E3

background image

I WSTĘP TEORETYCZNY

Opór (R) jest inaczej nazywany rezystancją i jest to wielkość, która charakteryzuje

relację między napięciem, a natężeniem prądu elektrycznego w obwodach prądu stałego.
Opór definiowany jest wzorem: (prawo Ohma)

Gdzie: U-napięcie, I-natężenie

Opór definiowany jest też poprzez drugie prawo Ohma, które wiąże go z wymiarami

przewodnika:

Gdzie: ρ – opór właściwy, l – długość przewodnika, S – powierzchnia przekroju
poprzecznego przewodnika

Opór jest liniowo zależny od temperatury. Rośnie wraz ze wzrostem temperatury.

Współczynnikiem zależności jest . Wzór pozwalający na obliczenie tego współczynnika
otrzymuję się poprzez przekształcenie wzoru empirycznego na zależność oporu od
temperatury.

Gdzie: R

0

- opór w temperaturze odniesienia, R - opór w temperaturze T, T - temperatura dla

której liczymy współczynnik , T

0

- temperatura odniesienia

W obwodach prądu stałego stosuje się opór, aby ograniczyć prąd w nim płynący.

Służą do tego oporniki (rezystory), które mogą być połączone szeregowo lub równolegle. Aby
wyliczyć opór zastępczy dla odpowiedniego połączenia oporników stosuje się wyprowadzenia
podane poniżej.

A) Połączenie szeregowe:

U

1

+U

2

=U

z

IR

1

+IR

2

=IR

z

/I

R

1

+R

2

=R

z

B) Połączenie równoległe:

I

1

+I

2

=I

z

Źródło: www.zadane.pl

/U

background image

II OPRACOWANIE DANYCH

ΔT=0,1 °C
ΔR=0,1 Ω

1. Ogrzewanie oporników:


T [°C] R

C

[Ω] R

Ni

[Ω] R

Pt

[Ω]

24,5

99,9

114,2

109,4

31,0

118,9

112,2

38,0

122,5

114,9

43,0

125,2

116,6

44,0

99,9

48,0

128,3

118,5

53,0

131,1

120,1

55,0

99,9

58,0

134,3

122,1

63,0

137,4

124,0

65,0

99,9

68,0

140,4

125,9

73,0

143,7

127,8

75,0

99,9

78,0

147,3

129,8

83,0

150,6

131,7

85,0

99,8

88,0

153,9

133,6

93,0

157,4

135,5

95,0

99,8

97,0

160,4

137,2


y = 0,6298x + 98,3

R² = 0,9984

100

110

120

130

140

150

160

170

24 29 34 39 44 49 54 59 64 69 74 79 84 89 94 99

o

p

ó

r

R

[

Ω

]

temperatura [°C]

Zależność R

Ni

od temperatury

background image

a=(0,629±0,007)
a=R

0


|

| |

|



a=(0,378±0,002)
a=R

0


|

| |

|















y = 0,3787x + 100,26

R² = 0,9997

100

110

120

130

140

24 29 34 39 44 49 54 59 64 69 74 79 84 89 94 99

o

p

ó

r

R

[

Ω

]

temperatura [°C]

Zależność R

Pt

od temperatury

background image

2. Chłodzenie oporników:


T [°C] R

C

[Ω] R

Ni

[Ω] R

Pt

[Ω]

94,0

159,3

136,5

90,0

99,8

88,0

157,2

135,3

83,0

154,8

133,9

80,0

99,9

78,0

152,1

132,3

73,0

149,0

130,4

70,0

99,9

68,0

145,9

128,6

63,0

142,0

125,7

60,0

99,9

58,0

134,5

122,3

53,0

131,6

120,6

50,0

99,9

48,0

128,4

118,5

43,0

125,4

116,7

40,0

99,9

38,0

122,3

114,8

33,0

119,2

112,8

31,0

99,9

118,0

111,9

30,0

99,9

117,4

111,5


a=(0,703±0,019)
a=R

0


|

| |

|

y = 0,7032x + 95,841

R² = 0,9905

100

110

120

130

140

150

160

24

29

34

39

44

49

54

59

64

69

74

79

84

89

94

99

o

p

ó

r

R

[

Ω

]

temperatura [°C]

Zależność R

Ni

od temperatury

background image


a=(0,42±0,01)
a=R

0

|

| |

|

3. Połączenie szeregowe oporników:


1

=

2

=10%·10,3=1,03

z

=1,03+1,03=2,06

R=10,3 Ω (doświadczalnie)
R=10 Ω (teoretycznie)

R

z

=19,8 Ω (doświadczalnie)

R

z

=20 Ω (teoretycznie przy założeniu że R=10 Ω)

R

z

=20,6 Ω (teoretycznie przy założeniu że R=10,3 Ω)

4. Połączenie równoległe oporników:

ΔR

z

=

|

|

|

|


R=10,3 Ω (doświadczalnie)
R=10 Ω (teoretycznie)

y = 0,4156x + 99,042

R² = 0,9931

100

110

120

130

140

24

29

34

39

44

49

54

59

64

69

74

79

84

89

94

99

o

p

ó

r

R

[

Ω

]

temperatura [°C]

Zależność R

Pt

od temperatury

background image

R

z

=5,3 Ω (doświadczalnie)

R

z

=5 Ω (teoretycznie przy założeniu że R=10 Ω)

R

z

=5,15 Ω (teoretycznie przy założeniu że R=10,3 Ω)

III PODSUMOWANIE:

Nie liczono współczynnika dla węgla ponieważ wartość oporu nie zmienia się wraz

ze zmianą temperatury, a niewielkie odchylenia od wartości 99,9 mieszczą się w granicach
niepewności wskazań omomierza, która wynosi w tym zakresie 0,1. Udowodniono także że
wzory wyprowadzone dla oporu zastępczego w połączeniu szeregowym i równoległym mogą
być stosowane, ponieważ wartość wyliczona ze wzoru jest prawie równa wartości
wyznaczonej doświadczalnie, a niewielka różnica między nimi zawiera się w przedziale
niepewności.

IV BIBLIOGRAFIA

a) http://wwwnt.if.pwr.wroc.pl/laborki/regresja/
b) http://www.1pf.if.uj.edu.pl/c/document_library/get_file?uuid=ad6061ab-ee94-4039-

bfc1-8d5cd191f5d4&groupId=5046939

c) http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezystancja

V ZAŁĄCZNIKI

Z1- kopia wyników pomiarowych

Z2 - wstępny plan pracy


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
E3
E3
E3.2, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, fizyka
Ch5 E3
e3 nasze
e3
lista rownan AM3 ODE 2011 e3
e3 2
E3
Ch9 E3
E3 ?DANIE ELEKTRYCZNYCH ZRÓDEŁ ŚWIATŁA I POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA
fiz-e3, LABORATORIUM Z FIZYKI
Ch2 E3
Ch8 E3
E3 Funkcje dwóch i wielu zmiennych
e3
NSL E3 zacisk srubowy V klema i Nieznany
E3

więcej podobnych podstron