POLITYKA KONURENCJI UE
Ośrodek Badań Integracji
Europejskiej
Integracja gospodarcza w UE to integracja
rynkowa oparta na traktatowych zapisach o
roli konkurencji i konkurencyjnych rynków w
tworzeniu warunków do współpracy
transeuropejskiej.
Artykuł 3
Dla osią gnię cia celów wymienionych w
artykule 2 działania Wspólnoty, w oparciu o
postanowienia niniejszego Traktatu i zgodnie
z okreś lonym w nim harmonogramem,
obejmują :
(...)
g) system zapewniają cy, ż e konkurencja w
ramach rynku wewnę trznego nie ulegnie
zakłóceniu; (...)
Cele polityki konkurencji UE
]
zapewnienie integracji jednolitego rynku
]
tradycyjne cele polityki konkurencji:
\
wzrost efektywności przedsiębiorstw
\
poprawa alokacji zasobów
Konstrukcja prawa i polityki konkurencji UE opiera się
na specyficznym mechanizmie rynkowym obszaru
zintegrowanego:
]
obok konkurencji między przedsiębiorstwami krajowymi funkcjonuje jednolity rynek
wewnętrzny, gdzie konkurencja ma charakter konkurencji międzynarodowej
]
konkurencja jest podstawowym mechanizmem integracji rynkowej, jej działanie
warunkuje proces integracji gospodarczej i nie zakłócony proces handlu wewnętrznego
]
na rynku wewnętrznym pojawiają się specyficzne ograniczenia konkurencji związane z
polityką rządów krajowych
]
UE daje możliwość realizacji korzyści skali w zakresie produkcji, marketingu, handlu,
badań naukowych, co jest motywem poszukiwania efektywności przez wzrost rozmiarów
firm, w tym koncentrację
]
wprowadzenie euro ułatwia transakcje kapitałowe na tym obszarze, co również sprzyja
koncentracjom przedsiębiorstw i szukaniu nowych źródeł efektywności przez wzrost
rozmiarów
]
na silnie skoncentrowanym rynku rodzi się pokusa zawierania porozumień między
przedsiębiorstwami, nadużywania pozycji dominującej przez duże firmy pochodzące z UE
jak i spoza niej
]
na silnie skoncentrowanym rynku potrzebne jest utrzymanie niszy rynkowej dla małych i
średnich przedsiębiorstw
]
w warunkach globalizacji rynek wewnętrzny staje się częścią rynku światowego, co
oznacza, że firmy muszą stosować strategie globalne
Podstawowe cele ochrony konkurencji określone w
prawie pierwotnym i wtórnym:
]
zapewnienie pełnej realizacji rynku wewnętrznego poprzez:
\
ochronę przedsiębiorstw przed tworzeniem barier handlowych i poza
handlowych w wyniku zawierania nieuczciwych porozumień i prowadzenia
niekonkurencyjnych praktyk
\
ochronę przed wykorzystaniem państwowej pomocy dla uzyskania niesłusznych
korzyści i naruszenia konkurencji na wspólnym rynku
]
niedopuszczenie do sztucznego podziału rynków narodowych w wyniku
nieuczciwych praktyk
]
zabezpieczenie skutecznej, efektywnej konkurencji
]
ochrona handlu wewnętrznego UE
Ogólna filozofia i przyjęte zasady polityki
konkurencji UE:
]
polityka konkurencji stoi na straży jedności rynku wewnętrznego, chroniąc
jego efektywne funkcjonowanie w interesie wspólnotowym (służy ochronie
konsumentów, a także przedsiębiorców, zatrudnienia i konkurencyjności)
]
siły rynkowe w warunkach otwartych i konkurencyjnych rynków powinny
zapewnić maksymalne korzyści konsumentom, co wymaga ochrony przed
zakłóceniami wywołanymi przez kraje członkowskie oraz przez podmioty
gospodarcze
]
ochrona konkurencji powinna być skorelowana z realizacją innych celów
integracyjnych tworzących model europejski
]
potrzeba uwzględnienia warunków zewnętrznych związanych z globalizacją,
postępem technicznym, deregulacją, liberalizacją itp.
]
obowiązuje zasada dynamiki, a więc dostosowywania wspólnotowej kontroli
do zmieniających się warunków rynkowych i technologicznych
]
ochrona dotyczy wszystkich rodzajów działalności, które mają wpływ na
handel między krajami członkowskimi.
