451 id 38887 Nieznany (2)

background image

- 1 -

I OKRES WIEK NIEMOWL

Ę

CY (0-12 mies.)

ROZWÓJ FIZYCZNY

STADIUM NOWORODKA (pierwszy miesi

ą

c

ż

ycia dziecka). Noworodek

donoszony- urodzony po upływie 270 dni od chwili zapłodnienia, waga od
2800g do 3500g, długo

ść

ciała ok. 50-52cm. Proporcje ciała noworodka s

ą

zupełnie inne ni

ż

u dorosłego człowieka, głowa i mózg stosunkowo du

ż

e (1/4

dł. całego ciała). Tkanka mózgowa, mimo du

ż

ej masy zwi

ę

ksza si

ę

w

pierwszym roku ponad dwukrotnie, twarz mała, szyja krótka, tułów długi,
ko

ń

czyny krótkie. Tkanka kostna przypomina chrz

ą

stk

ę

; budowa włóknisto-

chrz

ą

stkowa. Ko

ś

ci czaszki twardsze od innych, poł

ą

czone spojeniami. Na

sklepieniu czaszki, w miejscu zetkni

ę

cia ko

ś

ci ciemieniowych i czołowych

znajduje si

ę

ciemi

ą

czko du

ż

e, a mi

ę

dzy ko

ść

mi ciemieniowymi, a ko

ś

ci

ą

potyliczn

ą

- ciemi

ą

czko małe. W miar

ę

wzrostu czaszki, szwy i ciemi

ą

czka

kostniej

ą

i zarastaj

ą

; ciemi

ą

czko małe - w pierwszym kwartale, ciemi

ą

czko

du

ż

e - ok. 15 miesi

ą

ca. Włókna mi

ęś

niowe - cienkie, siła ich skurczu

niewielka, najlepiej rozwini

ę

te s

ą

mi

ęś

nie r

ą

k i ramion. Serce jest stosunkowo

du

ż

e lecz mi

ęś

nie jego s

ą

słabe. Wzrost niemowl

ę

cia zwi

ę

ksza si

ę

w ci

ą

gu

roku o 50%; za

ś

jego ci

ęż

ar podwaja si

ę

ju

ż

po 4 -5 miesi

ą

cach! Stosunek

noworodka do otoczenia reguluj

ą

odruchy bezwarunkowe i ruchy bł

ę

dne

(nieskoordynowane ruchy ciała):* odruch

ź

renicowy( zw

ęż

enie

ź

renicy pod

wpływem

ś

wiatła) * odruch mrugania (zamykanie powiek pod wpływem

dotkni

ę

cia rogówki) * krzyk (dopływ powietrza do płuc) * ssanie, wydzielanie

ś

liny * odruch Babi

ń

skiego (przy podra

ż

nieniu stopy, du

ż

y palec podnosi si

ę

do góry) * odruch chwytny (przy dotkni

ę

ciu wewn

ę

trznej powierzchni dłoni

noworodka, dło

ń

zaciska si

ę

mocno) * odruch toniczno-szyjny (je

ż

eli

le

żą

cemu na wznak noworodkowi przekr

ę

cimy głow

ę

w prawo, to r

ę

ka prawa

wyprostuje si

ę

a lewa kurczy; je

ż

eli uniesiemy głow

ę

do góry to podniesie

tak

ż

e ko

ń

czyny) * odruch oczno-karkowy Peipera (gdy silne

ś

wiatło działa

nagle na oko głowa jego cofa si

ę

wstecz) * odruch Moro - odr. obejmowania

(silny hałas b

ą

d

ź

ś

wiatło, nagłe szarpni

ę

cie, wywołuj

ą

ruch wyprostny ko

ń

czyn

górnych i zbli

ż

enie ich do tułowia). * odruch orientacyjny - pojawia si

ę

pod

wpływem wymienionych bod

ź

ców i przerywa krzyk. W pierwszych dniach nie

reaguje na bod

ź

ce o słabej i

ś

redniej sile, na b. silne bod

ź

ce d

ź

wi

ę

kowe

reaguje wstrz

ą

sem ciała i zmian

ą

oddechu. Reaguje na bod

ź

ce słuchowe,

wzrokowe, dotykowe, smakowe i w

ę

chowe. Stadium noworodka ko

ń

czy si

ę

z

chwil

ą

, kiedy dziecko przystosuje si

ę

do zmienionych warunków pobierania

pokarmu, oddychania, wydalania produktów zbytecznych dla organizmu,
utrzymywania stałej temperatury ciała.

ROZWÓJ FIZYCZNY NIEMOWL

Ę

CIA.

. Dziecko roczne wa

ż

y ok. 10 kg i ma ok. 76 cm wzrostu. Wzrost zwi

ę

ksza

si

ę

w ci

ą

gu roku o 50%, za

ś

waga podwaja si

ę

po pi

ę

ciu m-cach

ż

ycia.

Nast

ę

pnie powi

ę

kszenie masy ciała (wzrost tkanki tłuszczowej oraz wzrost

muskulatury i ko

ść

ca) Włókna mi

ęś

niowe grubiej

ą

i rozrastaj

ą

si

ę

, zmienia

si

ę

obwód klatki piersiowej w stosunku do obwodu głowy, powi

ę

ksza si

ę

powierzchnia twarzy, szyja krótka, du

ż

y tułów, krótkie ko

ń

czyny, które

stopniowo wydłu

ż

aj

ą

si

ę

.




background image

- 2 -

ROZWÓJ RUCHOWY I FORM DZIAŁALNO

Ś

CI

ZMIANY POSTAWY CIAŁA I ROZWÓJ

LOKOMOCJI

ROZWÓJ MANIPULACJI

ROZWÓJ ZABAW

Pocz

ą

tkowo

ruchy

noworodka

s

ą

nieskoordynowanymi ruchami całego ciała. Ka

ż

da

cz

ęść

ciała porusza si

ę

jakoby oddzielnie.

Najcz

ęś

ciej

poruszaj

ą

si

ę

ko

ń

czyny

dolne,

najrzadziej głowa i tułów. Rozwój ruchowy
niemowl

ę

cia polega na wzrastaj

ą

cej wraz z

wiekiem umiej

ę

tno

ś

ci dziecka do przyjmowania i

zmiany okre

ś

lonych pozycji ciała zw. postawami

oraz do przemieszczania si

ę

w przestrzeni : -

mi

ę

dzy 1 a 2 mies.

ż

ycia utrzymuje głow

ę

wzdłu

ż

tułowia (chwiejnie); - w 3 m-cu trzyma głow

ę

sztywno, w pozycji na brzuchu unosi głow

ę

i

ramiona, utrzymuje głow

ę

przy podci

ą

ganiu za

przedramiona z pozycji le

żą

cej na plecach do

pozycji siedz

ą

cej; - ok. 5 m-ca

ż

ycia poło

ż

one na

brzuchu unosi głow

ę

z górn

ą

cz

ęś

ci

ą

tułowia

podpieraj

ą

c si

ę

r

ą

czkami; - w 5-6 m-cu le

żą

c na

plecach zgina głow

ę

w kierunku tułowia; siedzi

przytrzymywane w pasie; - w 6 m-cu w pozycji
siedz

ą

cej podpiera si

ę

r

ą

czkami wysuni

ę

tymi do

przodu; - w 6,5 m-cu trzymane pod pachami
utrzymuje

cz

ęś

ciowo

ci

ęż

ar

ciała

na

wyprostowanych nó

ż

kach; - w 7 m-cu obraca si

ę

z

pleców na brzuch, w pozycji na brzuchu odrywa
tułów od podło

ż

a, opieraj

ą

c si

ę

na r

ę

kach i

kolanach,

odwraca

głow

ę

we

wszystkich

kierunkach; - w 7,5 m-cu podtrzymywane pod
pachy podskakuje, zginaj

ą

c i wyprostowuj

ą

c

kolana; - w 8 m-cu siedzi pewnie i zachowuje
równowag

ę

; - w 8-9 m-cu staje podci

ą

gane za

r

ą

czki, raczkuje; - w 9,5 m-cu stoj

ą

c z oparciem

schyla si

ę

po zabawk

ę

; - w 10 m-cu stoi

samodzielnie; - w 11-stawia pierwsze samodzielne
kroki; - w 12- chodzi samodzielnie na sztywnych i
szeroko rozstawionych nogach, kołysz

ą

c si

ę

,

st

ą

pa cz

ę

sto na palcach.

U niemowl

ę

cia najpierw wykształcaj

ą

si

ę

ruchy

głowy, potem r

ą

k zmierzaj

ą

ce do chwytania

przedmiotów i manipulowania nimi, a nast

ę

pnie

ruchy zmierzaj

ą

ce do utrzymywania ciała w

okre

ś

lonej

pozycji

i

przemieszczania

go

w

przestrzeni. Ruchy dowolne r

ą

k wykształcaj

ą

si

ę

w

trakcie działania przedmiotowego stadia chwytania:
a) chwytanie dowolne rozpoczyna si

ę

ok. 4-5 m-ca

ż

ycia, dziecko zbli

ż

a obydwie r

ę

ce do widzianego

przedmiotu; b) chwyt dłoniowy prosty- 5-6 m-c, chwyt
przy u

ż

yciu czterech palców dłoni z wył

ą

czeniem

kciuka; c) chwyt no

ż

ycowy, w 7-8 m-cu dziecko

zaczyna posługiwa

ć

si

ę

kciukiem; d) chwyt

p

ę

setowy - 9 m-c

ż

ycia dziecka. Mi

ę

dzy 7 a 8 m-cem

nast

ę

puje wyra

ź

na czynno

ś

ciowa przewaga jednej

r

ę

ki.

Nie wszystkie czynno

ś

ci niemowl

ę

cia maj

ą

charakter zabawowy. Natomiast postukiwanie
przedmiotem o podstaw

ę

, uderzanie jednym o

drugi, potrz

ą

sanie grzechotk

ą

, zamykanie i

otwieranie pudełek, przyciskanie piszcz

ą

cych

zabawek - zalicza si

ę

do czynno

ś

ci zabawowych

wieku

niemowl

ę

cego,

s

ą

to

zabawy

manipulacyjne. Od 1-4,5 mies. wytwarzaj

ą

si

ę

pierwsze schematy czynno

ś

ciowe utrwalone

przez powtarzanie, od 4,5- 9 mies. dziecko
zmierza do odtworzenia interesuj

ą

cego je

widoku np. wprawie w ruch zabawk

ę

wisz

ą

c

ą

nad łó

ż

eczkiem; od 8-9 do 11-12 mies. zaczyna

odró

ż

nia

ć

ś

rodki działania od jego celów i

wykonuje dan

ą

czynno

ść

po to by osi

ą

gn

ąć

jaki

ś

obiekt np. odpycha r

ę

k

ę

dorosłego aby

wzi

ąć

szklank

ę

, wyrzuca ró

ż

ne przedmioty z

wózka aby wytworzy

ć

d

ź

wi

ę

ki. 7-8 miesi

ę

czne

dziecko si

ę

ga bez trudu po zabawki znajduj

ą

ce

si

ę

w pobli

ż

u. W miar

ę

rozwoju lokomocji

zdobywa sobie zabawki i przedmioty oddalone
od siebie, pocz

ą

tkowo pełzaj

ą

c a potem szybko

raczkuj

ą

c. Niemowl

ę

bawi si

ę

pocz

ą

tkowo w

sposób

zbli

ż

ony

wszystkimi

zabawkami,

niezale

ż

nie wszystkimi zabawkami. Pod koniec

okresu

niemowl

ę

cego

na

ś

laduje

niektóre

czynno

ś

ci ludzkie - turla piłeczk

ę

, wkłada klocki

do wi

ę

kszego naczynia, ustawia jeden klocek

na drugim... Dzi

ę

ki czynno

ś

ci

ą

na

ś

ladowniczym

uczy si

ę

robi

ć

„pa”, klaska

ć

, bawi

ć

si

ę

w „a

kuku”. Z tych zabaw rozwin

ą

si

ę

poszczególne

zabawy, których pocz

ą

tek przypada na okres

poniemowl

ę

cy.



background image

- 3 -



ROZWÓJ PROCESÓW POZNAWCZYCH

ROZWÓJ WRA

ś

E

Ń

I SPOSTRZE

ś

E

Ń

(WRA

ś

LIWO

ŚĆ

NA BOD

Ź

CE

WZROKOWE, SŁUCHOWE I DOTYKOWE)

ROZWÓJ MOWY I MY

Ś

LENIA

* Ju

ż

kilkudniowy noworodek wykazuje wra

ż

liwo

ść

na bod

ź

ce wzrokowe.

Pocz

ą

tkowo reaguje na du

ż

e, jaskrawe

ś

wiatło,

Ś

wiec

ą

ce i poruszaj

ą

ce si

ę

przedmioty. Z odległo

ś

ci 20 cm mo

ż

e dostrzec twarz matki. Jest zdolny do

krótkotrwałej fiksacji ( zatrzymanie wzroku na bod

ź

cu

ś

wietlnym). W

pierwszym miesi

ą

cu reaguje na ró

ż

ne kolory, gł. intensywne. Zdolno

ść

ż

nicowania barw pojawia si

ę

pod koniec 3-4 m.

ż

. W II kw. nast

ę

puje szybki

rozwój wzrokowych spostrze

ż

e

ń

np. reakcja na widok znanej twarzy. W 7 m-

cu rozró

ż

nia wyraz mimiczny gniewu i rado

ś

ci. Obserwuje si

ę

odruch

pokarmowy na widok piersi matki b

ą

d

ź

butelki z mlekiem. * Około 6-8

tygodnia zaczyna przejawia

ć

reakcje mimiczne, u

ś

miecha si

ę

na d

ź

wi

ę

k

znanego głosu. około 4-5 m-ca potrafi słuchowo zlokalizowa

ć

ź

ródło d

ź

wi

ę

ku,

zwraca w tym kierunku głow

ę

. Jeszcze do 7-8 m-ca słowa jest dla dziecka

jednym z bod

ź

ców d

ź

wi

ę

kowych. W tym okresie nie odró

ż

nia swoisto

ś

ci

d

ź

wi

ę

kowej

poszczególnych

słów

zwi

ą

zanej

z

ich

znaczeniem,

zainteresowane jest jedynie tonem i modulacj

ą

głosu. Dopiero w IV kwartale

ż

ycia niektóre najcz

ęś

ciej słyszane słowa zaczynaj

ą

nabiera

ć

znaczenia.*

Znajomo

ść

otaczaj

ą

cej niemowl

ę

rzeczywisto

ś

ci znacznie zwi

ę

ksza si

ę

w IV

kwartale poprzez aktywny kontakt dziecka z przedmiotami. Czynno

ś

ci

manipulacyjne umo

ż

liwiaj

ą

dziecku poznawanie przedmiotów, ich wła

ś

ciwo

ś

ci

i cech. Niemowl

ę

spostrzega równie

ż

działalno

ść

dorosłych zwi

ą

zan

ą

z tymi

przedmiotami, poznaje przydatno

ść

i zastosowanie ich. Zaczyna posługiwa

ć

si

ę

niektórymi w sposób specyficznie ludzki: pije z kubeczka, wkłada ły

ż

eczk

ę

do buzi, usiłuje zakłada

ć

czapk

ę

. Szuka te

ż

wzrokiem przedmiotów

nazywanych przez dorosłych. Pod koniec pierwszego roku dzieci rozró

ż

niaj

ą

wzrokowo wiele przedmiotów.

