RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY
A BEZPIECZE
ēSTWO ENERGETYCZNE
Renata Magor
Wydzia
á Ekonomii i Zarządzania, Uniwersytet w Biaáymstoku
ul. Warszawska 63, 15-062 Bia
áystok, magor.renata@gmail.com
Streszczenie. W artykule przedstawiono w ogólnym zarysie rynek energii elektrycznej na
Litwie. Opieraj
ąc siĊ na literaturze przedmiotu oraz danych Ĩródáowych, opisano istotne cechy,
sposoby pozyskania energii elektrycznej. Bilans energetyczny Litwy zosta
á podany szczegóáowej
analizie, poniewa
Ī jest podstawowym narzĊdziem okreĞlającym stopieĔ samowystarczalnoĞci
energetycznej kraju. Przeprowadzona analiza pozwala na sformu
áowanie wniosków dotyczących
bezpiecze
Ĕstwa energetycznego Litwy.
S
áowa kluczowe: rynek energii elektrycznej, bezpieczeĔstwo energetyczne, strategia energetyc-
zna, bilans energetyczny
WST
ĉP
Wa
Īną przesáanką dla wzrostu gospodarczego i dobrobytu obywateli w skali
Ğwiatowej jest sprawnie funkcjonujący rynek energii elektrycznej. DostrzeĪono,
Īe kondycja tego rynku wpáywa na wiele innych dziedzin Īycia gospodarczego,
jego produkcja i us
áugi w duĪej mierze przyczyniają siĊ do wielkoĞci i wydaj-
no
Ğci produkcji, iloĞci miejsc pracy, a takĪe efektywnoĞci ekonomicznej. Rynek
energii elektrycznej wskazuje nie tylko na potencja
á, jaki posiada dany kraj, ale
od jego sprawnego funkcjonowania zale
Īy bezpieczeĔstwo energetyczne.
Na Litwie rynek energii elektrycznej jest cz
ĊĞcią narodowej gospodarki,
który obejmuje dzia
áalnoĞü związaną z wytwarzaniem, przesyáem, dystrybucją
i obrotem energii elektrycznej
1
. Rynek energii elektrycznej zaliczany jest do
sektorów infrastrukturalnych (sieciowych) o podstawowym znaczeniu dla pra-
wid
áowego funkcjonowania záoĪonych systemów kraju. Podstawowym celem
rynku jest stworzenie stabilnych warunków umo
Īliwiających pokrycie bieĪą-
1
H. Rechul, Gospodarka energetyczna. Przedmiot bada
Ĕ ekonomicznych, „Wokóá energe-
tyki” grudzie
Ĕ 2004, http://www.cire.pl (dostĊp: 6.07.2010).
Teka Kom. Politol. Stos. Mi
Ċdzynar. – OL PAN, 2014, 9, 63–74
cego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na energi
Ċ elektryczną,
przy odpowiedniej dywersyÞ kacji Ĩródeá i rodzajów energii
2
.
Zapewnienie odbiorcom odpowiedniej ilo
Ğci energii elektrycznej przy
odpowiedniej dywersyÞ kacji Ĩródeá energii jest powaĪnym wyzwaniem dla
Litwy. Zwi
ązane jest to gáównie z duĪym uzaleĪnieniem energetycznym kraju
(ponad 82% swych potrzeb energetycznych pokrywa z importu). Sk
áadnikiem
bilansu energetycznego, który odgrywa najwi
Ċkszą rolĊ jest gaz ziemny, który
w 100% importowany jest od jednego dostawcy. Krajowa produkcja ener-
gii elektrycznej w du
Īej mierze nie jest zbieĪna z potrzebami i wymaganiami
gospodarki narodowej. Po wy
áączeniu elektrowni jądrowej Ignalina z dniem 31
grudnia 2009 roku niezb
Ċdne staáo siĊ zbilansowanie niedoboru energii elek-
trycznej (ponad 50%) w postaci importu. W rezultacie, ci
ągle wzrastające ceny
energii elektrycznej praktycznie wykluczaj
ą bezpieczeĔstwo energetyczne kraju.
Celem artyku
áu jest analiza wybranych instrumentów ksztaátujących litew-
ski rynek energii elektrycznej, które maj
ą i mogą w przyszáoĞci mieü wpáyw na
bezpiecze
Ĕstwo energetyczne kraju.
CHARAKTERYSTYKA RYNKU ENERGII ELEKTRYCZNEJ NA LITWIE
Podstaw
Ċ funkcjonowania rynku energii elektrycznej na Litwie jest Ustawa
o Energii Elektrycznej
3
, która w 2004 roku, w oparciu o dyrektyw
Ċ UE 2003/54/
WE, zosta
áa poprawiona (Decyzja Parlamentu Litewskiego IX-2307 z 2004
roku, Dziennik Urz
Ċdowy Nr 107-3964, 2004-07-10)
4
. Ustawa okre
Ğla zasady
i warunki wytwarzania, przesy
áu, dystrybucji i dostaw energii elektrycznej oraz
zasady i warunki zaopatrywania odbiorców w energi
Ċ przez przedsiĊbiorstwa
energetyczne. Dokument zawiera szerokie spektrum zagadnie
Ĕ dotyczących
funkcjonowania litewskiego rynku. Najwa
Īniejsze z nich to
5
:
– zapewnienie stabilno
Ğci systemu elektroenergetycznego;
– niezawodno
Ğü jakoĞci iloĞci dostawy energii elektrycznej;
– zapewnienie integralno
Ğci sieci;
– zapewnienie bezpiecze
Ĕstwa energetycznego
6
.
