- 1 -
I OKRES WIEK NIEMOWL
Ę
CY (0-12 mies.)
ROZWÓJ FIZYCZNY
STADIUM NOWORODKA (pierwszy miesi
ą
c
ż
ycia dziecka). Noworodek
donoszony- urodzony po upływie 270 dni od chwili zapłodnienia, waga od
2800g do 3500g, długo
ść
ciała ok. 50-52cm. Proporcje ciała noworodka s
ą
zupełnie inne ni
ż
u dorosłego człowieka, głowa i mózg stosunkowo du
ż
e (1/4
dł. całego ciała). Tkanka mózgowa, mimo du
ż
ej masy zwi
ę
ksza si
ę
w
pierwszym roku ponad dwukrotnie, twarz mała, szyja krótka, tułów długi,
ko
ń
czyny krótkie. Tkanka kostna przypomina chrz
ą
stk
ę
; budowa włóknisto-
chrz
ą
stkowa. Ko
ś
ci czaszki twardsze od innych, poł
ą
czone spojeniami. Na
sklepieniu czaszki, w miejscu zetkni
ę
cia ko
ś
ci ciemieniowych i czołowych
znajduje si
ę
ciemi
ą
czko du
ż
e, a mi
ę
dzy ko
ść
mi ciemieniowymi, a ko
ś
ci
ą
potyliczn
ą
- ciemi
ą
czko małe. W miar
ę
wzrostu czaszki, szwy i ciemi
ą
czka
kostniej
ą
i zarastaj
ą
; ciemi
ą
czko małe - w pierwszym kwartale, ciemi
ą
czko
du
ż
e - ok. 15 miesi
ą
ca. Włókna mi
ęś
niowe - cienkie, siła ich skurczu
niewielka, najlepiej rozwini
ę
te s
ą
mi
ęś
nie r
ą
k i ramion. Serce jest stosunkowo
du
ż
e lecz mi
ęś
nie jego s
ą
słabe. Wzrost niemowl
ę
cia zwi
ę
ksza si
ę
w ci
ą
gu
roku o 50%; za
ś
jego ci
ęż
ar podwaja si
ę
ju
ż
po 4 -5 miesi
ą
cach! Stosunek
noworodka do otoczenia reguluj
ą
odruchy bezwarunkowe i ruchy bł
ę
dne
(nieskoordynowane ruchy ciała):* odruch
ź
renicowy( zw
ęż
enie
ź
renicy pod
wpływem
ś
wiatła) * odruch mrugania (zamykanie powiek pod wpływem
dotkni
ę
cia rogówki) * krzyk (dopływ powietrza do płuc) * ssanie, wydzielanie
ś
liny * odruch Babi
ń
skiego (przy podra
ż
nieniu stopy, du
ż
y palec podnosi si
ę
do góry) * odruch chwytny (przy dotkni
ę
ciu wewn
ę
trznej powierzchni dłoni
noworodka, dło
ń
zaciska si
ę
mocno) * odruch toniczno-szyjny (je
ż
eli
le
żą
cemu na wznak noworodkowi przekr
ę
cimy głow
ę
w prawo, to r
ę
ka prawa
wyprostuje si
ę
a lewa kurczy; je
ż
eli uniesiemy głow
ę
do góry to podniesie
tak
ż
e ko
ń
czyny) * odruch oczno-karkowy Peipera (gdy silne
ś
wiatło działa
nagle na oko głowa jego cofa si
ę
wstecz) * odruch Moro - odr. obejmowania
(silny hałas b
ą
d
ź
ś
wiatło, nagłe szarpni
ę
cie, wywołuj
ą
ruch wyprostny ko
ń
czyn
górnych i zbli
ż
enie ich do tułowia). * odruch orientacyjny - pojawia si
ę
pod
wpływem wymienionych bod
ź
ców i przerywa krzyk. W pierwszych dniach nie
reaguje na bod
ź
ce o słabej i
ś
redniej sile, na b. silne bod
ź
ce d
ź
wi
ę
kowe
reaguje wstrz
ą
sem ciała i zmian
ą
oddechu. Reaguje na bod
ź
ce słuchowe,
wzrokowe, dotykowe, smakowe i w
ę
chowe. Stadium noworodka ko
ń
czy si
ę
z
chwil
ą
, kiedy dziecko przystosuje si
ę
do zmienionych warunków pobierania
pokarmu, oddychania, wydalania produktów zbytecznych dla organizmu,
utrzymywania stałej temperatury ciała.
ROZWÓJ FIZYCZNY NIEMOWL
Ę
CIA.
. Dziecko roczne wa
ż
y ok. 10 kg i ma ok. 76 cm wzrostu. Wzrost zwi
ę
ksza
si
ę
w ci
ą
gu roku o 50%, za
ś
waga podwaja si
ę
po pi
ę
ciu m-cach
ż
ycia.
Nast
ę
pnie powi
ę
kszenie masy ciała (wzrost tkanki tłuszczowej oraz wzrost
muskulatury i ko
ść
ca) Włókna mi
ęś
niowe grubiej
ą
i rozrastaj
ą
si
ę
, zmienia
si
ę
obwód klatki piersiowej w stosunku do obwodu głowy, powi
ę
ksza si
ę
powierzchnia twarzy, szyja krótka, du
ż
y tułów, krótkie ko
ń
czyny, które
stopniowo wydłu
ż
aj
ą
si
ę
.
- 2 -
ROZWÓJ RUCHOWY I FORM DZIAŁALNO
Ś
CI
ZMIANY POSTAWY CIAŁA I ROZWÓJ
LOKOMOCJI
ROZWÓJ MANIPULACJI
ROZWÓJ ZABAW
Pocz
ą
tkowo
ruchy
noworodka
s
ą
nieskoordynowanymi ruchami całego ciała. Ka
ż
da
cz
ęść
ciała porusza si
ę
jakoby oddzielnie.
Najcz
ęś
ciej
poruszaj
ą
si
ę
ko
ń
czyny
dolne,
najrzadziej głowa i tułów. Rozwój ruchowy
niemowl
ę
cia polega na wzrastaj
ą
cej wraz z
wiekiem umiej
ę
tno
ś
ci dziecka do przyjmowania i
zmiany okre
ś
lonych pozycji ciała zw. postawami
oraz do przemieszczania si
ę
w przestrzeni : -
mi
ę
dzy 1 a 2 mies.
ż
ycia utrzymuje głow
ę
wzdłu
ż
tułowia (chwiejnie); - w 3 m-cu trzyma głow
ę
sztywno, w pozycji na brzuchu unosi głow
ę
i
ramiona, utrzymuje głow
ę
przy podci
ą
ganiu za
przedramiona z pozycji le
żą
cej na plecach do
pozycji siedz
ą
cej; - ok. 5 m-ca
ż
ycia poło
ż
one na
brzuchu unosi głow
ę
z górn
ą
cz
ęś
ci
ą
tułowia
podpieraj
ą
c si
ę
r
ą
czkami; - w 5-6 m-cu le
żą
c na
plecach zgina głow
ę
w kierunku tułowia; siedzi
przytrzymywane w pasie; - w 6 m-cu w pozycji
siedz
ą
cej podpiera si
ę
r
ą
czkami wysuni
ę
tymi do
przodu; - w 6,5 m-cu trzymane pod pachami
utrzymuje
cz
ęś
ciowo
ci
ęż
ar
ciała
na
wyprostowanych nó
ż
kach; - w 7 m-cu obraca si
ę
z
pleców na brzuch, w pozycji na brzuchu odrywa
tułów od podło
ż
a, opieraj
ą
c si
ę
na r
ę
kach i
kolanach,
odwraca
głow
ę
we
wszystkich
kierunkach; - w 7,5 m-cu podtrzymywane pod
pachy podskakuje, zginaj
ą
c i wyprostowuj
ą
c
kolana; - w 8 m-cu siedzi pewnie i zachowuje
równowag
ę
; - w 8-9 m-cu staje podci
ą
gane za
r
ą
czki, raczkuje; - w 9,5 m-cu stoj
ą
c z oparciem
schyla si
ę
po zabawk
ę
; - w 10 m-cu stoi
samodzielnie; - w 11-stawia pierwsze samodzielne
kroki; - w 12- chodzi samodzielnie na sztywnych i
szeroko rozstawionych nogach, kołysz
ą
c si
ę
,
st
ą
pa cz
ę
sto na palcach.
U niemowl
ę
cia najpierw wykształcaj
ą
si
ę
ruchy
głowy, potem r
ą
k zmierzaj
ą
ce do chwytania
przedmiotów i manipulowania nimi, a nast
ę
pnie
ruchy zmierzaj
ą
ce do utrzymywania ciała w
okre
ś
lonej
pozycji
i
przemieszczania
go
w
przestrzeni. Ruchy dowolne r
ą
k wykształcaj
ą
si
ę
w
trakcie działania przedmiotowego stadia chwytania:
a) chwytanie dowolne rozpoczyna si
ę
ok. 4-5 m-ca
ż
ycia, dziecko zbli
ż
a obydwie r
ę
ce do widzianego
przedmiotu; b) chwyt dłoniowy prosty- 5-6 m-c, chwyt
przy u
ż
yciu czterech palców dłoni z wył
ą
czeniem
kciuka; c) chwyt no
ż
ycowy, w 7-8 m-cu dziecko
zaczyna posługiwa
ć
si
ę
kciukiem; d) chwyt
p
ę
setowy - 9 m-c
ż
ycia dziecka. Mi
ę
dzy 7 a 8 m-cem
nast
ę
puje wyra
ź
na czynno
ś
ciowa przewaga jednej
r
ę
ki.
Nie wszystkie czynno
ś
ci niemowl
ę
cia maj
ą
charakter zabawowy. Natomiast postukiwanie
przedmiotem o podstaw
ę
, uderzanie jednym o
drugi, potrz
ą
sanie grzechotk
ą
, zamykanie i
otwieranie pudełek, przyciskanie piszcz
ą
cych
zabawek - zalicza si
ę
do czynno
ś
ci zabawowych
wieku
niemowl
ę
cego,
s
ą
to
zabawy
manipulacyjne. Od 1-4,5 mies. wytwarzaj
ą
si
ę
pierwsze schematy czynno
ś
ciowe utrwalone
przez powtarzanie, od 4,5- 9 mies. dziecko
zmierza do odtworzenia interesuj
ą
cego je
widoku np. wprawie w ruch zabawk
ę
wisz
ą
c
ą
nad łó
ż
eczkiem; od 8-9 do 11-12 mies. zaczyna
odró
ż
nia
ć
ś
rodki działania od jego celów i
wykonuje dan
ą
czynno
ść
po to by osi
ą
gn
ąć
jaki
ś
obiekt np. odpycha r
ę
k
ę
dorosłego aby
wzi
ąć
szklank
ę
, wyrzuca ró
ż
ne przedmioty z
wózka aby wytworzy
ć
d
ź
wi
ę
ki. 7-8 miesi
ę
czne
dziecko si
ę
ga bez trudu po zabawki znajduj
ą
ce
si
ę
w pobli
ż
u. W miar
ę
rozwoju lokomocji
zdobywa sobie zabawki i przedmioty oddalone
od siebie, pocz
ą
tkowo pełzaj
ą
c a potem szybko
raczkuj
ą
c. Niemowl
ę
bawi si
ę
pocz
ą
tkowo w
sposób
zbli
ż
ony
wszystkimi
zabawkami,
niezale
ż
nie wszystkimi zabawkami. Pod koniec
okresu
niemowl
ę
cego
na
ś
laduje
niektóre
czynno
ś
ci ludzkie - turla piłeczk
ę
, wkłada klocki
do wi
ę
kszego naczynia, ustawia jeden klocek
na drugim... Dzi
ę
ki czynno
ś
ci
ą
na
ś
ladowniczym
uczy si
ę
robi
ć
„pa”, klaska
ć
, bawi
ć
si
ę
w „a
kuku”. Z tych zabaw rozwin
ą
si
ę
poszczególne
zabawy, których pocz
ą
tek przypada na okres
poniemowl
ę
cy.
- 3 -
ROZWÓJ PROCESÓW POZNAWCZYCH
ROZWÓJ WRA
ś
E
Ń
I SPOSTRZE
ś
E
Ń
(WRA
ś
LIWO
ŚĆ
NA BOD
Ź
CE
WZROKOWE, SŁUCHOWE I DOTYKOWE)
ROZWÓJ MOWY I MY
Ś
LENIA
* Ju
ż
kilkudniowy noworodek wykazuje wra
ż
liwo
ść
na bod
ź
ce wzrokowe.
Pocz
ą
tkowo reaguje na du
ż
e, jaskrawe
ś
wiatło,
Ś
wiec
ą
ce i poruszaj
ą
ce si
ę
przedmioty. Z odległo
ś
ci 20 cm mo
ż
e dostrzec twarz matki. Jest zdolny do
krótkotrwałej fiksacji ( zatrzymanie wzroku na bod
ź
cu
ś
wietlnym). W
pierwszym miesi
ą
cu reaguje na ró
ż
ne kolory, gł. intensywne. Zdolno
ść
ró
ż
nicowania barw pojawia si
ę
pod koniec 3-4 m.
ż
. W II kw. nast
ę
puje szybki
rozwój wzrokowych spostrze
ż
e
ń
np. reakcja na widok znanej twarzy. W 7 m-
cu rozró
ż
nia wyraz mimiczny gniewu i rado
ś
ci. Obserwuje si
ę
odruch
pokarmowy na widok piersi matki b
ą
d
ź
butelki z mlekiem. * Około 6-8
tygodnia zaczyna przejawia
ć
reakcje mimiczne, u
ś
miecha si
ę
na d
ź
wi
ę
k
znanego głosu. około 4-5 m-ca potrafi słuchowo zlokalizowa
ć
ź
ródło d
ź
wi
ę
ku,
zwraca w tym kierunku głow
ę
. Jeszcze do 7-8 m-ca słowa jest dla dziecka
jednym z bod
ź
ców d
ź
wi
ę
kowych. W tym okresie nie odró
ż
nia swoisto
ś
ci
d
ź
wi
ę
kowej
poszczególnych
słów
zwi
ą
zanej
z
ich
znaczeniem,
zainteresowane jest jedynie tonem i modulacj
ą
głosu. Dopiero w IV kwartale
ż
ycia niektóre najcz
ęś
ciej słyszane słowa zaczynaj
ą
nabiera
ć
znaczenia.*
Znajomo
ść
otaczaj
ą
cej niemowl
ę
rzeczywisto
ś
ci znacznie zwi
ę
ksza si
ę
w IV
kwartale poprzez aktywny kontakt dziecka z przedmiotami. Czynno
ś
ci
manipulacyjne umo
ż
liwiaj
ą
dziecku poznawanie przedmiotów, ich wła
ś
ciwo
ś
ci
i cech. Niemowl
ę
spostrzega równie
ż
działalno
ść
dorosłych zwi
ą
zan
ą
z tymi
przedmiotami, poznaje przydatno
ść
i zastosowanie ich. Zaczyna posługiwa
ć
si
ę
niektórymi w sposób specyficznie ludzki: pije z kubeczka, wkłada ły
ż
eczk
ę
do buzi, usiłuje zakłada
ć
czapk
ę
. Szuka te
ż
wzrokiem przedmiotów
nazywanych przez dorosłych. Pod koniec pierwszego roku dzieci rozró
ż
niaj
ą
wzrokowo wiele przedmiotów.
