Uregulowana przez art. 207 TFUE, który

określa jej zakres.

Artykuł wylicza zagadnienia objęte WPH;

są to:



zmiany stawek celnych



zawieranie umów celnych i

handlowych



ujednolicanie działań

liberalizacyjnych



polityka eksportowa i działania

chroniące

handel

Taryfowe środki ochrony przed importem:


stawki celne konwekcyjne – klauzula

najwyższego uprzywilejowania



preferencje wzajemne i jednostronne

Pozataryfowe środki ochrony przed

importem:


środki antydumpingowe



środki antysubsydyjne



ochrona przed nadmiernym

importem

Reguły konkurencji skierowane do
przedsiębiorstw:


zakaz porozumień między

przedsiębiorstwami


zakaz nadużywania pozycji

dominującej


przeciwdziałanie nadmiernej

koncentracji

Reguły konkurencji skierowane do

państw członkowskich:



zakaz pomocy udzielanej przez

państwa

członkowskie w ramach

pomocy publicznej



nakaz przekształcenia

państwowych

monopoli

handlowych



zobowiązania państw wobec

przedsiębiorstw publicznych

Oskarżenie ze strony KE o monopolistyczny

charakter

działań

MS

(pierwsze

wystosowane już w 1998 roku).

Czego oczekuje Komisja Europejska?

»Microsoft udostępnia kody źródłowe swojego

oprogramowania konkurentom, by ci mogli

stworzyć aplikacje kompatybilne z systemem

Windows oraz oprogramowaniem serwerów

Microsoftu;

»Microsoft ma zaprzestać sprzedaży swojego

oprogramowania Media Player w pakiecie z

systemem operacyjnym albo umieszczać

program razem z aplikacjami konkurentów.

Unijny sąd podtrzymał karę nałożoną na

giganta przez Komisję Europejską. Microsoft

po raz pierwszy w swojej historii zostaje

zmuszony do sprzedaży okrojonej wersji

swoich programów i do podzielenia się

sekretami z konkurentami.

Według unijnych urzędników konkurencja na

rynku programów była już tak bardzo

zachwiana, że potrzebne były drakońskie

środki naprawcze – okrojenie „Windowsów” i

zmuszenie firmy do ujawnienia sekretów.

497 mln € grzywny było już tylko wisienką na

ogromnym torcie.

Microsoft otrzymuje od KE pięć tygodni na

dostosowanie się do wyroku wydanego

w marcu 2004 r. W przeciwnym razie KE

zamierza karać koncern grzywną 2 mln €

dziennie.

Według specjalistów Komisji koncern

Microsoft

nadal

nie

przekazał

wystarczających

specyfikacji

technicznych,

które

umożliwią

konkurentom produkcję oprogramowania

współpracującego z systemami Windows.

Stało się. Zgodnie z zapowiedziami

Komisja Europejska ukarała Microsoft

kolejną grzywną. Tym razem w wysokości

ponad 280 mln €.
 
Przedstawiciele Microsoftu twierdzą, że

wyrok KE jest niesprawiedliwy i nie

uwzględnia on postępów w realizacji

zaleceń Komisji, ponadto zapada na kilka

dni przed terminem w którym Microsoft

zobowiązał

się

do

ostatecznego

rozwiązania sprawy.

Europejski Sąd Pierwszej Instancji utrzymał w

mocy wyrok i karę nałożoną na Microsoft

przez

Komisję

Europejską

w

procesie

antymonopolowym z 2004 r. – 777 mln € to

łączne kary nałożone przez KE na Microsoft.
 
Zalecenia KE:

»wprowadzenie na rynek Windows XP "N" –

wersji systemu pozbawionej odtwarzacza

Windows Media Player.

»polecenie aby Microsoft zaczął odpłatnie

udostępniać

konkurentom

szczegółowe

informacje techniczne o tym, w jaki sposób

system Windows komunikuje się z serwerami.

Sąd odrzuca apelację Microsoftu uznając, że

amerykański koncern faktycznie nadużywał

dominującej pozycji rynkowej.

Jednocześnie

Microsoft

odnosi

niewielki

sukces: 
»Sąd uznaje, że decyzja o powołaniu grupy

eksperckiej,

która

nadzoruje

rynkowe

działania i proces dostosowywania się

Microsoftu do zaleceń KE jest zbyt daleko

posunięta. Kontrowersje budziły zwłaszcza jej

uprawnienia

obejmujące

wgląd

do

dokumentów,

możliwość

przesłuchiwania

pracowników

czy

dostęp

do

kodów

źródłowych.

