Wychowanie Przedszkolne 6/2005
57
Zielone przedszkole to niezbyt cz´sto spotyka-
na forma pracy, a szkoda, poniewa˝ jest bardzo
atrakcyjna i ma wiele zalet – przynosi korzyÊci
w pracy wychowawczej i doskonale wp∏ywa na
rozwój poznawczy dzieci. Podczas spacerów i wy-
cieczek przedszkolaki poznajà Êrodowisko –
oglàdajà, dotykajà, s∏uchajà. Mogà eksperym
entowaç i badaç, dzi´ki czemu dostrzegajà i za-
pami´tujà bardzo du˝o, zdobywajà nowe wia-
domoÊci. Analizujà ró˝ne sytuacje i wyciàgajà
wnioski. ¸atwiej im zrozumieç, co si´ dzieje
w przyrodzie. Poznajà swojà ojczyzn´ – jej pi´k-
no i histori´. Taki wyjazd wp∏ywa na rozwój ich
wyobraêni, pami´ci, uwagi, myÊlenia i mowy.
Jest tak˝e szko∏à ˝ycia – dzieci uczà si´ samo-
dzielnoÊci, wspó∏dzia∏ania i ˝ycia w grupie w no-
wych warunkach.
Zielone przedszkole daje te˝ mo˝liwoÊç lep-
szego poznania wychowanków, nawiàzania z ni-
mi bli˝szego kontaktu i pog∏´bienia wi´zi emo-
cjonalnej. Szkoda tylko, ˝e dzieje si´ to dopiero
wtedy, kiedy dzieci w∏aÊciwie rozstajà si´ ju˝
z przedszkolem.
Decydujàc si´ na zielone przedszkole, musimy
pami´taç, ˝e ta forma pracy wymaga od nas:
l
ogromnego zaanga˝owania – jesteÊmy
z dzieçmi kilka dni bez przerwy, dy˝urujàc
tak˝e w nocy
l
umiej´tnoÊci organizatorskich – wszystko
powinno przebiegaç sprawnie
l
pomys∏owoÊci – niech to b´dzie dla dzieci
i dla nas pasjonujàca przygoda.
Wyjazd na zielone przedszkole jest ogromnym
prze˝yciem zarówno dla dzieci i ich rodziców, jak
i dla nauczycielek. Taka forma pracy niesie za so-
bà wiele niespodzianek i nieoczekiwanych sytu-
acji, dlatego trzeba si´ do niej dobrze przygoto-
waç. Mimo ˝e jest to propozycja raczej dla
szeÊciolatków, warto przedstawiç jà ju˝ grupie
dzieci pi´cioletnich, aby rodzice i przedszkolaki
mieli czas na oswojenie si´ z myÊlà o wyjeêdzie
i kilkudniowym rozstaniu, a tak˝e, ˝eby mieli
ÊwiadomoÊç, ˝e szczególnie po˝àdane jest kszta∏-
towanie samodzielnoÊci i doskonalenie w czyn-
noÊciach samoobs∏ugowych.
Najwa˝niejszà sprawà zwiàzanà z wyjazdem
na zielone przedszkole jest zaufanie rodziców
i dzieci do nauczycielek. Sprzyja temu rzetelna
informacja – jakie b´dà warunki zakwaterowa-
nia, jaki planujemy program, rozk∏ad dnia,
a przede wszystkim – jaka b´dzie opieka. Warto
te˝ ustaliç form´ kontaktu z rodzicami podczas
wyjazdu, np. umówiç si´, ˝e ktoÊ b´dzie „skrzyn-
kà kontaktowà” – codziennie o umówionej porze
dzwoni do nauczycielek, otrzymuje relacj´ z da-
nego dnia, a do niego dzwonià zainteresowani,
˝eby dowiedzieç si´, co s∏ychaç u dzieci.
Pami´tajmy:
Dziecko musi czuç, ˝e jest gotowe na taki wy-
jazd, i samo wyraziç ch´ç uczestniczenia
w zielonym przedszkolu.