W okresie niemowl
ę
ctwa dziecko przechodzi od krzyku i wydawania
nieartykułowanych d
ź
wi
ę
ków do wokalizacji ró
ż
norodnych fonemów, b
ę
d
ą
cych
składnikami zło
ż
onych jednostek mowy. - 1-2 tyg. - krzyk i inne d
ź
wi
ę
ki
nieokre
ś
lone, wydawane przypadkowo; - 1-2 mies. - krzyk, d
ź
wi
ę
ki
nieartykułowane: post
ę
kiwanie, sapanie, mlaski, pisk, pochrz
ą
kiwanie oraz
d
ź
wi
ę
ki podobne do artykułowanych o du
ż
ej zmienno
ś
ci i ró
ż
norodno
ś
ci -
gruchanie, które niemowl
ę
wytwarza na zasadzie samo na
ś
ladownictwa,
reakcje orientacyjne na d
ź
wi
ę
ki mowy ludzkiej; - 2 mies. głu
ż
enie zw.
gruchaniem, polega na wydawaniu niewyra
ź
nych jeszcze d
ź
wi
ę
ków o
przypadkowej artykulacji. Jest ono odruchem bezwarunkowym. Przewa
ż
aj
ą
d
ź
wi
ę
ki gardłowe (k,g) i samogłoski przednie (i,u). Gruchanie pojawia si
ę
w
stanach nasycenia i zadowolenia; - 3 mies. - gruchanie jako składnik reakcji
o
ż
ywienia na widok osoby dorosłej; - 5 mies. - pocz
ą
tki gaworzenia (d
ź
wi
ę
ki o
wyra
ź
nej artykulacji), dziecko tworzy z nich sylaby oraz ich ci
ą
gi. pozbawione
jednak znaczenia. Wydawanie d
ź
wi
ę
ków zło
ż
onych ze spółgłosek i
samogłosek: pa, ba ma, la oraz wielokrotnym ich powtarzaniu. Dziecko
reaguje na melodi
ę
i intonacj
ę
głosi osoby dorosłej (to pieszczotliwy, surowy);
- 6-9 mies. - dalszy rozwój gaworzenia, spółgłoski z
ę
bowe i wargowe, zaczyna
wymawia
ć
sylaby (ma-ma), powtarza wydawane przez siebie głosy i na
ś
laduje
głosy dorosłych; - 7-8 mies. rozumie kilkana
ś
cie słów; - 9-11 mies. -
na
ś
laduje struktury d
ź
wi
ę
kowe otoczenia: wymawia pierwsze słowa w
kontek
ś
cie sytuacyjnym; - 11-12 mies. - pocz
ą
tki mowy wła
ś
ciwej, pierwsze
słowa, rozró
ż
nianie słów i zwrotów w okre
ś
lonych sytuacjach.
PRZEJAWY INTELIGENCJI Dziecko w okresie niemowl
ę
cym przejawia
inteligencj
ę
praktyczn
ą
, zdolno
ś
ci do konkretnego sytuacyjnego my
ś
lenia w
toku działania. Rozwój my
ś
lenia niemowl
ę
cia ł
ą
czy si
ę
z rozwojem jego
badawczej natury w stosunku do
ś
wiata, zwi
ą
zanej z odruchem orientacyjno-
badawczym. W III kw. wi
ę
kszego znaczenia nabieraj
ą
odruchy warunkowe w
oparciu o odruchy orientacyjne - dziecko zapoznaje si
ę
z otaczaj
ą
c
ą
rzeczywisto
ś
ci
ą
poprzez ruchy chwytne, pó
ź
niej manipulacyjne. Dziecko w 7-8
mies. mo
ż
e długo zajmowa
ć
si
ę
tym samym przedmiotem, je
ś
li stanowi dla
niego
ź
ródło dostatecznej ilo
ś
ci bod
ź
ców. Odruch orientacyjny wygasa po 15-
25 min. zabawy tym samym przedmiotem. Pod koniec okresu niemowl
ę
cego
dziecko dokładniej i sensowniej poznaje otaczaj
ą
cy je
ś
wiat przedmiotów i
lepiej
przystosowuje
swoj
ą
działalno
ść
.
Rozpoznawanie
oparte
na
porównywaniu tego, co si
ę
aktualnie spostrzega z tym, co zostało uprzednio
spostrze
ż
one, to pierwszy przejaw my
ś
lenia konkretnego i obrazowego.
- 4 -
My
ś
lenie w tym okresie jest wplecione w aktualn
ą
działalno
ść
dziecka. Z
chwil
ą
przyswojenia przez dziecko pierwszych słów w zakresie mowy czynnej,
jak i biernej, nast
ę
puje pocz
ą
tek my
ś
lenia słowno-poj
ę
ciowego oraz dokonuje
si
ę
zmiana w konkretno-obrazowym my
ś
leniu. Uwaga mimowolna, chwiejna,
krótkotrwała.
ROZWÓJ UCZU
Ć
I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH, WOLI
ROZWÓJ UCZU
Ć
I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH
ROZWÓJ WOLI
Pierwsze przejawy emocji zwi
ą
zane s
ą
bezpo
ś
rednio z potrzebami
organicznymi niemowl
ę
cia. Wywołane s
ą
głodem lub syto
ś
ci
ą
, zimnem lub
ciepłem, niewygodn
ą
czy wygodn
ą
pozycj
ą
dziecka. Uczy si
ę
reagowa
ć
w
sposób emocjonalny, a pó
ź
niej uczuciowy, pod wpływem zdobytych
do
ś
wiadcze
ń
. Niemowl
ę
kilu dniowe odpowiada u
ś
miechem na u
ś
miech. W 3
mies.
ż
. u
ś
miecha si
ę
na widok dorosłej osoby; około 4 mies. zachowuje si
ę
inaczej na widok osoby znanej i nieznanej; w pierwszym kwartale niemowl
ę
reaguje na ludzk
ą
twarz, d
ź
wi
ę
k głosu, u
ś
miech i pieszczotliwy ton. W
ż
yczliwym kontakcie z dorosłym człowiekiem staje si
ę
wesołe i o
ż
ywione. Jest
to stan radosnego o
ż
ywienia, który wa
ż
ny jest dla całokształtu rozwoju
psychicznego dziecka, przede wszystkim dla jego obcowania społecznego z
otoczeniem i rozwoju uczuciowego. Reakcji negatywnej towarzyszy uczucie
strachu. W wieku niemowl
ę
cym reakcja negatywna manifestuje si
ę
w dwóch
formach: płaczem i krzykiem lub odwracaniem głowy i zasłanianiem oczu i
ciała.
Niezdarno
ść
małego dziecka i brak mo
ż
liwo
ś
ci samodzielnego zaspokajania
najprostszych potrzeb
ż
yciowych uzale
ż
nia je bezpo
ś
rednio od dorosłych, w
szczególno
ś
ci od matki. Około 2 mies. dziecko wyci
ą
ga r
ą
czki d zbli
ż
aj
ą
cej
si
ę
osoby, u
ś
miecha si
ę
, reaguje na pieszczoty. Od 4 mies. wyra
ż
a
niezadowolenie gdy dorosły nie zwraca uwagi na nie. W 5 mies. odró
ż
nia
osoby znane od nieznanych i przyjmuje postaw
ę
wyczekiwania lub strachu. 7-
8 mies. dziecko zwraca uwag
ę
na siebie gaworzeniem i płaczem, gdy osoba
zajmuj
ą
ca si
ę
nim przestaje do niego mówi
ć
. W 9-10 mies. niemowl
ę
przyci
ą
ga uwag
ę
dorosłego przez ruchy i gesty; same inicjuje zabaw
ę
z
dzie
ć
mi i dorosłymi. W 10 mies. i 11 zło
ś
ci si
ę
gdy inne dziecko si
ę
oddala.
Przedmioty staj
ą
si
ę
ogniwem ł
ą
cz
ą
cym z otoczeniem (rzucanie zabawk
ą
z
wózka)
Pierwsze przejawy woli dziecka maj
ą
charakter mało zró
ż
nicowany. Sfera
„chce
ń
” niemowl
ę
cia w pierwszych miesi
ą
cach jego
ż
ycia wi
ąż
e si
ę
ś
ci
ś
le z
podnietami fizjologicznymi. Procesy o charakterze woluntarnym powi
ą
zane
s
ą
ś
ci
ś
le z rozwojem ruchów docelowych niemowl
ę
cia, pierwsze
prymitywne akty woli mo
ż
na ju
ż
zaobserwowa
ć
w ruchach 4-5 mies.
dziecka ukierunkowanych na okre
ś
lony przedmiot. Niemowl
ę
w III i IV
kwartale potrafi ju
ż
chwyta
ć
przedmiot pod kontrol
ą
wzroku, pokonywa
ć
przeszkody w zdobyciu go. Niemowl
ę
w swoich d
ąż
eniach uzale
ż
nione jest
całkowicie od bod
ź
ców bezpo
ś
rednich, łatwo mo
ż
na ukierunkowa
ć
i
zmieni
ć
jego zachowanie przez dobór okre
ś
lonych podniet. Szybka zmiana
d
ąż
e
ń
w zachowaniu niemowl
ę
cia jest przyczyn
ą
braku ci
ą
gło
ś
ci w jego
zachowaniu.
- 5 -
II OKRES PONIEMOWL
Ę
CY (1-3 r.
ż
.)
ROZWÓJ
ROZWÓJ RUCHOWY I SPRAWNO
Ś
CIOWY
FIZYCZNY
ROZWÓJ LOKOMOCJI
ROZWÓJ RUCHOWY R
Ą
K
ROZWÓJ SPRAWNO
Ś
CI
Nast
ę
puje intensywny przyrost ciała
(ok. 2 kg rocznie) i wysoko
ś
ci (od 12
cm w 2. r.
ż
. do 6cm w 3.r.
ż
).Zarówno narz
ą
dy wewn
ę
trzne, jak i
zewn
ę
trzne proporcje ciała powoli
ulegaj
ą
zmianie. Dziecko smukleje a
sylwetka si
ę
wydłu
ż
a.
- Obwód klatki staje si
ę
wyra
ź
nie
wi
ę
kszy od obwodu głowy.
- W miar
ę
wzrostu dziecka post
ę
puje
proces kostnienia. Około 18. m.
ż
.
zarasta całkowicie ciemi
ą
czko du
ż
e.
W tym okresie ustal
ą
si
ę
fizjologiczne
krzywizny
kr
ę
gosłupa,
a
obr
ę
cz
biodrowa wzmacnia si
ę
.
- W oddychaniu coraz wi
ę
kszy udział
zaczyna bra
ć
klatka piersiowa obok
tzw. toru brzusznego i przeponowego.
-Pod koniec 3. r.
ż
. mleczne
uz
ę
bienie dziecka jest ju
ż
w pełni
skompletowane,
umo
ż
liwiaj
ą
c
prawidłowe
ż
ucie pokarmu.
- Zmiana postawy ciała z le
żą
cej na
stoj
ą
c
ą
.
Ustala
si
ę
ostatecznie
postaw
stoj
ą
ca. W wieku 13, 14 miesi
ę
cy
kroki
dziecka
s
ą
krótkie
i
nieregularne,
dziecko
najpierw
stawia jedn
ą
nog
ę
, potem porusza
drug
ą
,
brak
automatyzacji
i
koordynacji
ruchowe,
r
ę
ce
rozstawione na boki, aby utrzyma
ć
równowag
ę
. Pod koniec 2 i na
pocz
ą
tku 3 r.
ż
. dziecko umie ju
ż
dobrze chodzi
ć
i biega
ć
, stosunkowo
mniej si
ę
m
ę
czy przy chodzeniu. W
2 i 3 r.
ż
. pokonuje ró
ż
ne
przeszkody,
wchodzi
na
niskie
meble, chodzi tyłem. W wieku 21 m.
wi
ę
kszo
ść
dzieci potrafi zej
ść
ze
schodów. Wchodz
ą
c na schody
stawia najpierw jedn
ą
nog
ę
potem
dostawia do niej drug
ą
; dopiero w 3
r.
ż
dziecko uczy si
ę
stawia
ć
nogi na
przemian schodz
ą
c i wchodz
ą
c.
Rozwój manipulacji przedmiotami.
Pocz
ą
tek
zabaw
wła
ś
ciwych.
Wzrasta w 2 r.
ż
. precyzja ruchów
wykonywanymi palcami r
ą
k dzi
ę
ki
koordynacji
wzrokowo-ruchowej.
Pi
ę
trzy,
szereguje,
potrafi
przelewa
ć
wod
ę
z kubeczka do
kubeczka, wkłada np. patyczek do
butelki, zakr
ę
ca i odkr
ę
ca kran,
nakr
ę
tki, odpina i zapina guziki,
zamki błyskawiczne.
Dziecko
uczy
si
ę
posługiwa
ć
przedmiotami codziennego u
ż
ytku. Uczy
si
ę
samodzielnie je
ść
, pi
ć
; my
ć
z
ę
by,
r
ę
ce, buzi
ę
; czesa
ć
; wkłada
ć
czapk
ę
,
koszulk
ę
, buty; uczy si
ę
rysowa
ć
,
wycina
ć
, lepi
ć
. Obserwuje si
ę
skracanie
czasu potrzebnego do wykonania danej
czynno
ś
ci. Jest to mo
ż
liwe dzi
ę
ki:
-
zwi
ę
kszaniu
si
ę
szybko
ś
ci
pojedynczych ruchów docelowych;
-
wyeliminowanie
ruchów
niepotrzebnych
przy
wykonywaniu
czynno
ś
ci;
-
zmniejszanie
si
ę
napi
ę
cia
mi
ęś
niowego w panuj
ą
cych partiach
ciała,
wi
ąż
e
si
ę
to
równie
ż
z
automatyzacj
ą
czynno
ś
ci
ruchowej.
