1. Zasady projektowania elementów trasy drogi:
Do elementów trasy drogi zalicza się: proste, łuki kołowe i krzywe przejściowe.
Proste:
Odcinki proste są pożądanym elementem drogi:
-
na terenie płaskim lub w rozległych płaskich dolinach, jeżeli jest to zgodne z zasadami wkomponowania drogi w teren oraz przy
ograniczeniu długości prostych stosownie do zaleceń ust. 1,
-
w obrębie skrzyżowań i węzłów,
‐ na drogowych obiektach mostowych i dojazdach do nich,
-
w celu zapewnienia możliwości wyprzedzania na dwupasowych drogach dwukierunkowych, zwłaszcza w obrębie łuków wklęsłych,
-
gdy droga jest trasowana równolegle do prostoliniowego elementu zagospodarowania, np.: linii kolejowej, kanału, granicy obszaru
leśnego.
Długości odcinków prostych ogranicza się z uwagi na:
‐ możliwość wzajemnego olśnienia się kierujących pojazdami od zmroku do świtu,
‐ monotonię jazdy,
‐ trudności w oszacowaniu prędkości i odległości pojazdów zbliżających się z przeciwka.
Łuki kołowe i krzywe przejściowe:
‐ Należy stosować możliwie maksymalne promienie łuków ‐ większe od minimalnych promieni, a co najmniej takie, aby były dostosowane
do prędkości dopuszczalnej Vdop, gdyż wtedy nie potrzeba stosować lokalnych ograniczeń prędkości.
‐ dobór promienia łuku zależy od kąta zwrotu trasy; im mniejszy kąt zwrotu ‐ tym większy promień łuku
‐ należy unikań małych kątów zwrotu (przepisy: min =3o)
‐ przy spełnieniu innych warunków min =18o kierowca widzi mały kąt zwrotu jako załom (niekorzystne odczucie zaburzenie w estetyce)
‐ promienie sąsiednich łuków drogowych nie powinny się znacznie różnić – więcej niż dwukrotnie z uwagi na brd. Do sprawdzenia korzysta
się z wykresu (poniżej)
‐ między dwoma łukami powinno być minimalna wstawka prosta; co najmniej równa widoczności na wyprzedzanie
‐ pożądane jest, aby dwa łuki blisko położone zastąpić jednym łukiem – ze względów estetycznych i ruchowych; można zastosować łuki
koszowe
‐ w doborze wielkości promienia R należy uwzględniać długość odcinka poprzedzającego łuk kołowy (krzywa przejściowa, prosta
przejściowa) im dłuższa krzywa przejściowa tym większy promień łuku,
‐ jeśli łuk kołowy poprzedza krzywa przejściowa to jej długość do długości łuku powinien pozostawać w stosunku Lkp : Łk = 1 : 2
wartość parametru A klotoidalnej krzywej przejściowej powinien się mieścić w przedziale R/3 < A < R
‐ na krzywej S‐owej stosunek wartości parametrów A1 do A2 powinien się mieścić w przedziale 0,67 < A1/A2 <1,5
‐ dopuszcza się, ale nie zaleca biklotoidy tj. łuku złożonego z dwóch krzywych przejściowych bez łuku kołowego,
‐ przy łukach przeciwnych stosujemy krzywe es‐owe (nie ma wstawki prostej), a przy zgodnych C‐owe.
3) Opisz tok postępowania przy projektowaniu przepustów:
‐ wybranie rodzaju przepustu: kształtu przekroju, przewodu wlotu do przepustu (patrzymy na ograniczenia),
‐ ustalenie profilu podłużnego przepustu i długości,
‐ dobranie schematu obliczeniowego,
‐ dla założonej wysokości spiętrzenia przed przepustem H, wyznaczenie minimalnych wymiarów przewodu przepustu,
‐ założenie wymiarów przepustu i obliczenie rzeczywistej wysokości spiętrzenia,
‐ sprawdzenie zgodności dobranego schematu z wynikami obliczeń,
‐ obliczenie głębokości i prędkości wody na wylocie z przepustu,
‐ obliczenie głębokości rozmycia za przepustem, porównanie z wartościami dopuszczalnymi,
‐ dobranie umocnień koryta z przepustem,
Sprawdzamy z wartościami dopuszczalnymi i ograniczeniami.
4. Charakterystyki opadów i zlewni.
OPADY:
‐ Natężenie deszczu wg warstwy,
‐ natężenie wg objętości,
‐ czas trwania deszczu,
‐ częstotliwość deszczu,
‐ średni opad roczny,
‐ równomierność opadów.
ZLEWNIE:
‐ ukształtowanie pionowe, wielkość, kształt, wymiary,
‐ sposób zagospodarowania,
‐ przepuszczalność gruntów,
‐ obecność obszarów leśnych,
‐ obecność naturalnych lub sztucznych zbiorników wodnych.
GRATIS: co to są zlewnie:
Zlewnie to obszary, w obrębie których zbierająca się woda z opadów formuje w strugi wodne i odpływa do odbiorników. Zlewnie są
oddzielone od siebie działami wodnymi.
5. Narysuj węzeł koniczyna i podaj, jakie są w tym węźle łącznice.
1 – łącznice pośrednie
2 – łącznice bezpośrednie dopasowane