Czas trwania zielonego przedszkola zale˝y
przede wszystkim od mo˝liwoÊci finansowych ro-
dziców. W niniejszym artykule przedstawiamy
program wyjazdu oÊmiodniowego, z tym ˝e dwa
dni zaj´∏a w∏aÊciwie podró˝ z Warszawy do Dar-
∏ówka i z powrotem.
* * *
Wreszcie nadszed∏ dzieƒ wyjazdu. Kilkugo-
dzinnà podró˝ uatrakcyjniamy dzieciom Êpiewa-
niem piosenek, rozwiàzywaniem zagadek, oglà-
daniem bajek (w autokarze jest magnetowid).
Podczas postojów organizujemy zabawy ruchowe.
Po zakwaterowaniu i ciep∏ym posi∏ku idziemy
na pierwszy spacer nad morze. Uk∏adamy teksty
powitalne, np.:
Witaj, Ba∏tyku!
Witamy ci´, szumiàce morze!
Po m´czàcym dniu dzieci k∏adà si´ wczeÊnie
spaç. Niektóre troch´ t´sknià, trzeba wi´c je
pocieszyç, opowiedzieç bajk´. Zapowiadamy, ˝e
nast´pnego dnia czeka nas wiele atrakcji.
ZIELONE PRZEDSZKOLE W DAR¸ÓWKU
Miros∏awa Górecka
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
58
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Cele:
– ukazanie pi´kna nadmorskiej przyrody,
– poznanie pracy marynarza,
– przeprowadzanie doÊwiadczeƒ – porównywa-
nie zapachu i wyglàdu wody pochodzàcej z ró˝-
nych êróde∏,
– poznanie przyczyn zanieczyszczania wody i je-
go skutków,
– rozbudzanie twórczej ekspresji plastycznej,
– doskonalenie umiej´tnoÊci wspó∏dzia∏ania
w zespole.
Metody pracy:
obserwacja, dzia∏ania praktycz-
ne, zadania stawiane do wykonania, zabawa, po-
gadanka, rozmowa.
Formy pracy:
grupowa, zbiorowa.
Ârodki dydaktyczne:
chusta animacyjna, trzy
pi∏eczki, czapki i ko∏nierze marynarskie, s∏oiki, lu-
py, mikroskopy, kroplomierze, ilustracja przedsta-
wiajàca zanieczyszczanie morza (str. 59), kartony,
pisaki, kredki Êwiecowe.
Przebieg zaj´ç
1. Zabawy integracyjne na pla˝y z wykorzysta-
niem chusty animacyjnej (pedagogika zabawy).
Falujàce morze
– dzieci falujà chustà w ró˝-
nym tempie i z ró˝nà si∏à.
Sztorm
– dzieci falujà chustà w ró˝nym tempie
i z ró˝nà si∏à; nauczycielka wrzuca na chust´ kil-
ka mi´kkich pi∏eczek-statków, które ko∏yszà si´
na fali, sà podrzucane, ale ˝aden nie mo˝e wy-
paÊç.
Rekin
– dzieci siadajà w kr´gu na piasku, ka˝-
de trzyma chust´ pod brodà. Jedno z nich zostaje
rekinem, a dwoje ratownikami. Rekin wchodzi
pod chust´ i ciàgnàc kolegów za nogi, porywa ich
w g∏àb morza. Osoby porwane pomagajà rekino-
wi. Ratownicy stojàcy na zewnàtrz ko∏a próbujà
ratowaç wciàganych przez rekina.
2. Rejs statkiem po morzu.
Na poczàtku rejsu przedszkolaki zosta∏y paso-
wane na marynarza. Nauczycielka, wr´czajàc
ka˝demu czapk´ i ko∏nierz marynarski
1
, wypo-
wiada∏a s∏owa:
Pasuj´ ci´ na marynarza.
Nast´pnie dzieci spotka∏y si´ z kapitanem.