W okresie niemowl

ę

ctwa dziecko przechodzi od krzyku i wydawania

nieartykułowanych d

ź

wi

ę

ków do wokalizacji ró

ż

norodnych fonemów, b

ę

d

ą

cych

składnikami zło

ż

onych jednostek mowy. - 1-2 tyg. - krzyk i inne d

ź

wi

ę

ki

nieokre

ś

lone, wydawane przypadkowo; - 1-2 mies. - krzyk, d

ź

wi

ę

ki

nieartykułowane: post

ę

kiwanie, sapanie, mlaski, pisk, pochrz

ą

kiwanie oraz

d

ź

wi

ę

ki podobne do artykułowanych o du

ż

ej zmienno

ś

ci i ró

ż

norodno

ś

ci -

gruchanie, które niemowl

ę

wytwarza na zasadzie samo na

ś

ladownictwa,

reakcje orientacyjne na d

ź

wi

ę

ki mowy ludzkiej; - 2 mies. głu

ż

enie zw.

gruchaniem, polega na wydawaniu niewyra

ź

nych jeszcze d

ź

wi

ę

ków o

przypadkowej artykulacji. Jest ono odruchem bezwarunkowym. Przewa

ż

aj

ą

d

ź

wi

ę

ki gardłowe (k,g) i samogłoski przednie (i,u). Gruchanie pojawia si

ę

w

stanach nasycenia i zadowolenia; - 3 mies. - gruchanie jako składnik reakcji
o

ż

ywienia na widok osoby dorosłej; - 5 mies. - pocz

ą

tki gaworzenia (d

ź

wi

ę

ki o

wyra

ź

nej artykulacji), dziecko tworzy z nich sylaby oraz ich ci

ą

gi. pozbawione

jednak znaczenia. Wydawanie d

ź

wi

ę

ków zło

ż

onych ze spółgłosek i

samogłosek: pa, ba ma, la oraz wielokrotnym ich powtarzaniu. Dziecko
reaguje na melodi

ę

i intonacj

ę

głosi osoby dorosłej (to pieszczotliwy, surowy);

- 6-9 mies. - dalszy rozwój gaworzenia, spółgłoski z

ę

bowe i wargowe, zaczyna

wymawia

ć

sylaby (ma-ma), powtarza wydawane przez siebie głosy i na

ś

laduje

głosy dorosłych; - 7-8 mies. rozumie kilkana

ś

cie słów; - 9-11 mies. -

na

ś

laduje struktury d

ź

wi

ę

kowe otoczenia: wymawia pierwsze słowa w

kontek

ś

cie sytuacyjnym; - 11-12 mies. - pocz

ą

tki mowy wła

ś

ciwej, pierwsze

słowa, rozró

ż

nianie słów i zwrotów w okre

ś

lonych sytuacjach.

PRZEJAWY INTELIGENCJI Dziecko w okresie niemowl

ę

cym przejawia

inteligencj

ę

praktyczn

ą

, zdolno

ś

ci do konkretnego sytuacyjnego my

ś

lenia w

toku działania. Rozwój my

ś

lenia niemowl

ę

cia ł

ą

czy si

ę

z rozwojem jego

badawczej natury w stosunku do

ś

wiata, zwi

ą

zanej z odruchem orientacyjno-

badawczym. W III kw. wi

ę

kszego znaczenia nabieraj

ą

odruchy warunkowe w

oparciu o odruchy orientacyjne - dziecko zapoznaje si

ę

z otaczaj

ą

c

ą

rzeczywisto

ś

ci

ą

poprzez ruchy chwytne, pó

ź

niej manipulacyjne. Dziecko w 7-8

mies. mo

ż

e długo zajmowa

ć

si

ę

tym samym przedmiotem, je

ś

li stanowi dla

niego

ź

ródło dostatecznej ilo

ś

ci bod

ź

ców. Odruch orientacyjny wygasa po 15-

25 min. zabawy tym samym przedmiotem. Pod koniec okresu niemowl

ę

cego

dziecko dokładniej i sensowniej poznaje otaczaj

ą

cy je

ś

wiat przedmiotów i

lepiej

przystosowuje

swoj

ą

działalno

ść

.

Rozpoznawanie

oparte

na

porównywaniu tego, co si

ę

aktualnie spostrzega z tym, co zostało uprzednio

spostrze

ż

one, to pierwszy przejaw my

ś

lenia konkretnego i obrazowego.

background image

- 4 -

My

ś

lenie w tym okresie jest wplecione w aktualn

ą

działalno

ść

dziecka. Z

chwil

ą

przyswojenia przez dziecko pierwszych słów w zakresie mowy czynnej,

jak i biernej, nast

ę

puje pocz

ą

tek my

ś

lenia słowno-poj

ę

ciowego oraz dokonuje

si

ę

zmiana w konkretno-obrazowym my

ś

leniu. Uwaga mimowolna, chwiejna,

krótkotrwała.

ROZWÓJ UCZU

Ć

I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH, WOLI

ROZWÓJ UCZU

Ć

I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH

ROZWÓJ WOLI

Pierwsze przejawy emocji zwi

ą

zane s

ą

bezpo

ś

rednio z potrzebami

organicznymi niemowl

ę

cia. Wywołane s

ą

głodem lub syto

ś

ci

ą

, zimnem lub

ciepłem, niewygodn

ą

czy wygodn

ą

pozycj

ą

dziecka. Uczy si

ę

reagowa

ć

w

sposób emocjonalny, a pó

ź

niej uczuciowy, pod wpływem zdobytych

do

ś

wiadcze

ń

. Niemowl

ę

kilu dniowe odpowiada u

ś

miechem na u

ś

miech. W 3

mies.

ż

. u

ś

miecha si

ę

na widok dorosłej osoby; około 4 mies. zachowuje si

ę

inaczej na widok osoby znanej i nieznanej; w pierwszym kwartale niemowl

ę

reaguje na ludzk

ą

twarz, d

ź

wi

ę

k głosu, u

ś

miech i pieszczotliwy ton. W

ż

yczliwym kontakcie z dorosłym człowiekiem staje si

ę

wesołe i o

ż

ywione. Jest

to stan radosnego o

ż

ywienia, który wa

ż

ny jest dla całokształtu rozwoju

psychicznego dziecka, przede wszystkim dla jego obcowania społecznego z
otoczeniem i rozwoju uczuciowego. Reakcji negatywnej towarzyszy uczucie
strachu. W wieku niemowl

ę

cym reakcja negatywna manifestuje si

ę

w dwóch

formach: płaczem i krzykiem lub odwracaniem głowy i zasłanianiem oczu i
ciała.
Niezdarno

ść

małego dziecka i brak mo

ż

liwo

ś

ci samodzielnego zaspokajania

najprostszych potrzeb

ż

yciowych uzale

ż

nia je bezpo

ś

rednio od dorosłych, w

szczególno

ś

ci od matki. Około 2 mies. dziecko wyci

ą

ga r

ą

czki d zbli

ż

aj

ą

cej

si

ę

osoby, u

ś

miecha si

ę

, reaguje na pieszczoty. Od 4 mies. wyra

ż

a

niezadowolenie gdy dorosły nie zwraca uwagi na nie. W 5 mies. odró

ż

nia

osoby znane od nieznanych i przyjmuje postaw

ę

wyczekiwania lub strachu. 7-

8 mies. dziecko zwraca uwag

ę

na siebie gaworzeniem i płaczem, gdy osoba

zajmuj

ą

ca si

ę

nim przestaje do niego mówi

ć

. W 9-10 mies. niemowl

ę

przyci

ą

ga uwag

ę

dorosłego przez ruchy i gesty; same inicjuje zabaw

ę

z

dzie

ć

mi i dorosłymi. W 10 mies. i 11 zło

ś

ci si

ę

gdy inne dziecko si

ę

oddala.

Przedmioty staj

ą

si

ę

ogniwem ł

ą

cz

ą

cym z otoczeniem (rzucanie zabawk

ą

z

wózka)








Pierwsze przejawy woli dziecka maj

ą

charakter mało zró

ż

nicowany. Sfera

„chce

ń

” niemowl

ę

cia w pierwszych miesi

ą

cach jego

ż

ycia wi

ąż

e si

ę

ś

ci

ś

le z

podnietami fizjologicznymi. Procesy o charakterze woluntarnym powi

ą

zane

s

ą

ś

ci

ś

le z rozwojem ruchów docelowych niemowl

ę

cia, pierwsze

prymitywne akty woli mo

ż

na ju

ż

zaobserwowa

ć

w ruchach 4-5 mies.

dziecka ukierunkowanych na okre

ś

lony przedmiot. Niemowl

ę

w III i IV

kwartale potrafi ju

ż

chwyta

ć

przedmiot pod kontrol

ą

wzroku, pokonywa

ć

przeszkody w zdobyciu go. Niemowl

ę

w swoich d

ąż

eniach uzale

ż

nione jest

całkowicie od bod

ź

ców bezpo

ś

rednich, łatwo mo

ż

na ukierunkowa

ć

i

zmieni

ć

jego zachowanie przez dobór okre

ś

lonych podniet. Szybka zmiana

d

ąż

e

ń

w zachowaniu niemowl

ę

cia jest przyczyn

ą

braku ci

ą

gło

ś

ci w jego

zachowaniu.

background image

- 5 -

II OKRES PONIEMOWL

Ę

CY (1-3 r.

ż

.)

ROZWÓJ

ROZWÓJ RUCHOWY I SPRAWNO

Ś

CIOWY

FIZYCZNY

ROZWÓJ LOKOMOCJI

ROZWÓJ RUCHOWY R

Ą

K

ROZWÓJ SPRAWNO

Ś

CI

Nast

ę

puje intensywny przyrost ciała

(ok. 2 kg rocznie) i wysoko

ś

ci (od 12

cm w 2. r.

ż

. do 6cm w 3.r.

ż

).Zarówno narz

ą

dy wewn

ę

trzne, jak i

zewn

ę

trzne proporcje ciała powoli

ulegaj

ą

zmianie. Dziecko smukleje a

sylwetka si

ę

wydłu

ż

a.

- Obwód klatki staje si

ę

wyra

ź

nie

wi

ę

kszy od obwodu głowy.

- W miar

ę

wzrostu dziecka post

ę

puje

proces kostnienia. Około 18. m.

ż

.

zarasta całkowicie ciemi

ą

czko du

ż

e.

W tym okresie ustal

ą

si

ę

fizjologiczne

krzywizny

kr

ę

gosłupa,

a

obr

ę

cz

biodrowa wzmacnia si

ę

.

- W oddychaniu coraz wi

ę

kszy udział

zaczyna bra

ć

klatka piersiowa obok

tzw. toru brzusznego i przeponowego.
-Pod koniec 3. r.

ż

. mleczne

uz

ę

bienie dziecka jest ju

ż

w pełni

skompletowane,

umo

ż

liwiaj

ą

c

prawidłowe

ż

ucie pokarmu.

- Zmiana postawy ciała z le

żą

cej na

stoj

ą

c

ą

.









Ustala

si

ę

ostatecznie

postaw

stoj

ą

ca. W wieku 13, 14 miesi

ę

cy

kroki

dziecka

s

ą

krótkie

i

nieregularne,

dziecko

najpierw

stawia jedn

ą

nog

ę

, potem porusza

drug

ą

,

brak

automatyzacji

i

koordynacji

ruchowe,

r

ę

ce

rozstawione na boki, aby utrzyma

ć

równowag

ę

. Pod koniec 2 i na

pocz

ą

tku 3 r.

ż

. dziecko umie ju

ż

dobrze chodzi

ć

i biega

ć

, stosunkowo

mniej si

ę

m

ę

czy przy chodzeniu. W

2 i 3 r.

ż

. pokonuje ró

ż

ne

przeszkody,

wchodzi

na

niskie

meble, chodzi tyłem. W wieku 21 m.
wi

ę

kszo

ść

dzieci potrafi zej

ść

ze

schodów. Wchodz

ą

c na schody

stawia najpierw jedn

ą

nog

ę

potem

dostawia do niej drug

ą

; dopiero w 3

r.

ż

dziecko uczy si

ę

stawia

ć

nogi na

przemian schodz

ą

c i wchodz

ą

c.

Rozwój manipulacji przedmiotami.
Pocz

ą

tek

zabaw

wła

ś

ciwych.

Wzrasta w 2 r.

ż

. precyzja ruchów

wykonywanymi palcami r

ą

k dzi

ę

ki

koordynacji

wzrokowo-ruchowej.

Pi

ę

trzy,

szereguje,

potrafi

przelewa

ć

wod

ę

z kubeczka do

kubeczka, wkłada np. patyczek do
butelki, zakr

ę

ca i odkr

ę

ca kran,

nakr

ę

tki, odpina i zapina guziki,

zamki błyskawiczne.

Dziecko

uczy

si

ę

posługiwa

ć

przedmiotami codziennego u

ż

ytku. Uczy

si

ę

samodzielnie je

ść

, pi

ć

; my

ć

z

ę

by,

r

ę

ce, buzi

ę

; czesa

ć

; wkłada

ć

czapk

ę

,

koszulk

ę

, buty; uczy si

ę

rysowa

ć

,

wycina

ć

, lepi

ć

. Obserwuje si

ę

skracanie

czasu potrzebnego do wykonania danej
czynno

ś

ci. Jest to mo

ż

liwe dzi

ę

ki:

-

zwi

ę

kszaniu

si

ę

szybko

ś

ci

pojedynczych ruchów docelowych;
-

wyeliminowanie

ruchów

niepotrzebnych

przy

wykonywaniu

czynno

ś

ci;

-

zmniejszanie

si

ę

napi

ę

cia

mi

ęś

niowego w panuj

ą

cych partiach

ciała,

wi

ąż

e

si

ę

to

równie

ż

z

automatyzacj

ą

czynno

ś

ci

ruchowej.

