PODSTAWOWE KRYTERIA WYBORU TELEWIZORA PLAZMOWEGO

Wielkość telewizora i przekątna ekranu

Rozmiary telewizora plazmowego są ściśle
związane z przekątną ekranu, podawaną w
calach. Im większa przekątna, tym większa
szerokość i wysokość ekranu. Parametry te
należy dopasować do pomieszczenia, w
którym telewizor ma być ustawiony oraz do
odległości, z jakiej będzie oglądany obraz.
Należy wiedzieć, że ze wzrostem rozmiarów
ekranu plazmowego rosną rozmiary
pojedynczego piksela. Oznacza to, że oglądanie obrazu na dużym ekranie z
małej odległości mija się z celem – będą bowiem widoczne pojedyncze
piksele. Dobierając przekątną ekranu należy kierować się zasadą, w myśl
której optymalna odległość obserwatora od ekranu plazmowego wynosi 4 - 5
długości przekątnej. Np. dla przekątnej 26' będzie to ok. 2,6m – 3,2m. (1 cal
to ok. 2,5 cm). Ponieważ zależność ta jest stała, wystarczy wstawić przecinek
między cyfry oznaczające przekątną, aby uzyskać minimalną odległość
oglądania, np. 32' – 3,2m, 36' – 3,6m itd.

Złącza

Aby w pełni wykorzystać możliwości płaskiego ekranu plazmowego, dobrze
jest zaopatrzyć się w telewizor w pełni multimedialny, umożliwiający
podłączenie różnych urządzeń zewnętrznych. Podstawowe z nich to
odtwarzacz/nagrywarka DVD i dodatkowy tuner TV. Warto jednak wiedzieć,
że do telewizora plazmowego można podłączyć także komputer, kamerę

cyfrową lub cyfrowy aparat fotograficzny. Wśród
gniazd podłączeniowych w telewizorze standardem
są minimum 2 złącza komponentowe SCART (tzw.
euro-złącza) oraz złącza audio-video (białe,
czerwone, żółte wtyczki, tzw. chinch). Warte uwagi
są także złącza USB oraz czytniki kart pamięci,
pozwalające na dowolne łączenie zewnętrznych
urządzeń i przesyłanie danych. Ważnym i
przyszłościowym rozwiązaniem jest również złącze
HDMI, które umożliwia przesyłanie cyfrowego
sygnału (wizji w wysokiej rozdzielczości i

wielokanałowego dźwięku) jednym kablem i bez strat jakości. Jest ono
szczególnie ważne w kontekście odbioru telewizji HDTV (High Definition
Television) czyli przyszłościowej telewizji wysokiej rozdzielczości.

Standard HDTV

Coraz bardziej rozpowszechnia się telewizja wysokiej rozdzielczości – HDTV.
Nowy standard pojawił sie już w Polsce (Telewizja "n", Cyfra+) więc warto
zastanowić się nad telewizorem mogącym wykorzystać wszystkie zalety
HDTV. Oznaczenie HD Ready posiadają telewizory o rozdzielczości już 1024
pikseli w poziomie, jednak docelowe wymagania HDTV to conajmniej 1280
pikseli w poziomie i pionie oraz złącze cyfrowe, najlepiej HDMI. Takie
parametry pozwalają na odbiór sygnału HD bez skalowania obrazu i utraty
jakości. Dodatkową zaletą takich telewizorów plazmowych jest wysoka
rozdzielczość wyjściowa, nawet jeśli nie jest ona wykorzystywana do odbioru
HDTV.

OZNACZENIA I PARAMETRY

Przekątna ekranu
Jest to najważniejszy parametr każdego telewizora i ekranu (CRT, LCD,
plazma), ściśle związany z wielkością ekranu i rozmiarami całego urządzenia.
Przekątna ekranu oznacza odległość pomiędzy dwoma przeciwległymi
narożnikami ekranu (np. lewy dolny – prawy górny). Jest mierzona i
podawana w calach (cal lub '). Należy wiedzieć, że wraz ze wzrostem
przekątnej (i rozmiarów ekranu) rośnie także wielkość pojedynczej plamki
obrazu. Dla ekranu o przekątnej 23' wynosi ona ok. 0,37 mm, a dla
przekątnej 32' już ok. 0,51 mm. Dlatego bardzo ważne jest odpowiednie
dostosowanie wielkości kupowanego telewizora do odległości, z jakiej
zamierzamy oglądać obraz. Minimalna przekątna telewizorów plazmowych
jest większa w stosunku do LCD (obecnie najmniejsze telewizory plazmowe
posiadają przekątną 32'). Wynika to z ograniczeń konstrukcyjnych technologii
plazmowej. Na rynku dostępne są telewizory plazmowe o przekątnej od 32'
do 65'.