Obejrza∏y dok∏adnie jego mundur. Rozmawia∏y
z nim o pracy marynarza. Dowiedzia∏y si´, jakich
zasad trzeba przestrzegaç podczas rejsu, aby od-
by∏ si´ on bezpiecznie.
Potem jeden z marynarzy oprowadzi∏ dzieci po
statku. Pokaza∏ im ró˝ne pomieszczenia i wypo-
sa˝enie, np. mostek kapitaƒski i ster, maszynow-
ni´, kotwic´.
Podczas rejsu przedszkolaki obserwowa∏y
morski krajobraz – fale, mewy i ∏ab´dzie, p∏ynà-
ce w oddali statki i kutry rybackie, brzeg morski,
pla˝´, roÊlinnoÊç, port. Dzieli∏y si´ wra˝eniami.
Nauczycielka wyjaÊni∏a im poj´cie horyzont.
3. Badanie czystoÊci wody morskiej.
Po zejÊciu ze statku dzieci z pomocà nauczy-
cielki pobra∏y próbki wody z portu i na pla˝y. Po
po∏udniu podczas zaj´ç w Êwietlicy ocenia∏y stan
czystoÊci wody. Oglàda∏y jà pod lupà i mikro-
skopem. Nast´pnie wykona∏y filtr (por. str. 51)
i sprawdzi∏y, jak przebiega i jakie przynosi efek-
ty proces filtrowania.
Zastanawia∏y si´ nad przyczynami i skutkami
zanieczyszczeƒ wody – omawia∏y ilustracj´
przedstawiajàcà tankowiec, z którego wyciek∏a
ropa, wie˝´ wiertniczà, rzek´ (str. 59).
4. Wykonanie plakatu na temat:
„Ba∏tyk smutny” lub „Ba∏tyk weso∏y”.
Dzieci podzielone na kilkuosobowe grupy wy-
kona∏y plakaty, u˝ywajàc kredek Êwiecowych
i mazaków. Nast´pnie omawia∏y swoje prace i wy-
jaÊnia∏y, dlaczego przedstawione przez nie morze
MORZE, NASZE MORZE
1
Czapki i ko∏nierze marynarskie uszyte z p∏ótna oraz stroje,
w które dzieci by∏y przebrane podczas Neptunaliów, zosta∏y
przywiezione z przedszkola.
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
59
jest weso∏e albo smutne. Najcz´Êciej uzasadnia∏y
to w ten sposób, ˝e Ba∏tyk jest radosny, kiedy na
pla˝y bawià si´ dzieci, a po wodzie p∏ywajà ˝a-
glówki, a smutny jest z powodu zanieczyszczeƒ.
Dzieci powiesi∏y plakaty w Êwietlicy. Nauczyciel-
ka nagrodzi∏a je s∏odyczami.
Zanieczyszczanie morza
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
Ryso
w
a
∏
Mar
e
k
¸ukasik
60
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
2. Dzieci naÊladujà ruchem zwierz´ta morskie.
Podejdê do mnie jak ... delfin, foka, flàdra,
oÊmiornica, meduza, krab itp.
3. Neptunalia – chrzest morski.
Najpierw nastàpi∏ wybór króla, królowej i dia-
b∏a morskiego, którzy przebrali si´ w przygoto-
wane wczeÊniej stroje. Nast´pnie przy dêwi´-
kach instrumentów perkusyjnych dzieci zosta∏y
pasowane na mieszkaƒców królestwa Neptuna:
Flàdro (szprotko, foko, makrelo itp.), ja cie-
bie chrzcz´ s∏onà wodà Ba∏tyku. P∏ywaj spo-
kojnie. W nagrod´ zjesz: beczk´ soli, kilo pie-
przu i wypijesz beczk´ rumu.
Na zakoƒczenie chrztu morskiego nastàpi∏a
opowieÊç ruchowa przy muzyce relaksacyjnej na
podstawie legendy pt. „Jurata, królowa Ba∏tyku”
(str. 64). Dzieci, s∏uchajàc historii, wyra˝a∏y ru-
chem i mimikà jej treÊç.