Mo

ż

na wyró

ż

ni

ć

główne momenty w

kształtowaniu

si

ę

umiej

ę

tno

ś

ci

posługiwania

si

ę

przez

dziecko

przedmiotami codziennego u

ż

ytku (wg.

Dzier

ż

anka):

- zdobycie orientacji do jakiej

ś

cz

ęś

ci

ciała nale

ż

y dana cz

ęść

ubioru;

-

wyró

ż

nienie

cz

ęś

ci

istotnych

w

strukturze przedmiotów u

ż

ytkowych i

narz

ę

dzi;

wypracowanie

odpowiedniej

formy

kinetycznej;
- opanowanie gł. elementów ruchu i
składania je w cało

ść

ruchowego

działania;
-

utrwalanie

si

ę

stereotypu,

usprawnianie

i

zautomatyzowanie

czynno

ś

ci.

background image

- 6 -

ROZWÓJ ZABAWY

ROZWÓJ TWÓRCZO

Ś

CI ARTYSTYCZNEJ

ZABAWY TEMATYCZNE. S

ą

to zabawy o charakterze odtwórczym lub

na

ś

ladowczym. Na pocz

ą

tku 2. r.

ż

dziecko potrafi na

ś

ladowa

ć

tylko

czynno

ś

ci, które bezpo

ś

rednio przed tym pokazano mu na tych samych

zabawkach. Dziecko nie potrafi „przenie

ść

” czynno

ś

ci na inn

ą

zabawk

ę

. w

3. r.

ż

. nast

ę

puje dalszy rozwój tych zabaw: * odtwarzanie coraz

liczniejszych i bardziej zło

ż

onych czynno

ś

ci i sytuacji

ż

yciowych; wi

ą

zanie

poszczególnych czynno

ś

ci, sytuacji zabawowych w ła

ń

cuchy; * cz

ęś

ciowe

odrywanie si

ę

w zabawie od konkretnych przedmiotów i nadawanie

przedmiotom i zabawkom u

ż

ywanym w zabawie zast

ę

pczych znacze

ń

; *

coraz bardziej konsekwentne wykonywanie w czasie zabawy zada

ń

podpatrzonych w społecznym

ż

yciu ludzi dorosłych, wczuwanie si

ę

w ró

ż

ne

role i odtwarzanie ich.
ZABAWY KONSTRUKCYJNE. Pod koniec 1. r.

ż

. i na przełomie 2. - dziecko

zaczyna pi

ę

trzy

ć

klocki; ustawia

ć

jedno na drugim. Kolejny etap to

szeregowanie - w drugiej połowie 2. r.

ż

. dziecko szereguje klocki rz

ę

dem

obok drugiego, potrafi równie

ż

poł

ą

czy

ć

te dwie formy, aby stworzy

ć

np.

poci

ą

g. W trzecim roku potrafi zbudowa

ć

pierwsze „bramy”, „ tunele”, oraz

domy z „furtkami”. W tym okresie tworzy tak

ż

e pierwsze „dzieła” z piasku:

„babki”, :wały” piaskowe i ogródki otoczone rz

ę

dem patyczków. Pod koniec

trzeciego roku dzieci nazywaj

ą

ju

ż

swoje „dzieła”. Te zabawy kształc

ą

precyzj

ę

ruchów, my

ś

lenie, wyobra

ź

ni

ę

; rozwijaj

ą

jego uwag

ę

, wytrwało

ść

,

systematyczno

ść

umiej

ę

tno

ść

pokonywania przeszkód.

ZABAWY DYDAKTYCZNE. Ich cech

ą

jest to,

ż

e nie s

ą

one wynikiem

swobodnej twórczo

ś

ci lecz opracowuj

ą

je wychowawcy dla okre

ś

lonych

celów. Pierwsze łatwe loteryjki obrazkowe, zabawy polegaj

ą

ce na chowaniu i

szukaniu, nazywaniu przedmiotów. Takie zabawy maj

ą

du

ż

e znaczenie w

wychowaniu zbiorowym, stwarzaj

ą

mo

ż

liwo

ść

uzupełnienia dziecku tych

podniet co uzyskuje w

ś

rodowisku rodzinnym. Po przez te zabawy mo

ż

na

rozszerzy

ć

zakres spostrze

ż

e

ń

, wzbogaci

ć

słownik dziecka.

ZABAWY RUCHOWE. Ju

ż

kilkunastomiesi

ę

czne dziecko potrafi popycha

ć

zabawki oraz ci

ą

gn

ąć

je za sob

ą

na sznurku. Chodzenie po ławkach,

wła

ż

enie na drabinki i jazda na trzykołowym rowerku - to ulubione zabawy

dzieci w 3. r.

ż

. Tre

ść

zabaw i gier ruchowych mo

ż

e by

ć

rozmaita, ich

znaczenie jest ogromne. dzieci ucz

ą

si

ę

przestrzega

ć

najprostszych zasad

post

ę

powania, przyzwyczajaj

ą

si

ę

do współzawodnictwa.




RYSUNKI. Najwcze

ś

niejsz

ą

form

ą

działalno

ś

ci artystycznej dziecka s

ą

rysunki. Trzy fazy rozwoju rysunków: 1) stadium bazgrania; 2) stadium
schematu udoskonalonego, czyli ideoplastyki; 3) stadium fizjoplastyki,
dziecko kopiuje natur

ę

, modele zew. Prawidłowo wychowane dziecko ju

ż

w

2. r.

ż

. potrafi posługiwa

ć

si

ę

ołówkiem. Okresem wst

ę

pnym w rozwoju

czynno

ś

ci rysowania jest stadium bazgrot (gryzmolenia) - od połowy 2. r.

ż

.

do połowy 4. r.

ż

. Młodsze dziecko przewa

ż

nie nie kojarzy jeszcze ołówka z

papierem. Pocz

ą

tkowo ołówek trzyma w „gar

ś

ci”. Dziecko 2 letnie nie jest ju

ż

w stanie wyodr

ę

bni

ć

istotnych cech ogl

ą

danych przedmiotów. Rysunki

stanowi

ą

doskonałe

ć

wiczenie zarówno dla jego ruchów, jak i spostrze

ż

e

ń

.

W 3 r.

ż

. dziecko uczy si

ę

prawidłowo trzyma

ć

ołówek i coraz lepiej

opanowywa

ć

ruchy palców i dłoni. W tym okresie z chaosu kre

ś

lonych linii

zaczynaj

ą

stopniowo wyodr

ę

bnia

ć

si

ę

proste linie i kreski, łuki, pojedyncze

punkty. Maj

ą

c 2,5 roku uczy si

ę

na

ś

ladowywa

ć

kierunek prostych linii

kre

ś

lonych przez dorosłego. pod koniec 3. roku umie narysowa

ć

kółka,

proste kreski, punkty, które stanowi

ą

elementy przyszłego rysunku. Z

łatwo

ś

ci

ą

zaczynaj

ą

rysowa

ć

słoneczko, drabin

ę

, a nawet proste schematy

postaci ludzkiej i zwierz

ę

cej. Najprostsza forma rysunkowa to „głowonogi”. w

prymitywny i sobie tylko wła

ś

ciwy sposób dziecko rysuje człowieka,

samochód, pieska, dom...Ten typ twórczo

ś

ci nazywamy schematem

prostym, pojawia si

ę

u niektórych dzieci pod koniec okresu poniemowl

ę

cego

i na pocz

ą

tku okresu przedszkolnego.

ULEPIANKI. Ju

ż

2. letnie dziecko ch

ę

tnie uderza kawałkiem plasteliny o

podło

ż

e i zmienia jej kształt. dzieci w tym okresie lubi

ą

odrywa

ć

kawałki

plasteliny od cało

ś

ci, by ponownie je zlepi

ć

i ugniata

ć

w cało

ść

. W 3. roku

dziecko potrafi zrobi

ć

z plasteliny kuleczk

ę

, wałeczek oraz ulepi

ć

placuszek.

Post

ę

py w ulepiankach zale

żą

od sposobu wzbogacania jego spostrze

ż

e

ń

i

wiedzy o

ś

wiecie i od rozwoju sprawno

ś

ci ruchowej.

WYCINANKI. Wycina

ć

dziecko zaczyna dopiero w 3. r.

ż

. Operowanie

no

ż

yczkami jest trudnym zadaniem, sama technika wycinania wymaga

koordynacji ruchów obydwu r

ą

k. Pocz

ą

tkowo dziecko wsuwa papier mi

ę

dzy

ostrza no

ż

yczek w płaszczy

ź

nie równoległej do nich. W tym okresie ci

ę

cie

papieru przypomina bardziej „szarpanie”. Pod koniec 3. r.

ż

. dziecko potrafi

si

ę

ju

ż

posługiwa

ć

no

ż

yczkami. Jego działalno

ść

ogranicza si

ę

jedynie do

rozcinania papieru na cz

ęś

ci. Okres ten odpowiada fazie bazgrot i ulepianek.


ROZWÓJ PROCESÓW POZNAWCZYCH

background image

- 7 -

ROZWÓJ WRA

ś

E

Ń

I

SPOSTRZE

ś

E

Ń

ROZWÓJ MOWY

ROZWÓJ MY

Ś

LENIA

ROZWÓJ UWAGI, PAMI

Ę

CI I

WYOBRA

Ź

NI

WRA

ś

ENIA.

Rozwój

fizyczny

i

psychiczny powoduje,

ż

e dziecko

poznaje

nowe

rzeczy,

które

s

ą

rozpoznawane za pomoc

ą

receptorów

i

analizatorów

wzrokowych,

słuchowych, w

ę

chowych, smakowych,

co zwi

ą

zane jest z uwag

ą

, pami

ę

ci

ą

,

wyobra

ź

ni

ą

,

my

ś

leniem

i

spostrze

ż

eniami.

SPOSTRZE

ś

ENIA. Na rozwój ich ma

du

ż

y wpływ wzrastaj

ą

ca sprawno

ść

ruchowa.

Wi

ę

kszego

znaczenia

nabieraj

ą

teraz teteroreceptory wzroku

i

słuchu.

Rozwój

spostrze

ż

e

ń

powi

ą

zany

jest

z

rozwojem

analizatorów:

kinestetyczno-

ruchowym, dotykowym, w

ę

chowym,

smakowym i słuchowym. Rozwój
spostrze

ż

e

ń

polega na precyzyjnej i

zło

ż

onej syntezie tych podniet, w

postaci bod

ź

ców kompleksowych na

narz

ą

dy zmysłowe (dotyk, wzrok,

słuch).

Dzi

ę

ki

dotykowi

dziecko

poznaje nie tylko cało

ść

, ale wyró

ż

nia

cz

ęś

ci przedmiotu. Wpływ na rozwój

spostrze

ż

e

ń

ma mowa, zwłaszcza

bierne i czynne przyswajanie słów
okre

ś

laj

ą

cych nazwy przedmiotów, ich

cechy i wła

ś

ciwo

ś

ci. Dzi

ę

ki słowu

dziecko ł

ą

czy przedmioty w klasy,

wskazuje

na

u

ż

yteczno

ść

przedmiotów. Dokonuje porówna

ń

,

wyodr

ę

bnia

ż

nice

mi

ę

dzy

przedmiotami.




Na przełomie 1. i 2. r.

ż

.

rozpoczyna si

ę

rozwój mowy

wła

ś

ciwej.

Opanowanie

elementarnego zasobu słów oraz
podstaw

systemu

gramatycznego. Dziecko w ci

ą

gu

2. i 3. r. staje si

ę

istot

ą

mówi

ą

c

ą

,

w pierwszym półroczu 2. r.
mo

ż

na wyró

ż

ni

ć

w mowie, mow

ę

autonomiczn

ą

- nie podobn

ą

do

mowy

otoczenia,

jest

ona

pozbawiona

gramatycznej

struktury. Mowa dziecka w tym
okresie zawiera wiele słów o
charakterze

onomatopeicznym.

W ostatnim kwartale 2. r.

ż

.

wzrasta

zasób

wyrazów

rozumianych i tych, którymi si

ę

dziecko posługuje w swoich
wypowiedziach. Do ko

ń

ca 2. roku

dziecko przyswaja sobie biernie
ok. 300 słów a do ko

ń

ca 3. roku

u

ż

ywa ju

ż

1000 słów. W tym

okresie nast

ę

puje zró

ż

nicowanie

słownictwa na cz

ęś

ci mowy. W

pierwszej połowie 2. r. dziecko
tworzy

„zlepki”,

w

ostatnim

kwartale tego roku potrafi u

ż

y

ć

prostych

zda

ń

.

Mowa

jest

monologowa

a

potem

przekształca si

ę

w dialog ale tylko

w stosunku do bli

ż

szej osoby. Ma

ona

charakter

telegraficzny,

oprócz zlepków dziecko u

ż

ywa

fragmentów

zda

ń

lub

równowa

ż

ników zda

ń

. W 3. r.

wzrasta umiej

ę

tno

ść

mówienia

dłu

ż

szymi zdaniami przyczynowo-

skutkowymi np. „Pomo

ż

emy ci

nie

ś

torb

ę

bo ci ci

ęż

ko.

My

ś

lenie jest

ś

ci

ś

le poł

ą

czone z

rozwojem

mowy.

Pocz

ą

tkowo

poj

ę

cia opieraj

ą

si

ę

wył

ą

cznie na

zew. podobie

ń

stwie przedmiotów do

siebie, na podstawie tych uogólnie

ń

dziecko w 2. r.

ż

. potrafi nazwa

ć

przedmiot widziany po raz pierwszy,
tylko dlatego,

ż

e jest podobny do ju

ż

widzianego.

Słowa

dziecka

s

ą

nierozerwalnie zwi

ą

zane z jego

spostrze

ż

eniami wzrokowymi, na

pocz

ą

tku

słowa

wi

ążą

si

ę

z

przedmiotem,

jego

wzrokowym

obrazem, nast

ę

pnie z wyobra

ż

eniem

o przedmiocie. Kolcowa wyró

ż

nia IV

stadia w procesie tworzenia poj

ęć

.

1. trwa od połowy 2. r.

ż

. : słowo

oznacza

tylko

jednostkowe

lub

konkretne rzeczy lub osoby; II trwa
od 1,5 do 2 r.

ż

.; słowo reprezentuje

ju

ż

kilka przedmiotów lub czynno

ś

ci;

III ok. 3. r.

