42. Budowa jądra atomowego (w tym czym są
liczby A i Z), podstawowe procesy

(przemiany) promieniotwórcze, prawo

opisujące tempo rozpadu

promieniotwórczego.

Jądro atomowe – centralna częśd atomu,
zbudowana z protonów i neutronów, zwanych
razem nukleonami.
Stanowi niewielką częśd objętości atomu, ale to w
nim skupiona jest prawie cała masa.

Liczba atomowa Z – liczba protonów w jądrze;

Liczba masowa A – łączna liczba protonów i
neutronów w jądrze.

PROMIENIOTWÓRCZOŚD - właściwośd niektórych
jąder atomowych, polegająca na zdolności do
samorzutnych przemian (rozpadu) z wysyłaniem
cząstek alfa a, beta β, rozszczepienia jądra
atomowego lub przemiany izomerycznej (izomeria
jąder atomowych).
Przemiana α – reakcja rozpadu jądra, w której
emitowana

jest

cząstka

α

(jądro

helu

4

2

He

2+

).

Strumieo emitowanych cząstek alfa przez
rozpadające się jądra to

promieniowanie alfa

.

Rozpad beta minus, przemiana β

-

-

reakcja

jądrowa

, w której emitowany jest

elektron

e

-

(

promieniowanie beta

)

oraz

antyneutrino

elektronowe. Elektron pochodzi

z rozpadu neutronu w jądrze pierwiastka, który
ulega przemianie.

Rozpad beta plus, przemiana β

+

-

reakcja jądrowa

,

w której emitowana jest cząstka
β

+

(zwana

pozytonem

lub antyelektronem)

oraz

neutrino

elektronowe.

Promieniowanie gamma –

jądra

atomowe

izotopów promieniotwórczych

po

rozpadzie znajdują się w stanie wzbudzonym.
Powrót do stanu podstawowego, o niższej energii,
powoduje

emisję

fotonu

gamma.

Prawo rozpadu promieniotwórczego mówi, że
szybkośd rozpadu jest w każdej chwili wprost
proporcjonalna do liczby jąder, które nie uległy
rozpadowi. Możemy to zapisad jako:

Czas połowicznego rozpadu – to czas, w ciągu
którego liczba nietrwałych

jąder

atomowych

(promieniotwórczych) pierwiastka, a

zatem i aktywnośd promieniotwórcza, zmniejsza
się o połowę. Jest to wielkośd wynikająca z

prawa

rozpadu naturalnego

k – stała rozpadu, która jest różna dla różnych
źródeł promieniotwórczych