Wykorzystanie Kinesio Tapingu

w usprawnianiu pacjentki po rekonstrukcji nerwu twarzowego

1) Ireneusz Hałas,

2) Tomasz Senderek,

3) Lucyna Krupa.

STRESZCZENIE

Wstęp. Celem pracy jest przedstawienie możliwości wykorzystania Kinesio Tapingu jako

metody wspomagającej fizjoterapię pacjentów z uszkodzeniami obwodowego układu

nerwowego.

Materiał i metody. Przedstawiono opis przypadku pacjentki poddanej terapii w Ośrodku

Rehabilitacji Leczniczej Szpitala Neuropsychiatrycznego SPZOZ w Lublinie. W terapii

oprócz zabiegów fizjoterapeutycznych (PNF, neuromobilizacje, stymulacja, galwanizacja,

laseroterapia) zastosowano metodę Kinesio Tapingu, która wykorzystuje specjalistyczne

plastry .

Wyniki. Po przeprowadzonej terapii uzyskano symetrię ruchu i zwiększył się zakres

ruchomości języka oraz jakość życia pacjentki.

Wnioski. Dzięki zastosowaniu metody Kinesio Tapingu w uszkodzeniach obwodowego

układu nerwowego fizjoterapia otrzymała nowe skuteczne narzędzie terapeutyczne.

WSTĘP

Kinesio Taping jest stosowany powszechnie na świecie w rehabilitacji i sporcie.

Niedostateczna wiedza na temat metody Kinesio Tapingu powoduje, iż nie jest on

powszechnie używany w terapii u pacjentów ze schorzeniami narządu ruchu oraz

uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego.

Kinesio Taping został wynaleziony i zastosowany w latach 70-tych przez dr Kenzo Kase

i rozpowszechnił się bardzo szybko jako prosta i skuteczna metoda wspomagająca terapię

a zarazem umożliwiająca wspomaganie procesów samoleczenia organizmu.

Oryginalnym przykładem bardzo korzystnego wpływu działania technik Kinesio

Tapingu z wykorzystaniem plastrów Kinesio

®

Tex w fizjoterapii uszkodzeń układu

nerwowego będzie opis przypadku 56 letniej pacjentki B.W. po przebytej operacji

(22.08.2003) guza kąta mostowo-móżdżkowego po stronie lewej (oponiaka) oraz operacji

(11.02.2004) zespolenia n. VII z n. XII., która była usprawniana w Ośrodku Rehabilitacji

Leczniczej Szpitala Neuropsychiatrycznego SPZOZ w Lublinie w okresie od 13 marca do 31

grudnia 2004 r.

MATERIAŁ I METODA

U pacjentki B.W. lat 56 rozpoznano w połowie 2003 roku guz (oponiak) kąta mostowo-

móżdżkowego po stronie lewej. 22.08.2003 roku przeprowadzono operację guza kąta

mostowo-móżdżkowego. Stan neurologiczny po przebytej operacji:

uszkodzenie lewego nerwu V – osłabienie czucia powierzchownego twarzy po stronie

lewej;

uszkodzenie lewego nerwu VII – brak ruchów mięśni lewej strony twarzy;

uszkodzenie lewego nerwu VIII - dużego stopnia niedosłuch po stronie lewej;

oczopląs;

dodatnia próba Romberga.

W okresie od sierpnia 2003 roku do lutego 2004 roku nie zaproponowano pacjentce

żadnych form rehabilitacji wyżej wymienionej dysfunkcji informując, iż po ok. 2 miesiącach

od operacji powinna rozpocząć się regeneracja nerwu a po ok. ½ roku niedowład powinien

ustępować. W tym czasie wystąpił dodatkowo zespół suchego oka z uszkodzeniem rogówki

(stan zapalny).

Dnia 11. 02. 2004 roku przeprowadzono zabieg zszycia powiek lewego oka ze względu na

przewlekłe zapalenie rogówki związane z brakiem ruchów powiek.

24.02.2004 r. wykonano zespolenie lewego nerwu VII z lewym nerwem XII mając na celu

poprawę funkcji ruchowych dolnej części twarzy, żucia i połykania. Po wykonanym

zespoleniu utrzymywały się zaburzenia neurologiczne w stopniu dotychczasowym, pojawiło

się upośledzenie ruchów języka w stronę lewą.

Od 13.03.2004 roku rozpoczęto fizjoterapię, którą prowadzono do grudnia 2004.

W terapii oprócz zabiegów fizjoterapeutycznych (PNF, neuromobilizacje, TENS, stymulacja,

galwanizacja, laseroterapia) od kwietnia 2004 r. rozpoczęto stosowanie metody Kinesio

Tapingu, która wykorzystuje plastry Kinesio

®

Tex.

Plaster Kinesio

®

Tex to elastyczny materiał zawierający 100% bawełny, nie zawiera

lateksu, ani żadnych środków farmakologicznych. Jest hypoalergiczny, przepuszcza

powietrze, jest wodoodporny. Dzięki rozciągliwości tylko na długość do 140%, różnym

rodzajom cięcia i technikom aplikacji uzyskuje się w metodzie Kinesio Tapingu następujące

efekty:

zmniejszenie bólu i nienaturalnego odczucia skóry i mięśni;

wspomaganie pracy mięśni i redukcję zmęczenia mięśni;

zmniejszenie wzmożonego napięcia mięśniowego;

zwiększenie zakresu ruchu;

usuwanie zastojów i obrzęków limfatycznych;

usprawnienie krążenia krwi i chłonki – zmniejszenie zastojów tkankowych;

otwarcie drenażu limfatycznego pod skórą;

zmniejszenie stanów zapalnych;

normalizuje napięcie mięśniowe i powięziowe.