ż

. , nabieraj

ą

znaczenia

sygnalizacyjnego słowa okre

ś

laj

ą

ce

przedmioty odmienne pod wzgl

ę

dem

wygl

ą

du

zew.;

Dziecko

my

ś

li

obrazami nie potrafi posługiwa

ć

si

ę

w

swym

my

ś

leniu

indukcj

ą

i

dedukcj

ą

. Dziecko 2 i 3 letnie wie

doskonale

czego

mo

ż

e

si

ę

spodziewa

ć

od poszczególnych osób

z najbli

ż

szego otoczenia. Dzi

ę

ki

rozwijaj

ą

cej

si

ę

umiej

ę

tno

ś

ci

przewidywa

ń

i

wnioskowania

stopniowo uczy si

ę

wybiega

ć

my

ś

l

ą

poza

aktualnie

istniej

ą

c

ą

rzeczywisto

ść

. Dwu i trzy latki my

ś

l

ą

gło

ś

no.

UWAGA

małego

dziecka

jest

mimowolna, mało podzielna, bardzo
spontaniczny

zakres,

słaba

koncentracja,

przerzutno

ść

,

krótkotrwała. Skupianie uwagi zale

ż

y od

rodzaju

bod

ź

ca.

Łatwo

ulega

rozproszeniu. W 3 r.

ż

. dziecko potrafi

skupi

ć

si

ę

w trakcie zabawy od 20 do 30

min.
PAMI

ĘĆ

dziecka

ma

charakter

mimowolny; zapami

ę

tuje stosunkowo

szybko i trwale, to co niejako samo
zwróciło uwag

ę

dziecka i zostaje

utrwalone bez aktywnego udziału woli.
Kształtuje si

ę

postawa uczuciowa -

dziecko zapami

ę

tuje doskonale i potrafi

przechowywa

ć

w pami

ę

ci przez długie

miesi

ą

ce i lata przykre i przyjemne

uczucia. Dziecko 3 letnie rozpoznaje po
miesi

ę

cznej przerwie znane osoby,

zabawki i przedmioty. wraz z wiekiem
wzrasta pojemno

ść

i trwało

ść

pami

ę

ci.

WYOBRA

Ź

NIA jest

ś

ci

ś

le zwi

ą

zana ze

spostrze

ż

eniami. Dziecko w zabawach

tematycznych odtwarza to, co widziało,
a pó

ź

niej tworzy zmienione sytuacje.

Wyobra

ż

enia s

ą

silnie zwi

ą

zane z

realnie prze

ż

ytymi doznaniami. W 2 r.

ustalaj

ą

si

ę

poj

ę

cie przedmiotów, ma

ono charakter globalny. W pó

ź

niejszym

okresie ok. 3 r. mo

ż

e ju

ż

cz

ęś

ciowo

przekształca

ć

uprzednio spostrze

ż

one

elementy.

background image

- 8 -

ROZWÓJ UCZU

Ć

, KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH, WOLI I OSOBOWO

Ś

CI

ROZWÓJ UCZU

Ć

ROZWÓJ KONTAKTÓW

SPOŁECZNYCH

ROZWÓJ WOLI

POCZ

Ą

TKI OSOBOWO

Ś

CI

Uczucia s

ą

zmienne, a reakcje

uczuciowe s

ą

gwałtowne. dziecko staje

si

ę

jednocze

ś

nie coraz wra

ż

liwsze na

uczuciowe

doznania

bod

ź

ców

słuchowych. Potrafi w pewnym stopniu
podporz

ą

dkowa

ć

si

ę

nakazom

i

zakazom, pow

ś

ci

ą

ga

ć

niektóre swoje

zachcianki. Uczucia dziecka 2 i 3
letniego

rozwijaj

ą

si

ę

w

ś

cisłym

powi

ą

zaniu

z

jego

działalno

ś

ci

ą

.

Rozwijaj

ą

si

ę

pod wpływem

ś

rodowiska

i procesu wychowania. W 2 r.

ż

.

dziecko jest wra

ż

liwe szczególnie na

sytuacje, w których grozi im utrata
równowagi. Dziecko jest zdolne do
miło

ś

ci, współczucia,

ż

alu. niech

ę

ci,

zazdro

ś

ci. W 3 r.

ż

. reaguje na konflikty

mi

ę

dzy

rodzicami.

Wzmo

ż

ona

pobudliwo

ść

, charakterystyczna dla

tego

okresu,

przy

jednoczesnej

słabo

ś

ci

procesów

hamowania,

powoduje du

żą

nietrwało

ść

stanów

uczuciowych. Swoje stany uczuciowe
dziecko uzewn

ę

trznia.










Rozwój kontaktów społecznych
przebiega

u

dziecka

w

powi

ą

zaniu z rozwojem jego

ż

ycia

uczuciowego. Pozytywny kontakt
z

otoczeniem

umo

ż

liwia

prawidłowy rozwój, wzbogaca i
poszerza wi

ęź

emocjonaln

ą

i

współdziałanie.

Jest

równie

ż

niezb

ę

dnym

warunkiem

prawidłowego

rozwoju

mowy

dziecka.

Dziecko

na

ś

laduje

dorosłych oraz inne dzieci, wida

ć

to w zabawie. Na

ś

laduje cechy

pozytywne i negatywne. Kontakty
z innymi dzie

ć

mi powinny by

ć

odpowiednio

kontrolowane,

poniewa

ż

mog

ą

prowadzi

ć

do

wykształcenia cech negatywnych
i konfliktów społecznych np.
zabieranie

zabawek.

Odpowiednio

ukierunkowane

na

ś

ladowanie pomaga nakłoni

ć

dziecko

do

samodzielno

ś

ci

(mycie,

ubieranie,

jedzenie

poprawnego zachowania si

ę

w

ż

nych sytuacjach...)

Dalszy rozwój woli dziecka w
okresie poniemowl

ę

cym zwi

ą

zany

jest

ś

ci

ś

le z rozwojem ruchowym i

rozwojem mowy. Rozwój ruchowy
dziecka w 2 i 3 r. polega na tym,

ż

e

pewna

liczba

jego

czynno

ś

ci

ruchowych

zaczyna

by

ć

podporz

ą

dkowana woli. Celem mo

ż

e

okaza

ć

si

ę

zdobycie

jakiego

ś

przedmiotu znajduj

ą

cego si

ę

poza

zasi

ę

giem dziecka i pokonywanie

trudno

ś

ci z tego wynikaj

ą

cych. Tego

typu

działania,

powi

ą

zane

z

pokonywaniem przeszkód,

ś

wiadcz

ą

nie tylko o rozwoju woli, ale równie

ż

my

ś

lenia

sytuacyjnego,

które

pozwala

rozwi

ą

za

ć

problemowe

zadania. W tym okresie rozwojowym
mo

ż

na zaobserwowa

ć

wytrwało

ść

dziecka w d

ąż

eniu do osi

ą

gni

ę

cia

celu,

który

bywa

zazwyczaj

przypadkowy. U

ś

wiadomienie sobie

własnych pragnie

ń

i celów znajduje

swój

przejaw

w

formułowaniu

pierwszych słownych: „ja chc

ę

”, „ja

nie chc

ę

”.










Zaczynaj

ą

krystalizowa

ć

si

ę

podstawy

osobowo

ś

ci. Kształtuje si

ę

osobowo

ść

w

zale

ż

no

ś

ci

od

warunków

ś

rodowiskowych, procesu wychowania i

stosowanej dyscypliny. Temperament
jest

zwi

ą

zany

z

typem

układu

nerwowego i ujawnia si

ę

stosunkowo

wcze

ś

nie. Cechy jego s

ą

wzgl

ę

dnie

trwałe, nadaj

ą

c dziecku indywidualny

odcie

ń

w

ż

yciu uczuciowym i reakcjom

wobec otoczenia. Dziecko przejawia
tak

ż

e w swym zachowaniu pocz

ą

tkowe

cechy woli i charakteru. U

ś

wiadamia

sobie własne cele i pragnienia. Wa

ż

ne

jest pobudzanie i hamowanie. Zdarza
si

ę

,

ż

e

słowny

zakaz,

nie

jest

wystarczaj

ą

cym hamulcem do działania

i musi by

ć

poparty odpowiednim gestem

i mimik

ą

. U małego dziecka nie jest

jeszcze ukształtowany charakter.


background image

- 9 -


III OKRES PRZEDSZKOLNY

ROZWÓJ FIZYCZNY

ROZWÓJ MUSKULATURY I KO

ŚĆ

CA

ROZWÓJ UKŁADU NERWOWEGO I WY

ś

SZEJ

CZYNNO

Ś

CI NERWOWEJ

ROZWÓJ RUCHOWY

KO

Ś

CIEC. Szybko

ść

wzrostu jest mniejsza ni

ż

w

poprzednich okresach, i wynosi przeci

ę

tnie od 5-7

r.

ż

. ok. 5-7 cm rocznie. Najszybciej dziecko ro

ś

nie

mi

ę

dzy 2-3 rokiem, w 5 roku wzrost jest dwa razy

wi

ę

kszy ni

ż

w momencie urodzenia. Przeci

ę

tny

przyrost na wadze wynosi ok. 2-3 kg rocznie.
Najszybciej rosn

ą

ko

ń

czyny dolne. Zmienia si

ę

wygl

ą

d:

sylwetka

bardziej

smukła,

płaska;

zmieniaj

ą

si

ę

proporcj

ę

poszczególnych cz

ęś

ci

ciała. Wahania wzrostu zale

żą

od gruczołów

dokrewnych; grasica ma najwi

ę

kszy wpływ w

pierwszym roku

ż

ycia, nast

ę

pnie tarczyca i

przysadka mózgowa - przyrost ko

ń

czyn. Mi

ę

dzy 7-

8 r.

ż

. szybko wzrasta ko

ś

ciec i muskulatura

dziecka; s

ą

bardzo delikatne. Mi

ęś

nie odgrywaj

ą

du

żą

rol

ę

w pracy serca, systemu trawiennego i

gruczołów. Do 5 lat przyrost muskulatury jest
proporcjonalny

do

przyrostu

wagi. Na pocz

ą

tku tego okresu ko

ś

ciec dziecka

jest wra

ż

liwy i gi

ę

tki, krzywizny kr

ę

gosłupa nie s

ą

jeszcze ustalone; stawy cechuje du

ż

a ruchliwo

ść

,

wi

ą

zadła stawowe s

ą

słabe i rozci

ą

gliwe. W

drugiej fazie wieku przedszkolnego zaczyna si

ę

proces kostnienia w ko

ś

ciach nadgarstka. W 3

fazie wzmacnia si

ę

wydatnie cały ko

ś

ciec i

muskulatura oraz ustala si

ę

krzywizna kr

ę

gosłupa.

Ruch mi

ęś

ni dz. 6-7 letniego jest ju

ż

całkiem

swobodny, lecz proces włóknienia w obr

ę

bie

układu

kostnego

i

mi

ęś

niowego

nie

jest

zako

ń

czony. Zaczynaj

ą

wytwarza

ć

si

ę

z

ę

by stałe.

MI

ĘŚ

NIE. Mi

ę

dzy 5-6 rokiem wyst

ę

puje szybki

wzrost mi

ęś

ni, których waga stanowi ok. 75 %

wagi całego ciała. Potem nast

ę

puje zwolnienie

przyrostu. Mi

ęś

nie dziecka w tym okresie

zawieraj

ą

wi

ę

cej wody, mniej białka i substancji

Dziecko w tym wieku cechuje du

ż

a pobudliwo

ść

nerwowa

(zmienno

ść

usposobienia,

du

ż

a

skłonno

ść

do płaczu i

ś

miechu, hała

ś

liwo

ść

,

szybkie

znu

ż

enie,

płytki

sen),

poniewa

ż

obwodowy i centralny układ nerwowy dopiero
stopniowo si

ę

rozwija. Zwi

ę

ksza si

ę

masa mózgu

(mózg 7-latka osi

ą

ga ok. 4|5 wagi mózgu

dorosłego). Komplikuje si

ę

budowa komórek

nerwowych, ró

ż

nicuj

ą

si

ę

funkcjonalnie. Zaznacza

si

ę

tak

ż

e wzrost pnia mózgowego. W 7-8 r.

ż

.

ustalaj

ą

si

ę

ż

nice w budowie poszczególnych

warstw kory mózgowej. Z rozwojem mózgu
wzbogaca

si

ę

wy

ż

sza

czynno

ść

nerwowa

dziecka. Rozwija si

ę

proces hamowania, wzrasta

stopniowo siła procesów nerwowych. Wszystko to
stanowi podstaw

ę

rozwoju i zmian w psychice

dziecka. Rozwój aktywno

ś

ci dziecka jest mo

ż

liwy

dzi

ę

ki temu,

ż

e ruchy jego staj

ą

si

ę

bardziej

„dowolne”, celowe i zamierzone.

Jest mniej gwałtowny i szybki. ni

ż

w poprzednich

okresach, cechuje go wzgl

ę

dna harmonijno

ść

,

doskonali si

ę

wła

ś

ciwa czynno

ść

biegania, b

ę

d

ą

ca

wynikiem

dobrze

opanowanego

i

zautomatyzowanego procesu chodzenia. Wzrasta
dł. kroku przy bieganiu. Dziecko 6 letnie biegnie nie
tylko szybciej ale i bardziej harmonijnie, dzi

ę

ki

lepszej koordynacji pracy ko

ń

czyn górnych i

dolnych, pochyleniu tułowia do przodu i unoszeniu
wysoko kolan. Skok u 3-latków przypomina
wydłu

ż

ony krok. Wzrasta umiej

ę

tno

ść

utrzymania

ciała w równowadze dynamicznej. W tym okresie
nast

ą

pił dalszy rozwój i doskonalenie si

ę

ruchów

narz

ę

dziowych (praksji), co wpływa na wzrost

samodzielno

ś

ci. Dziecko 3,4-letnie ubieraj

ą

si

ę

i

rozbieraj

ą

samodzielnie przy pomocy dorosłego.

Wi

ę

kszo

ść

5-latków potrafi ju

ż

samodzielnie to

zrobi

ć

, ale ma jeszcze trudno

ś

ci z zawi

ą

zywaniem i

zapinaniem.

Ruchy

te

staj

ą

si

ę

w

pełni

zautomatyzowane w 6-7 r.

