Diagnostyka kolana dla potrzeb rehabilitacji ruchowej

background image

10

REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2010

DIAGNOSTYKA

S

taw kolanowy to jeden z największych
stawów w ustroju człowieka. Jednocze-

śnie jest narażony na uszkodzenia urazowe
i podatny na wystąpienie różnego rodzaju
schorzeń. Do często występujących obrażeń
stawu kolanowego można zaliczyć uszko-
dzenie więzadeł krzyżowych przednich,
które może być skutkiem urazu lub choroby
zwyrodnieniowej. Urazy stawu kolanowego
dotyczą głównie ludzi młodych. Choroba
zwyrodnieniowa u ludzi starszych powodu-
je bóle, wysięk w jamie stawu i osłabienie
siły mięśni uda. W konsekwencji może
prowadzić do konieczności wymiany sta-
wu kolana na staw sztuczny. Każdy uraz
stawu kolanowego i jego unieruchomienie
mogą spowodować zanik masy mięśnio-
wej w obrębie mięśnia czworogłowego,
osłabienie napięcia i zaburzenie korelacji
nerwowo-mięśniowej. Zanik i osłabienie
tego mięśnia oraz wypełnienie się górnego
zachyłka płynem wysiękowym to najczęst-
sze przyczyny utraty możliwości czynnego
wyprostu.

Leczenie powstałych schorzeń stawu

kolanowego może odbywać się na drodze
operacyjnej lub zachowawczej, jednak
o końcowym wyniku leczenia decyduje
właściwie przeprowadzona rehabilitacja
lecznicza. Celem rehabilitacji pooperacyj-
nej jest odzyskanie przez pacjenta prawi-
dłowej ruchomości stawu kolanowego,
prawidłowej siły mięśniowej i koordynacji
ruchowej, a także prawidłowej funkcji
kończyny oraz odzyskanie wiary w jej
sprawność. Powrót chorego po urazie
kolana do poprzedniej aktywności ży-
ciowej może być możliwy w przypadku
uzyskania przez niego normalnego zakresu
ruchomości, prawidłowej wydolności
mięśniowej oraz pełnej wydolności sta-
wu kolanowego. Aby ocenić skuteczność
rehabilitacji ruchowej chorych po urazie

Staw kolanowy jest jednym ze stawów najbardziej narażonych na urazy i podatnych na wystąpienie różnego rodzaju
schorzeń. Leczenie powstałych dysfunkcji może się odbywać różnymi drogami, ale kluczową kwestią jest prawidłowe
zdiagnozowanie schorzenia, w czym niebagatelną rolę odgrywają nowoczesne techniki pomiarowe.

Diagnostyka kolana

dla potrzeb rehabilitacji ruchowej

kolana, wykorzystuje się szereg obiektyw-
nych metod pomiarowych.

Tensometria

Do pomiarów tensometrycznych wyko-
rzystuje się fotel do ćwiczeń oporowych
kończyn typu UPR, który składa się z na-
stępujących części:
• fotel tapicerowany,
• urządzenie rehabilitacyjno-pomiarowe,
• urządzenia rehabilitacyjne,
• momentomierz elektroniczny,
• program komputerowy.

Dane techniczne urządzenia UPR to:

• wysokość fotela: 125 cm,
• długość po rozłożeniu: 185 cm,
• masa: 60 kg,
• zakres regulacji przesuwu oparcia:

0-15 cm,

• zakres regulacji podparć bocznych:

0-15 cm,

• zakres pochylenia podparcia: 0-15°,
• zakres pomiarowy przetwornika mo-

mentu siły (dopuszczalny błąd – 2%):
0-500 N,

• zakres regulacji kąta tarcz podziałowych:

0-90°,

• rozdzielczość kąta: co 15°.

Główną częścią urządzenia rehabilitacyj-

no-pomiarowego UPR jest tensometryczny
przetwornik momentu siły zabudowany
w obudowie stalowej znajdującej się w wał-
ku. Z jednej strony wałka znajduje się tarcza
z podziałką kątową, a z drugiej – gniazdo
do podłączenia przewodu elektrycznego
momentomierza. Na końcu wałka na stałe
umocowana jest dźwignia oporowa służąca
do pomiarów i ćwiczeń wolnych z obciąż-
nikami. Momentomierz elektroniczny
służy do współpracy z przetwornikiem
tensometrycznym i mierzy maksymalną
wartość momentu siły otrzymanego
w czasie pomiaru. Można go podłączyć

do komputera i dzięki odpowiedniemu
oprzyrządowaniu odczytywać wyniki
na monitorze w układzie współrzędnych
prostokątnych.