Sfery podlegające decyzjom polityki
konkurencji UE:
]
porozumienia przedsiębiorstw
]
sposób kwalifikacji dominującej pozycji
przedsiębiorstw
]
kontrola połączeń przedsiębiorstw
]
programy działania wobec sektorów deregulowanych
– sektory sieciowe
]
kontrola pomocy publicznej
Zakaz porozumień między
przedsiębiorstwami (art. 81 TWE)
Niezgodne ze wspólnym rynkiem i zakazane
są wszelkie porozumienia między
przedsiębiorstwami, wszelkie decyzje
związków przedsiębiorstw i wszelkie praktyki
uzgodnione, które mogą wpływać na handel
między Państwami Członkowskimi i których
celem lub skutkiem jest zapobieżenie,
ograniczenie lub zakłócenie konkurencji
wewnątrz wspólnego rynku.
Zakaz dotyczy zmowy kartelowej w formie:
Zakaz dotyczy zmowy kartelowej w formie:
]
ustalania, w sposób bezpośredni lub pośredni, cen zakupu lub
sprzedaży albo innych warunków transakcji w wymianie z partnerami
trzecimi
]
ograniczania lub kontroli produkcji, rynków, rozwoju technicznego
lub inwestycji (ograniczenie możliwości wyboru dostawców przez
odbiorców lub odbiorców przez dostawców, umowy o wyłącznej
dystrybucji i zaopatrzeniu)
]
podział rynków lub źródeł zaopatrzenia (podział rynku wewnętrznego
na rynki narodowe bądź regionalne)
]
stosowania wobec partnerów handlowych nierównych warunków do
świadczeń i stwarzanie im przez to niekorzystnych warunków
konkurencji (stosowanie nierównych cen zakupu lub zbytu)
]
uzależnianie zawarcia kontraktów od przyjęcia przez partnerów
zobowiązań dodatkowych, które ze względu na swój charakter lub
zwyczaje handlowe nie mają związku z przedmiotem tych kontraktów
(tzw. transakcje wiązane)
Wyłączenia spod zakazu:
]
Indywidualne, gdy:
\
porozumienie przyczynia się do polepszenia produkcji lub dystrybucji
produktów bądź służy poprawie postępu technicznego lub gospodarczego
\
przynosi korzyści w postaci: obniżenia kosztów, zwiększenia efektywności
produkcji, poprawy jakości, poprawy oferty dla konsumentów
\
konsumenci biorą udział w powstałym zysku
\
nie stwarza producentom możliwości wyeliminowania konkurencji
]
Blokowe, np.:
\
porozumienia horyzontalne dotyczące badań i rozwoju
\
porozumienia licencyjne w zakresie transferu technologii
\
porozumienia w zakresie współpracy między liniami lotniczymi
]
Umowy o mniejszym znaczeniu
\
porozumienia, które nie są w stanie w odczuwalny sposób wpłynąć na
handel między krajami członkowskimi (porozumienia MSP, porozumienia
obejmujące 5% (dystrybucja), 10% (produkcja) lub 15% (porozumienia
wertykalne) rynku właściwego)
Art. 81 nie dotyczy
porozumień
]
Nie obejmujących terytorium całego
państwa członkowskiego
]
Żadne z uczestniczących
przedsiębiorstw nie działa w większym
zakresie poza państwem członkowskim
]
Wszelka działalność firm
uczestniczących prowadzona jest w
państwach poza UE
Zakaz nadużywania pozycji
dominującej (art. 82 TWE)
Przepis ten stosowany jest gdy spełnione są trzy
warunki:
]
przedsiębiorstwo posiada pozycję dominującą na rynku
właściwym
]
nadużywa tej pozycji do narzucenia uciążliwych warunków
umów, cen, ograniczeń produkcji, różnicowania warunków
wobec różnych partnerów, czy wymagania dodatkowych
świadczeń
]
działania te wywierają wpływy na handel między
państwami członkowskimi
Brak wyjątków od zakazu!
Co to jest pozycja dominująca ?
