Artykuł pobrano ze strony

eioba.pl

APATIA - Narkolepsja, Chroniczne Zmęczenie, Śpiączka: Przyczyny i Terapia

Totalna APATIA życiowa, totalne lenistwo, przesypianie całej doby, najlepiej na okrągło, to w istocie silna PSYCHOZA
LĘKOWA. LĘK przed życiem, LĘK przed miłością. Rodzime zielarstwo poleca herbatkę z kopru włoskiego, herbatkę z
dzikiej róży, skrzyp i aloes a także inne dobrze znane środki zaradcze.

Przemęczenie - Śpiączka - Ospałość

Totalna APATIA życiowa, totalne lenistwo, przesypianie całej doby, najlepiej na okrągło, to w istocie silna
PSYCHOZA LĘKOWA. LĘK przed życiem, LĘK przed miłością.

APATHEIA (gr.) to beznamiętność, stan niepodatności na wzruszenia, spokój wewnętrzny. Dla stoików, sceptyków
czy cyników greckich stan maksymalnie pożądany, tyle że wobec trudności czy sił zła, gdzie potrzebna rozwaga i
zimna krew. Od greckiego słowa apatheia pochodzi polskie słowo 'apatia', które jednak ma inne znaczenie,
chorobowej patologii. Apatia to stan znacznie zmniejszonej wrażliwości na bodźce emocjonalne i fizyczne.
Towarzyszy mu obniżenie aktywności psychicznej i fizycznej, utrata zainteresowań, zmniejszenie liczby kontaktów
społecznych, anhedonia. Apatia jest bardzo częstym objawem depresji. Występuje także w zaburzeniach nerwicowych,
we wczesnej fazie kalectwa lub jako reakcja na silny uraz psychiczny. Ciekawe jak słowo może zmienić swoje
znaczenie przechodząc w swoją patologię.

ANHEDONIA to zasadniczo brak lub utrata zdolności do odczuwania przyjemności życia. Anhedonia jest jednym z
kluczowych objawów pomocnych przy diagnozowaniu depresji. Występuje również w przypadku schizofrenii oraz
niektórych innych zaburzeń psychicznych. Anhedonia jest często doświadczana przez osoby uzależnione od
narkotyków w fazie odstawienia. W szczególności dotyczy to takich stymulantów jak kokaina i amfetamina, które
wyczerpują cały zapas dopaminy oraz innych ważnych neurotransmiterów w organizmie. Anhedonia zaburza
funkcjonowanie społeczne, ponieważ otoczenie nie potrafi odczytywać stanów emocjonalnych osoby cierpiącej na to
zaburzenie. Czasem obserwuje się anhedonię indukowaną gdzie jednostka w określonej grupie (klasztornej lub
politycznej) podporządkowuje się wymogom powściągliwości emocjonalnej, dokonując swoistego „odcięcia się” od
uczucia radości i zadowolenia z codziennego życia, relacji z bliskimi itp. Znieczulica społeczna to kumulacja apatii,
anhedonii i podobnych stanów psychicznych.

APATIA (bierność, ospałość) to nic innego, jak silny lęk, który Tobą rządzi, kieruje i manipuluje, powstrzymując
totalnie od właściwych życiowych decyzji, aktywności i pracy. APATIA (Apatio) rodzi się z lęku przed
RODZICAMI i z powodu braku właściwych wzorców MIŁOŚCI w domu rodzinnym. Dzieci apatyczne, to dzieci
niekochane, dzieci z zimnego chowu. APATIA to też lęk przed p/oddaniem się swej MIŁOŚCI, ucieczka przed
odczuwaniem, za którą kryje się nadwrażliwość czy przewrażliwienie. APATIA pokazuje zawsze osobowość
owładniętą lękiem, sparaliżowaną życiowo, niezdolną do twórczej aktywności i pracy, pełną buntu wobec
stawianych wymagań w pracy, pełną buntu wobec życiowych obowiązków. APATIA powoduje wycofywanie się z
życia, unikanie kontaktów towarzyskich, niechęć wobec gości, często też niechęć i awersję wobec aktywności
życiowej, przejawianej przez bliskich. Sam LĘK wytwarzany przez APATIĘ oznacza, że osoba z tym syndromem
generalnie nie ufa biegowi życia, nie jest zdolną do samodzielnego życia i przeżycia. LĘK to generalnie brak zgody na
życie, niepozwalanie sobie, by żyć pełnią życia i troszczyć się o siebie, aranżować twórczo wszystkie swoje sprawy.

