Przesłania duchowe

­Zaufaj mi, a poprowadzę cię do światła­, te słowa usłyszałam dawno temu, w

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

medytacji i popłynęłam za nimi, dając się ponieść strumieniowi świetlistej energii,

   

   

 

 

 

 

 

 

która przenikała moją duszę, wnosząc do niej świadomość własnego istnienia.
Od tamtej chwili minęło już kilka lat, a Ja wciąż podążam ścieżką światła i

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

przyjmuję go w sobie w najwyższej ufności do duchowego prowadzenia mnie,

 

   

   

 

 

 

 

 

przez świadomość mojej duszy, przez mojego opiekuna duchowego.
Ufam i pozostaję w ciągłym kontakcie, z moim wewnętrznym światłem, a tym co

   

   

 

   

 

 

   

 

pojęłam i przejawiłam, dzielę się z wami, jako owocem mojego zrozumienia.
Oto moje słowa dla was, słowa które tworzę, kierując się światłem mojej duszy,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

światłem, które posyłam i wam, istotom, które tu zaglądają.
Niech to światło, dotrze jak najgłębiej i zjednoczy się u źródła w waszą

 

 

 

 

 

   

 

   

   

świadomością, to do tej części was chcę dotrzeć, niosąc światło w mych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

słowach.
Niech tak się stanie
Być blisko prawdy
Prawda jest jak objawienie. Docierasz do niej i stwierdzasz, że jest częścią

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

duchowej obecności, Boga. Ukazuje jego obraz w najczystszej postaci. Objawia

 

 

 

 

 

   

 

 

nam to, co pozostawało dotąd ukryte. Obnaża to, co kryje się za światem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

złudzeń naszej podświadomości.
Prawda jest w każdym z nas, w każdej części Boga, w każdej z jego postaci i

 

   

   

   

 

 

   

   

 

 

przejawiania. Jest tym, do czego dąży każda z dusz, która choć na chwilę utraciła

 

 

   

 

 

   

 

 

   

 

poczucie jej obecności w sobie.
Gdy dotykasz prawdy, odnajdujesz ją w sobie i ze zdziwieniem stwierdzasz, że

 

 

 

     

     

 

 

pozostawała w tobie od zawsze, że to, co do ciebie w danej chwili dotarło

   

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

zawsze wiedziałeś, tak jakbyś odnalazł właściwe słowa, by nazwać to, do czego

 

 

 

 

 

 

   

     

dążyłeś, by poznać.
Prawda jest wyzwoleniem, wyprowadzeniem duszy z kłamstw i wszelkich

 

 

 

 

   

   

wyobrażeń. Wyzwala w nas to, co najlepsze, ukazuje całokształt wyborów.

 

   

 

 

 

 

 

 

Prawda jest objawieniem życia, ukazuje jego głębie i pozwala zajrzeć ponad

 

 

 

 

 

 

   

 

 

niedostrzegalne.
Każdy, kto chce poznać prawdę, będzie do nie dążyć i pokonywać każde

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

wyobrażenie. Jeśli pozwolisz jej przez siebie przepłynąć, ukarze ci bezmiar

 

 

 

 

 

 

 

   

mądrości. Jeśli zechcesz ją zrozumieć, doświadczyć mocy objawienia.
Jest w tobie i przemawia przez ciebie w każdej chwili, gdy zaczynasz pojmować

   

   

 

 

   

 

 

 

 

KIM JESTEŚ.
Cała Prawda wynika z twojej świadomości i przejawia się przez twoją

 

 

   

 

   

 

 

 

świadomość i tam powinieneś jej szukać.
Poprowadzę cię do światła
Ja jestem światłem, Ja jestem tym, co starasz się pojąć. Przyjmij mnie w sobie a

 

 

   

 

   

 

 

 

 

   

 

poprowadzę cię tam, gdzie spokój zagości w twojej duszy.
Pamiętacie te słowa? Tak rozpoczyna się pierwszy rozdział w książce, którą

   

 

 

 

 

 

   

 

napisałam kilka lat temu: ,,Przesłanie Opiekuna Duchowego?. Jej napisanie, było

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dla mojego rozwoju bardzo znaczącym momentem. Wtedy, po raz pierwszy,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

świadomie nawiązałam kontakt z moją wyższą Jaźnią. Nie tylko otworzyłam się na

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

nią, ale i pozwoliłam jej na przenikanie przez moje myśli, świadome przenikanie.
Żyjąc przez pewien czas w świecie ciemności, emocji i negatywnych intencji, nie

 

 

 

   

 

 

   

 

 

dostrzegałam światła, która cierpliwie czekało u bram tej części mnie, która

 

 

 

 

   

 

 

 

 

przeżywał swoje, obecne życie. To był okres ważny, a jednocześnie pełen

 

 

 

 

 

 

 

   

 

ciekawych lekcji. Uczyłam się wtedy pokory i musiało mnie mocniej przycisnąć,

 

 

 

 

 

   

 

 

 

abym to w końcu pojęła. Pojęłam i wypłynęłam z ciemności, światło już tam było,

     

 

 

   

   

 

 

 

 

już czekało na mnie i gdy tylko otworzyłam mu swoje przestrzenie, wpłynęło do

 

   

   

 

 

 

 

 

 

 

mojej duszy i pozostało już w niej na dobre.
To światło, to część oświecona mojej duszy, poziom najwyższych wibracji, to

 

   

 

 

 

 

 

 

 

mój Opiekun Duchowy, który zawsze jest tuż obok, który jest najpiękniejszą

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

częścią mnie samej i z tej części mojej duszy, dzielę się z wami inspiracjami i

 

 

     

 

 

 

 

 

   

 

 

przesłaniami.