]
Wg. Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości odnosi się ona
do siły gospodarczej przedsiębiorstwa, dzięki której może ono
zapobiegać skutecznej konkurencji na rynku właściwym dzięki
uzyskaniu władzy postępowania niezależnego od
konkurentów, klientów i konsumentów
]
Kryteria:
\
udział przedsiębiorstwa w rynku (40-45% lub 25-40% w
przypadku bardzo rozdrobnionej konkurencji)
\
wskaźniki jakościowe (tj. przewaga technologiczna, dostęp
do rynków kapitałowych, prestiż marki)
Nadużywanie pozycji dominującej
]
narzucanie w sposób bezpośredni lub pośredni
niesłusznych cen zakupu lub sprzedaży albo innych
niesłusznych warunków transakcji,
]
ograniczanie produkcji, rynków lub rozwoju
technicznego ze szkodą dla konsumentów,
]
stosowanie wobec partnerów handlowych nierównych
warunków do świadczeń równoważnych i stwarzaniu
im przez to niekorzystnych warunków konkurencji,
]
uzależnianie zawarcia kontraktów od przyjęcia przez
partnerów zobowiązań dodatkowych, które ze
względu na swój charakter lub zwyczaje handlowe
nie mają związku z przedmiotem tych kontraktów.
W przypadku zawarcia porozumienia
ograniczającego konkurencję lub wystąpienia
nadużycia pozycji dominującej Komisja
wszczyna postępowanie:
]
z urzędu
]
na wniosek osoby fizycznej, prawnej lub państwa
członkowskiego
]
na podstawie złożonego przez zainteresowane
przedsiębiorstwa wniosku o zezwolenie na porozumienie
W przypadku stwierdzenia naruszenia Komisja może nakazać
zaprzestania działań zakłócających konkurencję i nałożyć
karę pieniężną (do 10% obrotów osiągniętych w poprzednim
roku rozrachunkowym przez każde z uczestniczących w
naruszeniu przedsiębiorstw).
Kontrola połączeń
przedsiębiorstw
Kontrola wszystkich fuzji, przejęć i wspólnych przedsiębiorstw o
charakterze koncentracyjnym, gdy:
]
całkowity obrót światowy zaangażowanych przedsiębiorstw
wynosi łącznie więcej niż 5mld euro, oraz
]
całkowity obrót przypadający na Wspólnotę co najmniej dwóch
zaangażowanych przedsiębiorstw wynosi więcej niż 250 mln
euro, chyba
że
]
każde z zaangażowanych przedsiębiorstw uzyskuje więcej niż
2/3 swoich obrotów całkowitych przypadających na Wspólnotę
w jednym i tym samym państwie członkowskim.
Poprzez zmiany dokonane w 1997r.
koncentracja, w której:
-
całkowity
światowy obrót wszystkich zaangażowanych
przedsiębiorstw wynosi łącznie więcej niż 2,5 mld euro
-
w każdym z co najmniej trzech państw członkowskich całkowite
obroty wszystkich zaangażowanych przedsiębiorstw wynoszą
więcej niż 100 mln euro
-
w każdym z tych co najmniej trzech państw członkowskich
całkowite obroty każdego z co najmniej dwóch zaangażowanych
przedsiębiorstw wynoszą więcej niż 25 mln Euro oraz
-
całkowity obrót przypadający na Wspólnotę co najmniej dwóch
zaangażowanych przedsiębiorstw wynosi więcej niż 100 mln Euro,
chyba że każde z zaangażowanych przedsiębiorstw uzyskuje więcej
niż 2/3 swoich obrotów całkowitych przypadających na Wspólnotę
w jednym i tym samym państwie członkowskim
ma wymiar wspólnotowy i podlega kontroli
przeprowadzanej przez Komisję.
Definicja połączenia (art. 3 §1 i §2
rozporządzenia Rady 4064/89)
(1) Uważa się, że połączenie występuje wtedy, gdy:
a)dwa lub więcej wcześniej niezależne przedsiębiorstwa
dokonują fuzji, lub
b)jedna lub więcej osób już kontrolujących co najmniej
jedno przedsiębiorstwo, albo jedno lub więcej
przedsiębiorstw, przejmują, przez zakup udziałów w
kapitale lub majątku, w drodze umowy lub w jakikolwiek
inny sposób, bezpośrednią kontrolę nad całym lub częścią
jednego lub więcej innych przedsiębiorstw.