4. Uk∏adanie kompozycji z materia∏u przyrod-
niczego pt. „Królestwo Neptuna”.
Dzieci w kilkuosobowych grupach zbiera∏y ka-
myki, patyki, muszle, bursztyny, piórka. Nast´p-
nie uk∏ada∏y z nich na chustach kompozycje b´-
dàce ich wyobra˝eniem podwodnego królestwa.
Nauczycielka sfotografowa∏a wszystkie prace.
5. Piszemy pozdrowienia znad morza.
Dzieci kupi∏y pocztówki i znaczki, aby samo-
dzielnie lub z pomocà nauczycielki napisaç po-
zdrowienia dla rodziców. Niektóre wykona∏y ry-
sunki. Nast´pnie posz∏y na poczt´, ˝eby wys∏aç
kartki.
6. Ostatnià atrakcjà tego dnia by∏a dyskoteka,
podczas której odby∏y si´ konkursy taƒca i pio-
senki oraz zgaduj-zgadula pt.
Co ju˝ wiemy o morzu.
Wszystkie dzieci dosta∏y prezent-niespodzian-
k´ – muszelkowe ludki.
Cele:
– poznanie legendy o flàdrze i Neptunie,
– przybli˝enie dzieciom tradycji chrztu morskiego,
– rozwijanie wyobraêni i ekspresji twórczej,
– wdra˝anie do wspó∏pracy,
– rozwijanie potrzeby przebywania w Êrodowi-
sku naturalnym.
Metody pracy:
pogadanka, zadaƒ stawianych do
wykonania, integrujàce, wielostronnego dzia∏ania.
Formy pracy:
indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Ârodki dydaktyczne:
stroje, trójzàb, instrumen-
ty perkusyjne, materia∏ przyrodniczy, chusty, ka-
seta z muzykà relaksacyjnà.
Przebieg zaj´ç
1. Nauczycielka opowiada lub czyta legend´
pt. „Niepos∏uszna flàdra
2
” która mówi, dlaczego
ten gatunek ryb jest p∏aski.
Dawno temu pewna m∏oda flàdra, wbrew
zakazowi Neptuna, wp∏yn´∏a do wraku statku,
poniewa˝ chcia∏a obejrzeç zatopione skarby.
W∏adca morza nie pozwala∏ na to – uwa˝a∏,
˝e statki i to, co si´ na nich znajduje, wcià˝
nale˝à do ludzi. Kiedy flàdra zajrza∏a do
skrzyni pe∏nej kosztownoÊci, zosta∏a przy-
gnieciona przez jej wieko. Z tego powodu
sta∏a si´ p∏aska.
Nast´pnie nauczycielka rozmawia z dzieçmi
na temat treÊci legendy:
l
Jak wyglàda∏o dno morza?
l
Czego zakaza∏ rybom Neptun?
l
Jakà rybà by∏a flàdra?
l
Co jà ciekawi∏o?
l
Co przytrafi∏o si´ flàdrze?
l
Co zobaczy∏a we wraku statku?
W KRÓLESTWIE NEPTUNA
2
Polskie legendy i podania, Wilga, Warszawa 2003.
61
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
OCHRONA NADMORSKICH KRAJOBRAZÓW
WIZYTA W GOSPODARSTWIE AGROTURYSTYCZNYM
2. Nast´pnie pojechaliÊmy do S∏owiƒskiego Par-
ku Narodowego, który jest Êwiatowym rezerwatem
biosfery. Dzieci poznawa∏y bogactwo fauny i flory
w muzeum i podczas spaceru – widzia∏y charakte-
rystyczne oraz rzadkie gatunki roÊlin (np. miko∏aj-
ka nadmorskiego, rosiczk´) i zwierzàt (ptactwo
wodne, sójk´, or∏a bielika, sarn´, dzika). Podczas
obserwacji przyrody korzysta∏y z lornetek i lup.