Dane techniczne momentomierza to:

• zakres pomiarowy: 0-500 Nm,
• dokładność pomiaru: 5%,
• czas pojedynczego pomiaru: ok. 10 s,
• zakres temperatury pracy: 10-40°C.

Komputerowa karta pomiarowa APD-

-UC 10/2 z oprogramowaniem „Moment”
umożliwia pełną diagnostykę stawów
i mięśni kończyn, programowanie oraz
kontrolę cyklu rehabilitacyjnego. Minimalne
wymagania sprzętowe: procesor Pentium
100 MHz, RAM 8 MB, HDD 15 MB, karta
graficzna VGA 640 400, wolny slot ISA
na płycie głównej, wolny port o adresie
300. Ważnym elementem urządzenia jest
program komputerowy, który tworzy własną
bazę danych, ponadto istnieje możliwość
obróbki wyników przy wykorzystaniu
arkusza kalkulacyjnego Microsoft Excel.
Program przeznaczony jest do współpracy
z kartą pomiarową i ze względu na rodzaj
działania można go podzielić na dwie ściśle
ze sobą współpracujące części. Jedna z nich
obejmuje swoim zakresem obsługę bazy
danych, druga umożliwia bezpośrednią
współpracę z kartą pomiarową. Urządzenie
rehabilitacyjno-pomiarowe można wykorzy-
stać do diagnostyki stawów obwodowych
kończyn i mięśni okołostawowych oraz
rehabilitacji pourazowej stawów i odbu-
dowy siły statycznej i dynamicznej mięśni
okołostawowych. Posiada ono dwa tryby
pracy – diagnostyczny i rehabilitacyjny.
Diagnostyka umożliwia pomiar momen-
tów siły oraz wyznaczenie maksymalnego
obciążenia dla poszczególnych mięśni.
Wyniki pomiarów są monitorowane i za-
pamiętywane.

Goniometryczny test wahadła

Goniometryczny test wahadła służy do oce-
ny ruchu wahadłowego mechanicznego
układu jednoprzegubowego w wybranej
płaszczyźnie. Pozwala na wyznaczenie
czasowej funkcji zmiany kąta  zawartego
pomiędzy ramionami przegubu oraz obli-
czenie charakterystycznych parametrów

Streszczenie
W pracy omówiono nowoczesne metody
obiektywnej, nieinwazyjnej diagnostyki
stanu kolana dla potrzeb usprawniania
ruchowego. Przedstawiono podstawy
teoretyczne badań tensometrycznych,

termowizyjnych oraz z wykorzystaniem
elektromiografii mięśniowej. Artykuł
wzbogacono o opis zastosowania gonio-
metrycznego testu wahadła.
Słowa kluczowe: staw kolanowy, dia-
gnostyka.

background image

11

REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2010

DIAGNOSTYKA

ruchu, takich jak: liczba wahań, czas
wahań, okres i współczynnik tłumienia.
Test wahadła jest badaniem obiektywnym
przy ocenie wpływu różnego rodzajów
napięć mięśniowych i ich zmian na ru-
chomość kończyn w niektórych stawach.
Zakres i swobodę ruchu kończyn oraz
stan napięć mięśniowych charakteryzuje
się za pomocą wskaźników dających się
obliczyć dzięki analizie funkcji zmiany
kąta w czasie  = f(t). Ponieważ funkcja
ta opisuje drganie tłumione, do wspomnia-
nych wskaźników należą:
• logarytmiczny dekrement tłumienia

() – definiowany tu jako logarytm na-
turalny ze stosunku drugiej i czwartej
amplitudy lokalnej,

• współczynnik tłumienia () – definio-

wany tu jako stosunek  i T,

• liczba cykli (n),
• całkowity czas wahań (t),
• okres wahań (T).

Liczba i czas wahań określają swobodę

ruchu, a okres i parametry tłumienia –
zakres ruchomości. Goniometryczny test
wahadła składa się z urządzenia peryfe-
ryjnego współpracującego z komputerem
typu IBM PC oraz oprogramowania.
W skład urządzenia peryferyjnego wchodzą
cyrkiel goniometryczny i układ interfejsu
– przetwornika do współpracy z kompu-
terem. Cyrkiel goniometryczny składa się