Daje to obraz dużego dziecka

niezdolnego do samodzielnej egzystencji, chętnie kontrolowanego przez apodyktycznego

rodzica.

NARKOLEPSJA - Senność Napadowa, oznacza skumulowanie bardzo silnego STRACHU zwanego WIELKIM
STRACHEM, podpartego totalną awersją, niechęcią do miejsca i osób z którymi się przebywa. Myśli typu "nie chcę
być tutaj', "nie chcę być z tymi osobami", poczucie "nie dam rady", czyli życiowe zniechęcenie i nieudacznictwo, to

napęd "Wielkiego Strachu". Stany NARKOLEPTYCZNE występują u osobników psychicznie niedojrzałych i
nieprzygotowanych do życiowych ról i obowiązków. Szczególnie u wielu kobiet pojawiają się po opuszczeniu domu
rodzinnego, w którym były przyzwyczajone do władzy i opieki apodyktycznej i kontrolującej matki. Mężczyznę z taką
patologią zwie się potocznie maminsynkiem lub niedorajdą. Podłoże NARKOLEPTYCZNE u osoby bywa przyczyną
nieuzasadnionej AWERSJI do bliskich (partnera) oraz manifestuje się jako zaburzone postrzeganie i niewłaściwa
ocena bliskich osób, a szczególnie osoby partnera (współpracownika, wspólnika). U adeptów Ścieżki Duchowej
napady NARKOLEPSJI znamionują strach, lęk, opór i nieakceptację GURU, DHARMY (NAUKI) i SANGHI
(Wspólnoty) oraz BOGA. NARKOLEPSJA jawi się wtedy adeptom także jako napadowa senność, w czasie
słuchania NAUK lub prowadzonych PRAKTYK, także może pojawić się jako gwałtowna ucieczka ze wszelkich
zajęć terapeutycznych czy duchowych, które konfrontują wewnętrzne problemy i wyparte emocje.

NERWOWA NADWRAŻLIWOŚĆ na swoim punkcie (na temat siebie) osób z APATIA i NARKOLEPSJA to
także objaw strachu, niepokoju, lęku i nieufności do życia czy ludzi. Osoby takie są niekomunikatywne i mają
wielkie kłopoty z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich. Często wycofują się ze wszelkich związków
międzyludzkich, popadając w chorobliwe odosobnienie, które wymusza stan lękowy. Serce jest zamknięte nawet dla
bliskich, a osoba unika ludzi i świata i wycofuje się z życia stając się coraz bardziej drażliwą na punkcie swojego
EGO, chorego od lęku. Charakterystyczne, że osoby takie w procesach personalnych, zwykle nie cierpią
wywnętrzania się, czyli dzielenia odczuciami, lub twierdzą, że nic nie czują. Ich czucie serca bywa totalnie
zablokowane lub awersja do ludzi i totalna nieufność nie pozwala im na dzielenie się odczuciem serca. Lęk
doprowadza często do braku odczuwania i zamyka serce całkowicie, a osoba odbiera konieczność "spowiedzi" w
procesie terapeutycznym jako dręczenie i reaguje awersją lub złością.

APATIA oznacza też napady OSŁABIENIA, a te dają właśnie stany NARKOLEPSJI. Napadowa senność z
powodu nagłego napływu słabości jest jak sen narkotyczny. Stany OSŁABIENIA wskazują na potrzebę
psychicznego odpoczynku od własnych lęków, które MĘCZĄ DUCHA. Osoba często błędnie myśli, że to inne
osoby lub prace ją męczą. Atak słabości pojawia się często przed wypełnieniem jakiegoś ważnego zadania lub
podjęciem ważnej decyzji. Bywa, że uniemożliwia wychodzenie do pracy, występy, wyjazdy, prace artystyczne, a
osoba często też myśli błędnie, że jej "intuicja" powstrzymała ją od czegoś, czego robić nie powinna lub w podobny
sposób. Skumulowany LĘK kontroluje osobowość, ale nie jest on żadną intuicją, a osoba powstrzymuje się często od
ważnych i istotnych zadań życiowych czy twórczych. W naukach duchowych (joga, sufizm) i w mistyce
chrześcijańskiej ten stan wymęczenia osoby przez LĘKI EGO nazywa się UTRUDZENIEM lub wprost
UMĘCZENIEM.

