Spoiwa gipsowe - powietrzne
Gips, jaskółczy ogon
(Fot. Rupert
Hochleitner)
Gips to zarówno minerał, jak i skała zbudowana z tego
minerału.
Gips, ró
ż
a pustyni
(Fot. Guillermo Gold
Gormaz, Jordi Jubany
Casanovas)
Skała gipsowa
Spoiwa gipsowe - powietrzne
W spoiwie gipsowym głównym składnikiem jest
siarczan
wapnia
. Spoiwa gipsowe zalicza si
ę
do spoiw powietrznych.
Głównym składnikiem spoiw gipsowych jest rozdrobniony
półwodny siarczan wapnia
:
O
H
CaSO
2
4
2
1
Gips (skała) jest naturalnym dwuwodnym siarczanem wapnia
o wzorze chemicznym:
O
H
CaSO
2
4
2
⋅
Spoiwa gipsowe
•
Gips jest minerałem b
ę
d
ą
cym głównym składnikiem skał
nosz
ą
cych t
ę
sam
ą
nazw
ę
.
•
Jest równie
ż
podstawowym składnikiem odpadów
powstaj
ą
cych podczas odsiarczania spalin w energetyce oraz
przy produkcji kwasu fosforowego z apatytów i fosforytów.
Spoiwa gipsowe
Spoiwo gipsowe otrzymuje si
ę
przez cz
ęś
ciowe lub
prawie całkowite odwodnienie kamienia gipsowego, tj.
dwuwodnego siarczanu wapnia.
Nast
ę
puje to w pra
ż
arkach w temperaturach
140 – 230
o
C. Surowcem jest m
ą
czka gipsowa. Podczas
wypalania zachodzi proces odwodnienia według reakcji:
O
H
O
H
CaSO
O
H
CaSO
2
2
4
2
4
2
3
2
1
2
+
⋅
↔
⋅
dwuwodny siarczan wapnia półwodny siarczan wapnia
Spoiwa gipsowe
Wypalanie CaSO
4
w temperaturze powy
ż
ej 800
0
C prowadzi do
otrzymania
estrichgipsu.
Estrichgips charakteryzuje si
ę
pewnymi wła
ś
ciwo
ś
ciami
hydraulicznymi, posiada wi
ę
ksz
ą
wodoodporno
ść
. Pocz
ą
tek
wi
ą
zania nast
ę
puje po upływie około 2 godzin, koniec po 1
dobie, a wytrzymało
ść
na
ś
ciskanie po 28 dniach wynosi około
18MPa.
Estrichgips stosuje jako podkład pod posadzki, do produkcji
prefabrykatów oraz wykonuje si
ę
z niego tzw. sztuczny marmur.
Wypalanie CaSO
4
w temperaturze około 400
o
C prowadzi do
uzyskania
spoiwa anhydrytowego
(zastosowanie: do płyt
gipsowych, jest składnikiem gipsu tynkarskiego, stosowany do
samopoziomuj
ą
cych si
ę
posadzek).
Spoiwa gipsowe
O
H
CaSO
O
H
O
H
CaSO
2
4
2
2
4
2
2
3
2
1
⋅
→
+
⋅
Wi
ą
zanie gipsu
polega na ponownym uwodnieniu spoiwa
gipsowego – siarczanu wapnia półwodnego do siarczanu
wapnia dwuwodnego wg reakcji:
Proces wi
ą
zania rozpoczyna si
ę
od momentu, kiedy
spoiwo gipsowe zmiesza si
ę
z wod
ą
.
Spoiwo zaczyna si
ę
rozpuszcza
ć
w wodzie a
ż
do powstania
roztworu nasyconego.
Z przesyconego roztworu CaSO
4
wykrystalizowuj
ą
si
ę
kryształki gipsu dwuwodnego, w wyniku czego nast
ę
puje
wzrost wytrzymało
ś
ci mechanicznej.
Spoiwa gipsowe
Proces wi
ą
zania i twardnienia mo
ż
na podzieli
ć
na trzy okresy:
- rozpuszczanie si
ę
gipsu i tworzenie dwuhydratu w postaci
ż
elu;
- t
ęż
enie w wyniku przemiany
ż
elu w posta
ć
krystaliczn
ą
;
- wysychanie oraz dalsze ro
ś
ni
ę
cie i zrastanie si
ę
kryształów
gipsu dwuwodnego.