ż

.

background image

- 10 -

stałych ni

ż

u dorosłego; s

ą

delikatne i lu

ź

no

przyczepione do ko

ś

ci. Nast

ę

puje cz

ę

sto te

ż

przyrost układu limfatycznego, jest to te

ż

okres

wyst

ę

powania chorób zaka

ź

nych



ROZWÓJ PSYCHICZNY

ROZWÓJ UMYSŁOWY

ROZWÓJ UCZU

Ć

I WOLI, kontakty społeczne

KSZTAŁTOWANIE SI

Ę

OSOBOWO

Ś

CI

* wra

ż

enia i spostrze

ż

enia - wzrasta wra

ż

liwo

ść

poszczególnych

analizatorów

na

ż

ne

podniety

zewn

ę

trzne i wewn

ę

trzne. Wa

ż

n

ą

rol

ę

odgrywa zmysł

słuchu i wzroku. 3 - latki rozró

ż

niaj

ą

4 podstawowe

barwy,

wzrasta

ostro

ść

wzroku.

Rozwój

słuchu

werbalnego. Spostrze

ż

enia cechuje nadal synkretyzm.

Spostrze

ż

enia maj

ą

silny zwi

ą

zek z działaniem. * uwaga

- nie jest zbyt trwała, przerzutna i podzielna. Jest
mimowolna, skoncentrowana na bod

ź

cach silnych i

atrakcyjnych.

Wzrasta

czas

trwania

czynno

ś

ci

wykonywanych przez dzieci. Kształtuj

ą

si

ę

zacz

ą

tki

uwagi dowolnej. * wyobra

ż

enia - dzieci obdarzone s

ą

w

tym wieku bujn

ą

wyobra

ź

ni

ą

. O

ż

ywiaj

ą

przedmioty

martwe, zmy

ś

laj

ą

, lubi

ą

na

ś

ladowa

ć

czynno

ś

ci innych,

prze

ż

ywaj

ą

czytane bajki. Wraz z wiekiem przekształca

si

ę

z mimowolnej w dowoln

ą

. Ok. 3 r.

ż

. nast

ę

puje

rozgraniczenie

ś

wiata realnego i fikcyjnego. * pami

ęć

-

wi

ąż

e si

ę

z rozwojem wyobra

ż

e

ń

reprodukcyjnych, ma

charakter mimowolny, dopiero pod koniec okresu
powstaj

ą

zal

ąż

ki pami

ę

ci dowolnej. Rozwijaj

ą

si

ę

dwa

rodzaje pami

ę

ci:

ś

wie

ż

a i trwała. Cechy pami

ę

ci nie s

ą

jeszcze ukształtowane. Trwało

ść

pami

ę

ci okre

ś

la si

ę

za

pomoc

ą

tzw. okresu latencji. * mowa - pod koniec 3 r.

ż

.

maj

ą

ju

ż

opanowane podstawy systemu j

ę

zyka. Zasób

słownictwa nie jest jeszcze wielki, a system gramatyczny
doskonały. Mowa ma charakter sytuacyjny i uwaga
synpraktyczny. 6-7 - latki posługuj

ą

si

ę

bez trudu mow

ą

potoczn

ą

, zale

ż

na i niezale

ż

n

ą

, najcz

ęś

ciej u

ż

ywaj

ą

rzeczowników i czasowników. U 3-5-latków pojawiaj

ą

si

ę

neologizmy dzieci

ę

ce. Wzrasta umiej

ę

tno

ść

mówienia

dłu

ż

szymi zdaniami, rozwija si

ę

symboliczna funkcja

j

ę

zyka, pojawia si

ę

mowa egocentryczna. 5-latki

wkraczaj

ą

w wiek pyta

ń

. * my

ś

lenie

Ten okres charakteryzuje si

ę

wzbogaceniem i

zró

ż

nicowaniem

ż

ycia społecznego. Dziecko nie umie

maskowa

ć

i tłumi

ć

swoich uczu

ć

, widoczne s

ą

one w

zachowaniu, ruchach i gestach, w okrzykach i
słowach. Czynno

ś

ci te o charakterze ekspresyjnym

słu

żą

do wyra

ż

ania emocji. Do 6 r.

ż

. cechuje uczucia

afektywno

ść

i impulsywno

ść

. Emocje s

ą

silne,

gwałtowne i krótkotrwałe. Dziecko jest zmienne w
swoich uczuciach i nastrojach. T

ę

zmienno

ść

i

nietrwało

ść

nazywa si

ę

labilno

ś

ci

ą

uczuciow

ą

.

W tym okresie dziecko nawi

ą

zuje ró

ż

norodne kontakty

społeczne w domu i przedszkolu. Wzrasta równie

ż

rola ojca. Ok. 5 r.

ż

stosunki mi

ę

dzy dzieckiem a

ojcem s

ą

bardziej swobodne. 4-6 - latki wchodz

ą

w

cz

ę

ste konflikty z rodze

ń

stwem. Mo

ż

na wyró

ż

ni

ć

dwa

ich rodzaje: pozytywne i negatywne. Wpływ na
kontakty społeczne wywiera równie

ż

ś

rodowisko

wychowawcze. Układ stosunków mi

ę

dzyludzkich

dziecko odtwarza w zabawie, ma to wpływ na
przyswojenie sobie norm i nawyków post

ę

powania

społecznego.

Kształtuje si

ę

zgodnie z prawami

rozwoju oraz z indywidualnym rytmem
rozwojowym

jednostki.

Osobowo

ść

kształtuje si

ę

w czasie swobodnej

działalno

ś

ci dziecka oraz w procesie

uczenia si

ę

przypadkowego. Pod koniec

tego okresu nie jest jeszcze całkowicie
ukształtowana. W tym czasie tworz

ą

si

ę

nawyki i sposoby zachowania si

ę

,

podstawowe potrzeby i uczucia oraz
wzorce osobowo

ś

ciowe. Temperament

to

zespół

stałych

wła

ś

ciwo

ś

ci

psychicznych, które wyznaczaj

ą

stopie

ń

powstawania i reakcji dziecka. Wa

ż

nym

ź

ródłem

aktywno

ś

ci

dziecka

s

ą

potrzeby.

Skłaniaj

ą

one

do

podejmowania czynno

ś

ci i motywuj

ą

działania,

kształtuj

ą

si

ę

potrzeby

pierwotne, pochodne, poznawcze. W
tym okresie kształtuj

ą

si

ę

pocz

ą

tki

charakteru. Ok. 6-7 r.

ż

. dziecko

zaczyna przyswaja

ć

sobie postawy w

stosunku do otaczaj

ą

cego je

ś

wiata, s

ą

niejednolite i nietrwałe. Normy moralne i
zasady post

ę

powania nie wynikaj

ą

z

dobrowolnego

wyboru,

lecz

s

ą

narzucane przez dorosłych. Cz

ę

sto

uto

ż

samia si

ę

z osob

ą

, która jest dla

niego wzorem. Pod koniec okresu
dzieci

wchodz

ą

w

tzw.

okres

konformizmu moralnego, zaczynaj

ą

si

ę

liczy

ć

z

normami

grupy,

podporz

ą

dkowuj

ą

si

ę

zasad

ą

,

s

ą

background image

- 11 -

-

sympraktyczne,

konkretno-wyobra

ż

eniowe,

o

charakterze magicznym. Pojawiaj

ą

si

ę

definicje.

wra

ż

liwe na krytyk

ę

rówie

ś

ników. Cechy

te s

ą

najbardziej wyra

ź

ne u dzieci, które

chodz

ą

do przedszkola.


ROZWÓJ DZIAŁALNO

Ś

CI I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH

ROZWÓJ ZABAWY

ROZWÓ

J

TWÓRC

ZO

Ś

CI

PRACA I NAUKA

Podstawow

ą

form

ą

aktywno

ś

ci jest zabawa, coraz

wi

ę

kszego znaczenia nabieraj

ą

rozmaite zaj

ę

cia, które

przygotowuj

ą

do podejmowania domowych obowi

ą

zków.

W trzeciej fazie tego wieku niektóre formy nauki i pracy
zostaj

ą

wyodr

ę

bnione

w

postaci

czynno

ś

ci

specyficznych, Dziecko traktuje to co robi coraz bardziej
powa

ż

nie. Zabawa przybiera ró

ż

ne formy, staje si

ę

samodzielna, czynno

ś

ciowa i bardziej twórcza. W tym

okresie wyró

ż

nia si

ę

dwa podstawowe rodzaje zabaw:

tematyczne i konstrukcyjne. Tematyka pierwszych jest

ż

norodna i szeroka. W tych zabawach u

ż

ywaj

ą

przedmiotów i zabawek o znaczeniu symbolicznym, które
spełniaj

ą

ż

ne

funkcje

zast

ę

pcze.

W

drugich

wykorzystuj

ą

najcz

ęś

ciej klocki o ró

ż

nych kształtach i

formacie. Budowanie z nich ma charakter dowolny i
swobodny.

Obserwuje si

ę

w tym okresie pocz

ą

tki dwóch

pozostałych form działalno

ś

ci ludzkiej: nauki i

pracy. Nauka ma charakter zabawowy, kształtuj

ą

si

ę

pierwsze nawyki pracy społecznej. Praca ma

tak

ż

e charakter zabawowy. Młodsze dziecko w

wieku przedszkolnym nie interesuje si

ę

jeszcze

wynikami swojej pracy, ale procesem działania.
Stopniowo zaczyna si

ę

interesowa

ć

rezultatem i

wytworem. pod koniec tego okresu interesuje si

ę

społecznym znaczeniem wykonywanych przez
siebie obowi

ą

zków. Nawyki pracy kształtuj

ą

si

ę

stopniowo

w

całym

okresie

rozwojowym.

Stopniowo staje si

ę

samodzielne.

















background image

- 12 -

IV OKRES MŁODSZY OKRES SZKOLNY (7-12 r.

ż

.)

I faza 7 - 8 r.

ż

.

II faza 9 - 10 r.

ż

.

III faza 10 - 12 r.

ż

ROZWÓJ FIZYCZNY

ROZWÓJ RUCHOWY

KO

Ś

CIEC dziecka 7 letniego zawiera mniej tkanek chrz

ę

stnych, nie jest w pełni

skostniały co powoduje dalszy wzrost i rozwój. Organizm dziecka wzmocnił si

ę

i

uodpornił. Rozwój ko

ść

ca w tym okresie charakteryzuje si

ę

tym,

ż

e cz

ęś

ci jego

krzepn

ą

, rosn

ą

i zmieniaj

ą

si

ę

w ró

ż

nej kolejno

ś

ci. np. mi

ę

dzy 9 a 11 r.

ż

.

kostnieje przegub. Uz

ę

bienie w ko

ń

cowym okresie staje si

ę

prawie pełne (brak

z

ę

bów m

ą

dro

ś

ci).Ten okres charakteryzuje si

ę

przewag

ą

wew. rozrastania si

ę

i

dojrzewania organizmu nad powi

ę

kszaniem wysoko

ś

ci ciała. Coroczny

przyrost wynosi w tym okresie 4,5 -5,5cm. Przyrost ci

ęż

aru ciała i wysoko

ś

ci

jest powolny i w zasadzie równomierny. Jedynie na pocz

ą

tku (6-7 r.

ż

.) pojawia

si

ę

„skok” zwany szkolnym. UKŁAD NERWOWY. Zako

ń

czył si

ę

wzrost mózgu - u 9-latka wa

ż

y 1300g. Nast

ę

puje proces dojrzewania komórek

nerwowych, co przejawia si

ę

rozwoju ró

ż

norodnych funkcji mózgu. MI

ĘŚ

NIE u

7-latka s

ą

jeszcze słabo rozwini

ę

te; ogólnie ich masa wynosi 27,2 % ci

ęż

aru

ciała, a u człowieka dorosłego 44,2 . Mi

ęś

nie s

ą

jeszcze słabe i to powoduje,

ż

e

dzieci w tym okresie szybko si

ę

m

ę

cz

ą

. Mi

ęś

nie du

ż

e rozwijaj

ą

si

ę

wcze

ś

niej

ni

ż

drobne. w zabawach ruchowych udoskonaliły si

ę

zespoły du

ż

ych grup

mi

ęś

niowych. Wzmocniły one działalno

ść

układu krwiono

ś

nego i oddechowego,

ulepszyły trawienie i przemian

ę

materii, przyczyniły si

ę

do rozwoju o

ś

rodka

układu nerwowego. W zwi

ą

zku z du

żą

pobudliwo

ś

ci

ą

, dziecko wykonuje du

ż

o

zb

ę

dnych ruchów, nie dostosowanych do tempa pracy. Szybciej si

ę

m

ę

cz

ą

przy

pracach wymagaj

ą

cych precyzji. Młodszy wiek szkolny charakteryzuje si

ę

wewn

ę

trznym rozrastaniem i dojrzewaniem organizmu.

UKŁAD KRWIONO

Ś

NY, ODDECHOWY, HORMONALNY: Serce rozwija si

ę

wolniej ni

ż

całe ciało; płuca jeszcze nie s

ą

w pełni rozwini

ę

te. Analizatory

wzroku funkcjonuj

ą

sprawnie jak u dorosłego. W ko

ń

cu tego okresu zaczynaj

ą

zachodzi

ć

zmiany w gruczołach płciowych i budowie ciała; u niektórych dzieci,

zwłaszcza dziewczynek wyst

ę

puj

ą

ju

ż

zmiany i objawy dojrzewania.




Tempo rozwoju cech motorycznych w tym okresie nie jest równomierne.
Nierównomiernie przebiega tempo rozwoju siły. W wieku 8-12 lat przyrost
siły u chłopców i dziewcz

ą

t nie wykazuje du

ż

ych ró

ż

nic; 8-11 r.

ż

.

dziewczynki s

ą

silniejsze ni

ż

chłopcy. Tempo rozwoju od 8-11 wykazuje

niewielkie tylko wahania, najwy

ż

sze tempo rozwoju mo

ż

na zaobserwowa

ć

w wieku 10 lat. Cecha zwinno

ś

ciowa wykazuje najwy

ż

sze tempo rozwoju

w wieku 8-11; wytrzymało

ść

chłopów jest słabsza. Dzieci w wieku 9-12 lat

łatwo i szybko opanowuj

ą

nowe nawyki ruchowe.