Mo
ż
na wyró
ż
ni
ć
główne momenty w
kształtowaniu
si
ę
umiej
ę
tno
ś
ci
posługiwania
si
ę
przez
dziecko
przedmiotami codziennego u
ż
ytku (wg.
Dzier
ż
anka):
- zdobycie orientacji do jakiej
ś
cz
ęś
ci
ciała nale
ż
y dana cz
ęść
ubioru;
-
wyró
ż
nienie
cz
ęś
ci
istotnych
w
strukturze przedmiotów u
ż
ytkowych i
narz
ę
dzi;
wypracowanie
odpowiedniej
formy
kinetycznej;
- opanowanie gł. elementów ruchu i
składania je w cało
ść
ruchowego
działania;
-
utrwalanie
si
ę
stereotypu,
usprawnianie
i
zautomatyzowanie
czynno
ś
ci.
- 6 -
ROZWÓJ ZABAWY
ROZWÓJ TWÓRCZO
Ś
CI ARTYSTYCZNEJ
ZABAWY TEMATYCZNE. S
ą
to zabawy o charakterze odtwórczym lub
na
ś
ladowczym. Na pocz
ą
tku 2. r.
ż
dziecko potrafi na
ś
ladowa
ć
tylko
czynno
ś
ci, które bezpo
ś
rednio przed tym pokazano mu na tych samych
zabawkach. Dziecko nie potrafi „przenie
ść
” czynno
ś
ci na inn
ą
zabawk
ę
. w
3. r.
ż
. nast
ę
puje dalszy rozwój tych zabaw: * odtwarzanie coraz
liczniejszych i bardziej zło
ż
onych czynno
ś
ci i sytuacji
ż
yciowych; wi
ą
zanie
poszczególnych czynno
ś
ci, sytuacji zabawowych w ła
ń
cuchy; * cz
ęś
ciowe
odrywanie si
ę
w zabawie od konkretnych przedmiotów i nadawanie
przedmiotom i zabawkom u
ż
ywanym w zabawie zast
ę
pczych znacze
ń
; *
coraz bardziej konsekwentne wykonywanie w czasie zabawy zada
ń
podpatrzonych w społecznym
ż
yciu ludzi dorosłych, wczuwanie si
ę
w ró
ż
ne
role i odtwarzanie ich.
ZABAWY KONSTRUKCYJNE. Pod koniec 1. r.
ż
. i na przełomie 2. - dziecko
zaczyna pi
ę
trzy
ć
klocki; ustawia
ć
jedno na drugim. Kolejny etap to
szeregowanie - w drugiej połowie 2. r.
ż
. dziecko szereguje klocki rz
ę
dem
obok drugiego, potrafi równie
ż
poł
ą
czy
ć
te dwie formy, aby stworzy
ć
np.
poci
ą
g. W trzecim roku potrafi zbudowa
ć
pierwsze „bramy”, „ tunele”, oraz
domy z „furtkami”. W tym okresie tworzy tak
ż
e pierwsze „dzieła” z piasku:
„babki”, :wały” piaskowe i ogródki otoczone rz
ę
dem patyczków. Pod koniec
trzeciego roku dzieci nazywaj
ą
ju
ż
swoje „dzieła”. Te zabawy kształc
ą
precyzj
ę
ruchów, my
ś
lenie, wyobra
ź
ni
ę
; rozwijaj
ą
jego uwag
ę
, wytrwało
ść
,
systematyczno
ść
umiej
ę
tno
ść
pokonywania przeszkód.
ZABAWY DYDAKTYCZNE. Ich cech
ą
jest to,
ż
e nie s
ą
one wynikiem
swobodnej twórczo
ś
ci lecz opracowuj
ą
je wychowawcy dla okre
ś
lonych
celów. Pierwsze łatwe loteryjki obrazkowe, zabawy polegaj
ą
ce na chowaniu i
szukaniu, nazywaniu przedmiotów. Takie zabawy maj
ą
du
ż
e znaczenie w
wychowaniu zbiorowym, stwarzaj
ą
mo
ż
liwo
ść
uzupełnienia dziecku tych
podniet co uzyskuje w
ś
rodowisku rodzinnym. Po przez te zabawy mo
ż
na
rozszerzy
ć
zakres spostrze
ż
e
ń
, wzbogaci
ć
słownik dziecka.
ZABAWY RUCHOWE. Ju
ż
kilkunastomiesi
ę
czne dziecko potrafi popycha
ć
zabawki oraz ci
ą
gn
ąć
je za sob
ą
na sznurku. Chodzenie po ławkach,
wła
ż
enie na drabinki i jazda na trzykołowym rowerku - to ulubione zabawy
dzieci w 3. r.
ż
. Tre
ść
zabaw i gier ruchowych mo
ż
e by
ć
rozmaita, ich
znaczenie jest ogromne. dzieci ucz
ą
si
ę
przestrzega
ć
najprostszych zasad
post
ę
powania, przyzwyczajaj
ą
si
ę
do współzawodnictwa.
RYSUNKI. Najwcze
ś
niejsz
ą
form
ą
działalno
ś
ci artystycznej dziecka s
ą
rysunki. Trzy fazy rozwoju rysunków: 1) stadium bazgrania; 2) stadium
schematu udoskonalonego, czyli ideoplastyki; 3) stadium fizjoplastyki,
dziecko kopiuje natur
ę
, modele zew. Prawidłowo wychowane dziecko ju
ż
w
2. r.
ż
. potrafi posługiwa
ć
si
ę
ołówkiem. Okresem wst
ę
pnym w rozwoju
czynno
ś
ci rysowania jest stadium bazgrot (gryzmolenia) - od połowy 2. r.
ż
.
do połowy 4. r.
ż
. Młodsze dziecko przewa
ż
nie nie kojarzy jeszcze ołówka z
papierem. Pocz
ą
tkowo ołówek trzyma w „gar
ś
ci”. Dziecko 2 letnie nie jest ju
ż
w stanie wyodr
ę
bni
ć
istotnych cech ogl
ą
danych przedmiotów. Rysunki
stanowi
ą
doskonałe
ć
wiczenie zarówno dla jego ruchów, jak i spostrze
ż
e
ń
.
W 3 r.
ż
. dziecko uczy si
ę
prawidłowo trzyma
ć
ołówek i coraz lepiej
opanowywa
ć
ruchy palców i dłoni. W tym okresie z chaosu kre
ś
lonych linii
zaczynaj
ą
stopniowo wyodr
ę
bnia
ć
si
ę
proste linie i kreski, łuki, pojedyncze
punkty. Maj
ą
c 2,5 roku uczy si
ę
na
ś
ladowywa
ć
kierunek prostych linii
kre
ś
lonych przez dorosłego. pod koniec 3. roku umie narysowa
ć
kółka,
proste kreski, punkty, które stanowi
ą
elementy przyszłego rysunku. Z
łatwo
ś
ci
ą
zaczynaj
ą
rysowa
ć
słoneczko, drabin
ę
, a nawet proste schematy
postaci ludzkiej i zwierz
ę
cej. Najprostsza forma rysunkowa to „głowonogi”. w
prymitywny i sobie tylko wła
ś
ciwy sposób dziecko rysuje człowieka,
samochód, pieska, dom...Ten typ twórczo
ś
ci nazywamy schematem
prostym, pojawia si
ę
u niektórych dzieci pod koniec okresu poniemowl
ę
cego
i na pocz
ą
tku okresu przedszkolnego.
ULEPIANKI. Ju
ż
2. letnie dziecko ch
ę
tnie uderza kawałkiem plasteliny o
podło
ż
e i zmienia jej kształt. dzieci w tym okresie lubi
ą
odrywa
ć
kawałki
plasteliny od cało
ś
ci, by ponownie je zlepi
ć
i ugniata
ć
w cało
ść
. W 3. roku
dziecko potrafi zrobi
ć
z plasteliny kuleczk
ę
, wałeczek oraz ulepi
ć
placuszek.
Post
ę
py w ulepiankach zale
żą
od sposobu wzbogacania jego spostrze
ż
e
ń
i
wiedzy o
ś
wiecie i od rozwoju sprawno
ś
ci ruchowej.
WYCINANKI. Wycina
ć
dziecko zaczyna dopiero w 3. r.
ż
. Operowanie
no
ż
yczkami jest trudnym zadaniem, sama technika wycinania wymaga
koordynacji ruchów obydwu r
ą
k. Pocz
ą
tkowo dziecko wsuwa papier mi
ę
dzy
ostrza no
ż
yczek w płaszczy
ź
nie równoległej do nich. W tym okresie ci
ę
cie
papieru przypomina bardziej „szarpanie”. Pod koniec 3. r.
ż
. dziecko potrafi
si
ę
ju
ż
posługiwa
ć
no
ż
yczkami. Jego działalno
ść
ogranicza si
ę
jedynie do
rozcinania papieru na cz
ęś
ci. Okres ten odpowiada fazie bazgrot i ulepianek.
ROZWÓJ PROCESÓW POZNAWCZYCH
- 7 -
ROZWÓJ WRA
ś
E
Ń
I
SPOSTRZE
ś
E
Ń
ROZWÓJ MOWY
ROZWÓJ MY
Ś
LENIA
ROZWÓJ UWAGI, PAMI
Ę
CI I
WYOBRA
Ź
NI
WRA
ś
ENIA.
Rozwój
fizyczny
i
psychiczny powoduje,
ż
e dziecko
poznaje
nowe
rzeczy,
które
s
ą
rozpoznawane za pomoc
ą
receptorów
i
analizatorów
wzrokowych,
słuchowych, w
ę
chowych, smakowych,
co zwi
ą
zane jest z uwag
ą
, pami
ę
ci
ą
,
wyobra
ź
ni
ą
,
my
ś
leniem
i
spostrze
ż
eniami.
SPOSTRZE
ś
ENIA. Na rozwój ich ma
du
ż
y wpływ wzrastaj
ą
ca sprawno
ść
ruchowa.
Wi
ę
kszego
znaczenia
nabieraj
ą
teraz teteroreceptory wzroku
i
słuchu.
Rozwój
spostrze
ż
e
ń
powi
ą
zany
jest
z
rozwojem
analizatorów:
kinestetyczno-
ruchowym, dotykowym, w
ę
chowym,
smakowym i słuchowym. Rozwój
spostrze
ż
e
ń
polega na precyzyjnej i
zło
ż
onej syntezie tych podniet, w
postaci bod
ź
ców kompleksowych na
narz
ą
dy zmysłowe (dotyk, wzrok,
słuch).
Dzi
ę
ki
dotykowi
dziecko
poznaje nie tylko cało
ść
, ale wyró
ż
nia
cz
ęś
ci przedmiotu. Wpływ na rozwój
spostrze
ż
e
ń
ma mowa, zwłaszcza
bierne i czynne przyswajanie słów
okre
ś
laj
ą
cych nazwy przedmiotów, ich
cechy i wła
ś
ciwo
ś
ci. Dzi
ę
ki słowu
dziecko ł
ą
czy przedmioty w klasy,
wskazuje
na
u
ż
yteczno
ść
przedmiotów. Dokonuje porówna
ń
,
wyodr
ę
bnia
ró
ż
nice
mi
ę
dzy
przedmiotami.
Na przełomie 1. i 2. r.
ż
.
rozpoczyna si
ę
rozwój mowy
wła
ś
ciwej.
Opanowanie
elementarnego zasobu słów oraz
podstaw
systemu
gramatycznego. Dziecko w ci
ą
gu
2. i 3. r. staje si
ę
istot
ą
mówi
ą
c
ą
,
w pierwszym półroczu 2. r.
mo
ż
na wyró
ż
ni
ć
w mowie, mow
ę
autonomiczn
ą
- nie podobn
ą
do
mowy
otoczenia,
jest
ona
pozbawiona
gramatycznej
struktury. Mowa dziecka w tym
okresie zawiera wiele słów o
charakterze
onomatopeicznym.
W ostatnim kwartale 2. r.
ż
.
wzrasta
zasób
wyrazów
rozumianych i tych, którymi si
ę
dziecko posługuje w swoich
wypowiedziach. Do ko
ń
ca 2. roku
dziecko przyswaja sobie biernie
ok. 300 słów a do ko
ń
ca 3. roku
u
ż
ywa ju
ż
1000 słów. W tym
okresie nast
ę
puje zró
ż
nicowanie
słownictwa na cz
ęś
ci mowy. W
pierwszej połowie 2. r. dziecko
tworzy
„zlepki”,
w
ostatnim
kwartale tego roku potrafi u
ż
y
ć
prostych
zda
ń
.
Mowa
jest
monologowa
a
potem
przekształca si
ę
w dialog ale tylko
w stosunku do bli
ż
szej osoby. Ma
ona
charakter
telegraficzny,
oprócz zlepków dziecko u
ż
ywa
fragmentów
zda
ń
lub
równowa
ż
ników zda
ń
. W 3. r.
wzrasta umiej
ę
tno
ść
mówienia
dłu
ż
szymi zdaniami przyczynowo-
skutkowymi np. „Pomo
ż
emy ci
nie
ś
torb
ę
bo ci ci
ęż
ko.
My
ś
lenie jest
ś
ci
ś
le poł
ą
czone z
rozwojem
mowy.
Pocz
ą
tkowo
poj
ę
cia opieraj
ą
si
ę
wył
ą
cznie na
zew. podobie
ń
stwie przedmiotów do
siebie, na podstawie tych uogólnie
ń
dziecko w 2. r.
ż
. potrafi nazwa
ć
przedmiot widziany po raz pierwszy,
tylko dlatego,
ż
e jest podobny do ju
ż
widzianego.
Słowa
dziecka
s
ą
nierozerwalnie zwi
ą
zane z jego
spostrze
ż
eniami wzrokowymi, na
pocz
ą
tku
słowa
wi
ążą
si
ę
z
przedmiotem,
jego
wzrokowym
obrazem, nast
ę
pnie z wyobra
ż
eniem
o przedmiocie. Kolcowa wyró
ż
nia IV
stadia w procesie tworzenia poj
ęć
.