Rozdzielczość
Jest to drugi podstawowy parametr, określający ekrany i telewizory, zarówno
LCD jak i plazmowe. Rozdzielczość jest podawana w pikselach (piks., pks.,
pix.) i w dwóch wymiarach: szerokości i wysokości, np. 1024x768 pikseli.
Rozdzielczość oznacza liczbę pojedynczych punktów obrazu (pikseli)
zgromadzonych w jednej linii poziomej i pionowej. Im wyższa rozdzielczość
telewizora, tym wyższa rozdzielczość zapisanego obrazu, która może być
wiernie odtworzona (bez skalowania). Np. rozdzielczość obrazu nagranego w
formacie DVD to 720x576 pikseli, a rozdzielczość HDTV to już 1280x720 a
nawet 1920x1080 pikseli. Kupując telewizor plazmowy należy w miarę
możliwości wybierać jak najwyższą rozdzielczość.

Format ekranu
Nagrywany i odtwarzany obraz może mieć różne formaty, czyli różne
proporcje szerokości i wysokości. Oznacza się je liczbami przedzielonymi
dwukropkiem (szerokość : wysokość). Obecnie występują 3 formaty: kinowy
14:9, panoramiczny 16:9 oraz tradycyjny 4:3. Większość materiałów DVD jest
nagrana w formacie 16:9, podobnie jak sygnał HDTV. Tradycyjna telewizja
wykorzystuje format 4:3. W zasadzie wszystkie telewizory plazmowe
posiadają ekran w formacie panoramicznym 16:9 i jest wyposażona w funkcje
umożliwiające automatyczne lub ręczne zmiany ustawień formatu obrazu.
Zmiana formatu obrazu zwykle oznacza straty jakości. Wyświetlanie obrazu
panoramicznego na ekranie 4:3 powoduje pojawienie się czarnych pasów na
dole i na górze ekranu. Widzimy pełną szerokość obrazu, ale jego wysokość
jest mniejsza niż ekran (tzw. letter box). Funkcja rozciągnięcia obrazu na cały
ekran spowoduje, że wysokość obrazu będzie wypełniała całą wysokość
ekranu, natomiast ucięte zostaną boczne krawędzie obrazu (tzw. pan-scan).
Dostępne są telewizory z funkcją umożliwiającą prawie bezstratne,
inteligentne konwertowanie formatu obrazu.

Jasność

Parametr ten określa ilość światła emitowaną przez świecący gaz panelu
plazmowego. Jest on podawany w kandelach na metr kwadratowy (cd/m²).
Jasność telewizora przekłada się na ilość kolorów i szczegółów obrazu, które
ludzkie oko jest w stanie zarejestrować. Im większa jest jasność obrazu, tym
większą różnorodność kolorów i ilość szczegółów jest w stanie zarejestrować
ludzkie oko. Najczęściej spotykana jasność telewizorów plazmowych wynosi
od 1000 do 3000 cd/m².

Kontrast
Jest nazywany także stopą kontrastu i oznacza zdolność ekranu do
oddzielenia obszarów jasnych od ciemnych. Innymi słowy kontrast to różnica
pomiędzy najjaśniejszym a najciemniejszym elementem obrazu. Przekłada
się to bezpośrednio na paletę kolorów i ich wierne oddanie, możliwe do
zarejestrowania przez ludzkie oko. Kontrast wyrażany jest w stosunku do
liczby 1 i oznaczany liczbą oraz dwukropkiem, np. 600:1. Im wyższy kontrast
tym pełniejsza paleta barw i możliwości rejestracji przez ludzkie oko.
Telewizory plazmowe dostępne na rynku posiadają kontrast od 3000:1 do 10
000:1. Ciekawym rozwiązaniem jest tzw. dynamiczna stopa kontrastu,
polegająca na automatycznym dostosowaniu kontrastu ekranu do warunków
oświetleniowych. Należy również wiedzieć, że stopa kontrastu powinna
rosnąć wraz z przekątną ekranu. Duży ekran wymaga większego kontrastu,
ze względu na dużą powierzchnię obserwacji.