z dwóch cienkich metalowych ramion
połączonych ze sobą przegubowo. Jedno
z ramion (nieruchome) może być zamonto-
wane w specjalnym gnieździe mocującym,
umożliwiającym zmianę kąta ustawienia
i długość ramienia, lub też w uchwycie
łuski przylegającej do uda. Ramię ruchome
może być prowadzone w tulejce moco-
wanej na podudziu lub w uchwycie łuski
przylegającej do podudzia. Ruch cyrkla
w przegubie przenoszony jest na minia-
turowy optoelektryczny przetwornik typu
C3A 27-4096 GE 01, który konstrukcyjnie
stanowi z cyrklem całość. Położenie wałka
przetwornika odczytywane jest za pomocą
układu optycznego i tarczy kodowej, które
pozwalają (z rozdzielczością 12 bitów
na obrót) na zakodowanie położenia kąto-
wego wałka w zakresie od 0 do 360 stopni,
z dokładnością do 0,088 stopnia. Sygnał
podawany jest do interfejsu. Opracowana
wersja programu pozwala na odczytanie
100 położeń ruchomego cyrkla goniome-
trycznego w ciągu 1 sekundy i zapisanie
tych wartości w odpowiednim miejscu
programu. W skład interfejsu wchodzą:
układ mikroprocesora, zasilacz, kabel
przetwornika oraz kabel RS 232 interfejsu
(do komputera). Układ interfejsu zapew-
nia poprawną współpracę przetwornika
pomiarowego z komputerem typu IBM
PC, ochronę badanej osoby przez zastoso-

wanie bariery galwanicznej oraz zasilanie
układów elektronicznych stabilizowanym
napięciem +5 V.

Badaną osobę umieszcza się na spe-

cjalnym fotelu pomiarowym. Cyrkiel
goniometryczny urządzenia peryferyjnego
mocuje się do badanej kończyny dolnej
tak, że jedno z jego ramion (wsparte
na statywie lub łusce) jest równoległe
do osi uda, drugie zaś – do podudzia. Prze-
gub z przetwornikiem optoelektrycznym
umieszcza się na wysokości szpary stawo-
wej stawu kolanowego. Osobie badanej
poleca się rozluźnić mięśnie tak, jak tylko
to możliwe, a następnie zgina się biernie
badaną kończynę w stawie kolanowym.
Kończyna waha się swobodnie wokół
osi przechodzącej przez staw kolanowy,
a przetwornik pomiarowy odczytuje funk-
cję zmiany kąta zawartego między osią
uda a podudzia od czasu  = f(t). Pomiar
powtarza się w odstępach 30-sekundowych,
pięciokrotnie dla każdej kończyny dolnej.
Wszystkie dane pomiarowe zostają zapi-
sane w pamięci komputera z częstością
100 wartości na sekundę. Zastosowanie
techniki informatycznej w procesie po-
miaru goniometrycznego, oceniającego
wybrane parametry biomechaniczne
układu narządów ruchu, pozwala na ze-
branie dużej liczby danych pomiarowych
w bardzo krótkim czasie, zapisanie ich

background image

12

REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2010

DIAGNOSTYKA

w pamięci operacyjnej oraz zewnętrznej
trwałej, przetwarzanie danych i wyliczenie
szeregu biomechanicznych parametrów
ruchu. Równocześnie następuje takie
przetwarzanie danych, by graficznie przed-
stawić interesującą nas funkcję, wyliczyć
wartości średnie ważnych parametrów
i zapisać niezbędne wartości otrzymanych
parametrów. Po porównaniu otrzymanych
wyników pomiarowych z wprowadzo-
nym uprzednio do pamięci i wcześniej
opracowanym, klinicznym wzorcem
charakteryzującym stany patologiczne
program pozwala na podzielenie chorych
na odpowiednie grupy rehabilitacyjne,
znakomicie wspomagając diagnozę i uła-
twiając podjęcie decyzji w stosowanym
programie usprawniania chorych.

Termowizja

Do oceny stanu zapalnego w obrębie kolana
można wykorzystać kamerę termowizyjną
Mobir M3, współpracującą z programem
komputerowym Guide IrAnalyser V1.4.

Dane techniczne kamery to: detektor nie-

chłodzony, mikrobolometryczny (160 x 120
pikseli); pole widzenia: 25° x 19°, obiektyw
standardowy; opcjonalne teleobiektywy
40 mm (8° x 6°) i 80 mm (4° x 3°); zakres
pomiarowy: od 20°C do +250°C, dokład-
ność: ±2°C lub ±2% wartości mierzonej;
współczynnik emisyjności: programowalny
w zakresie od 0,01 do 0,99 (z krokiem
co 0,01); automatyczna korekcja bazująca
na danych użytkownika o współczynniku
odbicia, temperaturze otoczenia, wilgotno-
ści, odległości, optyce; rozdzielczość ter-
miczna: 120 mK przy 30°C; zakres widmo-
wy: 8-14 μm; wyświetlacz LCD 2,2" x 1,2",
kolorowy; zoom 2 x interpolowany; tem-
peratura pracy: od -20°C do +60°C.