1. trwa od połowy 2. r.
ż
. : słowo
oznacza
tylko
jednostkowe
lub
konkretne rzeczy lub osoby; II trwa
od 1,5 do 2 r.
ż
.; słowo reprezentuje
ju
ż
kilka przedmiotów lub czynno
ś
ci;
III ok. 3. r.
ż
. , nabieraj
ą
znaczenia
sygnalizacyjnego słowa okre
ś
laj
ą
ce
przedmioty odmienne pod wzgl
ę
dem
wygl
ą
du
zew.;
Dziecko
my
ś
li
obrazami nie potrafi posługiwa
ć
si
ę
w
swym
my
ś
leniu
indukcj
ą
i
dedukcj
ą
. Dziecko 2 i 3 letnie wie
doskonale
czego
mo
ż
e
si
ę
spodziewa
ć
od poszczególnych osób
z najbli
ż
szego otoczenia. Dzi
ę
ki
rozwijaj
ą
cej
si
ę
umiej
ę
tno
ś
ci
przewidywa
ń
i
wnioskowania
stopniowo uczy si
ę
wybiega
ć
my
ś
l
ą
poza
aktualnie
istniej
ą
c
ą
rzeczywisto
ść
. Dwu i trzy latki my
ś
l
ą
gło
ś
no.
UWAGA
małego
dziecka
jest
mimowolna, mało podzielna, bardzo
spontaniczny
zakres,
słaba
koncentracja,
przerzutno
ść
,
krótkotrwała. Skupianie uwagi zale
ż
y od
rodzaju
bod
ź
ca.
Łatwo
ulega
rozproszeniu. W 3 r.
ż
. dziecko potrafi
skupi
ć
si
ę
w trakcie zabawy od 20 do 30
min.
PAMI
ĘĆ
dziecka
ma
charakter
mimowolny; zapami
ę
tuje stosunkowo
szybko i trwale, to co niejako samo
zwróciło uwag
ę
dziecka i zostaje
utrwalone bez aktywnego udziału woli.
Kształtuje si
ę
postawa uczuciowa -
dziecko zapami
ę
tuje doskonale i potrafi
przechowywa
ć
w pami
ę
ci przez długie
miesi
ą
ce i lata przykre i przyjemne
uczucia. Dziecko 3 letnie rozpoznaje po
miesi
ę
cznej przerwie znane osoby,
zabawki i przedmioty. wraz z wiekiem
wzrasta pojemno
ść
i trwało
ść
pami
ę
ci.
WYOBRA
Ź
NIA jest
ś
ci
ś
le zwi
ą
zana ze
spostrze
ż
eniami. Dziecko w zabawach
tematycznych odtwarza to, co widziało,
a pó
ź
niej tworzy zmienione sytuacje.
Wyobra
ż
enia s
ą
silnie zwi
ą
zane z
realnie prze
ż
ytymi doznaniami. W 2 r.
ustalaj
ą
si
ę
poj
ę
cie przedmiotów, ma
ono charakter globalny. W pó
ź
niejszym
okresie ok. 3 r. mo
ż
e ju
ż
cz
ęś
ciowo
przekształca
ć
uprzednio spostrze
ż
one
elementy.
- 8 -
ROZWÓJ UCZU
Ć
, KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH, WOLI I OSOBOWO
Ś
CI
ROZWÓJ UCZU
Ć
ROZWÓJ KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH
ROZWÓJ WOLI
POCZ
Ą
TKI OSOBOWO
Ś
CI
Uczucia s
ą
zmienne, a reakcje
uczuciowe s
ą
gwałtowne. dziecko staje
si
ę
jednocze
ś
nie coraz wra
ż
liwsze na
uczuciowe
doznania
bod
ź
ców
słuchowych. Potrafi w pewnym stopniu
podporz
ą
dkowa
ć
si
ę
nakazom
i
zakazom, pow
ś
ci
ą
ga
ć
niektóre swoje
zachcianki. Uczucia dziecka 2 i 3
letniego
rozwijaj
ą
si
ę
w
ś
cisłym
powi
ą
zaniu
z
jego
działalno
ś
ci
ą
.
Rozwijaj
ą
si
ę
pod wpływem
ś
rodowiska
i procesu wychowania. W 2 r.
ż
.
dziecko jest wra
ż
liwe szczególnie na
sytuacje, w których grozi im utrata
równowagi. Dziecko jest zdolne do
miło
ś
ci, współczucia,
ż
alu. niech
ę
ci,
zazdro
ś
ci. W 3 r.
ż
. reaguje na konflikty
mi
ę
dzy
rodzicami.
Wzmo
ż
ona
pobudliwo
ść
, charakterystyczna dla
tego
okresu,
przy
jednoczesnej
słabo
ś
ci
procesów
hamowania,
powoduje du
żą
nietrwało
ść
stanów
uczuciowych. Swoje stany uczuciowe
dziecko uzewn
ę
trznia.
Rozwój kontaktów społecznych
przebiega
u
dziecka
w
powi
ą
zaniu z rozwojem jego
ż
ycia
uczuciowego. Pozytywny kontakt
z
otoczeniem
umo
ż
liwia
prawidłowy rozwój, wzbogaca i
poszerza wi
ęź
emocjonaln
ą
i
współdziałanie.
Jest
równie
ż
niezb
ę
dnym
warunkiem
prawidłowego
rozwoju
mowy
dziecka.
Dziecko
na
ś
laduje
dorosłych oraz inne dzieci, wida
ć
to w zabawie. Na
ś
laduje cechy
pozytywne i negatywne. Kontakty
z innymi dzie
ć
mi powinny by
ć
odpowiednio
kontrolowane,
poniewa
ż
mog
ą
prowadzi
ć
do
wykształcenia cech negatywnych
i konfliktów społecznych np.
zabieranie
zabawek.
Odpowiednio
ukierunkowane
na
ś
ladowanie pomaga nakłoni
ć
dziecko
do
samodzielno
ś
ci
(mycie,
ubieranie,
jedzenie
poprawnego zachowania si
ę
w
ró
ż
nych sytuacjach...)
Dalszy rozwój woli dziecka w
okresie poniemowl
ę
cym zwi
ą
zany
jest
ś
ci
ś
le z rozwojem ruchowym i
rozwojem mowy. Rozwój ruchowy
dziecka w 2 i 3 r. polega na tym,
ż
e
pewna
liczba
jego
czynno
ś
ci
ruchowych
zaczyna
by
ć
podporz
ą
dkowana woli. Celem mo
ż
e
okaza
ć
si
ę
zdobycie
jakiego
ś
przedmiotu znajduj
ą
cego si
ę
poza
zasi
ę
giem dziecka i pokonywanie
trudno
ś
ci z tego wynikaj
ą
cych. Tego
typu
działania,
powi
ą
zane
z
pokonywaniem przeszkód,
ś
wiadcz
ą
nie tylko o rozwoju woli, ale równie
ż
my
ś
lenia
sytuacyjnego,
które
pozwala
rozwi
ą
za
ć
problemowe
zadania. W tym okresie rozwojowym
mo
ż
na zaobserwowa
ć
wytrwało
ść
dziecka w d
ąż
eniu do osi
ą
gni
ę
cia
celu,
który
bywa
zazwyczaj
przypadkowy. U
ś
wiadomienie sobie
własnych pragnie
ń
i celów znajduje
swój
przejaw
w
formułowaniu
pierwszych słownych: „ja chc
ę
”, „ja
nie chc
ę
”.
Zaczynaj
ą
krystalizowa
ć
si
ę
podstawy
osobowo
ś
ci. Kształtuje si
ę
osobowo
ść
w
zale
ż
no
ś
ci
od
warunków
ś
rodowiskowych, procesu wychowania i
stosowanej dyscypliny. Temperament
jest
zwi
ą
zany
z
typem
układu
nerwowego i ujawnia si
ę
stosunkowo
wcze
ś
nie. Cechy jego s
ą
wzgl
ę
dnie
trwałe, nadaj
ą
c dziecku indywidualny
odcie
ń
w
ż
yciu uczuciowym i reakcjom
wobec otoczenia. Dziecko przejawia
tak
ż
e w swym zachowaniu pocz
ą
tkowe
cechy woli i charakteru. U
ś
wiadamia
sobie własne cele i pragnienia. Wa
ż
ne
jest pobudzanie i hamowanie. Zdarza
si
ę
,
ż
e
słowny
zakaz,
nie
jest
wystarczaj
ą
cym hamulcem do działania
i musi by
ć
poparty odpowiednim gestem
i mimik
ą
. U małego dziecka nie jest
jeszcze ukształtowany charakter.
- 9 -
III OKRES PRZEDSZKOLNY
ROZWÓJ FIZYCZNY
ROZWÓJ MUSKULATURY I KO
ŚĆ
CA
ROZWÓJ UKŁADU NERWOWEGO I WY
ś
SZEJ
CZYNNO
Ś
CI NERWOWEJ
ROZWÓJ RUCHOWY
KO
Ś
CIEC. Szybko
ść
wzrostu jest mniejsza ni
ż
w
poprzednich okresach, i wynosi przeci
ę
tnie od 5-7
r.
ż
. ok. 5-7 cm rocznie. Najszybciej dziecko ro
ś
nie
mi
ę
dzy 2-3 rokiem, w 5 roku wzrost jest dwa razy
wi
ę
kszy ni
ż
w momencie urodzenia. Przeci
ę
tny
przyrost na wadze wynosi ok. 2-3 kg rocznie.
Najszybciej rosn
ą
ko
ń
czyny dolne. Zmienia si
ę
wygl
ą
d:
sylwetka
bardziej
smukła,
płaska;
zmieniaj
ą
si
ę
proporcj
ę
poszczególnych cz
ęś
ci
ciała. Wahania wzrostu zale
żą
od gruczołów
dokrewnych; grasica ma najwi
ę
kszy wpływ w
pierwszym roku
ż
ycia, nast
ę
pnie tarczyca i
przysadka mózgowa - przyrost ko
ń
czyn. Mi
ę
dzy 7-
8 r.
ż
. szybko wzrasta ko
ś
ciec i muskulatura
dziecka; s
ą
bardzo delikatne. Mi
ęś
nie odgrywaj
ą
du
żą
rol
ę
w pracy serca, systemu trawiennego i
gruczołów. Do 5 lat przyrost muskulatury jest
proporcjonalny
do
przyrostu
wagi. Na pocz
ą
tku tego okresu ko
ś
ciec dziecka
jest wra
ż
liwy i gi
ę
tki, krzywizny kr
ę
gosłupa nie s
ą
jeszcze ustalone; stawy cechuje du
ż
a ruchliwo
ść
,
wi
ą
zadła stawowe s
ą
słabe i rozci
ą
gliwe. W
drugiej fazie wieku przedszkolnego zaczyna si
ę
proces kostnienia w ko
ś
ciach nadgarstka. W 3
fazie wzmacnia si
ę
wydatnie cały ko
ś
ciec i
muskulatura oraz ustala si
ę
krzywizna kr
ę
gosłupa.
Ruch mi
ęś
ni dz. 6-7 letniego jest ju
ż
całkiem
swobodny, lecz proces włóknienia w obr
ę
bie
układu
kostnego
i
mi
ęś
niowego
nie
jest
zako
ń
czony. Zaczynaj
ą
wytwarza
ć
si
ę
z
ę
by stałe.
MI
ĘŚ
NIE. Mi
ę
dzy 5-6 rokiem wyst
ę
puje szybki
wzrost mi
ęś
ni, których waga stanowi ok. 75 %
wagi całego ciała. Potem nast
ę
puje zwolnienie
przyrostu. Mi
ęś
nie dziecka w tym okresie
zawieraj
ą
wi
ę
cej wody, mniej białka i substancji
Dziecko w tym wieku cechuje du
ż
a pobudliwo
ść
nerwowa
(zmienno
ść
usposobienia,
du
ż
a
skłonno
ść
do płaczu i
ś
miechu, hała
ś
liwo
ść
,
szybkie
znu
ż
enie,
płytki
sen),
poniewa
ż
obwodowy i centralny układ nerwowy dopiero
stopniowo si
ę
rozwija. Zwi
ę
ksza si
ę
masa mózgu
(mózg 7-latka osi
ą
ga ok. 4|5 wagi mózgu
dorosłego). Komplikuje si
ę
budowa komórek
nerwowych, ró
ż
nicuj
ą
si
ę
funkcjonalnie. Zaznacza
si
ę
tak
ż
e wzrost pnia mózgowego. W 7-8 r.
ż
.
ustalaj
ą
si
ę
ró
ż
nice w budowie poszczególnych
warstw kory mózgowej. Z rozwojem mózgu
wzbogaca
si
ę
wy
ż
sza
czynno
ść
nerwowa
dziecka. Rozwija si
ę
proces hamowania, wzrasta
stopniowo siła procesów nerwowych. Wszystko to
stanowi podstaw
ę
rozwoju i zmian w psychice
dziecka. Rozwój aktywno
ś
ci dziecka jest mo
ż
liwy
dzi
ę
ki temu,
ż
e ruchy jego staj
ą
si
ę
bardziej
„dowolne”, celowe i zamierzone.
Jest mniej gwałtowny i szybki. ni
ż
w poprzednich
okresach, cechuje go wzgl
ę
dna harmonijno
ść
,
doskonali si
ę
wła
ś
ciwa czynno
ść
biegania, b
ę
d
ą
ca
wynikiem
dobrze
opanowanego
i
zautomatyzowanego procesu chodzenia. Wzrasta
dł. kroku przy bieganiu. Dziecko 6 letnie biegnie nie
tylko szybciej ale i bardziej harmonijnie, dzi
ę
ki
lepszej koordynacji pracy ko
ń
czyn górnych i
dolnych, pochyleniu tułowia do przodu i unoszeniu
wysoko kolan. Skok u 3-latków przypomina
wydłu
ż
ony krok. Wzrasta umiej
ę
tno
ść
utrzymania
ciała w równowadze dynamicznej. W tym okresie
nast
ą
pił dalszy rozwój i doskonalenie si
ę
ruchów
narz
ę
dziowych (praksji), co wpływa na wzrost
samodzielno
ś
ci. Dziecko 3,4-letnie ubieraj
ą
si
ę
i
rozbieraj
ą
samodzielnie przy pomocy dorosłego.
Wi
ę
kszo
ść
5-latków potrafi ju
ż
samodzielnie to
zrobi
ć
, ale ma jeszcze trudno
ś
ci z zawi
ą
zywaniem i
zapinaniem.