Kąt oglądania
Jest to parametr, który określa możliwe odchylenie obserwatora od
płaszczyzny ekranu. Jest nazywany także kątem widzenia. Granice kąta
oglądania wyznaczają pole, w którym można oglądać obraz na ekranie
plazmowym bez utraty kontrastu i jasności obrazu. Ograniczenie to jest
związane z samą konstrukcją matrycy plazmowej i sposobem jej działania.
Kąt oglądania podawany jest w stopniach (st lub °) w poziomie, a często
także w pionie. Należy pamiętać, że wartość kąta oglądania dotyczy kąta
zewnętrznego, czyli rozwartego. Jego wierzchołek znajduje się na środku
ekranu, a ramiona rozchodzą się na boki oraz w górę i w dół. Telewizory
plazmowe dostępne na rynku oferują kąt oglądania od 160° do ok. 180°.

Czas reakcji matrycy
Jest to szybkość, z jaką matryca plazmowa reaguje na zmiany obrazu,
nazywana także opóźnieniem lub czasem odpowiedzi. Jest podawana w
milisekundach (ms) i oznacza czas, po którym matryca plazmowa wyświetli
obraz po otrzymaniu sygnału. Im czas reakcji krótszy, tym lepiej. Zbyt długi
czas reakcji może objawić się smużeniem i zlewaniem się elementów obrazu
przy szybkich zmianach położenia na ekranie (np. sport). Aby uniknąć tego
zjawiska, wybierając telewizor plazmowy, należy szukać urządzenia o czasie
reakcji na poziomie 8 milisekund i niższym. Taki czas reakcji matrycy
zapewnia całkowitą płynność ruchu i ostrość obrazu. Telewizory plazmowe
dostępne na rynku oferują czas reakcji od 8 do nawet 1 ms. Jest to jedna z
większych zalet telewizorów plazmowych.

HD Ready

Coraz bardziej rozpowszechnia się już sygnał telewizyjny wysokiej
rozdzielczości – HDTV (High Definition Television). Aby w pełni wyświetlać
taki sygnał, telewizor musi posiadać
odpowiednio wysoką rozdzielczość oraz
złącze cyfrowe. Oznaczenie HD Ready
posiadają telewizory o rozdzielczości
już 1024 pikseli w poziomie, jednak
rzeczywiste wymagania HDTV są
większe, i wynoszą co najmniej 1280
pikseli w poziomie i pionie. Niezbędne
jest także cyfrowe złącze do
przekazywania sygnału, takie jak DVI
(Digital Video Interface) czy HDMI (High Definition Multimedial Interface).
Złącze DVI służy do przesyłania wyłącznie obrazu, natomiast standard HDMI
pozwala także na przesyłanie wielokanałowego dźwięku w postaci cyfrowej.
Takie parametry pozwalają na odbiór sygnału HDTV bez skalowania obrazu i
utraty jakości. Dodatkową zaletą takich telewizorów plazmowych jest wysoka
rozdzielczość, nawet jeśli nie jest ona wykorzystywana do odbioru HDTV.

WYPOSAŻENIE

Sposób mocowania
Standardowym wyposażeniem telewizora plazmowego jest wieszak lub
podstawa. Często jest ona obrotowa i umożliwia pochylenie ekranu pod
żądanym kątem. Większe ekrany swoją niską wagą i małą grubością
zachęcają do powieszenia na ścianie. Często specjalny wieszak lub uchwyt
dostępny jest jako wyposażenie standardowe, ale można też zaopatrzyć się
w wieszak uniwersalny. Niektóre modele można ustawić na specjalnych
stojakach i podstawach gabinetowych.

