.

S

ą

skrupulatni i systematyczni.

Działaj

ą

tylko po gruntownym przemy

ś

leniu sytuacji.

Zalety

Podejmuj

ą

decyzje bardzo wolno,

maj

ą

skłonno

ść

do nadmiernej ostro

ż

no

ś

ci i unikania ryzyka.

S

ą

skłonni do wycofania i obserwacji.

Wady

TEORETYCY

Lubi

ą

wyja

ś

nia

ć

zwi

ą

zki i zale

ż

no

ś

ci poszczególnych elementów.

W uczeniu si

ę

preferuj

ą

tre

ś

ci ustrukturalizowane, uporz

ą

dkowane.

Wł

ą

czani w działanie musz

ą

zna

ć

jego cel i kontekst.

Mog

ą

przejawia

ć

trudno

ść

we współpracy z empirykami.

Charakterystyka

Lubi

ą

zadawa

ć

pytania, analizowa

ć

przyczyny danych zdarze

ń

.

Sprawdzaj

ą

si

ę

w zadaniach wymagaj

ą

cych

opracowania teoretycznego modelu.

Metody

Logiczne my

ś

lenie, racjonalizm i obiektywizm,

poszukiwanie zwi

ą

zków przyczynowo-skutkowych,

skłonno

ść

do perfekcjonizmu i porz

ą

dkowania wszystkiego,

analityczne podej

ś

cie.

Zalety

Z trudem uczestnicz

ą

w sytuacjach mocno anga

ż

uj

ą

cych ich emocje,

ź

le znosz

ą

niepewno

ść

, nieuporz

ą

dkowanie, brak jasnych reguł.

Nie toleruj

ą

subiektywizmu i intuicji.

Odczuwaj

ą

siln

ą

presj

ę

wykonania pracy.

Wady

PRAGMATYCY

Ucz

ą

si

ę

poprzez praktyczne zastosowanie teoretycznych

zagadnie

ń

, lubi

ą

próbowa

ć

,

ć

wiczy

ć

i uzyskiwa

ć

informacj

ę

zwrotn

ą

od eksperta.

Charakterystyka

W nauce wykorzystuj

ą

metody i

ć

wiczenia praktyczne.

Lubi

ą

projekty, eksperymenty, symulacje.

Metody

Pragmatyzm, realizm, nastawienie na praktyczno

ść

,

nastawienie techniczne, przechodzenie wprost do sedna.

Zalety

Odrzucanie rozwi

ą

za

ń

nie maj

ą

cych zastosowania w praktyce,

ignorowanie teorii i modeli, orientacja na zadania,

a nie na osob

ę

, brak niecierpliwo

ś

ci.

Wady

Modalno

ś

ci sensoryczne

Styl wizualny (Visual)

Preferencje dla obrazów

i rozumienia przestrzennego

Styl D

ź

wi

ę

kowy (Aural)

Preferencje dla d

ź

wi

ę

ku,

muzyki.

Styl Słowny (Verbal)

Preferencje dla słowa

mówionego i pisanego

Styl Fizyczny (Physical)

Przeferencje dla

wykorzystania,

ciała, dotyku.

Styl

interpersonalny

/

intrapersonalny

Styl wizualny (Visual)

Korzystaj z:

map, tabel, wykresów,

schematów, podkre

ś

le

ń

,

ró

ż

nych kolorów,

obrazów, posterów,

slajdów

Ucz si

ę

:

Robi

ą

c graficzne notatki,

zapisuj

ą

c dane do zapami

ę

tania

na wykresach, w tabelach,

rysuj obrazki dla przedstawiania

swoich pomysłów

Na egzaminach:

Przypominaj sobie swoje rysunki, schematy, plakaty, nie konkretne słowa czy definicje

Spokojnie udzielaj odpowiedzi na pytania egzaminacyjne.

Rysuj w czasie udzielania odpowiedzi – przedstawiaj odpowiedzi graficznie

Styl D

ź

wi

ę

kowy (Aural)

Zbieraj informacje:

wyja

ś

niaj

ą

c innym nowe pomysły,

dyskutuj

ą

c ze studentami

i wykładowcami, korzystaj

ą

c z dyktafonu

do nagrywania wykładów, zapami

ę

tuj

ą

c

przykłady, historie i dowcipy.

Ucz si

ę

:

czytaj

ą

c na głos, wyja

ś

niaj

ą

c

swoje notatki innym lub rozmawiaj

ą

c

z samym sob

ą

, nagrywaj

ą

c

notatki na dyktafon i odsłuchuj

ą

c je.

Na egzaminach:

Je

ż

eli system na to pozwala wybieraj egzaminy ustne.

Wypowiadaj swoje odpowiedzi słuchaj

ą

c własnego głosu,

dostrajaj si

ę

do swoich nauczycieli mówi

ą

cych o temacie.

Przygotowuj si

ę

do egzaminu w cichym i spokojnym miejscu.

Styl Słowny (Verbal)

Korzystaj z:

Notatek, esejów, podr

ę

czników,

słowników, definicji, cytatów,

encyklopedii, Internetu i stron WWW,

zbiorów zada

ń

i zestawów

ć

wicze

ń

.

Ucz si

ę

:

zapisuj

ą

c słowa, czytaj

ą

c cicho swoje

notatki, wyra

ż

aj

ą

c definicje

i opisy własnymi słowami,

opisuj

ą

c diagramy, wykresy, tabele.

Na egzaminach:

Zapisuj odpowiedzi na pytania egzaminacyjne.

Na pytania wielokrotnego wyboru staraj si

ę

wyszuka

ć

w głowie rozbudowan

ą

odpowied

ź

.

Styl Fizyczny (Physical)

Korzystaj z:

przykładów praktycznych, próbek,

fotografii, demonstratorów, tutoriali,

poprzednich prac egzaminacyjnych,

do zbierania informacji wykorzystuj

wszystkie zmysły.

Ucz si

ę

:

przypominaj

ą

c sobie wykonywane

na zaj

ę

ciach eksperymenty,

do

ś

wiadczenia, zapami

ę

tuj

ą

c przebieg

wydarze

ń

, posługuj

ą

c si

ę

modelami i symulatorami.

Na egzaminach:

Odgrywaj sytuacj

ę

egzaminacyjn

ą

w pokoju, w którym si

ę

uczysz.

Umieszczaj przykłady w swoich notatkach i w odpowiedziach, których udzielasz.

Pisz praktyczne odpowiedzi, streszczenia rozdziałów.