1
TRWAŁOŚĆ
TRWAŁOŚĆ
WYKŁAD:
WYKŁAD:
G
Geosyntetyki w budownictwie
eosyntetyki w budownictwie
GEOTEKSTYLIÓW I WYROBÓW POKREWNYCH
GEOTEKSTYLIÓW I WYROBÓW POKREWNYCH
dr inż. Angelika Duszyńska
Zastosowanie geotekstyliów i wyrobów pokrewnych
wymaga, aby materiały te spełniały określone
funkcje przez minimalny oczekiwany okres, zwany
okresem użytkowania.
Okres użytkowania
Okres użytkowania
Podział konstrukcji ziemnych z zastosowaniem
Podział konstrukcji ziemnych z zastosowaniem
geosyntetyków ze względu na okres eksploatacji:
⇒
tymczasowe – 5
÷10 lat,
⇒
średnio-okresowe – 10
÷30 lat,
⇒
trwałe – min 60
÷120 lat w zależności od
rodzaju konstrukcji i uregulowań krajowych.
Głównym
zadaniem oceny trwałości jest oszacowanie
zmian właściwości
geotekstyliów w trakcie projektowanego
okresu użytkowania.
Właściwości funkcjonalne
Właściwości funkcjonalne
Każda z funkcji geotekstyliów uwarunkowana jest jedną
lub
więcej
właściwościami
tzw.
właściwościami
“znaczącymi” lub “funkcjonalnymi”.
Właściwości funkcjonalne
Właściwości funkcjonalne
Analiza trwałości geotekstyliów
Analiza trwałości geotekstyliów
¾
wyszczególnienie istotnych czynników środowiskowych,
¾
określenie możliwych mechanizmów degradacji w
odniesieniu do wybranego materiału i środowiska,
¾
oszacowanie właściwości osiągalnych w funkcji czasu,
¾
określenie odpowiednich współczynników redukcyjnych lub
¾
określenie odpowiednich współczynników redukcyjnych lub
właściwości osiągalnych pod koniec projektowanego okresu
użytkowania,
¾
sprawdzenie czy oszacowane właściwości osiągalne pod
koniec projektowanego okresu użytkowania są większe od
właściwości wymaganych.
Trwałość geotekstyliów
Trwałość geotekstyliów
Na trwałość geotekstyliów wpływ mają:
Na trwałość geotekstyliów wpływ mają:
¾
skład geotekstyliów:
9
polimerowa struktura wyrobu
(termoplasty amorficzne i skrytokrystaliczne)
(termoplasty amorficzne i skrytokrystaliczne),
9
rodzaj zastosowanego polimeru (PP, PE, PET, PVC, PA),
¾
dodatki (antyutleniaczne, stabilizatory UV).
¾
środowisko fizyczne i chemiczne,
¾
warunki przechowywania i instalacji,
¾
obciążenia przekazywane na geotekstylia.
2
Czynniki wpływające na trwałość
Czynniki wpływające na trwałość
geotekstyliów
geotekstyliów
nieprzekrytych gruntem:
nieprzekrytych gruntem:
¾
ultrafioletowa składowa promieniowania
słonecznego,
¾
ciepło i utlenianie,
¾
wilgotność i opady atmosferyczne,
¾
tlenek azotu i siarki, ozon, itp.
Czynniki wpływające na trwałość
Czynniki wpływające na trwałość
geotekstyliów
geotekstyliów
przekrytych
przekrytych gruntem
gruntem::
¾
uziarnienie i ostrokrawędzistość,
¾
kwasowość / zasadowość (pH),
¾
jony metali zawartość związków organicznych
¾
jony metali, zawartość związków organicznych,
obecność tlenu,
¾
wilgotność i temperatura,
¾
mikroorganizmy (grzyby, bakterie),
¾
korzenie roślin, gryzonie.
Cechy związane z trwałością
Cechy związane z trwałością
¾
odporność na starzenie się w warunkach
atmosferycznych,
¾
odporność na degradację mikrobiologiczną,
¾
odporność na ciecze (odcieki),
p
(
),
¾
odporność na hydrolizę,
¾
odporność na utlenianie termiczne,
¾
odporność na uszkodzenie w trakcie wbudowywania.