2
Energia w czasach kryzysu, red. K. Kuci
Ĕski, Warszawa 2006, s. 18.
3
Elektros energetikos
Ƴstatymas, http://www.enmin.lt/lt/activity/veiklos_kryptys/elektra_
ir_siluma/aktai_ elektra.php (dost
Ċp: 22.05.2010).
4
Lietuvos respublikos elektros energetikos ástatymas (dost
Ċp: 16.06.10).
5
Elektros
energetikos
Ƴstatymas, HTTP://WWW3.LRS.LT/PLS/INTER3/
D O K PA I E S K A . S H O W D O C _ L ? P _ I D = 2 3 7 3 9 9 ( dost
Ċp: 02.02.14).
6
Zapewnienie bezpiecze
Ĕstwa energetycznego kraju, rozumieü naleĪy jako stworze-
nie stabilnych warunków umo
Īliwiających pokrycie bieĪącego i perspektywicznego zapotrze-
bowania pa
Ĕstwa przy odpowiedniej dywersyÞ kacji Ĩródeá i rodzajów energii.
64
Renata Magor
Zgodnie z Dyrektyw
ą 2003/54/WE
7
w Ustawie zosta
á okreĞlony kierunek
przeprowadzenia reform w celu wykszta
ácenia rynkowych mechanizmów regu-
lacji popytu i poda
Īy na energiĊ elektryczną. Dyrektywa zawieraáa postanowie-
nia, których implementacja do krajowych porz
ądków prawnych powodowaáa
cz
ĊĞciowe, rozáoĪone w czasie, otwarcie rynku energii elektrycznej na konku-
rencj
Ċ w Unii Europejskiej, przy jednoczesnym poszukiwaniu wáaĞciwych pro-
porcji mi
Ċdzy promowaniem konkurencji a zobowiązaniami paĔstwa wobec
obywateli w zakresie
Ğwiadczenia usáug uĪytecznoĞci publicznej. Dyrektywa
2003/54/WE wprowadzi
áa dla krajów czáonkowskich jednolity obowiązek nada-
nia uprawnie
Ĕ do wyboru dostawcy energii
8
:
– najpó
Ĩniej od 1 lipca 2004 roku wszystkim odbiorcom, którzy nie bĊdą
odbiorcami bytowo-komunalnymi;
– od 1 lipca 2007 roku wszystkim odbiorcom.
Oznacza to,
Īe od 1 lipca 2007 roku, obowiązuje tzw. zasada TPA (Third
Party Access), wed
áug której odbiorcy koĔcowi mogą indywidualnie i swobod-
nie wybiera
ü sprzedawcĊ energii, który zaoferuje najkorzystniejsze warunki
sprzeda
Īy, nadal korzystając z sieci przesyáowej i dystrybucyjnej dotychczaso-
wego Operatora Systemu Przesy
áowego (dystrybucji)
9
.
Na Litwie wprowadzenie swobodnego wyboru dostawcy uzale
Īnione byáo
od podj
Ċtych dziaáaĔ na rzecz liberalizacji. Proces ten wiązaá siĊ z róĪnymi ini-
cjatywami, takimi jak
10
:
– demonopolizacja energetyki, obejmuj
ąca jej podziaá na podsektory
wytwarzania (elektrownie), przesy
áu i dystrybucji oraz obrót energią;
– liberalizacja rynku, dzi
Ċki której w poszerzanych obszarach funkcjo-
nowania konkurencji niezale
Īne przedsiĊbiorstwa, wchodzące w skáad
podsektorów wspó
ápracują ze sobą na zasadach komercyjnych;
– restrukturyzacja i prywatyzacja energetyki, obejmuj
ąca przeksztaácenie
przedsi
Ċbiorstw paĔstwowych w jednoosobowe spóáki Skarbu PaĔstwa,
a nast
Ċpnie sprzedaĪ udziaáów inwestorom krajowym i zagranicznym;
– deregulacja, tj. znoszenie ró
Īnego typu regulacji w tych obszarach dzia-
áalnoĞci energetycznej, w których jest to moĪliwe, i zastĊpowanie ich
mechanizmami rynkowymi.
W 2009 roku zosta
á przyjĊty trzeci pakiet liberalizacyjny, w tym Dyrektywa
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE dotycz
ąca wspólnych zasad
rynku wewn
Ċtrznego energii elektrycznej (uchylająca DyrektywĊ 2003/54/WE).