3. Kolejnym etapem wycieczki by∏o przejÊcie
szlakiem turystycznym po wydmach w Smo∏dzi-
nie. ObserwowaliÊmy charakterystyczny krajo-
braz pustynny. Przewodnik wyjaÊni∏ dzieciom
poj´cia: wydmy morskie, ruchome piaski. Omó-
wi∏ rol´ roÊlinnoÊci w powstawaniu tych zjawisk
i form krajobrazu.
Podczas spaceru nauczycielki zorganizowa∏y
zabawy na piasku: zje˝d˝anie z wysokich gór, wy-
Êcigi, malowanie or∏ów.
4. Nast´pnie przeszliÊmy brzegiem morza do
latarni morskiej w Czo∏pinie. Po drodze dzieci
zbiera∏y muszle i kamyki.
WejÊcie na latarni´ by∏o dla dzieci wielkim
prze˝yciem. Bardzo podoba∏a im si´ panorama,
statki widziane z oddali i pla˝owicze, którzy wyda-
wali si´ bardzo mali. Nauczycielka przypomnia∏a
przedszkolakom poznane podczas rejsu statkiem
poj´cie horyzont. Latarnik opowiedzia∏ im o swo-
jej pracy i o funkcji, jakà spe∏nia latarnia.
Cele:
– poznanie historii i tradycji regionu (charakte-
rystyczna zabudowa, zwyczaje),
– poznanie poj´ç: skansen, park narodowy, wy-
dma,
– kszta∏towanie wra˝liwoÊci estetycznej poprzez
obserwacj´ przyrody,
– poznanie wybranych gatunków roÊlin i zwie-
rzàt.
Metody pracy:
obserwacja, pogadanka, zabawy
ruchowe.
Ârodki dydaktyczne:
eksponaty muzealne, mapa
regionu, lornetki, lupy.
Przebieg zaj´ç
1. Wycieczka do skansenu – Muzeum Wsi S∏o-
wiƒskiej we wsi Kluki.
Tego dnia dzieci poznawa∏y histori´ regionu.
Najpierw przy wejÊciu do skansenu oglàda∏y ma-
p´ – znalaz∏y na niej Kluki, Dar∏ówek, S∏owiƒski
Park Narodowy.
Nast´pnie zwiedza∏y zabudowania gospodar-
cze i chaty – oglàda∏y piece chlebowe, domowe
sprz´ty, akcesoria rybackie, warsztat cieÊli, stro-
je ludowe oraz ∏odzie. Jednà z g∏ównych atrakcji
by∏y klumpy, czyli buty dla koni do chodzenia po
bagnach.
Przebieg zaj´ç
1. Zwiedzanie gospodarstwa agroturystycznego.
Po przywitaniu si´ z gospodarzami i ich dzieç-
mi przedszkolaki poznawa∏y gospodarstwo – oglà-
da∏y budynki gospodarcze i obserwowa∏y zwie-
rz´ta hodowlane (konie, krowy, kozy). Zwraca∏y
uwag´ na ich wyglàd, sposób poruszania si´. Do-
wiedzia∏y si´, czym si´ je karmi. Dzieci mia∏y te˝
bezpoÊredni kontakt ze zwierz´tami – pod opiekà
gospodarzy g∏aska∏y je i karmi∏y. Dowiedzia∏y si´,
jaka jest rola cz∏owieka w hodowli zwierzàt.
Cele:
– zdobycie podstawowych wiadomoÊci o ˝yciu lu-
dzi na wsi,
– poznanie wybranych gatunków zwierzàt hodo-
wanych w gospodarstwie i korzyÊci p∏ynàcych
z hodowli,
– ukazywanie pi´kna naszego kraju.
Metody pracy:
obserwacja, wielostronnego dzia-
∏ania, pogadanka.
Formy pracy:
indywidualna, grupowa, zbiorowa.
ubrany by∏ instruktor, bardzo si´ dzieciom podo-
ba∏. A mo˝liwoÊç za∏o˝enia toczka wzbudza∏a
prawdziwe emocje, zw∏aszcza wÊród dziewczàt.
