10. METODA SKŁADOWYCH SYMETRYCZNYCH

Metoda składowych symetrycznych służy do analizy obwodów
trójfazowych niesymetrycznych (np. przerwa, zwarcie,
doziemienie). Polega ona na rozkładzie niesymetrycznych układów
wielkości trójfazowych (napięć lub prądów) na sumę trzech
układów symetrycznych różniących się kolejnością faz.
Symetryczny układ napięć jest układem kolejności zgodnej

, jeżeli posiada on uporządkowanie fazowe

, (rys. 1a). Układ ten wyróżnia się w zapisie

wskaźnikiem "1". Jeżeli symetryczny układ napięć posiada

uporządkowanie fazowe

, to nazywa się go

układem kolejności przeciwnej

i w zapisie

wyróżnia wskaźnikiem "2" (rys. 1b).

Układ składający się z trzech identycznych wektorów nie
przesuniętych w fazie względem siebie jest układem kolejności

zerowej

, w zapisie wyróżnia się go wskaźnikiem

"0" (rys. 1c).

W teorii składowych symetrycznych wykorzystuje się operator
obrotu o kąt 120° na płaszczyźnie zespolonej oznaczany zazwyczaj
literą

. Zatem

Podane wyżej równanie macierzowe dotyczące napięć można
odnieść do prądów.

Składowe symetryczne napięć i prądów oraz ich kombinacje
liniowe są stosowane w elektroenergetyce między innymi w
układach zabezpieczeń oraz w układach elektroenergetycznej

automatyki (np. w układach forsowania wzbudzenia generatorów
synchronicznych, w wybornikach fazowych do jednofazowego
samoczynnego ponownego załączania). Do wyodrębnienia tych
składowych symetrycznych służą odpowiednie filtry elektryczne
składowych symetrycznych, które dzielą się na napięciowe i
prądowe.