background image

Mateusz Tocha 

Data 11.12.2014 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laboratorium Metod Sterowania Automatycznego 

Układ regulacji obiektami o dużych stałych czasowych opóźnienia. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

Zadanie 1. 

W oparciu o parametry podane przez prowadzącego zajęcia należy wyznaczyć transmitancję 
procesu regulacji . Parametry to P=25 R=19 

𝐺𝑜𝑏(𝑠) =

0.76

777 𝑠

2

+  76.8 𝑠  +  2.56

∗ 𝑒

𝑗(−44𝑠)

 

Na podstawie odpowiedzi na skok układu jestem wstanie wyznaczyć model referencyjny: 

 

Rys 1.1 Odpowiedz skokowa oraz impulsowa obiektu od dużym opóźnieniu 

 

𝐺𝑜𝑏

𝑟𝑒𝑓𝑒𝑟𝑒𝑛𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦

(𝑠) =

0.2978

43.79 ∗ 𝑠 + 1

𝑒

𝑗−49.39𝑠 

 

 

Rys 1.2 Porównanie dwóch odpowiedzi na skok. 

background image

Uważam że model niezbyt dobrze przybliża oryginalny obiekt, dlatego postanawiam 
nieznacznie obniżyć stałą czasową. 

 

 

Rys 1.3 Odpowiedź na skok obiektu, oraz obiektu referencyjnego skorygowanego. 

𝐺𝑜𝑏

𝑟𝑒𝑓𝑒𝑟𝑒𝑛𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦 𝑠𝑘𝑜𝑟𝑦𝑔𝑜𝑤𝑎𝑛𝑦

(𝑠) =

0.2978

27.79 ∗ 𝑠 + 1

𝑒

𝑗−49.39𝑠 

 

W całym ćwiczeniu będę posługiwał się obiema wersjami modelu referencyjnego w celu 
porównania i wyciągnięcia wniosków. 

 

Obliczam czas znormalizowany opóźnienia: 

Θ

ref

=

𝑇

𝑜

𝑇

=

49.39
43.79

= 1.1279 

 

Θ

ref skorygowany

=

𝑇

𝑜

𝑇

=

49.39
27.79

= 1.7773 

Zatem możliwy jest dobór nastaw według zasad nastaw Abbasa. 

 

PI 

0.1480 

0.1860 

-1.0450 

0.4970 

-0.4640 

0.5900 

PID 

0.1770 

0.3480 

-1.0020 

0.5310 

-0.3590 

0.7130 

 

Podstawiając do wzorów dla obiektu referencyjnego mamy przy zastosowaniu regulatora PI: 

R =

𝑇

𝑜

𝑇

=

49.39
43.79

= 1.1279 

background image

χ = 0.02 − maksymalne przeregulowanie 

K

o

=

𝑎 + 𝑏 ∗ 𝑅

𝑐

𝑑 + 𝑒 ∗ 𝜒

𝑓

 

K =

𝑎 + 𝑏 ∗ 𝑅

𝑐

𝑑 + 𝑒 ∗ 𝜒

𝑓

= 0.9828 

Na podstawie wyznaczam parametry 

K

p

=

𝐾

𝑜

𝐾

=

0.2978
0.9828

=  0.3030 

T

i

= 43.79 +

49.39

2

= 68.4850 => 𝐼 =

1

68.4850

=  0.0146 

Funkcja wymuszenia: 

x(𝑡) = {𝑡 > 0    10

𝑒𝑙𝑠𝑒     0

 

 

𝑧(𝑡) = {𝑡 > 2000    − 1

𝑒𝑙𝑠𝑒     0

 

 

Rys 1.4 Odpowiedź na skok i na zakłócenia z(t) nastawy dla regulatora PI przy przyjętym 

obiekcie referencyjnym 

 

Podstawiając do wzorów dla obiektu referencyjnego mamy przy zastosowaniu regulatora 
PID: 

K =

𝑎 + 𝑏 ∗ 𝑅

𝑐

𝑑 + 𝑒 ∗ 𝜒

𝑓

= 0.9828 

background image

K

p

=

𝐾

𝑜

𝐾

=

0.2978

1.164

=  0.2558 

T

i

= 43.79 +

49.39

2

= 68.4850 => 𝐼 =

1

68.4850

=  0.0146 

T

d

=

𝑇 ∗ 𝑇𝑜

2 ∗ 𝑇 + 𝑇𝑜

=

43.79 ∗ 49.39

2 ∗ 43.79 + 49.39

=> 𝐼 =

1

15.7902

= 0.0633 

 

Rys 1.5 Odpowiedź na skok i na zakłócenia z(t) nastawy dla regulatora PID przy przyjętym 

obiekcie referencyjnym 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

Teraz zostaną przedstawione przebiegi regulacji dla obiektu referencyjnego skorygowanego 

