•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Energie odnawialne
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
1
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
2
Biznes, interes, przedsięwzięcie handlowe, produkcyjne przynoszące zysk; potocznie
także: firma realizująca to przedsięwzięcie.
Business i słowa z nim związane:
•
busy,
•
busily,
•
businesslike
wskazują na:
•
zapracowanie,
•
pracowitość,
•
rzeczowość związaną z podejmowaniem działalności gospodarczej jak również na
prowadzenie interesów.
Ludzi biznesu od czasów co najmniej Arystotelesa nurtuje zagadnienie dotyczące istoty
działania gospodarczego, czy ogólniej, samego biznesu.
Według Arystotelesa możemy podejmować dwa rodzaje działań na polu biznesu.
Pierwszy rodzaj działalności skierowany jest na utrzymywanie dobrej kondycji
antycznego przedsiębiorstwa, jakim było gospodarstwo rodzinne czyli oikos. Stanowiło
ono organizację, w której funkcje gospodarcze i społeczne wiązały się z obowiązkami
powstałymi z więzi wspólnoty jaką jest rodzina i z przymusów ustroju niewolniczego. W
czasach nowożytnych niewolników zastąpiły maszyny i pracownicy najemni, a potem
cała sieć urządzeń automatycznych i komputerów obsługiwanych przez personel. W polu
etyki biznesu pojawiła się kwestia obrony godności i strzeżenia wartości osobowych.
Można jednak, mimo zmieniającej struktury gospodarczej, mówić o prowadzeniu
działalności gospodarczej wywodzącej się z idei kierowania oikos. Sztukę prowadzenia
oikos nazywał Arystoteles oikonomiką. Prowadzą ją współcześni przedsiębiorcy i te
grupy menedżerów, którym leży na sercu przede wszystkim utrzymanie dobrej kondycji
firmy. Osiąga się ją nie na drodze szukania łatwego, szybkiego zysku i tym samym
narażania firmy na zbytnie ryzyko, lecz poprzez działania długofalowe, umacniające
miejsce firmy na rynku.
W tym duchu we współczesnej etyce biznesu ukształtowało się przekonanie, że
maksymalizacja zysku nie jest celem działania gospodarczego, a rezultatem jego
prawidłowej realizacji. „Biznes nastawiony jest na zysk. Jednak osiąga go dostarczając
dobra i usługi, a znaczną część inwestuje, stwarzając miejsca pracy. Zysk nie jest
końcem ani celem ostatecznym działalności gospodarczej, jest on rozdzielony i
ponownie inwestowany”. Uzyskanie zysku jest efektem właściwego działania
gospodarczego, służy do pomiaru kondycji firmy i w tym sensie stanowi przedmiot
zabiegów, ale nie jest celem w tym sensie, że każda czynność w ramach projektowanych
3
działań gospodarczych od razu ma przynieść zysk i tylko takie działania, które
natychmiast przynoszą zysk są podejmowane.
Kiedy prawidłowo zostaje przeprowadzony projekt gospodarczy czy operacja finansowa,
wtedy też automatycznie wzrasta wartość właścicielska firmy, na którą składa się suma
oczekiwanych dywidend oraz zysk kapitałowy, jaki osiągnąć może właściciel ze swojego
wkładu inwestycyjnego. Jej wzrost ma być celem współczesnego biznesu. „Celem
definiującym biznes jest maksymalizacja wartości dla właściciela w długim okresie przez
sprzedaż towarów i usług”. Firma solidna o dobrej opinii podejmująca długofalowe
projekty gospodarcze i poprzez uczciwe działanie redukująca ryzyko związane z pokusą
uzyskania szybkiego zysku stanowi rzeczywistą wartość dla właściciela jej akcji. Taki jest
cel prowadzenia przedsiębiorstwa.
Jednak jak zauważył już Arystoteles w IV w. p.n.e., oprócz sztuki zarządzania
gospodarstwem (oikonomia) istnieje sztuka zarobkowania (chremastyka). Określa ona
sposoby osiągania jak największego zysku, przeważnie z samych operacji finansowych.