5. Nast´pnie odby∏y si´ zabawy ruchowe
i zr´cznoÊciowe na placu zabaw – wspinanie si´
na wie˝´, bujanie si´ na linie (na placu znajdo-
wa∏y si´ pomys∏owe i rzadko spotykane urzàdze-
nia, na których dzieci musia∏y si´ wykazaç
sprawnoÊcià fizycznà).
6. Na zakoƒczenie wizyty w gospodarstwie
odby∏o si´ ognisko, podczas którego wszyscy
piekli kie∏baski, niektórzy przypiekali te˝
chleb.
2. Nast´pnie gospodarze zaprosili nas na degu-
stacj´ koziego mleka i mlecznych produktów.
Wszystko by∏o bardzo smaczne. Podczas pocz´-
stunku opowiadali, w jaki sposób robià sery i in-
ne produkty.
3. Kolejnà atrakcjà by∏ przejazd bryczkà po
okolicy. Dzieci zmienia∏y si´ na miejscu obok
woênicy, poniewa˝ ka˝dy chcia∏ powoziç. Jeêdzie
towarzyszy∏y radosne okrzyki, zw∏aszcza gdy
bryczka jecha∏a doÊç szybko.
4. Najodwa˝niejsi mogli te˝ pod opiekà in-
struktora jeêdziç konno. Najpierw obejrzeli do-
k∏adnie siod∏o i uprzà˝. Strój do jazdy, w który
62
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
Cele:
– przybli˝enie dzieciom wybranych zdarzeƒ z hi-
storii Polski,
– poznanie zamku w Dar∏owie, zwiedzanie po-
mieszczeƒ zamkowych,
– poznanie legend i historii zwiàzanych z miesz-
kaƒcami zamku,
– doskonalenie umiej´tnoÊci uwa˝nego s∏ucha-
nia i zadawania pytaƒ.
Metody pracy:
obserwacja, pogadanka.
Formy pracy:
zbiorowa.
Przebieg zaj´ç
Przedpo∏udnie poÊwi´ciliÊmy na zwiedzanie
zamku ksià˝àt pomorskich w Dar∏owie. Zosta∏ on
wybudowany w Êredniowieczu przez ksi´cia
pomorskiego Bogus∏awa V na wyspie po∏o˝onej
na rzece, a nast´pnie rozbudowany w wiekach
XVI i XVII. Jest to najlepiej zachowana budowla
obronna na Pomorzu.
Dzieci wys∏ucha∏y legend zwiàzanych z zam-
kiem. Najbardziej podoba∏a im si´ historia o ksi´˝-
nej Zofii, której duch podobno ukazuje si´ w zam-
ku dar∏owskim. Ubrana jest zawsze w strojne szaty
i nosi bursztynowy naszyjnik. W r´ku trzyma lich-
tarz z p∏onàcà Êwiecà.Wychodzi ze Êciany lub wy∏a-
nia si´ zza drzewa. Tak jak za ˝ycia spotyka si´ ze
s∏awnym szczeciƒskim rycerzem Janem z Masze-
wa, którego kocha∏a. Zofia nie patrzy na ludzi, któ-
rzy jà widzà, nie straszy ich i nie budzi przera˝enia.
Dzieci pozna∏y te˝ mieszkaƒców zamku na
podstawie ich portretów. Z zaciekawieniem przy-
glàda∏y si´ ubraniom, fryzurom, wàsom.
Ich zainteresowanie wzbudzi∏ los syna ksi´cia
Warcis∏awa VII – Bogus∏awa. Zosta∏ on adoptowa-
ny przez ciotk´ swojej matki krolowà Danii
i Norwegii Ma∏gorzat´. Na dworze w stolicy Da-
nii Roskilde otrzyma∏ staranne wykszta∏cenie.
Zmieniono mu imi´ na skandynawskie Eryk.