W Dyrektywie podkre
Ğlono, Īe dobrze funkcjonujący rynek wewnĊtrzny energii
elektrycznej powinien dostarcza
ü producentom wáaĞciwych zachĊt do inwesto-
7
Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r.
dotycz
ąca wspólnych zasad rynku wewnĊtrznego energii elektrycznej.
8
Ibidem.
9
D. Niedzió
áka, Regionalizacja rynków energii, Warszawa 2011, s. 61.
10
M. Kwiatkowski, Proces formu
áowania strategii rozwoju Þ rmy obrotu energią
elektryczn
ą, Warszawa 2006, s. 16.
65
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY A BEZPIECZE
ēSTWO...
wania w nowe moce wytwórcze, w tym równie
Ī z odnawialnych Ĩródeá energii,
ze szczególnym uwzgl
Ċdnieniem krajów i regionów najbardziej oddalonych na
wspólnotowym rynku energii. Dobrze funkcjonuj
ący rynek powinien równieĪ
dostarcza
ü konsumentom odpowiednich Ğrodków wspierania bardziej wydaj-
nego zu
Īycia energii, czego niezbĊdnym warunkiem jest bezpieczeĔstwo dostaw
energii
11
. W zwi
ązku z tym w styczniu 2012 roku Ustawa o Energii Elektrycznej
zosta
áa kolejny raz poprawiona.
Wspó
áczeĞnie rynek energii elektrycznej Litwy obejmuje dziaáalnoĞü zwią-
zan
ą z wytwarzaniem, przesyáem, dystrybucją i obrotem
12
. W tym kontek
Ğcie
wytwarzanie oznacza produkcj
Ċ energii elektrycznej, a przesyáanie transport
energii elektrycznej przez po
áączoną sieü bardzo wysokiego i wysokiego napiĊ-
cia, w celu dostawy do odbiorców ko
Ĕcowych lub do dystrybutorów (nie obej-
muje natomiast dostaw)
13
. Dystrybucja z kolei oznacza dostarczanie odbiorcom
energii elektrycznej za pomoc
ą sieci wysokiego, Ğredniego i niskiego napiĊcia
w celu jej dostawy odbiorcom hurtowym i Þ nalnym, z wyáączeniem obrotu
14
.
Dystrybucja energii realizowana jest przez uk
áad przesyáowy. Ukáad ten sta-
nowi
ą sieci elektroenergetyczne, które realizują zadania przesyáu i rozdziaáu
energii elektrycznej oraz
áączą elektrownie z odbiorcami. Sieci elektroenerge-
tyczne s
ą tworzone przez linie napowietrzne lub kablowe, stacje transforma-
torowe oraz stacje rozdzielcze. Dystrybucj
ą energii elektrycznej na Litwie do
2010 roku zajmowa
áy siĊ spóáki Wschodnie Sieci oraz Zachodnie Sieci, udziaá
których w rynku energii elektrycznej stanowi
á ponad 86%. W koĔcu 2010 roku
(po reorganizacji spó
áek zgodnie z trzecim pakietem liberalizacyjnym) zostaáa
utworzona jedna spó
áka LESTO, czyli Operator Systemu Dystrybucyjnego.
W odró
Īnieniu od dziaáaĔ Operatora Systemu Przesyáowego, kompetencje
Operatora Systemu Dystrybucyjnego skupiaj
ą siĊ na sieci rozdzielczej (tzn. sieci
Ğrednich oraz niskich napiĊü, nie wyĪszych niĪ 110 kV), sáuĪącej do dystrybucji
energii elektrycznej.
Operatorem Systemu Przesy
áowego jest przedsiĊbiorstwo energetyczne
zajmuj
ące siĊ przesyáaniem energii elektrycznej, odpowiedzialne za: ruch
sieciowy w systemie przesy
áowym elektroenergetycznym, bieĪące i dáugo-
okresowe bezpiecze
Ĕstwo funkcjonowania tego systemu, eksploatacjĊ, konser-
wacj
Ċ, remonty oraz niezbĊdną rozbudowĊ sieci przesyáowej, w tym poáączeĔ
z innymi systemami elektroenergetycznymi
15
. Na Litwie Operatorem Systemu
Przesy
áowego jest spóáka Litgrid. Spóáka jest takĪe odpowiedzialna za integra-
cj
Ċ litewskiego systemu z europejską infrastrukturą elektryczną i wspólnym
11
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r.
dotycz
ąca wspólnych zasad rynku wewnĊtrznego energii elektrycznej.
12
H. Rechul, Gospodarka energetyczna…
13
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej w sprawie wspólnych
zasad dla wewn
Ċtrznego rynku energii elektrycznej 2003/54/WE.
14
Ibidem.
15
Ibidem.
66
Renata Magor
europejskim rynkiem energii elektrycznej. Najwa
Īniejszą, realizowaną obecnie
przez litewskiego operatora inwestycj
ą jest budowa infrastruktury przesyáowej,
umo
Īliwiającej poáączenia ze Szwecją – NordBalt oraz Polską – LitPol
16
.