Złącza
Aby w pełni korzystać z zalet płaskiego telewizora plazmowego, trzeba mieć
do dyspozycji odpowiednie złącza, umożliwiające połączenie go z różnymi
urządzeniami. Podstawowe złącza to wejście antenowe 75 Ohm oraz złącza
komponentowe SCART. Do niedawna standardem były 2 złącza tego typu,
obecnie coraz częściej stosuje się 3. Służą one do połączenia telewizora z
takimi urządzeniami, jak magnetowid, odtwarzacz/nagrywarka DVD, tuner
TV, tuner TV SAT. Standardem są także złącza audio-video (żółte, białe,
czerwone), za pomocą których można podłączyć np. kamerę video czy
cyfrowy aparat fotograficzny. W zasadzie wszystkie telewizory są
wyposażone w złącze słuchawkowe, pozwalające na wyprowadzenie dźwięku
do słuchawek. Należy zwrócić uwagę na rodzaj złącza słuchawkowego –
niekiedy może to być odmiana tego złącza, tzw. duży jack o średnicy 3,5 mm,

która wymaga przejściówki. Powszechnie stosuje się także wyjścia RGB
(czerwony, zielony, niebieski), służące do przesyłania sygnału w postaci
składowych koloru, np. z kamery cyfrowej. Droższe modele telewizorów
mogą posiadać nawet złącze sieciowe, pozwalające na podłączenie sieci
komputerowej. Jeżeli telewizor plazmowy ma odbierać także sygnał HDTV,
musi być wyposażony w złącze cyfrowe, takie jak HDMI (High Definition
Multimedial Interface) czy DVI (Digital Video Interface). Coraz częściej
telewizory posiadają osobne gniazda PC służące do wykorzystywania ekranu
jako monitora komputerowego. Podłączenie komputera i używanie telewizora
plazmowego jako monitora możliwe jest także dzięki złączu DVI. Dobrze, jeśli
telewizor posiada wyjścia audio – cyfrowe i analogowe. Coraz częściej
można spotkać porty USB oraz czytniki kart pamięci. Dzięki nim możliwe jest
np. oglądanie filmu w formacie DivX odtwarzanego w komputerze czy
podgląd zdjęć z karty aparatu cyfrowego.

Funkcje
W zależności od modelu i producenta, telewizory plazmowe mogą być
wyposażone w różne funkcje o różnych nazwach. Najczęściej spotykane
rozwiązania to:
Filtr grzebieniowy (Digital Comb Filter) – system poprawy jakości obrazu,
polegający na wygładzaniu wybranych linii obrazu (najczęściej co 2 linie –
stąd nazwa).
Pixel Plus – jedna z najlepszych technologii

poprawy jakości obrazu. Polega

ona na dodaniu dodatkowych pikseli i zwiększeniu rozdzielczości
wyświetlanego obrazu. Pixel Plus uwydatnia głębię obrazu oraz zwiększa
paletę kolorów, podkreślając tym samym szczegóły obrazu.
Virtual Dolby Digital – dzięki specjalnemu przetwornikowi elektronicznemu
możliwe jest uzyskanie efektu dźwięku przestrzennego bez dodatkowych
głośników. Symulowany dźwięk przestrzenny jest emitowany przez głośniki
przednie.
Automatyczne strojenie – funkcja dostępna w większości nowoczesnych
telewizorów. Odbiornik sam dostraja się precyzyjnie do odbieranego sygnału.
Często funkcja ta jest połączona z automatycznym zapisem

stacji.

Automatyczny zapis stacji – funkcja umożliwiająca automatyczne

zapisywanie dostrojonych stacji pod kolejnymi numerami programów. Często
telewizor zapisuje też nazwę (logo) stacji, jeśli ta jest nadawana.

Najczęściej

funkcja ta jest połączona z automatycznym strojeniem i uruchamia się przy
pierwszym włączeniu telewizora.
Powłoka przeciwodblaskowa – jest to szczególnie ważny element w
przypadku dużych telewizorów z płaskim ekranem. Światło zewnętrzne może
powodować odbicia, refleksy i spadek kontrastu. Powłoka przeciwodblaskowa
skutecznie zapobiega temu zjawisku.
Plug & Play – jest to standard zapewniający łatwe podłączenie i użytkowanie
urządzeń zewnętrznych. Plug & Play nie wymaga instalacji dodatkowych
sterowników i oprogramowania, aby urządzenie działało poprawnie.
Menu ekranowe – nazywane też wyświetlaniem ekranowym. Funkcja ta
polega na sterowaniu wszystkimi funkcjami i ustawieniami telewizora za
pomocą aktywnego menu, które jest wyświetlane na ekranie. Najczęściej
nawigacja po menu odbywa się przy pomocy pilota.
Telegazeta – znakomita większość nowoczesnych telewizorów umożliwia
przeglądanie stron telegazety. Im większa pamięć telegazety, tym szybciej i
łatwiej można przeglądać kolejne strony. Niektóre modele telewizorów
plazmowych posiadają możliwość wyświetlania 2 stron telegazety
równocześnie, w 2 kolumnach.