(2) Utworzenie wspólnego przedsiębiorstwa , pełniącego w
sposób ciągły wszystkie podstawowe funkcje
samodzielnego podmiotu gospodarczego, stanowi
połączenie w znaczeniu § 1(b).
Notyfikacje i decyzje w ramach rozporządzenia
4064/89
90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 12.04 razem
Notyfikacje
12 63 60 58 95 110 131 172 235 292 345 335 279 212 232 2631
Wycofane notyfikacje
0
0
3
2
6
4
6
9
9
12 14 12 4
0
4
85
Wydane ostateczne decyzje, z tego: 7
60 61 57 91 109 125 142 238 270 345 340 274 231 210 2560
Nieobjęte rozporządzeniem
2
5
9
4
5
9
6
4
6
1
1
1
1
0
0
54
Bezwarunkowo (w I fazie)
5
47 43 49 78 90 109 118 207 236 293 299 240 203 190 2207
Warunkowo (w I fazie)
0
3
4
0
2
3
0
2
12 19 28 13 10 11 11
118
Przekazane urzędom krajowym
0
0
0
1
0
0
3
1
1
3
2
1
4
8
2
26
Bezwarunkowo
0
1
1
1
2
2
1
1
3
0
3
5
2
2
2
26
Warunkowo
0
3
3
2
2
3
3
7
4
8
12 10 5
6
4
62
Zakaz
0
1
0
0
1
2
3
1
2
1
2
5
0
0
0
18
Pomoc publiczna w UE - argumenty za:
]
występowanie niedostatków rynkowych w sektorach,
gałęziach, na rynkach produktów i czynników produkcji
]
wymogi spójności społeczno-ekonomicznej jako jednego z
podstawowych zadań integracji określonych art. 2 Traktatu o
UE
]
szczególna wrażliwość oraz szczególna efektywność
niektórych rodzajów działalności, uzasadniająca
bezpośrednie wsparcie państwa
]
ogólnoeuropejskie znaczenie niektórych przedsięwzięć
Pomoc publiczna w UE - argumenty przeciw:
]
stanowi rozwiązanie drugie po najlepszym, tzn. można ją zastąpić inną
formą interwencji np. regulacją prawną
]
tworzy zakłócenia rynkowe z uwagi na jej dyskrecjonalny charakter oraz
woluntaryzm władz publicznych, które nie zawsze maja odpowiednią wiedzę
o potrzebach rynków
]
rodzi trudności budżetowe (szczególnie gdy jest wynikiem nacisków grup
zawodowych, sektorowych i innych grup interesu)
]
rodzi koszty nieefektywnej alokacji zasobów – utrzymywania nieefektywnych
struktur, powstrzymywanie koniecznego upadku firm, podtrzymywanie firm
nieefektywnych, tworzenie barier wejścia dla firm nowych
]
opóźnia niezbędne dostosowania, prowadząc do wzrostu cen, wypierania
firm niesubsydiowanych przez subsydiowane, upowszechniania się
niekonkurencyjnych zachowań firm, które stają się
szukającymi subsydiów
, a
nie
szukającymi zysków
.
Polityka kontroli pomocy publicznej UE:
]
szuka równowagi między argumentami za i przeciw
pomocy
]
optymalnego rozwiązania dotyczącego stopnia
koordynacji działań narodowych i wynikających z niego
wskazówek dla wytycznych wspólnotowych.
Skoordynowana polityka pomocy publicznej
UE polega na:
]
generalnej kontroli całości pomocy państwa udzielanej
przez kraje członkowskie
]
tworzeniu wytycznych wspólnotowych dla określonych
form pomocy uznanych za ważne z punktu widzenia
interesu wspólnotowego
Generalnie kontrola pomocy
publicznej opiera się na ogólnym
zakazie pomocy państwowej
niezgodnej z zasadami rynku
wewnętrznego,
jeśli narusza ona wymianę między
krajami członkowskimi poprzez
uprzywilejowanie niektórych
przedsiębiorstw lub niektórych gałęzi
produkcji, co zakłóca konkurencję na
jednolitym rynku lub grozi jej
zakłóceniem.