ZMĘCZENIE i MĘCZLIWOŚĆ, zwykle chroniczne, kumulujące się w NARKOLEPSJI i sennej APATII, to opór
do życia, nuda i znudzenie oraz brak miłości i zaangażowania do tego, co się robi i do tych, z którymi się jest. Brak
entuzjazmu do życia daje chroniczne ZMĘCZENIE, a opór przed życiem i ludźmi daje AWERSJE, Dveśa (w
Sanskrycie), czy raczej jest rodzajem NIECHĘCI i ZNIECHĘCENIA do wszystkich i do wszystkiego.
Charakterystyczne jest zwykle obwinianie jeszcze innych, za to, co się osobie nie chce, czy za to, że powstał u niej stan
niechęci, awersji, odrzucenia. APATYK czy APATYCZKA odrzuca innych, potrafi nawet odrzucić z wielką awersją
kogoś, o kim twierdzi, że go kocha, co sprowadza postępowanie osoby do całkowitego absurdu. Brak jest woli
przezwyciężania trudności, brak woli walki o życie. Wszelka niechęć do wysiłku w pokonywaniu trudności i
przeszkód jest uważana za przeszkodę w rozwoju osobistym czy duchowym, ale nade wszystko jest to poważne
zaburzenie osobowości dające syndrom ucieczki.

OZIĘBŁOŚĆ PSYCHICZNA, brak ekspresji uczuciowej (wyższej) w stosunku do bliskich (partnera),
niewyrażanie uczuć miłosnych, brak okazywania oznak sympatii, wdzięczności, lubienia etc., też zasadza się na silnym
LĘKU, który jest zwykle wyłącznie silnym LĘKIEM przed ojcem i jego napastliwością (czasem też molestowaniem).
Osoba taka swoje wspomnienia w związku z OJCEM zawsze myli i projektuje na swoich partnerów i bliskich
(współpracowników) odtwarzając usilnie relację z ojcem opartą na lęku (FOBOS) i poczuciu zagrożenia (DEIMOS).
Co gorsza swoje relacje z ojcem i emocje do ojca przenosi na Boga i Guru/ Kapłana uniemożliwiając sobie praktycznie
Rozwój Duchowy. OZIĘBŁOŚĆ PSYCHICZNA zwykle jest związana z nieakceptacją własnego ciała (twarzy),
wyglądu, płci, roli życiowej etc. Czasem kończy się też to oziębłością płciową, która psychiczne zimno dopełnia.
Osoby oziębłe psychicznie "zapominają" zwykle nawet takich słów jak dziękuję i proszę, gdyż nie przeżywają ani nie
wyrażają żadnej wdzięczności - podstawowego uczucia w Rozwoju Osobisty i Duchowym.

NARKOLEPTYCY często czują się lekceważeni, sztywni i napięci, gdyż są sami niekomunikatywni, niewyluzowani

i osamotnieni. Jest to jednak tylko skutek ich braku właściwej i otwartej, serdecznej komunikacji z otoczeniem.

