W
okresie, gdy
rodzi³a siê
masowa tele-
wizja, istniej¹-
ce podzia³y
p o l i t y c z n e
mia³y te¿ swoje
odzwiercie-
dlenie w przyjêtych standardach telewizyj-
nych, okrelaj¹cych parametry sygna³u wi-
zji i fonii. W Europie Zachodniej przyjêto
standard CCIR, Europa Wschodnia, w tym
i Polska przyjê³a standard OIRT. Podsta-
wowa ró¿nica miêdzy tymi standardami po-
lega na innej szerokoci kana³u telewizyjne-
go, w zwi¹zku z tym czêstotliwoci ró¿nico-
we fonii wynosz¹ odpowiednio 5,5 MHz
(B/G) i 6,5 MHz (D/K). W tablicy 1 podano
przyk³ady ró¿nic odnosz¹cych siê do odbio-
ru dwiêku w rozmaitych systemach.
Trafiaj¹ce do Polski odbiorniki telewizyjne
z "Zachodu" wymaga³y dostosowania do
standardu OIRT. Zmiany dotyczy³y obwodów
wydzielania czêstotliwoci ró¿nicowej i dys-
kryminatora. Tê czêstotliwoæ trzeba by³o
zmieniæ z 5,5 MHz na 6,5 MHz. Zwykle po-
mijano doæ istotne ró¿nice w charakterysty-
ce wzmacniacza poredniej czêstotliwoci,
wynikaj¹ce ze wspomnianej wczeniej ró¿-
nicy szerokoci kana³u TV. Pu³apki wizji
i fonii s¹siednich kana³ów oraz danego ka-
na³u zestrojone s¹ na inne czêstotliwoci,
nie spe³niaj¹ wiêc swej funkcji. W pocz¹tko-
wym okresie, gdy istnia³y w Polsce tylko
dwa programy (nie nadawano ich w s¹sie-
dnich kana³ach), nie mia³o to wiêkszego
znaczenia. Nawet dzi, je¿eli przy odbiorze
telewizji korzysta siê jedynie z emisji roz-
siewczej (stacji naziemnych), czyli anteny
zwanej popularnie dachow¹, odbiór fonii
równie¿ przez "przestrajane" odbiorniki jest
czysty, natomiast te same telewizory do³¹-
czone do sieci kablowej wykazuj¹ przy nie-
których stacjach zauwa¿alne zak³ócenia fo-
nii. Wynika to ze znacznej liczby progra-
mów oferowanych przez operatorów telewi-
zji kablowej, którzy musz¹ nadawaæ je
w s¹siednich kana³ach.
Te niepo¿¹dane efekty mo¿na ograniczyæ
lub nawet wyeliminowaæ tylko pod warun-
kiem przywrócenia pierwotnego uk³adu fa-
brycznego. Nastêpnie w odbiornikach z g³o-
wic¹ w.cz. analogow¹ nale¿y zainstalowaæ
foniê równoleg³¹ o zwiêkszonej selektywno-
ci (np. czteroobwodow¹). W odbiornikach
z g³owicami z syntez¹ czêstotliwoci do-
skonale sprawdzaj¹ siê tzw. konwertery
(generator 1 MHz).
Chc¹c u³atwiæ Czytelnikom zorientowanie
siê w u¿ywanych obecnie kana³ach telewi-
zji rozsiewczej i kablowej, przedstawiono
w tablicy 2 czêstotliwoci kana³ów OIRT
oraz CCIR.
Pocz¹tkowo standard OIRT nie obejmowa³
kana³ów tzw. kablowych, natomiast wielu
operatorów sieci CATV postêpuj¹c w myl
zasady "co nie jest zabronione, jest dozwo-
lone", nadawa³o w ca³ym dostêpnym za-
kresie w standardzie D/K. Wskutek tego
wielu szczêliwych posiadaczy telewizorów
produkcji zachodniej, przeznaczonych na
nasz rynek (np. SONY KV-X2531K) z przy-
kroci¹ stwierdza³o brak fonii na niektórych
programach. Przyczyn¹ by³o cis³e dostoso-
wanie telewizora do norm oficjalnie obo-
wi¹zuj¹cych w Polsce. W zakresie kana-
³ów S odbiornik pracowa³ tylko w standardzie
B/G. W krótkim czasie producenci uwzglê-
dnili specyfikê naszego rynku.