Spoiwa gipsowe
Du
ż
a szybko
ść
, z jak
ą
przebiega proces wi
ą
zania gipsu
szybko wi
ążą
cego, jest czasami niekorzystna.
W takich przypadkach stosuje si
ę
tzw. opó
ź
niacze –
domieszki opó
ź
niaj
ą
ce proces wi
ą
zania gipsu. Zalicza si
ę
do
nich: cytrynian potasu lub sodu, w
ę
glan wapnia i fosforany.
S
ą
to zwi
ą
zki, które osiadaj
ą
na powierzchni ziaren
półhydratu oraz tworz
ą
słabo rozpuszczalne zwi
ą
zki, w efekcie
czego zmniejsza si
ę
szybko
ść
wi
ą
zania gipsu.
Spoiwa gipsowe
Ze wzgl
ę
du na uziarnienie gips budowlany dzieli si
ę
na dwie
odmiany:
- gips budowlany grubo zmielony GB-G;
-gips budowlany drobno zmielony GB-D.
Ze wzgl
ę
du na wytrzymało
ść
na
ś
ciskanie po wysuszeniu do
stałej masy rozró
ż
nia si
ę
dwa
gatunki
gipsu:
- gips budowlany 6,
- gips budowlany 8.
Spoiwa gipsowe
10
Koniec wiązania,
nie później niż
[min]
6
3
Początek
wiązania, nie
wcześniej niż
[min]
Czas wiązania
8,0
6,0
8,0
6,0
Po wysuszeniu
do stałej masy
4,0
3,0
4,0
3,0
Po 2 godz.
Wytrzymałość
na ściskanie,
nie mniej niż
[MPa]
GB-D8
GB-D6
GB-G8
GB-G6
Wymagania
Tabela. Wymagania dla gipsu budowlanego
Spoiwa gipsowe
W zale
ż
no
ś
ci od przeznaczenia wyró
ż
nia si
ę
nast
ę
puj
ą
ce
rodzaje
spoiw gipsowych:
- gips szpachlowy B – do szpachlowania elementów
betonowych;
- gips szpachlowy G – do szpachlowania elementów
gipsowych;
- gips szpachlowy F – do spoinowania płyt kartonowo –
gipsowych;
- gips tynkarski GTM – do wewn
ę
trznych wypraw tynkarskich,
wykonywanych sposobem zmechanizowanym;
- klej gipsowy P – do klejenia prefabrykatów gipsowych;
- klej gipsowy T – do osadzania płyt gipsowo – kartonowych.
Spoiwa gipsowe
Podstawowe cechy spoiw gipsowych:
•
Wytrzymało
ść
zale
ż
y od rodzaju i gatunku spoiwa
gipsowego
oraz
stosunku
gips/woda.
Maksymaln
ą
wytrzymało
ść
tworzywa gipsowe uzyskuj
ą
w stanie suchym,
to jest po wysuszeniu do stałej masy. Niewielkie zawilgocenie
tego tworzywa prowadzi do du
ż
ego spadku wytrzymało
ś
ci. Ze
wzrostem wilgotno
ś
ci od 0 do 1% wytrzymało
ść
mo
ż
e ulec
zmniejszeniu nawet o 50-70%;
•
Nasi
ą
kliwo
ść
. Tworzywa gipsowe wykazuj
ą
znaczn
ą
nasi
ą
kliwo
ść
, wynosz
ą
c
ą
25-40%. Zmniejszenie nasi
ą
kliwo
ś
ci
mo
ż
na uzyska
ć
poprzez stosowanie zaczynów o niskim
stosunku wodno – gipsowym, poł
ą
czonym z mechanicznym
zag
ę
szczaniem, lub poprzez wprowadzanie do zaczynów
dodatków modyfikuj
ą
cych, zwłaszcza
ś
rodków hydrofobowych;
Spoiwa gipsowe
•
Higroskopijno
ść
- czyli zdolno
ść
pochłaniania wilgoci
z powietrza jest
ś
rednia. Przy du
ż
ej wilgotno
ś
ci powietrza w
pomieszczeniu materiały gipsowe pochłaniaj
ą
nadmiar wilgoci,
natomiast przy niskiej wilgotno
ś
ci – oddaj
ą
j
ą
(korzystne dla
mikroklimatu pomieszcze
ń
);
•
Kapilarno
ść
– du
ż
a;
•
Mrozoodporno
ść
– tworzywa gipsowe wykazuj
ą
na
ogół pełn
ą
mrozoodporno
ść
, tzn. wytrzymuj
ą
one 15 krotne
cykle zamra
ż
nia (-15
0
C) i odmra
ż
ania (+18
o
C);
•
Izolacyjno
ść
termiczna
–
wyroby
gipsowe
charakteryzuj
ą
si
ę
dobr
ą
izolacyjno
ś
ci
ą
termiczn
ą
;
Spoiwa gipsowe
•
Odporno
ść
ogniowa – tworzywa gipsowe nale
żą
do
materiałów
niepalnych,
w
zwi
ą
zku
z
tym
znajduj
ą
zastosowanie w ochronie przeciwogniowej. W czasie po
ż
aru
tworzywa gipsowe pochłaniaj
ą
du
ż
e ilo
ś
ci ciepła potrzebnego
do odparowania wilgoci i odwodnienia gipsu.