W normach (PN-EN 13249
÷ 13267) szczegółowo określono
badania jakie należy przeprowadzić dla geotekstyliów i
wyrobów pokrewnych w zależności od ich przewidywanej
funkcji i zastosowania:
¾
w konstrukcjach zbiorników wodnych zapór i kanałów
Zakres badań trwałości
Zakres badań trwałości
geotekstyliów
geotekstyliów
¾
w konstrukcjach zbiorników wodnych, zapór i kanałów,
¾
w budownictwie komunikacyjnym,
¾
w zastosowaniach przeciwerozyjnych,
¾
w robotach ziemnych, fundamentach i konstrukcjach
oporowych,
¾
na składowiskach odpadów stałych i ciekłych.
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Geotekstylia i wyroby pokrewne, które:
¾
zostały wytworzone z poliestru, polietylenu, poli-
propylenu, poliamidu 6 (6.6) i
¾
nie zawierają surowców wtórnych,
Okres eksploatacji
Okres eksploatacji ≤≤ 5 lat
5 lat
mogą być uważane za zachowujące dostateczną trwałość
co najmniej przez 5 lat okresu użytkowania, pod
warunkiem, że stosuje się je:
¾
nie
w
funkcji
zbrojenia
i
jeżeli
wytrzymałość
długoterminowa nie jest istotnym parametrem, oraz
¾
w gruntach naturalnych o pH pomiędzy 4 i 9,
¾
w gruncie o temperaturze < 25
°C.
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Geotekstylia,
które
zostały
wytworzone
z
poliestru,
polietylenu, polipropylenu, poliamidu 6 (6.6) i nie zawierają
surowców wtórnych, mogą być uważane za zachowujące
d
t t
t
ł ść
j
i j
25 l t
k
Okres eksploatacji
Okres eksploatacji 55÷÷25 lat
25 lat
dostateczną trwałość co najmniej przez 25 lat okresu
użytkowania, pod warunkiem że stosuje się je:
¾
w gruntach naturalnych o pH pomiędzy 4 i 9,
¾
w gruncie o temperaturze < 25
°C,
¾
oraz jeżeli pomyślnie przeszły odpowiednie badania
odporności
na
czynniki
chemiczne
(utlenianie,
hydroliza, oddziaływanie kwasów i zasad).
3
¾
badania wymagane przez normę zharmonizowaną
(zależnie od dziedziny i funkcji),
Okres eksploatacji
Okres eksploatacji > 25 lat,
> 25 lat,
trudne warunki środowiskowe
trudne warunki środowiskowe
Ocena trwałości
Ocena trwałości
¾
dodatkowe badania - głównie próby eksploatacyjne,
¾
bezpośrednia ocena rozmiarów degradacji w terenie,
¾
wydobycie geotekstyliów bezpośrednio po ich
wbudowaniu, po pewnym okresie eksploatacji i
po upływie projektowanego okresu użytkowania.
Starzenie się w warunkach atmosferycznych
Starzenie się w warunkach atmosferycznych
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Starzenie
się
geotekstyliów
powyżej
poziomu
terenu
powodowane
jest
głównie
przez
oddziaływanie
ultrafioletowej składowej promieniowania słonecznego.
Zwykle geotekstylia są wystawione na działanie promieni UV
tylko przez określony czas podczas składowania transportu i
tylko przez określony czas podczas składowania, transportu i
wbudowywania, a później są chronione przez warstwę gruntu.
Przy dłuższym przetrzymywaniu wyrobu powyżej poziomu
terenu, oddziaływanie promieni słonecznych powoduje rozkład
polimerów i utratę właściwości. Proces ten może być
dodatkowo przyśpieszany przez zanieczyszczenia atmosfery i
kwaśne deszcze.
Konsekwencjami starzenie się wyrobów polimerowych są:
Â
pogorszenie się jakości wyrobu:
¾
właściwości fizyczne:
- wygląd, gęstość, integralność (struktura),
Starzenie się w warunkach atmosferycznych
Starzenie się w warunkach atmosferycznych
Ocena trwałości
Ocena trwałości
¾
właściwości mechaniczne:
- wytrzymałość na rozciąganie, odporność na pełzanie
Â
degradacja polimeru:
- rozkład cząsteczkowy (zrywanie łańcuchów),
- zmniejszenie masy cząsteczkowej,
- formowanie się grup z wolnych rodników.
Starzenie się
Starzenie się
w warunkach
w warunkach
atmosferycznych
atmosferycznych
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Wpływ sadzy na odporność na UV
25
50
75
100
p
ro
ce
n
t o
dpor
no
ści
[
%
]
Polyethylene
Polypropylene
Sposoby zabezpieczania
wyrobów polimerowych przed
starzeniem:
Â
Poliolefiny (PP, PE):
0
25
0
1
2
3
4
5
6
zawartośc sadzy (%)
p
y (
)
¾
dodatki sadzy
i/lub
¾
stabilizatory UV
(absorbery nadfioletu),
Â
Poliestery (PET):
¾
stabilizatory UV
lub
¾
pokrycie ochronne ze
stabilizatorami UV.