NARKOLEPSJA jest to zespół chorobowy uznawany za dziedziczny, gdzie ryzyko zachorowania wśród krewnych
jest około 10 razy większe niż w populacji ogólnej. Narkolepsja objawia się niepohamowanymi, napadowymi stanami
senności, trwającymi zwykle około 10-20 minut, najczęściej spowodowany silnymi emocjami jak trema, szok, strach,
wstyd, podniecenie, ekscytacja. Takich ataków jest zazwyczaj kilka w ciągu dnia, średnio co 2-3 godziny. Przyczyny
choroby nie są do końca znane. Prawdopodobnie, powodem zasypiania w ciągu dnia jest brak fazy REM podczas snu
dobowego, której braki są nadrabiane podczas ataków narkoleptycznych. Odczuwane jest to jako sen na jawie.
Narkolepsji mogą towarzyszyć tak zwane porażenia senne: w okresie przejścia od snu do czuwania przez kilkanaście
minut występuje całkowita niezdolność do ruchu i mowy oraz omamy wzrokowe lub wyobrażenia o przerażającej,
katastroficznej treści. Bardzo często osoby cierpiące na narkolepsję podczas ataku snu w ciągu dnia wszystko słyszą, a
gdy mają otwarte oczy także widzą, lecz z powodu porażenia mięśni (katalepsja) nie mogą się poruszać. Obecnie
narkolepsja wiązana jest z brakiem komórek wytwarzających hipokreatynę i uważana za chorobę mózgu.

LĘK jest lilitową energią Chaosu, Ciemności i Nieuporządkowania. Poddawanie się sile LĘKÓW to poddawanie się
najstarszej mocy ciemności, która wiedzie do życiowego TCHÓRZOSTWA, uciekania od życia, wycofania z życia i
w rezultacie do osamotnienia i izolacji od ludzi. Niezdolność do rozwiązywania życiowych problemów, niezdolność
do przezwyciężania życiowych trudności i przeciwności, brak asertywności, a prozaicznie niezdolność do walki o
życie w społeczeństwie pierwotnym, to już całkowity paraliż życiowej mocy poprzez lilitową siłę LĘKU. Tchórzostwo
życiowe kończy się zwykle poważniejszymi problemami i dolegliwościami WORECZKA ŻÓŁCIOWEGO, a
czasem też wypadkami z powodu przyćmienia rozsądku i brawury. Człowiek podszyty dużym TCHÓRZEM pokazuje
swoją bardzo słabą energię życiową, a TCHÓRZOSTWO z niego wychodzi szczególnie przy każdej okazji,
wymagającej odrobinę odwagi cywilnej i człowieczeństwa, trochę walki o życie i byt czy sprawiedliwość.

ŚPIĄCZKA, zarówno chroniczna senność lub długie spanie, a także śpiączka jako rodzaj letargu czy zapaści sennej,
to także LĘK i ucieczka przed kimś lub czymś. To także ucieczka przed wyrażaniem własnej twórczości i tożsamości.
Częsta to dolegliwość niespełnionych artystów i twórców.

Osoby z opisanym portretem psychologicznym często mają problemy i dolegliwości z PĘCHERZEM
MOCZOWYM, ponieważ jest on narządem kumulacji lęku, niepokoju i strachu. Podłoże psychiczne APATII i
NARKOLEPSJI może doprowadzić do ROZEDMY PŁUC, co kończy zwykle definitywnie życie w świecie
fizycznym. Częste też są przypadki samobójstw (rezygnacji z życia) lub myśli o samobójstwie, ale nie u wszystkich
osobników. Pojawiają się też pseudoduchowe natchnienia o wyższości życia w izolacji od ludzi, chociaż Życie
Duchowe jest prawdziwie Życiem Wspólnotowym, gdyż nawet KLASZTORY są WSPÓLNOTAMI dla otwartych
serc, a nie miejscami zsyłki dla serc zamkniętych przez LĘK i odciętych od innych całkowicie. Anioły jak mawiają
mistycy różnych kultur mają Jeden Wspólny Boski Umysł i są ze sobą połączone, tak, że ich serca są dla siebie
wzajem OTWARTE... Nie ma miejsca dla izolacji czy apatii...

TRĄDZIKI i tak zwane potocznie SYFKI - oznaczają silne nieakceptowanie siebie, nielubienie siebie, a czasem
nawet wstręt lub awersję do samego czy samej siebie. Brak radości życia i brak akceptacji siebie. Dość często stoi za
tym syndrom niechcianego dziecka, które pojawiło się przypadkiem. Tłumienie drobnych wybuchów gniewu zamiast
ich odreagowanie gdzieś w kibelku albo w kuchni, jak uczą terapeuci, także jest podłożem psychicznym dla rozwijania
się WYPRYSKÓW na skórze.