PIP – obraz w obrazie (Picture In Picture). Jest to multiplikacja obrazu,
polegająca na jednoczesnym wyświetlaniu obrazu z dwóch źródeł, w
oddzielnych oknach. Dzięki PIP można np. podejrzeć program telewizyjny
oglądając film DVD. Niektóre modele telewizorów posiadają 2 tunery, które
pozwalają na użycie funkcji PIP do oglądania 2 stacji telewizyjnych
jednocześnie.

Pilot
Podstawowy element wyposażenia każdego telewizora. Umożliwia
sterowanie urządzeniem i zmianę ustawień. Możliwości sterowania z poziomu
samego telewizora są zwykle mocno ograniczone.

Dźwięk

Ze względu na ograniczone rozmiary telewizorów
plazmowych (płaski ekran i mała grubość), ograniczone są
również możliwości instalacji głośników o dużej mocy.
Głośniki najczęściej znajdują się po bokach ekranu, a często
także pod ekranem. Najlepsze modele osiągają łączną moc
muzyczną ok. 50 W z dwóch lub trzech głośników. Amatorzy
lepszych parametrów dźwięku muszą liczyć się z
koniecznością podłączenia zewnętrznych głośników, na
przykład w postaci kina domowego.

UŻYTKOWANIE i KONSERWACJA

Ustawienie telewizora
Prawidłowe ustawienie telewizora plazmowego ma kluczowe znaczenie dla
jakości oglądanego obrazu i pełnej satysfakcji z nowego sprzętu. W związku
ze wzrostem rozmiaru piksela wraz ze wzrostem przekątnej, konieczne jest
zachowanie odpowiedniej odległości między ekranem a obserwatorem.
Oglądanie obrazu ze zbyt małej odległości spowoduje, że widoczne bedą
pojedyncze piksele. Zbyt duża odległość może spowodować zmęczenie oczu
i mało wyraźny obraz. Zaleca się zachowanie proporcji od 4 do 5 długości
przekątnej. Np. dla przekątnej 37' będzie to od 3,7m do 4,6m (1 cal to ok. 2,5
cm). Ponieważ zależność ta jest stała, wystarczy wstawić przecinek między
cyfry oznaczające przekątną, aby uzyskać minimalną odległość oglądania,
np. 37' – 3,7m, 42' – 4,2m itd. Dobrze jest upewnić się przed zakupem, czy
możliwe jest zapewnienie wystarczającej odległości w miejscu, w którym ma
być ustawiony telewizor. Nie ma wyraźnych zaleceń co do wysokości, z której
powinno się patrzeć na ekran. Można jednak przyjąć, że pozioma linia wzroku
powinna przebiegać na równi z wysokością ekranu lub nieco powyżej.

Pielęgnacja
Należy pamiętać, że ekrany plazmowe są urządzeniami dość delikatnymi i
wrażliwymi na uszkodzenia mechaniczne. Szczególną ostrożność trzeba
zachować przy transporcie telewizora plazmowego. Nie wolno kłaść na nim
żadnych pakunków, a najbezpieczniej jest ułożyć go na płasko. Nie można
wystawiać telewizora na intensywne promieniowanie słoneczne i ustawiać go
w pobliżu źródeł ciepła. Do czyszczenia ekranu powinno się używać tylko
specjalnych środków do tego przeznaczonych. Nie wolno używać środków
takich, jak płyn do mycia szyb, które mogą uszkodzić delikatną powłokę
ekranu.