Nie chodzi o rozwój przedsiębiorstwa, ani o zapewnienie godziwych warunków życia dla
własnej rodziny, czy jak to ma miejsce współcześnie dla pracowników. Celem staje się
szybki zysk, a motywem bogacenie bez granic. Nieograniczona żądza posiadania więcej
i więcej (pleonaksja) prowadzi do podejmowania działań nie liczących się z normami
etycznymi. Jest również przyczyną nieosiągnięcia głębokiej satysfakcji płynącej z
poczucia spełnienia. Ten stan spełnienia, wewnętrznej harmonii nazywał Arystoteles
swoistym rodzajem szczęścia: eudajmonią. Żądza posiadania nie mająca granic,
pleonaksja, prowadzi do odczuwania stałego niezadowolenia z aktualnego stopnia
bogactwa.
Praca (ekonomia)
From Wikipedia
Skocz do: navigation, szukaj
Praca jest miarą wysiłku włożonego przez człowieka w wytworzenia danego dobra.
Najczęściej wyrażana jest ona w roboczogodzinach. Praca jest jednym z trzech
czynników produkcji – pozostałe dwa to ziemia (ekonomia) oraz kapitał. W niektórych
teoriach ekonomicznych praca nazywana jest kapitałem ludzkim, co czasami oznacza
również zdolności posiadane przez siłę roboczą. Jeżeli ludzie wykonujący pracę są do
niej dobrze przygotowani i posługują się zaawansowaną technologią, to uzyskują dużą
wydajność pracy. Mogą te same dobra wykonać szybciej i lepiej.
W ujęciu Smitha praca całego narodu odpowiada współczesnej kategorii produktu
krajowego brutto. Definicja ta podkreśla, że bogactwo społeczeństwa rodzi się z
wykonywanej przez jego członków pracy. Jednak praca ta może zostać źle
spożytkowana, co owocuje niską jej wydajnością. Grupy źle zorganizowane muszą
4
włożyć więcej pracy, aby uzyskać ten sam efekt, co te o lepszym wewnętrznym
uporządkowaniu.
Społeczeństwa, które inwestują w edukację przyszłych pracowników, stają się bogatsze,
od narodów wydających swoje dochody na kosztowne systemy pomocy społecznej. Aby
ludzka praca mogła być dobrze spożytkowana ekonomia musi opierać się na wolnym
rynku. W gospodarce tego typu dzięki inicjatywie przedsiębiorców aktywności ludzka
może zostać skierowana w najbardziej odpowiadające całej społeczności kierunki. Inne
systemy ekonomiczne często powodują marnotrawstwo ludzkiej pracy (np. komunizm).
Ciemną stroną rynku pracy jest powstawanie zjawiska bezrobocia. Pracodawcy nie chcą
ponosić kosztów utrzymania gorszych pracowników, kiedy mogą zatrudnić lepszych albo
zastąpić ich nowoczesną technologią zwiększającą wydajność pracy.
Każdej osobie wykonującej pracę należy się za nią godziwe wynagrodzenie. Jeżeli jest
ono wypłacane okresowo, to określa się je jako płacę (potocznie "pensja"). Często koszt
pracy podaje się jako koszt roboczogodziny. W przypadku edukacji jednostką bywa
czasami godzina lekcyjna (45 min).
Nie wolno dodawac stron porno. Wszystkie takie hardcorowe niuanse nie beda
akceptowane - no chyba ze to strona LPRu,
Administrator moze usunąc strone bez podania przyczyny - bo to ma byc tak, ze katalog
ma byc przyjazny i wartosciowy nie ze wzgledu na PR - ale ze wzgledu na tresc. No sory
Gwarancją dodania strony do katalogu jest wykupienie linka sponsorowanego
bądź wymiana cieplych słów z Administratorem - ale mowie Wam - nie wart funta klakow,
Dodajemy strone glowna, ewentualnie subdomene - .php, .htm., itp - no sory
Nie beda akceptowane aliasy
Jesli dodajesz katalog stron tym bardziej poprosze Cię o wpis niniejszego katalogu do
tego który dodajesz. Bez buttonow na pierwszej stronie, ale wpis byc w takim wypadku i
wypada i nie da sie inaczej.
Proszę raczej dodawac wpisy do juz istniejących kategorii, a nie tworzyc nowe.
Strone mozna dodac do trzech odpowiadajacych kategorii
Prosze o estetyczne potraktowanie tej procedury - Zwracac uwage czy polskie znaki sie
nie powykrzaczaly, czy wszystko jest cacy
5