Odporność na
Odporność na
starzenie się
starzenie się
w warunkach
w warunkach
atmosferycznych
atmosferycznych
Badania
Badania
trwałości
trwałości
Jeżeli dopuszcza się, że się geosyntetyk nie zostanie
przykryty gruntem w dniu wbudowania, powinien on zostać
wcześniej poddany badaniu na starzenie się w warunkach
atmosferycznych.
Wadą badania naświetlania w czasie rzeczywistym jest długi
okres badania w niekontrolowanych, zmiennych warunkach.
Alternatywnym sposobem badania jest zastosowanie metody
przyspieszonej
wg
PN-EN
12224.
Wymaga
to
kontrolowanego środowiska, w którym próbki są wystawione
na działanie naprzemiennie naświetlania ultrafioletowego oraz
i
d
Odporność na starzenie się
Odporność na starzenie się
w warunkach atmosferycznych
w warunkach atmosferycznych
Badania trwałości
Badania trwałości
zraszania wodą.
4
Najważniejszymi zmiennymi, w badaniach zgodnie z
PN-EN 12224, są:
9
długość fali (zwykle od 300nm do 400nm) oraz energia
emitowana przez lampy;
9
temperatura na powierzchni próbki (zwykle 50
°C do 75°C);
Odporność na starzenie się
Odporność na starzenie się
w warunkach atmosferycznych
w warunkach atmosferycznych
Badania trwałości
Badania trwałości
9
temperatura na powierzchni próbki (zwykle 50
°C do 75°C);
9
częstotliwość cykli naświetlanie UV/ zraszanie wodą
(standardowo 5 h na sucho/1 h zraszania);
9
całkowity czas naświetlania UV (min 320 godzin) i całkowity
czas badania.
Po cyklu wystawiania próbki na w/w oddziaływanie określa
się pogorszenie właściwości wyrobów zgodnie z normą PN-
EN 12226.
W celu
prognozy
prognozy trwałości
trwałości
czyli określenia zmian
właściwości geotekstyliów wskutek poddania ich badaniom
starzenia, dokonuje się, zgodnie z normą PN-EN 12226, oceny
wizualnej próbek wystawionych na działanie czynników
Odporność na starzenie się
Odporność na starzenie się
w warunkach atmosferycznych
w warunkach atmosferycznych
Badania trwałości
Badania trwałości
wizualnej próbek wystawionych na działanie czynników
atmosferycznych i porównuje je z próbkami kontrolnymi.
Ocenia się:
Â
zmiany w wymiarach i masie powierzchniowej
Â
zmiany właściwości mechanicznych:
¾
procentową zmianę wytrzymałości
¾
zmianę odkształcenia przy maksymalnym obciążeniu.
Maksymalny czas poddawania
Maksymalny czas poddawania
geotekstyliów oddziaływaniu czynników
geotekstyliów oddziaływaniu czynników
atmosferycznych
atmosferycznych
Z a s t o s o w a n i e
W y t r z y m a ł o ś ć
s z c z ą t k o w a
M a k s y m a l n y c z a s
p o d d a w a n i a
g e o t e k s t y l i ó w
c z y n n i k o m
a t m o s f e r y c z n y m
> 8 0 %
1
÷ 4 m i e s i ę c y *
6 0
÷ 8 0 %
2 t y g o d n i e
z b r o j e n i e l u b i n n e
z a s t o s o w a n i a , w
Ocena trwałości
Ocena trwałości
6 0
8 0 %
y g
k t ó r y c h w y t r z y m a ł o ś ć
d ł u g o t e r m i n o w a
j e s t i s t o t n y m
p a r a m e t r e m
< 6 0 %
p o k r y ć w d n i u
i n s t a l a c j i
> 6 0 %
1
÷ 4 m i e s i ę c y *
2 0
÷ 6 0 %
2 t y g o d n i e
i n n e z a s t o s o w a n i a
< 2 0 %
p o k r y ć w d n i u
i n s t a l a c j i
* w z a l e ż n o ś c i o d p o r y r o k u i p o ł o ż e n i a w E u r o p i e
Wytrzymałość szczątkowa wyraża stosunek wytrzymałości na rozciąganie
próbki poddanej oddziaływaniu do wytrzymałości na rozciąganie próbki
kontrolnej (nie poddanej oddziaływaniu czynników degradujących).