Ruchy
te
staj
ą
si
ę
w
pełni
zautomatyzowane w 6-7 r.
ż
.
- 10 -
stałych ni
ż
u dorosłego; s
ą
delikatne i lu
ź
no
przyczepione do ko
ś
ci. Nast
ę
puje cz
ę
sto te
ż
przyrost układu limfatycznego, jest to te
ż
okres
wyst
ę
powania chorób zaka
ź
nych
ROZWÓJ PSYCHICZNY
ROZWÓJ UMYSŁOWY
ROZWÓJ UCZU
Ć
I WOLI, kontakty społeczne
KSZTAŁTOWANIE SI
Ę
OSOBOWO
Ś
CI
* wra
ż
enia i spostrze
ż
enia - wzrasta wra
ż
liwo
ść
poszczególnych
analizatorów
na
ró
ż
ne
podniety
zewn
ę
trzne i wewn
ę
trzne. Wa
ż
n
ą
rol
ę
odgrywa zmysł
słuchu i wzroku. 3 - latki rozró
ż
niaj
ą
4 podstawowe
barwy,
wzrasta
ostro
ść
wzroku.
Rozwój
słuchu
werbalnego. Spostrze
ż
enia cechuje nadal synkretyzm.
Spostrze
ż
enia maj
ą
silny zwi
ą
zek z działaniem. * uwaga
- nie jest zbyt trwała, przerzutna i podzielna. Jest
mimowolna, skoncentrowana na bod
ź
cach silnych i
atrakcyjnych.
Wzrasta
czas
trwania
czynno
ś
ci
wykonywanych przez dzieci. Kształtuj
ą
si
ę
zacz
ą
tki
uwagi dowolnej. * wyobra
ż
enia - dzieci obdarzone s
ą
w
tym wieku bujn
ą
wyobra
ź
ni
ą
. O
ż
ywiaj
ą
przedmioty
martwe, zmy
ś
laj
ą
, lubi
ą
na
ś
ladowa
ć
czynno
ś
ci innych,
prze
ż
ywaj
ą
czytane bajki. Wraz z wiekiem przekształca
si
ę
z mimowolnej w dowoln
ą
. Ok. 3 r.
ż
. nast
ę
puje
rozgraniczenie
ś
wiata realnego i fikcyjnego. * pami
ęć
-
wi
ąż
e si
ę
z rozwojem wyobra
ż
e
ń
reprodukcyjnych, ma
charakter mimowolny, dopiero pod koniec okresu
powstaj
ą
zal
ąż
ki pami
ę
ci dowolnej. Rozwijaj
ą
si
ę
dwa
rodzaje pami
ę
ci:
ś
wie
ż
a i trwała. Cechy pami
ę
ci nie s
ą
jeszcze ukształtowane. Trwało
ść
pami
ę
ci okre
ś
la si
ę
za
pomoc
ą
tzw. okresu latencji. * mowa - pod koniec 3 r.
ż
.
maj
ą
ju
ż
opanowane podstawy systemu j
ę
zyka. Zasób
słownictwa nie jest jeszcze wielki, a system gramatyczny
doskonały. Mowa ma charakter sytuacyjny i uwaga
synpraktyczny. 6-7 - latki posługuj
ą
si
ę
bez trudu mow
ą
potoczn
ą
, zale
ż
na i niezale
ż
n
ą
, najcz
ęś
ciej u
ż
ywaj
ą
rzeczowników i czasowników. U 3-5-latków pojawiaj
ą
si
ę
neologizmy dzieci
ę
ce. Wzrasta umiej
ę
tno
ść
mówienia
dłu
ż
szymi zdaniami, rozwija si
ę
symboliczna funkcja
j
ę
zyka, pojawia si
ę
mowa egocentryczna. 5-latki
wkraczaj
ą
w wiek pyta
ń
. * my
ś
lenie
Ten okres charakteryzuje si
ę
wzbogaceniem i
zró
ż
nicowaniem
ż
ycia społecznego. Dziecko nie umie
maskowa
ć
i tłumi
ć
swoich uczu
ć
, widoczne s
ą
one w
zachowaniu, ruchach i gestach, w okrzykach i
słowach. Czynno
ś
ci te o charakterze ekspresyjnym
słu
żą
do wyra
ż
ania emocji. Do 6 r.
ż
. cechuje uczucia
afektywno
ść
i impulsywno
ść
. Emocje s
ą
silne,
gwałtowne i krótkotrwałe. Dziecko jest zmienne w
swoich uczuciach i nastrojach. T
ę
zmienno
ść
i
nietrwało
ść
nazywa si
ę
labilno
ś
ci
ą
uczuciow
ą
.
W tym okresie dziecko nawi
ą
zuje ró
ż
norodne kontakty
społeczne w domu i przedszkolu. Wzrasta równie
ż
rola ojca. Ok. 5 r.
ż
stosunki mi
ę
dzy dzieckiem a
ojcem s
ą
bardziej swobodne. 4-6 - latki wchodz
ą
w
cz
ę
ste konflikty z rodze
ń
stwem. Mo
ż
na wyró
ż
ni
ć
dwa
ich rodzaje: pozytywne i negatywne. Wpływ na
kontakty społeczne wywiera równie
ż
ś
rodowisko
wychowawcze. Układ stosunków mi
ę
dzyludzkich
dziecko odtwarza w zabawie, ma to wpływ na
przyswojenie sobie norm i nawyków post
ę
powania
społecznego.
Kształtuje si
ę
zgodnie z prawami
rozwoju oraz z indywidualnym rytmem
rozwojowym
jednostki.
Osobowo
ść
kształtuje si
ę
w czasie swobodnej
działalno
ś
ci dziecka oraz w procesie
uczenia si
ę
przypadkowego. Pod koniec
tego okresu nie jest jeszcze całkowicie
ukształtowana. W tym czasie tworz
ą
si
ę
nawyki i sposoby zachowania si
ę
,
podstawowe potrzeby i uczucia oraz
wzorce osobowo
ś
ciowe. Temperament
to
zespół
stałych
wła
ś
ciwo
ś
ci
psychicznych, które wyznaczaj
ą
stopie
ń
powstawania i reakcji dziecka. Wa
ż
nym
ź
ródłem
aktywno
ś
ci
dziecka
s
ą
potrzeby.
Skłaniaj
ą
one
do
podejmowania czynno
ś
ci i motywuj
ą
działania,
kształtuj
ą
si
ę
potrzeby
pierwotne, pochodne, poznawcze. W
tym okresie kształtuj
ą
si
ę
pocz
ą
tki
charakteru. Ok. 6-7 r.
ż
. dziecko
zaczyna przyswaja
ć
sobie postawy w
stosunku do otaczaj
ą
cego je
ś
wiata, s
ą
niejednolite i nietrwałe. Normy moralne i
zasady post
ę
powania nie wynikaj
ą
z
dobrowolnego
wyboru,
lecz
s
ą
narzucane przez dorosłych. Cz
ę
sto
uto
ż
samia si
ę
z osob
ą
, która jest dla
niego wzorem. Pod koniec okresu
dzieci
wchodz
ą
w
tzw.
okres
konformizmu moralnego, zaczynaj
ą
si
ę
liczy
ć
z
normami
grupy,
podporz
ą
dkowuj
ą
si
ę
zasad
ą
,
s
ą
- 11 -
-
sympraktyczne,
konkretno-wyobra
ż
eniowe,
o
charakterze magicznym. Pojawiaj
ą
si
ę
definicje.
wra
ż
liwe na krytyk
ę
rówie
ś
ników. Cechy
te s
ą
najbardziej wyra
ź
ne u dzieci, które
chodz
ą
do przedszkola.
ROZWÓJ DZIAŁALNO
Ś
CI I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH
ROZWÓJ ZABAWY
ROZWÓ
J
TWÓRC
ZO
Ś
CI
PRACA I NAUKA
Podstawow
ą
form
ą
aktywno
ś
ci jest zabawa, coraz
wi
ę
kszego znaczenia nabieraj
ą
rozmaite zaj
ę
cia, które
przygotowuj
ą
do podejmowania domowych obowi
ą
zków.
W trzeciej fazie tego wieku niektóre formy nauki i pracy
zostaj
ą
wyodr
ę
bnione
w
postaci
czynno
ś
ci
specyficznych, Dziecko traktuje to co robi coraz bardziej
powa
ż
nie. Zabawa przybiera ró
ż
ne formy, staje si
ę
samodzielna, czynno
ś
ciowa i bardziej twórcza. W tym
okresie wyró
ż
nia si
ę
dwa podstawowe rodzaje zabaw:
tematyczne i konstrukcyjne. Tematyka pierwszych jest
ró
ż
norodna i szeroka. W tych zabawach u
ż
ywaj
ą
przedmiotów i zabawek o znaczeniu symbolicznym, które
spełniaj
ą
ró
ż
ne
funkcje
zast
ę
pcze.
W
drugich
wykorzystuj
ą
najcz
ęś
ciej klocki o ró
ż
nych kształtach i
formacie. Budowanie z nich ma charakter dowolny i
swobodny.
Obserwuje si
ę
w tym okresie pocz
ą
tki dwóch
pozostałych form działalno
ś
ci ludzkiej: nauki i
pracy. Nauka ma charakter zabawowy, kształtuj
ą
si
ę
pierwsze nawyki pracy społecznej. Praca ma
tak
ż
e charakter zabawowy. Młodsze dziecko w
wieku przedszkolnym nie interesuje si
ę
jeszcze
wynikami swojej pracy, ale procesem działania.
Stopniowo zaczyna si
ę
interesowa
ć
rezultatem i
wytworem. pod koniec tego okresu interesuje si
ę
społecznym znaczeniem wykonywanych przez
siebie obowi
ą
zków. Nawyki pracy kształtuj
ą
si
ę
stopniowo
w
całym
okresie
rozwojowym.
Stopniowo staje si
ę
samodzielne.
- 12 -
IV OKRES MŁODSZY OKRES SZKOLNY (7-12 r.
ż
.)
I faza 7 - 8 r.
ż
.
II faza 9 - 10 r.
ż
.
III faza 10 - 12 r.
ż
ROZWÓJ FIZYCZNY
ROZWÓJ RUCHOWY
KO
Ś
CIEC dziecka 7 letniego zawiera mniej tkanek chrz
ę
stnych, nie jest w pełni
skostniały co powoduje dalszy wzrost i rozwój. Organizm dziecka wzmocnił si
ę
i
uodpornił. Rozwój ko
ść
ca w tym okresie charakteryzuje si
ę
tym,
ż
e cz
ęś
ci jego
krzepn
ą
, rosn
ą
i zmieniaj
ą
si
ę
w ró
ż
nej kolejno
ś
ci. np. mi
ę
dzy 9 a 11 r.
ż
.
kostnieje przegub. Uz
ę
bienie w ko
ń
cowym okresie staje si
ę
prawie pełne (brak
z
ę
bów m
ą
dro
ś
ci).Ten okres charakteryzuje si
ę
przewag
ą
wew. rozrastania si
ę
i
dojrzewania organizmu nad powi
ę
kszaniem wysoko
ś
ci ciała. Coroczny
przyrost wynosi w tym okresie 4,5 -5,5cm. Przyrost ci
ęż
aru ciała i wysoko
ś
ci
jest powolny i w zasadzie równomierny. Jedynie na pocz
ą
tku (6-7 r.
ż
.) pojawia
si
ę
„skok” zwany szkolnym. UKŁAD NERWOWY. Zako
ń
czył si
ę
wzrost mózgu - u 9-latka wa
ż
y 1300g. Nast
ę
puje proces dojrzewania komórek
nerwowych, co przejawia si
ę
rozwoju ró
ż
norodnych funkcji mózgu. MI
ĘŚ
NIE u
7-latka s
ą
jeszcze słabo rozwini
ę
te; ogólnie ich masa wynosi 27,2 % ci
ęż
aru
ciała, a u człowieka dorosłego 44,2 . Mi
ęś
nie s
ą
jeszcze słabe i to powoduje,
ż
e
dzieci w tym okresie szybko si
ę
m
ę
cz
ą
. Mi
ęś
nie du
ż
e rozwijaj
ą
si
ę
wcze
ś
niej
ni
ż
drobne. w zabawach ruchowych udoskonaliły si
ę
zespoły du
ż
ych grup
mi
ęś
niowych. Wzmocniły one działalno
ść
układu krwiono
ś
nego i oddechowego,
ulepszyły trawienie i przemian
ę
materii, przyczyniły si
ę
do rozwoju o
ś
rodka
układu nerwowego. W zwi
ą
zku z du
żą
pobudliwo
ś
ci
ą
, dziecko wykonuje du
ż
o
zb
ę
dnych ruchów, nie dostosowanych do tempa pracy. Szybciej si
ę
m
ę
cz
ą
przy
pracach wymagaj
ą
cych precyzji. Młodszy wiek szkolny charakteryzuje si
ę
wewn
ę
trznym rozrastaniem i dojrzewaniem organizmu.
UKŁAD KRWIONO
Ś
NY, ODDECHOWY, HORMONALNY: Serce rozwija si
ę
wolniej ni
ż
całe ciało; płuca jeszcze nie s
ą
w pełni rozwini
ę
te. Analizatory
wzroku funkcjonuj
ą
sprawnie jak u dorosłego. W ko
ń
cu tego okresu zaczynaj
ą
zachodzi
ć
zmiany w gruczołach płciowych i budowie ciała; u niektórych dzieci,
zwłaszcza dziewczynek wyst
ę
puj
ą
ju
ż
zmiany i objawy dojrzewania.
Tempo rozwoju cech motorycznych w tym okresie nie jest równomierne.
Nierównomiernie przebiega tempo rozwoju siły. W wieku 8-12 lat przyrost
siły u chłopców i dziewcz
ą
t nie wykazuje du
ż
ych ró
ż
nic; 8-11 r.
ż
.
dziewczynki s
ą
silniejsze ni
ż
chłopcy. Tempo rozwoju od 8-11 wykazuje
niewielkie tylko wahania, najwy
ż
sze tempo rozwoju mo
ż
na zaobserwowa
ć
w wieku 10 lat. Cecha zwinno
ś
ciowa wykazuje najwy
ż
sze tempo rozwoju
w wieku 8-11; wytrzymało
ść
chłopów jest słabsza. Dzieci w wieku 9-12 lat
łatwo i szybko opanowuj
ą
nowe nawyki ruchowe.