WARTO WIEDZIEĆ

Technologia plazmowa
Określenie plazma oznacza stan skupienia gazu w komórkach matrycy
ekranu plazmowego. Cały ekran składa się z dużej liczby potrójnych komórek
z gazem szlachetnym. Jedna komórka odpowiada jednemu subpikselowi.
Każdy piksel składa się z trzech subpikseli (RGB), które są zbudowane w ten
sam sposób (patrz schemat). Zasadę działania telewizora plazmowego
można porównać do popularnej świetlówki. Do komórki z gazem szlachetnym
dostarczane jest wysokie napięcie, dzięki czemu gaz zamienia się w plazmę,
a efektem ubocznym tego zjawiska jest wydzielanie światła. Powstałe światło
to promieniowanie ultrafioletowe, które dzięki luminoforowi (substancja czuła
na UV, pokrywająca ścianki komórki) jest zamieniane na światło widzialne.
Właściwości luminoforów w trzech subpikselach są inne, zależne od danego
subpiksela, i generują trzy podstawowe kolory (RGB). O ostatecznej barwie

decyduje częstotliwość, z jaką zapalany jest piksel. Im wyższa częstotliwość
(piksel zapala się częściej), tym jaśniejsza barwa rejestrowana przez ludzkie
oko.

Piksel i subpiksel
Pixel (Picture Element) jest podstawowym i najmniejszym elementem obrazu,
wyświetlanym na ekranie. Każdy piksel składa się z trzech subpikseli – części
składowych palety kolorów. Każdy z subpikseli jest odpowiedzialny za jeden
podstawowy kolor RGB (czerwony, zielony, niebieski), których odpowiednie
połączenie tworzy żądaną barwę końcową. W technologii plazmowej barwa
końcowa pojedynczego punktu obrazu powstaje w wyniku sterowania
częstotliwością zapalania się poszczególnych pikseli (PCM). Piksele w
ekranach plazmowych są relatywnie większe, niż te w ekranach LCD. Wynika
to z barier technologicznych – obecnie niemożliwe jest wyprodukowanie
piskla plazmowego (3 komórek z gazem) mniejszego niż 0,5 mm.

RGB
Jest to modelowy układ barw, składający się z koloru czerwonego, zielonego i
niebieskiego. RGB (Red, Green, Blue) jest stosowany w procesie
przetwarzania obrazu barwnego. Przy addytywnym tworzeniu barw, czyli
dodawaniu kolorów RGB w odpowiednich proporcjach, uzyskuje się

wszystkie barwy z palety kolorów, od białego po czarny. W
przypadku telewizorów plazmowych łączenie kolorów RGB
następuje w mózgu obserwatora, który różną częstotliwość
świecenia odbiera jako różne barwy. Jest to zatem
oszukanie ludzkiego wzroku i wykorzystanie jego
niedoskonałości.

PCM i multipleksowanie
Modulacja kodowo – impulsowa (Pulse Code Modulation)
jest układem elektronicznym, sterującym częstotliwością
zapalania pikseli w telewizorze plazmowym i ich jasnością.
Tym samym PCM jest odpowiedzialna za barwę końcową
widzianą przez użytkownika. Ponieważ niemożliwe jest
podawanie wysokiego napięcia dla każdego piksela
oddzielnie, stosuje się multipleksowanie, czyli łączenie
świecących pikseli w grupy. Specjalne układy elektroniczne
oraz PCM decydują o tym, które piksele i z jaką
częstotliwością mają się zapalić. Dzieje się to w ułamkach
sekund i jest niezauważalne dla obserwatora.

Żywotność
Jest to prognozowany okres, w którym telewizor plazmowy będzie działał
poprawnie. W starszych modelach ekranów plazmowych zdarzały się
przypadki wypalonych pikseli (zużyty luminofor) i ubytków obrazu. Obecnie
zjawisko to występuje rzadziej, a producenci podają, że żywotność
telewizorów plazmowych wynosi ok 60 tys. godzin. Przy założeniu, że
telewizor plazmowy będzie używany codziennie przez 12 godzin w ciągu
doby, daje to okres około 14 lat bezawaryjnej pracy.

Historia technologii plazmowej
Pierwszy wyświetlacz plazmowy skonstruowano w 1964 roku. Składał się z
16 pikseli i emitował tylko niebieskie światło. W latach 70-tych i 80-tych
technologią plazmową interesowały się duże firmy z branży, jednak badania
zostały zarzucone z powodu braku zainteresowania rynku przemysłowego.
Wskrzeszenie technologii plazmowej zawdzięczamy firmie Fujitsu, która
powróciła do niej na początku lat 90-tych i wyprodukowała panel plazmowy o
przekątnej większej niż 21'. Od tego czasu trwał pościg technologii
plazmowej za rozwijającą się technologią LCD.