Pozwala to na ochron
ę
konstrukcji budowlanych przed
wzrostem temperatury krytycznej na długi okres czasu,
zale
ż
nie od grubo
ś
ci zastosowanej otuliny gipsowej.
Szerokie zastosowanie jako okładziny ognioochronne
maj
ą
płyty gipsowo – kartonowe zbrojone włóknem szklanym
oraz lekkie zaprawy gipsowo - perlitowe.
Spoiwa wapienne
Spoiwa wapienne
Nale
żą
one do grupy spoiw powietrznych, które po zarobieniu
wod
ą
wi
ążą
i twardniej
ą
tylko na powietrzu.
Zalicza si
ę
do nich wapno palone, wapno hydratyzowane,
wapno pokarbidowe i wapno hydrauliczne.
Do wytwarzania spoiw wapiennych stosuje si
ę
surowce, których podstawowym składnikiem jest
w
ę
glan
wapnia (CaCO
3)
.
Do skał wapiennych zalicza si
ę
skały w
ę
glanowe
zawieraj
ą
ce nie mniej ni
ż
50% w
ę
glanu wapnia.
W
ę
glan wapnia wyst
ę
puje najcz
ęś
ciej w postaci kalcytu oraz
aragonitu.
Spoiwa wapienne
Wapno palone – tlenek wapnia (wapno niegaszone) CaO
Otrzymuje si
ę
przez wypalanie (pra
ż
enie) w
ę
glanu wapnia
CaCO
3
w temperaturze 950-1050
o
C, podczas którego
nast
ę
puje reakcja przebiegaj
ą
ca zgodnie z równaniem:
CaCO
3
↔
CaO + CO
2
-176,6kJ
Wypalanie odbywa si
ę
w tzw. wapiennikach. Jest to
reakcja endotermiczna, wymagaj
ą
ca doprowadzenia ciepła
(jest to reakcja odwracalna). Na 1 kg CaCo
3
( w celu jego
rozkładu) nale
ż
y doprowadzi
ć
176,6 kJ ciepła.
Spoiwa wapienne
Wapno palone (niegaszone) mo
ż
e wyst
ę
powa
ć
w handlu jako:
wapno palone mielone, pakowane w workach
; Miałko
ść
zbli
ż
ona do cementu. Mo
ż
na je przechowywa
ć
do 1 miesi
ą
ca,
zabezpieczaj
ą
c przed działaniem wilgoci.
W razie zawilgocenia dochodzi do tzw. gaszenia wapna, co
powoduje wzrost obj
ę
to
ś
ci nawet o 250%. Towarzyszy temu
wysoka tempertaura (reakcja egzotermiczna), co mo
ż
e
doprowadzi
ć
nawet do po
ż
aru.
Spoiwa wapienne
Zastosowanie:
-do produkcji wyrobów
siliaktowych
(wapienno – piaskowych;
-do produkcji betonów komórkowych;
-do robót murarskich w okresie niskich temperatur.
Wyroby silikatowe
produkowane s
ą
z piasku kwarcowego
(około 90%) i mielonego wapna palonego w ilo
ś
ci około 8%, z
dodatkiem wody do uzyskania konsystencji wilgotnej.