Aparat funkcjonuje w oparciu o rejestra-

cję promieniowania elektromagnetycznego,
tj. podczerwonego (IR), emitowanego przez
każdą materię o temperaturze wyższej
od zera bezwzględnego (-273,15°C = 0 K).
Promieniowanie elektromagnetyczne
emitowane w wyniku ruchu drgającego
i obrotowego atomów i molekuł materii,
przy zmianach ich stanu energetyczne-
go, jest rejestrowane oraz przetwarzane
na obraz wizualizowany na monitorze
w postaci światła widzialnego. Promie-
niowanie to nazywane jest ze względu
na długość fali (770-15000 nm) promie-
niowaniem podczerwonym, a ze względu
na właściwości – promieniowaniem ciepl-
nym (termicznym). Należy uwzględnić,
że powierzchnia ciała ludzkiego podlega
stałym wahaniom temperatury, zależnym
od wymiany pomiędzy nim a otoczeniem.
Rozkład ciepła na powierzchni ciała
ludzkiego zależy również od temperatury
wewnętrznej narządów, przewodnictwa
cieplnego tkanki mięśniowej i tłuszczowej
oraz emisyjności skóry, którą ustalono
na 0,9 (stała emisyjność skóry), zgodnie

z prawem Stefana-Boltzmana. Ludzkie ciało
emituje szerokie spektrum promieniowania
podczerwonego – pomiędzy 3 μm a 50 μm.
Ogromną wartością tej techniki jest moż-
liwość obserwacji pól zjawisk w postaci
powierzchniowych rozkładów tempera-
tury (izotermy), co pozwala na szybką
i ilościową ocenę kompleksowych proce-
sów zachodzących w badanej strukturze.
Pomiary w podczerwieni są bezstykowe
(bezkontaktowe) i w związku z tym w pełni
aseptyczne. Analizę komputerową uzy-
skanych obrazów termowizyjnych można
przeprowadzić za pomocą programu
komputerowego umożliwiającego archi-
wizację, przegląd i analizę danych oraz
tworzenie raportów w edytorze tekstów.
Wykonanie prawidłowych termogramów
wymaga zwrócenia szczególnej uwagi
na zapewnienie odpowiednich warunków
celem uzyskania powtarzalności badań.
Pomieszczenie powinno być przewietrzone
(brak przeciągów powietrza), a temperatura
utrzymana w przedziale 22-24°C. Wszyst-
kie zewnętrzne źródła ciepła (grzejniki,
oświetlenie) należy odseparować. Osoby
oczekujące na rejestrację obrazu termicz-
nego powinny przebywać w identycznych
warunkach (to samo pomieszczenie).
Należy pamiętać, że okolica ciała poddana
badaniu musi być pozbawiona odzieży,
skóra natomiast dokładnie oczyszczona.
W trakcie rejestracji reakcji termicznej
badanej osoby kamera termowizyjna
rzutuje prostopadle do badanego ciała
z odległości około 1 m.

Elektromiografia

Do obiektywizacji stanu napięcia mię-
śniowego (mięśni stawu kolanowego, np.
czworogłowego uda) można wykorzystać
elektromiograf NeuroTracTM ETS wraz
z oprogramowaniem komputerowym o tej
samej nazwie.

Dane techniczne aparatu: zakres EMG:

0,2-2000 mV RMS; czułość 0,1 mV RMS;
dokładność: 4% wartości odczytu
±0,3 mV przy 200 Hz; filtry szerokiego
pasma: 18 Hz ±4 Hz do 370 Hz ±10% dla
odczytów poniżej 235 μV, filtry wąskiego
pasma: 100 Hz ±5% do 370 Hz ±10%; filtr
sieciowy: 50 Hz – 33 dbs (0,1-procentowa
dokładność); dwukanałowe, indywi-
dualnie izolowane obwody; natężenie:
0-80 mA (wskazywane).