Definicja pomocy publicznej
(zgodnie z art. 87(1)TWE):
]
Transfer środków publicznych przez organ władzy lub z
państwowych zasobów przekazanych do dyspozycji innym
instytucjom (np. bankom, fundacjom)
]
Przynosi korzyść ekonomiczną, której beneficjent nie
mógłby uzyskać w normalnych warunkach biznesowych
]
Musi mieć charakter selektywny, faworyzujący niektóre
przedsięwzięcia lub produkcję niektórych dóbr oraz wiąże się
z dyskrecjonalnym działaniem instytucji administrujących
schematem pomocy
]
Wpływa na konkurencję i wymianę na rynku
wewnętrznym
Pomoc
de minimis
(rozporządzenie KE nr 69/2001 z 12.12.2001 dot. stosowania art. 87 i 88 TWE do pomocy
de minimis)
Zasięgiem art. 87 (1) TWE nie jest objęta niewielka pomoc publiczna, nie
wywierająca wpływu na konkurencję i handel między państwami członkowskimi.
Reguła
de minimis
nie dotyczy sektora transportowego oraz produkcji,
przetwórstwa i marketingu produktów rolnych i rybnych wymienionych w aneksie
I TWE.
Kryteria: Regułą
de minimis
może być objęta pomoc spełniająca kryteria:
\
Próg pomocy – 100 000 Euro w okresie trzech lat
-
Próg dotyczy całkowitej pomocy publicznej stanowiącej pomoc
de minimis
.
(Nie wywiera to wpływu na możliwość uzyskania przez beneficjenta innej
pomocy publicznej w ramach schematów zatwierdzonych przez Komisję).
-
Próg dotyczy wszelkiego rodzaju pomocy, niezależnie od jej formy lub celów.
(Jedynym typem pomocy wyłączonym z reguły
de minimis
jest pomoc
eksportowa).
Kumulacja: Powyższy próg stosuje się do całkowitej wielkości pomocy
de minimis
przyznanej jednemu przedsiębiorstwu.
Przyznając pomoc
de minimis
dla danego przedsiębiorstwa, państwo członkowskie
musi sprawdzić, czy nowa pomoc nie przekroczy wymaganego progu.
Państwo członkowskie musi ustanowić instrumenty zapewniające efektywną
kontrolę przestrzegania progu pomocy.
Wyjątki od generalnego zakazu pomocy
państwa (art. 87(2) i (3)):
]
pomoc o charakterze socjalnym, przyznawana indywidualnym
konsumentom
]
pomoc, która skierowana jest na naprawę szkód
wyrządzonych przez klęski żywiołowe oraz inne nadzwyczajne
wydarzenia
]
pomoc, której celem jest:
\
promocja rozwoju ekonomicznego regionów o bardzo
niskim stopniu rozwoju;
\
promocja realizacji ważnych projektów o wspólnotowym
charakterze lub jako pomoc w nagłych trudnościach
ekonomicznych państw członkowskich;
\
ułatwienie rozwoju pewnych obszarów aktywności;
\
pomoc promująca kulturę i ochronę dziedzictwa
kulturowego.
Pomoc publiczna - podział wg
celów:
]
pomoc na cele regionalne
]
pomoc horyzontalna
]
pomoc sektorowa
Pomoc na cele regionalne
]
pomoc przeznaczona na rozwój gospodarczy regionów, w
których poziom życia jest nienormalnie niski lub w których
występuje niedostateczne zatrudnienie (regiony NUTS II o
PKB/osobę poniżej 75% średniej dla UE)
]
pomoc dla regionów, w których występują innego rodzaju
problemy, ułatwiająca rozwój pewnych regionów
gospodarczych (regiony wskazane na podstawie krajowych
wskaźników zaproponowanych przez państwa członkowskie)
Cel: Rozwój regionów słabiej rozwiniętych głównie poprzez
wsparcie inwestycji początkowych, a także w wyjątkowych
sytuacjach poprzez pomoc operacyjną
Pomoc horyzontalna
]
pomoc dla MŚP (w formie inwestycji materialnych i niematerialnych oraz
„miękkich” środków)
]
pomoc na B+R (wsparcie badań podstawowych, badań sektorowych oraz