Wyroby poddawane s
ą
prasowaniu i autoklawizacji w parze
wodnej.
Wyroby silikatowe maj
ą
stosowanie: do wznoszenia
ś
cian,
zwłaszcza na elewacje nietynkowane, do produkcji elementów
ogrodzeniowych.
Spoiwa wapienne
•
wapno palone (niegaszone) w bryłach – luzem
Takie spoiwo jest nietrwałe, ze wzgl
ę
du na wchłanianie wilgoci i
dwutlenku w
ę
gla z powietrza.
Transport koniecznie kryty. Na budowie nale
ż
y momentalnie
podda
ć
procesowi gaszenia.
Zastosowanie:
-w przemy
ś
le hutniczym;
-półprodukt do zapraw murarskich.
Spoiwa wapienne
Wapno gaszone – wodorotlenek wapnia (lasowane) – Ca(OH)
2
Gaszenie wapna inaczej lasowanie, to reakcja chemiczna
tlenku wapnia (wapna palonego) z wod
ą
w wyniku czego
powstaje wodorotlenek wapnia (wapno gaszone).
Jest to proces silnie egzotermiczny. Reakcja przebiega
zgodnie z równaniem:
CaO + H
2
O = Ca(OH)
2
+15,5 kcal
Proces gaszenia wapna palonego mo
ż
e by
ć
przeprowadzony
metod
ą
:
-na sucho
– przy minimalnej ilo
ś
ci wody, wykonywany w
warunkach przemysłowych (w hydratorach).
Otrzymuje si
ę
wapno hydratyzowane
- zastosowanie do
zapraw wapiennych i cementowo - wapiennych.
Spoiwa wapienne
-na mokro
– stosowana na budowie, przy znacznie wi
ę
kszej
ilo
ś
ci wody. Prowadzi to do otrzymania ciasta wapiennego i
mleka wapiennego.
Gaszenie na mokro powinno trwa
ć
:
- minimum 2-3 tygodnie dla wapna do prac murarskich;
- minimum 2-3 miesi
ą
ce dla wapna do prac tynkarskich.
Im grubsze bryły wapna palonego, tym proces gaszenia
powinien by
ć
dłu
ż
szy. Dawniej trwał on nawet rok czasu przed
planowanym wykorzystaniem materiału.
Spoiwa wapienne
W metodzie gaszenia na mokro - wapno palone miesza si
ę
z
wod
ą
w skrzyni drewnianej wyło
ż
onej foli
ą
.
Wapno mo
ż
na gasi
ć
: szybko lub wolno - uzyskuje si
ę
wówczas:
- wapno szybko-gaszone;
- wapno wolno-gaszone.
W przypadku gaszenia szybkiego do folii wlewa si
ę
cał
ą
ilo
ść
potrzebnej wody, a nast
ę
pnie stopniowo dozuje si
ę
bryły
wapna, tak aby nie doszło do przegrzania.
Spoiwa wapienne
W przypadku gaszenia wolnego do folii umieszcza si
ę
bryły
wapna, a nast
ę
pnie stopniowo dozuje si
ę
wod
ę
rozpylonym
strumieniem.
Zawiesin
ę
miesza si
ę
do pełnego rozpadu wapna (15 -30
minut).
Ilo
ść
potrzebnej wody potrzebnej do gaszenia wynosi od 2,4
do 4,5 m
3
na ton
ę
wapna Im wapno jest bardziej tłuste, tym
potrzeba wi
ę
kszej ilo
ś
ci wody.
Zgaszone wapno spuszcza si
ę
do dołu o gł
ę
boko
ś
ci
około 2 m. Boki dołu musz
ą
by
ć
wyło
ż
one deskami lub
obmurowane. Dołowane wapno powinno by
ć
przysypane
piaskiem o grubo
ś
ci minimum 20 cm, a w zimie ocieplone.
Wapno gaszone mo
ż
e by
ć
przechowywane w dołach nawet
kilka lat.
Spoiwa wapienne
W wyniku zgaszenia wapna palonego metod
ą
na mokro
otrzymuje si
ę
w postaci ciasto wapienne i mleko wapienne.
Ciasto wapienne
– to plastyczna masa otrzymywana z wapna
gaszonego.
