Ć W I C Z E N I E Nr 35
OZNACZANIE STAŁEJ RÓWNOWAGI REAKCJI
−
−
=
+
3
2
I
I
I
Cel ćwiczenia: wyznaczenie stałej równowagi reakcji pomiędzy jodem
cząsteczkowym i jonami jodkowymi w fazie wodnej.
Jod,
źle rozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszcza się w wodnych
roztworach jodku potasu, dzięki zachodzącej w układzie reakcji:
(1)
−
−
=
+
3
2
I
I
I
Stałą równowagi tej reakcji, wyrażoną wzorem:
w
w
2
w
3
c
]
I[
]
I[
]
I[
K
−
−
⋅
=
(2)
można obliczyć wykorzystując różnice współczynników podziału jodu pomiędzy
rozpuszczalnik organiczny i wodę, K, oraz pomiędzy rozpuszczalnik organiczny i
wodny roztwór jodku potasu K
1
.
W stałej temperaturze i pod stałym ciśnieniem, zgodnie z prawem podziału
Nernsta, stosunek stężeń jodu w obu fazach, rozpuszczalniku organicznym i wodzie
jest stały i równy współczynnikowi podziału K, który wyrażony jest równaniem:
w
2
org
2
]
I[
]
I[
K
=
(3)
W stałej temperaturze i pod stałym ciśnieniem stosunek stężeń jodu w
rozpuszczalniku organicznym i wodnym roztworze jodku potasu jest stały i określony
współczynnikiem podziału K
1
, wyrażonym zależnością:
w
3
w
2
org
2
1
]
I
[
]
I
[
]
I
[
K
−
+
=
(4)
Dzieląc równania (3) i (4) stronami otrzymujemy zależność (5):
w
2
w
3
w
2
w
3
w
2
1
]
I[
]
I[
1
]
I[
]
I[
]
I[
K
K
−
−
+
=
+
=
(5)
Po uwzględnieniu zależności (5) w równaniu (2) otrzymujemy zależność
pomiędzy stałą równowagi reakcji K
c
i współczynnikami podziału jodu pomiędzy fazę
organiczną i wodną, K oraz fazę organiczną i wodny roztwór jodku potasu, K
1
:
w
c
1
]
I[
K
1
K
K
−
⋅
=
−
(6)
Stałą równowagi K
c
dla reakcji (1) można obliczyć oznaczając współczynnik
podziału jodu K pomiędzy rozpuszczalnik organiczny i wodę, a także współczynniki
podziału jodu K
1
pomiędzy rozpuszczalnik organiczny i wodne roztwory jodku potasu
o różnych stężeniach jonów jodkowych [I
-
].
Wykonanie ćwiczenia
1. W suchych kolbkach z korkiem szlifowanym przygotować po 20 ml wodnych
roztworów KI, o stężeniach podanych przez asystenta.
2. Do przygotowanych roztworów dodać po 20 ml roztworu jodu w toluenie (lub
innym rozpuszczalniku organicznym), zatkać korkiem i energicznie wytrząsać.
Pozostawić do rozwarstwienia.
3. Po rozdzieleniu faz suchą pipetką pobrać po około 5 ml roztworu z warstwy
organicznej (górnej) i przelać do kuwety pomiarowej kolorymetru. W drugiej
kuwecie umieścić rozpuszczalnik organiczny (toluen).
4. Zmierzyć absorbancję kolejnych roztworów [wartości (A
2
)
i
]
5. Zmierzyć absorbancję wyjściowego roztworu I
2
w toluenie (lub innym
rozpuszczalniku organicznym) A
1
.
Lp.
[J
-
]
w
Stężenie KI
(A
2
)
i
(K
1
)
i
Opracowanie wyników
Z prawa Lemberta-Beera wynika, że absorbancja roztworu A jest wprost
proporcjonalna do stężenia c substancji absorbującej i długości drogi optycznej l:
A = A
o
⋅ l ⋅ c (7)
A
0
jest molowym współczynnikiem absorpcji.
Długość drogi optycznej jest równa grubości warstwy roztworu czyli grubości kuwety.
Ponieważ do wszystkich oznaczeń wykorzystywana jest ta sama kuweta, zmierzone
w doświadczeniu absorbancje roztworów (A
2
)
i
są proporcjonalne do równowagowego
stężenia jodu w fazie organicznej. Natomiast równowago stężenie jodu w wodnym
roztworze jodku potasu jest proporcjonalne do różnicy absorbancji [A
1
-(A
2
)
i
], gdzie A
1
jest absorbancją wyjściowego roztworu jodu w toluenie.
1. Współczynniki podziału jodu pomiędzy fazę organiczną i wodne roztwory jodku
potasu można obliczyć z zależności (8) otrzymanej po uwzględnieniu równania
(7) w równaniu (4):
]
)
A
(
A
[
)
A
(
]
I[
]
I[
]
I[
K
i
2
1
i
2
w
3
w
2
org
2
1
−
≡
+
=
−
(8)
2. Współczynnik podziału jodu pomiędzy rozpuszczalnik organiczny i wodę, K
można obliczyć z zależności (9):
]
)
A
(
A
[
)
A
(
]
I[
]
I[
K
0
2
1
0
2
w
2
org
2
−
≡
=
(9)
(A
2
)
0
jest absorbancja roztworu I
2
w fazie organicznej w równowadze z
nasyconym wodnym roztworem I
2
.
3. Wartość (A
2
)
0
należy wyznaczyć przez ekstrapolację, z wykresu zależności (A
2
)
i
od c
KI
.
4. Narysować zależność
1
)
K
(
K
i
1
−
od stężenia jodku potasu c
KI
. Zgodnie z
równaniem (6) zależność ta jest prostą, przechodzącą przez początek układu
współrzędnych.
5. Obliczyć współczynnik kierunkowy, liczbowo równy stałej równowagi reakcji K
c
,
albo za pomocą arkusza kalkulacyjnego, albo metodą najmniejszych kwadratów z
następującej zależności:
2
i
w
n
1
i
i
w
i
1
n
1
i
c
)
]
I
([
)
]
I
([
]
1
)
K
(
K
[
K
−
=
−
=
Σ
⋅
−
Σ
=