Podstawy Chemii Nieorganicznej
Sprawozdanie
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW
kod kursu:
CHC012001 l
Nazwisko
prowadzącego kurs:
Imię i nazwisko:
Nr indeksu:
Ocena
Doświadczenie 1. Sprawdzanie odczynu roztworów papierkami wskaźnikowymi
Reakcje dysocjacji elektrolitycznej i hydrolizy odpowiednich jonów (↔ - w zapisie ręcznym byłby to 2 osobne
strzałki /jedna w lewo, druga w prawo/ oznaczające reakcję równowagową):
Substancja
Dysocjacja
Hydroliza
HCl
HCl → H
+
+ Cl
-
-
CH
3
COOH
CH
3
COOH ↔ CH
3
COO
-
+ H
+
-
NaCl
NaCl → Na
+
+ Cl
-
-
H
2
O
H
2
O ↔ H
+
+ OH
-
-
NH
3
∙H
2
O
NH
3
∙H
2
O ↔ NH
4
+
+ OH
-
-
NaOH
NaOH → Na
+
+ OH
-
-
NH
4
Cl
NH
4
Cl → NH
4
+
+ Cl
-
NH
4
+
+ H
2
O ↔ NH
3
∙H
2
O + H
+
CH
3
COONa
CH
3
COONa → CH
3
COO
-
+ H
+
CH
3
COO
-
+ H
2
O ↔ CH
3
COOH + OH
-
K
2
CO
3
K
2
CO
3
→ 2K
+
+ CO
3
2-
CO
3
2-
+ H
2
O ↔ HCO
3
-
+ OH
-
HCO
3
-
+ H
2
O ↔ H
2
CO
3
+ OH
-
Roztwór
Wartość pH
odczytana ze skali
papierka
wskaźnikowego
Wartość pH
obliczona
Stężenia jonów i cząsteczek
niezdysocjowanych obecnych w
roztworze
[mol/dm
3
]
0,10 M HCl
1
1
[H
+
]=0,1
[Cl
-
]=0,1
[HCl]=0
0,10 M CH
3
COOH
4
2,9
[H
+
]=1,265∙10
-3
[CH
3
COO
-
]=1,265∙10
-3
[CH
3
COOH]=0,0987
0,10 M NaCl
6,8
7
[Na
+
]=0,1
[Cl
-
]=0,1
[NaCl]=0
H
2
O(destylowana)
6,8
7
[H
+
]=1∙10
-7
[OH
-
]=1∙10
-7
[H
2
O]=55,56
0,10 M NH
3
∙
H
2
O
9,0
11,12
[NH
4
+
]=1,325∙10
-3
[OH
-
]=1,325∙10
-3
[NH
3
∙
H2O]=0,987
0,10 M NaOH
12,5
13
[Na
+
]=0,1
[OH
-
]=0,1
[NaOH]=0
0,10 M NH
4
Cl
5,6
5,12
[NH
4
+
]=0,09999
[Cl
-
]=0,1
[H
+
]=7,5∙10
-6
0,10 M CH
3
COONa
9
8,89
[Na
+
]=0,1
[CH
3
COO
-
]=0,09999
[OH
-
]=7,852∙10
-6
0,10 M K
2
CO
3
10
11,65
[K
+
]=0,1
[CO
3
2-
]=0,0959
[OH
-
]=4,47∙10
-3
[HCO
3
-
]= 4,47∙10
-3
Doświadczenie 2. Dysocjacja elektrolitów słabych w obecności mocnych kwasów lub zasad
a) Reakcje zachodzące w roztworach (zapis jonowy):
NH
3
∙H
2
O ↔ NH
4
+
+ OH
-
NH
3
∙H
2
O + HCl → NH
4
Cl + H
2
O
NH
3
∙H
2
O ↔ NH
4
+
+ OH
-
NaOH → Na
+
+ OH
-
Próbka
Stężenia reagentów
po zmieszaniu
(mol/dm
3
)
Wartość pH
Stopień dysocjacji
NH
3
∙H
2
O
Papierek
wskaźnikowy
Obliczona
NH
3
∙H
2
O
0,0667
11
11,03
1,62%
NH
3
∙H
2
O + HCl
NH
3
∙H
2
O = 0,0333
NH
4
Cl = 0,0333
9
9,25
0,053%