K

p

=

𝐾

𝑜

𝐾

=

0.2978
0.7874

=  0.3782 

T

i

= 27.79 +

49.39

2

= 52.4850 => 𝐼 =

1

52.4850

=  0.0191 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys 1.6 Odpowiedź na skok i na zakłócenia z(t) nastawy dla regulatora PI przy przyjętym 

obiekcie referencyjnym skorygowanym  

K

p

=

𝐾

𝑜

𝐾

=

0.2978
0.8933

=   0.3334 

T

i

= 27.79 +

49.39

2

= 52.4850 => 𝐼 =

1

52.4850

=  0.0191 

T

d

=

𝑇∗𝑇𝑜

2∗𝑇+𝑇𝑜

=

27.79∗49.39

2∗27.79+49.39

=> 𝐼 =

1

13.0756

= 0.0765 

Rys 1.7 Odpowiedź na skok i na zakłócenia z(t) nastawy dla regulatora PID przy przyjętym 

obiekcie referencyjnym 

background image

Tabela 1.1 Porównanie jakości sterowania przy różnych konfiguracjach oraz nastawach 

Obiekt brany pod uwagę 

przy doborze nastaw 

REGULATORY 

PI 

PID 

Tr 

Tr zakłócenia 

Tr 

Tr zakłócenia 

Referencyjny 

732s 

206s 

693s 

226s 

Referencyjny skorygowany 

500s 

218s 

483.5s 

218 

 

Uważam że słusznie dokonałem  skorygowania obietku referencyjnego gdyż znacząco skraca 

ona czas regulacji, szczególnie w przypadku odpowiedzi na skok, natomiast w przypadku 

zakłóceń może on sobie radzić nieco gorzej. 

 

 

Rys 1.8 Schemat pomiarowy dla badań odpowiedzi skokowej, oraz zakłóceniowej przy 

różnych nastawach regulatora 

Zadanie 2. 

Naszym kolejnym zadaniem jest zastosowanie tak zwanego Predykotra Smitha, jego 

zadaniem jest wprowadzenie opóźnienia z dodatnim sprzężeniem zwrotnym, który spowoduję 

predykcję wartości  oraz ostatecznie skompensowanie czasu opóźnienia. Jego celem w 

naszym  układzie będzie zatem  skrócenie czasu  regulacji . 

Jako że modelem  referencyjnym  najlepiej oddającym właściwości obiektu rzeczywistego był 

model skorygowany zostanie on zastosowany w roli predyktora. 

Według wzorów z stosuje nastawy : 

K

p

= 𝑇/(𝑇

𝑧

∗ 𝐾)    = 27.79/(12 ∗ 0.3030) =   7.6430   

background image

 

 

T

𝑖

= 𝑇 = 27.79𝑠     

 

Rys 2.1 Schemat wraz z predyktorem Smitha. 

 

 

Rys 2.2 Odpowiedzi na  skok oraz na zakłócenie układu wyposażonego w układ predykcyjny 
oraz bez 

Wnioskuje że układ predykcyjny bardzo dobrze radzi sobię z regulacją skrócił czas 
praktycznie skraca czas regulacji dwukrotnie, podobnie czas regulacji zakłóceń jest znacząco 
skrócony. 

 

background image

Tabela 2.1 Porównanie dwóch typów sterowania 

 

Obiekt 

REGULATORY 

Predyktor Smitha 

PID z nastawami Abbasa 

Tr 

Tr zakłócenia 

Tr 

Tr zakłócenia 

Referencyjny 

219.2s 

126s 

483s 

218s 

 

Jedyną niedogodnością związaną ze stosowaniem predykotra moż być fakt występowania 
przeregulowań, jednakże ich maksymalne przeregulowanie  

𝜒

𝑚𝑎𝑥

=

1.24

10

= 12.4%     

Zadanie 3. 

W ostatnim zadaniu zastanowimy się jak układ regulacji z predyktorem Smitha , będzie się 

zachowywał gdy zmieni się punk pracy Procesu sterowania – zmieni się jego K oraz To. 

𝐺𝑜𝑏(𝑠) =

0.76

777 𝑠

2

+  76.8 𝑠  +  2.56

∗ 𝑒

𝑗(−44𝑠)

 

Model powyższy będzie zmieniony w następujący sposób  

𝑇

𝑜

= 1.3𝑇

𝑜

= 44 ∗ 1.3 = 57.2 

𝐾 = 1.1𝐾 = 1.1 ∗ 0.76 = 0.8360 

𝐺𝑜𝑏(𝑠) =

0.8360

777 𝑠

2

+  76.8 𝑠  +  2.56

∗ 𝑒

𝑗(−57.2𝑠)

 

 

Jak widać na Rys 3.1 Możemy zaobserwować znaczne pogorszenie właściwości dzieje się tak 
ze względu na odchylenie obiektu referencyjnego, oznacza to że obiekt nie odwzorowuje w 
sposób prawidłowy opóźnienia oraz wzmocnienia statycznego, co powoduje dodatkowe błędy 
mające źródło ze sprzężenia zwrotnego. Pewnym rozwiązaniem tego problemu jest stała 
estymacja modelu tak aby ewentualne odchyłki wynikające ze zmiany modelu mogły być 
skutecznie kompensowane przez predyktor 

 

 

 

 

background image

 

 

 

 

background image

Rys 3.1 Porównanie dwóch układów regulacji przy zmienionym obiekcie regulacji (pośrednie spowodoanie odchyłki obiektu referencyjnego), w 

układzie z predyktorem Smitha.