background image

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ADSORBERY PRZEMYSŁOWE POWINNY WYKAZYWAĆ: 

 

Dużą selektywność tzn. powinny adsorbować 
jedynie określoną substancję gazową, 

 

Dużą zdolność adsorpcji, nawet jak stężenie 
adsorbatu w gazie oczyszczanym jest nieduże, 

 

Łatwość regeneracji (desorpcji), 

 

Odporność chemiczną, 

 

Zdolność wielokrotnej regeneracji ze względu na 
koszt adsorbentu, 

 

Odporność termiczną i mechaniczną np. na 
ścieranie i zgniatanie. 

IZOTERMY BRUNAUER’A 

 

Brunauer wydzielił 5 podstawowych izoterm 
adsorpcji: 

I typ  odpowiada izotermie Langmuira i charakteryzuje się 
monotonicznym zbliżeniem się do adsorpcji granicznej, która 
prawdopodobnie odpowiada kompletnej warstwie 
monomolekularnej charakterystycznych dla adsorbentów 
mikroporowatych praktycznie nie zawierających porów 
przejściowych 

II typ  jest bardzo rozpowszechniony w adsorpcji fizycznej i 
wiąże się z powstawaniem wielomolekularnej warstwy adsorpcji 

III typ  charakteryzuje się ciepłem adsorpcji, które jest równe 
lub mniejsze co do warstwy bezwzględnej niż ciepło skraplania 
czystego adsorbatu 

Izotermy typu IV i V odpowiadają krzywym II i III i różnią się od 
nich jedynie tym, że max ciśnienie adsorpcji jest mniejsze od 
ciśnienia pary nasyconej p

s. 

Uważa się, że odzwierciedlają one 

zjawiska tzw kondensacji kapilarnej. 

 

WYTYCZNE PROJEKTOWANIA DOBORU I EKSPLOATACJI 

 

Różnorodność występujących rozwiązań konstrukcyjnych 
adsorberów stwarza możliwość  wyboru urządzenia do 
zastosowania technologii oczyszczania gazów 
odlotowych, 

 

Przy wyborze lub projektowaniu adsorbera dla 
określonego źródła emisji należy brać pod uwagę takie 
kryteria: 
 

Wymagana sprawność oczyszczania gazu, 

 

Właściwości fizykochemiczne oczyszczanego gazu 

 

Właściwości adsorbentu, 

 

Masa adsorbentu, 

 

Warunki prowadzenia procesu (okresowy, ciągły), 

 

Możliwość utylizacji produktów oczyszczania 
gazu w  macierzystym zakładzie. 

NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE ADSORBERY 

 

Węgiel aktywny, 

 

Żel kwasu krzemowego, 

 

Aktywny tlenek glinowy, 

 

Zeolity naturalne i syntezy(sita molekularne), 

 

Sorbenty węglowe. 
 

ADSORBERY Z RUCHOMĄ WARSTWĄ ADSORBENTU W STANIE 
FLUIDALNYM 
Wymiana masy zachodzi jedynie na niewielkim odcinku 
wysokości złoża powyżej rusztu utrzymującego adsorbent. 
 

IZOTERMA LANGMUIRA 

 

Jej teoria zakłada, że: 

 

Adsorpcja jest zlokalizowana i zachodzi na 
miejscach aktywnych, 

 

Nie zachodzi oddziaływanie między 
cząsteczkami zaadsorbowanymi, 

 

Na każdym miejscu aktywnym może 
zaadsorbować się tylko jedna cząsteczka, 

 

Na całej powierzchni powstaje 
jednocząsteczkowa warstwa adsorbatu 

 

Proces adsorpcji: 

Cząsteczka gazu  +  miejsce aktywne   
kompleks adsorpcji 

 

Wielkość a

m

 nazywa się pojemnością monowarstwy, 

 

Równanie to ma postać: 

 

 

=

 

 

    

     

 

Dla małych ciśnień gdy β∙p   1 zachodzi 
zależność: 
 

 

=a

m

∙β∙p 

Dla ciśnień dużych, gdy β∙p  1 następuje 
zapełnienie powierzchni monowarstwą cząstek 
 

