sprawdzenie nośności metra bierzącego ściany wewnętrznej na parterze:

Kategoria wykonania robót budowlancyh: A
Kategioria produkcji elementów murowych: 1

b

1.0

:=

szerokość ściany(m)

hl

2.6

:=

wysokość stropu w świetle(m)

fk

2.4

:=

wytrzymałość charakterystyczna muru na ściskanie(MPa)

ysc

1.62

:=

ciężar ściany wewnętrznej(kN/m

2

)

qd

7.26

:=

ciężar stropodachu(kN/m

2

)

lf

1.45

:=

szerokość stropu opierającego się na metrze bieżącym ściany(m)

lk

4.8

:=

rozpiętość stropu w świetle ścian(m)

qs

7.37

:=

ciężar stropu(kN/m

2

)

t

0.2

:=

grubość ściany(m)

af

b t



0.2

=

:=

pole powierzchni filarka

η

a

1.25

:=

z tablicy 10

h

2.9

:=

wysokość ściany w osiach stropu(m)

P2

2.97

:=

pole z którego zbierane jest obciążenie

Now

1.38 lf



2.001

=

:=

ciężar wieńca (kN)

Nos

qd

2.97

2



10.781

=

:=

siła od stropodachu z jednej strony ściany

Nost

qs

2.97

2



10.944

=

:=

siła od stropodachu z jednej strony ściany

Nf

b hl



ysc



4.212

=

:=

ciężar ściany na 1 kondygnacji

N1d

2 Nos



4 Nost



+

2 Nf



+

2 Now



+

77.766

=

:=

N2d

N1d

Nf

+

81.978

=

:=

siły działające w przekrojach ściany(kN)

Nmd

N1d

0.5 Nf



+

79.872

=

:=

α

c

600

:=

fd

1.41

:=

wytrzymałość obliczeniowa ściany(MPa)

σ

cd

N1d

af 1000



0.389

=

:=

σ

cd

0.25

>

do obliczeń przyjęto model ciągły

ea

max 0.01

h

300

,









0.01

=

:=

mimośród przypadkowy

E7

27.5

:=

E1

α

c

fk

1000



1.44

=

:=

E2

E1

1.44

=

:=

Doraźne moduły sprężystości

E3

27.5 0.4



11

=

:=

E5

27.5 0.4



11

=

:=

E4

27.5 0.4



11

=

:=

E6

27.5 0.4



11

=

:=

I1

b

12

t

3

( )



6.667

10

4

−



=

:=

I2

I1

6.667

10

4

−



=

:=

I7

I2

6.667

10

4

−



=

:=

I3

lf 0.25

3



12

1.888

10

3

−



=

:=

I4

I3

1.888

10

3

−



=

:=

I6

I3

1.888

10

3

−



=

:=

I5

I3

1.888

10

3

−



=

:=

M03

qs lf



lk

2

12



20.518

=

:=

M04

M03

:=

kNm

(

)

Momenty węzłowe - wzór 16 i 17

M05

M03

:=

kNm

(

)

M06

M03

:=

kNm

(

)

M1d

E1

I1

h











0.85



M03

M05

−

(

)



E5

I5

lk



E3

I3

lk



+

E2

I2

h



+

E1

I1

h



+

0

=

:=

M2d

E2

I2

h











0.85



M04

M06

−

(

)



E4

I4

lk



E6

I6

lk



+

E2

I2

h



+

E7

I7

h



+

0

=

:=

Mmd

0.6 M1d



0.4 M2d



−

0

=

:=

e1

max 0.05 t



ea

M1d

N1d

+









,









0.01

=

:=

0.33 t



0.066

=

model ciągły przyjęto prawidłowo

e2

max 0.05 t



ea

M2d

N2d

+









,









0.01

=

:=

em

max 0.05 t



ea

Mmd

Nmd

+









,









0.01

=

:=

em

max 0.05 t



ea

Mmd

Nmd

+









,









0.01

=

:=

ϕ

1

1

1

5

e1

t



+

0.8

=

:=

ϕ

2

1

1

5

e2

t



+

0.8

=

:=

wzór 20 -współczyniki
redukcyjne nośności

wysokość efektywna ściany(m):

ph

1

:=

pn

1

:=

tablica 13 , oraz 5.1.4 a

hl - wysokość ściany w świetle

heff

ph pn



hl



2.6

=

:=

em

t

0.05

=

na podst tablicy 12 -( wartości pośrednie)-przyjęto
najmniej korzystny współ. redukcyjny nośności:

heff

t

13

=

ϕ

m

0.72

:=

α

coo

400

:=

N1rd

ϕ

1

af



fd



1000



225.6

=

:=

wytrzymałość muru w przekrojach

Nmrd

ϕ

m

af



fd



1000



203.04

=

:=

N2rd

ϕ

2

af



fd



1000



225.6

=

:=

stopień wykorzystania nośności filarka w poszczególnych przekrojach(%)

N1d 100



N1rd

34.471

=

N2d 100



N2rd

36.338

=

Nmd 100



Nmrd

39.338

=

wniosek: Nośność została spełniona ze sporymi zapasami