Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
semestr zimowy
Seminarium 09.12.2011
ODRĘBNOŚCI REHABILITACJI
OSÓB W WIEKU GERIATRYCZNYM
ODRĘBNOŚCI REHABILITACJI OSÓB W WIEKU GERIATRYCZNYM
Jaka jest skala problemu?
Obecnie 12% to ludzie starsi
Szacuje się, że
W 2010 r. będzie ich 14,5%
W 2020 r. będzie ich 22,4%
ODRĘBNOŚCI REHABILITACJI OSÓB W WIEKU GERIATRYCZNYM
Co jest odpowiedzialne za starzenie się?
Uszkodzenie DNA mitochondrium
Uszkodzenie białka, lipidów komórki
Inicjacja procesu karcynogenezy
Procesy utleniania (reaktywne formy tlenu – anionorodnik, nadtlenek wodoru, rodnik
hydroksylowy czyli wolne rodniki)
Programowana śmierć komórki (apoptoza)
Zmniejszenie produkcji melatoniny (zaburzenie wielu rytmów biologicznych)
Podwyższony poziom homocysteiny (cholesterol XXI wieku, powstaje z białek
zwierzęcych) zwiększający ryzyko chorób naczyń
ODRĘBNOŚCI REHABILITACJI OSÓB W WIEKU GERIATRYCZNYM
Charakterystyczne dla starzenia się jest:
Niedobory żywieniowe (jakościowe) kwas foliowy, wit . B6 , B12
Niedomoga wielonarządowa (skutki wcześniejszych chorób, urazów, niedoborów
pokarmowych)
Charakterystyczne dla starzenia się zmiany w narządzie ruchu:
Choroba zwyrodnieniowa dużych stawów kończyn i kręgosłupa
Obrona mięśniowa – podstawa bólu u ludzi starszych
Osteoporoza starcza, zmiany reumatyczne
Inne charakterystyczne dla starzenia się zmiany:
Zaburzenia termoregulacji
Pogorszenie smaku, węchu
Spadek progu słyszalności, trudności w rozróżnianiu lokalizacji dźwięków, szum w
uszach
Obniżenie ostrości wzroku, zaćma, zwyrodnienie siatkówki
Inwersja snu
Przerost gruczołu krokowego
Skutki hipokinezji
Zawroty głowy
Re
habilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
2
Obniżenie wydolności
Cele rehabilitacji geriatrycznej:
Utrzymanie jak najlepszego zdrowia
Poprawa kondycji psychicznej i fizycznej
Poprawa wydolności krążeniowo-oddechowej
Zabezpieczenie przed urazami i ich skutkami
Modyfikacja stylu życia, obniżenie masy ciała, ograniczenie przeciążania kręgosłupa i
stawów
Zasady rehabilitacji geriatrycznej:
Dostępność do wszystkich form rehabilitacji
Zapewnienie kontaktu z rówieśnikami
Podtrzymanie aktywności zawodowej i społecznej
Udzielenie pomocy psychologicznej
Indywidualny program rehabilitacji geriatrycznej uwzględnia:
Zdobycie zaufania (stała troska o stan zdrowia i przebieg leczenie, zainteresowanie
obecnymi i przyszłymi możliwościami)
Przekonanie chorego o celowości rehabilitacji (przykład otoczenia)
Mobilizacja chorego do czynnego udziału w pracy nad sobą
Systematyczność, utrwalanie nawyków wykonywania ćwiczeń, doskonalenie ruchu
poprzez stałe powtarzanie
Stosowanie zasady stopniowania obciążeń (dawkowanie wysiłku, odpoczynek)
Stosowanie zasady poglądowości (w prowadzeniu ćwiczeń)
Stosowanie zasady atrakcyjności, urozmaicanie programu
Współpracę ze środowiskiem domowym
Realizowanie programu spokojnie, bez pośpiechu w spokojnej życzliwej atmosferze,
przy podtrzymywaniu wiary w skuteczność zabiegów fizjoterapeutycznych
Zapewnienie stałego nadzoru lekarskiego
Odmienności w programie rehabilitacji geriatrycznej:
Kinezyterapia (unikanie obciążeń statycznych na korzyść obciążeń dynamicznych)
Fizykoterapia (najlepiej tolerują terapię ciepłem – ale nadmiar grozi pogłębieniem
osteoporozy, możliwość obniżenia progu bólu, selektywne stosowanie hydroterapii)
Masaż (jest dobrze tolerowany)
Terapia zajęciowa (samoobsługa, wyrobienie funkcji zastępczych, konkretny cel –praca
w pracowni, w klubie zainteresowań, ogrodzie. Koncentracja uwagi obniża próg bólu,
istotna przy reedukacji i automatyzacji ruchu)
Zaopatrzenie ortopedyczne w geriatrii:
Sprzęt musi lekki, łatwy w obsłudze, estetyczny, funkcjonalny
Obuwie lekkie, ciepłe, łatwe do zdjęcia i założenia, stabilizujące staw skokowy, z
przeciwpoślizgowmi podeszwami
Wózek rehabilitacyjny (elektryczny, nauka przesiadania się z wózka na łóżko i
odwrotnie)
Gorsety, aparaty ortopedyczne (gorsza tolerancja przez osoby starsze, powinny
wykonane starannie i dokładnie)
Profilaktyka upadków w geriatrii:
Re
habilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
3
Ćwiczenia poprawiające równowagą statyczna i dynamiczną -ćwiczenia koordynacji,
nauka chodu, stymulacja prioprioreceptorów
Odpowiednia asekuracja pacjentów czasie chodu, zapobieganie upadkom
Sprzęt pomocniczy w toaletach, łazienkach, na korytarzach,
Zasady w doborze ćwiczeń:
1.Do udziału w ćwiczeniach należy kwalifikować osoby zdiagnozowane przez lekarza
2.Przed przystąpieniem do ćwiczeń pacjent powinien mieć określoną sprawność i wydolność
fizyczną – indywidualizacja obciążeń treningowych
3.Obciążenia wysiłkowe nie mogą przekraczać 30-50% indywidualnych obciążeń max.