GŁÓWNE FORMY DZIAŁALNO

Ś

CI

NAUKA

ZABAWA I PRACA

background image

- 13 -

Nauka i wykonywanie zada

ń

stawianych przez szkol

ę

staje si

ę

głównym

obowi

ą

zkiem dziecka z momentem pój

ś

cia do szkoły. Wła

ś

ciwy stosunek do

nauki i obowi

ą

zków szkolnych samych uczniów jest jednym z zasadniczych

warunków pomy

ś

lnego przebiegu procesu dydaktyczno-wychowawczego w

szkole. Aby by

ć

dobrym uczniem dziecko powinno by

ć

przede wszystkim

sumienne. Nie wszyscy uczniowie maj

ą

jednakowy stosunek do szkoły, dziel

ą

si

ę

oni na kilka grup i ka

ż

da grupa wymaga innego podej

ś

cia nauczyciela i

pracy wychowawczej. Wa

ż

n

ą

rol

ę

w pracy z uczniami spełnia kształtowanie u

nich motywów uczenia si

ę

. uczniowie I i II kl. s

ą

przede wszystkim tylko

uczniami swoich klas, poci

ą

ga ich głównie sam proces uczenia si

ę

,

zaspokajanie wymaga

ń

nauczyciela; uczniowie kl. III i IV

ż

yj

ą

ju

ż

ż

yciem całej

szkoły, na plan główny wysuwa si

ę

zainteresowanie tre

ś

ci

ą

przedmiotów,

poci

ą

ga ich nowa wiedza. Dziecko szkolne powinno umie

ć

aktywnie

zapami

ę

tywa

ć

, uczy

ć

si

ę

, uwa

ż

a

ć

. Charakterystyczn

ą

wła

ś

ciwo

ś

ci

ą

psychiki

dziecka w tym okresie jest konkretny charakter procesów poznawczych.









ZABAWA. Przestaje by

ć

dominuj

ą

c

ą

postaci

ą

działalno

ś

ci dziecka, jaka

była w okresie przedszkolnym, nie zanika, zmienia si

ę

pod wpływem formy i

tre

ś

ci. Charakterystyczne dla dzieci w tym okresie s

ą

zabawy oparte na

pewnych zasadach. Zabawa zmienia swój charakter i funkcj

ę

., dzieci

szkolne coraz bardziej zaczyna obchodzi

ć

jej wynik i rezultat, nie przestaj

ą

si

ę

bawi

ć

indywidualnie, utrzymuj

ą

si

ę

jeszcze z okresu przedszkolnego

zabawy tematyczne. Zaczyna zmienia

ć

si

ę

tematyka zabaw pod wpływem

wyniesionych wiadomo

ś

ci ze szkoły. W kl. III-Iv charakter tematyczny

zabaw dzieci zmienia si

ę

, zabawa staje si

ę

ś

rodkiem organizacji pracy

szkolnej dziecka. Nauka wymaga du

ż

o czasu, nadanie jej charakteru

zabawy pozwala dziecku na łatwiejsze przyswajanie materiału, odgrywa
słu

ż

ebn

ą

rol

ę

. Dzieci niekiedy wł

ą

czaj

ą

element zabawy w proces

odrabiania zada

ń

domowych. Zabawy konstrukcyjne doskonal

ą

si

ę

i

ż

nicuj

ą

, przekształcaj

ą

si

ę

pod wpływem robót r

ę

cznych. Rozgraniczenie

pracy i zabawy nie oznacza oczywi

ś

cie,

ż

e czynno

ś

ci zabawowe, nie

przygotowuj

ą

ich do

ż

ycia i nie kształtuj

ą

ich osobowo

ś

ci. Tak jak dziecko

si

ę

bawi, tak b

ę

dzie pracowało w przyszło

ś

ci.

PRACA. Praca szkolna składa si

ę

w tym wieku z nauki szkolnej i z pomocy

rodzinie, zaczyna wyra

ź

nie zmienia

ć

osobowo

ść

dziecka. Obiektywna

konieczno

ść

celów i motywów pracy powoduje,

ż

e w oczach dziecka

nabiera ona innego sensu, zaczyna nabiera

ć

znaczenia społecznego.

Dzieci, które maj

ą

i wypełniaj

ą

systematycznie powierzone im obowi

ą

zki w

domu s

ą

te

ż

przewa

ż

nie dobrymi uczniami.















ROZWÓJ UMYSŁOWY

ROZWÓJ WRA

ś

E

Ń

I SPOSTRZE

ś

E

Ń

ROZWÓJ PAMI

Ę

CI

ROZWÓJ MOWY

ROZWÓJ MY

Ś

LENIA

WRA

ś

ENIA. Wzrasta stale ostro

ść

Szczególnie

wielka

jest

rola Mowa u dziecka w tym okresie nadal W

tym

okresie

zmniejsza

si

ę

background image

- 14 -

wzroku od 6 do 15 r.

ż

. o 60 % oraz

wra

ż

liwo

ść

na barwy. Podobnie szybko

dokonuje

si

ę

rozwój

wra

ż

e

ń

słuchowych.

Du

ż

e

znaczenie

w

pierwszych latach nauki szkolnej ma
rozwój u dzieci wra

ż

e

ń

stawowo-

mi

ęś

niowych, odgrywaj

ą

cych specjaln

ą

rol

ę

w

powstawaniu

nawyków

ruchowych. Skuteczno

ść

tych wra

ż

e

ń

zwi

ę

ksza si

ę

mi

ę

dzy 8 a 14 r.

ż

. o

ponad 50 . Wra

ż

enia dzieci w wieku

szkolnym ci

ą

gle si

ę

rozwijaj

ą

, wobec

tego problem kształcenia wra

ż

e

ń

jest

tak samo wa

ż

ny jak w wieku

niemowl

ę

cym i poniemowl

ę

cym. Skok

wra

ż

liwo

ś

ci na barwy wi

ąż

e si

ę

z

pocz

ą

tkiem nauki malowania farbami.

Wra

ż

liwo

ść

słuchowa rozwija si

ę

z

wiekiem i zwi

ę

ksza si

ę

pod wpływem

nauczania muzyki. Nale

ż

y d

ąż

y

ć

do

aktywnego kształtowania u uczniów
sfery dozna

ń

zmysłowych. Dziecko

równie

ż

powinno aktywnie kształci

ć

zdolno

ś

ci narz

ą

dów zmysłowych.

SPOSTRZE

ś

ENIA. Dziecko w tym

wieku gromadzi si

ę

wiele spostrze

ż

e

ń

,

rozwija nie tylko spostrzegania ale i
spostrzegawczo

ść

.

Główn

ą

cech

ą

spostrze

ż

e

ń

jest ich przedmiotowo

ść

.

W tym okresie staje si

ę

ono procesem

kierowanym,

podporz

ą

dkowanym

osi

ą

gni

ę

ciu

celów.

Rozwój

spostrzegania

idzie

w

parze

z

rozwojem zdolno

ś

ci do wyodr

ę

bniania.

Aby były pełnowarto

ś

ciowe nale

ż

y

aktywnie

anga

ż

owa

ć

proces

spostrzegania, wtedy przeradza si

ę

on

w obserwacj

ę

.

pami

ę

ci w uczeniu si

ę

. Jest ona

zwi

ą

zana z rozwojem u dziecka

innych

funkcji

psychicznych.

Jako

ść

zapami

ę

tywanego

materiału zale

ż

y od zainteresowa

ń

dziecka. Wychowanie w szkole
kształtuje

nast

ę

puj

ą

ce

zainteresowania:

poznawcze,

społeczne, zawodowe. Du

żą

rol

ę

w

procesie zapami

ę

tywania ucznia

odgrywaj

ą

uczucia. W zwi

ą

zku z

pocz

ą

tkiem uczenia si

ę

u dzieci w

tym okresie nast

ę

puje wzmo

ż

ony

rozwój pami

ę

ci i jej jako

ś

ciowa

przemiana.

Dzieci

jeszcze

w

dostatecznym stopniu nie panuj

ą

nad swoj

ą

pami

ę

ci

ą

, nie umiej

ą

podporz

ą

dkowa

ć

procesów

zapami

ę

tywania i reprodukowania

materiału

swoim

szkolnym

zadaniom i celom. W młodszym
wieku szkolnym, na przestrzeni
klas I-IV dokonuje si

ę

intensywny

rozwój pami

ę

ci. Pod wpływem

nauki szkolnej szybko

ść

i trwało

ść

,

a

wi

ę

c

skuteczno

ść

zapami

ę

tywania w okresie od 7 do

11 r.

ż

. wzrasta wi

ę

cej ni

ż

dwa razy.

Zwi

ę

ksza

si

ę

te

ż

pojemno

ść

pami

ę

ci. W 11 r.

ż

. dziecko jest w

stanie nauczy

ć

si

ę

na pami

ęć

ponad

dwukrotnie

wi

ę

kszego

materiału

ni

ż

dziecko

przedszkolne.

Pocz

ą

tkowo

zapami

ę

tuje materiał w sposób

zbli

ż

ony

do

tekstu

przez

powtarzanie.

Pod

kierunkiem

nauczyciela opanowuje logiczne
sposoby

zapami

ę

tywania,

reprodukowania materiału.

si

ę

doskonali

jako

narz

ę

dzie

porozumiewania

społecznego.

Wyra

ź

nie

i

systematycznie

powi

ę

ksza

ć

si

ę

zaczyna jej funkcja

symboliczna i coraz silniejszy staje
si

ę

zwi

ą

zek z my

ś

leniem. Zachodzi

stopniowy proces uzewn

ę

trzniania

mowy. Podstawowa zmiana, jaka
zachodzi w mowie, to pojawienie si

ę

mowy pisanej. W mowie ustnej
dziecko siedmioletnie praktycznie
u

ż

ywa ju

ż

wszystkich fonemów oraz

nabywa

umiej

ę

tno

ś

ci

analizy

d

ź

wi

ę

kowej, która powi

ę

ksza jego

zdolno

ś

ci rozró

ż

niania fonemów, a

przez

to

kształcenie

mowy

ortograficznej. Wg Bineta i Tennera
słownik o

ś

miolatka o przeci

ę

tnej

inteligencji zawiera 3600 słów, a 12-
la
tka - 7200 słów.

zale

ż

no

ść

my

ś

lenia od bezpo

ś

redniej

sytuacji, a wyró

ż

niaj

ą

si

ę

postacie

my

ś

lenia

pogl

ą

dowo-obrazowego

opartego na wyobra

ż

eniach. Miedzy 7

a 11 r.

ż

. ujawnia si

ę

poj

ę

ciowe

my

ś

lenie słowno-logiczne. My

ś

lenie

dziecka zaczyna cechowa

ć

zdolno

ść

do wykonywania operacji umysłowych.
Zadaniem dzieci w drugiej fazie
okresu

młodszoszkolnego

jest

nabywanie

umiej

ę

tno

ś

ci

my

ś

lenia

operacyjnego na poziomie operacji
konkretnych. Dziecko staje si

ę

zdolne

do utworzenia hipotez i ich kolejnych
weryfikacji.


ROZWÓJ SFERY SPOŁECZNEJ I UCZUCIOWO-WOLICJONALNEJ

background image

- 15 -

PROBLEMY ROZWOJU SPOŁECZNEGO

ROLA RODZINY

ROLA SZKOŁY

Szkoła wpływa nie tylko na rozwój umysłowy
dziecka, ale kształtuje ona tak

ż

e cał

ą

osobowo

ść

ucznia

oraz

odgrywa

rol

ę

w

procesie

uspołeczniania dzieci i młodzie

ż

y. Funkcje szkoły

s

ą

dwojakie. Naucza o kulturze kraju oraz

przygotowuje

młodych

do

współ

ż

ycia

i

współdziałania w

ś

rodowisku ludzkim. Kierowanie

społecznym rozwojem przebiega w szkołach i
klasach nierównomiernie, zale

ż

y od wiedzy

nauczyciela w dziedzinie psychologii społecznej.
Klasa szkolna jest oficjaln

ą

struktur

ą

i organizacj

ą

grupy dzieci

ę

cej, w której dokonuje si

ę

proces

przyswajania przez uczniów wiedzy wyznaczonej
programami. Rozwój społeczny dziecka w wieku
szkolnym jest wypadkow

ą

oddziaływania układu

stosunków, atmosfery, postaw, przekona

ń

, domu

rodzinnego, oddziaływa

ń

nauczycieli i swobodnego

obcowania dziecka z rówie

ś

nikami. W miar

ę

wzrastania dzieci wzrastaj

ą

wymagania stawiane

im przez te

ś

rodowiska, i odwrotnie, z wiekiem

zmieniaj

ą

si

ę

potrzeby dzieci i ich stosunek do

grup społecznych, w których

ż

yciu uczestnicz

ą

, i

do członków tych grup. Stosunki społeczne s

ą

pot

ęż

nym

czynnikiem

w

procesie

rozwoju

osobowo

ś

ci, a z drugiej strony, stale rozwijaj

ą

ca

si

ę

i przeobra

ż

aj

ą

ca si

ę

osobowo

ść

dziecka

powoduje zmiany w stosunkach mi

ę

dzyludzkich, w

których bierze udział.




Dom rodzinny jest pierwszym

ś

rodowiskiem, w którym

dziecko przebywa a

ż

do momentu pój

ś

cia do szkoły.

Specyficzn

ą

funkcj

ą

rodziny w stosunku do dzieci , jest

zapewnienie im poczucia bezpiecze

ń

stwa i oparcia

uczuciowego

w

sytuacjach

nowych

i

trudnych.

Szczególne trudno

ś

ci prze

ż

ywaj

ą

niektóre dzieci u

progu szkoły i w pierwszych dniach nauki, pojawiaj

ą

si

ę

b

ą

d

ź

jako tzw. trudno

ś

ci w nauce, lub w społecznym

obcowaniu z nauczycielami i kolegami - trudno

ś

ci w

społecznym przystosowaniu.

Szkoła i nauczyciel spełniaj

ą

skutecznie

swoje zadanie zamierzonego i celowego
oddziaływania na dzieci, jako na jednostki i
członków klasy, oraz na zespoły dzieci

ę

ce.

ę

boka i rzeczywista znajomo

ść

ż

ycia

społecznego klasy, nie tylko jako zespołu

ą

czonego

wspólnymi

celami

i

posiadaj

ą

cego oficjaln

ą

struktur

ę

, ale jako

zespołu rówie

ś

ników, w którym ró

ż

nie si

ę

układa. Eliminacja wstrz

ą

sów uczuciowych,

wykorzystywanie

wzajemnych

sympatii,

spowodowanie sytuacji, w których rodz

ą

si

ę

mi

ę

dzy dzie

ć

mi stosunki przychylno

ś

ci.

Procesy my

ś

lenia zaczynaj

ą

przebiega

ć

sprawniej, a wł

ą

czenie motywacji społecznej

staje si

ę

bod

ź

cem do wysiłków umysłowych i

fizycznych.