GŁÓWNE FORMY DZIAŁALNO
Ś
CI
NAUKA
ZABAWA I PRACA
- 13 -
Nauka i wykonywanie zada
ń
stawianych przez szkol
ę
staje si
ę
głównym
obowi
ą
zkiem dziecka z momentem pój
ś
cia do szkoły. Wła
ś
ciwy stosunek do
nauki i obowi
ą
zków szkolnych samych uczniów jest jednym z zasadniczych
warunków pomy
ś
lnego przebiegu procesu dydaktyczno-wychowawczego w
szkole. Aby by
ć
dobrym uczniem dziecko powinno by
ć
przede wszystkim
sumienne. Nie wszyscy uczniowie maj
ą
jednakowy stosunek do szkoły, dziel
ą
si
ę
oni na kilka grup i ka
ż
da grupa wymaga innego podej
ś
cia nauczyciela i
pracy wychowawczej. Wa
ż
n
ą
rol
ę
w pracy z uczniami spełnia kształtowanie u
nich motywów uczenia si
ę
. uczniowie I i II kl. s
ą
przede wszystkim tylko
uczniami swoich klas, poci
ą
ga ich głównie sam proces uczenia si
ę
,
zaspokajanie wymaga
ń
nauczyciela; uczniowie kl. III i IV
ż
yj
ą
ju
ż
ż
yciem całej
szkoły, na plan główny wysuwa si
ę
zainteresowanie tre
ś
ci
ą
przedmiotów,
poci
ą
ga ich nowa wiedza. Dziecko szkolne powinno umie
ć
aktywnie
zapami
ę
tywa
ć
, uczy
ć
si
ę
, uwa
ż
a
ć
. Charakterystyczn
ą
wła
ś
ciwo
ś
ci
ą
psychiki
dziecka w tym okresie jest konkretny charakter procesów poznawczych.
ZABAWA. Przestaje by
ć
dominuj
ą
c
ą
postaci
ą
działalno
ś
ci dziecka, jaka
była w okresie przedszkolnym, nie zanika, zmienia si
ę
pod wpływem formy i
tre
ś
ci. Charakterystyczne dla dzieci w tym okresie s
ą
zabawy oparte na
pewnych zasadach. Zabawa zmienia swój charakter i funkcj
ę
., dzieci
szkolne coraz bardziej zaczyna obchodzi
ć
jej wynik i rezultat, nie przestaj
ą
si
ę
bawi
ć
indywidualnie, utrzymuj
ą
si
ę
jeszcze z okresu przedszkolnego
zabawy tematyczne. Zaczyna zmienia
ć
si
ę
tematyka zabaw pod wpływem
wyniesionych wiadomo
ś
ci ze szkoły. W kl. III-Iv charakter tematyczny
zabaw dzieci zmienia si
ę
, zabawa staje si
ę
ś
rodkiem organizacji pracy
szkolnej dziecka. Nauka wymaga du
ż
o czasu, nadanie jej charakteru
zabawy pozwala dziecku na łatwiejsze przyswajanie materiału, odgrywa
słu
ż
ebn
ą
rol
ę
. Dzieci niekiedy wł
ą
czaj
ą
element zabawy w proces
odrabiania zada
ń
domowych. Zabawy konstrukcyjne doskonal
ą
si
ę
i
ró
ż
nicuj
ą
, przekształcaj
ą
si
ę
pod wpływem robót r
ę
cznych. Rozgraniczenie
pracy i zabawy nie oznacza oczywi
ś
cie,
ż
e czynno
ś
ci zabawowe, nie
przygotowuj
ą
ich do
ż
ycia i nie kształtuj
ą
ich osobowo
ś
ci. Tak jak dziecko
si
ę
bawi, tak b
ę
dzie pracowało w przyszło
ś
ci.
PRACA. Praca szkolna składa si
ę
w tym wieku z nauki szkolnej i z pomocy
rodzinie, zaczyna wyra
ź
nie zmienia
ć
osobowo
ść
dziecka. Obiektywna
konieczno
ść
celów i motywów pracy powoduje,
ż
e w oczach dziecka
nabiera ona innego sensu, zaczyna nabiera
ć
znaczenia społecznego.
Dzieci, które maj
ą
i wypełniaj
ą
systematycznie powierzone im obowi
ą
zki w
domu s
ą
te
ż
przewa
ż
nie dobrymi uczniami.
ROZWÓJ UMYSŁOWY
ROZWÓJ WRA
ś
E
Ń
I SPOSTRZE
ś
E
Ń
ROZWÓJ PAMI
Ę
CI
ROZWÓJ MOWY
ROZWÓJ MY
Ś
LENIA
WRA
ś
ENIA. Wzrasta stale ostro
ść
Szczególnie
wielka
jest
rola Mowa u dziecka w tym okresie nadal W
tym
okresie
zmniejsza
si
ę
- 14 -
wzroku od 6 do 15 r.
ż
. o 60 % oraz
wra
ż
liwo
ść
na barwy. Podobnie szybko
dokonuje
si
ę
rozwój
wra
ż
e
ń
słuchowych.
Du
ż
e
znaczenie
w
pierwszych latach nauki szkolnej ma
rozwój u dzieci wra
ż
e
ń
stawowo-
mi
ęś
niowych, odgrywaj
ą
cych specjaln
ą
rol
ę
w
powstawaniu
nawyków
ruchowych. Skuteczno
ść
tych wra
ż
e
ń
zwi
ę
ksza si
ę
mi
ę
dzy 8 a 14 r.
ż
. o
ponad 50 . Wra
ż
enia dzieci w wieku
szkolnym ci
ą
gle si
ę
rozwijaj
ą
, wobec
tego problem kształcenia wra
ż
e
ń
jest
tak samo wa
ż
ny jak w wieku
niemowl
ę
cym i poniemowl
ę
cym. Skok
wra
ż
liwo
ś
ci na barwy wi
ąż
e si
ę
z
pocz
ą
tkiem nauki malowania farbami.
Wra
ż
liwo
ść
słuchowa rozwija si
ę
z
wiekiem i zwi
ę
ksza si
ę
pod wpływem
nauczania muzyki. Nale
ż
y d
ąż
y
ć
do
aktywnego kształtowania u uczniów
sfery dozna
ń
zmysłowych. Dziecko
równie
ż
powinno aktywnie kształci
ć
zdolno
ś
ci narz
ą
dów zmysłowych.
SPOSTRZE
ś
ENIA. Dziecko w tym
wieku gromadzi si
ę
wiele spostrze
ż
e
ń
,
rozwija nie tylko spostrzegania ale i
spostrzegawczo
ść
.
Główn
ą
cech
ą
spostrze
ż
e
ń
jest ich przedmiotowo
ść
.
W tym okresie staje si
ę
ono procesem
kierowanym,
podporz
ą
dkowanym
osi
ą
gni
ę
ciu
celów.
Rozwój
spostrzegania
idzie
w
parze
z
rozwojem zdolno
ś
ci do wyodr
ę
bniania.
Aby były pełnowarto
ś
ciowe nale
ż
y
aktywnie
anga
ż
owa
ć
proces
spostrzegania, wtedy przeradza si
ę
on
w obserwacj
ę
.
pami
ę
ci w uczeniu si
ę
. Jest ona
zwi
ą
zana z rozwojem u dziecka
innych
funkcji
psychicznych.
Jako
ść
zapami
ę
tywanego
materiału zale
ż
y od zainteresowa
ń
dziecka. Wychowanie w szkole
kształtuje
nast
ę
puj
ą
ce
zainteresowania:
poznawcze,
społeczne, zawodowe. Du
żą
rol
ę
w
procesie zapami
ę
tywania ucznia
odgrywaj
ą
uczucia. W zwi
ą
zku z
pocz
ą
tkiem uczenia si
ę
u dzieci w
tym okresie nast
ę
puje wzmo
ż
ony
rozwój pami
ę
ci i jej jako
ś
ciowa
przemiana.
Dzieci
jeszcze
w
dostatecznym stopniu nie panuj
ą
nad swoj
ą
pami
ę
ci
ą
, nie umiej
ą
podporz
ą
dkowa
ć
procesów
zapami
ę
tywania i reprodukowania
materiału
swoim
szkolnym
zadaniom i celom. W młodszym
wieku szkolnym, na przestrzeni
klas I-IV dokonuje si
ę
intensywny
rozwój pami
ę
ci. Pod wpływem
nauki szkolnej szybko
ść
i trwało
ść
,
a
wi
ę
c
skuteczno
ść
zapami
ę
tywania w okresie od 7 do
11 r.
ż
. wzrasta wi
ę
cej ni
ż
dwa razy.
Zwi
ę
ksza
si
ę
te
ż
pojemno
ść
pami
ę
ci. W 11 r.
ż
. dziecko jest w
stanie nauczy
ć
si
ę
na pami
ęć
ponad
dwukrotnie
wi
ę
kszego
materiału
ni
ż
dziecko
przedszkolne.
Pocz
ą
tkowo
zapami
ę
tuje materiał w sposób
zbli
ż
ony
do
tekstu
przez
powtarzanie.
Pod
kierunkiem
nauczyciela opanowuje logiczne
sposoby
zapami
ę
tywania,
reprodukowania materiału.
si
ę
doskonali
jako
narz
ę
dzie
porozumiewania
społecznego.
Wyra
ź
nie
i
systematycznie
powi
ę
ksza
ć
si
ę
zaczyna jej funkcja
symboliczna i coraz silniejszy staje
si
ę
zwi
ą
zek z my
ś
leniem. Zachodzi
stopniowy proces uzewn
ę
trzniania
mowy. Podstawowa zmiana, jaka
zachodzi w mowie, to pojawienie si
ę
mowy pisanej. W mowie ustnej
dziecko siedmioletnie praktycznie
u
ż
ywa ju
ż
wszystkich fonemów oraz
nabywa
umiej
ę
tno
ś
ci
analizy
d
ź
wi
ę
kowej, która powi
ę
ksza jego
zdolno
ś
ci rozró
ż
niania fonemów, a
przez
to
kształcenie
mowy
ortograficznej. Wg Bineta i Tennera
słownik o
ś
miolatka o przeci
ę
tnej
inteligencji zawiera 3600 słów, a 12-
la
tka - 7200 słów.
zale
ż
no
ść
my
ś
lenia od bezpo
ś
redniej
sytuacji, a wyró
ż
niaj
ą
si
ę
postacie
my
ś
lenia
pogl
ą
dowo-obrazowego
opartego na wyobra
ż
eniach. Miedzy 7
a 11 r.
ż
. ujawnia si
ę
poj
ę
ciowe
my
ś
lenie słowno-logiczne. My
ś
lenie
dziecka zaczyna cechowa
ć
zdolno
ść
do wykonywania operacji umysłowych.
Zadaniem dzieci w drugiej fazie
okresu
młodszoszkolnego
jest
nabywanie
umiej
ę
tno
ś
ci
my
ś
lenia
operacyjnego na poziomie operacji
konkretnych. Dziecko staje si
ę
zdolne
do utworzenia hipotez i ich kolejnych
weryfikacji.
ROZWÓJ SFERY SPOŁECZNEJ I UCZUCIOWO-WOLICJONALNEJ
- 15 -
PROBLEMY ROZWOJU SPOŁECZNEGO
ROLA RODZINY
ROLA SZKOŁY
Szkoła wpływa nie tylko na rozwój umysłowy
dziecka, ale kształtuje ona tak
ż
e cał
ą
osobowo
ść
ucznia
oraz
odgrywa
rol
ę
w
procesie
uspołeczniania dzieci i młodzie
ż
y. Funkcje szkoły
s
ą
dwojakie. Naucza o kulturze kraju oraz
przygotowuje
młodych
do
współ
ż
ycia
i
współdziałania w
ś
rodowisku ludzkim. Kierowanie
społecznym rozwojem przebiega w szkołach i
klasach nierównomiernie, zale
ż
y od wiedzy
nauczyciela w dziedzinie psychologii społecznej.
Klasa szkolna jest oficjaln
ą
struktur
ą
i organizacj
ą
grupy dzieci
ę
cej, w której dokonuje si
ę
proces
przyswajania przez uczniów wiedzy wyznaczonej
programami. Rozwój społeczny dziecka w wieku
szkolnym jest wypadkow
ą
oddziaływania układu
stosunków, atmosfery, postaw, przekona
ń
, domu
rodzinnego, oddziaływa
ń
nauczycieli i swobodnego
obcowania dziecka z rówie
ś
nikami. W miar
ę
wzrastania dzieci wzrastaj
ą
wymagania stawiane
im przez te
ś
rodowiska, i odwrotnie, z wiekiem
zmieniaj
ą
si
ę
potrzeby dzieci i ich stosunek do
grup społecznych, w których
ż
yciu uczestnicz
ą
, i
do członków tych grup. Stosunki społeczne s
ą
pot
ęż
nym
czynnikiem
w
procesie
rozwoju
osobowo
ś
ci, a z drugiej strony, stale rozwijaj
ą
ca
si
ę
i przeobra
ż
aj
ą
ca si
ę
osobowo
ść
dziecka
powoduje zmiany w stosunkach mi
ę
dzyludzkich, w
których bierze udział.
Dom rodzinny jest pierwszym
ś
rodowiskiem, w którym
dziecko przebywa a
ż
do momentu pój
ś
cia do szkoły.
Specyficzn
ą
funkcj
ą
rodziny w stosunku do dzieci , jest
zapewnienie im poczucia bezpiecze
ń
stwa i oparcia
uczuciowego
w
sytuacjach
nowych
i
trudnych.
Szczególne trudno
ś
ci prze
ż
ywaj
ą
niektóre dzieci u
progu szkoły i w pierwszych dniach nauki, pojawiaj
ą
si
ę
b
ą
d
ź
jako tzw. trudno
ś
ci w nauce, lub w społecznym
obcowaniu z nauczycielami i kolegami - trudno
ś
ci w
społecznym przystosowaniu.
Szkoła i nauczyciel spełniaj
ą
skutecznie
swoje zadanie zamierzonego i celowego
oddziaływania na dzieci, jako na jednostki i
członków klasy, oraz na zespoły dzieci
ę
ce.