Badanie ma na celu określenie napię-

cia spoczynkowego mięśnia za pomocą
dwukanałowego, powierzchniowego
EMG. Pomiar polega na rejestracji różnicy
potencjałów bioelektrycznych pocho-
dzenia mięśniowego. Można zastosować
samoprzylepne elektrody (o wymiarach
50 mm x 50 mm) z żelem hipoalergicznym,
bez konieczności dodatkowego mocowa-
nia ich paskami. Przed aplikacją elektrod
zaleca się przemyć skórę czystą wodą.
W trybie EMG istnieje ryzyko pojawienia

się interferencji elektromagnetycznych.
Zasilacze niektórych notebooków mogą
powodować zakłócenia w odczycie para-
metrów EMG. Aby uniknąć interferencji,
nie należy stosować aparatu w pobliżu
włączonego telefonu komórkowego lub
innych urządzeń radiowych generujących
impulsy. Należy upewnić się, że przewód
zasilający komputera biegnie najdalej, jak
to możliwe, od przewodów elektrod pod-
łączonych do badanego. W czasie badania
aparat powinien znajdować się jak najbliżej
osoby badanej (tzw. „pole pacjenta”), np.
na jej ciele, w kieszeni lub na pasku. Jest
również wskazane, aby przewody elektrod
znajdowały się jak najbliżej ciała, a nie
zwisały bezwładnie w powietrzu. Jeżeli
odczyt napięcia oscyluje wokół znacznie
wyższych wartości, należy spróbować
odłączyć zasilacz laptopa, gdyż może być
on przyczyną interferencji. Aby badanie
było wartościowe i powtarzalne, a wyniki
badań porównywalne i miarodajne, należy
zagwarantować bezpieczne, komfortowe,
identyczne warunki badań. W przypadku
pomiaru EMG warto stosować pozycje
umożliwiające skuteczną relaksację,
zgodnie z zasadami biomechaniki. Uczest-
ników warto poinformować, że badanie
jest całkowicie bezbolesne i bezpieczne,
co ułatwia współpracę, zmniejsza napięcie
stresowe mięśni i pozwala na odnotowanie
bardziej wiarygodnych wyników. Zapis
średniego napięcia spoczynkowego mięśni
(ang. average work), określonego poprzez
średnią arytmetyczną wartości napięcia
w mikrowoltach [μV] dla całego okresu
pomiaru, nie uwzględnia artefaktów i nie-
pożądanych ruchów badanego (jeżeli takie
wystąpią, należy powtórzyć pomiar). Uwagi
praktyczne dotyczą sprawdzenia przewo-
dów pod kątem prawidłowości połączeń
lub ewentualnych uszkodzeń oraz jakości
podłączenia przewodu z włókna optycz-
nego pomiędzy aparatem a komputerem.
Ponadto skóra musi być przemyta wodą
i, jeśli trzeba, ogolona.

J

AKUB

T

ARADAJ

Katedra i Zakład Biofizyki Lekarskiej

Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Zakład Biomechaniki i Fizjologii Klinicznej

Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach

Przychodnia Limf-Med w Chorzowie

Piśmiennictwo
1. Błaszczak E., Franek A., Klimczak J., Taradaj J.:

Wczesne wyniki usprawniania chorych po re-
konstrukcji więzadła krzyżowego przedniego
metodą artroskopową i otwartą
. „Pol. Merk.
Lek.”, 2004, 16, (96): 551-556.

2. Błaszczak E., Franek A., Taradaj J., Widu-

chowski J., Klimczak J.: Assessment of the
efficacy and safety of low frequency, low
intensity magnetic fields in patients after
knee endoprosthesis plasty. Part 2: a clini-
cal study.
„Bioelectromagnetics”, 2009, 30,
(2):152-158.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Diagnostyka funkcjonalna dla potrzeb fizjoterapeuty(1), studia fizjoterapia, fizjoterapia
Badanie i diagnozowanie pacjenta dla potrzeb masażu leczniczego
10 Badanie i diagnozowanie pacjenta dla potrzeb masażu
10 Badanie i diagnozowanie pacjenta dla potrzeb masażu
Rehabilitacja ruchowa jako forma uczestnictwa w KF dla studentow, Fizjoterapia, KUR
Badanie ukł ruchowego narządu żucia dla potrzeb fizjoterapii
badanie dla potrzeb fizjoterapii
GMap MVT dedykowany back end dla potrzeb wizualizacji zjawisk meteorologicznych w środowisku Go
Wniosek o nadanie lub ustalenie numeru identyfikacyjnego dla potrzeb podsystemu INTRASTAT
Scenariusz zajęć wyciszających dla dzieci nadaktywnych ruchowo
Rehabilitacja ruchowa jako forma uczestnictwa w kulturze fizycznej
Badanie dla potrzeb fizjoterapii, Studia, WSIZ, VI semestr, Fizjoterapia
Analiza rynku lokali mieszkalnych dla potrzeb podejścia porównawczego
Elektrodejonizacja wody dla potrzeb technologicznych
Standardowe znakowanie dla potrzeb elektronicznej gospodarki

więcej podobnych podstron