Litewski rynek energii elektrycznej dzia
áa na dwóch poziomach: rynek hur-
towy i detaliczny; na ka
Īdy skáadają siĊ segmenty konkurencyjne i regulacyjne.
Na rynku hurtowym handel energi
ą elektryczną odbywa siĊ w dwojaki spo-
sób – na gie
ádzie oraz poprzez zawieranie kontaktów dwustronnych. Na rynku
kontraktowym handel energi
ą elektryczną realizowany jest na podstawie kon-
traktów bilateralnych, zawieranych pomi
Ċdzy wytwórcami energii a przedsiĊ-
biorstwami handluj
ącymi energią oraz odbiorcami koĔcowymi.
Handel energi
ą na gieádzie charakteryzuje siĊ zawieraniem kontraktów
mi
Ċdzy uczestnikami z dostawą energii w dniu nastĊpnym. Kontrakty dotyczą
ka
Īdej godziny osobno, a cena energii ustalana jest na podstawie relacji miĊdzy
popytem a poda
Īą. Gieáda BALTPOOL dziaáa od 1 stycznia 2010 roku, wyko-
rzystuje mechanizm Elspot (rynek dnia nast
Ċpnego) przejĊty od skandynawskiej
gie
ády
17
. W 2010 roku na gie
ádzie zostaáo sprzedane 8,1 TWh energii elektrycz-
nej. Najwi
Ċksze udziaáy w handlu energią elektryczną miaáy spóáki Lietuvos
energija – oko
áo 40% oraz INTER RAO Lietuva – 40%
18
.
Rynek detaliczny energii elektrycznej dzieli si
Ċ na dwa zasadnicze seg-
menty:
– k o n k u r e n c y j n y – przedsi
Ċbiorstwa obrotu energią oraz spóáki dys-
trybucyjne poprzez wydzielone oddzia
áy prowadzą sprzedaĪ energii
odbiorcom ko
Ĕcowym, którzy uzyskali prawo do usáug przesyáowych;
na rynku konkurencyjnym ka
Īdy z podmiotów funkcjonuje w otoczeniu
podobnych warunków zewn
Ċtrznych, np. w 2010 roku 45% energii elek-
trycznej sprzedanej na rynku detalicznym pochodzi
áo od niezaleĪnych
dostawców
19
;
– r e g u l o w a n y – spó
áki dystrybucyjne sprzedają energiĊ odbiorcom,
którzy nie nabyli prawa do us
áug przesyáowych lub odbiorcom; sprzedaĪ
energii w segmencie regulowanym odbywa si
Ċ wedáug taryf zatwierdzo-
nych przez Pa
Ĕstwową KomisjĊ Kontroli Cen i Energii.
Pa
Ĕstwowa Komisja Kontroli Cen i Energii jest organem administracji
rz
ądowej. Podstawowym celem jej dziaáalnoĞci jest równowaĪenie interesów
przedsi
Ċbiorstw i odbiorców energii elektrycznej
20
. Realizuje powy
Īsze cele za
pomoc
ą takich narzĊdzi jak m.in.: koncesjonowanie, taryfowanie, kontrola para-
16
http://www.litgrid.eu/ (dost
Ċp: 06.06.2013).
17
Rinkos operatorius, http://www.baltpool.lt/ (dost
Ċp: 10.05.2013).
18
Prekybos
duomenys,
http://www.baltpool.lt/lt/eb-prekybos-duomenys
(dost
Ċp:
17.08.2014).
19
Elektros rinka Lietuvoje, http://www.baltpool.lt/uploads/Þ les/atmintine-306.pdf (dostĊp:
17.08.2014).
20
Istorija, http://www.regula.lt/lt/apie/istorija/ (dost
Ċp: 10.06.2014).
67
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY A BEZPIECZE
ēSTWO...
metrów jako
Ğciowych dostaw i obsáugi odbiorców energii elektrycznej. Kontro-
luje przestrzeganie przez przedsi
Ċbiorstwa zasad konkurencji.
Zgodnie z koncesjami udzielonymi przez Pa
Ĕstwową Komisje Kontroli Cen
i Energii struktura rynku energii elektrycznej na Litwie przedstawia si
Ċ nastĊpu-
j
ąco
21
:
– operator rynku energii elektrycznej;
– operator systemu przesy
áowego;
– operator sytemu dystrybucyjnego;
– dostawcy energii elektrycznej;
– niezale
Īni dostawcy energii elektrycznej.