V OKRES DORASTANIA (12-18 r.

ż

.)

dziewcz

ę

ta

chłopcy

1. 10-11 r.

ż

.

1. 11-13 r.

ż

.

background image

- 16 -

2. 2-16 r.

ż

2. 14-17 r.

ż

.

3. 17-20 r.

ż

.

3. 18-21 r.

ż

.


ROZWÓJ FIZYCZNY

ROZWÓJ UMYSŁOWY

Zmienne przyspieszenie tempa rozwoju w porównaniu z okresem
poprzednim. Intensywny przyrost u dziewczynek 11, 6 - 14,6.; 20 cm w ci

ą

gu

roku potem spada. Wzrost chłopców 13,6 i 15,6 r.

ż

. Tempo wzrostu

dziewczynek jest dwa lata wcze

ś

niejsze ni

ż

u chłopców. Ci

ęż

ar wzrasta u

dziewczynek mi

ę

dzy 14 -15 r.

ż

u chłopców mi

ę

dzy 15 -16 r.

ż

. Skok

pokwitaniowy jest stały i wyst

ę

puje u wszystkich dziewcz

ą

t. Skok w zakresie

pod

ś

ciółki tłuszczowej jest wi

ę

kszy u dziewcz

ą

t natomiast przyrost siły

mi

ęś

ni u chłopców. Dysproporcje w sylwetkach; zbyt długie ko

ń

czyny, co

odbija si

ę

na ruchach i zr

ę

czno

ś

ci. Pojawienie si

ę

drugo- i trzeciorz

ę

dowych

cech płciowych. Zmiana proporcji twarzy 1|1; wydłu

ż

enie nosa i dolnej

cz

ęś

ci twarzy, zwi

ę

kszenie tchawicy. U chłopców - rozrost ko

ś

ci barkowych,

pojawienie si

ę

zarostu na twarzy, mutacja głosu. U obu płci - pojawienie si

ę

owłosienia łonowego i pod pachami. Układ kostny rozwija si

ę

szybciej ni

ż

mi

ęś

niowy powoduj

ą

c bóle mi

ęś

ni. Mi

ę

dzy 12 a 16 rokiem

ż

ycia notuje si

ę

wyra

ź

ny wzrost ci

ęż

aru i obj

ę

to

ś

ci serca, co wpływa na zwi

ę

kszenie

ci

ś

nienia krwi. Rozrost rozmiarów komórek nerwowych i ró

ż

nicowanie si

ę

ich funkcji; powstawanie nowych włókien i ich specjalizacja powoduje
chwiejno

ść

nerwow

ą

.

Wzmo

ż

one

procesy

wydzielania

gruczołów

dokrewnych. Wzmo

ż

ona działalno

ść

gruczołów wydzielniczych skóry - silne

pocenie. Rozwój płciowy u dziewcz

ą

t jest wcze

ś

niejszy ni

ż

u chłopców. U

dziewcz

ą

t pojawienie si

ę

pierwszej miesi

ą

czki w 13, 14 roku

ż

ycia. Rozwój

piersi. U chłopców polucje mi

ę

dzy 13 a 16 rokiem

ż

ycia.



SPOSTRZE

ś

ENIA. Dokładniejsze, bogate w szczegóły, wielostronne w

tre

ś

ci, bardziej

ś

wiadome, ukierunkowane. Zmienia si

ę

orientacja w

czasoprzestrzeni. Analiza symboli.
PAMI

ĘĆ

. Logiczna, zrozumienie materiału dzi

ę

ki zdolno

ś

ci my

ś

lenia

abstrakcyjnego. Przekształcanie si

ę

pami

ę

ci mimowolnej w dowoln

ą

od 13 r.

ż

. Od 11-12 r.

ż

. skokowo wzrasta liczba zapami

ę

tywanych słów

abstrakcyjnych.
MY

Ś

LENIE. Przechodzenie od my

ś

lenia konkretnego i obrazowego do

my

ś

lenia abstrakcyjnego. 12 r.

ż

. - rozwój operacji formalnych - logiczne

operacje zaczynaj

ą

by

ć

transponowane z płaszczyzny konkretnej manipulacji

na płaszczyzn

ę

samych idei wyra

ż

onych w samym j

ę

zyku bez

do

ś

wiadczenia.

Stadium

operacji

my

ś

lowych

dotyczy

faktów

zaobserwowanych. My

ś

lenie „co by było” - hipotetyczno-dedukcyjne.

My

ś

lenie krytyczne - wychwytywanie fałszu. Nowa hierarchia warto

ś

ci.

Postawa buntu.
WYOBRA

Ź

NIA I FANTAZJA. Wyobra

ź

nia i fantazja zwi

ą

zane s

ą

z

my

ś

leniem hipotetyczno-dedukcyjnych - snucie przewidywa

ń

na temat swych

dalszych losów. Pisanie wierszy, pami

ę

tników, próbki literackie maj

ą

charakter odtwórczy.












ROZWÓJ EMOCJI

ROZWÓJ WOLI

Intensywno

ść

i

ż

ywiołowo

ść

prze

ż

y

ć

emocjonalnych, smutek ma charakter

tragedii; rado

ść

osi

ą

ga wysokie szczyty uniesienia. Łatwo

ść

oscylacji mi

ę

dzy

nastrojami kra

ń

cowymi; chwiejno

ść

emocjonalna. Ruchliwo

ść

- nietrwało

ść

i

łatwo

ść

w przechodzeniu od jednych stanów uczuciowych do innych.

W procesie kształtowania si

ę

woli powszechnie obserwowanym

zjawiskiem jest przekora, która przejawia si

ę

jako krn

ą

brno

ść

i

nieposłusze

ń

stwo wobec rodziców i wychowawców. Zachowanie nabiera

cech arogancji, bezczelno

ś

ci i przesadnej pewno

ś

ci siebie. Z przekor

ą

background image

- 17 -

Bezprzedmiotowo

ść

uczu

ć

; doznawane uczucia rado

ś

ci i smutku cz

ę

sto nie

wi

ążą

si

ę

z okre

ś

lonymi bod

ź

cami. Rodzaje uczu

ć

: stany obronne: strach, l

ę

k,

niepokój, zakłopotanie, smutek; stany agresywne: gniew, zazdro

ść

, nienawi

ść

,

wrogo

ść

; stany pozytywne: miło

ść

, wzruszenie, przyjemno

ść

.

ROZWÓJ EMOCJONALNY:
- labilno

ść

emocjonalna,

- kształtowania si

ę

uczu

ć

wy

ż

szych, społeczno-moralno-estetycznych,

- kształtowanie si

ę

własnych pogl

ą

dów na temat zasad i norm post

ę

powania w

stosunkach mi

ę

dzyludzkich,

- rozwa

ż

anie kryteriów dobra i zła,

- uczestnictwo w

ż

yciu społecznym,

- kryzys autorytetu rodziców, wnikliwa obserwacja rodziców pozwala zauwa

ż

a

ć

te cechy, których nie zauwa

ż

ali przedtem, ten kryzys ma pocz

ą

tek około 12 r.

ż

.

i dochodzi do szczytu w wieku 15-16 lat po czym słabnie, konflikty z rodzicami
przypadaj

ą

mi

ę

dzy 14 a 16 r.

ż

. u dziewcz

ą

t a u chłopców mi

ę

dzy 15 a 16 r.

ż

.

- postawa perfekcjonistyczna, czyli na stawianiu nadmiernych wymaga

ń

przy

ci

ą

głej dezaprobacie i krytyce rodziców,

- stosunki społeczne poza domem, klasa szkolna, nieformalne grupy
młodzie

ż

owe, przyjaciele, paczki, grupy kole

ż

e

ń

skie, bandy.

-







wi

ąż

e si

ę

te

ż

zjawisko „buntu”. Bunt dodaje energii

ż

yciowej, zadowolenia,

stanowi rodzaj zdobyczy i przewagi. Prze

ż

ycie buntu przeciwko

autorytetom daje niekiedy tak du

żą

satysfakcj

ę

,

ż

e staje si

ę

bod

ź

cem do

dalszych i kra

ń

cowych form buntu. Innym przejawem aktywno

ś

ci woli jest

potrzeba czynu, który bardzo cz

ę

sto ma charakter „wyczynu”. Młodzie

ż

dopuszcza si

ę

ż

nych wybryków, sprzyjaj

ą

cych wyładowaniu energii i

wykazaniu odwagi, dzielno

ś

ci, bohaterstwa. Istniej

ą

te

ż

i wysiłki

młodzie

ż

y do kształtowania

ś

wiadomego charakteru i

ć

wiczenia woli.

Takie

ć

wiczenia maj

ą

na celu wyrabianie pow

ś

ci

ą

gliwo

ś

ci i polegaj

ą

na

odmowie sobie przyjemno

ś

ci, opanowywaniu ró

ż

nych zachcianek,

wyrabianiu odporno

ś

ci na ból. Ingerencja wychowawcza w tej dziedzinie

ma du

ż

o do zaofiarowania, odwracaj

ą

c aktywno

ść

samo wychowawcz

ą

młodzie

ż

y od ascetycznych i negatywnych form

ć

wicze

ń

, kieruj

ą

c j

ą

na

tory prawdziwego, pozytywnego działania, aktywnego uczestnictwa w
działalno

ś

ci społecznie u

ż

ytecznej.





















ROZWÓJ DZIAŁALNO

Ś

CI I KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH

STOSUNKI RODZINNE

STOSUNKI SPOŁECZNE POZA DOMEM

Rozlu

ź

nienie si

ę

wi

ę

zów rodzinnych przejawia si

ę

w ró

ż

nych formach

zachowania. Młodzie

ż

coraz mniej przebywa w domu, zwi

ę

ksza sfer

ę

kontaktów poza nim. Znika dotychczasowe zaufanie i blisko

ść

, natomiast

przejawia si

ę

nieufno

ść

i dystans. Przestaj

ą

zwierza

ć

si

ę

rodzicom, szukaj

ą

KLASA SZKOLNA - stanowi

ś

rodowisko społeczne, w którym młodzie

ż

sp

ę

dza wiele czasu. Du

żą

rol

ę

w kształtowaniu si

ę

wi

ę

zi klasowej odgrywa

wychowawca.

Klasy

szkolne

pozbawione

zorganizowanej

opieki

wychowawczej wykazuj

ą

wysoki stopie

ń

dezintegracji lub wytwarzaj

ą

si

ę

background image

- 18 -

powiernika w

ś

ród rówie

ś

ników, niekiedy szukaj

ą

wsparcia u osób starszych,

budz

ą

cych zaufanie. Maj

ą

swoje tajemnice i domagaj

ą

si

ę

uszanowania ich

przez rodziców. Kryzys zaufania do rodziców przechodzi ewolucj

ę

, pojawia si

ę

około 12 r.

ż

., dochodzi do szczytu w wieku 15-16 lat, potem stopniowo

słabnie. Obok prób oderwania si

ę

i d

ąż

enia do samodzielno

ś

ci jest te

ż

silne

poczucie autorytetu rodziców. Po okresie buntu i zrywania kontaktów
uczuciowych z rodzicami ok. 17-18 r.

ż

. nast

ę

puje powrót do rodziny, przy

całkowitej zmianie stosunku do niej. Zaczynaj

ą

traktowa

ć

rodziców jak

przyjaciół, wybaczaj

ą

im ich bł

ę

dy i uchybienia. Nowy i inny ni

ż

dotychczas

stosunek do rodziców mo

ż

e wi

ą

za

ć

si

ę

z rozwojem my

ś

lenia i wzrostem

krytycyzmu w tym wieku. Zmniejszenie si

ę

szacunku do rodziców wi

ąż

e si

ę

niekiedy te

ż

z faktem nagłego i brutalnego u

ś

wiadomienia, które ukazuje

rodziców w niekorzystnym

ś

wietle. Utrzymaniu harmonijnego stosunku z

dzie

ć

mi cz

ę

sto nie sprzyjaj

ą

konflikty mi

ę

dzy samymi rodzicami. Do

czynników, które zdaniem młodzie

ż

y wpływaj

ą

na post

ę

powanie konfliktów

nale

żą

:

*

cechy

osobowo

ś

ci

dorosłych,

konserwatywny

sposób

my

ś

lenia,

staro

ś

wiecko

ść

przekona

ń

moralnych, religijnych, upodoba

ń

estetycznych i

kulturalnych;
* zbytnie ograniczanie swobody;
* niewła

ś

ciwe metody wychowawcze;

Na koncie przewinie

ń

młodzie

ż

y wymienia si

ę

natomiast słabe post

ę

py w

nauce, cechy osobowo

ś

ci, złe zachowanie.










szkodliwe formy solidarno

ś

ci skierowanej przeciwko nauczycielom.

Dezintegracja wyra

ż

a si

ę

w rozbiciu klasy na zwalczaj

ą

ce si

ę

obozy lub

drobne grupy. Społeczne powi

ą

zania w klasie maj

ą

du

ż

e znaczenie dla

rozwoju dorastaj

ą

cej młodzie

ż

y, zaspokajaj

ą

potrzeb

ę

uczestnictwa w

grupie i ucz

ą

stosunków społecznych.

SAMORZUTNE ZESPOŁY MŁODZIE

ś

OWE. Jest to zjawisko powszechne,

mo

ż

na je zaobserwowa

ć

na terenie klas szkolnych i poza szkoł

ą

. Mo

ż

na

wyodr

ę

bni

ć

nast

ę

puj

ą

ce typy małych grup rówie

ś

niczych:

* najbli

ż

si przyjaciele

* kliki - paczki
* grupy towarzyskie
* bandy
ORGANIZACJE MŁODZIE

ś

OWE. Niekontrolowana działalno

ść

band i

paczek łatwo mo

ż

e przej

ść

w negatywn

ą

działalno

ść

. Dlatego we

wszystkich społecze

ń

stwach podejmuje si

ę

ż

ne formy pracy z młodzie

żą

,

obejmuj

ą

ce czas wolny od nauki. Takie pozalekcyjne formy wi

ążą

si

ę

ś

ci

ś

le

z prac

ą

wychowawcz

ą

szkoły lub te

ż

jako niezale

ż

ne organizacje.