Badania trwałości
Badania trwałości
Odporność na czynniki chemiczne
Odporność na czynniki chemiczne
¾
utlenianie,
¾
wewnętrzna hydroliza,
¾
oddziaływanie kwasów i zasad,
¾
badania dla specyficznych warunków środowiskowych.
¾
¾
poliestry
poliestry
– odporność na hydrolizę zgodnie z
PN-EN 12447,
¾
¾
poliolefiny (polipropyleny i polietyleny)
poliolefiny (polipropyleny i polietyleny)
– odporność na
utlenianie zgodnie z PN-EN ISO 13438,
¾
¾
poliamidy
poliamidy
– odporność na hydrolizę oraz na utlenianie.
Badania specjalne w zależności od polimeru
Badania specjalne w zależności od polimeru
Â
Degradacja polimeru na skutek jego reakcji z tlenem,
Â
Polimery stosowane do produkcji geosyntetyków
szczególnie podatne na utlenianie:
¾
poliolefiny: PP i PE.
Utlenianie
Utlenianie
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Â
Sposoby zabezpieczania
wyrobów polimerowych
przed utlenianiem:
¾
przeciwutleniacze,
¾
określona konfiguracja polimerów i wyrobów
Utlenianie
Utlenianie
Badania trwałości
Badania trwałości
W
badaniach
na
utlenianie
zgodnie
z
normą
PN-EN ISO 13348 próbki geosyntetyków poddawane są w
określonym czasie działaniu roztworu wodnego wzbogaconego
tlenem
pod
ciśnieniem
50
barów
w
podwyższonej
temperaturze °C
temperaturze °C.
Po cyklu wystawiania próbki na w/w oddziaływanie określa się
pogorszenie
właściwości
wyrobów
zgodnie
z
normą
PN-EN 12226. Określa się zmianę wytrzymałości na
rozciąganie oraz wydłużenie przy maksymalnym obciążeniu w
stosunku do wyników otrzymanych dla próbki nie poddanej
oddziaływaniu.
5
Utlenianie
Utlenianie
Badania trwałości
Badania trwałości
Badanie odporności na utlenianie zgodnie z EN ISO 13438
Zastosowanie
Rodzaj
polimeru
Temp.
Czas
Wytrzym.
szczątkowa
Zbrojenie lub inne
zastosowania, w których
wytrzymałość
długoterminowa jest
istotnym parametrem
Polipropylen
Polietylen
110°C
100°C
28 dni
56 dni
Polipropylen 110°C 14
dni
Wszystkie inne zastosowania
Polietylen
100°C 56
dni
≥ 50%
Hydroliza wewnętrzna
Hydroliza wewnętrzna
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Â
Rozkład cząsteczkowy spowodowany reakcją
specyficznych chemicznych struktur
monomerowych z wodą lub parą wodną,
Â
Podatność jest zależna od:
¾
ciężaru cząsteczkowego,
¾
końcowej grupy karboksylowej,
Â
Polimery stosowane do produkcji geosyntetyków
szczególnie podatne na hydrolizę:
¾
Poliestry (PET).
Hydroliza wewnętrzna
Hydroliza wewnętrzna
Ocena trwałości
Ocena trwałości
Hydroliza wewnętrzna występuje w roztworach wodnych lub
gruntach wilgotnych, bez względu na wskaźnik pH.
Efekt tego procesu może być dodatkowo wzmocniony przez
temperaturę i kationy w roztworze alkalicznym
temperaturę i kationy w roztworze alkalicznym.
Włókna podatne na hydrolizę wewnętrzną (głównie poliestry)
nie powinny być narażone na oddziaływanie wody przy
średnich temperaturach powyżej 20
°C.
Hydroliza wewnętrzna
Hydroliza wewnętrzna
Badania trwałości
Badania trwałości
Aby zapewnić
zadowalającą
odporność na hydrolizę
wewnętrzną, geotekstylia powinny charakteryzować się
wytrzymałością szczątkową ponad 50% po badaniu zgodnie
z normą PN-EN 12447 w którym wyrób zanurza się w
z normą PN-EN 12447, w którym wyrób zanurza się w
roztworze wodnym o podwyższonej temperaturze na
przynajmniej 90 dni.
Szacuje się, że geotekstylia, które spełniają wymogi normy
PN-EN 12447 charakteryzują po 25 latach w gruncie
nasyconym,
w
temperaturze
25
°C
wytrzymałością
szczątkową powyżej 95%.