6SyáND/LHWXYRV eQHUJLMD
6\VWHPSU]HV\áX
,PSRUW(NVSRUWHQHUJLLHOHNWU\F]QHM
Wytwarzanie energii
,QQDG]LDáDOQRĞü
'RVWDZF\HQHUJLL
HOHNWU\F]QHM
1LH]DOHĪQL GRVWDZF\
6SyáNDLitgrid
2SHUDWRUV\VWHPX
p
U]HV\áRZHJR
6SyáND%$/7322/
2SHUDWRUU\QNXHQHUJLL
HOHNWU\F]QHM
Wykres 1. Struktura rynku energii elektrycznej Litwy
ħródáo: opracowanie wáasne na podstawie danych PaĔstwowej Komisji Kontroli Cen i Energii,
www.regula.lt (dost
Ċp: 15.05.2013).
Za gwarancje ci
ągáoĞci przesyáu energii elektrycznej odpowiedzialna jest
spó
áka Lietuvos energija, która kontroluje i rozwija sieü elektroenergetyczną,
zapewnia przesy
á energii do Operatora Systemu Przesyáowego, koordynuje
prac
Ċ systemu energetycznego Litwy. NaleĪąca do spóáki elektrownia wodna
w Kownie oraz elektrownia szczytowo-pompowa w Kruonis reguluj
ą tryb prze-
sy
áu energii elektrycznej
22
.
Lietuvos energija jest w
áaĞcicielem sieci przesyáowych o napiĊciu 330 kV.
Zarz
ądzane przez spóákĊ sieci przesyáowe są poáączone liniami elektroenerge-
21
http://www.regula.lt/ (dost
Ċp: 10.07.2014).
22
Apie bendrov
Ċ, http://www.lpc.lt/lt/main/about/lietuvos_energija (dostĊp: 16.05.2013).
68
Renata Magor
tycznymi z
àotwą, z Biaáorusią oraz z systemami elektroenergetycznymi Rosji.
Moc systemu przesy
áowego w 2009 roku stanowiáa ponad 3,61 TWh
23
. Spó
áka
do niedawna by
áa eksporterem energii elektrycznej do àotwy, Estonii, Biaáorusi
oraz do Rosji (Obwód Kaliningradzki).
BILANS ENERGETYCZNY LITWY
Na koniec 2010 roku moc zainstalowana w elektrowniach wynosi
áa ponad
3872 MW, z czego 68,2% mocy zainstalowanej przypada
áo na elektrownie
cieplne, 26,5% na hydroelektrownie oraz ok. 5,3% na elektrownie wykorzystu-
j
ące do produkcji energii elektrycznej odnawialne Ĩródáa energii
24
.
Potencja
á wytwórczy rynku energii elektrycznej Litwy okreĞla przede
wszystkim produkcja energii elektrycznej, która najlepiej wyra
Īa kondycjĊ
gospodarki.
Wykres 2. Produkcja, import, eksport energii elektrycznej na Litwie [TWh]
ħródáo: Energetikos sektoriaus apzvalga, www.regula.lt (dostĊp: 12.04.2013).
Produkcja energii elektrycznej na Litwie w 2011 roku kszta
átowaáa siĊ na
poziomie 4821,6 GWh (w 2008 roku – 13 911,7 GWh)
25
. Do 31 grudnia 2009
roku ponad 70% krajowego zapotrzebowania na energi
Ċ elektryczną produ-
kowa
áa elektrownia jądrowa w Ignalinie. Po wyáączeniu elektrowni jądrowej
23
W zastosowaniach przemys
áowych (np. do podawania iloĞci energii produkowanej roc-
znie przez elektrownie) stosuje si
Ċ jednostkĊ wiĊkszą – terawatogodzinĊ (TWh); 1 TWh = 1 000
GWh, 1 GWh = 1 000 MWh, a 1 MWh = 1 000 kWh.
24
Lietuvos Respublikos elektros energijos ir gamtini
ǐ dujǐ rinkǐ metinơ ataskaita Europos
Komisijai, www.regula.lt, (dost
Ċp: 17.05.2013).
25
http://www.lpc.lt/repository/apie_bendrove/leidiniai/anzelmas_bacauskas_apie_elek-
tros_energetikos_sistemu_technologijas_be_formuliu. (dost
Ċp: 17.05.13).
69
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY A BEZPIECZE
ēSTWO...
z dniem 31 grudnia 2009 roku ponad po
áowa energii elektrycznej importowana
jest z
àotwy, Estonii, Rosji, Ukrainy, Biaáorusi oraz Skandynawii
26
. W 2011
roku import energii elektrycznej wynosi
á 8,71 TWh (59% krajowego zuĪycia),
najwi
Ċcej – ponad 70% energii elektrycznej importowano z Rosji
27
.
W wytwarzaniu energii elektrycznej na Litwie dominuj
ą elektrownie
cieplne – 76,9% krajowej produkcji (dane z 2010 roku). Lietuvos elektrine
w Elektrenaj jest g
áówną elektrociepáownią produkującą energiĊ elektryczną
– w 2008 roku wyprodukowa
áa 877,8 mln GWh (IgnaliĔska Elektrownia Ato-
mowa – 9893,7 mln GWh). Udzia
á energii ze Ĩródeá odnawialnych w krajowej
produkcji energii elektrycznej osi
ągnąá w 2010 roku 15,8%.