Efekt stosowania plastrów Kinesio

®

Tex od kwietnia do października 2004 r.

przedstawiają poniższe zdjęcia.

Stan pacjentki przed rozpoczęciem zastosowania Kinesio Tapingu.

Techniki Kinesio Tapingu stosowane u pacjentki podczas terapii.

Uniesienie oraz marszczenie brwi (techniki powięziowe)

Układ plastrów Kinesio

®

Tex podczas pracy mięśni mimicznych

(techniki powięziowe i korekcyjne)

Układ plastrów Kinesio

®

Tex podczas pracy mięśni mimicznych

(techniki powięziowe)

Układ plastrów

(techniki limfatyczne)

Stan pacjentki pół roku po stosowaniu Kinesio Tapingu.

Stan neurologiczny po półrocznych okresie usprawniania:

nadal cechy uszkodzenia lewego nerwu V – osłabienie czucia powierzchownego lewej

strony twarzy,

poprawa funkcji ruchowych nerwu VII lewego w zakresie powieki lewego oka

i dolnej części twarzy, nadal brak ruchów w okolicy czołowej,

uszkodzenie lewego nerwu VIII w stopniu dotychczasowym,

oczopląs,

zaburzenia równowagi,

zbaczanie języka – dysfunkcja nerwu XII – poprawa ruchów języka.

WYNIKI

Po przeprowadzonej terapii uzyskano symetrię ruchu i zwiększył się zakres

ruchomości języka oraz jakość życia pacjentki.

Efektem terapii było zmniejszenie się obrzęku lewej strony twarzy pacjentki.

Zauważono, że lewa połowa twarzy zaczyna się ustawiać symetrycznie w stosunku do prawej

strony oraz nastąpiła poprawa w działaniu mięśnia okrężnego oka, przywarcie dolnej powieki

do oka i pojawienie się łzawienia. Oprócz zabiegów elektrostymulacji tych okolic

wspomagano terapię okolicy oka: zastosowaniem niemieckich komór wilgotnych Pro-

optha

®

Augenverband S (systematyczne nawilżenie rogówki w ciągu nocy). Uzyskano

poprawę czucia lewej strony języka i ruchomości w stronę lewą.

Najbardziej skuteczne w procesie usprawniania było zastosowanie technik

powięziowych, korekcyjnych i limfatycznych Kinesio Tapingu. Efekt utrzymania ustawienia

lewej połowy twarzy w pozycji skorygowanej był możliwy przez długi czas. Następnego dnia

po założeniu plastrów Kinesio

®

Tex (technik limfatycznych) obrzęk widocznie się

zmniejszył.

Półroczna terapia z zastosowaniem Kinesio Tapingu u pacjentki

z uszkodzeniem nerwu twarzowego wpłynęła na poprawę jakości jej życia.

DYSKUSJA

Wydaje się, iż w celu wspomagania efektów fizjoterapii w uszkodzeniach

obwodowego układu nerwowego niezbędne jest oddziaływanie sensoryczne za pomocą

plastrów Kinesio

®

Tex.

Szeroki wachlarz technik proponowanych w metodzie Kinesio Tapingu oraz

doświadczenie fizjoterapeutów stosujących tę metodę daje szansę pacjentom na utrzymanie

efektu terapii przez 24 godziny i dłużej. Plaster Kinesio

®

Tex można trzymać nawet tydzień

bez niekorzystnych reakcji ze strony skóry, dlatego też jest to terapia ekonomiczna.

Dzięki zastosowaniu metody Kinesio Tapingu w uszkodzeniach obwodowego układu

nerwowego fizjoterapia otrzymała nowe skuteczne narzędzie terapeutyczne.

Piśmiennictwo:

1. Clayton M.J.,Rivron R.P., Hamson D.R.:Evaluation of recent experience in hypoglosal -

facial nerve anastomosis in the treatment of facial palsy. J. Laryngol. Otol. 1989, 103, 63.

2. Butler D.: Mobilization of the nervous system. Melbourne: Churchill Livingstone, 1991.

3. Kase K.: Illustrated Kinesio Taping. Ken’I-Kai Information, Tokyo 2000.

4. Kase K., Hashimoto T., Okane T.: Kinesio Taping Perfect Manual. Kinesio Taping

Association, 1996.

5. Kase K., Wallis J., Kase J.: Application Therapeutic of the Kinesio Taping Method.

Kinesio Taping Association, 2003.

6. Kukwa A. i wsp.: Rekonstrukcja czynności twarzy u pacjentów po jatrogennym

uszkodzeniu nerwu twarzowego podczas operacji guzów kąta mostowo – móżdżkowego.

Otolaryngologia Polska, Onkologia w Otolaryngologii. 1994.vol.48. Supl. 16, str. 280-

284., Warszawa 1996.

7. Kunicki A.: Nowotwory układu nerwowego. W: Neurochirurgia, Bidziński (red.), PZWL,

Warszawa 1981.

8. Ząbek M.: Zarys neurochirurgii: Metody reanimacji nerwu twarzowego. PZWL,

Warszawa 1999.