W 1397 roku oficjalnie przyznano mu tytu∏ króla
Danii, Szwecji i Norwegii. Po krótkim panowaniu
zosta∏ zdetronizowany. Zmar∏ i zosta∏ pochowany
w Dar∏owie.
Przedszkolaki obejrza∏y te˝ zamkowe po-
mieszczenia: sal´ balowà, rycerskà, ksià˝´cà sy-
pialni´, kaplic´, lochy, pomieszczenia dla s∏u˝by,
wie˝´ stra˝niczà. Przewodnik opowiedzia∏ o wy-
posa˝eniu wn´trz i ich przeznaczeniu. Pokaza∏
stroje rycerskie i broƒ. Przybli˝y∏ histori´ zam-
ku, który pe∏ni∏ ró˝ne funkcje – by∏ nie tylko sie-
dzibà ksià˝àt, ale tak˝e magazynem soli i zbo˝a,
szpitalem, wi´zieniem, sàdem.
Po zdobyciu tylu wiadomoÊci historycznych po
po∏udniu odpoczywaliÊmy na basenie. Przed-
szkolaki pod opiekà nauczycielek i ratowników
bawi∏y si´ pi∏kà, p∏ywa∏y, nurkowa∏y, bawi∏y si´
na zje˝d˝alni.
Z WIZYTÑ U KSIÑ˚ÑT POMORSKICH
63
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
PO˚EGNANIE MORZA
Cele:
– rozwijanie twórczej ekspresji plastycznej,
s∏ownej, ruchowej, konstrukcyjnej,
– kszta∏cenie umiej´tnoÊci wyra˝ania uczuç,
– çwiczenie umiej´tnoÊci prezentacji i komuni-
kacji,
– doskonalenie pracy grupowej.
Metody pracy:
oglàdowa, pogadanka, zadania
stawiane do wykonania.
Formy pracy:
indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Ârodki dydaktyczne:
materia∏ przyrodniczy, far-
by, p´dzle, pojemniki na wod´, kartony, pisaki,
kredki pastelowe, chusty, wstà˝eczki, poz∏otka,
instrumenty perkusyjne.
Przebieg zaj´ç
1. Plener malarski – malowanie nadmorskiego
pejza˝u.
Dzieci malowa∏y farbami lub pastelami kraj-
obraz. WczeÊniej nauczycielki przygotowa∏y dla
wszystkich warsztaty malarskie – kartki z bloku
przyczepi∏y spinaczami do tekturek, aby nie po-
rwa∏ ich wiatr.
2.
Budowanie zamków z piasku.
Przedszkolaki podzielone na grupy wznosi∏y
swoje budowle, przyozdabiajàc je kamykami
i muszlami. Niektóre zamki by∏y naprawd´ impo-
nujàce – okala∏y je grube mury, a wie˝e by∏y bar-
dzo wysokie.
3. PostanowiliÊmy te˝ wykonaç totem przed-
szkola – znalezionà na pla˝y ga∏àê o ciekawym
kszta∏cie udekorowaliÊmy ró˝nymi ozdobami
(wstà˝eczkami, poz∏otkiem). Nast´pnie przebra-
liÊmy si´ za piratów, wykorzystujàc chusty, pod-
wijajàc spodnie, zak∏adajàc przepask´ na oko,
i odtaƒczyliÊmy piracki taniec przy dêwi´kach
instrumentów perkusyjnych.
4. Na zakoƒczenie zabaw na pla˝y uk∏adaliÊmy
teksty, w których ˝egnaliÊmy si´ z morzem, na
przyk∏ad:
˚egnaj, szumiàcy Ba∏tyku!
˚egnaj, szumiàce, szafirowe morze!
5. Po po∏udniu poszliÊmy na spacer, aby kupiç
pamiàtki: muszelki, pocztówki i inne drobiazgi,
które chcieliÊmy zabraç do domu i do przed-
szkola.
6. Po powrocie odby∏o si´ pakowanie rzeczy
z pomocà paƒ.