Oddziaływanie kwasów i zasad
Oddziaływanie kwasów i zasad
Badania trwałości
Badania trwałości
Geotekstylia wbudowywane w grunty o pH innym niż 4
÷9
należy poddać badaniom oddziaływania kwasów i zasad wg
PN-EN 14030.
¾
Metoda A - badanie odporności na działanie kwasów dla
geotekstyliów stosowanych w gruntach o pH < 4 w warunkach
geotekstyliów stosowanych w gruntach o pH < 4 w warunkach
tlenowych.
¾
Metoda B - badanie zanurzenia w zasadach dla
geotekstyliów stosowanych w gruntach o pH > 9,
uzdatnionych gruntach wapiennych, cemencie i betonie.
W obu przypadkach procentowa wytrzymałość określona pod
koniec badania powinna być większa niż 50% wytrzymałości
na początku badania.
Geosyntetyki stosowane na składowiskach odpadów płynnych i
stałych powinny być badane zgodnie z normą EN 14414 na
odcieki (syntetyczne i specyficzne dla danej lokalizacji).
Próbkę zanurza się w roztworze chemicznym o temperaturze
50
°C na 56 dni, a następnie dokonuje pomiaru zmian
podstawowych cech wytrzymałoścowych
Oddziaływanie odcieków
Oddziaływanie odcieków
Badania trwałości
Badania trwałości
podstawowych cech wytrzymałoścowych.
6
Oddziaływania mikro
Oddziaływania mikro-- i makrobiologiczne
i makrobiologiczne
Badania trwałości
Badania trwałości
Oddziaływania mikrobiologiczne dotyczą „działalności”:
9
bakterii,
9
grzybów,
9
glonów,
które atakują i trawią” głównie dodatki stosowane do
które atakują i „trawią głównie dodatki stosowane do
uplastycznienia niektórych podstawowych polimerów.
Może powodować to degradację fizyczną i pogorszenie
struktury cząsteczkowej polimerów.
Oddziaływania makrobiologiczne dotyczą:
9
uszkodzeń przez owady i gryzonie,
9
penetracji przez korzenie roślin.
które powodują degradację fizyczną geosyntetyków.
Odporność na wpływy mikrobiologiczne
Odporność na wpływy mikrobiologiczne
Badania trwałości
Badania trwałości
Polimery syntetyczne o wysokim ciężarze molekularnym,
które zwykle stosowane są w geosyntetykach generalnie są
niepodatne na wpływy oddziaływania grzybów i bakterii.
W przypadku wyrobów „niepewnych”(złożonych z różnych
polimerów, zawierających surowce wtórne lub o obniżonej
jakości), należy wyznaczyć odporność na mikroorganizmy
przez umieszczenie w gruncie aktywnym mikrobiologicznie,
zgodnie z normą PN-EN 12225.
Wyroby badane zgodnie z normą PN-EN 12225 powinny
utrzymywać właściwości mechaniczne przy rozciąganiu,
które odpowiadają kryteriom dopuszczalnej odchyłki, która
nie może przekraczać 25% początkowej wytrzymałości na
rozciąganie i wydłużenia przy zerwaniu.
Odporność na uszkodzenia mechaniczne
Odporność na uszkodzenia mechaniczne
Badania trwałości
Badania trwałości
Badania laboratoryjne symulujące uszkodzenia mechaniczne:
¾
zniszczenie geotekstyliów podczas wbudowywania
zgodnie z PN-EN ISO 10722,
¾
przebicie dynamiczne metodą opadającego stożka wg
¾
przebicie dynamiczne metodą opadającego stożka wg
PN-EN ISO 13433,
¾
przebicie statyczne metodą CBR wg PN-EN ISO 12236,
¾
pełzanie przy rozciąganiu zgodnie z PN-EN ISO 13431,
ew. pełzanie przy ściskaniu PN-EN 1897.
Wydobywanie geotekstyliów
Wydobywanie geotekstyliów
Badania trwałości
Badania trwałości
W celu bezpośredniej oceny rozmiarów degradacji w
terenie, pożądane jest wydobycie geotekstyliów
bezpośrednio po ich wbudowaniu, po pewnym okresie
eksploatacji lub po upływie projektowanego czasu
eksploatacji lub po upływie projektowanego czasu
użytkowania.
Sposób wydobywania geotekstyliów określa norma
PN-EN ISO 13437. W celu kontroli warunków
wydobywania geotekstyliów zaleca się, oprócz badań
standardowych, metody analizy fizycznej i chemicznej.
Koniec
Koniec
części nr 6
części nr 6