Produkcja energii elektrycznej oraz jej zu
Īycie są gáównymi miernikami
rozwoju gospodarczego. Wska
Ĩniki te Ğwiadczą zarówno o zakresie wykorzy-
stania energii we wszystkich dziedzinach gospodarki, jak i o ewentualnych
mo
ĪliwoĞciach wymiany miĊdzysystemowej.
Tabela 1. Zu
Īycie energii elektrycznej w latach 2008–2011 [GWh]
Rok
Zu
Īycie
energii elektrycznej
2008
2009
2010
2011
Przemys
á
2665,1
2327,1
2547,5
2665,5
Sektor budownictwa
129,6
103,2
106,0
101,5
Transport
82,6
77,0
76,0
74,3
Rolnictwo
196,6
183,4
173,0
166,9
Sektor us
áug
3239,6
2954,6
2838,8
2952,8
Gospodarstwa domowe
2729,9
2725,7
2590,2
2618,1
Ogó
áem
9043,4
8371,0
8331,5
8579,1
ħródáo: V. Miškinis, Lietuvos energetika, Lietuvos Energetikos Institutas, Kowno 2011, s. 15.
Zu
Īycie energii elektrycznej na Litwie w 2011 roku ksztaátowaáo siĊ na
poziomie 8579,1 GWh. Najwi
Ċcej energii elektrycznej jest zuĪywane w sek-
torze us
áug – 2952,8 GWh, przemyĞle – 2665,5 GWh oraz w gospodarstwach
domowych – 2618,1 GWh.
Jednym z podstawowych narz
Ċdzi pozwalających okreĞliü efektywnoĞü
rynku energii elektrycznej jest rachunek ekonomiczny, uwzgl
Ċdniający koszty
26
http://www.regula.lt/lt/publikacijos/metine-ataskaita/2009_metu_veiklos_ataskaita.pdf
(dost
Ċp: 17.06.13).
27
Elektros energijos rinkos steb
ơsenos ataskaita už 2011 metus, http://www.regula.lt/
SiteAssets/elektra/elektros-energetikos-rinkos-stebesenos-ataskaita-uz-2011-metus.pdf (dost
Ċp:
17.08.2014).
70
Renata Magor
pozyskania energii (z zasobów w
áasnych bądĨ z importu) oraz wáaĞciwa poli-
tyka cenowa
28
.
Tabela 2.
ĝrednie ceny energii na Litwie w latach 2008–2011
Rok
Rodzaj
energii
2008
2009
2010
2011
Import energii elektrycznej [LTL/MWh]
118,1
116,2
131,1
146,2
Eksport energii elektrycznej [LTL/MWh]
102,2
80,8
166,6
166,0
Import gazu ziemnego [LTL/1000]
919,0
749,1
839,0
1025,5
ħródáo: V. Miškinis, Lietuvos energetika…, s. 17.
Ceny energii elektrycznej na Litwie pozostaj
ą na wysokim poziomie.
Wynika to ze struktury litewskiego rynku energii elektrycznej oraz zale
Īy od
sposobu zaopatrzenia w energi
Ċ. Gospodarka litewska charakteryzuje siĊ duĪym
uzale
Īnieniem od importowanej energii (82% swych potrzeb energetycznych
pokrywa ona z importu, podczas gdy w 2009 roku import stanowi
á 48%). Impor-
towany jest przede wszystkim gaz ziemny – w 100%
29
. Od 1 stycznia 2010 roku
zosta
á utworzony rynek dla importu energii elektrycznej – spowodowaáo to pod-
wy
ĪkĊ cen energii elektrycznej o 30% (z 7 ct/kWh do 10,9 ct kWh).
KIERUNEK ROZWOJU RYNKU ENERGII ELEKTRYCZNEJA
BEZPIECZE
ēSTWO ENERGETYCZNE
Bior
ąc pod uwagĊ fakt, Īe Litwa po zamkniĊciu elektrowni jądrowej Igna-
lina, posiada ograniczon
ą moĪliwoĞü produkcji energii elektrycznej i jest uza-
le
Īniona od importu energii elektrycznej, rozwój rynku energii elektrycznej
wraz z rozbudow
ą poáączeĔ infrastrukturalnych jest niezbĊdny dla zapewnienia
bezpiecze
Ĕstwa energetycznego kraju.
W Narodowej Strategii Energetycznej Litwy do 2025 roku (Decyzja Parla-
mentu Litewskiego X-1046 z dnia 18 stycznia 2007 roku, Dziennik Urz
Ċdowy
Nr 11-430) za najwa
Īniejsze cele uznaje siĊ
30
:
– litewsko-szwedzki projekt po
áączenia elektroenergetycznego (Nord-
Balt);
28
J. Paska, Ekonomika w elektroenergetyce, Warszawa 2007, s. 116.
29
Energetika ir materialiniai ištekliai, w: Lietuvos statistikos metraštis 2008, s. 615.
30
Strateginiai projektami, Energetikos Ministerija, http://www. enmin.lt/ (dost
Ċp:
15.07.2012).
