Budowa anatomiczna roślin jednoliściennych
3
Zadanie 3.1.
Układ tkanek na przekroju poprzecznym młodej (pełnej) łodygi kukurydzy zwyczajnej Zea
mays, rodzina trawy Poaceae.
Materiał: przekrój poprzeczny młodej łodygi kukurydzy zwyczajnej Zea mays, barwiony
safraniną.
preparat gotowy.
Preparat ustawiamy pod małym powiększeniem (10×) tak, aby w górnej części pola
widzenia znajdowała się zewnętrzna część przekroju. Następnie wykonujemy szkic całego
przekroju i pod dużym powiększeniem obserwujemy kształt i charakterystyczne cechy
komórek, które budują poszczególne tkanki. Ustalone nazwy tkanek umieszczamy na rysunku
pamiętając o odpowiednich proporcjach poszczególnych warstw przekroju.
Budowa anatomiczna roślin jednoliściennych
3
Zadanie 3.2.
Układ tkanek na przekroju poprzecznym młodej łodygi pszenicy zwyczajnej Triticum
aestivum, rodzina trawy Poaceae.
Materiał: przekrój poprzeczny młodej łodygi pszenicy zwyczajnej Triticum aestivum,
barwiony safraniną.
Preparat gotowy.
Preparat ustawiamy pod małym powiększeniem (10×) tak, aby w polu widzenia
widoczna była jego zewnętrzna krawędź. Po dokładnym obejrzeniu wykonujemy szkic
rozmieszczenia poszczególnych tkanek. Następnie oglądamy łodygę w dużym powiększeniu
(40×) i określamy typy tkanek tam występujących. Zaznaczamy strefy zajmowane przez:
epidermę, sklerenchymę, miękisz asymilacyjny, miękisz zasadniczy i wiązki przewodzące.
Zwracamy uwagę na proporcje poszczególnych warstw i kanał powietrzny, zajmujący
wnętrze przekroju.
Budowa anatomiczna roślin jednoliściennych
3
Zadanie 3.3.
Układ tkanek na przekroju poprzecznym łodygi turzycy Carex sp., rodzina turzycowate
Cyperaceae
Materiał: przekrój poprzeczny łodygi turzycy Carex sp, barwiony safraniną.
Preparat gotowy.
Rysujemy przekrój poprzeczny łodygi turzycy, zaznaczając wszystkie typy tkanek.
Zwracamy uwagę na charakterystyczny kształt przekroju oraz na rdzeń, który może być
wypełniony tkanką lub częściowo pusty.
Budowa anatomiczna roślin jednoliściennych
3
Zadanie 3.4.
Budowa pierwotna korzenia.
Materiał: Przekrój poprzeczny korzenia kosaćca (Iris sp.), rodzina kosaćcowate (Iridaceae).
Preparat gotowy.
Preparat ustawiamy pod małym powiększeniem (10×) tak aby w polu widzenia
widoczna była jego zewnętrzna krawędź. Po dokładnym obejrzeniu preparatu wykonujemy
schematyczny rysunek, zaznaczamy w nim rozmieszczenie poszczególnych tkanek korzenia.
Następnie w dużym powiększeniu (40×) określamy typy tkanek i na rysunku zaznaczamy
strefy zajmowane przez: epiblemę, egzodermę, miękisz kory pierwotnej, śródskórnię
(endodermę), okolnicę (perycykl), drewno i łyko wiązki radialnej. Zwracamy uwagę na
proporcje poszczególnych warstw.