Innego rodzaju s¹ przyczyny braku odbioru
stereofonii systemu A2 przez odbiorniki te-
lewizyjne w niektórych sieciach kablowych.
Standard CCIR (B/G) uwzglêdnia nadawa-
nie fonii stereo z u¿yciem dwóch czêstotliwo-
ci ró¿nicowych: 5,5 i 5,74 MHz. W standar-
dzie OIRT (D/K) przewidywano wykorzysta-
nie czêstotliwoci 6,5; 6,75 lub 6,25 MHz
(tê drug¹ opcjê przyjêto w Czechach i S³o-
wacji). Natomiast wczeniej wspomniane
sieci kablowe prowadz¹ emisjê A2 z u¿yciem
czêstotliwoci ró¿nicowych 6,5 i 5,74 MHz.
Uniemo¿liwia to odbiór stereofonii we wszy-
stkich telewizorach z prze³¹czanymi (w ce-
lu zwiêkszenia selektywnoci) torami fonii.
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 1/2001
Mo¿e siê wydawaæ,
¿e w sytuacji gdy
odbiornik telewizyjny
jest sprawny
i otrzymuje z anteny
lub z "kabla" dobry
sygna³, odbiór
programów nie
powinien stwarzaæ
problemów. Bywa
jednak inaczej.
Czasami klasyczne
metody lokalizacji
usterki zawodz¹, gdy¿
przyczyn¹ nie jest
uszkodzony element,
lecz "niedopasowanie"
odbiornika do sygna³u
odbieranego.
K£OPOTY Z FONI¥
W ODBIORNIKACH
TELEWIZYJNYCH
Tablica1. Przyk³ady standardów sygna³u telewizyjnego w odniesieniu do dwiêku
57
W uk³adach analogowych mo¿na odbior-
nik dostosowaæ do tego standardu przez
umieszczenie filtrów ceramicznych SFE
5,74 MHz w torze D/K (w miejsce SFE 6,25
MHz). Je¿eli tor fonii jest zrealizowany z u¿y-
ciem jednego uk³adu scalonego (np. TDA
4474A) realizuj¹cego kompleksowo A2 i NI-
CAM, mo¿liwoci takiej nie ma. Pozostaje
zmiana operatora sieci telewizji kablowej
lub cierpliwe oczekiwanie na realizacjê obiet-
nicy przejcia ze wszystkimi programami
stereofonicznymi na obecnie przyjêty w Pol-
sce jako obowi¹zuj¹cy standard NICAM.
Odbiorniki starsze, mimo ¿e stereofoniczne
(A2), znów wymagaj¹ przestrajania, trze-
ba zainstalowaæ dodatkowo modu³ NICAM.
Odbiorniki przystosowane przez producen-
ta do odbioru w standardzie NICAM z regu-
³y automatycznie prze³¹czaj¹ siê na ten tryb
pracy po wykryciu podnonej 5,85 MHz (dla
B/G) lub 6,552 MHz (I). Mo¿na spotkaæ
równie¿ odbiorniki, w których zachodzi ko-
niecznoæ wyboru standardu NICAM w me-
nu. Je¿eli tego nie uczynimy, odbiornik pra-
cuje w opcji mono, a nawet (w przypadku
niew³aciwego wyboru) w ogóle nie odbie-
PORADY
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 1/2001
ra fonii. Wymagania techniczne dla sieci
kablowych nie dopuszczaj¹ prostej retran-
smisji w przypadku standardu NICAM, po-
niewa¿ sygna³ pilotuj¹cy musi mieæ wiêksz¹
amplitudê ni¿ w przypadku emisji z nadajni-
ków naziemnych. Niestety, wielu operatorów
ogranicza siê do wspomnianej retransmisji,
co daje efekt dodatkowych zak³óceñ pracy
dekodera NICAM. Odbiornik cyklicznie prze-
³¹cza siê z mono na stereo czêsto z dodat-
kowymi efektami akustycznymi (stuki i trza-
ski) oraz wizyjnymi (wywietlanie ka¿dora-
zowo informacji na ekranie o zmianie mono
lub NICAM). Je¿eli zak³ócenia s¹ bardzo
mêcz¹ce, mo¿na "wymusiæ" tryb mono
w sposób zalecany przez producenta w in-
strukcji obs³ugi.