71
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY A BEZPIECZE
ēSTWO...
– litewsko-polski projekt po
áączenia systemów elektroenergetycznych
(LitPol);
– budowa nowej elektrowni j
ądrowej;
– rozwój odnawialnych
Ĩródeá energii.
Projekt NordBalt zak
áada, Īe do 2016 roku po dnie Baátyku zostanie poáo-
Īony kabel energetyczny, który poáączy systemy energetyczne Litwy i Szwecji.
Ca
ákowita dáugoĞü kabla ma wynosiü 450 kilometrów. àączny koszt realizacji
po
áączenia energetycznego pomiĊdzy tymi krajami jest szacowany na 552 mln
euro, czyli 1,906 mld litów. Moc linii przesy
áowej ma wynosiü 700 MW. To poáą-
czenie pozwoli Litwie importowa
ü energiĊ elektryczną z krajów nordyckich
31
.
LitPol Link – to spó
áka zaáoĪona 19 maja 2008 roku, której zadaniem jest
zrealizowanie prac przygotowawczych do budowy po
áączenia elektroenerge-
tycznego Polska-Litwa. 50% udzia
áów spóáki LitPol Link naleĪy do PSE S.A.,
pozosta
áe 50% naleĪy do Litgrid, peániących funkcje operatorów przesyáowych.
Misj
ą LitPol Link jest przygotowanie projektu technicznego w celu wybudo-
wania po
áączenia elektroenergetycznego Polska-Litwa, uzgodnienie prze-
biegu nowej linii, ocena oddzia
áywania inwestycji na Ğrodowisko, rozwiązanie
kwestii w
áasnoĞciowych, uzyskanie niezbĊdnych pozwoleĔ oraz wykonanie
innych koniecznych prac przygotowawczych
32
. LitPol Link koordynuje prace
zwi
ązane z realizacją poáączenia Polski i Litwy dwutorową napowietrzną linią
elektroenergetyczn
ą (o napiĊciu 400 kV) Alytus-Eák wraz z nowoczesną stacją
elektroenergetyczn
ą w mieĞcie Alytus. Realizacja tego regionalnego projektu
przyczyni si
Ċ do rozwoju wspólnego, europejskiego rynku energii i bĊdzie jed-
nym z kroków przygotowuj
ących litewski system przesyáu energii do pracy
w kontynentalnym systemie europejskim. W 2015 roku po
áączenie elektro-
energetyczne Polska-Litwa zacznie dzia
áaü ze zdolnoĞcią przesyáową 500 MW,
a w 2020 roku, po zako
Ĕczeniu drugiego etapu budowy wstawki prądu staáego,
osi
ągnie moc 1000 MW
33
.
Projektem regionalnym ma by
ü takĪe budowa nowej elektrowni jądrowej.
Oprócz inwestora strategicznego uczestniczy
ü miaáy w nim spóáki z: Polski
– Polska Grupa Energetyczna, Litwy – Lietuvos energija,
àotwy – Latvenergo
i Estonii – Eesti energia. Pierwotnie zak
áadano uruchomienie elektrowni juĪ
w 2015 roku. Tymczasem, opó
Ĩnienia w realizacji projektu i zmieniające siĊ
uwarunkowania zewn
Ċtrzne zmniejszają szanse na jego powodzenie.
Coraz wi
Ċksze znaczenie dla bezpieczeĔstwa energetycznego kraju ma
rynek OZE. Zainteresowanie wykorzystaniem odnawialnych
Ĩródeá energii na
Litwie pojawi
áo siĊ gáównie ze wzglĊdu na niski i malejący wskaĨnik samowy-
starczalno
Ğci energetycznej oraz rosnącą ĞwiadomoĞü ekologiczną spoáeczeĔ-
stwa. Racjonalne wykorzystanie energii ze
Ĩródeá odnawialnych jest jednym
31
http://www.litgrid.eu/index.php?act=js/nordbalt&item=115 (dost
Ċp: 15.06.2013).
32
http://www.litpol-link.com/pl/o-litpol-link-/ (dost
Ċp: 06.06. 2013).
33
http://www.litpol-link.com/pl/o-litpol-link-/ (dost
Ċp: 06.06.2013).
72
Renata Magor
z istotnych komponentów rozwoju przynosz
ącym wymierne efekty ekolo-
giczno-energetyczne.
Istotne znaczenia dla rozwoju OZE maj
ą miĊdzynarodowe akty prawne
zwi
ązane z ochroną Ğrodowiska, m.in. Protokóá z Kioto, który Litwa ratyÞ -
kowa
áa 19 listopada 2002 roku (Ustawa Republiki Litewskiej Nr IX-1203)
34
,
zobowi
ązaá do redukcji CO
2
o 8% do 2012 roku. Spo
Ğród dokumentów o zna-
czeniu strategicznym za najistotniejszy dla rozwoju OZE mo
Īna uznaü Dyrek-
tyw
Ċ Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009
roku w sprawie promowania stosowania energii ze
Ĩródeá odnawialnych. Dyrek-
tywa ustanawia cel ogólny – zapewnienie 20% udzia
áu OZE w bilansie ener-
getycznym UE; obejmuje swym zakresem trzy sektory gospodarki: produkcj
Ċ
energii elektrycznej, ciep
áownictwo oraz transport. Litwa zobowiązaáa siĊ, Īe do
2020 roku w bilansie energetycznym odnawialne
Ĩródáa energii bĊdą stanowiü
nie mniej ni
Ī 23%.