Ma kolor biały z odcieniem szarego, a
ż
do szarego. Je
ś
li ma
kolor br
ą
zowy, to znaczy,
ż
e proces gaszenia przebiegał przy
u
ż
yciu za małej ilo
ś
ci wody.
Wydajno
ść
ciasta wapiennego wynosi 2 ÷ 2,5 m
3
z tony wapna
palonego. Im dłu
ż
ej dołowane jest wapno, tym jego wła
ś
ciwo
ś
ci
s
ą
lepsze.
Spoiwa wapienne
Mleko wapienne
– to zawiesina, któr
ą
uzyskuje si
ę
w wyniku
rozcie
ń
czenia ciasta wapiennego wod
ą
.
Jest wytwarzane bezpo
ś
rednio przed u
ż
yciem.
U
ż
ywane jest jako:
- dodatek do zapraw wapienno-cementowych;
- dodawane do zapraw cementowych w celu poprawienia
plastyczno
ś
ci;
- oraz do bielenia (malowania)
ś
cian budynków i pomieszcze
ń
gospodarczych;
- posiada silne własno
ś
ci odka
ż
aj
ą
ce.
Spoiwa wapienne
Proces wi
ą
zania i twardnienia wapna
Wi
ą
zanie i twardnienie wapna odbywa si
ę
tylko na
powietrzu, ale w obecno
ś
ci wody.
Wapno wi
ąż
e w wyniku reakcji chemicznych.
Wzrost
wytrzymało
ś
ci
wapna
jest
spowodowany
nast
ę
puj
ą
cymi zjawiskami:
• utrat
ą
wody na skutek odci
ą
gania jej przez materiały muru i
wysychanie. Jest to proces stosunkowo szybki, trwa kilka
godzin;
Spoiwa wapienne – wi
ą
zanie i twardnienie
• przez karbonatyzacj
ę
. Nast
ę
puje ona w wyniku reakcji
wodorotlenku wapnia z dwutlenkiem w
ę
gla zawartym w
powietrzu, a woda odgrywa tutaj rol
ę
katalizatora. Reakcja ta
przebiega według równania:
Rosn
ą
ce kryształy CaCO
3
ł
ą
cz
ą
si
ę
ze sob
ą
, zrastaj
ą
i spajaj
ą
w ziarenka zaprawy, daj
ą
c w efekcie wytrzymały
mechanicznie materiał odporny na działanie wody. Proces
karbonatyzacji rozci
ą
ga si
ę
w czasie i zale
ż
y od ilo
ś
ci
dwutlenku w
ę
gla w powietrzu i grubo
ś
ci muru.
W strefie powierzchniowej proces przebiega do
ść
szybko,
natomiast wi
ą
zanie CO
2
z atmosfery przez gł
ę
bsze strefy
zaprawy mo
ż
e trwa
ć
nawet kilka lat.
O
H
n
CaCO
CO
O
nH
OH
Ca
2
3
2
2
2
)
1
(
)
(
+
+
→
+
+
Spoiwa wapienne – wi
ą
zanie i twardnienie
• w wyniku powstawania krzemianów wapnia.
Reakcje zachodz
ą
w temperaturze powy
ż
ej 100
o
C w
obecno
ś
ci wody i piasku. Proces ten wykorzystywany jest
jedynie przy produkcji wyrobów wapienno – piaskowych
(silikatowych) oraz betonu komórkowego.
Spoiwa wapienne
Zalety spoiw wapiennych:
- bardzo dobra urabialno
ść
(stosowane s
ą
do poprawy
urabialno
ś
ci zapraw cementowych i gipsowych);
- łatwo mieszaj
ą
si
ę
ze wszystkimi spoiwami mineralnymi;
- korzystny wpływ na mikroklimat pomieszcze
ń
;
- posiadaj
ą
wła
ś
ciwo
ś
ci bakteriobójcze);
-biała barwa (mog
ą
by
ć
spoiwem do farb wapiennych i białych
tynków);
- tanie i łatwo dost
ę
pne;
Wady spoiw wapiennych:
- niska wytrzymało
ść
(w przypadku stosowania tylko spoiwa
wapiennego);
- niebezpieczne podczas stosowania, gdy
ż
rozpuszczaj
ą
tkanki ludzkie powoduj
ą
c trudno goj
ą
ce si
ę
rany.