Rekordową grzywnę w wysokości 899

mln € kary ma zapłacić Microsoft za

to, że zwlekał z ujawnieniem informacji

o swym oprogramowaniu i żądał

wygórowanych stawek od konkurencji,

utrudniając współpracę jej produktów z

ofertą giganta z USA.

Decyzję taką ogłosiła unijna komisarz

ds. konkurencji Neelie Kroes.

Microsoft

był

bardzo

bliski

uzyskania

korzystnego dla siebie wyniku w sprawie

zarzucanych

mu

przez

KE

praktyk

monopolistycznych: za uznaniem MS winnym

głosowało 7 sędziów, przeciw było 6.

Taki rozkład głosów sugeruje, że argumenty

przytaczane przez KE na poparcie swoich

oskarżeń nie były do końca przekonujące.

Kary, narzucone Microsoft przez Komisję

Europejską, naruszały postanowienia ugody,

zawartej w marcu 2006 roku pomiędzy

Komisją Prawną i Microsoft.

Ugoda

dotyczyła

sporządzenia

dokumentacji

nt.

interoperacyjności

oprogramowań. W myśl zawartej ugody,

amerykański koncern w terminie do 18

lipca 2006 r. miał się dostosować do

nakazów Komisji.

Komisja, nie dochowując wyznaczonego

terminu, jednostronnie złamała warunki

porozumienia

i podjęła decyzję o nałożeniu kar na

koncern za niezastosowanie się do

nakazów. Uczyniono to na tydzień przed

ustalonym ostatecznym terminem.

UOKIK

zakwestionował

praktyki

TP

polegające na ograniczaniu konkurencji

na rynku dostępu do Internetu za

pośrednictwem modemu ze specjalnym

numerem

telefonicznym

(rozpoczynającym się od 0-20).

Pozycję dominującą na krajowym rynku

połączeń międzyoperatorskich w zakresie

tego rodzaju dostępu do Internetu

posiadała Telekomunikacja Polska, do

której sieci stacjonarnej należało 93%

wszystkich abonentów.

Dostawcy usług internetowych (ISP) chcący

świadczyć

usługi

z

wykorzystaniem

infrastruktury TP SA musieli podpisać ze

spółką

tzw.

umowę

o

współpracy

międzyoperatorskiej, w której określone

zostały zasady wzajemnych rozliczeń.

Pierwsze wnioski w tej sprawie wpłynęły do TP

SA już w 1996 roku, jednak do momentu

wydania decyzji przez Urząd w 2004 roku,

spółka

nie

podpisała

umowy

międzyoperatorskiej

z

żadnym

z

operatorów ISP.

Na TP SA nałożono karę w wysokości 20 mln

zł, którą potwierdził w wyroku Sąd Najwyższy.

Konkurenci rynkowi TP SA mogą transmitować

dane korzystając bezpośrednio z urządzeń spółki

lub

pośrednio

–

wykorzystując

tańszych

zagranicznych operatorów.

Postępowanie antymonopolowe prowadzone przez

Prezesa UOKiK i KE wykazało, że praktyka

Telekomunikacji polegała na wprowadzaniu do

urządzeń sterujących (ruterów) – specjalnych

poleceń

(filtrów),

których

zadaniem

było

ograniczanie przesyłu danych w zależności od

ich źródła pochodzenia. Jeśli bowiem konkurenci

TP SA korzystali z usług transmisji danych

oferowanych przez tańszych dla nich operatorów

zagranicznych, spółka stosując specjalne filtry

skutecznie

ograniczała

ich

działalność

obniżając jakość usług.

W rezultacie przedsiębiorcy zmuszeni byli

do nabywania usług bezpośrednio od

Telekomunikacji

za

cenę

nawet

kilkunastokrotnie wyższą niż oferowana przez

operatorów

zagranicznych.

Skutkiem

stosowanej praktyki było wyraźne pogorszenie

jakości, a w niektórych przypadkach nawet

całkowite uniemożliwienie transmisji danych.

W efekcie usługi oferowane w sieciach

konkurentów stały się niedostępne dla

ogromnej rzeszy użytkowników TP SA, dlatego

spółka

zobowiązana

została

do

natychmiastowej

zmiany

praktyki.

Na

operatora nałożono karę 75 mln zł.