Organizacje i stowarzyszenia zaspokajaj

ą

bardzo siln

ą

w tym wieku

potrzeb

ę

przynale

ż

no

ś

ci do grupy rówie

ś

niczej, potrzeb

ę

odgrywania w

społecze

ń

stwie okre

ś

lonej roli. Organizacje zaspokajaj

ą

równie

ż

potrzeb

ę

aktywno

ś

ci społecznej młodzie

ż

y, powodzenie takich organizacji zale

ż

y od

stopnia aktywno

ś

ci, jaki gwarantuje swoim członkom. Taka aktywno

ść

staje

si

ę

cz

ę

sto

ź

ródłem prze

ż

y

ć

emocjonalnych, zaspokaja potrzeby

poznawcze, umo

ż

liwia nawi

ą

zywanie nowych kontaktów społecznych. Takie

formy działalno

ś

ci zaspokajaj

ą

te

ż

potrzeb

ę

samodzielno

ś

ci. i nabywania

nowych do

ś

wiadcze

ń

i umiej

ę

tno

ś

ci. Instytucje o bardzo w

ą

skim programie

działalno

ś

ci zaspokajaj

ą

specjalistyczne zainteresowania. Natomiast

organizacje maj

ą

ce programy ideologiczne przyci

ą

gaj

ą

młodzie

ż

o w

ą

skich

potrzebach słu

ż

enia okre

ś

lonym ideałom społecznym.

background image

- 19 -


KSZTAŁTOWANIE SI

Ę

OSOBOWO

Ś

CI

ROZWÓJ

Ś

WIADOMO

Ś

CI

ROZWÓJ ZAINTERESOWA

Ń

TWORZENIE SI

Ę

Ś

WIATOPOGL

Ą

DU

Około 12-13 r.

ż

. nast

ę

puje zjawisko odkrycia

ś

wiata

psychicznego. Młodzie

ż

zaczyna interesowa

ć

si

ę

cechami

własnej osobowo

ś

ci, porównywa

ć

si

ę

z innymi lud

ź

mi.

Wraz z dorastaniem zmienia si

ę

stosunek dziecka do

otoczenia. Powierza si

ę

im cz

ę

sto coraz trudniejsze

zadania; przed opuszczeniem szkoły podstawowej musz

ą

zadecydowa

ć

o swojej przyszło

ś

ci. Wielk

ą

rol

ę

w

samo

ś

wiadomo

ś

ci odgrywa samoocena, która podlega

du

ż

ym wahaniom. Zale

ż

nie od nastroju i okoliczno

ś

ci

młodzie

ż

ocenia siebie w ró

ż

ny sposób. Rozwijaj

ą

ce si

ę

pod wpływem nauki szkolnej i do

ś

wiadcze

ń

ż

yciowych

funkcje

my

ś

lowe

sprzyjaj

ą

wzrostowi

krytycyzmu.

Konfrontacja własnych cech osobowo

ś

ci z ideałami

społecznie uznanymi wywołuje w

ś

ród młodzie

ż

y tendencje

samo wychowawcze. Ch

ę

tnie rozmawia na interesuj

ą

ce j

ą

tematy, zwierza si

ę

przyjaciołom ze swoich prze

ż

y

ć

, cz

ę

sto

pisze pami

ę

tniki, którym powierza swoje my

ś

li i nastroje..












W wyniku post

ę

puj

ą

cego rozwoju fizycznego i

fizjologicznego, doskonalenia si

ę

wszystkich funkcji

psychicznych, nast

ę

puj

ą

w wieku dorastania widoczne

zmiany w dziedzinie zainteresowa

ń

. Zmienia si

ę

nie

tylko kierunek zainteresowa

ń

, ale i nast

ę

puje ich

zró

ż

nicowanie i pogł

ę

bienie. Młodzie

ż

dorastaj

ą

ca w

przeciwie

ń

stwie do dzieci interesuje si

ę

jedynie

wybranymi

dziedzinami,

które

bardzo

silnie

koncentruj

ą

jej

uwag

ę

.

Do

takich

zagadnie

ń

interesuj

ą

cych młodzie

ż

nale

żą

:

*

zagadnienia

zwi

ą

zane

z

rozwojem

ż

ycia

psychicznego,

wzrastaj

ą

c

ą

samowiedz

ą

i

ś

wiadomo

ś

ci

ą

, rozwojem własnej osobowo

ś

ci;

* zagadnienia wynikaj

ą

ce z jej rozwoju społecznego;

* zagadnienia powstaj

ą

ce na tle wzrastaj

ą

cej potrzeby

obcowania z osobami innej płci;
* zagadnienia zwi

ą

zane z przyswajaniem warto

ś

ci

kulturalnych, konieczno

ś

ci

ą

dokonywania wyboru i

powstaj

ą

cego

ś

wiatopogl

ą

du;

* zainteresowania poznawcze, kształtuj

ą

ce si

ę

na

bazie nauki szkolnej lub działalno

ś

ci pozaszkolnej;

Wła

ś

ciwe

tworzenie

si

ę

ś

wiatopogl

ą

du wyst

ę

puje na ogół w

ko

ń

cowej fazie okresu dojrzewania.

Młodzie

ż

usiłuje powi

ą

za

ć

zdobyt

ą

wiedz

ę

o rzeczywisto

ś

ci w sensown

ą

cało

ść

, stara si

ę

znale

źć

swój własny

stosunek do warto

ś

ci. Budz

ą

si

ę

w

tym

okresie

zdolno

ś

ci

do

filozofowania. Za charakterystyczn

ą

cech

ę

dorastaj

ą

cej młodzie

ż

y uwa

ż

a

si

ę

idealizm. Młodzie

ż

współczesna

nie

posiada

jednolitego

oblicza

ś

wiatopogl

ą

dowego.

Kształtuj

ą

j

ą

zmienne

historycznie

warunki

ś

rodowiskowe.

Postawy

ś

wiatopogl

ą

dowe młodzie

ż

y ulegaj

ą

procesom

ewolucji;

w

miar

ę

dorastania

młodzie

ż

traci

wiele

swojego

radykalizmu,

bezkompromisowej

postawy

i

nieprzejednanego

krytycyzmu.

W

wieku 17018 lat młodzie

ż

staje si

ę

w

swych pogl

ą

dach bardziej liberalna i

tolerancyjna, bardziej elastyczna w
pogl

ą

dach moralnych. Wraz z wiekiem

wzrasta uznawanie warto

ś

ci przyj

ę

tych

przez

ś

wiat dorosłych.








ROZWÓJ HETEROSEKSUALNY

TRUDNO

Ś

CI WYCHOWAWCZE

background image

- 20 -

ROZWÓJ ZAINTERESOWA

Ń

SFER

Ą

PŁCI.

Jednym z wa

ż

niejszych aspektów rozwojowych młodzie

ż

y jest kształtowanie

si

ę

stosunków heteroseksualnych. Budzi si

ę

ciekawo

ść

płciowa. Młodzie

ż

szuka odpowiedzi na trapi

ą

ce ich pytania, ch

ę

tnie rozmawiaj

ą

mi

ę

dzy sob

ą

na te tematy, udzielaj

ą

sobie wzajemnych informacji. Jest to okres

wzmo

ż

onej wra

ż

liwo

ś

ci na bod

ź

ce seksualne. Nieumiej

ę

tne post

ę

powanie

dorosłych mo

ż

e prowadzi

ć

do podsycania ciekawo

ś

ci oraz traktowania tej

sfery jako grzesznej, nieczystej. U chłopców widoczne nasilenie
zainteresowa

ń

seksualnych przypada na 14-15 r.

ż

. a u dziewcz

ą

t od 13 i

nasila si

ę

w 14 i 15 r.

ż

., po czym znowu opada. Rozwój zainteresowa

ń

tego

typu zale

ż

y nie tylko od funkcji hormonalnych organizmu, ale tak

ż

e od

bod

ź

ców dostarczonych przez otoczenie. Samogwałt w okresie dorastania

wg. Popielskiego jest czym

ś

normalnym.

ZMIANY WE WZAJEMNYCH STOSUNKACH OBU PŁCI. - w miar

ę

dorastania ulegaj

ą

zmianie. Mi

ę

dzy 12 i 14 r.

ż

. da si

ę

zauwa

ż

y

ć

du

żą

rozbie

ż

no

ść

mi

ę

dzy wzajemnym nastawieniem obu płci. Chłopcy wyra

ź

nie

stroni

ą

od dziewcz

ą

t, taki niech

ę

tny stosunek wyra

ż

a si

ę

w ostrej krytyce,

wy

ś

miewaniu. Natomiast dziewcz

ę

ta zaczynaj

ą

interesowa

ć

si

ę

chłopcami i

skłonne s

ą

do ugodowego współ

ż

ycia. Staraj

ą

si

ę

na ka

ż

dym kroku

podkre

ś

la

ć

swoj

ą

wi

ę

ksz

ą

dojrzało

ść

. W nast

ę

pnym stadium przypadaj

ą

cym

na

14-16

r.

ż

charakterystycznym

elementem

jest

obopólne

zainteresowanie; jest to okres tworzenia si

ę

par, pierwszy spotka

ń

,

kontaktów uczuciowych i zbli

ż

e

ń

. Chc

ą

zwraca

ć

uwag

ę

na siebie .

Zachowanie si

ę

młodzie

ż

y w tym okresie jest pełne sztuczno

ś

ci i pozy.

Ostatnie stadium rozwoju stosunków obu płci charakteryzuje si

ę

pewn

ą

stabilizacj

ą

; przypada on u dziewcz

ą

t na okres powy

ż

ej 16 r.

ż

., u chłopców

powy

ż

ej 17 r.

ż

. Zachowanie ich staje si

ę

bardziej naturalne i

zrównowa

ż

one. W kontaktach grupowych zanika antagonizm płci.

TRUDNO

Ś

CI ZWI

Ą

ZANE Z ROZWOJEM OBU PŁCI. Takie problemy

mo

ż

na wg. Hurlock podzieli

ć

na kilka grup:

* miłosne; dotycz

ą

wyboru partnera, organizowaniu spotka

ń

i zachowania

si

ę

na nich, prób zbli

ż

enia zmysłowego, przygotowania do mał

ż

e

ń

stwa i

ż

ycia rodzinnego;

* post

ę

powania społecznego; wynikaj

ą

z nieumiej

ę

tno

ś

ci przyswojenia sobie

odpowiedniej roli; brakuje im cz

ę

sto takich umiej

ę

tno

ś

ci, jak taniec, gry

towarzyskie, elokwencja;
* moralne; wi

ążą

si

ę

ze swobod

ą

obyczajowo-seksualnej, odpowiedzialno

ś

ci

wobec partnera;
* nienormalnego post

ę

powania seksualnego; dotycz

ą

masturbacji i

konfliktów z tym zwi

ą

zanych, homoseksualizmu, marze

ń

erotycznych;

* wynikaj

ą

ce z ciekawo

ś

ci seksualnej; odnosz

ą

si

ę

do wszystkich spraw

zwi

ą

zanych z ró

ż

nicami funkcji rozrodczych.

STOSUNEK DO DOROSŁYCH Trudno

ś

ci te wynikaj

ą

z zanegowania

autorytetów i nadmiernego krytycyzmu. Przejawy niezdyscyplinowania,
niepodporz

ą

dkowania si

ę

dorosłym. Przekraczanie regulaminu szkolnego.

Ro

ś

nie potrzeba samodzielno

ś

ci. Przyczyn

ę

takiego post

ę

powania nale

ż

y

upatrywa

ć

w szybko rosn

ą

cej samodzielno

ś

ci zwi

ą

zanej z rozwojem

sprawno

ś

ci i aktywno

ś

ci. Metody stosowane przez dorosłych mog

ą

działa

ć

łagodz

ą

co lub prowokowa

ć

i zaostrza

ć

konflikty. Zaburzona jest równowaga

nerwowa i emocjonalna.
STOSUNEK DO GRUPY RÓWIE

Ś

NICZEJ; niewła

ś

ciwy dobór przyjaciół lub

odrzucenie przez grup

ę

; niemo

ż

no

ść

znalezienia przyjaciela, przedwczesne

kontakty seksualne i ich konsekwencje oraz sytuacja przeciwna, całkowite
podporz

ą

dkowanie si

ę

grupie, co powoduje konflikty mi

ę

dzy wymaganiami

grupy a szkoły, domu.
STOSUNEK DO WARTO

Ś

CI. Niepokoje

ś

wiatopogl

ą

dowe rzutuj

ą

na

postaw

ę

wobec

ś

wiata

i

dóbr

kulturalnych

wytworzonych

przez

społecze

ń

stwo. Szczepa

ń

ski wyró

ż

nia nast

ę

puj

ą

ce zjawiska niepokoj

ą

ce w

zachowaniu młodzie

ż

: negatywne postawy wobec wzorów post

ę

powania

przekazywanych przez dorosłych; odrzucanie ich; negatywny stosunek do
pracy; skłonno

ść

do alkoholizmu; niszczenie mienia społecznego; skłonno

ść

do nieprowokowanej agresji.
STOSUNEK DO SAMEGO SIEBIE. Nadmierna pewno

ść

siebie lub

kompleksy. Nieadekwatna ocena samego siebie. S

ą

te

ż

i tacy, którzy nisk

ą

samoocen

ę

usiłuj

ą

zamaskowa

ć

zuchwało

ś

ci

ą

,

zgrywaniem

si

ę

,

szpanerstwem. Metody wychowawcze powinny by

ć

uzale

ż

nione od analizy

ka

ż

dego przypadku.


background image

- 21 -










I OKRES WIEK NIEMOWL

Ę

CY (0-12 mies.) ________________________________________________________________________________________ 1

II OKRES PONIEMOWL

Ę

CY (1-3 r.

ż

.) ___________________________________________________________________________________________ 5

III OKRESOKRES PRZEDSZKOLNY ______________________________________________________________________________________________ 9

IV OKRES MŁODSZY OKRES SZKOLNY (7-12 r.

ż

.) ________________________________________________________________________________ 12

V OKRES DORASTANIA (12-18 r.

ż

.) _____________________________________________________________________________________________ 15


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
451 2 id 38889 Nieznany (2)
Abolicja podatkowa id 50334 Nieznany (2)
4 LIDER MENEDZER id 37733 Nieznany (2)
katechezy MB id 233498 Nieznany
metro sciaga id 296943 Nieznany
perf id 354744 Nieznany
interbase id 92028 Nieznany
Mbaku id 289860 Nieznany
Probiotyki antybiotyki id 66316 Nieznany
miedziowanie cz 2 id 113259 Nieznany
LTC1729 id 273494 Nieznany
D11B7AOver0400 id 130434 Nieznany
analiza ryzyka bio id 61320 Nieznany
pedagogika ogolna id 353595 Nieznany
Misc3 id 302777 Nieznany
cw med 5 id 122239 Nieznany
D20031152Lj id 130579 Nieznany

więcej podobnych podstron