PLUSY TELEWIZORÓW PLAZMOWYCH

Wymiary i technologia
Niewątpliwymi zaletami technologii plazmowej jest mała grubość i niska waga
całego urządzenia. Dzięki temu ekrany plazmowe świetnie nadają się do
powieszenia na ścianie i do zastosowań profesjonalnych, np. w studiach
telewizyjnych.
Telewizory plazmowe są także mniej podatne na refleksy świetlne.
Wyświetlacze plazmowe są jednak droższe od LCD, głównie z uwagi na
trudniejszy proces produkcji matryc i dużą ilość elektroniki sterującej. Obecne
starania producentów idą w stronę zmniejszenia wymiarów piksela, aby
możliwe stało się produkowanie telewizorów plazmowych o małych
przekątnych.
Wadą telewizorów plazmowych może okazać się większe zużycie prądu,
które wynosi od 200 do 450W. Jest to związane m.in. z wysokonapięciowym
procesem wzbudzania plazmy.
Między bajki można włożyć teorię, jakoby wycieka gaz z pikseli i trzeba go
uzupełniać.

Obraz
Telewizor plazmowy charakteryzuje się lepszą jasnością niż tradycyjne
kineskopy CRT i telewizory
LCD. Ponadto na korzyść
telewizorów plazmowych
przemawia krótki czas
odpowiedzi i duża paleta
kolorów. W telewizorach
plazmowych czerń oznacza
faktyczny brak światła na
ekranie. Tym samym
uzyskuje się lepszy kontrast.
Mankamentem

może

okazać się duży rozmiar
pojedynczego piksela, który
powoduje zmęczenie wzroku przy oglądaniu obrazu z małej odległości.
Dodatkowo wzrok może się męczyć za sprawą wysokiej częstotliwości, z
którą migoczą piksele plazmowe. Między innymi dlatego obraz na ekranie
plazmowym lepiej ogląda się z większej odległości.
Zalety

•

płytki, łatwy do zamontowania na ścianie

•

szerszy kąt widzenia, niż w

LCD

, oraz lepsza konsystencja kolorów

•

aż do

2006

roku wyświetlacz plazmowy lepiej sprawdzał się w przypadku

przekątnej ekranu powyżej 40 cali

•

lepszy współczynnik kontrastu od LCD

•

ma większą głębię czerni niż wyświetlacze LCD

Wady

•

większa masa niż panele LCD

•

są kruche i podatne na stłuczenie, co sprawia, że trudniej jest je

transportować i instalować

•

tendencja do nierównomiernego wypalania luminoforu, zwłaszcza przy

wyświetlaniu statycznego obrazu; aby uniknąć efektu nierównomiernego
wypalania wyświetla się na ekranie "śnieg" lub specjalnie spreparowany
obraz przez kilka sekund na godzinę; wiele telewizorów plazmowych ma
specjalną funkcję (np. "Orbitowanie", w której obraz jest okresowo
nieznacznie przesuwany), by ten problem zminimalizować; wady tej nie mają
panele LCD

•

wyświetlacz jest jaśniejszy przez pierwsze 2000 godzin pracy, po czym,

obraz stopniowo ciemnieje na skutek wypalania się luminoforu; deklarowany
czas działania współczesnych wyświetlaczy plazmowych dochodzi do 60 000
godzin; firma Sony deklaruje, że po 5 latach wyświetlacz plazmowy używany
w warunkach domowych ma ok. 60% początkowej jasności

•

na większych wysokościach, zazwyczaj powyżej 1 800 metrów n.p.m.,

wyświetlacze plazmowe wydają z siebie wyraźne brzęczenie

•

przy wyświetlaniu obrazu o bardzo wysokim kontraście, pojawia się czasami

"efekt tęczy" polegający na zielonych błyskach w czasie szybkiego
przełączania z bieli do czerni

•

przy dłuższym oglądaniu męczy się wzrok — wynika to z tego, że każdy

piksel może być tylko włączony lub wyłączony, co zmusza do emulowania
pośrednich poziomów jasności poprzez bardzo szybkie włączanie i
wyłączanie piksela (na odpowiedni czas np. 2/3 włączony i 1/3 wyłączony) —
widz tego świadomie nie odczuwa, ale oko i mózg usiłują się dostosować do
tak szybkich zmian i szybko się męczą.