Ekonomia międzynarodowa ćw.
Kierunek studiów: Ekonomia
stopień studiów: II
rok studiów: I
semestr: I
Copyright by: Kenshin Himura
07.11.2010r.
Kurs walutowy
Funkcje kursu walutowego:
- cenotwórcza
- informacyjno-decyzyjna
- instrument polityki pieniężnej
Spread – różnica pomiędzy kursem kupna, a kursem sprzedaży zaciągniętego
zobowiązania ( kredytu walutowego ) oraz koszt transakcyjny na rynku forex ( różnica
między cenami ask i bid ).
Sztywny kurs walutowy – niezmienny przez wiele miesięcy/lata
Stały( stabilny ) kurs walutowy – okresowo dokonuje pewnych korekt np. raz na
miesiąc, kwartał
Płynny kurs walutowy – ustalenie wartości kursu przez rynek, może kształtować się
dowolnie lub w pewnych granicach.
Ewolucja Polskiego systemu kursu walutowego
1 etap ( I 1990 – X 1991 )
System kursu stałego:
- do V 1991r. – w stosunku do jednej waluty ( USD )
- od V 1991r.– w stosunku do koszyka walutowego ( USD, DEM, GBP, FRF, CHF )
2 etap ( X 1991 – V 1995 )
System kursu pełzającego
3 etap ( V 1995 – IV 2000 )
System kursu pełzającego w paśmie wahań
- od I 1999r. – w stosunku do koszyka walutowego ( EUR, USD )
4 etap ( od IV 2000 )
System kursu płynnego niezależnego ( czystego )
Ekonomia międzynarodowa ćw.
Kierunek studiów: Ekonomia
stopień studiów: II
rok studiów: I
semestr: I
Copyright by: Kenshin Himura
Deprecjacja – oznacza spadek wartości waluty krajowej względem waluty innego kraju
( osłabienie się )
Obniżenie wartości wywołane decyzją władz monetarnych to dewaluacja.
Skutki deprecjacji i dewaluacji:
- wzmocnienie pozycji eksportera
- osłabienie pozycji importera lub jego ograniczenia
- wzrost inflacji
- bank centralny podniesie stopy procentowe
- przedsiębiorcy przestaną inwestować
Aprecjacja – oznacza wzrost wartości waluty danego kraju względem waluty innego
kraju ( umacnianie się waluty )
Podniesienie wartości wywołane decyzją władz monetarnych to rewaluacja.
Dochód z inwestycji w walucie obcej
zależy od:
- stopy dochodu waluty obcej
- zmiany kursu walutowego w okresie inwestycji
Wzór na obliczenie stopy dochodu przy inwestycjach w walucie obcej
r = rf + rk + rf * rk
r – stopa dochodu wyrażona w krajowej walucie
rf – stopa dochodu w walucie obcej
rk – stopa deprecjacji krajowej waluty względem obcej waluty
Przykład:
Inwestycja przeprowadzona w trzech etapach:
- zamiana PLN na USD
- inwestowanie USD ( stopa dochodu 5% )
- zamiana USD na PLN
Sytuacja 1:
W okresie inwestycji wystąpi deprecjacja złotego względem dolara o 10%
tzn. dolar wart jest o 10% więcej złotych
stopa dochodu z tej inwestycji wynosiła:
r= 0,05 + 0,1 + 0,05 * 0,1 = 0,155 = 15,5%
Deprecjacja waluty danego kraju powoduje wzrost dochodowy inwestycji w walucie
zagranicznej w stosunku do inwestycji w walucie krajowej.
Sytuacja 1:
W okresie inwestycji wystąpi aprecjacja złotego względem dolara o 10%
tzn. dolar wart jest o 10% mniej złotych
stopa dochodu z tej inwestycji wynosiła:
r= 0,05 - 0,1 + 0,05 * ( -0,1 ) = 0,155 = 15,5%
Aprecjacja waluty danego kraju powoduje spadek dochodowy inwestycji w walucie
zagranicznej w stosunku do inwestycji w walucie krajowej.
Ekonomia międzynarodowa ćw.