 

=a

m

 

 

Równanie Leugmuira można przedstawić w postaci 
równania prostej 

 

 

 

=

 

 

 

  

 

 

 

 

    

Czyli 

 

 

 

=

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 
 

 

 

 

Na podstawie pojemności monowarstwy a

m

 [mol/g] 

określa się powierzchnię właściwą adsorbentu: 

a

0

= a

m

∙N∙ω

cz   

[m

2

/g]

  

 

N- liczba Avogarda 6,02∙1023 [mol

-1

ω

cz

- powierzchnia elementarna [ηm

-2

 

ADSORBERY Z NIERUCHOMĄ WARSTWĄ ADSORBENTU 

 

Pionowy (d do 3m, h- wysokość części cylindrycznej do 
2m, wysokość warstwy adsorbentu od 0,5 do 1,2 m), 

 

Poziomy (d do 2m, h od 3 do 10 m, wysokość warstwy 
adsorbentu od 0,5 do 1,2 m), 

 

Pierścieniowy (zwiększa wydajność procesu przy 
znacznie mniejszych zmianach niż stożkowy i przy 
niewielkim spadku ciśnienia (400Pa)), 

 

Stożkowy, 

 

Nowe rozwiązania konstrukcyjne: 
 

adsorbent umieszczamy w cylindrycznych 
pojemnikach, 

 

adsorbent w pojemnikach o kształcie 
prostopadłościanu rozmieszczonych 
wielopoziomowo, 

 

Adsorber wielosekcyjny (pozwala obniżyć 
całkowity spadek ciśnienia). 

 
ADSORBERY Z RUCHOMĄ WARSTWĄ ADSORBENTU 

 

Podczas oczyszczania gazów odlotowych z 
zanieczyszczeń gazowych przebiega w sposób ciągły, bez 
wyłączania urządzenia na czas regeneracji warstwy, 

 

Adsorbery te stanowią kolumny pionowe, w których 
adsorbent pod wpływem siły ciężkości przesuwa się z 
góry w dół kolumny, 

 

Kolumna ta składa się z 3 części:  
górnej  rurkowy wymiennik ciepła do chłodzenia 

adsorbentu 

środkowej  strefa adsorpcji 
 dolnej  rurkowy wymiennik ciepła jako desorpcji 

ADSORBERY PÓŁKOWY 

 

Półki, desorber, chłodnica, 

 

jest to kolumna z preferowanymi półkami, w których gaz 
przepływa otworami półki, powodując ruch ziaren 
adsorbentu do przelewów i ich opadanie z półki na 
półkę, 

 

obliczanie kolumny adsorpcyjnej sprowadza się do 
obliczenia wysokości warstwy adsorbentu, na której 
przebiega proces adsorpcji, średnicy kolumny oraz 
prędkości podawania i odbierania adsorbentu, 

 

w instalacji zastosowano dwustopniowy adsorber z 
ruchomą warstwą aktywnego koksu. Adsorbent ten 
opada przez system żaluzji z góry w dół adsorbera, gaz 
zanieczyszczony przepływa krzyżowo. 

background image

 

RÓWNANIE SZIŁOWA 

 

Oznaczając wysokość frontu adsorpcji przez H0 możemy 
zdefiniować warunki pracy adsorbera 

 

 

Przenoszenie równoległe frontu adsorpcji 
zachodzi gdy: 

 

  

 

  

=const 

 

Postępuje rozmycie frontu adsorpcji gdy: 

  

 

  

 0 

 

Postępuje zwężenie się frontu gdy: 

  

 

  

 0 

 

Najczęściej zachodzą warunki przenoszenia równoległego 

τ

a

=K∙H-τ

 

okres formowania frontu sorpcji jest 
przedstawiony odcinkami krzywej, okres 
przenoszenia frontu linią prostą, 

 

W razie przenoszenia skokowego (H=0) równanie 
Sziłowa przybiera postać: 

τ

a

=K∙H 

 

dokonując bilansu masowego procesu adsorpcji w 
czasie τ

otrzymujemy 

τ

a

=