Gł
ę
boka i rzeczywista znajomo
ść
ż
ycia
społecznego klasy, nie tylko jako zespołu
zł
ą
czonego
wspólnymi
celami
i
posiadaj
ą
cego oficjaln
ą
struktur
ę
, ale jako
zespołu rówie
ś
ników, w którym ró
ż
nie si
ę
układa. Eliminacja wstrz
ą
sów uczuciowych,
wykorzystywanie
wzajemnych
sympatii,
spowodowanie sytuacji, w których rodz
ą
si
ę
mi
ę
dzy dzie
ć
mi stosunki przychylno
ś
ci.
Procesy my
ś
lenia zaczynaj
ą
przebiega
ć
sprawniej, a wł
ą
czenie motywacji społecznej
staje si
ę
bod
ź
cem do wysiłków umysłowych i
fizycznych.
V OKRES DORASTANIA (12-18 r.
ż
.)
dziewcz
ę
ta
chłopcy
1. 10-11 r.
ż
.
1. 11-13 r.
ż
.
- 16 -
2. 2-16 r.
ż
2. 14-17 r.
ż
.
3. 17-20 r.
ż
.
3. 18-21 r.
ż
.
ROZWÓJ FIZYCZNY
ROZWÓJ UMYSŁOWY
Zmienne przyspieszenie tempa rozwoju w porównaniu z okresem
poprzednim. Intensywny przyrost u dziewczynek 11, 6 - 14,6.; 20 cm w ci
ą
gu
roku potem spada. Wzrost chłopców 13,6 i 15,6 r.
ż
. Tempo wzrostu
dziewczynek jest dwa lata wcze
ś
niejsze ni
ż
u chłopców. Ci
ęż
ar wzrasta u
dziewczynek mi
ę
dzy 14 -15 r.
ż
u chłopców mi
ę
dzy 15 -16 r.
ż
. Skok
pokwitaniowy jest stały i wyst
ę
puje u wszystkich dziewcz
ą
t. Skok w zakresie
pod
ś
ciółki tłuszczowej jest wi
ę
kszy u dziewcz
ą
t natomiast przyrost siły
mi
ęś
ni u chłopców. Dysproporcje w sylwetkach; zbyt długie ko
ń
czyny, co
odbija si
ę
na ruchach i zr
ę
czno
ś
ci. Pojawienie si
ę
drugo- i trzeciorz
ę
dowych
cech płciowych. Zmiana proporcji twarzy 1|1; wydłu
ż
enie nosa i dolnej
cz
ęś
ci twarzy, zwi
ę
kszenie tchawicy. U chłopców - rozrost ko
ś
ci barkowych,
pojawienie si
ę
zarostu na twarzy, mutacja głosu. U obu płci - pojawienie si
ę
owłosienia łonowego i pod pachami. Układ kostny rozwija si
ę
szybciej ni
ż
mi
ęś
niowy powoduj
ą
c bóle mi
ęś
ni. Mi
ę
dzy 12 a 16 rokiem
ż
ycia notuje si
ę
wyra
ź
ny wzrost ci
ęż
aru i obj
ę
to
ś
ci serca, co wpływa na zwi
ę
kszenie
ci
ś
nienia krwi. Rozrost rozmiarów komórek nerwowych i ró
ż
nicowanie si
ę
ich funkcji; powstawanie nowych włókien i ich specjalizacja powoduje
chwiejno
ść
nerwow
ą
.
Wzmo
ż
one
procesy
wydzielania
gruczołów
dokrewnych. Wzmo
ż
ona działalno
ść
gruczołów wydzielniczych skóry - silne
pocenie. Rozwój płciowy u dziewcz
ą
t jest wcze
ś
niejszy ni
ż
u chłopców. U
dziewcz
ą
t pojawienie si
ę
pierwszej miesi
ą
czki w 13, 14 roku
ż
ycia. Rozwój
piersi. U chłopców polucje mi
ę
dzy 13 a 16 rokiem
ż
ycia.
SPOSTRZE
ś
ENIA. Dokładniejsze, bogate w szczegóły, wielostronne w
tre
ś
ci, bardziej
ś
wiadome, ukierunkowane. Zmienia si
ę
orientacja w
czasoprzestrzeni. Analiza symboli.
PAMI
ĘĆ
. Logiczna, zrozumienie materiału dzi
ę
ki zdolno
ś
ci my
ś
lenia
abstrakcyjnego. Przekształcanie si
ę
pami
ę
ci mimowolnej w dowoln
ą
od 13 r.
ż
. Od 11-12 r.
ż
. skokowo wzrasta liczba zapami
ę
tywanych słów
abstrakcyjnych.
MY
Ś
LENIE. Przechodzenie od my
ś
lenia konkretnego i obrazowego do
my
ś
lenia abstrakcyjnego. 12 r.
ż
. - rozwój operacji formalnych - logiczne
operacje zaczynaj
ą
by
ć
transponowane z płaszczyzny konkretnej manipulacji
na płaszczyzn
ę
samych idei wyra
ż
onych w samym j
ę
zyku bez
do
ś
wiadczenia.
Stadium
operacji
my
ś
lowych
dotyczy
faktów
zaobserwowanych. My
ś
lenie „co by było” - hipotetyczno-dedukcyjne.
My
ś
lenie krytyczne - wychwytywanie fałszu. Nowa hierarchia warto
ś
ci.
Postawa buntu.
WYOBRA
Ź
NIA I FANTAZJA. Wyobra
ź
nia i fantazja zwi
ą
zane s
ą
z
my
ś
leniem hipotetyczno-dedukcyjnych - snucie przewidywa
ń
na temat swych
dalszych losów. Pisanie wierszy, pami
ę
tników, próbki literackie maj
ą
charakter odtwórczy.
ROZWÓJ EMOCJI
ROZWÓJ WOLI
Intensywno
ść
i
ż
ywiołowo
ść
prze
ż
y
ć
emocjonalnych, smutek ma charakter
tragedii; rado
ść
osi
ą
ga wysokie szczyty uniesienia. Łatwo
ść
oscylacji mi
ę
dzy
nastrojami kra
ń
cowymi; chwiejno
ść
emocjonalna. Ruchliwo
ść
- nietrwało
ść
i
łatwo
ść
w przechodzeniu od jednych stanów uczuciowych do innych.
W procesie kształtowania si
ę
woli powszechnie obserwowanym
zjawiskiem jest przekora, która przejawia si
ę
jako krn
ą
brno
ść
i
nieposłusze
ń
stwo wobec rodziców i wychowawców. Zachowanie nabiera
cech arogancji, bezczelno
ś
ci i przesadnej pewno
ś
ci siebie. Z przekor
ą
- 17 -
Bezprzedmiotowo
ść
uczu
ć
; doznawane uczucia rado
ś
ci i smutku cz
ę
sto nie
wi
ążą
si
ę
z okre
ś
lonymi bod
ź
cami. Rodzaje uczu
ć
: stany obronne: strach, l
ę
k,
niepokój, zakłopotanie, smutek; stany agresywne: gniew, zazdro
ść
, nienawi
ść
,
wrogo
ść
; stany pozytywne: miło
ść
, wzruszenie, przyjemno
ść
.
ROZWÓJ EMOCJONALNY:
- labilno
ść
emocjonalna,
- kształtowania si
ę
uczu
ć
wy
ż
szych, społeczno-moralno-estetycznych,
- kształtowanie si
ę
własnych pogl
ą
dów na temat zasad i norm post
ę
powania w
stosunkach mi
ę
dzyludzkich,
- rozwa
ż
anie kryteriów dobra i zła,
- uczestnictwo w
ż
yciu społecznym,
- kryzys autorytetu rodziców, wnikliwa obserwacja rodziców pozwala zauwa
ż
a
ć
te cechy, których nie zauwa
ż
ali przedtem, ten kryzys ma pocz
ą
tek około 12 r.
ż
.
i dochodzi do szczytu w wieku 15-16 lat po czym słabnie, konflikty z rodzicami
przypadaj
ą
mi
ę
dzy 14 a 16 r.
ż
. u dziewcz
ą
t a u chłopców mi
ę
dzy 15 a 16 r.
ż
.
- postawa perfekcjonistyczna, czyli na stawianiu nadmiernych wymaga
ń
przy
ci
ą
głej dezaprobacie i krytyce rodziców,
- stosunki społeczne poza domem, klasa szkolna, nieformalne grupy
młodzie
ż
owe, przyjaciele, paczki, grupy kole
ż
e
ń
skie, bandy.
-
wi
ąż
e si
ę
te
ż
zjawisko „buntu”. Bunt dodaje energii
ż
yciowej, zadowolenia,
stanowi rodzaj zdobyczy i przewagi. Prze
ż
ycie buntu przeciwko
autorytetom daje niekiedy tak du
żą
satysfakcj
ę
,
ż
e staje si
ę
bod
ź
cem do
dalszych i kra
ń
cowych form buntu. Innym przejawem aktywno
ś
ci woli jest
potrzeba czynu, który bardzo cz
ę
sto ma charakter „wyczynu”. Młodzie
ż
dopuszcza si
ę
ró
ż
nych wybryków, sprzyjaj
ą
cych wyładowaniu energii i
wykazaniu odwagi, dzielno
ś
ci, bohaterstwa. Istniej
ą
te
ż
i wysiłki
młodzie
ż
y do kształtowania
ś
wiadomego charakteru i
ć
wiczenia woli.
Takie
ć
wiczenia maj
ą
na celu wyrabianie pow
ś
ci
ą
gliwo
ś
ci i polegaj
ą
na
odmowie sobie przyjemno
ś
ci, opanowywaniu ró
ż
nych zachcianek,
wyrabianiu odporno
ś
ci na ból. Ingerencja wychowawcza w tej dziedzinie
ma du
ż
o do zaofiarowania, odwracaj
ą
c aktywno
ść
samo wychowawcz
ą
młodzie
ż
y od ascetycznych i negatywnych form
ć
wicze
ń
, kieruj
ą
c j
ą
na
tory prawdziwego, pozytywnego działania, aktywnego uczestnictwa w
działalno
ś
ci społecznie u
ż
ytecznej.
ROZWÓJ DZIAŁALNO
Ś
CI I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH
STOSUNKI RODZINNE
STOSUNKI SPOŁECZNE POZA DOMEM
Rozlu
ź
nienie si
ę
wi
ę
zów rodzinnych przejawia si
ę
w ró
ż
nych formach
zachowania. Młodzie
ż
coraz mniej przebywa w domu, zwi
ę
ksza sfer
ę
kontaktów poza nim. Znika dotychczasowe zaufanie i blisko
ść
, natomiast
przejawia si
ę
nieufno
ść
i dystans. Przestaj
ą
zwierza
ć
si
ę
rodzicom, szukaj
ą
KLASA SZKOLNA - stanowi
ś
rodowisko społeczne, w którym młodzie
ż
sp
ę
dza wiele czasu. Du
żą
rol
ę
w kształtowaniu si
ę
wi
ę
zi klasowej odgrywa
wychowawca.
Klasy
szkolne
pozbawione
zorganizowanej
opieki
wychowawczej wykazuj
ą
wysoki stopie
ń
dezintegracji lub wytwarzaj
ą
si
ę
- 18 -
powiernika w
ś
ród rówie
ś
ników, niekiedy szukaj
ą
wsparcia u osób starszych,
budz
ą
cych zaufanie. Maj
ą
swoje tajemnice i domagaj
ą
si
ę
uszanowania ich
przez rodziców. Kryzys zaufania do rodziców przechodzi ewolucj
ę
, pojawia si
ę
około 12 r.
ż
., dochodzi do szczytu w wieku 15-16 lat, potem stopniowo
słabnie. Obok prób oderwania si
ę
i d
ąż
enia do samodzielno
ś
ci jest te
ż
silne
poczucie autorytetu rodziców. Po okresie buntu i zrywania kontaktów
uczuciowych z rodzicami ok. 17-18 r.
ż
. nast
ę
puje powrót do rodziny, przy
całkowitej zmianie stosunku do niej. Zaczynaj
ą
traktowa
ć
rodziców jak
przyjaciół, wybaczaj
ą
im ich bł
ę
dy i uchybienia. Nowy i inny ni
ż
dotychczas
stosunek do rodziców mo
ż
e wi
ą
za
ć
si
ę
z rozwojem my
ś
lenia i wzrostem
krytycyzmu w tym wieku. Zmniejszenie si
ę
szacunku do rodziców wi
ąż
e si
ę
niekiedy te
ż
z faktem nagłego i brutalnego u
ś
wiadomienia, które ukazuje
rodziców w niekorzystnym
ś
wietle. Utrzymaniu harmonijnego stosunku z
dzie
ć
mi cz
ę
sto nie sprzyjaj
ą
konflikty mi
ę
dzy samymi rodzicami. Do
czynników, które zdaniem młodzie
ż
y wpływaj
ą
na post
ę
powanie konfliktów
nale
żą
:
*
cechy
osobowo
ś
ci
dorosłych,
konserwatywny
sposób
my
ś
lenia,
staro
ś
wiecko
ść
przekona
ń
moralnych, religijnych, upodoba
ń
estetycznych i
kulturalnych;
* zbytnie ograniczanie swobody;
* niewła
ś
ciwe metody wychowawcze;
Na koncie przewinie
ń
młodzie
ż
y wymienia si
ę
natomiast słabe post
ę
py w
nauce, cechy osobowo
ś
ci, złe zachowanie.
szkodliwe formy solidarno
ś
ci skierowanej przeciwko nauczycielom.
Dezintegracja wyra
ż
a si
ę
w rozbiciu klasy na zwalczaj
ą
ce si
ę
obozy lub
drobne grupy. Społeczne powi
ą
zania w klasie maj
ą
du
ż
e znaczenie dla
rozwoju dorastaj
ą
cej młodzie
ż
y, zaspokajaj
ą
potrzeb
ę
uczestnictwa w
grupie i ucz
ą
stosunków społecznych.
SAMORZUTNE ZESPOŁY MŁODZIE
ś
OWE. Jest to zjawisko powszechne,
mo
ż
na je zaobserwowa
ć
na terenie klas szkolnych i poza szkoł
ą
. Mo
ż
na
wyodr
ę
bni
ć
nast
ę
puj
ą
ce typy małych grup rówie
ś
niczych:
* najbli
ż
si przyjaciele
* kliki - paczki
* grupy towarzyskie
* bandy
ORGANIZACJE MŁODZIE
ś
OWE. Niekontrolowana działalno
ść
band i
paczek łatwo mo
ż
e przej
ść
w negatywn
ą
działalno
ść
. Dlatego we
wszystkich społecze
ń
stwach podejmuje si
ę
ró
ż
ne formy pracy z młodzie
żą
,
obejmuj
ą
ce czas wolny od nauki. Takie pozalekcyjne formy wi
ążą
si
ę
ś
ci
ś
le
z prac
ą
wychowawcz
ą
szkoły lub te
ż
jako niezale
ż
ne organizacje.