Kierunek studiów: Ekonomia
stopień studiów: II
rok studiów: I
semestr: I
Copyright by: Kenshin Himura
Ryzyko walutowe – to ryzyko polegające na tym, że w przypadku inwestycji w obcej
walucie i przy zmianie kursu walutowego, stopa dochodu inwestycyjnego może znacznie
odbiegać od przewidywanej stopy dochodu inwestycji
Ryzyko walutowe jest tym większe:
- im bardziej zmienny jest kurs walutowy
- im częściej dokonuje się zamiany jednej waluty na inną
Ograniczenie ryzyka walutowego:
- inwestowanie w kilku walutach
- kompensowanie transakcji
- rozliczanie płatności zagranicznych w walucie krajowej
- klauzule waloryzacyjne
- niezbyt częste przewalutowania
- stosowanie jako zabezpieczeń tzw. instrumentów pochodnych ( walutowe kontrakty
terminowe futures, forward, swap i opcje walutowe )
Bilans płatniczy – jest to syntetyczne zestawienie wszystkich należności i zobowiązań z
tytuły realizowanej wymiany gospodarczej z zagranicą ( między rezydentami a
nierezydentami ) na ogół na koniec roku.
Ma
Winien
I Rachunek obrotów bieżących
1. Towary
Saldo
Wpływy z eksportu
Dodatnie
Wydatki na import
Ujemne
2. Usługi
Wpływy z eksportu
Wydatki
3. Dochody
Saldo ( 1 + 2 + 3 )
Wpływy
Dodatnie
Wydatki
Ujemne
4. Transfery bieżące
Saldo obrotów bieżących
Otrzymane
Dodatnie
Przekazane
Ujemne
II Rachunek obrotów kapitałowych
Rachunek kapitałowy
Rachunek finansowy
Wpływy
Napływ kapitału
Wydatki
Odpływ kapitału
5. Inwestycje bezpośrednie
Spadek należności
Wzrost zobowiązań
Wzrost należności
Spadek należności
6. Inwestycje portfelowe
Spadek należności
Wzrost zobowiązań
Wzrost należności
Spadek należności
7. Pozostałe inwestycje zagraniczne
Spadek należności
Wzrost zobowiązań
Wzrost należności
Spadek należności
8. Pochodne instrumenty finansowe
Spadek należności
Wzrost zobowiązań
Wzrost należności
Spadek należności
III Rachunek obrotów wyrównawczych
Zmiana rezerw walutowych
Spadek
Wzrost
Autonomiczna część bilansu płatniczego ( I i II ) to znaczy, że odnotowywane są tam
zdarzenie gospodarcze będące wynikiem niezależnych decyzji ( nie zależnych od sytuacji w
bilansie ) podmiotów gospodarczych.
Nieautonomiczna ( wyrównawcza ) to zmiana rezerw walut jest wynikiem reakcji banku
centralnego na sytuację w bilansie płatniczym.
Ekonomia międzynarodowa ćw.
Kierunek studiów: Ekonomia
stopień studiów: II
rok studiów: I
semestr: I
Copyright by: Kenshin Himura
Pojęcie równowagi w bilansie płatniczym
Bilans płatniczy z istoty jest zawsze zrównoważony pod względem rachunkowym.
Oznacza to, że poszczególne jego pozycje mogą wykazywać saldo dodatnie ( napływ dewiz )
lub ujemne ( odpływ dewiz ), ale suma wszystkich jego pozycji musi wynosić zero. Zależność
tą przedstawia poniższe równanie
CA + CK + R = 0
CA – rachunek obrotów bieżących
CK – rachunek obrotów kapitałowych
R – rachunek obrotów wyrównawczych
Bilans płatniczy jest zrównoważony w sensie ekonomicznym, gdy nie występują
transakcje wyrównawcze, a zatem w sytuacji, gdy równoważą się transakcje autonomicznie
Deficyt bilansu płatniczego to ta część ujemnego salda obrotów bieżących, która nie jest
finansowana napływem kapitału długoterminowego, lecz napływem kapitału
krótkoterminowego lub kosztem spadku rezerw walutowych banku centralnego.