Nast´pnego dnia po Êniadaniu po˝egnaliÊmy
si´ z gospodarzami. Dzieci podarowa∏y im na pa-
miàtk´ swoje prace plastyczne.
***
Po przyjeêdzie do Warszawy nie od razu rozsta-
liÊmy si´ z zielonym przedszkolem. Przypomina-
∏y nam o nim wystawy – plastyczna i fotograficz-
na. Na tej pierwszej mo˝na by∏o podziwiaç prace
dzieci wykonane nad morzem. Oglàdajàc drugà,
rodzice i dzieci z m∏odszych grup mogli zobaczyç,
co dzia∏o si´ podczas wyjazdu. PrzygotowaliÊmy
tak˝e ekspozycj´ przywiezionych okazów przy-
rodniczych i pamiàtek.
Podsumowaniem zielonego przedszkola by∏y
konkursy i zgaduj-zgadule, w których przedszko-
laki wykazywa∏y si´ znajomoÊcià regionu, w któ-
rym przebywa∏y.
Dzieci, nauczycielki i rodzice dzielili si´ swo-
imi wra˝eniami.
Jurata, królowa Ba∏tyku
Przed wiekami w niedost´pnych g∏´binach Ba∏tyku w bursztynowym
pa∏acu mieszka∏a pi´kna i dobra królowa morza – Jurata. Rzàdzi∏a mà-
drze i sprawiedliwie, otaczajàc opiekà wszystkie stworzenia, ∏agodzàc
waÊnie i rozstrzygajàc spory.
Pewnego dnia dowiedzia∏a si´, ˝e jakiÊ m∏ody rybak zarzuca w morze
sieci i ∏owi ryby. Jurat´ bardzo to rozgniewa∏o. Jej oczy ciska∏y b∏yskawi-
ce. Postanowi∏a ukaraç zuchwa∏ego m∏odzieƒca. Chcia∏a, aby syreny
oczarowa∏y go swoim Êpiewem, zwabi∏y w wodnà g∏´bin´ i utopi∏y, ˝eby
ju˝ nigdy nie gin´∏y przez niego ryby.
Wyp∏yn´∏a Jurata bursztynowà ∏odzià na powierzchni´ morza. Za nià
w muszlach podà˝a∏y syreny. Kiedy rybak us∏ysza∏ ich czarodziejski
Êpiew, spojrza∏ w stron´ morza. Zobaczy∏ królowà i jej orszak. Na widok
pi´knej Juraty zadr˝a∏o z zachwytu jego serce i uÊmiechnà∏ si´ do niej
promiennie. I wówczas sta∏o si´ coÊ, czego Jurata nie przewidzia∏a. Nie
czu∏a ju˝ gniewu. Patrzy∏a na m∏odego rybaka jak urzeczona. Pokocha-
∏a go ca∏ym sercem i on jà pokocha∏. Od tej pory królowa i m∏odzieniec
spotykali si´ ka˝dego wieczoru. Byli bardzo szcz´Êliwi.
A˝ pewnego dnia dowiedzia∏ si´ o tym w∏adca burz – Perkun. Nie móg∏
darowaç Juracie, ˝e pokocha∏a cz∏owieka. Cisnà∏ gromem w jej burszty-
nowy pa∏ac, który rozpad∏ si´ na drobne kawa∏ki. Królowa zgin´∏a pod
ruinami swojej siedziby. A m∏ody rybak wciàgni´ty na samo dno przez
pos∏uszny Perkunowi wir zosta∏ przykuty do ska∏y, gdzie cierpi do dziÊ.
Podczas sztormu na Ba∏tyku s∏ychaç jego j´ki, a fale wyrzucajà na brzeg
bursztyny – szczàtki wspania∏ego pa∏acu pi´knej Juraty
3
.
64
Wychowanie Przedszkolne 6/2005
Z
IELONE PRZEDSZKOLE
3
Tekst opracowany na podstawie legendy pod tym samym tytu∏em zamieszczonej w Legendy polskie, Wilga, Warszawa 2003.