Organizacje i stowarzyszenia zaspokajaj
ą
bardzo siln
ą
w tym wieku
potrzeb
ę
przynale
ż
no
ś
ci do grupy rówie
ś
niczej, potrzeb
ę
odgrywania w
społecze
ń
stwie okre
ś
lonej roli. Organizacje zaspokajaj
ą
równie
ż
potrzeb
ę
aktywno
ś
ci społecznej młodzie
ż
y, powodzenie takich organizacji zale
ż
y od
stopnia aktywno
ś
ci, jaki gwarantuje swoim członkom. Taka aktywno
ść
staje
si
ę
cz
ę
sto
ź
ródłem prze
ż
y
ć
emocjonalnych, zaspokaja potrzeby
poznawcze, umo
ż
liwia nawi
ą
zywanie nowych kontaktów społecznych. Takie
formy działalno
ś
ci zaspokajaj
ą
te
ż
potrzeb
ę
samodzielno
ś
ci. i nabywania
nowych do
ś
wiadcze
ń
i umiej
ę
tno
ś
ci. Instytucje o bardzo w
ą
skim programie
działalno
ś
ci zaspokajaj
ą
specjalistyczne zainteresowania. Natomiast
organizacje maj
ą
ce programy ideologiczne przyci
ą
gaj
ą
młodzie
ż
o w
ą
skich
potrzebach słu
ż
enia okre
ś
lonym ideałom społecznym.
- 19 -
KSZTAŁTOWANIE SI
Ę
OSOBOWO
Ś
CI
ROZWÓJ
Ś
WIADOMO
Ś
CI
ROZWÓJ ZAINTERESOWA
Ń
TWORZENIE SI
Ę
Ś
WIATOPOGL
Ą
DU
Około 12-13 r.
ż
. nast
ę
puje zjawisko odkrycia
ś
wiata
psychicznego. Młodzie
ż
zaczyna interesowa
ć
si
ę
cechami
własnej osobowo
ś
ci, porównywa
ć
si
ę
z innymi lud
ź
mi.
Wraz z dorastaniem zmienia si
ę
stosunek dziecka do
otoczenia. Powierza si
ę
im cz
ę
sto coraz trudniejsze
zadania; przed opuszczeniem szkoły podstawowej musz
ą
zadecydowa
ć
o swojej przyszło
ś
ci. Wielk
ą
rol
ę
w
samo
ś
wiadomo
ś
ci odgrywa samoocena, która podlega
du
ż
ym wahaniom. Zale
ż
nie od nastroju i okoliczno
ś
ci
młodzie
ż
ocenia siebie w ró
ż
ny sposób. Rozwijaj
ą
ce si
ę
pod wpływem nauki szkolnej i do
ś
wiadcze
ń
ż
yciowych
funkcje
my
ś
lowe
sprzyjaj
ą
wzrostowi
krytycyzmu.
Konfrontacja własnych cech osobowo
ś
ci z ideałami
społecznie uznanymi wywołuje w
ś
ród młodzie
ż
y tendencje
samo wychowawcze. Ch
ę
tnie rozmawia na interesuj
ą
ce j
ą
tematy, zwierza si
ę
przyjaciołom ze swoich prze
ż
y
ć
, cz
ę
sto
pisze pami
ę
tniki, którym powierza swoje my
ś
li i nastroje..
W wyniku post
ę
puj
ą
cego rozwoju fizycznego i
fizjologicznego, doskonalenia si
ę
wszystkich funkcji
psychicznych, nast
ę
puj
ą
w wieku dorastania widoczne
zmiany w dziedzinie zainteresowa
ń
. Zmienia si
ę
nie
tylko kierunek zainteresowa
ń
, ale i nast
ę
puje ich
zró
ż
nicowanie i pogł
ę
bienie. Młodzie
ż
dorastaj
ą
ca w
przeciwie
ń
stwie do dzieci interesuje si
ę
jedynie
wybranymi
dziedzinami,
które
bardzo
silnie
koncentruj
ą
jej
uwag
ę
.
Do
takich
zagadnie
ń
interesuj
ą
cych młodzie
ż
nale
żą
:
*
zagadnienia
zwi
ą
zane
z
rozwojem
ż
ycia
psychicznego,
wzrastaj
ą
c
ą
samowiedz
ą
i
ś
wiadomo
ś
ci
ą
, rozwojem własnej osobowo
ś
ci;
* zagadnienia wynikaj
ą
ce z jej rozwoju społecznego;
* zagadnienia powstaj
ą
ce na tle wzrastaj
ą
cej potrzeby
obcowania z osobami innej płci;
* zagadnienia zwi
ą
zane z przyswajaniem warto
ś
ci
kulturalnych, konieczno
ś
ci
ą
dokonywania wyboru i
powstaj
ą
cego
ś
wiatopogl
ą
du;
* zainteresowania poznawcze, kształtuj
ą
ce si
ę
na
bazie nauki szkolnej lub działalno
ś
ci pozaszkolnej;
Wła
ś
ciwe
tworzenie
si
ę
ś
wiatopogl
ą
du wyst
ę
puje na ogół w
ko
ń
cowej fazie okresu dojrzewania.
Młodzie
ż
usiłuje powi
ą
za
ć
zdobyt
ą
wiedz
ę
o rzeczywisto
ś
ci w sensown
ą
cało
ść
, stara si
ę
znale
źć
swój własny
stosunek do warto
ś
ci. Budz
ą
si
ę
w
tym
okresie
zdolno
ś
ci
do
filozofowania. Za charakterystyczn
ą
cech
ę
dorastaj
ą
cej młodzie
ż
y uwa
ż
a
si
ę
idealizm. Młodzie
ż
współczesna
nie
posiada
jednolitego
oblicza
ś
wiatopogl
ą
dowego.
Kształtuj
ą
j
ą
zmienne
historycznie
warunki
ś
rodowiskowe.
Postawy
ś
wiatopogl
ą
dowe młodzie
ż
y ulegaj
ą
procesom
ewolucji;
w
miar
ę
dorastania
młodzie
ż
traci
wiele
swojego
radykalizmu,
bezkompromisowej
postawy
i
nieprzejednanego
krytycyzmu.
W
wieku 17018 lat młodzie
ż
staje si
ę
w
swych pogl
ą
dach bardziej liberalna i
tolerancyjna, bardziej elastyczna w
pogl
ą
dach moralnych. Wraz z wiekiem
wzrasta uznawanie warto
ś
ci przyj
ę
tych
przez
ś
wiat dorosłych.
ROZWÓJ HETEROSEKSUALNY
TRUDNO
Ś
CI WYCHOWAWCZE
- 20 -
ROZWÓJ ZAINTERESOWA
Ń
SFER
Ą
PŁCI.
Jednym z wa
ż
niejszych aspektów rozwojowych młodzie
ż
y jest kształtowanie
si
ę
stosunków heteroseksualnych. Budzi si
ę
ciekawo
ść
płciowa. Młodzie
ż
szuka odpowiedzi na trapi
ą
ce ich pytania, ch
ę
tnie rozmawiaj
ą
mi
ę
dzy sob
ą
na te tematy, udzielaj
ą
sobie wzajemnych informacji. Jest to okres
wzmo
ż
onej wra
ż
liwo
ś
ci na bod
ź
ce seksualne. Nieumiej
ę
tne post
ę
powanie
dorosłych mo
ż
e prowadzi
ć
do podsycania ciekawo
ś
ci oraz traktowania tej
sfery jako grzesznej, nieczystej. U chłopców widoczne nasilenie
zainteresowa
ń
seksualnych przypada na 14-15 r.
ż
. a u dziewcz
ą
t od 13 i
nasila si
ę
w 14 i 15 r.
ż
., po czym znowu opada. Rozwój zainteresowa
ń
tego
typu zale
ż
y nie tylko od funkcji hormonalnych organizmu, ale tak
ż
e od
bod
ź
ców dostarczonych przez otoczenie. Samogwałt w okresie dorastania
wg. Popielskiego jest czym
ś
normalnym.
ZMIANY WE WZAJEMNYCH STOSUNKACH OBU PŁCI. - w miar
ę
dorastania ulegaj
ą
zmianie. Mi
ę
dzy 12 i 14 r.
ż
. da si
ę
zauwa
ż
y
ć
du
żą
rozbie
ż
no
ść
mi
ę
dzy wzajemnym nastawieniem obu płci. Chłopcy wyra
ź
nie
stroni
ą
od dziewcz
ą
t, taki niech
ę
tny stosunek wyra
ż
a si
ę
w ostrej krytyce,
wy
ś
miewaniu. Natomiast dziewcz
ę
ta zaczynaj
ą
interesowa
ć
si
ę
chłopcami i
skłonne s
ą
do ugodowego współ
ż
ycia. Staraj
ą
si
ę
na ka
ż
dym kroku
podkre
ś
la
ć
swoj
ą
wi
ę
ksz
ą
dojrzało
ść
. W nast
ę
pnym stadium przypadaj
ą
cym
na
14-16
r.
ż
charakterystycznym
elementem
jest
obopólne
zainteresowanie; jest to okres tworzenia si
ę
par, pierwszy spotka
ń
,
kontaktów uczuciowych i zbli
ż
e
ń
. Chc
ą
zwraca
ć
uwag
ę
na siebie .
Zachowanie si
ę
młodzie
ż
y w tym okresie jest pełne sztuczno
ś
ci i pozy.
Ostatnie stadium rozwoju stosunków obu płci charakteryzuje si
ę
pewn
ą
stabilizacj
ą
; przypada on u dziewcz
ą
t na okres powy
ż
ej 16 r.
ż
., u chłopców
powy
ż
ej 17 r.
ż
. Zachowanie ich staje si
ę
bardziej naturalne i
zrównowa
ż
one. W kontaktach grupowych zanika antagonizm płci.
TRUDNO
Ś
CI ZWI
Ą
ZANE Z ROZWOJEM OBU PŁCI. Takie problemy
mo
ż
na wg. Hurlock podzieli
ć
na kilka grup:
* miłosne; dotycz
ą
wyboru partnera, organizowaniu spotka
ń
i zachowania
si
ę
na nich, prób zbli
ż
enia zmysłowego, przygotowania do mał
ż
e
ń
stwa i
ż
ycia rodzinnego;
* post
ę
powania społecznego; wynikaj
ą
z nieumiej
ę
tno
ś
ci przyswojenia sobie
odpowiedniej roli; brakuje im cz
ę
sto takich umiej
ę
tno
ś
ci, jak taniec, gry
towarzyskie, elokwencja;
* moralne; wi
ążą
si
ę
ze swobod
ą
obyczajowo-seksualnej, odpowiedzialno
ś
ci
wobec partnera;
* nienormalnego post
ę
powania seksualnego; dotycz
ą
masturbacji i
konfliktów z tym zwi
ą
zanych, homoseksualizmu, marze
ń
erotycznych;
* wynikaj
ą
ce z ciekawo
ś
ci seksualnej; odnosz
ą
si
ę
do wszystkich spraw
zwi
ą
zanych z ró
ż
nicami funkcji rozrodczych.
STOSUNEK DO DOROSŁYCH Trudno
ś
ci te wynikaj
ą
z zanegowania
autorytetów i nadmiernego krytycyzmu. Przejawy niezdyscyplinowania,
niepodporz
ą
dkowania si
ę
dorosłym. Przekraczanie regulaminu szkolnego.
Ro
ś
nie potrzeba samodzielno
ś
ci. Przyczyn
ę
takiego post
ę
powania nale
ż
y
upatrywa
ć
w szybko rosn
ą
cej samodzielno
ś
ci zwi
ą
zanej z rozwojem
sprawno
ś
ci i aktywno
ś
ci. Metody stosowane przez dorosłych mog
ą
działa
ć
łagodz
ą
co lub prowokowa
ć
i zaostrza
ć
konflikty. Zaburzona jest równowaga
nerwowa i emocjonalna.
STOSUNEK DO GRUPY RÓWIE
Ś
NICZEJ; niewła
ś
ciwy dobór przyjaciół lub
odrzucenie przez grup
ę
; niemo
ż
no
ść
znalezienia przyjaciela, przedwczesne
kontakty seksualne i ich konsekwencje oraz sytuacja przeciwna, całkowite
podporz
ą
dkowanie si
ę
grupie, co powoduje konflikty mi
ę
dzy wymaganiami
grupy a szkoły, domu.
STOSUNEK DO WARTO
Ś
CI. Niepokoje
ś
wiatopogl
ą
dowe rzutuj
ą
na
postaw
ę
wobec
ś
wiata
i
dóbr
kulturalnych
wytworzonych
przez
społecze
ń
stwo. Szczepa
ń
ski wyró
ż
nia nast
ę
puj
ą
ce zjawiska niepokoj
ą
ce w
zachowaniu młodzie
ż
: negatywne postawy wobec wzorów post
ę
powania
przekazywanych przez dorosłych; odrzucanie ich; negatywny stosunek do
pracy; skłonno
ść
do alkoholizmu; niszczenie mienia społecznego; skłonno
ść
do nieprowokowanej agresji.
STOSUNEK DO SAMEGO SIEBIE. Nadmierna pewno
ść
siebie lub
kompleksy. Nieadekwatna ocena samego siebie. S
ą
te
ż
i tacy, którzy nisk
ą
samoocen
ę
usiłuj
ą
zamaskowa
ć
zuchwało
ś
ci
ą
,
zgrywaniem
si
ę
,
szpanerstwem. Metody wychowawcze powinny by
ć
uzale
ż
nione od analizy
ka
ż
dego przypadku.
- 21 -
I OKRES WIEK NIEMOWL
Ę
CY (0-12 mies.) ________________________________________________________________________________________ 1
II OKRES PONIEMOWL
Ę
CY (1-3 r.
ż
.) ___________________________________________________________________________________________ 5
III OKRESOKRES PRZEDSZKOLNY ______________________________________________________________________________________________ 9
IV OKRES MŁODSZY OKRES SZKOLNY (7-12 r.
ż
.) ________________________________________________________________________________ 12
V OKRES DORASTANIA (12-18 r.
ż
.) _____________________________________________________________________________________________ 15