4.Ćwiczenia intensywniejsze powinny być przeplatane ćwiczeniami oddechowymi
5.Nie można kumulować w czasie ćwiczeń ogólnokondycyjnych i zajęć w wodzie – powolne
procesy powrotu do normy zmian wysiłkowych
Czego należy unikać w rehabilitacji geriatrycznej:
Wykonywanie ćwiczeń ze zbyt częstymi zmianami pozycji w trakcie i w szybkim
tempie
Wykonywanie ćwiczeń z długotrwałym utrzymywaniem kończyn górnych uniesionych
do góry ponad głową
Wykonywanie obszernych skrętów oraz zginania tułowia w przód i prostowania
Wykonywanie ćwiczeń ze wstrzymywaniem oddechu (skłonność do pękania pęcherzy
rozedmowych)
Wykonywanie ćwiczeń z nadmiernie obciążających organizm (max tętno do 120 -130
u/min.)
Stawianie zbyt wielu nowych zadań w jednej jednostce ćwiczeniowej (zagubienie,
zniechęcenie, nawet zaprzestanie ćwiczeń)
Ćwiczeń z działaniem tłoczni brzusznej. Prowadzą do podwyższenia ciśnienia wewnątrz
klatki piersiowej z wstrzymaniem arteriolizacji i utrudnieniem dopływu krwi do serca
Ćwiczeń wykonywanych w szybkim tempie ( szybki wzrost ciśnienia krwi i
częstotliwości tętna )
Skłonów wykonywanych w szybkim tempie (wymuszone ustawienie głowy w dół ma
możliwość wywołania zaburzeń równowagi, zawrotów głowy, udaru)
Ćwiczeń wymagających złożonej koordynacji i dużej liczby nowych nieznanych zadań
ruchowych (zmiany czynnościowe ośrodkowego układu nerwowego, trudności w
przyswajaniu nowych nawyków ruchowych)
Elementów współzawodnictwa zajęć o charakterze rywalizacji sportowej
Czynniki zaburzające proces rehabilitacji geriatrycznej:
Brak motywacji
Otępienie
Zespół depresyjny
Zaburzenia nastroju
Nieumiejętne stosowanie leków psychotropowych
Zaburzenia zwieraczy (pęcherz neurogenny, trening pęcherza moczowego), infekcje
układu moczowego
Odleżyny
Powikłania zakrzepowo-zatorowe
Hipotonia ortostatyczna
Kształtowanie prawidłowych postaw zespołu rehabilitacyjnego
Re
habilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
4
Unikanie portekcjonalnego traktowania osób starszych (zwroty typu „babciu”,
dziadku”)
Traktowanie osobowo pacjenta
Empatia
Wzbudzenie zaufania i wiary w sens rehabilitacji
Rehabilitacja psychologiczna w geriatrii
Prowadzona przez psychologa klinicznego
Wypracowanie pozytywnych postaw wobec ustalonego programu rehabilitacji
Rehabilitacja społeczna
Akceptacja nowych, związanych z wiekiem, sytuacją społeczną, zadań, obowiązków,
praw, odstąpienie od poprzednich
Zmniejszenie liczby kontaktów społecznych (emerytura, pobyt w DPS)
Poszukiwanie nowych środowisk, wzbudzanie nowych zainteresowań
Zapobieganie izolacji społecznej
Uniwersytety trzeciego wieku
Uświadamianie społeczeństwu specyficznych dla wieku starszego wartości