NH
3
∙H
2
O + NaOH
NH
3
∙H
2
O
NaOH
13
12,52
0,053%
b)Reakcje zachodzące w roztworach (zapis jonowy):
CH
3
COOH ↔ H
+
+ CH
3
COO
-
CH
3
COOH + NaOH → CH
3
COONa + H
2
O
CH
3
COOH ↔ H
+
+ CH
3
COO
-
HCl→ H
+
+ Cl
-
Próbka
Stężenia reagentów
po zmieszaniu
(mol/dm
3
)
Wartość pH
Stopień dysocjacji
CH
3
COOH
Papierek
wskaźnikowy
Obliczona
CH
3
COOH
0,0667
4
2,99
1,54
CH
3
COOH + HCl
CH
3
COOH = 0,0667
HCl = 0,0333
1
1,48
0,049
CH
3
COOH + NaOH CH
3
COOH = 0,0333
CH
3
COONa = 0,0333
6
4,79
0,049
Doświadczenie 3. Hydroliza z wydzieleniem osadu
Reakcje hydrolizy jonu Bi
3+
Bi
3+
+ H
2
O ↔ Bi(OH)
2+
+ H
+
Bi(OH)
2+
+ H
2
O ↔ Bi(OH)
2
+
+ H
+
Bi(OH)
2
+
+ Cl
-
→ BiOCl + H2O
Reakcje wytrąconego osadu z HCl:
BiOCl + HCl ↔ BiCl3 + H
2
O
BiOCl + 2H
+
↔
Bi
3+
+ Cl
-
+ H
2
O
Wnioski:
Po dodaniu do roztworu Bi(NO3)2 chlorku sodowego wyrąca się osad, ponieważ „przeważa” reakcja hydrolizy.
Dodanie kwasu solnego (jonów wodorowych) powoduje cofnięcie się reakcji hydrolizy.
4. Hydroliza jonów NO
2
-
w obecności jonów Al
3+
Próbka
Obserwacje
Reakcje
KNO
2
Lekko żółty
KNO
2
→ K
+
+ NO
2
-
NO
2
-
+ H
2
O ↔ HNO
2
+ OH
-
Odczyn roztworu: zasadowy (8)
AlCl
3
bezbarwny
AlCl
3
→ Al
3+
+ 3Cl
-
Al
3+
+ H
2
O ↔ Al(OH)
2+
+ H
+
Al(OH)
2+
+ H
2
O ↔ Al(OH)
2
+
+ H
+
Al(OH)
2
+
+ H
2
O ↔ Al(OH)
3
+ H
+
Odczyn roztworu: kwaśny (2)
KNO
2
+ H
2
SO
4
Pieni się, wydziela się brunatny
gaz.
2KNO
2
+ H
2
SO
4
→ K
2
SO
4
+ 2HNO
2
3HNO
2
(T)→ HNO
3
+ 2NO
↑ + H
2
O
NO
2
-
+ H
2
O ↔ HNO
2
+ OH
-
NO + 1/2 O
2
→ NO
2
KNO
2
+ AlCl
3
Bezbarwny, po ogrzaniu wydziela
się brunatny gaz i galaretowaty
osad.
2Al
3+
+ 6NO
2
-
+ 3H
2
O → 2Al(OH)
3
↓ + 3NO + 3NO
2
5. Wnioski
Wykonane podczas tego ćwiczenia doświadczenia dobrze pokazują, jak duży wpływ na Ph roztworów słabych
elektrolitów mają reakcje hydrolizy oraz reakcje zachodzące w buforach.Mogliśmy się przekonać że
rozcieńczając roztwór słabego elektrolitu podwyższamy jego stopień dysocjacji.Dodatkowo więdząc jakie
reakcje zachodzą w roztworze możemy odpowiednio nimi manipulować.Dzięki temu możemy np. roztworzyć
osad, który wytrącił się w roztworze. Dowiedzieliśmy się też, że niektóre jony mogą zachowywać się inaczej „w
towarzystwie” drugiego jonu.