Dolegliwości ZĘBÓW to objaw niezdolności do podejmowania właściwych decyzji i często nieumiejętność
decydowania w ogóle. Nieprawidłowe decyzje, błędne decyzje nieoparte na prawdzie, a na LĘKU, a także totalny
paraliż decyzyjny, kierowanie się błędnymi pomysłami i przesłankami przy wyborze i decyzji czy niezdolność
dokonania wyboru zawsze rujnuje uzębienie.

APATIA to objaw LĘKU (FOBOSA), który chce zniszczyć nasze życie, miłość i ostatecznie nas samych w
procesie złego funkcjonowania, wymuszonego przez energię lilitową LĘKU. Taki tam DEMON umysłu.

Samoleczenie i Terapie Alternatywne

Ze znanych terapii alternatywnych można zaproponować kilka

myśli afirmatywnych do intensywnej pracy częstego
powtarzania sobie, aż do skutku, na dobry początek życiowej
terapii mentalnej. Afirmowanie to inaczej technika
autosugestii, czyli intensywnego zmieniania nastawienia. W
wypadku apatii i depresji oraz stanów stowarzyszonych z tymi
patologiami, wygenerowanie odpowiedniego nastawienia
bywa kluczem do wyzdrowienia. Autosugestie dobrze jest
powtarzać sobie w połączeniu z głębokim relaksem lub sesją
muzykoterapii czy wibracjoterapii.

Akceptuję siebie, akceptuję się całkowicie, tutaj i teraz. Lubię siebie. Kocham siebie. Troszczę się o siebie i dbam o
siebie. Jestem wystarczająco dobrą osobą aby żyć. Akceptuję swoje życie. Życie jest dla mnie bezpieczne. Ufam
biegowi życia. Z radością idę naprzód. Akceptuję siebie w strumieniu życia. Zgadzam się z sobą i z życiem, które jest
dla mnie. Lubię siebie i troszczę się o siebie oraz o swoje życie. Ufam, że Boska Mądrość i Boskie przewodnictwo
zawsze mnie Ochrania, Wspiera i Prowadzi. Chcę być tutaj i teraz i chcę odpowiadać na wyzwania życia. Otwieram
serce dla ludzi i porozumiewam się z serca. Jestem w podróży przez wieczność i mam dużo czasu na wszystko.
Jestem bezpieczna/y, z łatwością i w spokoju odrzucam stare i witam NOWE w moim życiu. Z łatwością podejmuję
wszelkie decyzje w moim życiu. Jestem chcianym, akceptowanym i kochanym Dzieckiem Wszechświata. Sam/a
troszczę się o swój umysł i serce oraz o swoje życie. Jestem silną/-ym i dynamiczną/-ym KOBIETĄ/MĘŻCZYZNĄ,
uosobieniem Kobiecości/Męskości. Kocham swoje kobiece/męskie ciało, kocham siebie jako kobietę/ mężczyznę,
kocham swoją kobiecość/męskość. Spokój Ducha otacza mnie i mieszka we mnie.

Najlepsze treningi medycyny alternatywnej dla Ciebie, jeśli zauważasz u siebie wspomniane objawy to Reiki
NentastuHo, Rebirthing (Bhastrika) oraz Asertywacja (Tantra). Orientalne systemy medycyny naturalnej polecają
Żeń-Szeń w różnych postaciach dla aktywizacji sił życiowych czy może raczej woli życia. Rodzime zielarstwo poleca
herbatkę z kopru włoskiego, herbatkę z dzikiej róży (dla usuwania stanów melancholii), kardamon, cymanon
jako przyprawy do potraw, krwawnik pospolity jako dodatek do sałatek, skrzyp (herbatka), tymianek (jako napar
oraz jako przyprawę), wywar z kory czeremchy, a także aloes. Ma się wrażenie, że dolegliwości takie jak apatia i
inne związane, medycyna ludowa zna od bardzo dawna...

Prema Dharmin

Autor: Prema Dharmin
Artykuł pobrano ze strony

eioba.pl