badań przedkonkurencyjnych)
]
pomoc na ochronę środowiska (likwidowanie lub zapobieganie
degradacji środowiska lub zasobów naturalnych, a także wsparcie
efektywnego wykorzystania tych zasobów)
]
pomoc na restrukturyzację i ratowanie przedsiębiorstw
znajdujących się w ciężkiej sytuacji (pomoc dla indywidualnych firm,
mająca charakter czasowy i oparta na spójnym, wykonalnym planie)
]
pomoc na zatrudnienie (kreacja nowych miejsc pracy, zatrudnienie osób
niepełnosprawnych i społecznie wykluczonych)
]
pomoc na szkolenie pracowników (wsparcie szkoleń pracowników
jednej lub kilku firm lub gałęzi przemysłu umożliwiających im zdobycie
nowych umiejętności)
Pomoc sektorowa
]
Pomoc dla wrażliwych gałęzi przemysłu
(borykających się z poważnymi problemami
ekonomicznymi)
\
przemysł węglowy i stalowy
\
przemysł włókien sztucznych
\
przemysł samochodowy
\
przemysł stoczniowy
]
rolnictwo, rybołówstwo i akwakultura (nie objęte
generalnymi zasadami pomocy publicznej -
odrębne wytyczne WE dla tych sektorów)
]
transport (nie objęty generalnymi zasadami
pomocy publicznej, poza transportem drogowym
(jednak z pewnymi wyjątkami)
Procedury notyfikacji i autoryzacji
]
Kontrola pomocy publicznej we WE oparta jest na systemie
autoryzacji
ex ante
]
państwa członkowskie są zobowiązane do informowania Komisji
o każdym planie udzielenia lub zmiany pomocy publicznej
(notyfikacja ex ante)
]
Komisja decyduje o tym:
\
czy notyfikowane działanie stanowi pomoc publiczną zgodnie z art.
87(1)TWE, a jeśli tak to
\
czy może być zakwalifikowane do wyjątków na podstawie art. 87(2) lub
(3)
]
pomoc nie może być udzielona przed zatwierdzeniem przez
Komisję
(zasada standstill)
]
każda pomoc, której udzielono z pominięciem notyfikacji i
autoryzacji przez Komisję jest klasyfikowana jako
bezprawna
pomoc
Wyłączenia blokowe
]
na podstawie rozporządzenia nr 994/98 Komisja może
wydawać rozporządzenia nt.
blokowych wyłączeń
spod
pomocy publicznej
]
na ich podstawie pewne kategorie pomocy publicznej
uznawane są za zgodne z Traktatem i wyłączane z obowiązku
notyfikacji i akceptacji Komisji
]
4 rozporządzenia na temat wyłączeń blokowych:
\
pomoc dla MŚP
\
pomoc na zatrudnienie
\
pomoc na szkolenie pracowników
\
reguła
de minimis
Średnia 2000-2003
2000
2001
2002
2003 (3)
Pomoc publiczna na cele
horyzontalne i dla poszczególnych
sektorów w Polsce, 2000-2003
mln euro % całości mln euro mln euro mln euro Mln euro
Cele horyzontalne
576,8
24%
1186,8
392,2
344,3
383,8
B+R
24,4
1%
23,5
22,6
30,9
20,7
Ochrona środowiska
53,8
2%
83,3
22,6
35,6
73,8
MSP
18,4
1%
1,5
12,7
27,7
31,5
Zatrudnienie
157,7
7%
452,2
68,5
46,0
64,0
Szkolenia
53,7
2%
-
117,1
84,1
13,8
Pomoc regionalna (1)
268,8
11%
626,3
148,7
120,0
180,1
Pomoc sektorowa (2)
1832,5
76%
578,0
1285,7
1022,4
4443,7
Przemysł, w tym:
487,9
20%
197,5
589,8
604,4
559,9
Stalowy
121,6
5%
21,0
7,0
-
458,4
Węglowy
1337,2
56%
351,2
695,9
417,9
3883,8
Pozostałe sektory nieprzemysłowe 7,3
0%
29,3
-
-
-
Całkowita pomoc w mln euro
(bez rolnictwa, rybołówstwo,
transport)
2409,2
100%
1764,8
1677,9
1366,7
4827,5
Wszystkie dane są wyrażone w euro w cenach stałych z 2000r.
(1) pomoc na rozwój regionalny nie sklasyfikowana gdzie indziej
(2) pomoc dla wybranych sektorów, nie objętych celami horyzontalnymi i pomocą restrukturyzacyjną
(3) dane za rok 2003 są danymi prognozowanymi