Wykres 3. Rozwój OZE na Litwie w latach 2001–2020 [%]
ħródáo: Energetikos Ministerija, www.enmin.lt (dostĊp: 28.06.2013).
Osi
ągniĊcie tego celu jest kapitaáocháonne i wymaga duĪych inwestycji
w instalacje do produkcji energii elektrycznej (elektrownie wiatrowe, elek-
trownie wodne, systemy wykorzystuj
ące biomasĊ). Litwa nie posiada jednak
w
áasnych zasobów energetycznych i jest uzaleĪniona od ich importu, wiĊc
zwi
Ċkszenie udziaáu w bilansie energetycznym odnawialnych Ĩródeá energii
– oprócz zalet ekologicznych – przyczyni si
Ċ do optymalizacji bilansu energe-
tycznego.
34
Ʋstatymas dơl jungtiniǐ tautǐ bendrosios klimato kaitos konvencijos Kioto protokolo rati-
Þ kavimo, http://www.am.lt/VI/Þ les/0.207651001107868844.htm (dostĊp: 30.07.20113).
73
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ LITWY A BEZPIECZE
ēSTWO...
ZAKO
ēCZENIE
Rynek energii elektrycznej na Litwie charakteryzuje si
Ċ niskim potencja-
áem wytwórczym (wytwarzanie energii elektrycznej przekracza moĪliwoĞci
litewskiej gospodarki). Do zachowania równowagi w gospodarce niezb
Ċdne
sta
áo siĊ zbilansowanie niedoboru energii elektrycznej w postaci jej importu, co
wi
ąĪe siĊ z pewnym zagroĪeniem dla bezpieczeĔstwa energetycznego kraju
35
.
Zagro
Īeniem dla bezpieczeĔstwa energetycznego nie jest sam fakt importu
energii elektrycznej, a problem polega na braku dywersyÞ kacji dostaw energii
(Litwa odci
Ċta od europejskiego rynku energii elektrycznej; aktualna infrastruk-
tura energetyczna
áączy LitwĊ z àotwą, Biaáorusią oraz Rosją
36
).
Ponadto istnieje wiele zagro
ĪeĔ wewnĊtrznych, mających wpáyw na rynek
energii elektrycznej. G
áównym czynnikiem wewnĊtrznym są kapitaáocháonne
projekty energetyczne. Przedsi
ĊwziĊcia mieszczące siĊ w tym zakresie, nakiero-
wane przede wszystkim na rozwój infrastruktury energetycznej, która wymaga
ogromnych nak
áadów kapitaáowych, czĊsto nie są moĪliwe do realizacji (np.
budowa elektrowni j
ądrowej).
Konieczno
Ğü podjĊcia zdecydowanych dziaáaĔ zostaáa zawarta w Narodo-
wej Strategii Energetycznej Litwy do 2025 roku
37
. W Strategii za narodowy
cel strategiczny uznano – rozwój rynku energii elektrycznej. W zwi
ązku z tym,
rynek energii elektrycznej na Litwie znajduje si
Ċ w stadium gáĊbokich prze-
kszta
áceĔ ekonomicznych, technicznych, organizacyjnych. Zmiany te przyczy-
ni
ą siĊ do zwiĊkszenia spójnoĞci spoáecznej i ekonomicznej, a wiĊc przyczynią
si
Ċ do zapewnienia bezpieczeĔstwa energetycznego kraju.
THE ELECTRICITY MARKET IN LITHUANIA AND ENERGY SECURITY
Summary. This article examines the nature of the electricity market in Lithuania. It is especially
important to study the energy balance of Lithuania. The article provides a comprehensive analysis
of the degree of dependence of the Lithuanian economy on energy imports and the effect of this
dependence on the country’s energy security.
Keywords: the electricity market, energy security, energy strategy, energy balance
35
J. Bogdanienko, Gospodarka energetyczna wybranych krajów Europy Zachodniej,
Bia
áystok 1995, s. 7.
36
Litewski system elektroenergetyczny dzia
áa w systemie IPS/UPS, system jest caákowicie
zale
Īny od rosyjskiej energii (jednolity system – JES Rossii). Rusija nơra pasirašiusi Energetikos
chartijos.
37
Nacionaline energetikos strategija, Decyzja Parlamentu Litewskiego X-1046 z dnia
18 stycznia 2007 roku, Dziennik Urz
Ċdowy nr 11-430, 2007.
74
Renata Magor