Tu dotykamy problemu obs³ugi sprzêtu elek-
tronicznego. Niestety, coraz czêciej u¿yt-
kownik ma k³opoty ze zrozumieniem bardzo
obszernej instrukcji. Producenci przeciga-
j¹ siê w wymylaniu nowych opcji, czasami
ma³o przydatnych, za to znakomicie utru-
dniaj¹cych zrozumienie czêsto niew³aciwie
przet³umaczonych instrukcji obs³ugi.
n
Waldemar Porêbiak
Tablica2. Czêstotliwoci kana³ów telewizji
rozsiewczej i kablowej
Archiwizacja p³yt muzycznych na CD - uzupe³nienie
W artykule na temat archiwizacji p³yt muzycznych na CD (numer 12/2000) pominiêto in-
formacje na temat urz¹dzeñ wykorzystanych do archiwizacji muzyki. Oto one.
Quantum - nowy dysk twardy Fireball LCT20 (4500 obr/min, czas wyszukiwania 12 ms)
jest przeznaczony dla u¿ytkowników prywatnych i komercyjnych. Charakteryzuje siê ona
niezawodnoci¹, cich¹ prac¹ i cenami na poziomie przystosowanym do dzisiejszych kom-
puterów osobistych. Napêdy Fireball lct20, zawieraj¹ce mniej sk³adników ni¿ urz¹dze-
nia poprzedniej generacji, zu¿ywaj¹ mniej energii i emituj¹ mniej ciep³a, czyli spe³niaj¹
podstawowe warunki zapewniaj¹ce wiêksz¹ niezawodnoæ. Dziêki zastosowaniu nowych
rozwi¹zañ konstrukcyjnych dysk Fireball lct20 wytwarza ha³as zaledwie 27 dB w czasie
bezczynnoci oraz poni¿ej 30 dB w czasie pracy.
Dysk Fireball lct20 ma nowy interfejs Ultra ATA/100, zapewniaj¹cy lepsz¹ integralnoæ
oraz szybsz¹ transmisjê danych.
Dysk dostarczy³a do testów firma Ciszewski
Nagrywarka TEAC CDW54E ³¹czy w sobie zalety urz¹dzeñ rejestruj¹cych do p³yt CD-
R i CD-RW, dzia³a z szybkoci¹ 4-krotn¹ szybkoci standardowej. Jest w stanie w ci¹-
gu krótkiego czasu nagraæ 700 MB danych lub 80-minutow¹ p³ytê dwiêkow¹. Mo¿e rów-
nie¿ dzia³aæ jako czytnik p³yt z szybkoci¹ odczytu równ¹ 32-krotnoci szybkoci stan-
dardowej, co stanowi 16,6 MB/s, ze rednim czasem dostêpu 85 ms. Jest sterowana przez
interfejs IDE/ATAPI, a instalowana zgodnie ze standardem Plug and Play. Na jej p³ycie
czo³owej znajduje siê pokrêt³o g³onoci (do odtwarzania p³yt muzycznych) oraz gnia-
zdo do do³¹czenia s³uchawek.
Wyposa¿enie nagrywarki stanowi pakiet programowy WinOnCD 3.7 obs³uguj¹cy nagry-
wanie p³yt CD-DA, CD-ROM, CD-ROM XA, CD-R, CD-RW, CD-I, Video-CD, CD
Extra/CD-Plus, CD-TEXT.
Nagrywarkê dostarczy³a do testów firma Vobis
Redakcja